Ireo Fiangonana Kristianina an’Andriamanitra

 

 

[052]

 

 

 

Fibebahana sy Batisa [052]

 

(Edition 2.0 19940903-19980505-20070626)

 

 

Ity fampianarana ity dia manadihady ireo fampianarana mikasika ny fanendren’Andriamanitra rahateo sy ny antson’Andriamanitra. Hazavaina ato fa ny fibebahana sy ny fiovan-toetra dia fepetra tsy maintsy ananana alohan’ny atao batisa, dingana iray izay tokony ho tanterahin’ny Kristianina rehetra izany.

 

 

Christian Churches of God

PO Box 369,  WODEN  ACT 2606,  AUSTRALIA

 

Courriel: secretary@ccg.org

 

 

Zon’ny mpanoratra (Copyright © 1994, 1998, 2007 Wade Cox)

(Tr. 2014)

 

Azo adika sy zaraina maimaimpoana ity fampianarana ity raha atao manontolo izany fa tsy misy anesorana na ovàna akory. Tsy maintsy ampidirina ao koa ny anarana sy adiresin’ny mpanao boky ary ny fanambarana momba ny zon’ny mpanoratra. Tsy azo itakiana vola ny olona mandray ny boky nadika. Azo atao ihany ny mindrana ampaha-tsoratra fohifohy ho an’ny amin’ny gazety na asa soratra fitsikerana raha tsy manohintohina ny zon’ny mpanoratra izany.

 

Ity fampianarana ity dia azo raisina eo amin’ny pejin’ny World Wide Web :
http://www.logon.org/ et http://malagasy.ccg.org/ 


Fibebahana sy Batisa [052] 


 

Ny Fampianarana ny mikasika ny fanendren'Andriamnitra rahateo

 

Ny fidirana ao amin’ny Fanjakan’Andriamanitra dia fanomezam-pahasoavana. Tsy misy olona manatona an’Andriamanitra avy amin’ny fahaizany. Tsy miankina amin’ ny fivoarana ara-tsaina izany. Fa raha izany, dia ireo oniversitera no ho voalohany hiditra any amin’ny Fanjakan’Andriamanitra. Mazava ho azy, araka ny voalazan’izy ireny, fa tsy ho voalohany amin’izany izy ireo.

 

Manota avokoa isika rehetra. Ny olombelona dia tsy manana ny Fanahy Masina. Vokatr’izany, ny fanahin’ny olombelona dia manohitra an’Andriamanitra. Izany no mahatonga ny Soratra Masina hilaza fa ny fihevitry ny nofo dia fandrafiana an’Andriamanitra (Romana 8:7). Izany teny izany dia nadika hoe : ny fironan'ny maha olona mpanota dia mifanohitra amin'Andriamanitra ao amin’ny fandikana ny Baiboly iombonana (DIEM). Ny antony ny fomban’Andriamanitra dia mifindra amin’ny alalan’ny Fanahy Masina. Raha tsy manana ny Fanahy Masina isika, dia hiaina amin’ny fanoherana ny Lalàna satria tsy manana ny fomban’Andriamanitra. Ity fomba ity dia azo avy tamin’Andriamanitra toy ny fototry ny fahasoavana. Andriamanitra dia marina ary ny marina irery ihany no afaka hanafaka antsika tsy ho andevo (Jaona 8 :32). Ny fahamarinana noho izany dia hevitra iray izay avy amin’ny Fanahy Masina, manamasina ny olom-boafidy (Jaona 17:17-19).    

 

Noho izany, dia tsy afaka ny ho an’isan’ireo izay ho amin’ny Fanjakan’Andriamanitra isika raha tsy omena antsika ny Fanahy Masina. Ity Fanahy Masina ity dia manalavitra ny ota. Arak’izany, Andriamanitra dia tsy maintsy, handray fepetra hentitra ami’ny fanehoany ireo olom-boafidy ho amin’ny Fanahy Masina fa mahalala Izy fa tsy ho solafaka izy ireo. Nanao izany Izy araka ny Fahalalany masina mialoha ny zavatra rehetra. Noho izany dia nantsoina ho amin’ny Fitsaharany isika, niatomboka tamin’i Kristy izany (1Petera 1:20), ary voasoratra ao amin’ny Bokin’ny Fiainana izany, dia hatramin’ny nanorenana izao tontolo izao (Apok. 17:8). Ireo asan’Andriamanitra dia efa vita talohan’ny fanorenana izao tontolo izao (Hebreo 4:3). Ireo olom-boafidy dia asan’Andriamanitra.

