Chrześcijańskie Kościoły Boga

 

 

PRAWO I PIATE PRZYKAZANIE [258]

Wydanie 1. 0 19991123

Piąte Przykazanie jest pierwszym Przykazaniem zawierającym obietnicę. Kształtuje ono podstawy społeczeństwa. Jest pierwszym w szeregu przykazań kształtujących Drugie Wielkie Przykazanie, które mówi: Będziesz miłował bliźniego swego jak siebie samego.

 

 

Chrześcijańskie Kościoły Boga

PO Box 369, WODEN ACT 2606, AUSTRALIA

E-mail: secretary@ccg.org

(Wszystkie prawa zastrzeżone ã 1998 Wade Cox)

Niniejszy artykuł bez zmian i opuszczeń może być kopiowany i kolportowany. Podanie imienia i adresu wydawcy oraz znaku praw autorskich jest obowiązkowe. Kolportowane kopie są bezpłatne. Krótkie cytaty mogą być włączane do artykułów krytycznych lub recenzji bez naruszenia praw autorskich.

Ten artykuł można znaleźć w INTERNECIE pod adresem: http://www.logon.org oraz http://www.ccg.org

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Prawo i Piąte Przykazanie

 

Piąte Przykazanie jest podane w Księdze Wyjścia 20: 12.

Powtórnego Prawa 5: 16

(16) Czcij swego ojca i swoją matkę, jak ci nakazał Pan, Bóg twój, abyś długo żył i aby ci się dobrze powodziło na ziemi, którą ci daje Pan, Bóg twój.

Piąte Przykazanie jest pirewszym przykazaniem zawierającym obietnicę. Jest to pierwsze przykazanie lub punkt wyjściowy dla Drugiego Wielkiego Przykazania, które mówi: Będziesz miłował bliźniego swego jak siebie samego.

Do Efezjan 6: 1

(1) Dzieci, bądźcie posłuszne w Panu waszym rodzicom, bo to jest sprawiedliwe.

Do Kołosian 3: 20

(20) Dzieci, bądźcie posłuszne rodzicom we wszystkim, bo to jest miłe w Panu.

Rodzina jako podstawa społeczeństwa

Tworzenie skupiało się dookoła rodziny jeszcze z czasów Ogrodu Edemskiego (patrz Doktryna Grzechu Pierworodnego, część 1, Ogród Edemski [246] oraz Doktryna Grzechu Pierworodnego, część 2, Ród Adama [248]). Rodzina kształtuje szkielet społeczeństwa.

Rodzina człowieka była stworzona na obraz Boga i była przeznaczona dla poszerzenia i zwiększenia jego obrazu, żeby stać się Swiątynią Boga (patrz Ks. Rodzaju 1: 27-30; 2: 7, 18).

Ojciec jest siłą rodziny tak samo, jako kobieta. Kobieta ponosi taką samą odpowiedzialność za utrzymanie normalnej rodziny, jako można to zobaczyć w Ks. Przysłów, rozdział 31: 10-31. Ojciec również ponosi odpowiedzialność za rodzinę przed społeczeństewem. Cel rozdziału 31 polega na tym, żeby pokazać spokojne i zrównoważone życie rodziny i społeczeństwa i jej stosunek wzajemny ze strukturą duchową Kościoła . Jak kobieta dla rodziny - tak i Chrystus dla Kościoła i dla Boga (patrz również prace Przypowieści, rozdział 31 [114]).

Rodzina także ponosi odpowiedzialność przed Prawem, które nie można odrzucać i lekceważyć. Dlatego znak niewolnika, stanowiący dziurę w uchu, jest wadą społeczeństwa (Ks. Wyjścia 21: 6).

W podobny sposób na głowie rodziny leży odpowiedzialność przed Prawem (Ks. Wyjścia 22: 8). W tym wszystkim jesteśmy dziećmi Najwyższego i synami Boga. Czyż nie jest napisane: Powidziałem - jesteście dziećmi Najwyższego, wszyscy, i Pismo Swięte nie może być naruszone (patrz Ps. 82: 1-6; Jan 10: 35).

W całości ta struktura jest rodziną synów Boga, fizyczną i duchową. Wszystko, co jest stworzone, podporządkowuje się człowiekowi jako rodzina, w granicach zamiarów Boga. I dlatego - jaki jest porządek w rodzinie Boga, taki jest porządek w rodzinach ludzkich.

Nieposłuszeństwo rodzicom również jest karane.

Ustrój społeczeństwa jest skoncentrowany w rodzinie poprzez miłosierdzie i zjawisko, które Bóg posłał nam w Jego podobieństwu, synu Jego Jezusie Chrystusie.

Do Tytusa 2: 1-15

(1) Ty zaś głoś to, co jest zgodne ze zdrową nauką: (2) że starcy winni być ludźmi trzeźwymi, statecznymi, roztropnymi odznaczającymi się zdrową wiarą, miłością, cierpliwością. (3) Podobnie starsze kobiety winny być w zewnętrznym ułożeniu jak najskromniejsze, winny unikać plotek i oszczerstw, nie upijać się winem, a uczyć innych dobrego. (4) Niech pouczają młode kobiety, jak mają kochać mężów, dzieci, (5) jak mają być rozumne, czyste, gospodarne, dobre, poddane swym mężom - aby nie bluźniono słowu Bożemu. (6) Młodzieńców również upominaj, aby byli umiarkowani; (7) we wszystkim dawaj wzór dobrych uczynków własnym postępowaniem w nauczaniu okazuj prawość, powagę, (8) mowę zdrową, wolną od zarzutu, ażeby przeciwnik ustąpił ze wstydem, nie mogąc nic złego o nas powiedzieć. (9) Niewolnicy niech będą poddani swoim panom we wszystkim, niech się starają im przypodobać, niech się im nie sprzeciwiają, (10) niczego sobie nie przywłaszczają, lecz niech okazują zawsze doskonałą wierność, ażeby pod każdym względem stali się chlubą dla nauki naszego Zbawiciela, Boga. (11) Ukazała się bowiem łaska Boga, która niesie zbawienie wszystkim ludziom (12) i poucza nas, abyśmy wyrzekłszy się bezbożności i żądz światowych, rozumnie i sprawiedliwie, i pobożnie żyli na tym świecie, (13) oczekując błogosławionej nadziei i objawienia się chwały wielkiego Boga i Zbawiciela naszego, Jezusa Chrystusa, (14) który wydał samego siebie za nas, aby odkupić nas od wszelkiej nieprawości i oczyścić sobie lud wybrany na własność, gorliwy w spełnianiu dobrych uczynków. (15) To mów, do tego zachęcaj i karć z całą powagą, niechaj cię nikt nie lekceważy!

Tak rodzice powinni gromadzić dobro dla swoich dzieci i zabezpieczać je we wszystko niezbędne oraz patrzyć do przyszłości, nie odwracając się

do przeszłości.

2 do Koryntian 12: 14

(14) Oto po raz trzeci zamierzam do was przybyć, a nie będę was obciążał. Nie szukam bowiem tego, co wasze, ale was samych. Nie dzieci rodzicom winny gromadzić majętności, lecz rodzice dzieciom.

Dlatego w rodzinie może być tylko jeden pierworodny, niezależnie od liczby żon.

Ks. Powtórnego Prawa 21: 15-17

(15) Jeśli jaki mąż będzie miał dwie żony, jedną kochaną, a drugą niekochaną, i one urodzą mu synów - kochana i niekochana - a pierworodnym będzie syn niekochanej - (16) to w dniu przekazywania dziedzictwa nie może za pierworodnego uznać syna kochanej, gdy pierworodnym jest syn niekochanej. (17) Jeśli pierworodnym jest syn niekochanej, musi mu przyznać podwójną część wszystkiego, co posiada, gdyż on jest pierwociną jego siły. On ma prawo do pierworodztwa.

Dzieci również są odpowiedzialne przed rodzicami i mogą być skazane na śmierć. Wykonanie wyroku jest nakładane na rodziców, zaś w następnej kolejności - na państwo w osobie starszych, i jest rozpowszechniane na cały naród.

Ks. Powtórnego Prawa 21: 18-23

18) Jeśli ktoś będzie miał syna nieposłusznego i krnąbrnego, nie słuchającego upomnień ojca ani matki, tak że nawet po upomnieniach jest im nieposłuszny, (19) ojciec i matka pochwycą go, zaprowadzą do bramy, do starszych miasta, (20) i powiedzą starszym miasta: Oto nasz syn jest nieposłuszny i krnąbrny, nie słucha naszego upomnienia, oddaje się rozpuście i pijaństwu. (21) Wtedy mężowie tego miasta będą kamienowali go, aż umrze. Usuniesz zło spośród siebie, a cały Izrael, słysząc o tym, ulęknie się. (22) Jeśli ktoś popełni zbrodnię podlegającą karze śmierci, zostanie stracony i powiesisz go na drzewie - (23) trup nie będzie wisiał na drzewie przez noc, lecz tegoż dnia musisz go pogrzebać. Bo wiszący jest przeklęty przez Boga. Nie zanieczyścisz swej ziemi, danej ci przez Pana, Boga twego, w posiadanie

Podstawa społeczeństwa.

Widzimy więc, że rodzina jest podstawą społeczeństwa i materiałem, z którego składa się społeczeństwo. Potrzymywanie porządku społecznego jest nakładane na rodzinę jako na pierwszą instancję, z rodziny pochodzi oraz jest jej oddawane prawo karać i pozbawić zycia. Nasi rodzice dali nam życie zawarciem małżeństwa i urodzeniem oraz swoim uczestnictwem w tworzeniu poprzez moc Boga Najwyższego.

Nakaz pozostawać Świętym

W ten sposób rodzina jest fizycznym przejawem odpowiedzialności duchowej przed Bogiem. Jesteśmy dłużnikami tylko jednego Ojca.

Stworzył nas i byliśmy stworzeni oraz istniejemy na Jego życzenie.

Apokalipsa 5: 8-10

(8) A kiedy wziął księgę, czworo Zwierząt i dwudziestu czterech Starców upadło przed Barankiem, każdy mając harfę i złote czasze pełne kadzideł, którymi są modlitwy świętych. (9) I taką nową pieśń śpiewają: Godzien jesteś wziąć księgę i jej pieczęcie otworzyć, bo zostałeś zabity i nabyłeś Bogu krwią twoją [ludzi] z każdego pokolenia, języka, ludu i narodu, (10) i uczyniłeś ich Bogu naszemu królestwem i kapłanami, a będą królować na ziemi.

(Zwróczcie uwagę: wszystkie teksty mówią Oni będą rządzić na Ziemi). On, który poświęca, i oni, których poświęca, mają wspólne korzenie.

Do Hebrajczyków 2: 11

(11) Tak bowiem Ten, który uświęca, jak ci, którzy mają być uświęceni, z jednego /są/ wszyscy. Z tej to przyczyny nie wstydzi się nazywać ich braćmi swymi,

Nie powinniśmy nazywać żadnego człowieka ojcem, gdyż jedynym naszym Ojcem Niebiańskim jest Bóg. Jest naszym Bogiem i Ojcem oraz Bogiem i Ojcem Jezusa Chrystusa, którego przysłał do nas.

Tylko jemu powinniśmy oddawać cześć i modlić się.

