Chrześcijańskie Kościoły Boga
[DB5]
Na początku[DB5]
(Wydanie 1.0
20030706-20030706 )
Na początku było tworzenie. Ten artykuł
opiera się na pierwszym rozdziale toma 1 Biblejskich historij Beziła
Wołwertona, opublikowanych Ambassador Kolledż Press. Idea była
uzupełniona i rozszerzona zgodnie z uczeniem Biblii i doktryny
Chrześcijańskich kościołów Boga.
PO
Box 369, WODEN ACT 2606, AUSTRALIA
E-mail:secretary@ccg.org (Wszystkie prawa zastrzeżone © 2002
Peter Donis, Denise Sostaric,
and Wade Cox) (Tr. 2004) Niniejszy artykuł
bez zmian i opuszczeń może być kopiowany i kolportowany.
Podanie imienia i adresu wydawcy oraz zachowanie znaku praw autorskich
są obowiązkowe. Kolportowane kopie są bezpłatne. Krótkie
cytaty mogą być włączone do artykułów krytycznych
lub recenzji bez naruszenia praw autorskich. Ten artykuł można
znaleźć w Internecie pod adresem: http://www.logon.org
oraz http://www.ccg.org |
Na początku [DB5]
Istoria
stworzenia
Możemy ujawić sobie czas, kiedy nie
istniało ani miasta, gdzie mieszkamy, ani naszych rodziców, ale był
czas, kiedy i planety naszej także nie było. Wiele z nas pewnie
putają, jaż zaś wyglądał świat, kiedy na miejsce
naszego wszechświatu była prosto przestrzeń. Skąd
wzięli się słońce, księżyc i gwiazdy? Naszemu
rozumu trudno nawet ujawić takie dalekie przeszłe, kiedy nie
istniało nic, oprócz chłodnej, pustej, ciemnej przestrzeni. Ale
przyroda nie cierpi pustki, i na miejsce dzisiejszych planet i gwiazd coś
jednak istnialo.
Kim
zaś albo czym zaś
to mogło być? To
był Ełoach, Jedyny Prawdziwy Bóg (J 17:3; 1 J 5:20). Bóg i powinien
był być pierwszym, ponieważ On stworzył wszystko
istniejące (Rdz 1:1; Ne 9:6; Ps 124:8; Iz 40:26,28; 44:24; Dz 14:15;
17:24,25; Ap 1:8; 4:11; 14:7).
Pierwsze pytanie, które możemy zadawać,
będzie: skąd zaś pojawił się Bóg? On nie pojawiał
się niskąd. Wszystkie istniejące ma swój początek. Bóg
zaś istniał zawsze (Ps 90:2). Był czas, kiedy On był sam. On
nie potrzebował źródła sił zpoza. Bóg jest wiecznie
żyjącym (Iz 57:15). Bóg zawsze był i zawsze będzie. On jest
początkiem wszystkiego, i On zaś jest i końcem (Ap 1:8). On jest
nieśmiertelnym (1 Tm 6:16). To znaczy, że On nie może
umrzeć. Ale to jest jedyne, czego On nie może.
Jesteśmy istotami
śmiertelnymi, dlatego niektóre rzeczy są trudne dla naszego
rozumienia. Powinniśmy uświadamiać sobie, że niektóre tajny
zawsze będą ukryty dla nas Bogiem. Ale wiele rzeczy
mogą otworzyć się nam, jeżeli będziemy wykazywać
posłuszeństwo (Prz 16:3).
Jak wygląda Bóg? Nam wiadomo, jak wyglądają ludzie,
ponieważ mamy możliwość widzieć ich. Nasze rodzicy,
bratowie i siostry – to są ludzkie istoty z ciała i krwi na obraz
Boży (Rdz 1:26). To nie znaczy, że Jedyny Prawdziwy Bóg jest podobny
do nas. To znaczy, że ludzie byli stworzone na obraz Boży, w ten czas
jak zwierzęta powstawały na swój własny obraz. Dlatego ludzie
stworzone Bogiem i wyróżniają się od zwierząt.
