Chrześcijańskie Kościoły Boga

[DB6]

 

 

Adam i Ewa w ogrodzie Edena[DB6]

 

(Wydanie 1.0 20030805-20030805 )

 

A więc Bóg na swój obraz stworzył  ludzi – mężczyznę i kobietę. Ten artykuł opiera się na drugim rozdziale księgi Beziła Wołwertona „ Biblejskie historii”, tom 1, która była opublikowana wydawnictwem Ambassador Kolledż press, a także księgi „ Doktryna pierworodnego grzechu”, część pierwsza, która nosi nazwę „ Sad Edena”, opublikowanej Chrystijańskimi Kościołami Boga.

 

 

 

Christian Churches of God

PO Box 369, WODEN ACT 2606, AUSTRALIA

E-mail:secretary@ccg.org

 

 

 

(Wszystkie prawa zastrzeżone © 2002 Chrześcijańskie Kościoły Boga, Ed. Wade Cox) (Tr. 2004)

 

Niniejszy artykuł bez zmian i opuszczeń może być kopiowany i kolportowany. Podanie imienia i adresu wydawcy oraz zachowanie znaku praw autorskich są obowiązkowe. Kolportowane kopie są bezpłatne. Krótkie cytaty mogą być włączone do artykułów krytycznych lub recenzji bez naruszenia praw autorskich.

 

Ten artykuł można znaleźć w Internecie pod adresem:

http://www.logon.org oraz http://www.ccg.org

 

 

 

 

 


Adam i Ewa w ogrodzie Edena [DB6]

 

 


Sad Edena

 Adam i Ewa byli stworzone fizyczno doskonałymi. Oni mieli przyrodzoną zdolność mówienia i śpiewu. Adam był wspaniałe rozwinęty fizyczno i piękny. Ewa była zgrabna i śliczna. Z przyjściem na ziemię Ewy pojawił się i instytut małżeństwa. Adam i Ewa powinni byli rodzić dzieci i rządzić na ziemi. Anioł Boży, znany jak „Słowo Boże”, uczył ich Prawu Bożemu. On mówił od imienia Boga za Jego poleceniem.

 

Adam był stworzony już dwudziestoletnim mężczyzną (sądząc z chronologii Aszera, która przytacza się w przyłożeniu 50 Kierownictwa z studiowania Biblii Ballingera). Same po osiągnięciu tego wieku człowiek jest uważany za dorosłego. Sądząc ze wszystkiego, do trzydziestu lat Adam i Ewa mieszkali w ogrodzie Edena, naśladując Boże Przykazania.

 

W Rodzaju 2:8-15 opowiada się o ogrodzie Edena. Ten ogród był rozmieszczony na wschodzie od Edena. To miejsce znajduje się na średnim wschodzie na terytorium dziesiejszego Izraela w północnej części basena Tygrysu i Eufratu. Tam rosli przepiękne rośliny, owoce których byli przydatne do jedzenia. W Biblii mówi się, że przez ogród płynęła rzeka, nawadniając jego. Najperw to była jedna rzeka, później ona rozdzieliła się, dając początek czterem rzekom. Wszystkie religii i cywilizacji, które pojawili się później, mają swoją interpretację na temat tych czterych rzek. Ten fakt jest jednym z tych centralnych pytań, w których ludzkość jest jednomyślna.

 

Te rozdzielenie rzeki na cztery potoka symbolizuje rozpowszechnienie Bożej woli w czterych stronach światu, odpowiednie, w czterych sektorach.

 

