Chrześcijańskie
Kościoły Boga
[DB6]
Adam i Ewa w ogrodzie Edena[DB6]
(Wydanie 1.0
20030805-20030805 )
A więc Bóg na swój obraz stworzył ludzi – mężczyznę i
kobietę. Ten artykuł opiera się na drugim rozdziale księgi
Beziła Wołwertona „ Biblejskie historii”, tom 1, która była
opublikowana wydawnictwem Ambassador Kolledż press, a także
księgi „ Doktryna pierworodnego grzechu”, część pierwsza,
która nosi nazwę „ Sad Edena”, opublikowanej Chrystijańskimi Kościołami
Boga.
|
Adam i Ewa w ogrodzie Edena [DB6]
Sad
Edena
Adam i Ewa byli stworzone fizyczno doskonałymi. Oni mieli przyrodzoną zdolność mówienia i śpiewu.
Adam był wspaniałe rozwinęty fizyczno i piękny. Ewa
była zgrabna i śliczna. Z przyjściem na ziemię Ewy
pojawił się i instytut małżeństwa. Adam i Ewa powinni
byli rodzić dzieci i rządzić na ziemi. Anioł Boży,
znany jak „Słowo Boże”, uczył ich Prawu Bożemu. On
mówił od imienia Boga za Jego poleceniem.
Adam
był stworzony już
dwudziestoletnim mężczyzną (sądząc z chronologii
Aszera, która przytacza się w przyłożeniu 50 Kierownictwa z
studiowania Biblii Ballingera). Same po osiągnięciu tego wieku człowiek jest
uważany za dorosłego. Sądząc ze
wszystkiego, do trzydziestu lat Adam i Ewa mieszkali w ogrodzie Edena,
naśladując Boże Przykazania.
Te rozdzielenie rzeki na cztery potoka symbolizuje rozpowszechnienie Bożej
woli w czterych stronach światu, odpowiednie, w czterych sektorach.
Różnicy człowieka od zwierzęcia
Zwierzęta
powstawały każde na swój obraz. Ale ludzie
powstawały na obraz Boga po stworzeniu Im Swojej rodziny. Człowiek
był stworzony na obraz Boga. Zwierzęta mają mózg, ale ich
postępki są instynktywne, ponieważ ich zachowanie jest
zaprogramowane jak w komputerowi. Psy instynktywnie szczekają, kiedy
ktoś wchodzi. Psu nie trzeba zamyślać się:,,Czy warto mnie
szczekać?”, a potem postanawiać, robić to, czy nie. Psy
często szczekają posłuchając instynktu, ponieważ na
tym polega ich przeznaczenie. Ale chłopiec albo dziewczyna,
mężczyzna albo kobieta powinni z początku przemyśleć i
postanowić, jak trzeba postąpić i czy warto postępować
same tak, wychodząc z tego system wartości, który był
założony ich rodzicami, którzy także kierowali się doświadczeniem
poprzednich pokoleń. Ludzie także mają mózg, ale w
różnicę od instynktywnego zachowania zwierząt ludzie powinni
wyraźnie rozumieć, jak i kiedy trzeba postępować w
zależności od okoliczności. Ludzie powinni robić
świadomy wybór. Czasem to uważają swobodą moralności. Ten sam wybór był i przed aniołami, kiedy oni mogli wybrać,
czy naśladować im Boże Prawa, czy nie posłuchać Boga.
Bóg stworzył
człowieka z prochu ziemi tak samo, jak i zwierząt. Jak i
zwierzęta, człowiek przychodzi na ziemię dla tymczasowego
fizycznego istnienia. Te istnienie może być możliwym, tylko
kiedy żywa istota oddycha powietrzem, a serce, pulsując, goni krew w
żyłach. Ale nawet te procesy oddychania i cyrkulacji krwi powinni
zaopatrzywać się przyjęciem wody i jedzenia, które daje ziemia.
Człowiek odczuwa w tym niezbędność tak samo, jak i
zwierzęta. Niektórzy ludzie umierają, ledwie urodziwszy się,
niektórzy żyją do ośmiu albo dziesięciu lat, niektórzy
żyją do siedmiudziesięciu albo dziewięciudziesięciu
lat, ale w końcu na wszyscych czeka śmierć.
U Boga
wszystko jest inaczej. Bóg jest duch, który jest wieczny. On nie umrze nigdy.