 

Ampiasain’Andriamanitra i Kristy, amin’ny alalan’ny Fanahy Masina, mba hanokatra ny sain’ireo olom-boafidy rehetra, niatomboka tamin’ireo Apostoly, mba hahalala ny Soratra Masina (Lioka 24 :45). Izany no antony nitenenan’i Jesosy Kristy tamin’ny alalan’ny fanoharana, amin’izay ireo izay tsy voafidy dia tsy afaka ny hahalala. Raha tsy izany, dia hibebaka izy ka ho voavotra (Matio 13:10-17) alohan’ny ahafahany hiditra amin’ny fitsarana. Andriamanitra dia mpamindrafo ary tsy Tiany hisy ho very ny zavaboahariny (2Petera 3:9). Noho izany, araka ny Fahendreny masina rahateo, ny tsirairay dia antsoina araka ny Fikasany. Satria izay fantany rahateo no notendreny koa hitovy endrika amin’ny Zanany, mba ho Lahimatoa amin’ny rahalahy maro Izy. Ary izay notendreny no nantsoiny koa; ary izay nantsoiny no nohamarininy koa; ary izay nohamarininy no nomeny voninahitra koa.  Inona ary no holazaintsika ny amin’izany zavatra izany? Raha Andriamanitra momba antsika, iza no hahatohitra antsika? (Romana 8:28-31).

 

 Fibebahana sy Fiovan-toetra

 

Mba hiveloman’ ny olona rehetra, na handraisany ny fiainana mandrakizay, Andriamanitra dia mitaky aminy, ny mba hibebaka. Raha tsy mibebaka ny olona, dia ho ringana (Lioka 13:3,5). Nirahina i Kristy mba hiantso ny olona hibebaka (Lioka 11:32). Kristy dia nanomboka ny fitoriany taorian’ny nampidirana am-ponja an’i Jaona Mpanao Batisa (Matio 4:12,17). Ny fampigadrana an’i Jaona dia niseho taorian’ny Paska ny taona 28 Andro Kristianina (AK) (Jaona 3:22-24, Matio 4:12), izay Paska taorian’ny fiandoahan’ny fitorian’i Jaona tamin’ny taona faha dimy ambin’ny folo nanjakan’i Tibera (Lioka 3:1). Taorian’io vanim-potoana io, no nambohan’i Jesosy nitori-teny ka nilazany hoe : Mibebaha hianareo, fa efa akaiky ny fanjakan’ny lanitra (Matio 4:17). Kristy dia nanome andraikitra ho an’ireo mpianany ny hitory ny filazantsaran’ny fibebahana, ka nanome azy ireo fahefana handroaka ireo devoly sy ireo fanahy maloto (Marka 6:7,12 ; Lioka 10:1, 17-20).

 

Zavatra roa no tena ilaina amin’ny fibebahana. Ny voalohany dia ny fahalalana ny ota natao ary efa nanota avokoa isika rehetra (Romana 3:23). Ny faharoa dia ny fahafahantsika miverina amin’Andriamanitra, amin’ny alalan’ny Teniny. Noho izany, nomena antsika ny hery mba hahalala ny toetran’ny ota sy ny voalaza mikasika ireo zava-miafin’Andriamanitra. Nomena ireo olom-boafidy ny fahefana handroaka ireo demony, mba hanehoana tsotra izao fa voasoratra any an-Danitra ny anaran’izy ireo ary mba hanamarina ireo hetsika sy ireo zava-mitranga izay miseho manodidina azy ireo ao amin’ny ady ara-panahy atrehan’izy ireo ety an-tany. Mahazo toky avy amin’izany izy ireo, ka tonga mahery kokoa mihoatra nohon’ny fahefan’ireo devoly.