Różnicy człowieka od zwierzęcia

Zwierzęta powstawały każde na swój obraz. Ale ludzie powstawały na obraz Boga po stworzeniu Im Swojej rodziny. Człowiek był stworzony na obraz Boga. Zwierzęta mają mózg, ale ich postępki są instynktywne, ponieważ ich zachowanie jest zaprogramowane jak w komputerowi. Psy instynktywnie szczekają, kiedy ktoś wchodzi. Psu nie trzeba zamyślać się:,,Czy warto mnie szczekać?”, a potem postanawiać, robić to, czy nie. Psy często szczekają posłuchając instynktu, ponieważ na tym polega ich przeznaczenie. Ale chłopiec albo dziewczyna, mężczyzna albo kobieta powinni z początku przemyśleć i postanowić, jak trzeba postąpić i czy warto postępować same tak, wychodząc z tego system wartości, który był założony ich rodzicami, którzy także kierowali się doświadczeniem poprzednich pokoleń. Ludzie także mają mózg, ale w różnicę od instynktywnego zachowania zwierząt ludzie powinni wyraźnie rozumieć, jak i kiedy trzeba postępować w zależności od okoliczności. Ludzie powinni robić świadomy wybór. Czasem to uważają swobodą moralności. Ten sam wybór był i przed aniołami, kiedy oni mogli wybrać, czy naśladować im Boże Prawa, czy nie posłuchać Boga.

 

Bóg stworzył człowieka z prochu ziemi tak samo, jak i zwierząt. Jak i zwierzęta, człowiek przychodzi na ziemię dla tymczasowego fizycznego istnienia. Te istnienie może być możliwym, tylko kiedy żywa istota oddycha powietrzem, a serce, pulsując, goni krew w żyłach. Ale nawet te procesy oddychania i cyrkulacji krwi powinni zaopatrzywać się przyjęciem wody i jedzenia, które daje ziemia. Człowiek odczuwa w tym niezbędność tak samo, jak i zwierzęta. Niektórzy ludzie umierają, ledwie urodziwszy się, niektórzy żyją do ośmiu albo dziesięciu lat, niektórzy żyją do siedmiudziesięciu albo dziewięciudziesięciu lat, ale w końcu na wszyscych czeka śmierć.

 

U Boga wszystko jest inaczej. Bóg jest duch, który jest wieczny. On nie umrze nigdy. Tylko Bóg jest nieśmiertelny (1 Tm 6:16). Zgodnie z Bożym Pomysłem, nieśmiertelność mają także członki rodziny Boga. A On był i jest Jedynym Prawdziwym Bogiem. On jest Ojcem wszystkiego istniejącego. On posłał Syna swego, Jezusa Chrystusa, żeby moglibyśmy znać Boga i mieć życie wieczne (J 17:3).

 

Bóg stworzył pierwszego człowieka, Adama, po to, żeby on mógł obrabiać ziemię i wszystko, co z niej rośnie. Ale po to, żeby obcować z Bogiem, wykonywać wzłożoną na niego misję razem z drugimi ludźmi, człowiekowi trzeba była obecność Ducha świętego. Kiedy mówią, że człowiek był stworzony na obraz Boży, to znaczy same tą obecność w nim świętego Ducha. Kiedy Duch Boży wchodzi w świadomość człowieka, on w jakimś stopniu staje się bogiem jak syn Boży. Ale w ten sposób w świadomość człowieka mogą wejść złe duchy. 

 

Drzewa w ogrodzie Edena

W ogrodzie Edena Pan Bóg stworzył mnóstwo drzew. W centrum ogrodu rosło drzewo życia i drzewo poznania dobra i zła. Pan Bóg dał człowiekowi taki rozkaz: „ Z wszelkiego drzewa tego ogrodu możesz spożywać według upodobania, ale z drzewa poznania dobra i zła nie wolno ci jeść, bo gdy z niego spożyjesz, niechybnie umrzesz” (Rdz 2:16).

 

To była próba ludzkości na posłuszeństwo. Gdyby oni spożyli owoce z drzewa poznania dobra i zła, to byłoby kradziezą. A co mówi się w ósmym przykazaniu? Nie ukradź! Ze wszystkich drzew w ogrodzie oni mogli jeść owoce, ale z tego drzewa jeść owoce było zabroniono. Gdyby oni zechciali wziąć coś, co nie należy im, to byłoby także naruszeniem dziesiątego przykazania. W dziesiątym przykazaniu mówi się:” Nie pragnij nic, co jest u twego bliskiego.” Tak więc, już z samego początku widziemy, że prawa Boga istnialy z samego początku.