Tylko Bóg jest nieśmiertelny (1 Tm 6:16). Zgodnie z Bożym
Pomysłem, nieśmiertelność mają także członki
rodziny Boga. A On był i jest Jedynym Prawdziwym Bogiem. On jest Ojcem wszystkiego
istniejącego. On posłał Syna swego, Jezusa
Chrystusa, żeby moglibyśmy znać Boga i mieć życie
wieczne (J 17:3).
Bóg stworzył
pierwszego człowieka, Adama, po to, żeby on mógł obrabiać
ziemię i wszystko, co z niej rośnie. Ale po to, żeby
obcować z Bogiem, wykonywać wzłożoną na niego
misję razem z drugimi ludźmi, człowiekowi trzeba była
obecność Ducha świętego. Kiedy mówią, że
człowiek był stworzony na obraz Boży, to znaczy same tą
obecność w nim świętego Ducha. Kiedy Duch Boży wchodzi
w świadomość człowieka, on w jakimś stopniu staje
się bogiem jak syn Boży. Ale w ten sposób w
świadomość człowieka mogą wejść złe
duchy.
Drzewa w ogrodzie Edena
W
ogrodzie Edena Pan Bóg stworzył mnóstwo drzew. W centrum ogrodu rosło drzewo życia i
drzewo poznania dobra i zła. Pan Bóg dał człowiekowi taki
rozkaz: „ Z wszelkiego drzewa tego ogrodu możesz spożywać
według upodobania, ale z drzewa poznania dobra i zła nie wolno ci
jeść, bo gdy z niego spożyjesz,
niechybnie umrzesz” (Rdz
To była próba ludzkości na posłuszeństwo. Gdyby oni spożyli owoce z
drzewa poznania dobra i zła, to byłoby kradziezą. A co mówi
się w ósmym przykazaniu? Nie ukradź! Ze wszystkich drzew w ogrodzie
oni mogli jeść owoce, ale z tego drzewa jeść owoce
było zabroniono. Gdyby oni zechciali wziąć coś, co nie
należy im, to byłoby także naruszeniem dziesiątego
przykazania. W dziesiątym przykazaniu mówi się:” Nie pragnij nic, co
jest u twego bliskiego.” Tak więc, już z samego
początku widziemy, że prawa Boga istnialy z samego początku.
Drzewo jest symbolem duchowego sedna rodziny
Bożej (Patrz Ez 31:3-18). Z wiersza 18 staje się zrozumiałe,
że sam ogród Eden jest miejscem Szatana:
„…Któremu z drzew Edenu
dorównałeś chwałą i wielkością? A przecież zostaniesz
zrzucony wspólnie z drzewami Edenu do Szeolu; wśród nieobrzezanych
będziesz leżał wspólnie z tymi, którzy poginęli od miecza. Tak będzie z faraonem i
wszystkimi jego poddanymi” – wyrocznia Pana Boga.
Większość z drzew w odrodzie Edena były
przywołane wychowywać człowieka. Nie wszystkie one istniały
dla jedzenia. W Biblii nie mówi się, jaka liczba drzew rosła w
ogrodzie, ale całkowicie określono było jedno drzewo, owoce
którego nie przeznaczali się dla jedzenia. Drzewo, z którego Adamowi i
Ewie zabraniało się jeść owoce, było drzewiem poznania
dobra i zła. To znaczy, skosztowawszy owocę z niego, oni
popełniali swój pierwszy grzech i, odpowiednie, stawali się
śmiertelnymi. Drzewo poznania dobra i zła przedstawia sobą
Szatana i sposoby, za pomocą których on miał zamiar oszukać
pierwszych ludzi. W taki sposób on wystawiał na probę i
oszukiwał ludzi.
Drzewo życia
znaczyło pierwsze schodzenie świętego Ducha, które
przyniosło ludziom duchowe znanie od Boga o przyrodzie dobra i zła w
ścisłym związku z Bogiem i ludźmi. To było duchowym
znakiem – o miłości Boga do ludzi i o miłości ludzi do
Boga. Bez tego duchowego znania, które szło bezpośrednio od Boga
przez święty Duch, człowiek nie mógłby nauczyć
się sam tego, jak współdziałać z innymi ludźmi i
źyć w pokoju, zgodzie i szczęściu. Także
on nie mógłby otrzymać harmonię w stosunkach z Bogiem.