 

Ny fibebahana dia nampianarina tahaka ny fialohavan’ny fanesorana ny ota (na ny haratsiana ; (Asa. 8:22) mba ho tonga ny andron’ny famelombelomana avy amin’ny Tompo, ary Nirahiny ny Kristy efa voatendriny ho antsika (Asa. 3:19-20).

 

Kristy noho izany dia tsy nirahina ho antsika hatramin’ny fibebahana ihany. Izany dia fizorana mitohy. Kristy dia nirahina tamin’ny fototra ho an’ny tsirairay, indray mandeha monja.  Sarotra ho an’ireo mpino Telo izay iray ny fahazahoana ny fizotran’izany noho ny tsy fahazahoana ny Maha-andriamanitra.

 

Ny andron’ny tsy fahalalana, tahaka izay iantsoana azy, Andriamanitra dia ninia tsy mijery ny andro ny tsy fahalalana nefa, aorian’i fahatongavan’i Kristy, Izy dia mandidy ny rehetra hibebaka, amin’ny Nanendreny andro iray hitsarana azy ireo (Asa. 17:30). Noho izany, ny fibebahana dia nitarina ho amin’ireo Jentilisa (jereo koa Asa. 15:3).

 

Ny fahatongavan-tsaina ny amin’ny ota sy ny maha-tsinontsinona ny mpanota no singana lehibe indrindra amin’ny fibebahana. Noho izany, ny fanamarinan-tena no tena fahotana ratsy indrindra, satria ny mpanota dia tsy afaka mahita ny fahabangana misy ao aminy. Izany dia zava-poana ho an’ny tena.

 

Andriamanitra dia manalavitra antsika amin’ny otantsika tahaka ny halaviran’ny antsinanana amin’ny handrefana (Salamo 103:12). Raiso ny hevitra ankapoben’ny Salamo 103:6-14.

 

Salamo 103:6-14 6Jehovah manao fahamarinana Sy fitsarana amin’izay rehetra ampahorina. 7 Efa nampahafantatra an’i Mosesy ny lalan-kalehany Izy; Ny Zanak’Isiraely nampahafantariny ny asany. 8 Mamindra fo sy miantra Jehovah, Mahari-po sady be famindram-po. 9 Tsy mandaha-teny mandrakariva Izy, Na mitahiry fahatezerana mandrakizay. 10 Tsy mba manao amintsika araka ny fahotantsika Izy, Na mamaly antsika araka ny helotsika. 11 Fa tahaka ny hahavon’ny lanitra ambonin’ny tany No haben’ny famindram-pony amin’izay matahotra Azy. 12 Tahaka ny halavitry ny atsinanana amin’ny andrefana No halavitry ny anesorany ny fahotantsika amintsika. 13 Tahaka ny fiantràn’ny ray ny zanany No fiantran’i Jehovah izay matahotra Azy; 14 Fa Izy mahalala ny toetsika Ka mahatsiaro fa vovoka isika.

 

Aorian’ny fibebahana sy ny fiverenana amin’Andriamanitra, ny mpanota nibebaka avy eo dia tokony manatanteraka ny vokatra mendrika ny fibebahana (Asa 26:20). Tokony hovanareo ny toetranareo. Ny fahotana dia tsy tongatonga ho azy ; ny fahotana dia ialohavan’ny fikasan’ny fanahy. Amin’ny alalan’ny hetsika fiziko-simika, ny fitadidiana nandritra ny fotoana lava niainana [ireo fahazarana miraiki-tapisaka] dia mitoetra ao anaty ati-dohanareo. Noho izany, sarotra ho an’ireo olona ny manohitra ny ota. Tokony hovan’izy ireo ny fomba fieritreretany. Izany no fototry ny fehezan-teny hoe : Ankino amin’i Jehovah ny fombanao, Dia hataony lavorary izay kasainao. Nolazaina toy izao ao amin’ny fandikana ny Baiboly Diem hoe : Ankino amin’ny Tompo ny asanao, dia ho tanteraka izay kasainao (Ohabolana 16:3 ampiatahao 2Kor. 10:5).