 

Drzewo jest symbolem duchowego sedna rodziny Bożej (Patrz Ez 31:3-18). Z wiersza 18 staje się zrozumiałe, że sam ogród Eden jest miejscem Szatana:

„…Któremu z drzew Edenu dorównałeś chwałą i wielkością? A przecież zostaniesz zrzucony wspólnie z drzewami Edenu do Szeolu; wśród nieobrzezanych będziesz leżał wspólnie z tymi, którzy poginęli od miecza. Tak będzie z faraonem i wszystkimi jego poddanymi” – wyrocznia Pana Boga.

 

Większość z drzew w odrodzie Edena były przywołane wychowywać człowieka. Nie wszystkie one istniały dla jedzenia. W Biblii nie mówi się, jaka liczba drzew rosła w ogrodzie, ale całkowicie określono było jedno drzewo, owoce którego nie przeznaczali się dla jedzenia. Drzewo, z którego Adamowi i Ewie zabraniało się jeść owoce, było drzewiem poznania dobra i zła. To znaczy, skosztowawszy owocę z niego, oni popełniali swój pierwszy grzech i, odpowiednie, stawali się śmiertelnymi. Drzewo poznania dobra i zła przedstawia sobą Szatana i sposoby, za pomocą których on miał zamiar oszukać pierwszych ludzi. W taki sposób on wystawiał na probę i oszukiwał ludzi.

 

Drzewo życia znaczyło pierwsze schodzenie świętego Ducha, które przyniosło ludziom duchowe znanie od Boga o przyrodzie dobra i zła w ścisłym związku z Bogiem i ludźmi. To było duchowym znakiem – o miłości Boga do ludzi i o miłości ludzi do Boga. Bez tego duchowego znania, które szło bezpośrednio od Boga przez święty Duch, człowiek nie mógłby nauczyć się sam tego, jak współdziałać z innymi ludźmi i źyć w pokoju, zgodzie i szczęściu. Także on nie mógłby otrzymać harmonię w stosunkach z Bogiem.

 

Tak więc, drzewa w centrum ogrodu symbolizują dwa typy znań. Jedno z nich odpowiada poznaniu dobra i zła, co przypuszcza dzieję, przeciwne woli Bożej i idące przeciw Jego Przykazań. To znanie było skryto od Adama i pozostałej ludzkości jak niesące za sobą śmierć. Drugie zaś symbolizuje duchowe znanie, dane Bogiem, prowadzące do wiecznego życia. Gdyby Adam nie zlekceważył Boże słowo, ludzkość otrzymałaby nieśmiertelność. A teraz otrzymujemy możliwość przejścia w duchowy stan tylko po zakończeniu naszej ziemskiej drogi.

 

Bóg lubił Adama tak samo, jak On teraz lubi nas. Bóg chciał, żeby ludzie na ziemi byli szczęśliwe, poczuwali zadowolenie od darowanego im życia i mieli nieśmiertelność. Ale Szatan naraził Ewę na błend i ona zmusiła Adama zrobić mylny wybór. A więc, on nie posłuchał Boga. I mimo wszystko wybór był za nim.

 

Kiedy Adam wpadł w grzech, drzewo życia znikło. W ten sposób święty Duch zostawił Adama i wszystkich jego potomków – całą ludzkość – dopóty, aż nie przyszedł Jezus Chrystus, „drugi Adam”, i wziął na siebie grzechy całej ludzkości, żeby Duch święty znowu mógł przebywać z ludźmi. Gdyby Bóg tego nie zrobił i pozwolił ludziom jeść owocy drzewa życia, tym samym ludzie otrzymaliby wieczne życie, w którym niezadowolenie, nieszczęście, smutek i cierpienia byłyby wieczne!

 

Tylko na niektórzych, wybranych Bogiem za Jego Pomysłem, dla wykonania ich misji na ziemi zejdzie święty Duch. Tymi ludźmi stawali się Arcykapłany i Proroki i inni podobne im naprzykład Dawid i Mojżesz. Z przyjściem na ziemię Chrystusa przyłączenie do świętego Ducha stało się możliwym przez Kościół, założony Chrystusem i Apostołami. Bóg znał wszystką następność wydarzeń od samego początku.

