Christian
Churches of God
No.
F026
Komentaryo sa Ezekiel:
Panimula at Bahagi 1
(Edition
1.0 20221215-20221215)
Ang Bahagi I ay tumatalakay sa mga kabanata 1 hanggang 4.
Christian Churches of God
E-mail:
secretary@ccg.org
(Copyright
©
2022 Wade Cox)
(Tr. 2023)
This paper may be freely copied and distributed
provided it is copied in total with no
alterations or deletions. The publisher’s name
and address and the copyright notice must be
included.
No charge may be levied on recipients of
distributed copies.
Brief quotations may be embodied in
critical articles and reviews without breaching
copyright.
This paper is available from the World Wide Web
page:
http://logon.org and
http://ccg.org
Komentaryo sa Ezekiel:
Panimula at Bahagi 1
[F026]
Panimula
Si Ezekiel ay anak ni Buzi, isang saserdoteng Zadokita, at
malamang, kasalukuyang nasa pagsasanay, o nasa tungkulin na, sa
pagkasaserdote. Siya ay bahagi ng pangkat ng mga Judio na
binihag noong 598 BCE ni Nabucodonosor (2Hari 24:10-17). Siya ay
kabilang sa malungkot na pangkat na inilipat sa Mesopotamia, at,
ang mga nakaligtas sa mahabang lakarin, ay pinatira sa tabi ng
Canal Chebar sa Tel Abib (Til
Abubu - ang burol ng diyos ng bagyo) kung saan ang pamayanan
ng mga Judio ay nagsimulang umiral. Hindi tulad ng kanyang
kasabayan, si Jeremias, siya ay may asawa ngunit kaunti
patungkol sa kanya ang naitala. Noong 594 BCE siya ay tinawag
upang maging isang propeta at binigyan ng pangitain na dumating
sa anyo ng isang malaking ulap mula sa Hilaga (1:4). Ang mga
nilalang na buhay ay parang kislap ng kidlat (1:14) at ang tunog
ay parang hugong ng maraming tubig (1:24) at ang trono ng Diyos
ay may anyo ng bahaghari na nasa ulap (1:28). Dito ay binigyan
si Ezekiel ng isang pangitain na nagpapakita na ang Diyos ay
hindi nakakulong sa oras at espasyo ngunit gumagalaw saan man
Niya naisin at nananatiling hindi nagbabago kahit saan man ito
maganap. Ito ay magiging makabuluhan para sa lahat ng propesiya.
Ang mga simbolo ng pangitain ay nagbibigay ng malalim na pananaw
sa istruktura ng Pamahalaan ng Diyos, gaya ng makikita natin.
Sinisikap ng ilang iskolar na paunlarin ang kanyang propesiya sa
paglipat pabalik sa Jerusalem, ngunit itinuturing ng karamihan
na nanatili siya sa Babilonia, nagtatrabaho doon. Ang mga
komento ay nagpapakita sa 8:3 na siya ay wala sa Jerusalem
ngunit dinala doon sa pamamagitan ng pangitain noong siya ay
kasama ng mga matatanda ng Juda sa Babilonia.
Ang mga kabanata 1-24 ay pangunahing nakatuon sa mga kasalanan
ng Jerusalem bilang isang madugong lungsod. Malamang na ang
gawain ay nakadirekta sa “mapanghimagsik na sangbahayan” na
pinamumunuan ni Sedechias at ng mga nanatili sa Jerusalem.
Gayunpaman, karamihan sa kanyang gawain ay tumatalakay sa
propesiya ng mga kaganapan sa hinaharap at hindi gaanong
nauunawaan ng modern scholarship sa loob ng mga panahon, at lalo
na ngayon, sa katapusan ng mga araw. Ang pagkakatugma ng mga
propesiya ni Daniel (F027xiii)
ay nagpapakita ng kahalagahan ng Ezekiel at Daniel, lalo na sa
ika-dalawampu at dalawampu't-isang siglo, gaya ng makikita natin
sa kronolohiya ng mga propeta. (tingnan
Habacuc (F035);
Hagai (F037);
Ang Tanda ni Jonas... (No. 013)
at ang
Pagkumpleto ng Tanda ni Jonas (No. 013B).
Sa panahon ng kanyang propesiya namatay ang kanyang asawa at
ginamit niya ang pagkawala na iyon upang maghatid ng isang
malaking espirituwal na mensahe sa mga tao (24:15-24).
Sa panahon na sumunod sa pagkawasak ng Jerusalem, ang kanyang
mensahe ay nagbago mula sa hatol tungo sa pagpapalakas sa
pamamagitan ng napakagandang mga tula. (cf. 33:32). Siya ay
kumilos bilang saserdote at propeta gaya ng sinabi ng marami.
Ang komentaryong ito ay magbibigay ng mas malawak na paliwanag
sa mga kabanata habang ang mga ito ay umuusad.
Bullinger’s view
Ezekiel (companionbiblecondensed.com)
THE BOOK OF THE PROPHET EZEKIEL.
THE STRUCTURE OF THE BOOK AS A WHOLE.
1:1—12:28. THE DESOLATION.
13:1—25. PROPHETS AND PROPHETESSES.
14:1—11. ELDERS.
14:12—15:8. THE LAND AND CITY. (JUDGMENT.)
16:1—63. JERUSALEM. (DESERTED INFANT.)
17:1—24. BABYLONIAN WAR. (PARABLE.)
18:1—32. THE PEOPLE. PROVERB. (SOUR GRAPES.)
19:1—14. THE PRINCES OF ISRAEL.
20:1—44. ELDERS.
20:45—22:31. THE LAND AND CITY. (JUDGMENTS.)
23:1—49. JERUSALEM. (TWO SISTERS.)
24:1—32:32. BABYLONIAN WAR. (PARABLE.)
33:1—22. THE PEOPLE. SIGN. (WATCHMAN.)
33:23—33. THE INHABITANT OF THE WASTES.
34:1—31. SHEPHERDS AND FLOCK.
35:1—48:35. THE RESTORATION.
NOTES ON THE STRUCTURE OF THE BOOK OF EZEKIEL.
For the Canonical order and place of the Prophets, see Ap. 1 and
p. 1206.
For the Chronological order of the Prophets, see Ap. 77.
For the Inter-relation of the Prophetical Books, see Ap. 78.
For the Formulae of Prophetic utterances, see Ap. 82.
For the Chronological order of Ezekiel’s prophecy, see below.
For the References to the Pentateuch in the Prophetical Books,
see Ap. 92.
For the Plan of Ezekiel’s temple, see Ap. 88.
The Canonical order of Ezekiel’s prophecies is Logical, but not
strictly Chronological. Later utterances and visions are
recorded in their logical connections rather than in their
historical sequence. This latter is noted, so that we make no
mistake. When this fact is observed, and the records
discriminated, the meaning becomes perfectly clear. See the
table below.
Sinabi ni Bullinger tungkol sa petsa na:
“The 30th year cannot be fitted into any sequence of dates
commencing with the fifth year of Jehoiachin’s Captivity (1:2),
which, in 33:21 and 40:1, he speaks of as “our captivity”. It
must therefore be a cross-date to some unnamed terminus quo,
thirty years before the 5th year of the Captivity.”