Tak więc, drzewa w centrum ogrodu
symbolizują dwa typy znań. Jedno z nich odpowiada poznaniu dobra i
zła, co przypuszcza dzieję, przeciwne woli Bożej i idące
przeciw Jego Przykazań. To znanie było skryto od Adama i pozostałej
ludzkości jak niesące za sobą śmierć. Drugie zaś
symbolizuje duchowe znanie, dane Bogiem, prowadzące do wiecznego
życia. Gdyby Adam nie zlekceważył Boże słowo,
ludzkość otrzymałaby nieśmiertelność. A teraz
otrzymujemy możliwość przejścia w duchowy stan tylko po
zakończeniu naszej ziemskiej drogi.
Bóg lubił Adama tak
samo, jak On teraz lubi nas. Bóg chciał, żeby ludzie na ziemi byli
szczęśliwe, poczuwali zadowolenie od darowanego im życia i mieli
nieśmiertelność. Ale Szatan naraził Ewę na błend
i ona zmusiła Adama zrobić mylny wybór. A więc, on nie
posłuchał Boga. I mimo wszystko wybór był za nim.
Kiedy Adam wpadł w grzech, drzewo życia
znikło. W ten sposób święty Duch zostawił Adama i
wszystkich jego potomków – całą ludzkość – dopóty, aż
nie przyszedł Jezus Chrystus, „drugi Adam”, i wziął na siebie
grzechy całej ludzkości, żeby Duch święty znowu
mógł przebywać z ludźmi. Gdyby Bóg tego nie zrobił i
pozwolił ludziom jeść owocy drzewa życia, tym samym ludzie
otrzymaliby wieczne życie, w którym niezadowolenie,
nieszczęście, smutek i cierpienia byłyby wieczne!
Tylko na niektórzych,
wybranych Bogiem za Jego Pomysłem, dla wykonania ich misji na ziemi
zejdzie święty Duch. Tymi ludźmi stawali się
Arcykapłany i Proroki i inni podobne im naprzykład Dawid i
Mojżesz. Z przyjściem na ziemię Chrystusa przyłączenie
do świętego Ducha stało się możliwym przez
Kościół, założony Chrystusem i Apostołami. Bóg
znał wszystką następność wydarzeń od samego początku.
Bóg od samego
początku, nawet od stworzenia światu, wiedział, co zdarzy
się, dlatego dla Swojej rodziny On przygotował plan uratowania. Bóg
wiedział, że Lucyfer podniesie powstanie i tym samym popchnie
aniołów i ludzkość do nieposłuszeństwa. Ale w Swoim
miłosierdziu i mądrości On pozwolił ludziom umrzeć,
żeby urodzić się znowu. W ten czas Szatana jak duchowej istoty
już nie będzie na ziemi, a znaczy, na naszej
planecie nie będzie niedobrych myśli i postępków, którymi ona
jest przepełniona teraz.
Po zmartwychwstaniu ludzie otrzymają
możliwość przyłączenia do świętego Ducha
Boga. To będzie okres sprawiedliwego królowania Jezusa Chrystusa, który
będzie rządzić ziemią zgodnie z Prawem Bożym. W
końcu tysiąclecia Szatan i padłsze aniołowie staną
się ludźmi. Tak więc, oni otrzymają możliwość
nawrócić się w swoich przeszłych grzechach. W czas tego ich
fizycznego istnienia im będzie dana możliwość zwrócić
się do Prawa Bożego i przestrzegać go. Takie wyjście bardzo
wyrużnia się od tego, co słyszeliśmy o szatanu. Nasz Bóg
bardzo lubi nas i jest pełny cierpienia. On nie chce
zagłady ani jednego z swoich dzieci.
Wąż w
ogrodzie
Bóg
pozwolił Szatanowi nadal rządzić światem, choć tamten
i nie przestrzegał Boże Prawa. Kiedy Bóg zasiedlał ziemię ludźmi, którzy
powinni byli stać się rządzącami nad wszyscymi
żyjącymi na niej, szatan bardzo rozgniewał się. On
szukał jakiegoś wypadku odwrócić Adama i Ewę od ich Twórcy,
żeby otrzymać nad nimi władzę. I ta
możliwość nadarzyła się jemu pewnego razu, kiedy Ewa
sama spacerowała w ogrodzie. Nagle ona zobaczyła węża. To
nie wydało się jej niezwykłym, ponieważ wszystkie
zwierzęta, zasiedlające ogród, byli życzliwe i posłuchali
Adama i Ewę. Niezwykłym było to, że
wąż zaczął mówić do niej.