 

Bóg od samego początku, nawet od stworzenia światu, wiedział, co zdarzy się, dlatego dla Swojej rodziny On przygotował plan uratowania. Bóg wiedział, że Lucyfer podniesie powstanie i tym samym popchnie aniołów i ludzkość do nieposłuszeństwa. Ale w Swoim miłosierdziu i mądrości On pozwolił ludziom umrzeć, żeby urodzić się znowu. W ten czas Szatana jak duchowej istoty już nie będzie na ziemi, a znaczy, na naszej planecie nie będzie niedobrych myśli i postępków, którymi ona jest przepełniona teraz.

 

Po zmartwychwstaniu ludzie otrzymają możliwość przyłączenia do świętego Ducha Boga. To będzie okres sprawiedliwego królowania Jezusa Chrystusa, który będzie rządzić ziemią zgodnie z Prawem Bożym. W końcu tysiąclecia Szatan i padłsze aniołowie staną się ludźmi. Tak więc, oni otrzymają możliwość nawrócić się w swoich przeszłych grzechach. W czas tego ich fizycznego istnienia im będzie dana możliwość zwrócić się do Prawa Bożego i przestrzegać go. Takie wyjście bardzo wyrużnia się od tego, co słyszeliśmy o szatanu. Nasz Bóg bardzo lubi nas i jest pełny cierpienia. On nie chce zagłady ani jednego z swoich dzieci.

 

Wąż w ogrodzie

Bóg pozwolił Szatanowi nadal rządzić światem, choć tamten i nie przestrzegał Boże Prawa. Kiedy Bóg zasiedlał ziemię ludźmi, którzy powinni byli stać się rządzącami nad wszyscymi żyjącymi na niej, szatan bardzo rozgniewał się. On szukał jakiegoś wypadku odwrócić Adama i Ewę od ich Twórcy, żeby otrzymać nad nimi władzę. I ta możliwość nadarzyła się jemu pewnego razu, kiedy Ewa sama spacerowała w ogrodzie. Nagle ona zobaczyła węża. To nie wydało się jej niezwykłym, ponieważ wszystkie zwierzęta, zasiedlające ogród, byli życzliwe i posłuchali Adama i Ewę. Niezwykłym było to, że wąż zaczął mówić do niej.

 

„ A wąż był bardziej przebiegły niż wszystkie zwierzęta lądowe, które Pan Bóg stworzył ” (Rdz 3:1). Angielskie słowo „ zmija” brzmi jak Nachash, co ma jeszcze jedno znaczenie błyszczący. Błyszczącym nazywali cheruba, anioła światłości – Lucyfera w rozdziale 14 księgi Izajasza i w Poslaniu Ezechiela 28:13-17. Diabła albo Szatana później nazywają „wężem starodawnym” (Ap 12:9; 20:2). Starodawny wąż (2 Kor 11:3) zamienia się w Anioła światłości (2 Kor 11:14). Tak więc, w obliczu węża w ogrodzie do kobiety zwraca się, kusząc , sam Szatan.

 

Wąż zapytał Ewę:” Czy rzeczywiście Bóg powiedział: Nie jedzcie owoców ze wszystkich drzew tego ogrodu?” Ewa odpowiedziała wężowi:” Owoce z drzew tego ogrodu jeść możemy, tylko o owocach z drzewa, które jest w środku ogrodu, Bóg powiedział:” Nie wolno wam jeść z niego, a nawet go dotykać, abyście nie pomarli” (Rdz 3:1-3). „ Na pewno nie umrzecie!” – skłamał Szatan. „ Ale wie Bóg, że gdy spożyjecie owoc z tego drzewa, otworzą się wam oczy i tak jak Bóg będziecie znali dobro i zło” (Rdz 3:4-5). Z Biblii wiemy, że przeznaczeniem człowieka i było stać się synem Boga podobnie Chrystusowi i aniołom (Patrz Za 12:8 i Ps 82:6). Szatan wiedział, że Bóg nie chciał zagłady żadnego z nas (2 Pt 3:9).

 

Szatan stworzył pojęcie o nieśmiertelności duszy, skłamawszy:” Na pewno nie umrzecie”. Niektóre kościoły uczą, że po fizycznej śmierci dusza powraca do Boga. W rzeczywistości, kiedy przyjdzie czas, ludzie zmartwychwstaną w ich fizycznym stanie. Bóg stworzy nie tylko fizyczną formę, wykorzystowując formułę DNK, która u niego zachowuje się, ale także duchową  formę, która robiła ludzką istotę osobą.