Pagkatapos ng kaniyang walang malinaw na pagkaunawa, inilalagay
niya ito mga 513 BCE na sinisikap niyang ikonekta ito sa mga
pangyayari sa panahon ng pamamahala ni Josias.
Ang kanyang kronolohiya ay mali dahil sa mga pagkakamali
sa panahon ng pagsusuri noong ika-19 na siglo sa pagtatakda ng
petsa ng Bibliya. Ang tamang pagkakasunud-sunod ay
ipinaliliwanag sa ibaba. Si Bullinger ay hindi pinansin ang
Ika-30 taon bilang taon ng banal na kalendaryo at hindi ito
sinubok sa iba pang kilalang marka ng kasaysayan sa teksto ng
Bibliya at sa kaugnay na mga kasaysayan.
Ito ay tinalakay sa teksto na
Pagbasa ng Kautusan kasama si Ezra at Nehemias (No. 250).
Kabanata 1
1Nangyari
nga nang ikatatlong pung taon, sa ikaapat na buwan, nang
ikalimang araw ng buwan, samantalang ako'y kasama ng mga bihag
sa pangpang ng ilog Chebar, na ang langit ay nabuksan, at ako'y
nakakita ng mga pangitain mula sa Dios. 2Nang
ikalimang araw ng buwan, na siyang ikalimang taon ng pagkabihag
ng haring Joacim, 3Ang salita ng Panginoon ay
dumating na maliwanag kay Ezekiel na saserdote, na anak ni Buzi,
sa lupain ng mga Caldeo sa pangpang ng ilog Chebar: at ang kamay
ng Panginoon, ay sumasa kaniya. 4At ako'y tumingin,
at, narito, isang unos na hangin ay lumabas na mula sa hilagaan,
na isang malaking ulap, na may isang apoy na naglilikom sa
sarili, at isang ningning sa palibot, at mula sa gitna niyao'y
may parang metal na nagbabaga, mula sa gitna ng apoy. 5At
mula sa gitna niyao'y nanggaling ang kahawig ng apat na nilalang
na may buhay. At ito ang kanilang anyo, Sila'y nakawangis ng
isang tao; 6At bawa't isa ay may apat na mukha, at
bawa't isa sa kanila ay may apat na pakpak. 7At ang
kanilang mga paa ay mga matuwid na paa; at ang talampakan ng
kanilang mga paa ay parang talampakan ng paa ng isang guya; at
sila'y nagsisikinang na parang kulay ng tansong binuli. 8At
sila'y may mga kamay ng tao sa ilalim ng kanilang mga pakpak sa
kanilang apat na tagiliran; at silang apat ay may kanilang mga
mukha, at may kanilang mga pakpak na ganito: 9Ang
kanilang mga pakpak ay nagkakadaitan; sila'y hindi nagsisipihit
nang sila'y yumaon; yumaon bawa't isa sa kanila na patuloy.
10Tungkol sa anyo ng kanilang mga mukha, sila'y may
mukhang tao; at silang apat ay may mukha ng leon sa kanang
tagiliran; at silang apat ay may mukha ng baka sa kaliwang
tagiliran; silang apat ay may mukha rin ng aguila. 11At
ang kanilang mga mukha at ang kanilang mga pakpak ay
magkahiwalay sa itaas: dalawang pakpak ng bawa't isa ay
nagkakadaitan at ang dalawa ay nagsisitakip ng kanilang mga
katawan. 12At yumaon bawa't isa sa kanila na patuloy;
kung saan naparoroon ang espiritu, doon sila nangaparoroon;
sila'y hindi nagsisipihit nang sila'y yumaon. 13Tungkol
sa anyo ng mga nilalang na may buhay, ang kanilang katulad ay
parang mga bagang nagniningas; parang mga sulo: ang apoy ay
tumataas at bumababa sa gitna ng mga nilalang na may buhay at
ang apoy ay maningas, at mula sa apoy ay may lumabas na kidlat.
14At ang mga nilalang na may buhay ay nagsitakbo at
nagsibalik na parang kislap ng kidlat. 15Samantala
ngang minamasdan ko ang mga nilalang na may buhay, narito, ang
isang gulong sa lupa sa siping ng mga nilalang na may buhay, sa
bawa't isa ng apat na mukha ng mga yaon. 16Ang anyo
ng mga gulong at ng kanilang pagkayari ay parang kulay ng
berilo: at ang apat na yaon ay may isang anyo: at ang kanilang
anyo at ang kanilang pagkayari ay parang isang gulong sa loob ng
isang gulong. 17Pagka yumaon, nagsisiyaon sa kanilang
apat na dako: hindi nagsisipihit nang sila'y yumaon. 18Tungkol
sa kanilang mga Rueda ay matataas at kakilakilabot; at itong
apat ay may kanilang mga Ilanta na puno ng mga mata sa palibot.
19At pagka ang mga nilalang na may buhay ay
nagsisiyaon, ang mga gulong ay nagsisiyaon sa siping nila; at
pagka ang mga nilalang na may buhay ay nangatataas mula sa lupa,
ang mga gulong ay nangatataas. 20Kung saan naparoroon
ang espiritu ay nangaparoroon sila; doon pinaparoonan ng
espiritu; at ang mga gulong ay nangatataas sa siping nila;
sapagka't ang espiritu ng nilalang na may buhay ay nasa mga
gulong. 21Pagka ang mga yaon ay nagsisiyaon, ang mga
ito'y nagsisiyaon; at pagka ang mga yaon ay nagsisitayo, ang mga
ito ay nagsisitayo; at pagka ang mga yaon ay nangatataas mula sa
lupa, ang mga gulong ay nangatataas sa siping nila; sapagka't
ang espiritu ng nilalang na may buhay ay nasa mga gulong.
22At sa ibabaw ng ulo ng nilalang na may buhay, may
kawangis ng langit, na parang kulay ng kakilakilabot na bubog,
na nakaunat sa itaas ng kanilang mga ulo. 23At sa
ilalim ng langit ay nakaunat ang kanilang mga pakpak, na ang isa
ay sa gawi ng isa: bawa't isa'y may dalawa na tumatakip ng
kaniyang katawan sa dakong ito, at bawa't isa'y may dalawa na
tumatakip sa dakong yaon. 24At nang sila'y magsiyaon,
aking narinig ang pagaspas ng kanilang mga pakpak na parang
hugong ng maraming tubig, parang tinig ng Makapangyarihan sa
lahat, na hugong ng kagulo na gaya ng kaingay ng isang hukbo:
pagka sila'y nagsisitayo, kanilang ibinababa ang kanilang mga
pakpak. 25At may tinig na nagmula sa itaas ng langit
na nasa ibabaw ng kanilang mga ulo: pagka sila'y nagsisitayo,
kanilang ibinababa ang kanilang mga pakpak. 26At sa
itaas ng langit na nasa itaas ng kanilang mga ulo ay may
kawangis ng isang luklukan na parang anyo ng batong zafiro; at
sa ibabaw ng kawangis ng luklukan ay may kawangis ng isang tao
sa itaas niyaon. 27At ako'y nakakita ng parang metal
na nagbabaga, na parang anyo ng apoy sa loob niyaon, na nakikita
mula sa kaniyang mga balakang na paitaas; at mula sa kaniyang
mga balakang na paibaba ay nakakita ako ng parang anyo ng apoy,
at may ningning sa palibot niyaon. 28Kung paano ang
anyo ng bahaghari na nasa alapaap sa kaarawan ng ulan, gayon ang
anyo ng kinang sa palibot. Ito ang anyo ng kaluwalhatian ng
Panginoon. At nang aking makita, ako'y nasubasob, at aking
narinig ang tinig ng isang nagsasalita.