Bóg to nie ludzka istota. On przedstawia sobą
czysty Duch. Duchowe istoty nie podporządkowują się prawom czasu
i przestrzeni. Ludzie nie mogą ich widzieć, słyszeć albo
czuć ich obecność. Ale one sami mogą wywierać na nas
wpływ. Oto dlaczego Szatana wymieniają Władcą mocarstwa
powietrza (Ef 2:2). On kusi ludzi powstać przeciw Prawa
Bożego.
A
więc, nie potrafilibyśmy zobaczyć Boga, nawet jeżeli
wpatrzylibyśmy się w przestrzeń miliony lat temu, chociaż
Bóg wtedy był jedynym, co istniało. Ale niektóre z Jego tworzeń możemy
zobaczyć. Bóg wiedział, co trzeba stworzyć, i wiedział, jak
to zrobić. On jest Wszechmogący i dla Niego nie ma nic
niemożliwego (Łk 1:37). Patrzcie artykuł Kto jest Bóg? [DB1]
Nie znamy ani
dokładnej daty stworzenia wszechświatu, ani tego, w jaki sposób on
powstał. Biblia nie daje nam odpowiedźi na te pytania.
Wszechświat jest tak bardzo wielki, że możemy zobaczyć
tylko jego część. Nasz rozum nie jest w stanie nawet
zacząć uświadomiać jego rzeczywiste wymiary, ale to powinno
doprowadzić nas do myśli o wielkości i mądrości tworcy
w porównaniu z prostymi śmiertelnymi (Hi
Nasza ziemia była stworzona wśród pięknych gwiazd. Ludzkość wysuwała różnie
teorii o pochodzeniu Ziemi. Wiele mylnie uważają sami i uczą
nas, że i gwiazdy, i ziemia prosto “ pojawili się “ bez
wtrącania Boga. Biblia nie zadaje się pytaniem czy jest Bóg, ona
twierdzi, że On jest, jest początkiem wszystkich początków. Tylko głupi może twierdzić, że Boga nie ma (Ps
53:2).
Gdybyśmy zachciali się dowiedzieć, jaka była ziemia
po jej stworzeniu, zobaczylibyśmy ogromną piękną niebiesko
– zieloną kulę, leciącą na tle
ciemnego, okrytego gwiazdami nieba. Nie poznalibyśmy cechy kontynentów,
ponieważ od razu po stworzeniu oni wyglądali
trochę inaczej.
Dla stworzenia wszystkiego
istniejącego we wszechświecie Bóg potrzebował materiał, tak
samo jak jego potrzebują budowniczowie dla budownictwa domów, w których
mieszkamy (Hbr 11:3). Jak
nam już wiadomo, Bóg przedstawia sobą Duch. Jak światło,
idące od łampy biurowej, oświetla pokój, tak i Duch
święty, idąc od Boga, oświetla wszechświat. To
zagadkowa i piękna potęga i jest istotą Boga. Za pomocą tej
Bożej siły był stworzony wszechświat, ona (ta siła)
kieruje siłami przyrody, śmiertelnymi i nieśmiertelnymi. Patrz artykuł Co to
święty Duch? [DB3]
Pierwsze stworzenie
Ziemi
Rodzaj 1:1-2 Na początku Bóg
stworzył niebo i ziemię. Ziemia zaś była bezładem i pustkowiem, ciemność
była nad
powierzchnią bezmiaru wód, a Duch Boży
unosił się nad wodami.
Tak dziejało się stworzenie Niebios i Ziemi. Mowa tutaj o ziemi, tej, jakiej była ona w
tamte czasy (2 P 3:5-6), kiedy ona była bezładna i pusta. To
stworzenie odbywało się w bardzo dawne czasy. Potem wszystko
było zniszczone (Patrz objaśnienia do wierszów 1:2 w Kierownictwie ze
studiowania Biblii.) O przyczynach tego będziemy mówić niżej.