Ew. Mateusza 6: 1-15

(1) Strzeżcie się, żebyście uczynków pobożnych nie wykonywali przed ludźmi po to, aby was widzieli; inaczej nie będziecie mieli nagrody u Ojca waszego, który jest w niebie. (2) Kiedy więc dajesz jałmużnę, nie trąb przed sobą, jak obłudnicy czynią w synagogach i na ulicach, aby ich ludzie chwalili. Zaprawdę, powiadam wam: ci otrzymali już swoją nagrodę. (3) Kiedy zaś ty dajesz jałmużnę, niech nie wie lewa twoja ręka, co czyni prawa, (4) aby twoja jałmużna pozostała w ukryciu. A Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda tobie. (5) Gdy się modlicie, nie bądźcie jak obłudnicy. Oni lubią w synagogach i na rogach ulic wystawać i modlić się, żeby się ludziom pokazać. Zaprawdę, powiadam wam: otrzymali już swoją nagrodę. (6) Ty zaś, gdy chcesz się modlić, wejdź do swej izdebki, zamknij drzwi i módl się do Ojca twego, który jest w ukryciu. A Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda tobie. (7) Na modlitwie nie bądźcie gadatliwi jak poganie. Oni myślą, że przez wzgląd na swe wielomówstwo będą wysłuchani. (8) Nie bądźcie podobni do nich! Albowiem wie Ojciec wasz, czego wam potrzeba, wpierw zanim Go poprosicie. Wy zatem tak się módlcie: (9) Ojcze nasz, który jesteś w niebie, niech się święci imię Twoje! (10) Niech przyjdzie królestwo Twoje; niech Twoja wola spełnia się na ziemi, tak jak i w niebie. (11) Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj; (12) i przebacz nam nasze winy, jak i my przebaczamy tym, którzy przeciw nam zawinili; (13) i nie dopuść, abyśmy ulegli pokusie, ale nas zachowaj od złego! (14) Jeśli bowiem przebaczycie ludziom ich przewinienia, i wam przebaczy Ojciec wasz niebieski. (15) Lecz jeśli nie przebaczycie ludziom, i Ojciec wasz nie przebaczy wam waszych przewinień.

 

W ten sposób obcowanie się z Ojcem jest główną celą, lecz tylko za pomocą Drugiego Wielkiego Przykazania możemy zrozumieć treść Pierwszego Wielkiego Przykazania, a mianowicie - miłość do Boga. Dlatego powinniście być święci i wszystkie wasze działania powinny być świętymi, od tego, co spożywacie, do tego, co wytwarzacie.

Ks. Wyjścia 22: 30

(30) Będziecie dla Mnie ludźmi świętymi. Nie będziecie spożywać mięsa zwierzęcia rozszarpanego przez dzikie zwierzęta, ale je rzucicie psom.

Ks. Kapłańska 11: 44

(44) Ponieważ Ja jestem Pan, Bóg wasz - uświęćcie się! Bądźcie świętymi, ponieważ Ja jestem święty! Nie będziecie się plugawić małymi zwierzętami, które pełzają po ziemi.

Osoba jest świętą, nie można ją rozbieszczać, gdyż Bóg odpokutował za nas, żebyśmy byli świętymi.

Ks. Kapłańska 11: 45

. (45) Bo Ja jestem Pan, który wyprowadził was z ziemi egipskiej, abym był waszym Bogiem. Bądźcie więc świętymi, bo Ja jestem święty!

Ks. Kapłańska 19: 2

(2) Mów do całej społeczności Izraelitów i powiedz im: Bądźcie świętymi, bo Ja jestem święty, Pan, Bóg wasz!

Ks. Kapłańska 20: 26

. (26) Będziecie dla Mnie święci, bo Ja jestem święty, Ja Pan, i oddzieliłem was od innych narodów, abyście byli moimi.

Cel stworzenia ludzkości

Rodzina jest Święta

W ten sposób rodzina jest świętą. Naród należy Bogowi, i Królestwo założone dla Chrystusa w czasach Dawida, będzie istniało zawsze. Jesteśmy członkami tej rodziny i jedną rodziną, i tą rodziną kierują sędziowie pod władzą Dawida, który został mianowany przez Mesjasza i duchowieństwo Melchizedeka. Ponieważ Mój król - to sprawiedliwość (Melchizedek), lub Mój Pan - to sprawiedliwość (Adonizek) - to tytuł dziedziczny Króla Jerozolimy na zawsze (patrz Ks.Rodzaju 14: 18, Ps. 110: 4; Jegosz 10: 1 oraz pracę D. Wermsa Zwoje Morza Martwego w języku angielskim o Melchizedeku i jego znaczeniu.

2 ks.Samuela 7: 10-16

(10) Wyznaczę miejsce mojemu ludowi, Izraelowi, i osadzę go tam, i będzie mieszkał na swoim miejscu, a nie poruszy się więcej, a ludzie nikczemni nie będą go już uciskać jak dawniej. (11) Od czasu kiedy ustanowiłem sędziów nad ludem moim izraelskim, obdarzyłem cię pokojem ze wszystkimi wrogami. Tobie też Pan zapowiedział, że ci zbuduje dom. (12) Kiedy wypełnią się twoje dni i spoczniesz obok swych przodków, wtedy wzbudzę po tobie potomka twojego, który wyjdzie z twoich wnętrzności, i utwierdzę jego królestwo. (13) On zbuduje dom imieniu memu, a Ja utwierdzę tron jego królestwa na wieki. (14) Ja będę mu ojcem, a on będzie Mi synem, a jeżeli zawini, będę go karcił rózgą ludzi i ciosami synów ludzkich. (15) Lecz nie cofnę od niego mojej życzliwości, jak ją cofnąłem od Saula, twego poprzednika, tórego opuściłem. (16) Przede Mną dom twój i twoje królestwo będzie trwać na wieki. Twój tron będzie utwierdzony na wieki.

Otóż Mesjasz jest ojcem dzieci ludzi, ponieważ oni są synami Boga.

Ks. Izajasza 9: 6-7

(6) Wielkie będzie Jego panowanie w pokoju bez granic na tronie Dawida i nad Jego królestwem, które On utwierdzi i umocni prawem i sprawiedliwością, odtąd i na wieki. Zazdrosna miłość Pana Zastępów tego dokona. (7) Wydał Pan wyrok na Jakuba, i spadł on na Izraela.

Powinniśmy nazywać Jego synem Boga.

Sądzi ludzi (Izajasz 11: 4, 5), dzieci Abrahama (Do Gal. 3: 6, 9). Posłany rozmawiać z ludźmi, jest mianowany spadkobiercem wszystkiego (Do Heb. 1:1, 2) i niezmienność jego władzy jest potwierdzona ślubowaniem (Do Heb. 6: 17). Właśnie dzięki wierze byliśmy uprzedzeni przez Boga poprzez Noego w pierwszych pokoleniach dla uratowania imienia Boga, i dzięki Synowi Jego w

Drugich pokoleniach Adama i dzięki wierze słuchamy jego rad (Do Heb. 11: 7). Jeżeli należymy Chrystosowi dzięki wierze, to należymy również Abrahamowi i jesteśmy spadkobiercami zgodnie ze ślubem (Do Gal. 3:16, 29), będąc jednocześnie synami Adama i Boga (Łukasz 3: 38).

W osobie pierwszego Adama widzieliśmy podobieństwo ziemskie. W drugim Adamie widzimy podobieństwo niebiańskie (1 Do Kor. 15: 45-49).

1 Do Koryntian 15: 45-49

(45) Tak też jest napisane: Stał się pierwszy człowiek , Adam, duszą żyjącą, a ostatni Adam duchem ożywiającym. (46) Nie było jednak wpierw tego, co duchowe, ale to, co ziemskie; duchowe było potem. (47) Pierwszy człowiek z ziemi - ziemski, drugi Człowiek - z nieba. (48) Jaki ów ziemski, tacy i ziemscy; jaki Ten niebieski, tacy i niebiescy. (49) A jak nosiliśmy obraz ziemskiego [człowieka], tak też nosić będziemy obraz [człowieka] niebieskiego.

(patrz Mat. 28: 18; Jezek. 21: 27).

Jego rodzina jest naszą rodziną, gdyż wykonujemy Jego wolę (Jan 19: 25-27). Dlatego rodzina także ma dwa poziomy: fizyczna, lub ziemska, i duchowa, lub niebiańska rodzina.

Mateusz 12: 46-50

(46) Gdy jeszcze przemawiał do tłumów, oto Jego Matka i bracia stanęli na dworze i chcieli z Nim mówić. (47) Ktoś rzekł do Niego: Oto Twoja Matka i Twoi bracia stoją na dworze i chcą mówić z Tobą. (48) Lecz On odpowiedział temu, który Mu to oznajmił: Któż jest moją matką i którzy są moimi braćmi? (49) I wyciągnąwszy rękę ku swoim uczniom, rzekł: Oto moja matka i moi bracia. (50) Bo kto pełni wolę Ojca mojego, który jest w niebie, ten Mi jest bratem, siostrą i matką.

Dlatego nas znają z naszych słów.

Ew. Mateusza 12: 35-36.

(35) Dobry człowiek z dobrego skarbca wydobywa dobre rzeczy, zły człowiek ze złego skarbca wydobywa złe rzeczy. (36) A powiadam wam: Z każdego bezużytecznego słowa, które wypowiedzą ludzie, zdadzą sprawę w dzień sądu.

Dlatego nie jesteśmy dziećmi niewolników, zaś synami w prostej linii, więc spadkobiercami (Ks. Rodzaju 21: 10; 25: 1-6). Ta różnica polega na wierze w następstwo Boga, które ustalił w Prawie, i według tej oznaki rozpoznajemy niewierzących.

Ks. Kapłańska 25: 45-46

(45) Także będziecie kupowali dzieci przychodniów osiadłych wśród was, przychodniów i potomków ich, urodzonych w waszym kraju. Ci będą waszą własnością. (46) Zostawicie ich w dziedzictwie waszym synom, aby ich posiadali na własność, na zawsze. Będziecie ich uważać za niewolników. Ale z braćmi Izraelitami nie będziecie się obchodzili srogo.

Otóż fizyczne kształtowanie się narodu poprzedza duchowe i dlatego jest ustalona różnica pokazująca, że tylko poprzez zbawienie i wejście do narodu ludzi przyjdą do życia wiecznego.

Żebyśmy byli zdolni to zrobić, był wyznaczony okres przygotowania pod przywództwem Mesjasza i nowego duchowieństwa (patrz Apok. 20: 1-9).

W ten dzień staniemy się podobnymi do Boga, jako Anioł Jehowy nad nami.

I jego ród będzie istniał zawsze.

(Ps. 89: 4).

Po drugim Zmartwychwstaniu i zakończeniu okresu przygotowawczego Izajasz 65: 20), my wszyscy, każda istota przyjdziemy do ostatniego przeznaczenia.

Wtedy Bóg stanie się wszystkim we wszystkim i się osiedli w nas, Swiątyni Boga, na zawsze.

Do Efezjan 4: 6

(6) Jeden jest Bóg i Ojciec wszystkich, który [jest i działa] ponad wszystkimi, przez wszystkich i we wszystkich.

To jest tym, czym miał się stać Bóg .

Ks. Wyjścia 3: 14

(14) Odpowiedział Bóg Mojżeszowi: JESTEM, KTORY JESTEM. I dodał: Tak powiesz synom Izraela: JESTEM posłał mnie do was.

Tekst w rzeczywistości brzmi jako 'eyeh 'asher ' eyeh, lub Jestem Tym, Kim jestem (patrz Nowe Wyprawione Standardowe Wydanie Biblii z Uwagami, Oksford).

Poświęcenie i Czystość

W trakcie tego będziemy poświęcone i oczyszczone. Co się dotyczy tego, istnieją wyraźne położenia Prawa, Dotyczą czystości ludzi, planety i środowiska.

Przepisy prawne o spożywaniu jedzenia są podane w Księdze Kapłańskiej 11: 1-47 i Powtórnego Prawa 14: 1-21 (patrz pracę Ustawy o spożywaniu jedzenia [115]).

