Chrześcijańskie Kościoły Boga

[DB2]

 

 

Kto jest Jezus? [DB2]

 

 (Wydanie 1.0 20020512-20020512 )

 

W Biblii mówi się, że Jezus jest Synem Bożym. Zasadnicze prądy chrześcijaństwa uważają, że Jezus jest drugim ogniwem Trójcy świętej. Bóg Ojciec i Duch święty inne części Boga. Niemniej, w Biblii mówi się, że istnieje tylko jeden Prawdziwy Bóg, powinniśmy pamiętać o tym i oddawać pokłony temu Bogu ducha i prawdy.

 

 

 

 

 

Christian Churches of God

PO Box 369,  WODEN  ACT 2606,  AUSTRALIA

 

E-mail: secretary@ccg.org

 

(Wszystkie prawa zastrzeżone © 2002 Denise Sostaric and Wade Cox)

(Tr. 2004)

 

 

Niniejszy artykuł bez zmian i opuszczeń może być kopiowany i kolportowany. Podanie imienia i adresu wydawcy oraz zachowanie znaku praw autorskich obowiązkowe. Kolportowane kopie bezpłatne. Krótkie cytaty mogą być włączone do artykułów krytycznych lub recenzji bez naruszenia praw autorskich.

 

Ten artykuł można znaleźć w Internecie pod adresem:

 

http://www.logon.org and http://www.ccg.org

 


 

Kto jest Jezus? [DB2]

 


O przyszłym przyjściu na ziemię Jezusa było wiadomo na długo przed Jego urodzeniem: „Dlatego Pan sam da wam znak, Oto Panna pocznie i porodzi Syna, i nazwie Go imieniem Emmanuel”(Iz 7:14).

 

Błagiem Jedynego Prawdziwego Boga Duch święty zstąpił na Dziewicę Maryję i poczęła ona dziecko Jezusa w brzusie swoim (Łk 1:26-35; Mt 1:23). Mężem Maryi był Józef, ale nie on był ojcem Jezusa.

 

O tej radośnej wieści mówił prorok Izajasz:

Izajasz 9:5-6 Albo wiem Dzicię nam się narodziło, syn został  nam dany, na Jego  barkach spoczęła władza. NazwanoGo imieniem: Przedziwny Doradca, Bóg Mocny , Odwieczny Ojciec, Książę Pokoju. Wielkie będzie Jego panowanie w pokoju bez granic na tronie Dawida i nad Jego królestwem, które On utwierdzi i umocni prawem i sprawedliwością, odtąd i na wieki. Zazdrosna miłość Pana Zastępów tego dokona.

 

Przyszły król, o którym prorokował Isajasz, był urodzony ponad 2000 lat temu w oborze i leżał w żlobie. O Jego urodzeniu była wieść pasterzom, jak o „radości wielkiej, która będzie udziałem całego narodu; dziś w mieście Dawida narodził się wam Zbawiciel, którym jest Mesjasz, Pan” (Łk 2:8-11).

 

Jezus narodził się w plemieniu Judy, w jednym z kolan naroda Izraela, w Betlejemie Judei za panowania króla Heroda (Mt 2:1). Herod był z róda Ezawa, który przyjął judaizm jeszcze dwa stulecia temu. A Ezaw był synem Izaaka i bratem-bliźniakiem Jakuba (Rdz 26:21-27).

 

W Biblii nie ma dokładnej daty urodzenia Jezusa. I to jest dlatego, że nam nie trzeba świętować jego urodzenie. Z tego samego powodu nie powinniśmy świętować swoi urodziny (Patrz artykul Urodziny [287]). Nam kazano zachowywać pamięć o śmierci Jezusa, co robimy co roku w czas Wielkanocy. To będzie objaśniono pełniej w artykule święte dni Boga[DB22]. Wiele chrześtijan świętują urodzenie Jezusa 25 grudnia. Oto dlaczego większość ludzi obchodzą Boże Narodzenie. Ale, jak widziemy z następnego artykułu, pogańskie obyczai i tradycji świętowania Bożego Narodzenia nie mają nic wspólnego z urodzeniem Chrystusa (Patrz artykuł Dlaczego nie świętujemy Boże Narodzenie [DB24]).

