Chrześcijańskie Kościoły Boga
[DB25]
Prawo Boże [DB25]
(Wydanie 1.0 20020725-20020725 )
W tym artykule krótko rozpatrywa się prawo Boże i jego zastosowanie we współczesnym życiu. Niektóra informacja jest zapożyczona z artykułu Pierwsze wielkie przykazanie [252] opublikowanego Chrześcijańskimi Kościołami Boga.
Email: secretary@ccg.org
(Wszystkie prawa zastrzeżone © 2002 Peter Donis, Denise Sostaric and Wade Cox)
(Tr. 2004)
Niniejszy artykuł bez zmian i opuszczeń może być kopiowany i kolportowany. Podanie imienia i adresu wydawcy oraz zachowanie znaku praw autorskich są obowiązkowe. Kolportowane kopie są bezpłatne. Krótkie cytaty mogą być włączone do artykułów krytycznych lub recenzji bez naruszenia praw autorskich.
Ten artykuł można znaleźć w Internecie pod adresem:
http://www.logon.org and http://www.ccg.org
Prawo Boże wychodzi z samej Jego istoty. Prawo istnieje dla naszego szczęścia i dla pomyślności naszej planety. Naśladując te prawo, tylko wygrywamy. Im w większym stopniu nasze rodziny, miasta, narody i cała planeta będą posłuchać tego Prawa, tym większej pomyślności uda się osiągnąć. Po naruszeniu Prawa Bożego następuje kara (Ps 55:19). Naśladujemy Prawo, ponieważ świadomie chcemy tego. Tak więc, dążymy do samej istoty Boga (2 P 1:4). Ponieważ Bóg i Jego Prawo są tożsamością, za logiką rzeczy jeżeli naśladujemy te Prawo, to stajemy się bardziej podobni do Boga (1J 3:2). Prawo to Eloach (Ezd 7:14). Jak i Bóg jest wieczny i nieodmienny, tak i jego Prawo istnieje zawsze i nigdy nie będzie zmieniać się.
Jedyny Prawdziwy Bóg jest miłością (1J 4:8), znaczy, Jego Prawo także jest przejawem miłości (Rz13:10). Bóg jest sprawiedliwy, Jego Prawo jest prawdą (Ps 119:172). Prawo jest święte, dobre (Rz 7:12) i sprawiedliwe (Ps 119:142). Wszystko to znaczy, że Bóg i Jego Prawo istnieli zawsze.
Prawo jest doskonałe (Ps 19:7), ono jest absolutem, przedstawiającym swobodę wyboru (Jk 1:25, 2:12). Doskonały plan Boga dający nam swobodę jest stworzony dla ustanowienia idealnych stosunków jak z Bogiem, tak i nawzajem. Niemniej, po to, żeby naśladować te Prawo, obowiązkowym jest obecność świętego Ducha. To zostaje oczywistym, kiedy wzmacniamy się w naszej wierze i naśladowaniu tego Prawa Bożego.
Prawo składa się z dwóch wielkich Przykazań. One układają podstawę całego Prawa i świadectw wszystkich proroków, włącznie z Jezusem Chrystusem, które są przedstawione w Biblii. Pierwsze Wielkie przykazanie dźwięczy tak: Miłuj Pana, Boga twego całym swoim sercem, całą duszą, tak mocno, jak tylko możesz. Drugie przykazanie naśladuje Pierwsze: Miluj bliźniego swego jak samego siebie.
W istocie wszystka informacja, która zawiera się w Biblii w ciągu całej historii ludzkości, była skierowana na dążenie nauczyć człowieka posłuchać Boga i lubić swego bliskiego. Te dwa wielkie Przykazania posłużyły podstawą dla dziesięciora Przykazań. One są podstawą prawa, jednak prawo jest nie tylko te Dziesięcioro Przykazań. Pierwsze cztery przykazania są związane z miłością do Boga. Ta miłość powinna obejmować serce, rozum i duszę. Pozostałe sześć przykazań są związane z przejawieniem miłości do swego bliskiego. Powinniśmy miłować swego bliskiego, jak samego siebie. Ponieważ jeżeli nie miłujemy bliskiego, którego jesteśmy w stanie zobaczyć, jak możemy miłować Boga, który jest niewidoczny dla nas (1J 4:20-21).
Nasze zadanie polega na tym, żeby zostać najlepszą koncentracją dla żywego Boga. On jest Bogiem żywych, a nie Bogiem martwych (Mt 22:32).
Chrystus był elohimem, to jest wybraną lub duchową istotą, który uczył Adama i Ewę Prawa Bożego (Rz 5:12-14). Grzech wszedł w ten świat przez Adama. Tak więc, te Prawo działało już w ogrodzie Eden. Chrystus zaś był i tym Aniołem, który dał Prawo Mojżeszowi na górze Synaj (Wj 20:1,22; Pwt 4:12-13; 5:22). Te prawo było napisane Jehową (Wj 31:18; 32:16) na tablicach kamiennych (Wj 31:18). Mojżesz zaś położył ich w arkę (Pwt 10:5).