Naród i ludzi byli poświęcone i osiedleni oddzielnie, żeby Bóg mógł przychodzić do nich. Ustalił ograniczenia dla osób fizycznych i rozmawiał z nimi poprzez Anioła Jehowę.

Ograniczenia te są wymienione w Księdze Wyjścia 19: 10-25.

W całości tekst powinien był czytany w siódmym roku. Ograniczenia takie pokazywały, jak Bóg będzie działał poprzez naród, zać potem poprzez Kościół. Na początku Prawo było przedstawione siedemdziesięciu, potem całemu narodowi. Przed tym ludzi poświęcono i ten proces jest powtarzany przez Kościół i naród corocznie, od Pierwszego Dnia Roku Swiętego i trwa do Siódmego Dnia Pierwszego Miesiąca włącznie, gdy poświęcają prostych ludzi i zbłąkanych (patrz prace Poświęcenie Swiątyni Bożej[241] i Boże Swięta dotyczące Tworzenia[227]). Taka różnica była ustalona w tym celu, żeby pokazać narodowi, że istnieje określony proces, za którego pomocą mogą przybliżać się do Boga, i ten proces był ustalony przez Mesjasza dla Kościoła, poprzez Chrzest w Ducha Swiętego.

To poświęcenie jest częścią procesu, dzięki któremu człowiek staje się świętym, jako miejsce pobytu prawdziwego Boga.

Ks. Kapłańska 20: 7

(7) Uświęćcie się więc i bądźcie świętymi, bo Ja jestem święty. Ja, Pan, Bóg wasz!

Ustanowienie Władzy

Bóg ustanowił swoją władze na Ziemi drogą mianowania Władców. Bóg rozmawiał poprzez pośredników ze swoimi sługami-prorokami (patrz Księgę Wyjścia 31: 1). Ta działalność również była dokonywana w określonej kolejności władzy: od proroków Boga do Władców narodu.

Ks. Wyjścia 4: 11-23

(11) Pan zaś odrzekł: Kto dał człowiekowi usta? Kto czyni go niemym albo głuchym, widzącym albo niewidomym, czyż nie Ja, Pan? (12) Przeto idź, a Ja będę przy ustach twoich i pouczę cię, co masz mówić. (13) Lecz Mojżesz rzekł: Wybacz, Panie, ale poślij kogo innego. (14) I rozgniewał się Pan na Mojżesza, mówiąc: Czyż nie masz brata twego Aarona, lewity? Wiem, że on ma łatwość przemawiania. Oto teraz wyszedł ci na spotkanie, a gdy cię ujrzy, szczerze się ucieszy. (15) Ty będziesz mówił do niego i przekażesz te słowa w jego usta. Ja zaś będę przy ustach twoich i jego, i pouczę was, co winniście czynić. (16) Zamiast ciebie on będzie mówić do ludu, on będzie dla ciebie ustami, a ty będziesz dla niego jakby Bogiem. (17) A laskę tę weź do ręki, bo nią masz dokonać znaków. (18) I odszedł Mojżesz, a wróciwszy do teścia swego Jetry, powiedział mu: Pozwól mi iść z powrotem do braci moich, którzy są w Egipcie, aby zobaczyć, czy są jeszcze przy życiu. Jetro powiedział do Mojżesza: Idź w pokoju. (19) Pan powiedział do Mojżesza w Madian: Wracajże do Egiptu, gdyż umarli wszyscy ci, którzy czyhali na twe życie. (20) Wziął Mojżesz swą żonę i synów, wsadził ich na osła i powracał do ziemi egipskiej. Wziął też Mojżesz ze sobą laskę Boga. (21) Pan rzekł do Mojżesza: Gdy będziesz zbliżał się do Egiptu, pamiętaj o władzy czynienia wszelkich cudów, jaką ci dałem do ręki, i okaż ją przed faraonem. Ja zaś uczynię upartym jego serce, że nie zechce zezwolić na wyjście ludu. (22) A ty wtedy powiesz do faraona: To mówi Pan: Synem moim pierworodnym jest Izrael. (23) Mówię ci: Wypuść mojego syna, aby mi cześć oddawał; bo jeśli zwlekać będziesz z wypuszczeniem go, to Ja ześlę śmierć na twego syna pierworodnego.

Mojżesz został Elohimem dla faraona (Ks Wyjścia 7: 1-19, patrz Prawo i Pierwsze Przykazanie[253] i Prawo i Drugie Przykazanie [254]

Bóg mianuje władcę Izraela.

Ks. Liczb 27: 12-23

(12) Potem Pan rzekł do Mojżesza: Wejdź na tę górę z łańcucha Abarim i popatrz na kraj, który daję Izraelitom. (13) Gdy go zobaczysz, zostaniesz przyłączony do swoich przodków, podobnie jak twój brat Aaron, (14) za to, żeście się sprzeciwili mojemu rozkazowi na pustyni Sin, gdy społeczność się zbuntowała, a trzeba było objawić przed nią moją świętość przez [danie im] wody. To są wody Meriba obok Kadesz na pustyni Sin. (15) Rzekł więc Mojżesz do Pana: (16) O Panie, od którego zależy życie wszystkich istot, wyznacz do kierowania społecznością męża, (17) który by na jej czele wychodził i wracał, wyprowadzał ich i przyprowadzał, by społeczność Pana nie była jak stado bez pasterza. (18) Pan odpowiedział Mojżeszowi: Weź Jozuego, syna Nuna, męża, w którym prawdziwie mieszka Duch, i włóż na niego swoje ręce. (19) Następnie przywiedź go przed kapłana Eleazara i przed całą społeczność i ustanów go w ich obecności wodzem. (20) Przenieś na niego część twojej godności, by cała społeczność Izraelitów była mu posłuszna. (21) Winien się jednak stawić przed kapłanem Eleazarem, a ten będzie za niego pytał Pana przez losy urim. Tylko na jego rozkaz winni wyruszać i na jego rozkaz wracać, zarówno on, jak i wszyscy Izraelici i cała społeczność. (22) Mojżesz wykonał wszystko, co mu nakazał Pan. Wezwał Jozuego i stawił go przed kapłanem Eleazarem i przed całym zgromadzeniem. (23) Następnie włożył na niego ręce i ustanowił go wodzem - stosownie do woli Pana oznajmionej przez Mojżesza.

W ten sposób kapłan Urimy i Tuminy przychodzi na radę razem z władcą Izraela. Władcę nazywają królem zgodnie ze zwyczajami narodu. Królem jest Chrystus, a nie człowiek. Jednak Bóg przypomniał w Prawie o tym stanowisku.

Ks. Powtórnego Prawa 17: 14-20

(14) Gdy wejdziesz do kraju, który ci daje Pan, Bóg twój, gdy go posiądziesz i w nim zamieszkasz, jeśli powiesz sobie: Chcę ustanowić króla nad sobą, jak mają wszystkie okoliczne narody, (15) tego tylko ustanowisz królem, kogo sobie Pan, Bóg twój, wybierze spośród twych braci - tego uczynisz królem. Nie możesz ogłosić królem nad sobą kogoś obcego, kto nie byłby twoim bratem. (16) Tylko nie będzie on nabywał wielu koni i nie zaprowadzi ludu do Egiptu, aby mieć wiele koni. Powiedział bowiem wam Pan: Tą drogą nigdy wracać nie będziecie. (17) Nie będzie miał zbyt wielu żon, aby nie odwróciło się jego serce. Nie będzie gromadził wielkiej ilości srebra i złota. (18) Gdy zasiądzie na królewskim swym tronie, sporządzi sobie na zwoju odpis tego Prawa z tekstu kapłanów-lewitów. (19) Będzie go miał przy sobie i będzie go czytał po wszystkie dni swego życia, aby się nauczył czcić Pana, Boga swego, strzegąc wszystkich słów tego Prawa i stosując jego postanowienia, (20) by uniknąć wynoszenia się nad swych braci i zbaczania od przykazań na prawo czy też na lewo, aby długo królował on i synowie jego w Izraelu.

Otóż tylko Izraelita może panować nad Izraelitami. Król jest ograniczony w swoich działaniach Prawem Boga i jego własnymi nakazami wydanymi w granicach tego Prawa.

Izraelowi był dany nakaz obrzezania i prorocy powinni byli wymagać jego wykonywania, odpowiadając za to życiem.

Ks. Wyjścia 4: 25-28

(25) Sefora wzięła ostry kamień i odcięła napletek syna swego i dotknęła nim nóg Mojżesza, mówiąc: Oblubieńcem krwi jesteś ty dla mnie. (26) I odstąpił od niego Pan. Wtedy rzekła: Oblubieńcem krwi jesteś przez obrzezanie. (27) Do Aarona powiedział Pan: Wyjdź na pustynię naprzeciw Mojżesza. Wyszedł więc, a gdy go spotkał w pobliżu góry Boga, ucałował go. (28) Mojżesz opowiedział Aaronowi o wszystkich słowach Pana, który go posłał, oraz o wszystkich znakach, jakie polecił mu wykonać.

Nakaz obrzezania wskazuje na nakaz Serca Duchowi Swiętemu i dlatego obrzezanie nie wymagano robić nie-Zydom podczas nawracania do chrześcijaństwa. Mojżesz był nieobrzezanoustym (Ks. Wyjścia 6: 30), lecz był uratowany i postawiony Elochimem dla faraona (Ks. Wyjścia 7:1). To obrzezanie rodziny, ustalone przez Abrahama i potwierdzone także Mojżeszem i Jehoszua (Jan 7: 22), wskazuje na oczyszczenie duchowe i odpowiedzialność wybrańców (Dzieje 7: 8; 10: 45; 11: 2). Nie-Zydzi byli dopuszczeni do wiernych Izraela w Duchu Swiętym. Według Najwyższego Prawa nie wszyscy obrzezani są Izraelitami, i nie wszyscy nieobrzezani są wyłączeni z testamentu Ojca naszego Boga.

Ks. Wyjścia 12: 49

(49) Takie samo prawo będzie dla tubylców i dla cudzoziemców przebywających pośród was.

Ks. Liczb 12: 1-16

(1) Miriam i Aaron mówili źle przeciw Mojżeszowi z powodu Kuszytki, którą wziął za żonę. Rzeczywiście bowiem wziął za żonę Kuszytkę. (2) Mówili: Czyż Pan mówił z samym tylko Mojżeszem? Czy nie mówił również z nami? A Pan to usłyszał. (3) Mojżesz zaś był człowiekiem bardzo skromnym, najskromniejszym ze wszystkich ludzi, jacy żyli na ziemi. (4) I zwrócił się nagle Pan do Mojżesza, Aarona i Miriam: Przyjdźcie wszyscy troje do Namiotu Spotkania. I poszli wszyscy troje, (5) a Pan zstąpił w słupie obłoku, zatrzymał się u wejścia do namiotu i zawołał na Aarona i Miriam. Gdy obydwoje podeszli, (6) rzekł: Słuchajcie słów moich: Jeśli jest u was prorok, objawię mu się przez widzenia, w snach będę mówił do niego. (7) Lecz nie tak jest ze sługą moim, Mojżeszem. Uznany jest za wiernego w całym moim domu. (8) Twarzą w twarz mówię do niego - w sposób jawny, a nie przez wyrazy ukryte. On też postać Pana ogląda. Czemu ośmielacie się przeciwko memu słudze, przeciwko Mojżeszowi, źle mówić? (9) I zapalił się gniew Pana przeciw nim. Odszedł [Pan], (10) a obłok oddalił się od namiotu, lecz oto Miriam stała się nagle biała jak śnieg od trądu. Gdy Aaron do niej się zwrócił, spostrzegł, że była trędowata. (11) Wtedy rzekł Aaron do Mojżesza: Proszę, panie mój, nie karz nas za grzech, któregośmy się nierozważnie dopuścili i jesteśmy winni. (12) Nie dopuść, by ona stała się jak martwy [płód], który na pół zgniły wychodzi z łona swej matki. (13) Wtedy Mojżesz błagał głośno Pana: O Boże, spraw, proszę, by znowu stała się zdrowa. (14) Pan rzekł do Mojżesza: Gdyby jej ojciec plunął w twarz, czyż nie musiałaby się przez siedem dni wstydzić? Tak ma być ona przez siedem dni wyłączona z obozu, a potem może znowu powrócić. (15) Zgodnie z tym została Miriam na siedem dni wyłączona z obozu. Lud jednak nie ruszył dalej, zanim Miriam nie została przyjęta z powrotem. (16) Następnie lud wyruszył z Chaserot i rozbił obóz na pustyni Paran.