 

Syn Boży

Wielu uważają, że Jezus jest Bogiem. On naprawdę jest Bogiem, ale Jedynym Prawdziwym Bogiem jest tylko jeden Bóg (Patrz także J 20:27-28). Jezus to Chrystus (co znaczy Pomazaniec), Syn Boga żywego (Mt 16:16). On także jest i Mesjaszem (I 1:41). Ełoach to imię Boga naszego, on jest Bogiem dla Mesjasza i dla nas. Imię dane Mesjaszowi na ziemi jest Jeszua. W języku angielskim ono brzmi jak Dżoszua.

 

Jezus to syn Boży, tak samo jak wszystkie żywe istoty, które stworzeniami Bożymi. Jezusa nazywają „Synem Boga Najwyższego” (Mk 5:7). Niemniej Jezus jest Jednorodzony Syn Boży (Mt 3:7; J 1:18; 1 J 4:9).

 

„Dla nas istnije tylko Bog- Ojciec, od którego wszystko pochodzi i dla którego my istniejemy, oraz jeden Pan, Jezus Chrystus, przez którego wszystko się stało i dzięki któremu także my jesteśmy” (1 Kor 8:6). W Biblii jasno mowi się o tym, że Prawdziwy Bóg- jeden, i że on posłał Jezusa Chrystusa popełnić dzieło, które On Jemu dał do wykonania (J 17:3-4). On powinien był stać się naszym Zbawicielem i odpuszczić nasze występki (Mt 2:14).

 

Droda do Ojca jest możliwa tylko przez Jezusa. Możemy poznać Jedynego Prawdziwego Boga tylko przez Jego Syna Jezusa Chrystusa. Więc modlimy się Ojcu w imię Syna (J 14:12-14; 15-16). Oddajemy cześć nie Chrystusu, a Jego Ojcu. Pierwsze przykazanie mówi: „Nie będziesz miał cudzych bogów obok Mnie!” (Wj 20:3). A znaczy, powinniśmy oddawać cześć tylko Jedynemu Prawdziwemu Bogu.

 

W jakiś okres czasu, jeszcze do pojawienia duchowych zjawisk i ludzkości, Bóg Ojciec był jeden. To jest Bóg mający nieśmiertelność (1 Tm 6:16). Ale z Pisma świętego nam wiadomo, że Jezus Chrystus jednak zmarł. To znaczy, że on nie był Najwyższym. Nie on jest na czele kąta, jak mówi się.

 

Chrystus mówi nam, że On od Boga wyszedł i pryszedł (J 8:42). To znaczy, że wszystko „wyszło” albo „prszyszło” od Boga- Ojca (Rz 11:36). Syn stworzył wszystko przez siłę Ojca. Stworzony na obraz Ojca Swojego Jezus także może nazywać się Bogiem. Powinniśmy święcić Jego jak i Ojca (J 5:22-23), ale nie powinniśmy oddawać cześć Jemu jak Jedynemu Prawdziwemu Bodu. Ojciec jest większy od wszystkich (J 10:29). Ojciec dał życie Synu (J 5:26). Jezus mówił, że On żyje prszez Ojca Swojego (J 6:57). On robił to, co kazał Ojciec, a nie za własnej samowolą.

 

 Innymi słowami, Bóg Ojciec stworzył Syna (który stał się Zbawicielem) i innych duchowych zjawisk. One były stworzone na długo przed swoim fizycznym pojawieniem. W rzeczywistoći, one istniały jeszcze do pojawienia ziemi.

 

Hiob 38:4- 7 Gdzieś był, gdy zakładałem, ziemię? Powiedz, jeżeli znasz mądrość. Kto wybadał jej przestworza? Wiesz, kto jej sznurem wymierzył? Na czym się słupy wspierają? Kto założył jej kamień węgielny ku uciesze porannych gwiazd, ku radości wszystkich synów Bożych?

 

W Piśmie świętym także mówi się, że nikt z żyjących nie może widzieć albo słyszeć Boga Ojca (Ełoach) (J 1:18; 5:37). To nie może odnosić się do Syna Bożego. On był obrazem Boga niewidzialnego (Kol 1:15), ale ludzie słyszali i widziali Jego. Więc Syn był odbiciem Ojca we wszystkim, co On mówił i robił. W czasy Starego Testamentu ludzie mogli widzieć Boga i mówić z nim. Ale to, co oni widzieli, nie było Jedynym Prawdziwym Bogiem. Aniołowie to posłanniki Boga i właśnie oni przychodzili ludziom i mówili z nimi. Adam widzał Boga w Ogrodzie (Rdz 3:8.19). Abraham słyszał Głos Boży i mówił z nim (Wj 12:7; 17:1-3). Mojżesz spotykał się z nim na górze (Wj 3:2-7), Jozue - w Jerycho (Joz 5:13 do 6:2).