Layunin ng Kabanata 1
Ang Kahulugan ng mga Pangitain ni Ezekiel ay nakapaloob sa
Ang Kahulugan ng Pangitain ni Ezekiel (No. 108).
Ang pangitain ay Nasa Ika-limang araw ng Ika-apat na buwan na
tinatawag na Tammuz (humigit-kumulang Hulyo) ng 594 BCE, ang
ikalimang taon ng pagkabihag ni Joacim sa Ika-tatlumpung taon ng
Sagradong Kalendaryo, si propeta Ezekiel ay binigyan ng isang
pangitain sa pampang ng ilog Chebar (Ezek. 1:1ff.). Kasama niya
ang iba pang mga bihag ng tribo ni Juda na dinala doon noong
paghahari ni Nabucodonosor, hari ng Babilonia (tingnan ang
Panimula sa itaas) (tingnan din ang Mga Tala sa ibaba tungkol sa
Pagkabihag).
Binigyan siya ng pangitain sa tabi ng ilog ng Chebar at
ipinadala sa isa pang ilog na may katulad na pangalan, na isang
sanga ng sistema ng Eufrates. Ang Chebar kung saan siya inilagay
ay isang kanal na binanggit din sa mga talaan ng taga-Babilonia,
na umaagos sa timog-silangan mula sa pinagkakahiwalayan ng daan
nito sa itaas ng Babilonia hanggang sa Nippur at ito ay muling
dumudugtong sa Eufrates malapit sa Erech. Marahil ay nasa lugar
na siya nang maglaon kung saan ito muling nagsanib sa Eufrates.
Ang mga propeta, sina Ezekiel at Daniel, ay nasa magkatulad na
panahon. Gayunpaman, hiwalay ang pakikitungo ng Diyos sa kanila
at sa pamamagitan nila. Si Ezekiel ay bibigyan ng pangitain ng
apat na Querubin na tumatakip sa Trono ng Diyos, at sa
pamamagitan ng mga simbolo ay ipinakita sa kanya ang buong Plano
ng Kaligtasan at ang papel ng bansang Israel (na kinabibilangan
ng mga Gentil na hinirang) sa planong iyon, bilang mga saserdote
ng mundo.
Gayunpaman, ang unang mahalagang katotohanang maaaring
mapagkunan mula sa pangitain na ito ay ang pagtatakda ng mga
taon ng Jubileo at mga taon ng Sabbath. Ginagawa nitong posible
ang pagpapanumbalik ng lupain ng mga Sabbath sa panahon ng
kawakasan; sapagkat ang pagpapanumbalik ay mahalaga sa patuloy
na kaunlaran ng ating mga tao. Ang pagpapanumbalik ng buong
sistema ng Pamahalaan ng Diyos ay posible lamang mula sa isang
pagpapanumbalik ng mga Jubileo. Walang Iglesia ng Diyos ang
nagtatag ng gayong pagpapanumbalik mula 1940 hanggang 1994. Ang
pagkalkula ng Jubileo ay madaling maitakda sa pamamagitan ng
pahayag ni Ezekiel: ito ay nagbibigay sa atin ng isang maaaring
patunayan na petsa ng kasaysayan kasama ng pahayag na kung aling
taon sa Banal na Kalendaryo ito ay naganap, halimbawa ang
Ika-Tatlumpu.
Ang ikalimang taon ng pagkabihag ni Joacim ay itinatag sa
sumusunod na paraan. Alam natin na bumagsak ang Jerusalem at si
Joacim ay dinalang bilanggo noong ikalawang araw ng Adar, o
15/16 Marso, noong taong 597 BCE (ayon sa
Encyclopedia Judaica). Dahil ang Adar ang huling buwan ng taon (at
sa taong ito ay mayroong WeAdar o Adar 2: tingnan ang tala sa
ibaba), ang kaniyang ikalawang taon ay nagsimula pagkaraan ng
isang buwan noong Nisan o Abril 597 BCE, sa simula ng Sagradong
Taon. Samakatuwid, ang ikalimang taon ay 594 BCE, na nagtatag ng
Ika-tatlumpung taon ng Sagradong Kalendaryo noong 594 BCE (hindi
593 BCE ayon sa Ox. Annot. RSV). Samakatuwid, ang mga taon ng
Jubileo ay bumagsak sa mga taong 574 BCE at 524 BCE sa siglong
iyon at patuloy hanggang 1 CE,
at ang pagpapalit sa kasalukuyang eras ay naglalagay ng
unang taon ng Jubileo ng kasalukuyang era sa 27 CE nang ipahayag
ni Cristo ang Kaaya-ayang
taon ng Panginoon (Lk. 4:19), na nasa katapusan ng Jubileo
sa panahon ng Panunumbalik (sa Pagbabayad-sala).
Sinimulan ni Cristo ang kaniyang ministeryo noong Paskuwa ng 28
CE sa pagtatapos ng taon ng Jubileo at panahon ng
pagpapanumbalik para sa mga pag-aani. Siya ay nabautismuhan 50
araw bago ang petsang iyon at ginawa ang kanyang unang himala ng
tubig na naging alak bago ang oras (Juan 2:4) sa pagtatapos ng
taon ng Jubileo, ilang araw bago ang Paskuwa, habang siya ay
nasa Galilea pa pagkatapos ng 40 -araw na pag-aayuno (Mat. 4:2).
Ito ay bago siya bumaba sa Capernaum sa loob ng ilang araw bago
ang Paskuwa (Juan 2:12) (cf. ang aralin
Pagbabasa ng Kautusan kasama sina Ezra at Nehemias (No. 250)).
Ang sumunod na taon ng Jubileo ay 77 CE. Ang mga petsa ng mga
taon bago ang Jubileong ito ay may malaking kahalagahan.
Ang tatlong Sabbath bago
ang 77 CE Jubileo ay 62 CE, 69 CE at 76 CE.
Ang taong 62 CE ay minarkahan ang pagtatapos ng 62 na
linggo ng mga taon ng Daniel 9:25, ang pag-aalis ng mga ikapu sa
pisikal na Templo, at ang pagkamatay ng ikalawang pinahiran.
Mula sa panahon ng 62 CE hanggang 70 CE ang pisikal na Templo ay
nawasak at ang sistema ng ikapu ay inilipat sa espirituwal na
Templo ng Iglesia sa ilang (cf. ang mga araling
Pagbibigay ng Ikapu (No.
161);
Ang Kautusan ng Diyos (No.
L1)
at ang serye ng aralin ng
Kautusan (Nos.
252-263)). Ang unang pinahiran sa katapusan ng unang pitong linggo ng mga
taon ay si Nehemias. Ang taong ito ay ang tatlumpu't dalawang
taon ni Artaxerxes II (Arsakes) noong 372 BCE, nang bumalik si
Nehemias (Neh. 13:10-18) at nilinis ang Templo at ang mga
Sabbath.