 

Ny fandikana ny Baiboly araka ny KJV no mandray, angamba, ny dikan-teny mivelatra kokoa amin’ny asan’ny ati-doha. Izany dia mikasika ny fivoarana mitohy. Ny rafi-piaraha-monina sasantsany dia efa lasa lavitra loatra ka tsy afaka miatrika ireo olana ananany. Andriamanitra dia nandrava an’ny Sodoma satria tsy afaka novaina intsony izy ireo satria efa hita ny fotoana sy ny tetikasan’ny planina, ary ny tsy fahafahan’izy ireo hibebaka. Amin’ny fomba fiteny hafa, ny fomba fisainan’izy ireo dia tena efa ratsy ka tsy afaka hiova intsony izy ireo na dia mandre ireo hafatra izay nomena azy ireo. Noho izany, amin’ny Andro Farany, ny olona dia tsy hamela an’ny Tompo ny hanova ireo firenena, na dia eo alohan’izy ireo aza ny vavolombelon’ny faminaniana sy ny Soratra Masina. Izany no nahatonga anamelohan’ny Sodoma antsika (Matio 11:23-24 ; Marka 6:11 ; Lioka 10:12) – satria isika dia manana ny hafatr’i Kristy ary ry zareo dia tsy nanana izany.

 

Noho izany, ny antson’Andriamanitra, araka ny fizotran’ny fanokanana ireo zava-miseho, no dingana voalohany na fizarazaran’ny zava-mitranga amin’ny fidirana amin’ny Fanjakan’Andriamanitra. Andriamanitra dia mahalala ny farany nanomboka tany am-piandohana. Izy dia tsy hanokana ireo olona izay ho solafaka. Noho izany, maro no hantsoina fa vitsy no voafidy (Matio 22:14).

 

Satria fantatr’Andriamanitra fa tsy ho afaka hiditra eo ambanin’ny fitsarana ny sasany amin’ny olona, noho izany dia tsy avelany hiditra am-pitsarana izy ireo ankehitriny. Noho izany ireo nantsoina, ka tsy voafidy, dia hiverina tsotra izao any amin’ny Fitsanganana Faharoa. Ohatra, ireo rehetra vita batisa ao amin’ny Fiangonana ankehitriny ary mirona any amin’ny finoana andriamanitra telo izay iray (Trinite), dia ho any amin’ny Fitsanganana Faharoa. Izy ireo dia tsy afaka ho entina amin’ny fitsarana ankehitriny. Andriamanitra dia tsy hiseho amin’izy ireo. Ny tsy maintsy takiana hananan’ny olona mba ho ao amin’ny Fitsanganana Voalohany, izay ilay fananana ny fiainana mandrakizay, dia ny mahalala an’ilay Hany Andriamanitra Marina sy ny Zanany Jesosy Kristy (Jaona 17:3). Jaona 17:3 dia mihatra amin’ireo fitsanganana roa ireo sy amin’ny vahoaka rehetra. Ireo manompo andriamani-kafa, na dia ireo milaza fa Kristianina aza, raisina ohatra amin’izany, ireo mino an’andriamanitra telo izay iray (ireo Trinitera), na ireo manompo andriamani-kafa, dia tsy handova ny fiainana mandrakizay ary izany, na dia mandritra ny Fitsanganana Faharoa aza. Ny fahadisoan’izy ireo, dia haseho amin’ izy ireo, amin’ny alalan’ireo olom’boafidy, izay efa tonga olona ara-panahy ho mpampianatra azy ireo. Raha tsy mibebaka izy ireo mandritra ny Fitsanganana Faharoa, dia ho faty izy ireo sy ho dorana ao amin’ny Afo (Gehena). Izy ireo dia homena vanim-potoana hananany safidy mandritry ny zato taona (Isaia 65:20). Na izy ireo hibebaka, na ho faty !