 

Wszystkie te spotkania naprawdę były. Oni naprawdę widzieli kogoś i słyszeli czyjś głos. W Biblii opisano jeszcze mnóstwo epizodów, kiedy ludzie widzieli Boga i mówili z nim. Ale to nie mógł być Jedyny Prawdziwy Bóg, ponieważ nikt ani głosu Jego nigdy nie słuszał, ani oblicza Jego nie widział (J 5:37). Kiedy Filip poprosił Jezusa pokasać Ojca, Chrystus odpowiedział:”Kto Mnie zobaczył, zobaczył także i Ojca” (J 14: 8-10).

 

życie Jezusa do Jego ziemskiego urodzenia Tym, kogo widzieli i słyszeli ludzie, mógł być tylko Chrystus. W Starym Testamencie on jest nazwany Jehową (Patrz artykuł Anioł Jehowa [024]). W Biblii mówi się, że Chrystus jak duchowa istota istniał jeszcze do stworzenia świata (J 6:318:23,58; Flp 2:5-7).

 

Od św. Jana 17:5 A teraz Ty, Ojcze, otocz  Mnie u siebie tą chwałą, którą miałem u Ciebie pierwej, zanim świat powstał.

 

Jan Chrzciciel jasno mówi o tym, że do niego przychodził Chrystus (J 1:15-18). Ale Biblia wskazywa na to, że Jan był na sześć miesiąców starszy od Chrystusa. Stąd wynika, że jeżeliby Chrystus w ten czas jeszcze nie istniał, On nie mógłby prszychodzić do Jana. W ciągu swego istnienia poprzedzającego fizyczne urodzenie na ziemi Chrystus był Elohimem (ełohim albo theoi). Elohim w dawnożyduwskim języku jest użyto w liczbie mnogiej i może tłumaczyć się jak „bóg” albo „bogi” i oznaczać wszystkich synów Bożych albo nawet niektórzych ludzi. W tamte czasy ludzie wyraźnie rozumieli rożnicę między Bogiem (Ełoach) i Elohimem, który mógł przychodzić i rozmawiać z nimi.

 

W Nowym Testamencie słowami samego Chrystusa opowiada się o Jego istnieniu przed tym, jak On stał się człowiekiem na imię Jezus. Dosłownie on powiedział:”Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Zanim Abracham stał się, Ja JESTEM” (J 8:58). To znaczy, że on istniał jeszcze do urodzenia Abrachama. Więc on był Bogiem, On był Aniołem albo posłannikiem Jedynego Prawdziwego Boga, który mógł rozmawiać z Najwyższym (Patrz artykuł Anioły to posłanniki [DB28]). Potem On stał się człowiekiem. Patrz także artykuł życie Jezusa Chrystusa prszed Jego ziemskim urodzeniem [243].

 

Dlaczego Jezus prszyszedł na ziemię?

 

Jezus prszyszedł na ziemię po to, aby wierzący w Niego otrzymał życie wieczne (I 3:16). Jezus prszyniosł siebie w ofiarę, żeby Jego dzieci ( i, odpowiednie, dzieci Boga) mogli otrzymać życie wieczne. Adam także mógł zrobić to, ale zgrzeszył. Przez to ludzkość była odłączona od Jedynego Prawdziwego Boga. Grzech oddalił nas od Boga. Teraz, kiedy jesteśmy już w dojrzalym wieku, możemy pokajać się i chrcić się, żeby Duch święty nadszedł na nas. Jezus prszyszedł na ziemię, żeby oddać swoje życie, umrzeć za to, żeby moglibyśmy mieć życie wieczne z nim i Ojcem. Swojej śmiercią On wziął na siebie grzechy ludzkości, żeby ludzie znowu mogli wrócić do Boga przez Duch święty.

 

Wszyscy jesteśmy śmiertelne, ale u wszyscych nas jest możliwość otrzymać życie wieczne. Nie możemy wiecznie istnieć w swoim fizycznym ciale, ponieważ nasze w nim przebywanie jest tymczasowe. Wszyscy umarli usłyszą głos Boży i żyć będą (J 5:25-26). Za zamysłem Jedynego Prawdziwego Boga dla ludzkości istnieje wielkie przeznaczenie (1 Kor 2:1-16). O tym prszeznaczeniu dowiedziemy się po chrzestu.