Synowie Boga
Bóg nie stworzył
ziemię całkowicie doskonałej, żeby On
mógł prosto spokojnie czuć zadowolenie od swego tworzenia. W jakis
moment On postanowił stworzyć Sobie rodzinę. Najpierw On
stworzył miliony duchowych istot, które mieszkali na niebiosach. Wiele z
nich służyły przy tronie Bożym na trzecim niebie (1Kor
12:2). W Biblii dokładnie nie podaje się miejsce położenia
tego trzeciego nieba, ale napewnie to jest skraj północy. Ale nam
dokładnie wiadomo, że to miejsce jest ukryte od naszych oczu, równie
jak i aniołowie Boże, których nam nie dano zobaczyć (2 Kor
Bóg także wiedział,
że stworzone Im istoty powinni podporządkować się Jego
prawom. Tymi istotami byli
synowie Boga (Elohim), i Duch święty był z nimi, żeby oni
mogli mówić z Ojcem i nawzajem. Dwaj z Jego synów byli pomazane jak
cheruby stojące na czele Rady Elohim. Jeden z nich później stanie
się Mesjaszem (Kol 1:15), innego zaś (Lucyfera) znamy jak Szatana (Ez
28:14-16). Patrzcie także artykuly Kto
jest Jezus?[DB2] i Stworzenie rodziny Boga[DB4].
Bóg postawił
Lucyfera rządzić na dopiero co stworzonej Im ziemi, gdzie już
mieszkali miliony aniołów. Lucyfer był wezwany rządzić tymi
aniołami na ziemi za nakazem i Prawem Bożym. Lucyfer był bardzo
mądry, dobry i zdolny. Jego dzieje były doskonałe, on był
stworzony wspaniałym jak zewnętrznie, tak i wewnętrznie. Jego
imię znaczyło Ten, kto niesie światło albo
Błyszcząca poranna Gwiazda.
Bóg stworzył
wszechświat i dlatego właśnie
On jest jego głównym rządzącym. Z
początku Lucyfer podporządkowywał się Jemu. On
wykonywał wszystko, co mówił jemu Bóg. Póki Lucyfer i aniołowie
oddawali cześć Prawom Bożym, na ziemi królowały
szczęście i zgoda. To dziejało się dlatego, że Prawa
Boże są stworzone,żeby zrobić ludzi szczęśliwymi.
Póki Lucyfer był posłyszny nakazom Boga, na
ziemi był czas pelnej harmonii (Ez 28:13-15).
Ale z biegiem czasu
jego rosum zapełniły grzechowne pomysły. “ Jestem królem nad
aniołami” – myślał on. “ Wstąpię na niebiosa;
powyżej gwiazd Bożych postawię mój tron. Zasiądę na
Górze Obrad, na krańcach północy. Wstąpie na szczyty
obłoków, podobny będę do Najwyższego” (Iz
Nawet sama myśl o
walce za tron Boży podgrzewała jego dumę. Razem z niej
rosły chciwość i paląca namiętność
zrealizować swoi pragnienia. Nareszcie Lucyfer opowiedział o swoim
pomysle tym, kto gotowy był słuchać pociągające
obietnicy zrobić ich rządzącami innych ziem pod jego
początkiem albo powołać na wyższe stanowiska przy tronie
tych, kto będzie gotowy walczyć na jego stronie. On cieszył
się, że trzecia część aniołów jest gotowa
bezmyślnie ryzykować swoim dostatkiem i przyłączyć
się do jego grzechownego pomysłu (Ap 12:4 i Hi 4:18). Pozostali dwie trzecich części byli wiernymi Tworce.