 

Izany dia ampiharina amin’ny ota rehetra na ireo izay mifandray amin’ireo didin’Andriamanitra. Ny Didy Voalohany sy Lehibe indrindra - Tiavo ny Tompo Andriamanitrao amin'ny fonao manontolo, amin'ny fanahinao manontolo, ary amin'ny sainao manontolo (Matio 22:37 ; Marka 12:28, ampitahao Deot. 6:5) – dia mandravona ireo didi efatra voalohany ao amin’ny Didy Folo. Ny Didy Faharoa Lehibe - Tiava ny namanao tahaka ny tenanao (Mat. 22:39, ampitahao Lev. 19:18) – dia mandravona ireo enina farany amin’ny Didy Folo. Miankina amin’ireo didy roa lehibe ireo na ny fototry ny Didy ireo no iankinan’ny Lalàna rehetra sy ireo mpaminany (Mat. 22:40). Noho izany ireo Didy Folo dia tsy voafetra ; izy ireo dia fanitarana ireo didy lehibe roa sy fototry ny Lalàna toy izay nomen’i Mesia an’i Mosesy tamin’ny alalan’ny Fanahy Masina. Ny fibebahana no fivoarana ho amin’ny fiveranana amin’Andriamanitra ao anatin’ny Firafitriny (Mal. 3:6-12) (jereo ireo fizarana mikasika ny Lalàna ao amin’ny fampianara Ny Lalàn’Andriamanitra [L1]).

 

Ity fiovana hiverina amin’Andriamanitra ity dia maneho toy ny an’isan’ny hetsika na fahatongavana amin’ny fahalalana an’Andriamanitra (Jaona 17:3 ; 10:37-38). Kristy dia naneho ny Ray amin’ireo olona taorian’ny nanomezan’ny Ray azy ireo an’i Kristy mba hiandohan’ny fivoarana (Jaona 6:44, 57, 65). Noho izany, ny antso dia niseho nanomboka tany am-piandohan’izao tontolo izao ary izany dia ara-drafitra. Izany fiantsoana izany no voalohany ao amin’ireo dingana telon’ny fibebahana, ny faharoa dia ny batisa ary ny fahatelo dia ny fitohizan’ny fibebahana.

 

Ny Batisa

 

Ny fahefana rehetra dia nomena ho an’i Kristy taorian’ny fitsanganany (Matio 28:18). Nandidy ireo mpianany izy mba handeha sy hanao ny firenena rehetra ho mpianatra ary hanao batisa azy ireo amin’ny anaran’ny Ray sy ny Zanaka ary ny Fanahy Masina (Mat. 28:19), amin’ny fampianarana azy ireo hanao izay rehetra nandidian’i Kristy azy ireo hatao. Noho izany, izy dia homba azy ireo mandrakariva ambara-pahatongan’ny fahataperan’izao tontolo izao (Mat. 28:20).

 

Mba hahazahoana ny fanomezam-pahasoavana avy amin’ny Fanahy Masina, ny fibebahana dia tokony harahin’ny batisa (Asa. 2:38). Tsy afaka ny handray ny Fanahy Masina ianareo, raha tsy mibebaka sy vita batisa, ka noho izany dia ateraka indray. Raha tsy ateraka indray ianareo, dia tsy hiditra ao amin’ny Fanjakan’Andriamanitra (Jaona 3:3,5). Ny fibebahana dia mitondra mankany amin’ny batisa sy amin’ny fandraisana ny Fanahy Masina. Noho izany, ny batisan-jaza (latsaky ny 20 taona) dia voaaisotra mazava ho azy satria mifanohitra amin’ny volazan’ny Baiboly. Ny batisa no voalohany amin’ireo sakramenta roa an’ny Fiangonana, ny faharoa dia ny Sakafon’ny Tompo (jereo ny fampianarana Ireo Sakramentan’ny Fiangonana (No. 150)).

 

Ny fepetra ialohavan’ny fibebahana dia voasoritra araka ny asan’i Jaona Mpanao batisa, izy no mpialoha-lalana ny batisan’ny Fanahy Masina izay ao amin’i Kristy (Marka 1:4,8). Jaona dia nilaza fa i Kristy no hanao batisa amin’ny Fanahy Masina sy ny afo, ho an’ireo tsy nibebaka (voasoratra tahaka ny akofa sy mololo) (Lioka 3:16-17).