 

Dni Jezusa na ziemi

Wiele ludzi wzywali nie słuchać Jezusa i mówili, że On jest opętany prszez złego ducha i odchodzi od zmysłów (J 10:20). Prostym ludziom podobało się sluchać Jego, w ten czas jak arcykapłani i faryzeusze chcieli Jego śmierci. Ale On miał włądzę w Swojej nauce (Łk 19:47-48). I wszystek naród zdumiewał się Jego nauką (Mt 7:28-29).

 

Jezus mówił  w prszenośnym znaczeniu. On opowiadał nie wprost przypowieści, które miały utajone znaczenie. Wiele ludzi nie rozumieli prawdziwego znaczenia tych historij, zaś Jezus objaśniał jego tylko swoim uczniom (Mk 4:34). Jak i zwykłe ludzie, Jezus pił wino i jadł jedzenie. Ale niektórzy mówili, że On jadł i pił za dużo. Oni nazywali Go żarłokiem i pijakiem (Mt 11:19), w ten sposób uniewinniając swoi własne wady.

 

W rozdziale 4 od Mateusza szatan  kuszy Jezusa, proponując Jemu panowanie nad światem. „Dam Ci to wszystko, jeśli upadniesz i oddasz mi pokłon.” (Mt 4:3). Szatan chciał, żeby Jezus uznał jego najwyższym i królem świata. Jezus wiedział, że to jest naruszeniem pierwszego prszykasania, i odpowiedział :”Panu, Bogu swemu, będziesz oddawał pokłon i Jemu samemu służyć będziesz.” I diabeł opuścił Go (Mt 4:10-11).

 

Nie powinniśmy słuchać tych, kto twierdzi, że Jezus przyszedł na ziemię, żeby złamać Prawo Boże (Mt 5:17-19). Chrystus, albo Mesjasz (co znaczy „Pomazaniec”), On powinien był naśladować święte prawo (Hbr 1:1-18). I teraz powinniśmy naśladować Boże prawa (Dziesięć prszykazań), które istniały zawsze: od pojawienia Ducha świętego i pierwszych ludzi w Ogrodzie Edena.

 

Cuda, dokonane Jezusem

W dni przebywania na ziemi Jezus dokonał mhóstwo cud za pomocą Ducha świętego. Oto tylko niektóre z nich. Znaleźcie w Piśmie świętym i przeczytajcie o nich.

On uzdrawiał chorych (Mt 4:23-24).

On zamieniał wodę na wino (J 2:1-10).

On chodził po wodzie (Mt 14:22-33).

On zrobił possłusznym wichra (Mk 4:35-41).

On odpuścił grzechy i uzdrawił sparalizowanego (Łk 5:17-26).

On zrobił zmartwychwstałym Łazarza (J 11:38-44).

On wygnał duchów nieczystych (Mk 5:1-16).

On nakarmił pięćset człowiek pięcioma chlebami i dwoma rybami (Łk 5:17-26).

 

śmierć Jezusa

O urodzeniu Jezusa tak samo jak i o tym, że Jemu będzie wydany wyrok o śmierci i On zmartwychwstanie trzeciego dnia, było wiadomo dawno (Mt 16:21). Po temu On odejdzie  (J 14:2-3).

 

śmierć Chrystusa tak samo jak i Jego zmartwychwstanie to ważne momenty w historii ludzkości. Ale wiele religij teraz objaśniają ich mylnie. Jednej z pomyłek jest to, że on zmarl na krzyżu. W rzeczywistości greckie słowo stauros znaczy kół albo słup, na który gwoździami przybiwali przestępców. To znaczy, że w rzeczywitości Jezus zmarł na słupie, a nie na krzyżu. Dokładniejsze objaśnienie patrz w artykule Krzyż – jego pochodzenie i symbolizm[039].

 

Mesjasza nazywają Barankiem Bożym.

Od Jana 1:29-30  Nazajutrz zobaczył Jezusa, nadchodzącemu ku niemu , i rzekł: „Oto Baranek Boży, który gładzi grzech świata. To jest Ten, o którym powiedziałem: Po mnie przyjdzie Mąż, który mnie przewyższył godnością, gdyż był wcześniej ode mnie.”