 

Gdyby Adam i Ewa słuchali Boga, oni nie zmarliby. Wpadłszy w grzech, musisz umrzeć, ale możesz zmartwychwstać.

 

Szatan postawił Ewę przed wyborem. Anioł Jehowa był ich nastawnikiem, on dał im ten system wartości, które zapewniał ich harmoniczne istnienie. Ale Szatan próbował przekonać ich, narzuciwszy swój system. I oni sami powinni byli zrobić wybór na korzyść jednego albo drugiego. Im więcej Ewa rozmyślała nad słowami kusiciela, tym więcej ona chciała skosztować owoc z drzewa poznania dobra i zła. Nareszcie ona nie mogła więcej nie poddawać się kuszeniu. Ona zbliżyła się do drzewa, zerwała owoc i skosztowała go. On okazał się przyjemnym w smaku, i ona zerwała jeszcze jeden dla Adama. Adam także skosztował go, nawet nie wiedząc, skąd on wziął się.

 

To jest symbolem dotknęcia tego znania, do którego dostęp i jej i Adamowi był zabroniony.

 

Wpaść w grzech

Skosztowawszy zabroniony owoc, Adam i Ewa wzięli na siebie prawo decydować, co jest dla nich dobro, a co jest zło. Oni złamali duchowe Prawo Boga, przestąpiwszy go! Oni wybrali dla siebie stronę Szatana w pytaniu, co jest dobro, a co jest zło, zamiast tego, żeby słuchać to, co mówi Bóg, nasz Ojciec, Który zna to lepiej, niż ktoś inny.

 

Choć Adam i Ewa nie słuchali słowo Boże, w testamencie ludzkości On jednak odkrył podstawowe położenia znania dobra i zła. Możemy nawet to przeczytać! święta Biblia i jest tym objawieniem. Ona zawiera i historyczne wiadomości, i kierownictwa do czynności, i informację o podstawach życia, i proroctwa. Ona nie zawiera wszystkie znania na świecie. Ona objaśnia podstawowe prawdy, które inaczej byłyby dla nas zamknięte.

 

Po temu, jak Adam i Ewa skosztowali zabroniony owoc, oni pierwszy raz odczuli nieprzyjemne uczucie ciemiężącej winy. Oni uświadamili sobię, że nie słuchali Boga, popełnili to, co jest przeciw Jego woli. Oni wyraźnie poczuli, że są nagie, a razem z tym i wstyd. Zachciało im się przykryć siebie i oni zerwali gałązki figowe i zrobili sobie przepaski. Dopóki pierwsze ludzie nie skosztowali od drzewa poznania dobra i zła, ich nie krępowało to, że oni są nagie.

 

Adam i Ewa popełnili pierwszy na ziemi grzech, zrobiwszy to, co Bóg kazał im nie robić. Ten błąd później zmienił życie całej ludzkości. Tak samo jak i ponad–anioł  Lucyfer był ukarany za to, że nie słuchał Bożego Prawa, tak i ludzie będą ukarane za to, że, przestąpając prawo, postępują za własną samowolą. To, co może zmusić ludzi do posłuszeństwa prawa, zazwyczaj nazywają rządem. Na czele kąta Bożego prawa i Jego rządu jest miłość (Rdz 13:10). Podstawowymi położeniami Jego prawa są posłuszeństwo Jemu, oddawanie czci Jemu i wznoszenie Jemu modlitw, zaufanie do Niego i oddawanie czci Sobotom jak dniom poświęconym Jemu.

 

Także bardzo ważne są prawa, z których wynika, że ludzie powinni lubić bliskiego swego. Dzieci powinni szanować i słuchać swoich rodziców (Ef 6:1-3). Ludzie nie powinni życzyć drugiemu zła, szkodzić jemu albo zabijać. Naprzeciw, oni powinni lubić bliskiego swego, nawet jeżeli on jest ich wrogiem (Mt 5:44). Oni powinni być uczciwe i cierpliwe w stosunkach. Oni nie powinni chcieć niczego, co ma bliski. Oni powinni pamiętać, że lepiej oddawać, niż brać (Wj 20:12-17). Patrzcie także artykuł Dziesięć Przykazań [DB17].