Prawo instaluje normy moralności. W prawie zawiera się znajomość tego, co jest dobre, a co jest złe. Powinniśmy przestregać wszystkich jego położeń bez wyjątku (Jk2:10). I sądzić nas będą na podstawie tego samego prawa (Jk 2:12). Przestreganie prawa znaczy uwolnienie od strachu, poczucia winy lub grzechowności. Przestregać tego prawa nie jest wielkim trudem (Pwt 30:10-11).
Z prawa zaś dowiadujemy się o tym, co to jest grzech (Rz 3:7, 20). Grzechem jest złamanie prawa (1J 3:4). Nie powinniśmy łamać żadnego przykazania (Mt 5:19). Kto przestrzega całego prawa i zgrzeszy w czymś jednym, ten zostaje winnym w całym (Jk2:10). Naprzykład jeżeli, przestrzegając wszystkich przykazań, nie czcimy Soboty i nie uważamy ją świętym dniem, to znaczy, że przestępujemy prawo.
Dokładniej o grzechu można dowiedzieć się z artykułu Co jest grzech[DB 26].
Fizyczny rozum od samego początku jest wrogi Bogu. On nie chce posłuchać prawa Bożego (Rz 8:7). Bóg wiedział, że tak ono i będzie. Dla tego Im był stworzony idealny pomysł, który powinien będzie zwracać do Niego stworzone Im tworzenia.
Przyczyną nieszczęść i cierpień przepełniających świat dzisiaj jest lekceważenie Prawem Bożym. Człowiek zawsze chce postępować za własną samowolą. Człowiekowi jego postępki mogą wydawać się prawidłowymi, jednak w końcu one prowadziły do śmierci (Prz 16:25).
Nieprzestrzeganie praw Bożych obowiązkowo prowadzi do kary tak jednego człowieka, jak i grupy ludzi. Bóg postępuje z narodami tak samo, jak On postępuje z rodzinami.
Dziejom szatana może położyć koniec tylko Syn Boży, Jezus Chrystus (1J3:8). Tylko Chrystus jest zdolny oczyścić nas od grzechu (1J 1:7).
Ponieważ zapłatą lub karą za grzech jest śmierć, Jezus Chrystus został darem Bożym, który niósł ludziom nadzieję na wieczne życie (Rz 6:23). Miłość Boża polega na tym, że On wyzwala lub odprowadza ludzi i padłszych aniołów od śmierci (Rz 5:12-21). Miłość to dar Boży. Nam należy żyć według Ducha (Rz 8:4-6). Tak więc, prawo powinno przestrzegać się przede wszystkim na duchowym poziomie. Jednak miłość Boża nie jest zamiena prawu, jeżeli przestrzegamy jego za pomocą Ducha świętego.
Ratujemy się nie przestrzeganiem prawa, a miłością Bożą. Bez pomocy Ducha świętego niemoglibyśmy przestrzegać prawa. Przestrzegamy go, ponieważ chcemy kochać i słuchać Boga. Bóg zawsze chciał, żeby przestrzegalibyśmy prawa. Jednak kapłani na całym świecie uczyli odwrotnemu i zmieniali prawa Boże i Jego kalendarz. Stworzenie kalendarza, który idzie wbrew kalendarzu Boga, a odpowiednie naśladowanie innemu system oddawania pokłonów jest bogochulstwem i złamaniem Prawa. To jest oddawanie pokłonów falszywemu Bogu.
Prawo jest duchowe(Rz 7:14). Chrystus okazał wielkość i wspaniałość prawa, On wzniósł prawo na wyższy duchowy poziom (Iz 42:21). Chrystus podniósł ustawione prawa nie tylko w fizycznym rozumieniu, ale i w duchowym. Mojżesz i inni prorocy żyli przed Zbawicielem i prawo było napisane w sercach wybranych. Wybranym był ten, kto był ochrzcony i ten, kto był sądzimy duchem prawa (Jk 2:12; Rz 2:27; 2Kor 3:6).
Ceremonialne prawo było dane Jehową lub Chrystusem Mojżeszowi, który jego i zapisał (Wj 24:3-4; Pwt 31:9) w dodatek do Dziesięciora Przykazań. Ono było zapisane w księdze, po czym Mojżesz oddał ją synom lewitów, żeby tamci położyli ją obok Arki Przymierza Pana (Pwt 31:24-26). Mówa w niej idzie o ceremoniach i rytuałach. Tam samo opisywają się ofiarowania, które są oczyszczające od grzechów (patrz Księga Kapłańska rozdziały 1-2). Ofiara Chrystusa położyła kres systemu ofiarowań (Ef 2:15; Kol 2:14). Zgodnie z prawem nic w święcie nie było dosć doskonałe dla tego (Hbr 7:19).