Bóg wymaga prawidłowego urzeczywistnienia władzy. Dlatego opór w stosunku do Jego woli jest grzechem równym czarodziejstwu, ponieważ takie powstanie przeciwstawia wolę własną woli Boga, rodząc w ten sposób politeizm (1 Do Sam. 15: 23).

Dokonywanie Władzy

Nawet pomazaniec Boży musiał podporządkowywać się nakazowi Piątego Przykazania o stworzeniu rodziny drogą ślubu, ponieważ byli ograniczeni przez niego jego krewni.

Tą drogą mądrość również przychodzi, jak też poprzez kapłana i proroka. W Księdze Wyjścia 18: 1-27 widzimy, że Mojżesz polecił swojej żonie i synom opiekę nad jej ojcem i jego teściem, którego szanował. Itro również był midyjskim kapłanem. Itro zwrócił swoją rodzinę i dał Mojżeszowi rady dotyczące sądownictwu w Izraelu i system kontroli sądownictwa.

Mojżesz musiał działać w stosunku do Boga jako pośrednik, powinni byli być wybrani nieskorumpowani i nieprzekupni, żeby stać się dowódcami dziesięciu, pięćdziesięciu, setki i tysiąca. Ci ludzi stali się sędziami Izraela. Zbyt skomplikowane dla nich sprawy były kierowane do wyższej instancji.

Według tego schematu rodziny były rozdzielone na dzisiątki, potem - na pięćdziesiątki, setki i tysiące oraz dalej do dziesięciotysiączników i głów plemion. Z plemion wybierano siedemdziesiąt oraz Radę Elochima Sprawiedliwości, więc rodzina została narodem, który stał się rodziną narodów, urządzoną i posłuszną władzy, która pochodziła od Boga i Jego Prawa.

Pod Jego władzą działamy w imieniu Jego, i dlatego podporządkujemy się Trzeciemu Przykazaniu, które jest kontynuacją Pierwszego i Drugiego. Jak synowie Jedynego Prawdziwego Boga zostaniemy jedynymi prawdziwymi ludźmi, którzy stopniowo zamieniają się w Bogów, jak elochimowie,w których Eliasz - wszystko we wszystkim.W taki sposób jesteśmy Swiątynią Boga.

1 do Koryntian 3:16

(16) Czyż nie wiecie, żeście świątynią Boga i że Duch Boży mieszka w was?

Wszyscy jesteśmy powołani zostać synami Prawdziwego Boga.

Ks. Powtórnego Prawa 6:13

(13) Będziesz się bał Pana, Boga swego, będziesz Mu służył i na Jego imię będziesz przysięgał

Imię Boga - to kontynuacja Jego władzy wśród ludzi, duchowych i fizycznych, i dlatego termin Elohim jest używany dla określenia wojska niebiańskiego oraz sędzi i dowódców narodu fizycznego Izraela.

Ks. Wyjścia 22:28

(28) Nie będziesz się ociągał z ofiarą z obfitości zbiorów i soku wyciskanego w tłoczni. I oddasz Mi twego pierworodnego syna.

Każda decyzja powinna być sprawiedliwa, ponieważ sprawiedliwość jest cnotą.

Anioły Boże są nazywane Jehową , gdy działają w Jego imieniu (Ks. Rodzaju 18:3,27; termin ten jest używany dla określenia róznych istot w liczbie mnogiej, na przykład w księdze Rodzaju 19). Dwa anioły, co przyszli razem z trzecim, nazwanym Jehową, również jest nazywany w tekscie Jehową. Pozostał on razem z Abrahamem, a dwoje poszli do Sadomy do Lota, gdzie znów są nazywane Jehową (patrz pracę Anioł Jehowy [24]). Od czasów syna Adama Seta, ludzie zaczęli nazywać imię Jehowy (ks. Rodzaju 4:26).

Widzimy, że od Trzeciego Przykazania przechodzimy do Czwartego, jako do wyznacznika świętości, jak również i władzy.

Ks Kapłańska 19:1-3

(1) Dalej Pan powiedział do Mojżesza: (2) Mów do całej społeczności Izraelitów i powiedz im: Bądźcie świętymi, bo Ja jestem święty, Pan, Bóg wasz! (3) Każdy z was będzie szanował matkę i ojca i będzie zachowywał moje szabaty. Ja jestem Pan, Bóg wasz!

Z Pierwszego Wielkiego Przykazania widzimy Piąte, związane z czteroma pierwszymi oraz wynikające z nich.

Prawo podejmować decyzję ma jedna osoba, nie dwie. Jest to również sprawiedliwe dla Boga oraz pocztu, gdzie wszyscy działają zgodnie z wolą Jedynego Prawdziwego Boga (Jan 17: 3). Dlatego Czrystus nie mógł nic robić według własnego uznania (Jan 5: 30). To ważne zrozumieć dla określenia struktury Pocztu, fizycznej i Duchowej. Jest to widoczne w stosunkach wewnątrz rodziny.

Jeżeli powstał konflikt, ślub żony nie może połączyć rodzinę, i ten ślub, jeżeli jest przeciwny sprawom rodziny, może być odwołany wolą męża. W ten sposób również wola Boga jest decydującą dla Pocztu. Widzimy, że w Księdze Liczb 30: 1-16 mówi się o Prawie, króre ma być przeczytane po siedmiu latach. Mąż kobiety, lub jej ojciec, jeżeli nie jest zamężną, może anulować ten ślub. Jeżeli zaś nic nie powiedział tego dnia, kiedy o nim usłyszeł, ślub dalej ma moc. Jeżeli anulował go, to jest uważany za niemający mocy. Tylko ślub wdowy, złożony po śmierci jej męża, nie jest ograniczany nikim.

Więc kobieta ulega mężowi i przechodzi ze swojej rodziny do rodziny męża. Są to wybrane do kościoła, które przechodzą z plemienia ojca do plemienia męża w podleganie Jedynemu Prawdziwemu Bogowi. Jak głową rodziny jest mężczyzna, tak samo głową Kościoła jest Jezus pod władzą Chrystusa.

Otóż w rodzinie mężczyzna jest głową dla żony, zaś głową każdego mężczyzny jest Mesjasz, a głową Chrystusa jest Bóg

1 do Kor. 11: 3.

(3) Chciałbym, żebyście wiedzieli, że głową każdego mężczyzny jest Chrystus, mężczyzna zaś jest głową kobiety, a głową Chrystusa - Bóg.

Fizyczna rodzina istnieje do śmierci, lecz rodzina duchowa jest wieczną, w niej my się nie żenimy i nie wychodzimy za mąż, a jesteśmy równi aniołom i wstępujemy do ich szeregów (wg Łukasza 20: 34-35), jako Elohimowie (Zach. 12: 8). Jaki i Mesjasz, Anioły są naszymi braćmi (Ps. 22: 22; Apok. 3: 5; Mat. 10:32; 6: 11; 12: 10).

Rodzina jako Plemię w Izraelu.

Rodziny są zorganizowane w plemiona i istnieją w granicach zjednoczeń plemiennych. Jest to zapisane w Ks. Liczb 2: 1-34.

Dwanaście plemion stanowią cztery grupy po trzy plemienia. Grupy te również mają znaczenie dla reorganizacji.

Biblia twierdzi, że plemiona byli przepisane i policzne. Spadek był im udostępniany w zależnożci od liczby w nich mężczyzn w wieku ponad dwadzieścia lat.

Ks. Liczb 26: 51-56

(51) Ogólna zaś liczba wszystkich Izraelitów: według tego, jak zostali spisani - sześćset jeden tysięcy siedemset trzydziestu. (52) Następnie tak mówił Pan do Mojżesza: (53) Pomiędzy nich ma być kraj rozdzielony, według liczby głów, jako dziedzictwo. (54) Pokoleniu, które ma więcej ludzi, przypadnie większy dział, a temu, które ma mniej - mniejszy. Każde otrzyma przydział odpowiadający danym spisu. (55) Kraj ma być dzielony losem, a dziedzictwo mają otrzymać według liczby imion w rodach. (56) Losem ma być rozdzielone dziedzictwo pomiędzy [rody] liczne i mniejsze.

Otóż ziemia była dawana losowo, jak jest to praktykowano i dzisiaj.

Ze wszystkich ludzi policzonych obok Synaju, nie pozostało żaadnego w stepach Moabu, oprócz Kaleba, syna Jefunnego, i Jozuego, syna Nuna, ponieważ Pan powiedział, że wszyscy inni zginą w dzikiej pustyni (Ks.Liczb 26:65). To wskazuje na tych, co nie chcieli wejść do Ziemi Obiecanej Chrztu w Ducha Swiętego po czterdziestu jubileuszy w dzikiej pustyni, od śmierci Mesjasza do Drugiego Zmartwychwstania. Kto zaś nie odpokutował i nie przyjął chrztu, nie weszli i nie powinni wchodzić do Izraela i do spadku Bożego. Oni wpadli w dzikość. Jednak ci ludzi łącznie z członkami plemion, mogą wejść do rodziny Boga podczas Drugiego Zmartwychwstania.

Podporządkowanie się Prawu.

Ks. Liczb 2:34

(34) Izraelici wykonywali wszystko, co im przez Mojżesza nakazał Pan: obozowali według swych chorągwi i zwijali obóz, każdy w swym pokoleniu i swym rodzie.

Naród jest zorganizowany w rodziny.

Ks. Wyjścia 12: 3

(3) Powiedzcie całemu zgromadzeniu Izraela tak: Dziesiątego dnia tego miesiąca niech się każdy postara o baranka dla rodziny, o baranka dla domu.

Pokuta odbywa się w domach, po kolei, rodzinami.

Ks. Wyjścia 15: 26

(26) I powiedział: Jeśli wiernie będziesz słuchał głosu Pana, twego Boga, i będziesz wykonywał to, co jest słuszne w Jego oczach; jeśli będziesz dawał posłuch Jego przykazaniom i strzegł wszystkich Jego praw, to nie ukarzę cię żadną z tych plag, jakie zesłałem na Egipt, bo Ja, Pan,

Rodzina i naród są ochronione dzięki pokorze przed Prawem Boga. Zaden naród nie może praktykować oddawanie czci bałwanom, i dla narodu Izraela jest to podstawowym prawem. Dzięki temu są chronione rodziny ludzkie i zwierzęce.

Ks. Wyjścia 23: 24-26

(24) Nie będziesz oddawał pokłonu ich bogom i nie będziesz ich czcił. Nie będziesz postępował według ich postępków, lecz zburzysz zupełnie i bezlitośnie połamiesz w kawałki ich stele. (25) Będziecie oddawać cześć Panu, Bogu waszemu, gdyż pobłogosławi twój chleb i twoją wodę. Oddalę od ciebie wszelką chorobę. (26) Żadna kobieta w twoim kraju nie będzie miała przedwczesnego porodu i żadna nie będzie bezdzietna. Liczbę dni twojego życia uczynię pełną.