 

Robiąc wybór

Po temu, jak myśli o powstaniu opanowali Szatana, on całkowicie zaprzeczył Boże Prawa. Jego tryb życia przedstawiał sobą teraz coś prost przeciwległe temu, o czym mówiło się w poprzednich dwóch paragrafach (J 8:44; 1J 3:8). Bóg pozwolił Szatanowi rządzić ziemią jeszcze jakiś odstęp czasu, dopóki nie urodzi się i nie obróci się do Niego ta liczba ludzi, którą on określił. Człowiek, wykonując zalecenia Boże, powinien udowodnić, że on jest godny tego, żeby rządzić. Nieskończony zarząd Szatana, przyniesie tylko nieszczęścia i cierpienia, które z czasem będą tylko zwiększać się.

 

Adamowi, jak pierwszemu człowiekowi na ziemi, była dana władza nad światem (Rdz 1:28). Warunkiem dla tego było tylko posłuszeństwo Bożemu Prawu i nieprzyjęcie Szatana. Szatanowi było wiadomo, że jeżeli Adam nie posłucha Boga, on będzie pozbawiony prawa rządzić na ziemi.

 

Szatan nienawidził Adama i zamyślił plan, za którym on oszustwem powinien był zmusić pierwszego człowieka uwierzyć w to, że falszywa droga w rzeczywistości jest jedynie wierna. Gdyby Adam zrobił to, stałby się nieszczęśliwym. Te same przyjęcia Szatan wykorzystywał, kusząc aniołów zgrzeszyć i tym samym odwrócić od siebie miłość i miłosierdzie Boże na gługie czasy.

 

Bóg stworzył człowieka po to, żeby on stał się głową nad swoją żoną i dziećmi (Ef 5:23,25). Tak samo Bóg z miłością rządzi siłami niebieskimi i ludzkimi istotami, tak i męzczyzna powinien rządzić swoim własnym domem. Mężczyzna, który tak nie postępuje, nie zmoże rządzić i w królestwie Bożym. Szatan wiedział, że Bóg miał nadzieję, że Adam stanie się głównym nad Ewą. Dlatego Szatan i chciał spotkać się z niej sam na sam. Po temu, jak Szatan kusił Ewę zerwać owoc z drzewa, którego oni nie mieli prawa dotykać się, Ewa przyszła do Adama i kusiła jego owocem (Rdz 3:6). Adam zaś był niedostatnie twardym, żeby przeciwstać kuszeniu nieposłuszeństwa razem z Ewą. To znaczy, że będąc niezdolnym we wszystkim słuchać Boga, on jest niegodny rządzić ziemią.

 

Szatan nadal zostaje niewidocznym rządzącym światu

           

Szatanowi było powierzono uczyć Adama, jak rządzić ziemią, przyprowadzając ludzi w stan duchowości. Szatan stracił zdolność wykonywać wzłożoną na niego misję rządzący i ojca ludzkości. Ale okazało się, że Szatan nadal pozostaje niewidocznym rządzącym światu dopóki, aż nie przyjdzie ten, kto otrzyma nad nim górę, oddawając cześć Prawu Bożemu i nie wpadając w grzech. Ten człowiek, Jezus Chrystus, pewnego razu przyszedł na ziemię, będąc same tym prawdziwym rządzącem (Łk 4:5-8). Ale póki On jeszcze nie wrócił się na ziemię, żeby rządzić ją jak najwyższy rządzący.

 

Bóg pozwolił Szatanowi zostać na ziemi, ale on był pozbawiony władzy zmusić kogoś do grzechu. Szatan mógł teraz tylko wystawiać na próbę ludzi albo próbować prowadzić ich za sobą. Ale Bóg dał ludzkim istotom rozum, dzięki któremu oni sami mogli zrobić wybór : naśladować Boga czy Szatana (Rdz 4:7).

 

Adam i Ewa odczuwali wstyd, że oni uwierzyli temu, co mówił wąż, i próbowali ukryć się w ogrodzie. Ale Bóg wiedział, gdzie oni ukryli się (Rdz 3:8).