„ A wąż
był bardziej przebiegły niż wszystkie zwierzęta
lądowe, które Pan Bóg stworzył ” (Rdz 3:1). Angielskie słowo „
zmija” brzmi jak Nachash, co ma jeszcze jedno znaczenie błyszczący.
Błyszczącym nazywali cheruba, anioła światłości –
Lucyfera w rozdziale 14 księgi Izajasza i w Poslaniu Ezechiela 28:13-17.
Diabła albo Szatana później nazywają „wężem
starodawnym” (Ap 12:9; 20:2). Starodawny wąż (2 Kor 11:3) zamienia
się w Anioła światłości (2 Kor 11:14). Tak więc,
w obliczu węża w ogrodzie do kobiety zwraca się, kusząc ją, sam Szatan.
Wąż zapytał
Ewę:” Czy rzeczywiście Bóg powiedział: Nie jedzcie owoców ze
wszystkich drzew tego ogrodu?” Ewa odpowiedziała wężowi:” Owoce
z drzew tego ogrodu jeść możemy, tylko o owocach z drzewa, które
jest w środku ogrodu, Bóg powiedział:” Nie wolno wam jeść z
niego, a nawet go dotykać, abyście nie pomarli” (Rdz 3:1-3). „ Na
pewno nie umrzecie!” – skłamał Szatan. „ Ale wie Bóg, że gdy
spożyjecie owoc z tego drzewa, otworzą się wam oczy i tak jak
Bóg będziecie znali dobro i zło” (Rdz 3:4-5). Z Biblii wiemy, że
przeznaczeniem człowieka i było stać się synem Boga
podobnie Chrystusowi i aniołom (Patrz Za 12:8 i Ps 82:6). Szatan wiedział, że Bóg nie chciał zagłady
żadnego z nas (2 Pt 3:9).
Szatan stworzył
pojęcie o nieśmiertelności duszy, skłamawszy:” Na pewno nie
umrzecie”. Niektóre kościoły uczą, że po fizycznej
śmierci dusza powraca do Boga. W rzeczywistości, kiedy przyjdzie
czas, ludzie zmartwychwstaną w ich fizycznym stanie. Bóg stworzy nie tylko
fizyczną formę, wykorzystowując formułę DNK, która u
niego zachowuje się, ale także duchową formę, która robiła
ludzką istotę osobą.
Gdyby Adam i Ewa słuchali Boga, oni nie
zmarliby. Wpadłszy w grzech, musisz umrzeć, ale
możesz zmartwychwstać.
Szatan postawił
Ewę przed wyborem. Anioł Jehowa był ich nastawnikiem, on
dał im ten system wartości, które zapewniał ich harmoniczne
istnienie. Ale Szatan próbował przekonać ich, narzuciwszy swój
system. I oni sami powinni byli zrobić wybór na korzyść jednego
albo drugiego. Im więcej Ewa rozmyślała nad słowami
kusiciela, tym więcej ona chciała skosztować owoc z drzewa
poznania dobra i zła. Nareszcie ona nie mogła więcej nie
poddawać się kuszeniu. Ona zbliżyła się do drzewa,
zerwała owoc i skosztowała go. On okazał się przyjemnym w
smaku, i ona zerwała jeszcze jeden dla Adama. Adam także
skosztował go, nawet nie wiedząc, skąd on wziął
się.
To
jest symbolem dotknęcia tego znania, do którego dostęp i jej i
Adamowi był zabroniony.
Wpaść w
grzech
Skosztowawszy
zabroniony owoc, Adam i Ewa wzięli na siebie
prawo decydować, co jest dla nich dobro, a co jest zło. Oni
złamali duchowe Prawo Boga, przestąpiwszy go! Oni wybrali dla siebie
stronę Szatana w pytaniu, co jest dobro, a co jest zło, zamiast tego,
żeby słuchać to, co mówi Bóg, nasz Ojciec, Który zna to lepiej,
niż ktoś inny.
Choć Adam i Ewa nie słuchali słowo
Boże, w testamencie ludzkości On jednak odkrył podstawowe
położenia znania dobra i zła. Możemy nawet to
przeczytać! święta Biblia i jest tym objawieniem. Ona zawiera i
historyczne wiadomości, i kierownictwa do czynności, i
informację o podstawach życia, i proroctwa. Ona nie zawiera wszystkie
znania na świecie. Ona objaśnia podstawowe prawdy,
które inaczej byłyby dla nas zamknięte.