W rodzinach uczą się i dotrzymują Prawa od dzieciństwa.

Ks. Powtórnego Prawa 32: 46

(46) rzekł do nich: Weźcie sobie do serca te wszystkie słowa, które ja wam dzisiaj ogłaszam, nakażcie waszym dzieciom pilnie strzec wszystkich słów tego Prawa.

 

Więc zycie człowieka trwa w rodzinie i w narodzie.

Ks. Powtórnego Prawa 32: 47

(47) Nie jest ono bowiem dla was rzeczą błahą, bo jest waszym życiem i dzięki niemu długo żyć będziecie na ziemi, do której idziecie przez Jordan, aby ją posiąść.

Jest to podstawowym tematem Prawa i Proroków.

Wg Marka 7: 10-13

(10) Mojżesz tak powiedział: Czcij ojca swego i matkę swoją oraz: Kto złorzeczy ojcu lub matce, niech śmiercią zginie. (11) A wy mówicie: Jeśli kto powie ojcu lub matce: Korban, to znaczy darem /złożonym w ofierze/ jest to, co by ode mnie miało być wsparciem dla ciebie - (12) to już nie pozwalacie mu nic uczynić dla ojca ni dla matki. (13) I znosicie słowo Boże przez waszą tradycję, którąście sobie przekazali. Wiele też innych tym podobnych rzeczy czynicie.

Tradycja nie może być przeciwną Prawu, i powinna odpowiadać zanotowanemu słowu Boga, które ogłaszał przez sług swoich, proroków.

Ograniczenie Władzy Człowieka

Wszystkie pełnomocnictwa i władza, łącznie z tymi co byli u Mesjasza, są wszystkie od Boga, jak też mądrość i rozum (Mat. 21: 23; Ps. 62: 11).

 

Najwyższy daje władzę temu, komu chce (Dan. 4:25). Mogą to być nie - Zydzi, upadłe anioły, lub synowie Boga (Powt. Prawa 32:8). Dlatego każdy powinnien szanować sprawiedliwą władzę.

Boga trzeba szanować we wszystkim. Jeżeli Prawo ludzkie jest sprzeczne z Prawem Boga, trzeba wykonywać ostatnie.

Dzieje 5: 29

(29) Trzeba bardziej słuchać Boga niż ludzi - odpowiedział Piotr i Apostołowie.

podporządkowanie Bogowi jako Ojcowi naszemu jest związyne z jego Prawem.

Ks. Powtórnego Prawa 28: 58-59

(58) Jeśli nie będziesz wypełniał wszystkich słów tego Prawa - zapisanych w tej księdze - bojąc się chwalebnego i straszliwego tego Imienia: Pana, Boga swego, (59) Pan nadzwyczajnymi plagami dotknie ciebie i twoje potomstwo, plagami ogromnymi i nieustępliwymi: ciężkimi i długotrwałymi chorobami.

Kiedy bóg daje władzę człowiekowi i kiedy król otrzymuje prawo rządzić nami, wtedy tą władzę nie można przekazywać innemu (Powt. Prawa 17: 14-20).

Zaden człowiek, który nie podporządkowuje się Prawu Bożemu, nie może panować. Jego następcy są również związani z jego podporządkowaniem.

Trzeba szukać rady u rodziny (Ks. Przysłów 23: 22-25). Rodzina również dokonuje szybkiej i sprawiedliwej kary. Rodzina odpowiada za dyscyplinę i nie jest dobrem uchylanie się od kary fizycznej berłem kary (Ks. Przysłów 13: 24; 19: 18; 23: 13-16; 22: 15). Zdolność nauczyć się czemukolwiek poprzez karę jest oznaką mądrości (Ks. Przysłów15: 22, 23)

Do Hebrajczyków 12: 11

(11) Wszelkie karcenie na razie nie wydaje się radosne, ale smutne, potem jednak przynosi tym, którzy go doświadczyli, błogi plon sprawiedliwości.

Kara dokonana w tym celu, żeby nauczyć dziecko, zapewni w przyszłości prawidłowe zachowanie. W przypadku niezdolności nauczyć i poprawić młodzież społeczeństwo zostanie zrujnowane. Podstawowym problemem społeczeństwa dwudziestego wieku jest niedostateczne uczenie się normom biblijnym we wczesnym wieku.

Oddanie sprawy wychowania młodzieży innym nie może mieć sukcesu. Rodzice odpowiadają za wychowanie i wykształcenie dziecka. Jeżeli ta odpowiedzialność osłabnie lub zniknie, zacznie się upadek społeczeństwa.

Właśnie dlatego rozwód jest tak bolesny, gdyż rozbija rodzinę i znika wpływ na młodzież w Bozym systemie rządzenia. System poprawy rozpowszechnia się na wszystkie poziomy i grupy według wieku społeczeństwie.

Nakazy ludzi przechodzą przez rodzinę i w rodzinie jest Prawo przechowywane.

Ks. Powtórnego Prawa 4: 7-9

(7) Bo któryż naród wielki ma bogów tak bliskich, jak Pan, Bóg nasz, ilekroć Go wzywamy? (8) Któryż naród wielki ma prawa i nakazy tak sprawiedliwe, jak całe to Prawo, które ja wam dziś daję? (9) Tylko się strzeż bardzo i pilnuj siebie, byś nie zapomniał o tych rzeczach, które widziały twe oczy: by z twego serca nie uszły po wszystkie dni twego życia, ale ucz ich swych synów i wnuków.

W podobny sposób dla rodziny i domowników powtarza się przepis.

Ks. Powtórnego Prawa 6: 6-7

(6) Niech pozostaną w twym sercu te słowa, które ja ci dziś nakazuję. (7) Wpoisz je twoim synom, będziesz o nich mówił przebywając w domu, w czasie podróży, kładąc się spać i wstając ze snu.

(porównaj Ks. Przysłów 4: 19)

Taka nauka Prawu jest dokonywana co siedem lat, jak również dla caałego narodu. Te czytania są ważną częścią sprawdzania każdej działalności.

Ks. Powtórnego Prawa 31: 10-13

(10) I rozkazał im Mojżesz: Po upływie siedmiu lat w roku darowania długów, w czasie święta Namiotów, (11) gdy cały Izrael się zgromadzi, by oglądać oblicze Pana, Boga twego, na miejscu, które On sobie obierze, będziesz czytał to Prawo do uszu całego Izraela. (12) Zbierz cały naród: mężczyzn, kobiety i dzieci, i cudzoziemców, którzy są w twoich murach, aby słuchając uczyli się bać Pana, Boga waszego, i przestrzegać pilnie wszystkich słów tego Prawa. (13) Ich synowie, którzy Go jeszcze nie znają, będą słuchać i uczyć się bać Pana, Boga waszego, po wszystkie dni, jak długo żyć będzie w kraju, na przejęcie którego przechodzicie Jordan.

Ochrona środowiska jest także związana z Prawem, które się odnosi do rodziny i rodzin zwierząt, ich długowieczność zależy od podporządkowania się prawu.

Ks. Powtórnego Prawa 22: 6-7

(6) Jeśli napotkasz przed sobą na drodze, na drzewie lub na ziemi gniazdo ptaka z pisklętami lub jajkami wysiadywanymi przez matkę, nie zabierzesz matki z pisklętami. (7) Matkę zostawisz w spokoju, a pisklęta możesz zabrać - aby ci się dobrze powodziło i abyś długo żył.

Przy tym nie ma różnicy, czy są to zwierzęta dzikie, czy domowe.

Ks. Kapłańska 22: 28

(28) Nie będziecie tego samego dnia zabijać krowy albo owcy razem z jej małym.

To się również dotyczy gotowania młodzizny zwierząt w mleku ich matek. Ta specyficzna forma przygotowania jedzenia jest zabroniona, gdyż podważa podstawy społeczeństwa, lecz widocznie ma to stosunek do kultu urodzajności i misteriów.

Ks. Wyjścia 23: 19

(19) Przyniesiesz do domu Boga twego, Pana, pierwociny z płodów ziemi. I nie będziesz gotował koźlęcia w mleku jego matki.

Należy przestrzegać ogolnej struktury Prawa, żeby wyżyli człowie i rodzina.

Ks. Powtórnego Prawa 4: 40

(40) Strzeż Jego praw i nakazów, które ja dziś polecam tobie pełnić; by dobrze ci się wiodło i twym synom po tobie; byś przedłużył swe dni na ziemi, którą na zawsze daje ci Pan, Bóg twój.

Ks. Powtórnego Prawa 5:29

(29) Oby zawsze mieli w sercu tę samą bojaźń przede Mną i wykonywali zawsze wszystkie moje przykazania po wszystkie dni, aby się dobrze powodziło im i synom ich na wieki.

Ks. Powtórnego Prawa 5:33

(33) Idźcie dokładnie drogą wyznaczoną wam przez Pana, Boga waszego, byście mogli żyć, by dobrze wam się wiodło i byście długo przebywali w ziemi, którą macie posiąść.

Ks. Powtórnego Prawa 7:12-26

(12) Za słuchanie tych nakazów i pilne ich wykonywanie będzie ci Pan, Bóg twój, dochowywał przymierza i miłosierdzia, które poprzysiągł przodkom twoim. (13) Będzie cię miłował, błogosławił ci i rozmnoży cię. Pobłogosławi owoc twojego łona i owoc twojego pola: twoje zboże, moszcz, oliwę, przychówek od twych krów i pomiot od twoich owiec, na ziemi, o której poprzysiągł twoim przodkom, że da ją tobie. (14) Obfitsze błogosławieństwo otrzymasz niż inne narody. Pomiędzy ludźmi i pomiędzy trzodami twoimi nie będzie niepłodnego ani niepłodnej. (15) Pan oddali od ciebie wszelką chorobę, nie ześle na ciebie żadnej ze zgubnych plag egipskich, których byłeś świadkiem, a ześle je na wszystkich, którzy cię nienawidzą. (16) Wytępisz wszystkie narody, które ci daje Pan, Bóg twój. Nie zlituje się twoje oko nad nimi, abyś nie służył ich bogom, gdyż stałoby się to sidłem dla ciebie. (17) Jeśli powiesz sobie: Narody te są ode mnie liczniejsze, nie zdołam ich wytępić, (18) nie lękaj się ich! Pamiętaj, co uczynił Pan, Bóg twój, faraonowi i wszystkim Egipcjanom. (19) Pamiętaj o próbach ogromnych, które widziały twoje oczy, o znakach i cudach, o mocnej ręce i wyciągniętym ramieniu, którym wyprowadził cię Pan, Bóg twój. Tak samo uczyni Pan, Bóg twój, wszystkim narodom, których ty się lękasz. (20) Nadto jeszcze Pan, Bóg twój, będzie zsyłał na nich szerszenie, aż reszta, która się przed wami ukryje, wyginie. (21) Nie drżyj więc przed nimi, bo Pan, Bóg twój, jest pośród ciebie, Bóg wielki i groźny. (22) Z wolna i po trosze wypędzi Pan, Bóg twój, te narody sprzed twoich oczu. Nie będziesz mógł ich prędko wytępić, aby dzikie zwierzęta nie rozmnożyły się dokoła ciebie. (23) Pan, Bóg twój, wyda je tobie, przerazi je ogromnym zamieszaniem, aż wyginą do szczętu. (24) Królów ich wyda w twe ręce, abyś wygubił ich imię spod nieba. Nikt się z nich nie ostoi przed tobą, aż ich wytępisz. (25) Posągi ich bogów spalisz, nie będziesz pożądał srebra ani złota, jakie jest na nich, i nie weźmiesz go dla siebie, aby cię to nie uwikłało, gdyż Pan, Bóg twój, się tym brzydzi. (26) Nic obrzydłego nie wprowadzisz do twego domu, gdyż byłbyś przedmiotem klątwy jak ono. Będziesz uważał to za rzecz wstrętną, obrzydzisz to sobie, jest to bowiem obłożone klątwą.