 

Ny Fanahy Masina dia omena araka ny fitarihan’Andriamanitra. Arahin’ny fangatahana, ny Fanahy Masina hiditra ao amin’ilay olona, izany no anton’ny fametrahan-tanana aorian’ny batisa. Ny Fanahy Masina dia tsy omena tamin’ny alalan’ilay olona mametra-tanana. Ireo olona mametra-tanana dia manao izany tahaka ny mpisolo-tenan’ny Fiangonana, ka mangataka amin’Andriamanitra mba hanaiky ny fangatahan’ny Fiangonana sy ilay olona, ary mba hidiran’ny Fanahy Masina ao amin’ilay olona toy ny siny ka hampiasaina izy amin’ny asa izay ilana azy. N’inona n’inona ny toetra ananan’ilay mpitarika ny fiangonana, na mpanota aza izy dia tsy miankina amin’izany ny fananan-kerin’ny batisan’ilay olona. Kristy nilaza fa izay rehetra fehezin’ny roa na telo ety an-Tany dia ho fehezina any an-Danitra (Mat. 18:18-20).

 

Matio 18:18-20 Lazaiko aminareo marina tokoa: Na inona na inona fehezinareo ety ambonin’ny tany dia hofehezina any an-danitra; ary na inona na inona vahanareo ety ambonin’ny tany dia hovahana any an-danitra. 19 Ary lazaiko aminareo koa: Raha misy roa aminareo mifanaiky ety ambonin’ny tany na amin’inona na amin’inona ka hangataka izany, dia ho azony avy amin’ny Raiko Izay any an-danitra izany. 20 Fa na aiza na aiza no iangonan’ny roa na telo amin’ny anarako, dia ao afovoany Aho.

 

Ny Fanahy Masina dia nomena noho izany araka ny isehoan’ny asan’Andriamanitra ary tsy nomena avy tamin’ny alalan’ny olona mihitsy.  Miasa alohan’ny batisa amin’ny tsirairay ny Fanahy Masina. Ny Fanahy Masina mitarika ireo olom-boafidy manatona an’Andriamanitra amin’ny alalan’i Kristy (Hebreo 7:25). Ireo voaloham-bokatry ny Fanahy Masina dia nomena ilay olona eo amin’ny batisa, araka ny voalaza ao amin’ny Romana 8:23, izay milaza mazava hoe ny fananganan’anaka dia tsy mitranga raha tsy aorian’ny fanavotana ny nofo. Noho izany, dia nateraka indray isika ka tohizantsika hatrany isan’andro ny hitombo ara-panahy ao amin’i Kristy mandra-pidirantsika ao amin’ny voninahitr’Andriamanitra (jereo ireto fampianarana ireto Ny Fanahin’ny Fananganan’anaka [034] sy Nateraka Indray [172].

 

Ity fanomezam-pahasoavan’ny Fanahy Masina eo amin’ny batisa ity dia ny rano nantsakaina tao amin’ny loharanom-pamonjena nampanantenain’Andriamanitra tamin’ny alalan’ireo Mpaminany (Isaia 12:3). Io ranon’ny Fanahy Masina io no fampanantenan’Andriamanitra an’i Jakoba izay voasoratra ao amin’ny bokin’i Isaia 44:3. Ny Tompo Andriamanitra no loharanon’aina (Jeremia 2:13 ; 17:13 ; ary Zakaria 14:8). Izany no onin’ny ranon’aina (Apok. 22:1). Kristy, amin’ny filazana ny Fanahy Masina (Jaona 7:39) nilaza fa avy aminy dia hikoriana ny rano velona (Jaona 4:10-14 ; 7:38 ampiatahao Isaia 12:3 ; 55:1 ; 58:11 ; Ezekiela 47:1). Israely dia voadio ara-panahy tamin’ny rano, araka ny voalazan’i Ezekiela 36:25, ilay rano velona (ranon’aina) na ny Fanahy Masina. Ireo olom-boafidy dia handray maimaimpoana izany ranon’aina izany (Apok. 22:17).