Wielka mądrość
Lucyfera teraz była używana w szkodę, ponieważ
napełniony swoim grzechownym pomysłem on był dumny i chciwy i
pragnął władzy. Gdyby nie to, on byłby w stanie
zrozumieć, że zwyciężyć swego Tworcu jest
niemożliwe. Jego rozum stał się takim błędnym, że
Szatan zaczął robić nieprawidłowe wnioski. Napełniony
nadzieją na to, że on rzeczywiście zwycięży Swego
Tworcu, Lucyfer wziął się do przekształcienia w życie
swego płanu powstania. Z milionami aniołów gotowymi
podporządkowywać się jemu, a nie Bogu, on rzucił się
na niebiosa, żeby napaść.
Wojna, która
zacząła się między aniołami, była
nieprawdopodobna, niebywała i przerażająca. Ludzie nic nie
wiedzą o dziwnych rujnujących siłach, które były
wykorzystane w niej. Nawet wodórne albo kobaltowe bomby nie idą ani w
jakie porównanie z potęgą sił, na czele których stoi Bóg. Bóg
zawsze był i jest najpotężniejszej siłą z kiedykolwiek
istniejących na ziemi. Ani jedna armia, która składa się z ludzi
albo duchowych istot, nie czuje się na siłach obalić Boga z trona.
Lucyfer doznał ogromnej
porażki. Gniew Tworcy upadł na powstałych z taką potężną
siłą, że oni byli obalani do piekła, do ciemnych lochów
Tartaru (2 P 2:4 i Iz
Niemniej,Bóg nie zniszczył
powstałych. Lucyfer po temu, jak on zgrzeszył – powstał przeciw
zarządu Boga, był wygnany na ziemię dla zarządu na niej. On
powinien będzie rządzić na ziemi dopóty, aż pewnego razu
nie przyjdzie Chrystus i nie zwolni nas
od jego władzy. Wtedy za pomysłem Bożym Lucyfera i
następujących jego będą sądzić za ich dziejami.
Jemu było dane imię Szatan, co po żydowsku znaczy wróg (Ap
12:9), ponieważ on i stał się wrogiem dla wierzących w
Boga. Te same aniołowie, którzy naśladowali go, są znane nam jak
oszczercy albo kłamliwe oskarżycieli, ponieważ oni
oczerniają ludzkość. Po grecku ich nazywali diabolos
(diabeł). Po żydowsku tych duchów nazywali cień albo cieni.
Można spotkać także takie nazwy, jak kozlenogi albo satyry ,
źródłom czemu służy pogańska wiara w Boga Pana.
Słowo demon pochodzi od greckiego bóstwo albo bóg. Bliskie słowa
znaczą stan napełnienia
falszywym Bogiem albo złym duchem. To greckie słowo pochodzi od
„daimon”, które z początku było używanym dla oznaczenia ducha
albo cudownej siły jak w stosunku do dobrych sił, tak i w stosunku do
złych.
Diabłowie nie byli stworzone po
to, aby nieść zło. Oni podobnie Chrystusowi i innym synom Boga,
przyszli w ten świat ze zdolnością rozróżniać dobro i
zło. Ale niektórzy wpali w grzech, powstali przeciw Boga i na niebiosach
rozpoczęła się wojna, która idzie i dzisiaj. To powstanie
doprowadziło do rozłamu w rządu Bożym. To doprowadziło
do pojawienia ogromnej liczby falszywych religij, falszywych bogów, a
także do tego, że świat przepełniło zło.
Przerażająca zapłata za grzech
Zawsze za naruszenie
prawa Bożego ludzkość oczekiwała zapłata
: cierpienie, niespokojność, zniszczenie. W czas wielkiej
bitwy Szatana i jego zwolenników ziemia przerażające zmieniła
się (Rdz 1:2). To, co było kwitnącą planetą, teraz
zamieniło się w kosmiczną ruinę. Nie możemy
nazwać dokładnych przyczyn, przez które było to zniszczenie. Powietrzem zrobiło się niemożliwe oddychać.