Ang pangalawang pinahiran ay si Santiago, kapatid ni Jesucristo
at matanda at obispo ng Jerusalem, na pinagbabato noong 62/3 CE.
Mula sa Nisan 63/4 CE, ang huling linggo ng mga taon ay
nagsimula sa mga pag-uusig ni Nero at sa pagiging martir nina
Pablo at Pedro, at ang simula ng mga kaguluhan na naging
Digmaang Judio.
Ang 69 CE ay ang taon ng Sabbath bago matapos ang 40
taon na ibinigay sa Juda bilang tanda ni Jonas mula sa
ministeryo ni Cristo. Ang Juda ay binigyan ng taon-sa-isang-araw
batay sa panahon na pinahintulutan sa Nineveh para sa pagsisisi
pagkatapos ng ministeryo ni Jonas.
Si Cristo ay nagpropesiya sa Juda sa loob ng tatlong
taon, kabilang ang unang taon ni Juan Bautista. (Nagpropesiya si
Jonas sa loob ng tatlong araw.) Pinahintulutan ang Juda ng 40
taon sa 40 araw ng Nineveh. Nagsisi ang Nineveh; ang Juda ay
hindi. Ang huling pitong taong yugto ng siklo ng Jubileo mula sa
ministeryo ni Cristo ay nakita ang pagkawasak ng Templo noong 70
CE, na nagtapos sa 70 linggo ng mga taon mula sa Kautusan ni
Dario noong 421 BCE, at ang pag-alis ng espirituwal na awtoridad
mula sa Jerusalem patungo sa Iglesia ng pitong panahon.
Pagsapit ng 73 CE ang Masada ay bumagsak at ang Juda ay
dinalang bihag, kung kaya't pagsapit ng Sabbath ng 76 CE at
Jubileo ng 77 CE ang proseso ay kumpleto na hanggang sa antas na
ang tatlong beses na ani ng taon ng 75 CE ay hindi naapektuhan
at sa gayon ay pinahintulutan ang pangingilin ng mga Sabbath ng
76 CE at 77 CE. Sa madaling salita, ang Walang Hanggan ay
naisakatuparan ang pagkawasak ng Juda sa loob ng sistemang
Kanyang inilatag upang ang mga matapat ay mapanatili pa rin ang
Kanyang mga ordinansa at maghanda mula 74 CE upang ipangilin ang
mga panahon ng Sabbath at Jubileo, na isang mahalagang bahagi ng
mga Sabbath at patuloy na pinapanatili. Ang Juda ay ipinadala sa
pagkabihag dahil ang diwa ng Kautusan ay nilapastangan.
Nilapastangan ang mga Sabbath ng Lupa at nawala ang sistema ng
Jubileo na umabot na ang mga Judio ay nagbebenta ng lupa sa
Ikapitong taon ng pagmamay-ari ng indibidwal sa mga ikatlong
partido at binabawi ang lupa sa sumunod na taon; at gayundin sa
mga negosyong binebenta o inuupahan sa panahon ng mga Kapistahan
atbp. Ang gawaing ito ay nanunuya sa Diyos.
Ang pangingilin ng mga Sabbath sa lupain ay mahalaga sa
patuloy na kaunlaran ng bansa. Ang kaparusahan sa hindi pagtupad
sa Kautusan at mga Sabbath sa lupain at sa panahon ng Jubileo ay
pambansang pagkabihag (Lev. 26:33-35).
Mula sa 2Cronica 36:20-21, alam natin na ang layunin ng
propesiya na binanggit ni Jeremias, kung saan ang Juda ay
dinalang bihag at ang Jerusalem at ang lupain ng Juda ay
tiwangwang sa loob ng 70 taon, ay para sa lupain na bawiin o
tamasahin ang mga Sabbath nito – dahil hindi iningatan ng Juda
ang mga Sabbath at ang Kautusan nang maayos sa loob ng mga 70
linggo ng mga taon na nakalipas: ibig sabihin, mula sa pagtatayo
ng Templo ni Solomon, na siyang panahon ng kasaysayan ng Israel
na ipinahiwatig ng pangalawang Querubin sa pangitain ni Ezekiel.
Dapat ding tandaan na ang bansang ginamit upang
wasakin ang Juda ay nawasak din pagkatapos ng panahon at ang
Juda ay muling naitatag.
Gayunpaman, pagkatapos ng susunod na panahon, ibig sabihin,
pagkatapos ng pagtatayo ng ikalawang Templo, ang 70 linggo ng
mga taon at pagkatapos na muling itinatag ni Nehemias ang
Kautusan, ang ikatlong Querubin sa pangitain ni Ezekiel ay
magpapatuloy para sa inilaan na panahon at, pagkatapos ng
pagdungis ng Juda sa Kautusan at pagtanggi kay Cristo, ang bansa
ay ipinadala sa pagkabihag; at hindi ito mapapanumbalik hanggang
sa mga huling araw. Ang mga bunga nito ay ibinigay sa ibang tao,
ibig sabihin, ang ikaapat na Querubin o ang panahon ng pitong
Iglesia na mula sa Eclesiastes 6:6 ay lumilitaw na nakasaad na
tatagal ng 2,000 taon, at ikakalat at uusigin.
Ang Iglesia na ito ay
pinangalagaan sa pamamagitan ng pagkalat (Apoc. 12:15-16).
Apocalipsis 12:15-16 At ang ahas ay nagbuga sa kaniyang bibig sa
likuran ng babae ng tubig na gaya ng isang ilog, upang
maipatangay siya sa agos.
16At
tinulungan ng lupa ang babae, at ibinuka ang kaniyang bibig at
nilamon ang ilog na ibinuga ng dragon sa kaniyang bibig. (TLAB)
Sa madaling salita, mayroong kaligtasan lamang sa pagka-kalat at
pagtakas. Ang panahong ito ng pagtakas ay magpapatuloy hanggang
sa, gaya ng sinabi ni Cristo:
Mateo 10:23
Datapuwa't pagka kayo'y pinagusig nila sa isang bayang ito, ay
magsitakas kayo tungo sa kasunod na bayan: sapagka't sa
katotohanang sinasabi ko sa inyo, Hindi ninyo matatapos libutin
ang mga bayan ng Israel, hanggang sa pumarito ang Anak ng tao.
Ang mga kondisyon ay namumuo para sa isa pang pag-uusig sa
pamamagitan ng pag-uugali at pagsupil ng mga sekta. Ang Israel,
gayunpaman, ay haharapin din bilang isang bansa.
Ang mga Sabbath sa lupain ay ipinag-uutos pa rin sa bansa. Ang
pagkabigong sumunod sa Kautusan at, lalo na, sa mga Sabbath at
Jubileo ay nagdala sa Juda (at Israel) sa hatol. Ang
Tanda ni Jonas (No. 013) ay ibinigay sa Juda na isang taon-sa-isang-araw na
may kaugnayan sa Nineveh. Sa loob ng 40 araw ng Nineveh, ang
Juda ay binigyan ng 40 taon ngunit, habang ang Juda ay binigyan
ng 40 taon, ang mundo ay binigyan naman ng 40 Jubileo upang
magsisi at itatag ang sistema ng Sabbath. Ito ay hindi pa
nagagawa at kaya, sa ika-40 na Jubileo na ito, ang sistema ng
mundo ay mawawasak (tingnan ang
Pagkumpleto ng Tanda ni Jonas (No. 013B)).