 

Ponieważ Jezus był Barankiem Bożym, Jego śmierć powinna była nastąpić w ściśle określony czas. Z prac historyka Józefa wiemy, że wielkanocne baranki powinni byli być zarzynące od dziewiątej do jedenastej godziny (od 3 do 5 godzin dnia) czternastego dnia piętego miesiąca Bożego Kalendarza. Ten miesiąc nazywał się Awiw albo Nisan. Baranki powinni byli być przygotowane i zjedzone do wieczora piętnastego dnia. Niemniej, tylko pierwszy baranek zarzynący o 3 godzinie przynosił się do arcykapłana dla wielkanocnego ofiaroprzynoszenia. Szczegulniejsze objaśnienie patrz w artykule śmierć Baranka[242].

 

(Juzef. Wojny żydów, Ks. \/ 1, 3).

 

W rzeczywistości Jezus zmarł czternastego dnia pierwszego miesiąca za Bożym Kalendarzem. On zmarł o 3 godzinie w środę w 30 roku naszej ery. To zdarzyło się w czasy zarządu Cezariusza Tiberiusza. Różne religijne prądy do niniejszego czasu nie przyszłi do zgody na temat dokładnego roku i dnia śmierci Jezusa. To jest trudno dla tych, kto tylko zatwierdza się w swojej wiarze. Na tym etapie to znać jeszcze nie obowiązkowo. Naprawdę jest ważne to, że Jezus powinien był umrzeć w ściśłe określony dzień za Bożym Kalendarzem, inaczej On nie byłby Chrystusem (Patrz artykuł święty Kalendarz Boga [DB20]).

 

Dla szczegulniejszego objaśnienia tego pytania możecie zwrócić się do artykułu Czas krucyłikcu i zmartwychwstania [159].

 

Wiele ludzi uwazają , że Jezus zmarł w piątek i zmartwychwstał w niedzielę. Ale to, co oni wierzą, jest niemożliwe, jeżeli uważniej przeczytać Biblię. Jak Jonasz  znajdował się trzy dni i trzy noce we wnętrznościach wielkiej ryby, tak i Jezus powinien był znajdować się w sercu ziemi trzy dni i trzy noce (Mt 12:39-41). Zatwierdzenie o tym, że Jezus zmarł w piątek, a zmartwychwstał w niedzielę, jest falszywe, ponieważ prosty matematyczny abrachunek świadczy, że wskazany okres trwa tylko dwie noce (prawie) i jeden dzień.

 

Jezus zmarł w środę, a zmartwychwstał na zachodzie słońca w sobotę. To był czas nadejścia niedzieli, która była pierwszym dniem tygodnia. Zapamiętajcie, że za Bożym Kalendarzem dni zaczynali się i kończyli się na zachodzie słońca, a nie z północy, jak to jest za współczesnymi kalendarzami prawie w calym świecie. Więc, dawajcie policzymy ilość dni i nocy. Noc środy była pierwszą nocą, po której następował czwartek –pierwszy dzień. Potem była noc czwartka, która była drugą nocą; po niej następował piątek – drugi dzień. Noc piątka była trzecią nocą, a po niej następowała sobota, trzeci dzień, który kończył się na zachodzie albo z nadejściem ciemności. W sumie to składa te same trzy dni i trzy noce, o których mówi się w Biblii.

 

Uczniowie wierzyli, że Jezus był Mesjaszem i następcą pokolenia Dawida z plemienia Judy. Ale oni uważali, że oni będą mogli wziąć Jego i postawić swoim królem, tym samym uwolnić się od władzy rzymian (J 6:15; Łk 23:2). Jego śmierć stała się dla nich gorzkim rozczarowaniem (Łk 24:21).

 

Jego wrógi chcieli Jego śmierci, ponieważ On nazywał Siebie królem. Kiedy Jego przyprowadzili do Piłata i ten zapytał, czy jest to prawdą, Jezus odpowiedział:” Królestwo moje nie jest z tego świata…” (J 18:36). Piłat zapytał:,, A więc jesteś królem?”, na co Jezus odpowiedział:,, Ja się na to narodziłem i na to przyszedłem na świat…” (J 18:37).

 

żydzi nie wierzyli, że Jezus był Mesjaszem, przysłanym Bogiem Ojcem. Oni oczekiwali, że Mesjasz będzie ich ziemskim królem. Przedstawicieli rzymskiej góry bili Jego. Piłat przysłuchał się życzenia tłumu, który żądał śmierci Jezusa. On powinien był umrzeć powoli i męcząco. To nazywało się śmiercią przez krucyfiks i podobna kara miała zastosowanie u Greków i Rzymian dla największych przestępców. śmierć Syna Bożego powinna była być męcząca i przerażająca. Jezus wiedział, jak i kiedy On umrze, ale jednak z gotowością szedł na to. On starał się opowiedzieć o tym uczniom, ale oni Jego nie rozumieli.