Te przykazania zostały dane Izraelowi, ponieważ ród Kananenian był zniszczony z powodu bałwochwalstwa.

Ogólnie struktura rodziny, narodu i Prawa wskazuje na Mesjasza i na rodzinę, jak na owiec jego stada.

Jan 10:7-16

(7) Powtórnie więc powiedział do nich Jezus: Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Ja jestem bramą owiec. (8) Wszyscy, którzy przyszli przede Mną, są złodziejami i rozbójnikami, a nie posłuchały ich owce. (9) Ja jestem bramą. Jeżeli ktoś wejdzie przeze Mnie, będzie zbawiony - wejdzie i wyjdzie, i znajdzie paszę. (10) Złodziej przychodzi tylko po to, aby kraść, zabijać i niszczyć. Ja przyszedłem po to, aby /owce/ miały życie i miały je w obfitości. (11) Ja jestem dobrym pasterzem. Dobry pasterz daje życie swoje za owce. (12) Najemnik zaś i ten, kto nie jest pasterzem, którego owce nie są własnością, widząc nadchodzącego wilka, opuszcza owce i ucieka, a wilk je porywa i rozprasza; (13) /najemnik ucieka/ dlatego, że jest najemnikiem i nie zależy mu na owcach. (14) Ja jestem dobrym pasterzem i znam owce moje, a moje Mnie znają, (15) podobnie jak Mnie zna Ojciec, a Ja znam Ojca. życie moje oddaję za owce. (16) Mam także inne owce, które nie są z tej owczarni. I te muszę przyprowadzić i będą słuchać głosu mego, i nastanie jedna owczarnia, jeden pasterz.

Więc struktura rodziny i Prawa wskazuje na jedyny naród, Izrael, pod władzą Boga z Mesjaszem na czele.

Niewykonanie Prawa

Nieposłuszeństwo w rodzinie według Prawa jest karane śmiercią (Powt. Prawa 21: 18-23), jak widzimy wyżej. Otóż przede wszystkim prawo skazać na śmierć mają rodzice, potem - świadkowie (Powt. Prawa 17: 6-7). Nikt nie może być skazany na śmierć, jeżeli nie są obecni dwoje świadków.

Ks. Powtórnego Prawa 17: 6-7

6) Na słowo dwu lub trzech świadków skaże się na śmierć; nie wyda się wyroku na słowo jednego świadka. (7) Ręka świadków pierwsza się wzniesie przeciw niemu, aby go zgładzić, a potem ręka całego ludu. Usuniesz zło spośród siebie.

Rodzina jest określona przez prawo i rozpusta i sodomia są zabronione w rodzinie i pochodne od nich są zabronione w Domu Bożym. Ani nierządnica, ani sodomita (ani koszty z ich spadku) nie są przyjmowane do Swiątyni i Królestwa Bożego.

Ks. Powtórnego Prawa 23: 17-18

(17) Z tobą będzie przebywał, w twym kraju, w miejscu, które sobie wybierze, w jednym z twoich miast, gdzie będzie się czuł dobrze; nie będziesz go dręczył. (18) Nie będzie nierządnicy sakralnej wśród córek Izraela ani mężczyzn uprawiających nierząd sakralny wśród synów Izraela.

Rodzina w całości odpowiada za wykonywanie Prawa i kary śmierci.

Ks. Powtórnego Prawa 13: 6-10

(6) Ów zaś prorok lub wyjaśniacz snów musi umrzeć, bo chcąc cię odwieść od drogi, jaką iść ci nakazał Pan, Bóg twój, głosił odstępstwo od Pana, Boga twego, który cię wyprowadził z ziemi egipskiej, wybawił cię z domu niewoli. W ten sposób usuniesz zło spośród siebie. (7) Jeśli cię będzie pobudzał skrycie twój brat, syn twojej matki, twój syn lub córka albo żona, co na łonie twym spoczywa albo przyjaciel tak ci miły, jak ty sam, mówiąc: Chodźmy, służmy bogom obcym, bogom, których nie znałeś ani ty, ani przodkowie twoi - (8) jakiemuś spośród bóstw okolicznych narodów, czy też dalekich od jednego krańca ziemi do drugiego - (9) nie usłuchasz go, nie ulegniesz mu, nie spojrzysz na niego z litością, nie będziesz miał miłosierdzia, nie będziesz taił jego przestępstwa. (10) Winieneś go zabić, pierwszy podniesiesz rękę, aby go zgładzić, a potem cały lud.

Mesjasz wytłumaczył nam Prawo i w tym on także był naruszony i zmieniony tradycjami farezeuszy i szkół rabinów. Takie działanie są karane według tej samej zasady, co i zniszczenie Prawa.

Ew. Marka 7: 6-13

(6) Odpowiedział im: Słusznie prorok Izajasz powiedział o was, obłudnikach, jak jest napisane: Ten lud czci Mnie wargami, lecz sercem swym daleko jest ode Mnie. (7) Ale czci Mnie na próżno, ucząc zasad podanych przez ludzi. (8) Uchyliliście przykazanie Boże, a trzymacie się ludzkiej tradycji, /dokonujecie obmywania dzbanków i kubków. I wiele innych podobnych rzeczy czynicie/. (9) I mówił do nich: Umiecie dobrze uchylać przykazanie Boże, aby swoją tradycję zachować. (10) Mojżesz tak powiedział: Czcij ojca swego i matkę swoją oraz: Kto złorzeczy ojcu lub matce, niech śmiercią zginie. (11) A wy mówicie: Jeśli kto powie ojcu lub matce: Korban, to znaczy darem /złożonym w ofierze/ jest to, co by ode mnie miało być wsparciem dla ciebie - (12) to już nie pozwalacie mu nic uczynić dla ojca ni dla matki. (13) I znosicie słowo Boże przez waszą tradycję, którąście sobie przekazali. Wiele też innych tym podobnych rzeczy czynicie.

Właśnie dlatego Judejczyków i Lewitów niszczono na przeciągu wieków i dotychczas oni nie słyszą Słowa Prawdziwego Boga i uważają Przykazania niczym przed obliczem zwyczajów ludzkich.

Ks. Powtórnego Prawa 28: 58-68

(58) Jeśli nie będziesz wypełniał wszystkich słów tego Prawa - zapisanych w tej księdze - bojąc się chwalebnego i straszliwego tego Imienia: Pana, Boga swego, (59) Pan nadzwyczajnymi plagami dotknie ciebie i twoje potomstwo, plagami ogromnymi i nieustępliwymi: ciężkimi i długotrwałymi chorobami. (60) Sprawi, że przylgną do ciebie wszystkie zarazy Egiptu: drżałeś przed nimi, a one spadną na ciebie. (61) Także wszystkie choroby i plagi, nie zapisane w księdze tego Prawa, ześle Pan na ciebie, aż cię wytępi. (62) Mała tylko ilość ludzi pozostanie z was, którzyście liczni jak gwiazdy na niebie za to, że nie słuchaliście głosu Pana, Boga swego. (63) Jak podobało się Panu dobrze czynić wam, rozmnażając was, tak będzie się Panu podobało zniszczyć i wytępić was, i usunąć z powierzchni ziemi, którą idziecie posiąść. (64) Pan cię rozproszy pomiędzy wszystkie narody, od krańca do krańca ziemi, tam będziesz służył obcym bogom drewnianym i kamiennym, których nie znałeś ani ty, ani twoi przodkowie. (65) Nie zaznasz pokoju u tych narodów ani stopa twej nogi tam nie odpocznie. Da ci tam Pan serce drżące ze strachu, oczy wypłakane z tęsknoty i duszę utrapioną. (66) Życie twe będzie u ciebie jakby w zawieszeniu: będziesz drżał dniem i nocą ze strachu, nie będziesz pewny życia. (67) Rano powiesz: Któż sprawi, by nadszedł wieczór, a wieczorem: Któż sprawi, by nadszedł poranek - a to ze strachu, który twe serce będzie odczuwać na widok, jaki stanie przed twymi oczami. (68) Pan cię odprowadzi okrętami i drogą do Egiptu, o którym ci powiedziałem: Nie będziesz go już oglądać. A kiedy zostaniesz sprzedany twoim wrogom jako niewolnik i niewolnica, nikt cię nie wykupi.

Władza w Rodzinie

Władza w rodzinie należy ojcowi, jak też w domu Boga. Dlatego, jak widzieliśmy, ślub mężczyzny ma siłę, zaż ślub kobiety musi być uzgodniony z mężem.

Ojcie, a po zawarciu małżeństwa - mąż, mogą anulować ślub żony lub córki, jeżeli jest sprzeczny z jego władzą i odpowiedzialnością. Jest to jedną z przyczyn tego, że Adam był obarczony odpowiedzialnością za grzechy Ewy. Chrystus odpowiada za to, żebyśmy się ukazali przed Bogiem bez wad i nie okryte hańbą. Widzimy to z Prawa o składaniu ofiar.

Ks. Kapłańska 22: 19-20

(19) to aby były przyjęte, muszą to być zwierzęta bez skazy, samce - cielce, barany lub kozły. (20) Żadnego zwierzęcia ze skazą nie będziecie składać w ofierze, bo to nie byłoby od was przyjęte.

Jesteśmy pierwszopłodami urodzaju Boga. Jak Chrystus nie miał wad, i my nie powinniśmy ich mieć, jak żony Narzeczonego, które się stały białymi w krwi baranka (Dan. 11: 35; Apok. 3: 18; 6:11; 7: 13-14; 15: 6-7; 19: 7-10).

Cała ta odpowiedzialność leży na rodzinie i przede wszystkim na rodzicach. Dlatego Bóg odpowiada za zapewnienie posłuszeństwa Jego dzieci Jego Prawu. Dlatego cały poczet jest przewidziany przez Jego Wszechwiedzę i Wszechwładzę, z Jego woli i prawdziwej miłości. Istota, która nie zna swojej przyszłości, nie może być Bogiem. Otóż Bóg Wszechwiedzący podarował Jego prawdziwą miłość, przedstawioną Prawem i dwoma Wielkimi Przykazaniami Swoim dzieciom (Liczb 30: 1-16 i praca Owca Zabłąkana i Syn Marnotrawny [199]).

Władza w rodzinie jest dana jej głowie. Wychodząc z tego śluby kobiet mogą być anulowane głową gospodarstwa, jeżeli one są sprzeciwne interesom rodziny. Milczenie jest uważane za potwierdzenie decyzji lub umowy )Liczb 30: 1-16, patrz wyżej)

Przysięga Bogowi złożona przez Kościół, ale poza Duchen Swiętym, jest karana śmiercią, jak to było w przypadku Ananiasza i jegi żony Safiry, którzy obaj się zgodzili z przysięgą (Dzieje 5: 1-10).

Odpowiedzialność w Rodzinie

Rodzice odpowiadają za zabezpieczenie rodziny we wszystko, co jest niezbędnym. Ten, kto nie zapewnia potrzeby własnej rodziny, jest gorszy od niewierzącego.

Odpowiedzialność leży przede wszystkim na ojcu, potem na matce, potem na ich rodzicach, zaś potem na poszerzonej rodzinie lub kościele.