Ang mga Sabbath ng Panginoon ay dapat ipangilin ng mga bansa.
Ang bayan ng Diyos ay isang halimbawa. Ang parusa sa hindi
paggawa nito ay pagkabihag.
Sa mga Huling Araw na ito ang pagkabihag ay sanlibong taon, sa
ilalim ni Jesucristo. Ang Mesiyas ay "nag-bibihag ng pagkabihag"
upang ibalik ang sistematikong pinsalang natamo sa loob ng 6,000
taon. Sa 2027 ang lahat ng mga lupain ay maibabalik sa kanilang
mga pambansang pangkat. Ang muling pagsasaayos na ito ay
magsisimulang isagawa para sa mga kinakailangan sa pag-aani bago
ang Sabbath at Jubileo ng 2025, at ang Jubileo sa
Pagbabayad-sala 2027 para sa mga paglalaan ng lupain sa milenyo
(cf.
Ang Kautusan ng Diyos (No. L1)
at ang mga aralin sa serye ng
Kautusan
(Nos. 252-263)).
Tandaan:
Ang pagtukoy sa buwan ng Adar at (We)Adar noong 597 BCE, gaya ng
sa lahat ng mga taon, ay batay sa mga yugto ng buwan. Ang
Encyclopaedia Judaica ay
gumawa ng tala sa pagkabihag at inilagay ang 2 Adar noong 15/16
Marso ng 597 BCE. Ang artikulong 'Ezekiel' Volume 6, page 1082, footnote 1 ay nagsasabi:
The year-count in the dates starts from the exile
of King Jehoiachin (1:2; 33:21; 40:1), datable by a Babylonian
chronicle to 2 Adar (mid-March) 597. However, II Chron. 36:10
has the exile beginning at "the turn of the year" -- i.e., the
next month, Nisan, the start of Nebuchadnezzar's 8th year (II
Kings 24:12). The era of the exile thus began in Nisan (April)
597, and its years, like Babylonian regnal years, ran from Nisan
to Adar.
Ito ay hindi tama. Ang mga Judio ay tumutukoy sa Adar 1 bilang
Adar at sa Adar 2 bilang at
Adar o WeAdar.
Hindi nila ginagamit ang mga terminong Adar 1 at 2; ito ay
simpleng Adar at Adar.
Ang pagtukoy sa
pagpihit ng taon sa 2Cronica 36:10 ay tumutukoy sa equinox
ng Marso. Hindi ito tumutukoy sa buwan ng Nisan. Ang pagtukoy sa
Bibliya sa pagpihit ng taon para sa Tabernakulo ay nangangahulugan din
sa panahon ng equinox ng
Setyembre.
Ang vernal equinox ay tumatapat sa loob ng WeAdar pitong beses
sa bawat labinsiyam na taong siklo. Kaya walang anumang
salungatan sa pagitan ng Cronica ng Babilonia at 2Cronica sa
isyu ng pagkabihag.
Ang tinutukoy ni Ezekiel ay ang Ika-tatlumpung taon. Ang
nasabing pagtukoy ay hindi sa anumang ika-tatlumpung taon ng
anumang kilalang hari o sistema. Ang simpleng pahayag ay kinuha
ayon sa pagkaunawa sa teksto ng Lumang Tipan.
Mayroon ding isa pang pagpapanumbalik sa pamamagitan ni Whiston,
na hindi tama, dahil ito ay batay sa depektibong istraktura ng
mga taon ng paghahari. Minsan, nagkakaroon ng kalituhan dahil
dito.
Ang pagtukoy sa mga Bagong Buwan para sa 597 ay nagpapakita sa
atin na mayroong WeAdar noong taong iyon.
Ang Bagong Buwan ay tumapat noong ika-12 ng Marso sa oras na
1500 sa Jerusalem LMT. Ang sumunod na Bagong Buwan ay tumapat
noong ika-11 ng Abril sa oras na 0733. Ang equinox ay tumapat
noong ika-27 ng Marso sa oras na 1333 sa Jerusalem LMT.
Lampas sa 14 na buong araw mula ika-12 ng Marso 597 hanggang
ika-27 ng Marso 597, mula hapon hanggang hapon kung saan
mayroong labing-anim na araw. Kaya't hindi maaaring ang Marso
ang Bagong Buwan na pinakamalapit sa equinox, at ang ika-11 ng
Abril sa oras na 0733 ang Bagong Buwan ng Nisan. Kaya't mayroon
tayong WeAdar, at ang ika-2 ng WeAdar ay ika-14/15 ng Marso,
kahit na ipagpalagay nating ang ika-13 ng Marso ang simula ng
buwan at hindi ang ika-15/16 ng Marso gaya ng itinataguyod ng
Judaica.
Ang pagkabihag ay nangyari sa pagpihit ng taon, ibig sabihin, sa
panahon ng equinox, na nasa WeAdar at noong 2 WeAdar o 14/15
Marso o 15/16 Marso
ayon sa pagtantiya ng mga Judio.
Kaya ang taon ay kinakalkula mula sa pagsisimula ng nakaraang
taon noong Abril 598 BCE.
Abril 597 BCE ang simula ng ikalawang taon; Ang 596 BCE ay ang
simula ng ikatlong taon; Ang 595 BCE ay ang simula ng ikaapat na
taon; at 594 BCE ay ang simula ng ikalimang taon ng pagkabihag
ni Joacim (cf. ang mga araling
Pagbasa ng Kautusan kasama sina Ezra at Nehemias (No. 250);
at
Ang Pagbagsak ng Jerusalem sa Babilonia (No. 250B)).
Tingnan rin
Ang mga Pag-aani ng Diyos, ang mga Sakripisyo ng Bagong Buwan,
at ang 144,000 (No. 120).
1:4 -28a Pangitain ng Karwahe ng Trono
Ihambing ang imahe sa 1Hari 22:19-22; Is. 6:1-9.
v. 4
Mula sa Hilagaan
Tinitingnan ito ng mga iskolar bilang hango sa isang pigurang
pampanitikan na hinango mula sa Mitolohiyang Cananeo na
naniniwala na ang mga diyos ay naninirahan sa hilaga. Ang
tinutukoy ng Bibliya ay ang Diyos na Naninirahan sa mga
Dako ng Hilagaan (Awit
48:2; Is. 14:13), Malakas
na hangin (1Hari 19:11),
ulap (Ex. 19:16), at apoy (1Hari 19:11-12) ay karaniwang mga elemento sa pagpapakita
ng Diyos.
v. 5
Ang mga Nilalang na may Buhay
(Apoc. 4:7) ay mga querubin bilang mga tagapag-alaga ng Trono ng
Diyos (tingnan ang Ex. 25:10-22; 1Hari 6:23-28). Ang
magkakaibang mga ulo sa mga katawan ng mga querubin ay
nagpapahiwatig ng kanilang iba't ibang lugar ng kapangyarihan.
vv. 15-21
Ang apat na gulong (tulad ng apat na mukha) ay kumakatawan sa
pagkilos sa iba’t-ibang direksyon na pinapanatili ang iisang
direksiyon na representasyon.
v. 22
Sa sinaunang kosmolohiya bago ang baha, pinaghihiwalay ng
Kalawakan ang mga tubig sa ibabaw ng daigdig mula sa daigdig
mismo (Gen. 1:6-8).
vv. 26-28
Ang Panginoon ay naluklok sa itaas ng mga nilalang bilang
querubin ng Ex. 37:9 sa Kaban (1Sam. 4:4).