 

Od Łukasza 9:20-22. Zapytał ich:” A wy za kogo Mnie uważacie? Piotr odpowiedział:”Za Mesjasza Bożego.” Wtedy surowo im przykazał i napomniał ich, żeby nikomu o tym nie mówili. I dodał:”Syn Człowieczy musi wiele wycierpieć: będzie odrzucony przez starszyzne, arcykapłanów i uczonych w Piśmie; będzie zabity, a trzeciego dnia zmartwychwstanie”.

 

Patrz także od Łukasza 18:31-34.

 

Zmartwychwstanie Jezusa (Jezus zmartwychwstał)

Nam wiadomo o tym, że Jezus zmartwychwstał. Z pierwszego listu do Koryntian 15:3-8 i Dziejów Apostolskich 1:2-3 dowiadywamy się, że po zmartwychwstaniu Jezus do nieba wzniósł się. On był pierwszym z pomarlych (1Kor 15:20,23). On powinien był wznieść się do Ojca, Najwyższego sędzi (Mt 20:11-18). Te zdarzenie świętuje się teraz w Wielkanocną niedzielę jak Dzień gestu kolysania Snopa (Kpł 23:9-14).

 

A więc, z wskazanych wyżej powodów Zmartwychwstanie Jezusa nie mogło zdarzyć się w niedzielę rankiem. Niemniej większość ludzi i teraz uważają, że Jezus zmartwychwstał w niedzielę, i obchodzą pogańskie święto Wielkanoc. Tradycja świętować Wielkanoc przyszła w kościół przez pewien czas po Wzniesieniu Chrystusa. Z Biblii nam wiadomo, że Chrystus zmartwychwstał w sobotę nocą, i tylko w niedzielę rankiem wzniósł się.

 

Od Jana 20:1  A  pierwszego dnia po szabacie, wczesnym rankiem, gdy jeszcze było ciemno, Maria Magdalena udała się do groby i zobaczyła kamień odsunięty od grobu.

 

Królestwo Boże

Jezus przyszedł w świat, żeby stać się królem w Królestwie, które powinien był stworzyć Bóg Ojciec. Jego królestwo nie powinno było mieć nic wspólnego z teraźniejszym podstępnym wiekiem (Ga 1:4). Pan Bóg da Mu tron Dawida, i będzie panował On nad domem Jakuba (Izraelem) na wieki, a Jego panowaniu nie będzie końca (Łk 1:32).

 

I dana była Jemu wszelka władza w niebie i na ziemi po temu, jak On zmartwychwstał z woli Boga Ojca (Mt 28:18). Teraz On siedzi z prawej strony od Boga Ojca i jest Królem i Bogiem.

 

Jezus w wielu wypadkach przypomina śmiertelnych, ale w wielu wypadkach odróżnia się od nas. On był większy, niż zwykły człowiek. On był doświadczonym we wszystkim na nasze podobieństwo, z wyjątkiem grzechu (Hbr 4:15). On zmarł, ale zmartwychwstał. On i teraz jest żywy i wykonywa Swoją misiję. Jezus jest głową kościołu. On powinien doprowadzać do serca kościołu ludzi, których kieruje do niego Bóg. W ten sam czas powinniśmy wykonywać swoją misię, troszczyć się o siebie nawzajem i o tych ludzi, których doprowadza do nas Chrystus.

 

Wiemy, że Jezus święcił Sobotę i święta, jak i Jego uczniowie po Jego śmierci. Jezus i Jego uczniowie przestrzegali wszystkich Praw Bożych, i przede wszystkim powinniśmy postępować tak samo.

 

Jezus był wielką osobą, ale Jego droga życia na ziemi była krótka. On zmarł w wieku 33 lata, ale do tego czasu On dużo zdążył.

 

Dobra wieść polega na tym, że Jezus, Mesjasz, znowu przyjdzie na ziemię, żeby rządzić narodami, którzy zapomnieli Jedynego Prawdziwego Boga. Oni nie przestrzegają Jego Praw i oddają cześć kłamliwym bogom.

 

Wszyscych ich czeka kara, jesteśmy chrześcijanami, powinniśmy robić wszystko, co jest w naszych siłach, żeby żyć tak, jak żył Jezus. Postępując tak, możemy być pewne, że jesteśmy   Bogu i możemy potrafić w Królestwo Boże.