To zniszczenie Bożego tworzenia
pewnie było wezwane powstaniem Szatana i aniołów. W te przerażające czasy praktycznie
nie jedna żywa istota nie mogłaby wyżyć na naszej planecie.
Nasz świat był pogrzebiony pod okryciem gazów, dymu i wody. Niebo
było tak gęsto zaciągnięte obłokami, które były z
cząsteczek, kiedyś układających ziemię, że na
planetę nie mógł przeniknąć nawet promień
słonecznego światła. Dokładnie nie wiemy, jak długo
trwał ten okres, ale nareszcie przyszedł czas, kiedy Bóg
rozpoczął przygotowanie do bardzo ważnego etapu w Jego wielkim
pomyśle. To było stworzenie człowieka.
Bóg z miłością budował dla
swoich stworzeń ten wspanały świat. I pewnego
razu nastąpił czas po to, aby Bóg ze swoimi synami stworzył nowy
świat, gdzie teraz wszyscy mieszkamy.
W naszym
słonecznym system oprócz planety Ziemia istnieją jeszcze kilka innych
planet. Pewnie, ich liczba znacznie więcej. Ale, o ile nam wiadomo, nasza
planeta jest jedyna, wybrana Bogiem, żeby być zasiedlonej
ludźmi, stworzonymi na obraz i podobeństwo Boga.
Drugie stworzenie
ziemi
„ A
Duch Boży unosił się nad wodami” (Rdz 1:2). I dalej w Księdze Rodzaju 2:1 czytamy: ,,W
ten sposób zostały ukończone niebo i ziemia oraz wszystkie jej
zastępy [stworzeń].” To stworzenie dziejało się już w
nasze czasy (2 P 3:7). „ Bóg ukończył w dniu szóstym swe dzieło,
nad którym pracował, odpoczął dnia siódmego po całym swym
trudzie, jaki podjął ” (Rdz 2:2).
A więc
z Księgi Rodzaju 1:2-31 dowiadywamy się o stworzeniu po powstaniu
nowego świata, który najpierw był stworzony bezładnym i pustym.
Niebo i ziemia już były takimi, jakimi widziemy ich teraz (2 P 3:7).
W czasy Noego był potop, który zniszczył wszystko na ziemi. O tym
będziemy mówić później.
Pięć dni Bóg, razem z
elohimami, stworzonej Im rodziną stopniowo zamieniali ziemię w
miejsce, przydatne dla życia ludzkich istot (Rdz
Potem on mówił o tym
swemu posłannikowi albo aniołowi (po grecku słowo anioł
znaczy posłannik), imię którego było „ Słowo Boże”,
ponieważ on powinien był być wyrazicielem tego, o czim
mówił jemu Bóg. Właśnie
ten anioł zjawiał się arcykapłanom i wręczał
Prawo Mojżeszowi. Później on przyszedł na ziemię w ludzkim
obliczu i otrzymał imię Jezusa Chrystusa. Wielki i wszechmogący święty
Duch wykonywał wszystko, o czim mówił jemu wyraziciel Słowa
Bożego. Tak więc, przez Jezusa Chrystusa Bóg i
stworzył nasz współczesny świat (J 1:3).
W pierwszy
dzień swego tworzenia Bóg mówił „ Niechaj się stanie
światłość!” On oddzielił światłość
od ciemności i nazwał światłość dniem, a
ciemność nocą. Po temu niebo oczyściło się od
obłoków z dymu, gazów i drobnieszych cząsteczek. I pierwszy raz po
obaleniu Szatana i złych duchów na ziemie przenikł promien
światła (Rdz 1:2-5).