1 do Tymoteusza 5: 1-16

(1) Starszego wiekiem nie strofuj, lecz nakłaniaj prośbą jak ojca, młodszych - jak braci, (2) starsze kobiety - jak matki; młodsze - jak siostry, z całą czystością! (3) Miej we czci te wdowy, które są rzeczywiście wdowami. (4) Jeśli zaś jaka wdowa ma dzieci albo wnuki, niechże się one uczą najpierw pieczołowitości względem własnej rodziny i odpłacania się rodzicom wdzięcznością! Jest to bowiem rzeczą miłą w oczach Bożych. (5) Ta zaś, która rzeczywiście jest wdową, jako osamotniona złożyła nadzieję w Bogu i trwa w zanoszeniu próśb i modlitw we dnie i w nocy. (6) Lecz ta, która żyje rozpustnie, [za życia] umarła. (7) I to nakazuj, ażeby były nienaganne. (8) A jeśli kto nie dba o swoich, a zwłaszcza o domowników, wyparł się wiary i gorszy jest od niewierzącego. (9) Do spisu należy wciągać taką wdowę, która ma co najmniej lat sześćdziesiąt, była żoną jednego męża, (10) ma za sobą świadectwo o [takich] dobrych czynach: że dzieci wychowała, że była gościnna, że obmyła nogi świętych, że zasmuconym przyszła z pomocą, że pilnie brała udział we wszelkim dobrym dziele. (11) Młodszych zaś wdów nie dopuszczaj [do służby Kościołowi]! Odkąd bowiem znęciła je rozkosz przeciwna Chrystusowi, chcą wychodzić za mąż. (12) Obciąża je wyrok potępienia, ponieważ złamały pierwsze zobowiązanie. (13) Zarazem uczą się też bezczynności krążąc po domach. I nie tylko są bezczynne, lecz i rozgadane, wścibskie, rozprawiające o rzeczach niepotrzebnych. (14) Chcę zatem, żeby młodsze wychodziły za mąż, rodziły dzieci, były gospodyniami domu, żeby stronie przeciwnej nie dawały sposobności do rzucania potwarzy. (15) Już bowiem, niektóre zeszły z drogi prawej [idąc] za szatanem. (16) Jeśli któraś wierząca ma [u siebie] wdowy, niechże im przychodzi z pomocą, a niech nie obciąża Kościoła, by mógł przyjść z pomocą tym, które rzeczywiście są wdowami.

 

Tu słowo siostrzeńcy jest używane jako greckie ekgonos, to jest wnukowie, a gdy tekst był tłumaczony na język angielski zamiast tego używano słowo siostrzeńcy (patrz Otello Szekspira).

Rodzina jest dostawcą, zaś Kościół jest końcową rodziną i źródłem pocieszenia. Młode kobiety powinne wychodzić za mąż i powiększać rodzinę, gdyż są na to błagosławione.

Współdziałanie Społeczne

Osoba odpowiada za swoje zachowanie przede wszystkim przed rodziną.

Ks. Wyjścia 21: 15

(15) Kto by uderzył swego ojca albo matkę, winien być ukarany śmiercią.

Ks. Wyjścia 21: 17

(17) Kto by złorzeczył ojcu albo matce, winien być ukarany śmiercią.

Ks. Kapłańska 20: 9

(9) Ktokolwiek złorzeczy ojcu albo matce, będzie ukarany śmiercią: złorzeczył ojcu lub matce, ściągnął śmierć na siebie.

Połiożenie się powtarza po raz trzeci, żeby podkreślić jego znaczenie.

Ks. Powtórnego Prawa 27: 16

(16) Przeklęty, kto gardzi swoim ojcem lub matką. A cały lud powie: Amen.

Ludzi w podeszłym wieku również trzeba szanować.

Ks. Kapłańska 19: 32

(32) Przed siwizną wstaniesz, będziesz szanował oblicze starca, w ten sposób okażesz bojaźń Bożą. Ja jestem Pan!

Obrona Obcych

Jakub miał siedemdziesiąt dzieci. Starsi pod przewództwem Mojżesza przedstawiali synów Jakuba i rząd Izraela. Od Mesjasza również przyszło siedemdziesiąt i im były podporządkowane demony jako starszym kościołu, który jest duchowym Izraelem i końcowym wynikiem rządzenia Boga.

Ks. Wyjścia 1: 1-22

(1) Oto imiona synów Izraela, którzy razem z Jakubem przybyli do Egiptu. Każdy zaś przyszedł ze swoją rodziną: (2) Ruben, Symeon, Lewi, Juda; (3) Issachar, Zabulon i Beniamin; (4) Dan, Neftali, Gad i Aser. (5) Było zaś wszystkich potomków Jakuba siedemdziesiąt osób, Józef zaś już był w Egipcie. (6) Potem umarł Józef i wszyscy jego bracia, i całe to pokolenie. (7) A synowie Izraela rozradzali się, pomnażali, potężnieli i umacniali się coraz bardziej, tak że cały kraj się nimi napełnił. (8) Lecz rządy w Egipcie objął nowy król, który nie znał Józefa. (9) I rzekł do swego ludu: Oto lud synów Izraela jest liczniejszy i potężniejszy od nas. (10) Roztropnie przeciw niemu wystąpmy, ażeby się przestał rozmnażać. W wypadku bowiem wojny mógłby się połączyć z naszymi wrogami w walce przeciw nam, aby wyjść z tego kraju. (11) Ustanowiono nad nim przełożonych robót publicznych, aby go uciskali ciężkimi pracami. Budowano wówczas dla faraona miasta na składy: Pitom i Ramses. (12) Ale im bardziej go uciskano, tym bardziej się rozmnażał i rozrastał, co jeszcze potęgowało wstręt do Izraelitów. (13) Egipcjanie bezwzględnie zmuszali synów Izraela do ciężkich prac (14) i uprzykrzali im życie uciążliwą pracą przy glinie i cegle oraz różnymi pracami na polu. Do tych wszystkich prac przymuszano ich bezwzględnie. (15) Potem do położnych u kobiet hebrajskich, z których jedna nazywała się Szifra, a druga Pua, powiedział król egipski (16) te słowa: Jeśli będziecie przy porodach kobiet hebrajskich, to patrzcie na płeć noworodka. Jeśli będzie chłopiec, to winnyście go zabić, a jeśli dziewczynka, to zostawcie ją przy życiu. (17) Lecz położne bały się Boga i nie wykonały rozkazu króla egipskiego, pozostawiając przy życiu nowo narodzonych chłopców. (18) I wezwał król egipski położne, mówiąc do nich: Czemu tak czynicie i czemu pozostawiacie chłopców przy życiu? (19) One odpowiedziały faraonowi: Kobiety hebrajskie nie są podobne do Egipcjanek, one są zdrowe, toteż rodzą wcześniej, zanim zdoła do nich przybyć położna. (20) Bóg dobrze czynił położnym, a lud izraelski stawał się coraz liczniejszy i potężniejszy. (21) Ponieważ położne bały się Boga, również i im zapewnił On potomstwo.

Za to synowie Boga są prześladowani Bogiem tego świata i jego systemem. Bóg wynagradza je jak wynagradza położnych. O wynagrodzeniu za obronę opowiada się także w przypowieści o owcach i kozłach (Mat. 25: 31-46).

Ochrona Rodziny jako kategoria geograficzna

Rodzina jest podstawą grupy plemiennej, która z kolei jest strukturą poszerzonej rodziny. Dalej plemiona tworzą naród. Plemiona są chronione w swoich ziemiach Prawem Boga. O tym się mówi w Ks. Liczb 27: 1-11 (tzreba je czytać w całości co Rok Sobotni), w opowieści o córkach Selofchada. Selofchad umiera w dzikiej pustyni grzesznym, nie mając synów. Jego spadek był chroniony i przeszedł do jego córek, które dysponowały nim według własnego uznania, lecz nie mogły wychodzić za mąż poza plemieniem. To się odbija na nawróceniu i na spadku wybrańców. Spadek ma pozostawać w rodzinie i przechodzić do następnego w rodzie - jest to statutem dla sądu w Izraelu.

Więc ci, co mają spadek w plemieniu, powinni brać ślub w granicach plemienia, otóż zostatanie ochroniona rodzina i plemię.

Ks. Liczb 36: 1-12

(1) Stawili się naczelnicy rodzin pokoleń synów Gileada, syna Makira, który był synem Manassesa z pokoleń potomków Józefa, i przedstawili Mojżeszowi oraz książętom, naczelnikom pokoleń, (2) następującą sprawę: Pan nakazał tobie, panu naszemu, dać Izraelitom losem kraj w dziedzictwo. Otrzymał również pan nasz od Pana [Boga] polecenie, żeby dać dziedzictwo naszego brata Selofchada jego córkom. (3) Gdy one poślubią męża z innego pokolenia Izraelitów, ich część będzie odłączona od działu naszych przodków, a dodana zostanie do działu pokolenia, z którego mężów poślubią, więc nasza część otrzymana losem zmaleje. (4) Gdy nastanie dla Izraela rok jubileuszowy, wtedy ich dziedzictwo będzie na zawsze już należało do pokolenia, do którego weszły [przez małżeństwo], a posiadłość pokolenia naszych przodków pomniejszy się właśnie o ich dziedzictwo. (5) Wtedy Mojżesz dał taki rozkaz Izraelitom na polecenie Pana: Słuszne jest zapatrywanie pokolenia potomków Józefa. (6) Oto, co Pan rozporządził w sprawie córek Selofchada: Mogą wyjść za mąż, jeśli zechcą, ale mogą poślubić jedynie męża z rodu swego pokolenia, (7) aby dziedzictwo Izraelitów nie przechodziło z jednego pokolenia na drugie. Owszem, każdy Izraelita winien utrzymać dziedzictwo swego pokolenia. (8) Każda panna, która posiada w jakimś pokoleniu dziedzictwo, może wziąć męża tylko z rodu swego pokolenia, by Izraelici zachowali dziedzictwo swoich przodków (9) i aby majątek dziedziczny nie przechodził z jednego pokolenia na drugie. Owszem, pokolenia Izraelitów winny się trzymać swoich posiadłości dziedzicznych. (10) Córki Selofchada postąpiły według rozkazu Pana, wydanego Mojżeszowi. (11) Poślubiły więc córki Selofchada: Machla, Tirsa, Chogla, Milka i Noa synów swoich stryjów. (12) Poślubiły więc mężów z pokolenia Manassesa, syna Józefa, i tak pozostało ich dziedzictwo przy pokoleniu, do którego należał ród ich ojca.

W ten sposób każda rodzina, zaczynając od królewskiej i dalej po linii zstępującej, powinna być ochroniona i wszystkie ziemie są rozdzielane według systemu jubileuszowego.

Nic nie można zabierać siłą i cała struktura istnieje w dalszym ciągu.

Ochrona Wdów i Sierot

Bóg chroni bezbronnych i rozlicza się za nich.

Jan 19: 26

(26) Kiedy więc Jezus ujrzał Matkę i stojącego obok Niej ucznia, którego miłował, rzekł do Matki: Niewiasto, oto syn Twój.

 

Otóż Kościół ogarnia odpowiedzialność rodziny. Maria miała czterech synów i dużo córek, gdy Chrystus wygłosił swoje słowa Janowi.

Jan 19: 27

(27) Następnie rzekł do ucznia: Oto Matka twoja. I od tej godziny uczeń wziął Ją do siebie.

Bracia Chrystusa weszli do kościoła i wnieśli duży wkład jako starsi kościoła, lecz to w żaden sposób nie wpłynęło na opinię podaną tutaj.

Bóg rozpatrzy sprawę wdowy i sieroty (Izajasz 10: 2; Jerem. 49: 11). Bóg osądził zanieczyszczenie Izraela poprzez proroka Ezechiela. Za to naród był osądzony, gdyż lekkomyślnie rozumiał ojcostwo i maczerzyństwo, wstępowali w stosunki pozamałżeńskie, dokonywali zanieczyszczenia duchowego (Ezech. 22: 1-16), i za to Bóg rozpędził Izrael (Powt prawa 4:27; 28:25,64).