1:28b -3:27
Ang Limang Komisyon
1:28b-2:8a
Ang Unang Komisyon.
Ang terminong "Anak ng Tao" o "Ben Adam" ay lumalabas ng
siyamnapu't-tatlong beses sa aklat ni Ezekiel (ayon sa RSV n).
Tingnan ang mga tala ni Bullinger sa 2:1 kung saan sinasabi niya
na ito ay lumabas sa isandaang beses. Tingnan din ang iba pang
mga komento tungkol kay Cristo at sa Bagong Tipan.
Kabanata 2
1At
sinabi niya sa akin, Anak ng tao, tumayo ka ng iyong mga paa, at
ako'y makikipagsalitaan sa iyo. 2At ang Espiritu ay
sumaakin nang siya'y magsalita sa akin, at itinayo ako sa aking
mga paa; at aking narinig siya na nagsasalita sa akin. 3At
kaniyang sinabi sa akin, Anak ng tao, sinusugo kita sa mga anak
ni Israel, sa mga bansa na mapanghimagsik, na nanganghimagsik
laban sa akin: sila at ang kanilang mga magulang ay
nagsisalangsang laban sa akin, hanggang sa kaarawan ngang ito.
4At ang mga anak ay walang galang at mapagmatigas na
loob; sinusugo kita sa kanila: at iyong sasabihin sa kanila,
Ganito ang sabi ng Panginoong Dios. 5At sila sa
didinggin man nila, o sa itatakuwil man nila (sapagka't sila'y
mapanghimagsik na sangbahayan), gayon man ay matatalastas nila
na nagkaroon ng propeta sa gitna nila. 6At ikaw, anak
ng tao, huwag matakot sa kanila, o matakot man sa kanilang mga
salita, bagaman maging mga dawag at mga tinik ang kasama mo, at
bagaman ikaw ay tumatahan sa gitna ng mga alakdan: huwag kang
matakot sa kanilang mga salita, o manglupaypay man sa kanilang
mga tingin, bagaman sila'y mapanghimagsik na sangbahayan. 7At
iyong sasalitain ang aking mga salita sa kanila, sa didinggin, o
sa itatakuwil man; sapagka't sila'y totoong mapanghimagsik.
8Nguni't ikaw, anak ng tao, dinggin mo kung ano ang
sinasabi ko sa iyo; huwag kang mapanghimagsik na gaya niyaong
mapanghimagsik na sangbahayan; ibuka mo ang iyong bibig, at
iyong kanin ang ibinibigay ko sa iyo. 9At nang ako'y
tumingin, narito, isang kamay ay nakaunat sa akin; at narito,
isang balumbon ay nandoon; 10At ikinadkad niya sa
harap ko: at nasusulatan sa loob at sa labas; at may nakasulat
doon na mga taghoy, at panangis, at mga daing.
Layunin ng Kabanata 2
Pagtawag at misyon ni Ezekiel
Ang kabanatang ito ay naglalaman ng tawag ng propeta, komisyon,
at tagubilin upang manghula.
Tingnan din ang Mga Tala sa 1:28b sa itaas (cf. Awit
8:4)
2:2
Ang Espiritu ay ang Espiritu ng Panginoon (bilang ang Banal na
Espiritu (11:5; 37:1; Is. 61:1).
v. 5
Mapanghimagsik na sangbahayan
ay tumutukoy sa Juda na sa kanyang pagsalansang ay naging sanhi
ng pagkatapon.
(Jer. 2:29; 3:13).
vv. 6-7
Hinihikayat ng Diyos ang propeta rito at sinabi sa kanya na
sabihin sa kanila ang mga salita ng Diyos makinig man sila o
tumangging makinig. Hinikayat din niya si Jeremias (tingnan ang
Jer. 1:6-8; 16-19).
2.8b-3:3
Dito ay binigyan si Ezekiel ng isang balumbon na may mga salita
ng panaghoy at pagdadalamhati at kaabahan. Tulad ng makikita
natin sa ibaba ito ay isang karaniwang tema ng mga propeta.
Kabanata 3
1At
sinabi niya sa akin, Anak ng tao, kanin mo ang iyong
nasusumpungan; kanin mo ang balumbong ito, at ikaw ay yumaon,
magsalita ka sa sangbahayan ni Israel. 2Sa gayo'y
ibinuka ko ang aking bibig, at ipinakain niya sa akin ang
balumbon. 3At sinabi niya sa akin, Anak ng tao,
pakanin mo ang iyong tiyan, at busugin mo ang iyong bituka ng
balumbong ito na aking ibinibigay sa iyo. Nang magkagayo'y
kinain ko, at sa aking bibig ay naging parang pulot sa
katamisan. 4At sinabi niya sa akin, Anak ng tao,
yumaon ka, paroon ka sa sangbahayan ni Israel, at magsalita ka
ng aking mga salita sa kanila. 5Sapagka't ikaw ay
hindi sinugo sa isang bayan na may ibang wika at may mahirap na
salita, kundi sa sangbahayan ni Israel; 6Hindi sa
maraming bayan na may ibang wika at may mahirap na salita, na
ang mga salita ay hindi mo nauunawa. Tunay na kung suguin kita
sa mga yaon, didinggin ka ng mga yaon. 7Nguni't hindi
ka didinggin ng sangbahayan ni Israel; sapagka't hindi nila ako
didinggin: sapagka't ang buong sangbahayan ni Israel ay may
matigas na ulo, at may mapagmatigas na loob. 8Narito,
aking pinapagmatigas ang iyong mukha laban sa kanilang mga
mukha, at pinatigas ko ang iyong ulo laban sa kanilang mga ulo.
9Ginawa kong parang isang diamante na lalong matigas
kay sa pingkiang bato ang iyong ulo: huwag mo silang katakutan,
o manglupaypay man sa kanilang tingin, bagaman sila'y
mapanghimagsik na sangbahayan. 10Bukod dito'y sinabi
niya sa akin, Anak ng tao, lahat ng aking mga salita na aking
sasalitain sa iyo ay tanggapin mo sa iyong puso, at dinggin mo
ng iyong mga pakinig. 11At yumaon ka, pumaroon ka sa
mga bihag, na mga anak ng iyong bayan at magsalita ka sa kanila,
at saysayin mo sa kanila, Ganito ang sabi ng Panginoong Dios; sa
didinggin man nila, o sa itatakuwil man nila. 12Nang
magkagayo'y itinaas ako ng Espiritu, at aking narinig sa likuran
ko ang tinig ng malaking hugong, na nagsasabi; Purihin ang
kaluwalhatian ng Panginoon mula sa kaniyang dako. 13At
aking narinig ang pagaspas ng mga pakpak ng mga nilalang na may
buhay na nagkakadagisdisan, at ang hugong ng mga gulong sa
siping nila, sa makatuwid baga'y ang ingay ng malaking hugong.