Po tym, jak Adam i Ewa zdgrzeszyli, oni byli zapoznane z tym systemem ofiarowania. On dzialał od czasów Adama i Ewy aż do 30 roku, kiedy Zbawiciel był zabity, tym samym zostawszy doskonałą ofiarą . Bóg dał ludu judskiemu 40 lat po to, żeby oni nawrócili się i zmienili swoje poglądy, jednak oni nie posłuchali Boga. W Jerozolimskiej świątynie ofiarowania trwały do 70 roku, kiedy ona była zrujnowana. W 71 roku Bezpasyan zamknął ostatnią pozostałą świątynię w Łeontopolisie, która znajdowała się w Egipcie.
Chrystus stał się ofiarą, która odpowiada wszystkim wymaganiom prawa, wskutek czego w nasze dni niezbędność ofiarowań odpała. W Jerozolimie ta tradycja będzie wznowiona, jednak spędzać będą tylko rankowe ofiarowania (Ez 46:13). One przyjdą na zmianę dziennym ofiarowaniom wspomniętym w Księdze Liczb 28:3-4. Liczba zwierząt, ziarna i masła przynoszonych w ofiarę także zmieni się (Ez 46:1-15). Coś z tego systemu będzie zostawać niezrozumiałym aż do przyjścia Chrystusa, kiedy On wróci na ziemię i ustali nowy porządek na następny tysiąc lat.
Współczesne chrzyścijaństwo falszywo ucze, że ze śmiercią Chrystusa na krzyżu było ukrzyżowane i Prawo Boże. Przyczyną tego jest falszywe tłumaczenie Listu do Kolosan 2:14-15 Tutaj mowa idzie o cenie za naszą bezgrzeszność przed prawem. To i było ukrzyżowane na krzyżu, a nie samo Prawo Boże. Gdy Chrystus był ukrzyżowany, on zbawił lud od jego grzechów od zachodu do wschodu, ponieważ On przyniósł w ofiarę za nasze grzechy swoje życie. Ale chociaż Chrystus i zapłacił swoim życiem za grzechy ludzkości, powinniśmy zaś przestrzegać Prawa. Dokument, który świadczy o uwolnieniu od grzechów, nazywa się indulgencja.
Powinniśmy przestrzegać prawa Bożego, a nie ludzkich obyczajów. Wszyscy mieliśmy możliwość przekonać się o tym, co sobą przedstawiają tak zwane ludzkie prawa. Można przeczytać, co mówi Jezus Chrystus o tych prawach (Mt 15:2-6, Mk 7:3-13). W nich nie ma światła, jeżeli one wstępują w sprzeczność z prawem i świadectwem Chrystusa (Iz 8:20). Niepisane prawo faryseuszów zostało ciężką noszą dla judskiego ludu. W czasach świętego Pawła i Jana w Kościole królowało bezprawie (2 Tes 2:7-10; 1J 2:3-5).
Powinniśmy znać różnicę między świętym a świeckim, między czystym a nieczystym (Kpł 10:10; Ez 44:23).
W Apokalipsie 22:18-19 mówi się, że nie mamy prawa zmieniać Prawo Boże lub przedstawiać w nieprawidłowym wyglądzie wierze Pisma. Jeżeli ośmielimy się wnieść zmiany do Księgi Boga (Biblii), Bóg pozbawi nas prawa być częścią drzewa życia (Ap 22:14). Niektórzy starają się zmienić lub przedstawić w nieprawidłowym wyglądzie słowa Pisma w usiłowaniu pokończyć z Prawem Bożym. Ale to jest przestępstwo. Nie powinniśmy słuchać mężczyzn lub kobiet, którzy mówią, że z Prawem Chrystusa jest pokończono.
Chrystus mówił, że łatwiej ziemia i niebo przeminą, niż żeby jedna kreska miała odpaść z Prawa (Łk 16:17). Niebo i ziemia pozostają na swoich miejscach do dziesiejszego czasu. Znaczy, Prawo Boże wciąż jeszcze ma siłę.
Bóg przykazał nam chcić Soboty, Nów księżyca, oraz coroczne Szabaty i święta. Falszywe przekonania w niezbędności świętować Niedzielę, Boże Narodzenie, Wielkanoc, również jak i wiara w dogmat trzyjedynego Boga- wszystko to pogaństwo.
Prawo powinno było czytać się każde siedem lat, a ostatni rok cyklu w święto Kuczek (Namiotów) po to, żeby ludzie nie zapominali położenia prawa, oraz przebywali w strachu przed swym Bogiem. Kolejne ,,czytania prawa” powinni odbywać się 2005, a potem 2012, 2019, 2026, 2033 roku i tak dalej każdego siódmego roku następnego jubileusza.