Po temu, jak Adam i
Ewa skosztowali zabroniony owoc, oni pierwszy raz odczuli nieprzyjemne uczucie
ciemiężącej winy. Oni uświadamili sobię, że nie
słuchali Boga, popełnili to, co jest przeciw Jego woli. Oni
wyraźnie poczuli, że są nagie, a razem z tym i wstyd. Zachciało
im się przykryć siebie i oni zerwali gałązki figowe i
zrobili sobie przepaski. Dopóki pierwsze ludzie nie skosztowali od drzewa
poznania dobra i zła, ich nie krępowało to, że oni są nagie.
Adam i Ewa popełnili pierwszy na ziemi grzech, zrobiwszy
to, co Bóg kazał im nie robić. Ten błąd później
zmienił życie całej ludzkości. Tak samo jak i
ponad–anioł Lucyfer był
ukarany za to, że nie słuchał Bożego Prawa, tak i ludzie
będą ukarane za to, że, przestąpając prawo,
postępują za własną samowolą. To, co może
zmusić ludzi do posłuszeństwa prawa, zazwyczaj nazywają
rządem. Na czele kąta Bożego prawa i Jego rządu jest
miłość (Rdz 13:10). Podstawowymi położeniami Jego
prawa są posłuszeństwo Jemu, oddawanie czci Jemu i wznoszenie
Jemu modlitw, zaufanie do Niego i oddawanie czci Sobotom jak dniom
poświęconym Jemu.
Także bardzo ważne
są prawa, z których wynika, że ludzie powinni lubić bliskiego
swego. Dzieci powinni szanować i słuchać swoich rodziców (Ef
6:1-3). Ludzie nie powinni życzyć drugiemu zła, szkodzić
jemu albo zabijać. Naprzeciw, oni powinni lubić bliskiego swego,
nawet jeżeli on jest ich wrogiem (Mt 5:44). Oni powinni być uczciwe i
cierpliwe w stosunkach. Oni nie powinni chcieć niczego, co ma bliski. Oni
powinni pamiętać, że lepiej oddawać, niż brać (Wj
20:12-17). Patrzcie także artykuł Dziesięć Przykazań
[DB17].
Robiąc wybór
Adamowi, jak
pierwszemu człowiekowi na ziemi, była dana władza nad
światem (Rdz 1:28). Warunkiem dla tego było tylko
posłuszeństwo Bożemu Prawu i nieprzyjęcie Szatana.
Szatanowi było wiadomo, że jeżeli Adam nie posłucha Boga,
on będzie pozbawiony prawa rządzić na ziemi.
Szatan nienawidził
Adama i zamyślił plan, za którym on oszustwem powinien był
zmusić pierwszego człowieka uwierzyć w to, że falszywa
droga w rzeczywistości jest jedynie wierna. Gdyby Adam zrobił to,
stałby się nieszczęśliwym. Te same przyjęcia Szatan
wykorzystywał, kusząc aniołów zgrzeszyć i tym samym
odwrócić od siebie miłość i miłosierdzie Boże na
gługie czasy.
Bóg stworzył człowieka po to, żeby on stał się
głową nad swoją żoną i dziećmi (Ef
Szatan nadal
zostaje niewidocznym rządzącym światu
Szatanowi było powierzono uczyć Adama, jak rządzić
ziemią, przyprowadzając ludzi w stan
duchowości. Szatan stracił zdolność wykonywać
wzłożoną na niego misję rządzący i ojca
ludzkości. Ale okazało się, że Szatan nadal pozostaje
niewidocznym rządzącym światu dopóki, aż nie przyjdzie ten,
kto otrzyma nad nim górę, oddawając cześć Prawu Bożemu
i nie wpadając w grzech. Ten człowiek, Jezus Chrystus, pewnego razu
przyszedł na ziemię, będąc same tym prawdziwym
rządzącem (Łk 4:5-8). Ale póki On jeszcze nie wrócił
się na ziemię, żeby rządzić ją jak najwyższy
rządzący.
Bóg pozwolił
Szatanowi zostać na ziemi, ale on był pozbawiony władzy
zmusić kogoś do grzechu. Szatan mógł teraz tylko wystawiać
na próbę ludzi albo próbować prowadzić ich za sobą. Ale Bóg
dał ludzkim istotom rozum, dzięki któremu oni sami mogli zrobić wybór : naśladować Boga czy Szatana (Rdz 4:7).