14Sa gayo'y itinaas ako ng Espiritu, at ako'y dinala;
at ako'y yumaong namamanglaw, sa pagiinit ng aking kalooban; at
ang kamay ng Panginoon ay naging malakas sa akin. 15Nang
magkagayo'y naparoon ako sa mga bihag sa Tel-abib, na
nagsisitahan sa pangpang ng ilog Chebar, at sa kanikanilang
kinatatahanan; at ako'y umupo roong natitigilan sa gitna nila na
pitong araw. 16At nangyari, sa katapusan ng pitong
araw, na ang salita ng Panginoon ay dumating sa akin, na
nagsasabi, 17Anak ng tao, ginawa kitang bantay sa
sangbahayan ni Israel: kaya't pakinggan mo ang salita sa aking
bibig, at ipanguna mo sa kanila sa ganang akin. 18Pagka
aking sinabi sa masama, Ikaw ay walang pagsalang mamamatay; at
hindi mo pinagpaunahan siya, o nagsasalita ka man upang
hikayatin ang masama mula sa kaniyang masamang lakad, upang
iligtas ang kaniyang buhay; ang gayong masamang tao ay mamamatay
sa kaniyang kasamaan; nguni't ang kaniyang dugo ay aking
sisiyasatin sa iyong kamay. 19Gayon ma'y kung iyong
pagpaunahan ang masama, at siya'y hindi humiwalay sa kaniyang
kasamaan, o sa kaniyang masamang lakad man, siya'y mamamatay sa
kaniyang kasamaan; nguni't iyong iniligtas ang iyong kaluluwa.
20Muli, pagka ang isang taong matuwid ay lumilihis sa
kaniyang katuwiran, at gumawa ng kasamaan, at ako'y naglalagay
ng katitisuran sa harap niya, siya'y mamamatay; sapagka't hindi
mo siya pinagpaunahan, siya'y mamamatay sa kaniyang kasalanan,
at ang kaniyang mga matuwid na gawa na kaniyang ginawa ay hindi
aalalahanin; nguni't ang kaniyang dugo ay aking sisiyasatin sa
iyong kamay. 21Gayon ma'y kung iyong pinagpaunahan
ang taong matuwid, upang ang matuwid ay huwag magkasala, at
siya'y hindi nagkakasala, siya'y walang pagsalang mabubuhay,
sapagka't siya'y nahikayat; at iyong iniligtas ang iyong
kaluluwa. 22At ang kamay ng Panginoon ay sumasa akin,
at sinabi niya sa akin, Bumangon ka, lumabas ka sa kapatagan at
doo'y makikipagusap ako sa iyo. 23Nang magkagayo'y
bumangon ako, at ako'y lumabas sa kapatagan; at, narito, ang
kaluwalhatian ng Panginoon ay dumoon, na gaya ng kaluwalhatian
na aking nakita sa pangpang ng ilog Chebar; at ako'y
napasubasob. 24Nang magkagayo'y suma akin ang
Espiritu, at itinayo ako sa aking mga paa; at siya'y
nakipagsalitaan sa akin, at nagsabi sa akin, Yumaon ka, magsara
ka sa loob ng iyong bahay. 25Nguni't ikaw, anak ng
tao, narito, sila'y mangaglalagay ng mga lubid sa iyo, at
itatali sa iyo, at ikaw ay hindi lalabas sa gitna nila. 26At
aking paninikitin ang iyong dila sa ngalangala ng iyong bibig,
upang ikaw ay mapipi, at huwag maging mananaway sa kanila:
sapagka't sila'y mapanghimagsik na sangbahayan. 27Nguni't
pag ako'y makikipagsalitaan sa iyo, aking ibubuka ang iyong
bibig, at iyong sasabihin sa kanila, Ganito ang sabi ng
Panginoong Dios; Siyang nakikinig ay makinig; at ang
nagtatakuwil ay magtakuwil: sapagka't sila'y mapanghimagsik na
sangbahayan.
Layunin ng Kabanata 3
Karagdagang salaysay tungkol sa pagtawag at misyon ng propeta,
at sa kanyang paghahanda, kasunod ng 2:8a sa itaas hanggang 3:3.
Ang papyrus ay kasing tamis ng pulot sa kanyang bibig ngunit
puno ng mga salita ng aba (ihambing Jer. 15:16; Zac. 5:1-4;
Apoc. 10:8-11), Matamis
Ps. 19:10.
vv. 4-9
Ikalawang Komisyon
Dito ay sinabi sa kanya ng Diyos na siya ay ipapadala sa
sambahayan ni Israel (hindi lamang sa Juda) at hindi sila
makikinig sa kanya. Dito sa hilaga, ang Israel ay kumalat mula
Antioquia at Babilonia hanggang Scita. Ang kanyang determinasyon
na magpropesiya (Jer. 1:18) ay dapat na mas malakas kaysa sa
kanilang pagtanggi na makinig (Am. 7:10–17; Jer. 20:7–18).
Makikita natin ang mga propesiyang ito na sumasaklaw sa buong
yugto ng panahon hanggang sa mga huling araw.
3:10-15
Ikatlong
Komisyon Dito muling binibigyang-diin ng Diyos ang atas na
ibinigay sa 2:4-5 at dinala siya ng Panginoon na namamanglaw sa
mga Judiong bihag na nasa Tel Abib (ang lugar ng delubyo (ng
Diyos ng Bagyo) tel Abubu) sa tabi ng pampang ng kanal ng Chebar at siya'y naupo
doon na natitigilan sa loob ng pitong araw.
3:16-21
Ikaapat na Komisyon
Dito sa talata ng Bantay (tingnan din ang Jer. 6:17; Hos. 9:8),
ito ay isang paggamit ng doktrina ng pananagutan kung saan
pinananagot ng Diyos ang mga bantay (33:7-16) na itinalaga upang
maging responsable sa dugo ng mga tao na kanilang
pinag-bababalaan, kung sila'y mabibigo sa pagganap ng kanilang
mga tungkulin (tingnan din ang 18:1-32 tungkol sa kasalanan at
kabiguan).
3:22-27
Ikalimang Komisyon Ang
kapatagan ay ang Timog na lambak ng Tigris-Euphrates (37:1;
Gen. 11:2).
Itinuturing na ang pagiging pipi ni Ezekiel ay maaaring tumukoy
sa kanyang kawalan ng kakayahang magsalita ng anuman maliban sa
kapahamakan ng Juda at Jerusalem sa mga sumunod na pito at
kalahating taon (24:26-27; 33:21-22).