Na drugi dzień Bóg stworzył dookoła ziemi
warstwę atmosfery. Teraz wodne pary mogą podnosić się w
górę, tworząc wysoko w niebie gęste obłoki, dzięki
czemu powietrze staje się przydatnym dla oddychania. Podobna kombinacja
określonych składników i robi możliwym istnienie człowieka
(Rdz 1:6-8). Bóg nazwał to sklepienie niebem (Rdz 1:8). Z Biblii
dowiadywamy się jeszcze o dwóch niebiosach : drugim jest kosmos, który
znajduje się za granicami naszej atmosfery, a trzecim jest miejsce trona
Pańskiego (Dz 7:49; 2 Kor 12:2). Bóg nie mówił nam, gdzie znajduje
się to miejsce, nie mogą zobaczyć jego i astronomy, ponieważ
ono jest niewidoczne, ono przedstawia sobą strukturę duchowną. Wszystkie widoczne jest stworzone z niewidocznego.
Na trzeci dzień Bóg stworzył ziemską
twardź z wysokościami i nizinami. Warstwa wody, która otaczała
planetę, usiadła w zagłębieniach i utworzyła morza.
Wyżej poziomu mórz okazali się znaczne masywy lądu, które
później utworzyły kontynenty (Rdz 1:9-10). Na kontynentach
pojawiła się roślinność – drzewa, krzaki, kwiaty i
trawa, która rosła na ziemi. W ten dzień ziemia stała się
zielonej od ogromnej iłości rosnących na niej roślin (Rdz
Na czwarty dzień Bóg zegnał z niebios kurz i wredne
gazy, i słońce, i księżyc, i gwiazdy we wszystkiej swojej
wspaniałości jaśnieli nad ziemią i morzami. I mówił
Bóg:” Niechaj powstaną ciała niebieskie, świecące na
sklepieniu nieba, aby oddzielały dzień od nocy, aby wyznaczały
pory roku, dni i lata” (Rdz 1:14). I stało się tak. Bóg uczynił
dwa ciała niebieskie: większe, aby rządziło dniem, i mniejsze,
aby rządziło nocą. Oczywiście mowa o słońcu i
księżycu. Potem byli stworzone gwiazdy (Rdz 1:14-19). To wszystko
posłużyło początkiem Bożego Kalendarza, podstawy
którego były założone jeszcze przy stworzeniu światu.
Także patrz Księgę Psałmów 104:19.
Na piąty dzień Bóg stworzył wielkie potwory
morskie i wszelkiego rodzaju pływające istoty żywe. Wtedy
było stworzone wszelkie ptactwo, skrzydlate, żeby latać nad
wodą. I wkrótce niebo i morze były napełneni
żywymi istotami.
Twórca za pięć dni
całkowicie zmienił oblicze ziemi, napełnił ją
różnymi typami życia. Nareszcie wszystko już było
praktycznie gotowo do pojawienia na ziemi człowieka. Ale przed tym jak na
szósty dzień stworzyć człowieka, na scenie powinni były
pojawić się jeszcze niektóre żywe istoty. To
były słonie, bydło, konie, gryzonie, pełzające, owady
– wszystko, co chodzi, biega albo pełza (Rdz
Stworzenie człowieka
Nareście
Bóg skończył najważniejszą część swego
pomysłu, która dotyka fizycznego stworzenia. Z materiału, z którego byąa stworzona
ziemia, On stworzył człowieka (Rdz 1:26-28). Niebo i ziemia były
stworzone synami Bożymi, którym On rzekł: „ Uczyńmy
człowieka na Nasz obraz, podobnego Nam. Niech panuje nad rybami morskimi,
nad ptactwem powietrznym, nad bydłem, nad ziemią i nad wszystkimi
zwierzętami pełzającymi po ziemi!” (Rdz 1:26). I błogosławil Bóg ludziom iść i
napełniać ziemię (Rdz
Chociaż synowie Boże
grali ważną rolę w stworzeniu światu, ziemia była
stworzona tylko za wolą i mądrością Jedynego Prawdziwego
Boga.