 

Nie posłuchaliście mnie, zjadłszy owoc z drzewa życia?” – usłyszeli oni Głos Boży gdzieś zupełnie obok. Pamiętając, jednak, o tym, że ani jeden z śmiertelnych nigdy nie widział i nie słyszał Jedynego Prawdziwego Boga, możemy dojść do  wniosku, że tym, kto mówił z pierwszymi ludźmi, był Anioł Jehowa.

 

„ Niewiasta, którą postawiłeś przy mnie, dała mi owoc z tego drzewa i zjadłem”- nareszcie odpowiedzał Adam, próbojąc przełożyć winę na swoją żonę (Rdz 3:12). Bóg był zdenerwowany. On pozwolił mężczyznie i kobiecie robić wlasny wybór odnośnie do tego, kogo słuchać. Ale ten wybór, który oni zrobili, dawał im tylko nieszczęście. Było zanadto późno, i zostawało tylko żałować, ponieważ niczego dobrego oni nie oczekiwali. Oni mogli oczekiwać tylko kary (Pwt 30:15-19).

 

I zrobił Bóg Adamowi i żonie jego odzienie ze skór i przyodział ich, i wydalił ich z ogrodu Eden, który był stworzony dla nich z taką miłością. Bóg wiedział, że jeżeli oni pozostaną tutaj, oni znowu będą jeść z Drzewa życia i otrzymają wieczne życie, które będzie pełne niesprawiedliwych postępków i dysharmonii sprawionych powstaniem Szatana (Rdz 3:21-23).

 

żeby nie dopuścić się ich powracania, Bóg postawił obok ogrodu Eden cherubów i połyskujące ostrze miecza, aby strzeć drogi do drzewa życia.

 

Kara dla ludzkiego rodu

„ Obarczę cię niezmiernie wielkim trudem twej brzmienności, w bolu będziesz rodziła dzieci, ku twemu mężowi będziesz kierowała swe pragnienia, on zaś będzie ponował nad tobą” (Rdz 3:16).

 

Ludzkość straciła możliwość żyć w pokoju, szczęściu i dobrym zdrowiu, ponieważ pierwsze ludzie poszli za Szatanem, a nie za swoim Tworcą. Jakie piękne byłoby nasze życie, gdyby oni posłuchali Boga i  nie skosztowali owoców z Drzewa życia. Oni żyliby szczęśliwie i byliby nieśmiertelnymi duchowymi istotami.

 

Za Bożym pomysłem Adam i Ewa i wszystkie ich potomkowie powinni byłi żyć w pokoju, szczęściu i zdrowiu. Ale ludzie zgrzeszyli tak samo, jak kiedyś aniołowie. Zapłatą za grzech jest śmierć (Rz 6:23). Ale nasz Bóg jest dobry i miłosięrny i dlatego wszystkim ludziom nadarza się możliwość zmartwychwstać dp nowego życia i stać się duchowymi – dziećmi Bożymi.

 

Jeszcze jedną karą za grzech stało się to, że Bóg posłał przekleństwo na ziemie za granicami ogrodu. Za pierwszym razem po powstaniu Szatana ziemia dała ludziom tylko trawę – śmieci, oset i kolcy (Rdz 3:17). To było ciężką próbą dla Adama, który teraz w pocie czoła wydobywał chleb swój.

 

Bóg Ojciec w swojej bezgranicznej mądrości wiedział o tym, co zrobi Szatan i jak będą postępować ludzie. Niemniej Bóg stworzył sustem jubileuszów, żeby obronić planetę. Patrzcie artykuł święty Kalendarz Boga. Z Apokalipsy 22:3 wiemy, że w przyszłym nastąpi taki czas, kiedy przekleństwo straci swoją silę. W ten czas grzech zniknie i tron Boga Ojca będzie przeniesiony na ziemię, skąd Bóg i będzie rządzić wszechświatem.

śmierć Adama

 

Adam przeżył dość długie życie, żeby zobaczyć owoce swego nieposłuszeństwa. On zmarł w wieku dziewięćset trzydzieści lat. Jego życie trwało tak długo, ponieważ jego ciało było stworzone doskonałym. Ale jednak on zmarł, jak i mówił Bóg, bo on skosztował z Drzewa poznania Dobra i Zła (Rdz 2:17).