 

Ny Fibebahana Tsy misy ny fahatapahany

 

Ny fibebahana dia toetra iray mitohy hatrany ary tokony ho tonga lalindalina kokoa mandritry ny taona, taorian’ny batisa. Ny Fiangonana tany Efesosy dia nantsoina ny hibebaka, hahatsiaro ny toerany fony izy tsy mbola lavo, ka hanao ny asany voalohany (Apok. 2:5). Mitovy amin’izany, ny Fiangonan’ny Pergamosy dia nantsoina mba hibebaka (Apok. 2:16), toy izany koa ny Fiangonana tany Tyatira (Apok. 2:21-22) izay nisy mpivadi-pinoana izay nijangajanga tamin’ireo fampianaran-diso. Ny Fiangonan’ny Sardisy dia nantsoina hibebaka koa raha tsy izany dia ho tonga ao aminy i Kristy toy ny mpangalatra tonga amin’ny alina ary tsy ho fantatr’izy ireo ny ora ahatongavany (Apok. 3:3). Izay rehetra tian’i Kristy, dia anariny sy faiziny. Nangatahany ireo (tahaka ireo amin’ny Fiangonana Laodikia) mba hazoto sy hibebaka izy ireo (Apo. 3:19). Ny fibebahana noho izany dia mitohy hatrany ho an’ny Fiangonan’Andriamanitra rehetra, izany dia andraikitry ny rehetra (Jakoba 5:19-20).

 

Ny fibebahana noho izany no fepetra tsy maintsy ilaina ahafahana miditra ao amin’ny Fanjakan’Andriamanitra. Raha tsy natao ho an’ireo olom-boafidy, izay atao hoe Tempolin’Andriamanitra (Lev. 26:12 ; 1Kor. 3:16-17 ; 6 :19,    2Kor. 6:16 ; Efe. 2:19-22) ary izy ireo no an’isan’ny fandaharana izay nampihetsehin’Andriamanitra hatramin’ny fiatombohan’izao tontolo izao, dia tsy nisy nofo ho vonjena mihitsy (Mat. 24:22). Andriamanitra dia namela ny olombelona rehetra taranak’i Adama ho faty tahaka ny Nitiavany fa ireo Nefilima (Nephilim) dia haringana avokoa (jereo ny fampianara Ireo Nefilima (Nephilim) (No. 154)).

 

Andriamanitra dia miasa hatrany ka mizaha ny olombelona amin’ny alalan’i Jeosy Kristy sy ireo olom-boafidy izy ireo izay voasoratra ao amin’ny Bokin’ny Fiainana talohan’ny nahariana izao tontolo izao. Iroe olom-boafidy dia natokana mialoha ho voantso. Izy ireo dia nantsoina hibebaka. Ny fibebahana dia fepetra amin’ny fandraisana ny Fanahy Masina izay voamarika fotsiny amin’ny alalan’ny batisa. Ny fibebahana dia mitohy hatrany manomboka ny fahavitan’ny batisa mba hahafahantsika mitombo ara-panahy mandra-pahatongavantsika ho tonga lafatra sy ny fananganan’anaka, izy ilay fanavotana ny tena.

 

Ireo izay matory (nody mandry) dia tsy maintsy hatsangana amin’ny maty ho tonga nofo indray mba ho afaka hovana tahaka an’i Kristy, toy ny amboara hatao fanatitra. Ny Mesia no voalohany tamin’ireo voaloham-bokatra. Izy dia tonga zanak’Andriamanitra tamin-kery noho ny fitsanganany tamin’ny maty (Romana 1:4). Isika koa dia voaloham-bokatra : isika izay nomena ny Fanahy Masina tamin’ny andro Pantekôty sy voavidy tamin’ny Andron’ny Tompo. Ny fitohizan’ireo Andro Masina dia maneho ireo lafin’ny fiantsoana antsika sy ny fihavanantsika amin’Andriamanitra Ray amin’ny alalan’i Jesosy Kristy.


Jereo ireto fampianarana ireto
Ny fifandraisan’ny Zava-boahary amin’ireo Fetin’Andriamanitra (No. 227) sy Ireo Andro Masin’Andriamanitra (No. 097).

q