Jeremiasz 10:12-13. On
uczynił ziemię swą mocą, umocnił świat swą
mądrością, a swoim rozumem rozpostarł niebiosa. Na
dźwięk Jego głesu huczą wody w niebie, On
sprawia, że się chmyry podnoszą z krańców ziemi; On czyni
błyskawice – zapowiedź deszczu – i wysyła wiatr ze swoich zbiorników.
Pan
Bóg ulepił człowieka z prochu ziemi i
tchnął w jego nozdra tchnienie życia, i stał się
człowiek istotą żywą (Rdz 2:7).
Pierwszego człowieka Bóg
nazwał Adamem. On był pierwszym z śmiertelnych ludzi,
zasiedlających planetę (1 Kor 15:45). Dla życia i
działalności Adama Bóg przygotował dla niego cudowny ogród. On
znajdował się na terytorium, które nazywało się
Bóg zamyślił
stworzyć ludzką rasę. On wiedział, że Adam będzie
samotny, jeżeli będzie jedną ludzką istotą na ziemi, i
Bóg postanowił stworzyć jemu parę. Kiedy Adam spał, Bóg
wziął jedno z jego żeber i stworzył kobietę. Ona
była dana Adamowi jak pomocnica, i pierwszy człowiek narzekł
swoją towarzyszkę podróży Ewą (Rdz 2:18-22). To wszystko
Pan Bóg stworzył w ciągu sześciu dni pracy. Każdy
dzień trwał 24 godziny, a dzień i noc trwały tyle czasu,
ile teraz. Bóg popatrzył na wszystko, co On stworzył, i
powiedział, że to jest dobre (Rdz
W
ten sposób było zakończone stworzenie niebios i ziemi (Rdz 2:1).
I odpoczywał Bóg dnia siódmego
po całym swym trudzie, jaki podjął (Rdz 2:2-3). On nazwał siódmy dzień Szabatem (Wj
16:26), błogosławił go dla odpoczynku i wydzielił ten okres
ciągnący się 24 godziny dla oddawania Jemu pokłonów. I
było stworzone prawo, za którym ludzie powinni byli święcić
ten dzień, wykorzystywać jego dla odpoczynku, a także dla
przyniesienia Bogu wdzięcznych modlitw. Bóg sam błogosławił
ten dzień i przykazywał, żeby i ludzie święcili go. W
czwartym przykazaniu spotykamy także wspomnienie o Szabacie.
Sześć dni w niedzielę ludzie powinni byli
poświęcać prace i rozrywkom, a siódmy, ostatni dzień
powinien był być poświęcony Bogu (Wj 20:8-11). Patrz
także artykuł Dzień Szabata [DB21].
Nam mówią,
że siódmy dzień – sobota - powinien przypominać nam o odpoczynku
Boga po Jego pracach po stworzeniu światu za tydzień. Ale Chrystus
mówi nam, że i On i Ojciec jeszcze tworzą nadał (J 5:17). A to znaczy, że i odpoczynek ich trwa, co także jest
znakiem przyszłego dobra (Patrz Hbr 4:1-4).
Jeżeli bardzo uważnie
prześledzimy za wydarzeniami tygodnia stworzenia świata, nam
będzie jasny Boży pomysł o uratowaniu.
Tydzień stworzenia światu zaczął się w pierwszy dzień
– niedzielę i trwał do siódmego dnia – soboty. W Biblii mówi
się, że jeden dzień dla Boga znaczy tysiąclecie dla
ludzkości (2 P3:8). Ten tydzień stworzenia światu przedstawia
sobą te siedem tysiąc lat, które są ugotowane Bogiem dla ludzkości.
Pierwsze sześć tysiąc lat ludzkość będzie
znajdować się pod władzą Szatana i
złych duchów.
Ostatnie zaś tysiąclecie jeszcze nazywają Dniem Boga. To będzie tysiąclecie, kiedy do
władzy przyidzie Jezus Chrystus i wybrane, którzy obalili władzę
Szatana. I ,, Ożyli oni i tysiąc lat królowali z Chrystusem” (Patrz
Ap 20:4).