Adam i Ewa odczuwali wstyd, że oni uwierzyli temu, co
mówił wąż, i próbowali ukryć się w ogrodzie. Ale Bóg wiedział, gdzie oni ukryli się (Rdz 3:8).
„ Nie
posłuchaliście mnie, zjadłszy owoc z drzewa życia?” –
usłyszeli oni Głos Boży gdzieś zupełnie obok.
Pamiętając, jednak, o tym, że ani jeden z śmiertelnych
nigdy nie widział i nie słyszał Jedynego Prawdziwego Boga,
możemy dojść do wniosku,
że tym, kto mówił z pierwszymi ludźmi, był Anioł Jehowa.
„ Niewiasta,
którą postawiłeś przy mnie, dała mi owoc z tego drzewa i
zjadłem”- nareszcie odpowiedzał Adam, próbojąc
przełożyć winę na swoją żonę (Rdz 3:12). Bóg
był zdenerwowany. On pozwolił mężczyznie i kobiecie
robić wlasny wybór odnośnie do tego, kogo słuchać. Ale ten
wybór, który oni zrobili, dawał im tylko nieszczęście. Było
zanadto późno, i zostawało tylko żałować,
ponieważ niczego dobrego oni nie oczekiwali. Oni mogli
oczekiwać tylko kary (Pwt 30:15-19).
I zrobił
Bóg Adamowi i żonie jego odzienie ze skór i przyodział ich, i
wydalił ich z ogrodu Eden, który był stworzony dla nich z taką
miłością. Bóg wiedział, że jeżeli oni
pozostaną tutaj, oni znowu będą jeść z Drzewa
życia i otrzymają wieczne życie, które będzie pełne
niesprawiedliwych postępków i dysharmonii sprawionych powstaniem Szatana
(Rdz
żeby nie dopuścić się
ich powracania, Bóg postawił obok ogrodu
Kara dla ludzkiego rodu
„
Obarczę cię niezmiernie wielkim trudem twej brzmienności, w bolu
będziesz rodziła dzieci, ku twemu mężowi będziesz
kierowała swe pragnienia, on zaś będzie ponował nad
tobą” (Rdz
Ludzkość straciła możliwość żyć w pokoju, szczęściu
i dobrym zdrowiu, ponieważ pierwsze ludzie poszli za Szatanem, a nie za
swoim Tworcą. Jakie
piękne byłoby nasze życie, gdyby oni posłuchali Boga i nie skosztowali owoców z Drzewa życia.
Oni żyliby szczęśliwie i byliby nieśmiertelnymi duchowymi istotami.
Za Bożym
pomysłem Adam i Ewa i wszystkie ich potomkowie powinni byłi
żyć w pokoju, szczęściu i zdrowiu. Ale ludzie zgrzeszyli
tak samo, jak kiedyś aniołowie. Zapłatą za grzech jest
śmierć (Rz 6:23). Ale nasz Bóg jest dobry i miłosięrny i
dlatego wszystkim ludziom nadarza się możliwość
zmartwychwstać dp nowego życia i stać
się duchowymi – dziećmi Bożymi.
Jeszcze jedną karą
za grzech stało się to, że Bóg posłał
przekleństwo na ziemie za granicami ogrodu. Za pierwszym razem po
powstaniu Szatana ziemia dała ludziom tylko trawę – śmieci, oset
i kolcy (Rdz 3:17). To było ciężką
próbą dla Adama, który teraz w pocie czoła wydobywał chleb swój.
Bóg Ojciec w swojej
bezgranicznej mądrości wiedział o tym, co zrobi Szatan i jak
będą postępować ludzie. Niemniej Bóg stworzył sustem
jubileuszów, żeby obronić planetę. Patrzcie artykuł
święty Kalendarz Boga. Z Apokalipsy 22:3 wiemy, że w
przyszłym nastąpi taki czas, kiedy przekleństwo straci
swoją silę. W ten czas grzech zniknie i tron Boga Ojca będzie
przeniesiony na ziemię, skąd Bóg i będzie rządzić
wszechświatem.
śmierć Adama
Adam przeżył dość długie życie,
żeby zobaczyć owoce swego nieposłuszeństwa. On zmarł w
wieku dziewięćset trzydzieści lat. Jego życie trwało
tak długo, ponieważ jego ciało było stworzone doskonałym.
Ale jednak on zmarł, jak i mówił Bóg, bo on skosztował z Drzewa
poznania Dobra i Zła (Rdz 2:17).