Bóg jest wielki i zasobny w siły (Iz 46:10; Ps 147:5; Mt 24:36). On wie o tym,jak postępują duchowe istoty i o tym, jak będzie działać człowiek. To nie znaczy, że Bóg kontroluje każdy nasz ruch. To tylko demonstruje niezwyczajną mądrość i znajomość Boga. Bóg wiedział o tym, że Szatan, padłsze aniołowie, a później i sam człowiek wpadną w grzech, i dlatego Im był opracowany doskonały plan uratowania jeszcze przed tym, jak On zaczął stworzenie świata.
Zgodnie z Jego pomysłem po to, żeby uwolnić od grzechów grzesznika przed Bogiem, powinna być przyniesiona ofiara krwią. Chrystus został doskonałej przyjętej Bogiem ofiarą (Hbr 7:27-28; 9:12; 10:10-19;1Pt 3:18). On był przyjęty jako ofiara w święto Kołysania Snopa (Krl 23:9-14; J 20:17); patrzcie także Kierownictwo z przestudiowania Biblii) pierwszego dnia tygodnia w roku ukrzyżowania Chrystusa. Ponieważ życie Chrystusa było bezgrzeszne, On był w stanie doprowadzić wszystko, co było stworzone Jego Ojcem, do ich Twórcy.
Chrystus teraz jest naszym Arcykapłanem (Mt 20:11-18; Ps 110:4). Chrystus zapłacił za grzechy wszyscych żyjących na ziemi, przyniósłszy siebie w ofiarę, ponieważ Sam był bezgrzeszny (Hbr 4:15; 1J2:2). Nawet przed obliczem śmierci On pozostawał posłusznym (Flp 2:8). Chrystus przyniósł ludzkości uratowanie, ponieważ był posłuszny Swemu Ojcu. Patrz także artykuł Kto jest Jezus? [DB 2].
Teraz nam wszyscym jest otworzony dostęp do Boga Ojca. Będąc dorosłymi możemy chrzcić się i otrzymać w taki sposób schodzenie świętego Ducha. Patrz także artykuł Co to święty Duch [DB3]. Przed chrzstem powinniśmy nawrócić się w dokonanych nami grzechach. Po tym, jak nawrócimy się i zmienimy swój tryb życia. Bóg całkowicie zapomnia i przebacza nam nasze grzechy. Także powinniśmy powiedzieć tym, komu sprawili ból, że żałujemy o tym. Jednak trzeba starać się nie powtarzać naszych dawnych błędów znowu.
Gdy Chrystus znajdował się na ziemi w ludzkim obliczu. On przestrzegał wszystkich przykazań prawa (Mt 5:18-19). Ciało Chrystusa, Kościół, także przestrzega Praw Bozych (Rz 2:13; Ps 119:1-3). Chrześcijanin przestrzegający prawa jest błogosławiony (Jk 1:25). Zwrócony do Boga stara się przestrzegać prawa (Ps 119:1 i dalej).
Po to, żeby mieć możliwość trafić do Pierwszego Zmartwychwstania, nam trzeba przestrzegać przykazań Boga i czcić świadectwa Jezusa Chrystusa (Ap 12:17; 14:12). W Apokalipsie 22:14 mówi się, że są ,,błogosławieni, którzy pluczą swe szaty, aby władza nad drzewem życia do nich należała i aby bramami wchodzili do Miasta.” Objaśnienie do wierza 14 w Kierownictwie z przestudiowania Biblii mówi nam, że pod przestrzeganiem przykazań Jego w dosłownym znaczeniu rozumie się przestrzeganie przykazań Bożych. Za świętych są uważane ci, którzy przestrzegają przykazań Bożych, a także czczą świadectwo Jezusa Chrystusa (Ap 12:17). Dokładniej o przykazaniach można przeczytać w artykule Dziesięcioro przykazań (DB17).
Gdy przestrzegamy tych przykazań, Bóg przebywa w nas (J 14:15; 15:10). Jeżeli chcemy otrzymać życie wieczne, nam trzeba przestrzegać przykazań Bożych (Mt 19:17). Przestrzegając praw Bożych, sami zostajemy Prawdziwe, Doskonałe, święte i Dobre jak Bóg i Jego istota (2 Pt 1:4).
Bóg nigdy nie zmieni się i nie zniknie (Ml 3:6; Jk 1:17). Dawajcie zaś kazdy z nas usiłuje się każdego dnia zostawać podobnym Bogu, przestrzegając Jego Praw (Ef 4:23-25). Dawajcie zaś otrzymywać zadowolenie dlatego, że przestrzegamy Prawa Eloacha (Ps 119:1) i zostaniemy w tym przykładem dla pozostałej ludzkości.