Ks. Wyjścia 22: 21-24

(21) Nie będziesz krzywdził żadnej wdowy i sieroty. (22) Jeślibyś ich skrzywdził i będą Mi się skarżyli, usłyszę ich skargę, (23) zapali się gniew mój, i wygubię was mieczem i żony wasze będą wdowami, a dzieci wasze sierotami. (24) Jeśli pożyczysz pieniądze ubogiemu z mojego ludu, żyjącemu obok ciebie, to nie będziesz postępował wobec niego jak lichwiarz i nie karzesz mu płacić odsetek.

Ochrona Cudzoziemca i Najemnika jako Rodzinę Boga

Prawo o przyciśnieniu rozpowszechnia się również na cudzoziemców i wolnych najemników i niewolników.

Ks. Kapłańska 25: 14

(14) Kiedy więc będziecie sprzedawać coś bliźniemu albo kupować coś od bliźniego, nie wyrządzajcie krzywdy jeden drugiemu.

Ks. Kapłańska 25: 17

(17) Nie będziecie wyrządzać krzywdy jeden drugiemu. Będziesz się bał Boga twego, bo Ja jestem Pan, Bóg wasz!

Ks. Wyjścia 23: 9

(9) Nie będziesz uciskał cudzoziemców, gdyż znacie życie cudzoziemców, bo sami byliście cudzoziemcami w Egipcie.

Ponieważ mamy jednego Ojca i wszyscy jesteśmy stworzeni przez jednego Boga (Mal. 2: 10). Bóg jako Ojciec ratuje dzieci Izraela i odradza je (Izajasz 49:

15-26). Nawet nasi nieprzyjaciele powinni być ochronione od niedbalstwa.

Ks. Wyjścia 23: 5

(5) Jeśli ujrzysz, że osioł twego wroga upadł pod swoim ciężarem, nie ominiesz, ale razem z nim przyjdziesz mu z pomocą.

Wy także miłujcie cudzoziemca, boście sami byli cudzoziemcami w ziemi egipskiej (Powt. Prawa 10: 19). Norody-bałwochwalcy nie powinne istnieć i muszą być zniszczone dzieśmi Izraela i dziećmi Prawdziwego Boga (Pow. Prawa 7: 1-26). Nie z powodu niesprawiedliwości Izraela, lecz z powodu ich wad są zniszczone (Powt. Prawa 9: 1-29).

Prawo na życie w Rodzinie i stosunek do Szóstego Przykazania

Rodzice odpowiadają za ochronę życia członków rodziny i Bóg często potwierdza to, jak widzimy to w Ks. Wyjścia 2: 1-10.

Bóg tego świata pragnie życia wybrańców. Chciał zniszczyć Mojżesza i dzieci Izraela (Ks. Wyjścia 2: 1-10). Także chciał zniszczyć Mesjasza (Mat. 2: 1-23). Ciągle stara się zburzyć naród Izraela i Kościół (Apok. 12: 13-18).

Rodzina odpowieda za zachowanie życia narodu. Bóg zbawi nas. Mesjasz wróci, żeby uratować tych, którzy niecierpliwie czekają na niego. Jednocześnie Kościół jest sprawdzany, wypróbowywany i oczyszcza się w ogniu prześladowań.

Każde dziecko zagrażające życiu swoich rodziców płaci własnym życiem, według tekstu podanego wyżej.

To pytanie także jest badane w pracy Prawo i Szóste Przykazanie [259].

Prawo Rodziny i Kontrola Społeczna poprzez System Sądowy w Wojnie i Pokoju

Prawo rodziny ma duże ramy prawne.

Z tego tekstu i pracy Prawo i Siódme Ptrzykazanie [260] widzimy, że rozwód jest dozwolony, lecz Bóg nienawidzi rozwody.

Przyczyną dla rozwodu może być zdrada małżeńska, jako fizyczna kopia bałwochwalstwa. Malachiasz był posłany do Judejczyków, gdyż naród zaczął wykorzystywać obce metody oddawania czci w Izraelu i brać śluby z córkami obcego Boga. Dlatego nareszcie byli odesłani do niewoli.. Otóż kara osoby jest przede wszystkim zadaniem rodziców. Wyższą Siłą i Ojcem jest Bóg, który karze naród i rodzinę narodu.

Rozwód jest dozwolony ludziom przy ciężarze na sercu i nienawróconym sposobie myślenia, lecz to nie powinno się odnosić do wybrańców.

Właśnie z tego powodu w społeczęstwie istnieją dwa poziomy ślubu. Pierwszy - wśród nie ochrzczonych, lub między wybrańcem i nie ochrzczoną, zaś drugi - między dwoma wierzącymi. Jak się wydaje, Bóg twierdził, że mężczyzna powinien mieć tylko jedną żonę (Rodzaju 2: 24), lecz to prawidło zostało skasowane Patriarchami, ze zgody Boga. Struktura ślubu odzwierciedla stosunek osoby i narodu do Boga, dlatego wierność jest cechą ślubną.

W Torze i jej interpretacjach, łącznie z Chrystusem w naszych czasach, istnieje dużo aspektów, które potrzebują tłumaczenia za pomocą Siódmego Przykazania. Ograniczenie ilości żon, których mężczyzna może wybrać wśród narodu, jest właściwie funkcją ich ustawodawców. Koran więcej odpowiada tradycjom rabinów, według których ogtraniczenie stanowi cztery (pięć) dla zwykłego człowieka i osiemnaście - dla króla.

Nowy Testament ustala dla starszych ograniczenie w postaci jednej żony. Nikt nie może być starszym, jeżeli ma więcej niż jedną żonę (1 do Tym. 3: 2; do Tyt. 11: 6). Starsi powinni być żonaci, gdyś ślub jest obowiązkiem mężczyzny zgodnie z nakazem danym Adamowi.

Więc człowiek może się rozwieść i ożenić znowu przed wstąpieniem do Kościołu, lecz członkom Kościołu się rozwodzić zwykle nie dozwolono, oprócz odrębnych przypadków.

O tym bardziej dokładnie mówił Mesjasz oraz jest to wymienione w pracy Prawo i Siódme Przykazanie [260].

Stosunek do rodziny kończy się przy ślubie i dlatego dla ślubu jest potrzebna zgoda rodziców, zgodnie z Prawem Boga.

Ks. Wyjścia 22: 16-17

(16) Jeśliby się ojciec nie zgodził mu jej oddać, wówczas winien zapłacić tyle, ile wynosi opłata składana przy zaślubinach dziewic. (17) Nie pozwolisz żyć czarownicy.

Więc zgoda ojca jest niezbędna dla córki, nawet jeżeli jest skompromitowana według Prawa.

Obietnice ślubne zapewniają się życiem jednego z rodziców (Mat. 22: 29-30; Mark 12: 24-25).

Skomplikowane przypadki ślubu i rozwodu są rozwiązywane według położeń Siódmego Przykazania.

Rodzina jest częścią składową narodu, więc jest przewidziana w planach Boga. Naruszenie nakazów dotyczących ślubu jest naruszeniem rodziny i przepisów Bożych.

Zaden człowiek nie może należeć Kościołowi i jednocześnie nie szanować Prawo ślubne i obowiązki rodziny.

Całe zycie się trzyma na połączeniu się w rodzinę i rozpowszechnia się w narodzie, dlatego kontola zycia również leży przede wszystkim na rodzinie, zaś potem - na narodzie.

Piąte Przykazanie wskazuje na Mesjasza, który działa jako nasz Wieczny Ojciec pod przewództwem jego Wiecznego Ojca - Boga Najwyższego, który jest jedynym nieśmiertelnym i którego nikt nigdy nie widział i nie może zobaczyć (do Tym. 6: 16) lub usłyszeć Jego głos (Jan 5: 37). Każdy ojciec zajmuje miejsce Mesjasza, zaś jego żona - miejsce Kościoła. Oni odpowiadają przed Bogiem za swoich dzieci. Głową wszystkich ludzi jest Chrystus, głową Chrystusa jest Bóg (do Ef. 5: 23).

Ks. Powtórnego Prawa 18: 9-22

(9) Gdy ty wejdziesz do kraju, który ci daje Pan, Bóg twój, nie ucz się popełniania tych samych obrzydliwości jak tamte narody. (10) Nie znajdzie się pośród ciebie nikt, kto by przeprowadzał przez ogień swego syna lub córkę, uprawiał wróżby, gusła, przepowiednie i czary; (11) nikt, kto by uprawiał zaklęcia, pytał duchów i widma, zwracał się do umarłych. (12) Obrzydliwy jest bowiem dla Pana każdy, kto to czyni. Z powodu tych obrzydliwości wypędza ich Pan, Bóg twój, sprzed twego oblicza. (13) Dochowasz pełnej wierności Panu, Bogu swemu. (14) Te narody bowiem, które ty wydziedziczysz, słuchały wróżbitów i wywołujących umarłych. Lecz tobie nie pozwala na to Pan, Bóg twój. (15) Pan, Bóg twój, wzbudzi ci proroka spośród braci twoich, podobnego do mnie. Jego będziesz słuchał. (16) Właśnie o to prosiłeś Pana, Boga swego, na Horebie, w dniu zgromadzenia: Niech więcej nie słucham głosu Pana, Boga mojego, i niech już nie widzę tego wielkiego ognia, abym nie umarł. (17) I odrzekł mi Pan: Dobrze powiedzieli. (18) Wzbudzę im proroka spośród ich braci, takiego jak ty, i włożę w jego usta moje słowa, będzie im mówił wszystko, co rozkażę. (19) Jeśli ktoś nie będzie słuchać moich słów, które on wypowie w moim imieniu, Ja od niego zażądam zdania sprawy. (20) Lecz jeśli który prorok odważy się mówić w moim imieniu to, czego mu nie rozkazałem, albo wystąpi w imieniu bogów obcych - taki prorok musi ponieść śmierć. (21) Jeśli pomyślisz w swym sercu: A w jaki sposób poznam słowo, którego Pan nie mówił? - (22) gdy prorok przepowie coś w imieniu Pana, a słowo jego będzie bez skutku i nie spełni się, znaczy to, że tego Pan do niego nie mówił, lecz w swej pysze powiedział to sam prorok. Nie będziesz się go obawiał.

Twój tron jest tronem Bożym.

Dlatego Bóg, twój Bóg namaścił ciebie olejkiem radości hojniejniż równych ci losem (Ps. 45: 6-7; do Heb. 1: 8-9).

Izajasz 9: 6

(6) Wielkie będzie Jego panowanie w pokoju bez granic na tronie Dawida i nad Jego królestwem, które On utwierdzi i umocni prawem i sprawiedliwością, odtąd i na wieki. Zazdrosna miłość Pana Zastępów tego dokona.

Do Niego się zwracamy, jak do wiecznej głowy rodziny naszej i księcia Swiata. Biblia mówi, że istnieje dużo rodów(do Ef. 3: 14), i wszyscy oni podlegają Jedynemu Prawdziwemu Bogowi (Jan 17: 3).

Wszyscy jesteśmy narzeczonymi Chrystusa i pod jego przewodem będziemy uczyć świat, jako własną rodzinę, w systemie Tysiącletnim i Drugim Zmartwychwstaniu (Apok. 20: 1-15).

Tylko poprzez zrozumienie tego, że powinniśmy się stać rodziną pod przywództwem Boga, z Bogiem, który będzie istnieć w nas, jako istota poszerzona, nazywana Bogiem i działająca podobnie Jemu, możemy zrozumieć treść Drugiego Wielkiego Przykazania: Będziesz miłąował bliźniego swego, jak siebie samego. Jesteście przeznaczeni być Bogami. Wszyscy jesteście dziećmi Najwyższego, i Pismo Święte jest Niezachwiane (Jan 10: 34-35).