Kabanata 4
1Ikaw
naman, anak ng tao, kumuha ka ng isang losa, at ilagay mo sa
harap mo, at gumuhit ka sa ibabaw ng isang bayan, sa makatuwid
baga'y ng Jerusalem. 2At kubkubin mo, at magtayo ka
ng mga katibayan sa tapat noon, at maglagay ka ng bunton sa
tapat noon; maglagay ka rin ng mga kampamento sa tapat noon; at
magumang ka ng mga pangsaksak sa tapat noon sa palibot. 3At
magdala ka ng kawaling bakal, at ilagay mo na pinakakutang bakal
sa pagitan mo at ng bayan: at iharap mo ang iyong mukha sa dako
niyaon, at makukubkob, at iyong kukubkubin. Ito ang magiging
tanda sa sangbahayan ni Israel. 4Bukod dito'y humiga
ka ng patagilid sa iyong kaliwa at ilagay mo ang kasamaan ng
sangbahayan ni Israel doon; ayon sa bilang ng mga araw na iyong
ihihiga roon, magdadanas ka ng kanilang kasamaan. 5Sapagka't
aking itinakda ang mga taon ng kanilang kasamaan upang maging sa
iyo'y isang bilang ng mga araw, sa makatuwid baga'y tatlong daan
at siyam na pung araw: gayon mo dadanasin ang kasamaan ng
sangbahayan ni Israel. 6At muli, pagka iyong natapos
ang mga ito, ikaw ay hihiga sa iyong tagilirang kanan, at iyong
dadanasin ang kasamaan ng sangbahayan ni Juda; apat na pung
araw, bawa't araw ay pinaka isang taon, aking itinakda sa iyo.
7At iyong ihaharap ang iyong mukha sa pagkubkob ng
Jerusalem na may lilis kang manggas; at ikaw ay manghuhula laban
doon. 8At, narito, ipinaglalagay kita ng lubid, at
ikaw ay huwag magpapalikoliko mula sa isang dako hanggang sa
kabila, hanggang sa matupad mo ang mga kaarawan ng iyong
pagkubkob. 9Magdala ka rin ng trigo, at ng cebada, at
ng habas, at ng lentejas, at ng mijo, at ng espelta, at ilagay
mo sa isang sisidlan, at gawin mong tinapay; ayon sa bilang ng
mga araw na iyong ihihiga sa iyong tagiliran, sa makatuwid
baga'y tatlong daan at siyam na pung araw, iyong kakanin yaon.
10At ang iyong pagkain na iyong kakanin ay magiging
ayon sa timbang, dalawang pung siklo isang araw: araw-araw ay
iyong kakanin. 11At ikaw ay iinom ng tubig ayon sa
takal, na ikaanim na bahagi ng isang hin: araw-araw ikaw ay
iinom. 12At iyong kakaning parang mga munting tinapay
na cebada, at iyong lulutuin sa dumi na galing sa tao sa
kanilang paningin. 13At sinabi ng Panginoon, Ganito
kakanin ng mga anak ni Israel ang kanilang maruming tinapay, sa
gitna ng mga bansa na aking pagtatabuyan sa kanila. 14Nang
magkagayo'y sinabi ko, Ah Panginoong Dios! narito, ang aking
kaluluwa ay hindi nadumhan, sapagka't mula sa aking kabataan
hanggang ngayon ay hindi ako kumain ng namamatay sa sarili, o
nilapa ng mga hayop; o pumasok man ang kasuklamsuklam na karne
sa aking bibig. 15Nang magkagayo'y sinabi niya sa
akin, Tingnan mo, ibinigay ko sa iyo'y dumi ng baka na kahalili
ng dumi ng tao, at iyong ihahanda ang iyong tinapay sa ibabaw
niyaon. 16Bukod dito'y sinabi niya sa akin, Anak ng
tao, narito, aking babaliin ang tungkod ng tinapay sa Jerusalem:
at sila'y magsisikain ng tinapay ayon sa timbang, at may
pagkatakot; at magsisiinom sila ng tubig ayon sa takal, at
manglulupaypay: 17Upang sila'y mangailangan ng
tinapay at tubig, at manglupaypay na magkakasama, at manganlata
sa kanilang kasamaan.
Layunin ng Kabanata 4
4:1-5:17
Propesiya tungkol sa paparating na pagkubkob sa Jerusalem at sa
taggutom na sumunod.
4:1-3
Ang tanda dito ay hindi lamang para sa Juda kundi para sa buong
sambahayan ni Israel. Ito ay isang tuyong lupa na bato
(karaniwang ginagamit sa Babilonya) na may pinturang sagisag ng
Jerusalem at isang plato ng bakal bilang kawali na kumakatawan
sa papel ng Diyos sa pagkubkob at pagbagsak ng Jerusalem. (cf.
Jer. 21:5).
vv. 4-8 Ang tekstong ito ay isang propetikong teksto para sa
kaparusahan kapwa sa sambahayan ni Israel at sa sambahayan ni
Juda. Ang Israel ay dapat parusahan sa loob ng tatlong daan at
siyamnapung araw na sinasagisag ni Ezekiel na nakahiga sa
kanyang kaliwang tagiliran para sa mga araw na ito; pagkatapos
ay ang paghiga sa loob ng apatnapung araw sa kanyang kanang
tagiliran. Ito ay sumasagisag sa apatnapung taon sa ilang kapwa
sa ilalim ni Moises at muli sa pagkabihag. (Blg. 14:33; Jer.
45:11-12). Inilagay din sila sa ilalim ng apatnapung taong
pagsubok sa ilalim ng
Tanda ni Jonas (No. 013)
mula sa pagkamatay ni Cristo noong 30 CE hanggang sa pagbagsak
noong 70 CE at sa pagwasak ng Templo ng mga Romano (tingnan ang
Digmaan sa Roma at ang Pagbagsak ng Templo (No. 298)).
Ang 390 taon ay sumasagisag sa panahon mula 722 BCE sa
pagkabihag ng Israel hanggang sa pagsalakay ng mga
taga-Macedonia sa Ehipto noong 332 BCE sa ilalim ni Alexander at
ang kalayaan ng mga Israelita sa Ehipto at sa ibang lugar sa mga
imperyong Griyego hanggang 30 BCE hanggang sa Labanan sa Actium
at ang pag-angat ng mga Romano.
3:9-17
Dito makikita natin ang propesiya tungkol sa maruming pagkain at
pagrarasyon na tumutukoy sa hirap ng pagkubkob sa Jerusalem kung
saan ang mga tao ay umabot pa sa puntong kumain ng kanilang
kapwa-tao. (Jer. 19:9; Panag. 2:20).
v. 9
Ang paghahalo ng mga butil ay pinagpalagay na kumakatawan sa
kakulangan ng mga bagay na pagkain at pagrarasyon.
v. 12
Ang dumi ng tao ay itinuturing na marumi (Deut. 23:12-14)
samantalang ang pinatuyong dumi ng baka ay karaniwang panggatong
sa silangan.
v. 14
Ikumpara sa Lev. 17:10-16.
v. 16
Tungkod ng tinapay
(5:16) Ang tubig ng Jerusalem sa panahon ng pagkubkob ay nakuha
mula sa dalawang bukal at ilang mga balon. Ang mga bukal ay:
Gihon sa Lambak ng Kidron at En-Rogel sa Timog (2Hari 20:20).
Bullinger’s Notes on Ezekiel Chs. 1-4 (for KJV)
Chapter 1
Verse 1
Ezekiel. In Hebrew.
Y heze el yehazzek- el =
El is strong, or El strengthens (compare Israel,
Genesis 32:28 ).
Of the four greater prophets , Ezekiel and Daniel
(who prophesied in Babylonia) are compounded with "El" ( App-4 .
IV); while Isaiah and Jeremiah (who prophesied in the land) are
compounded with "Jah".
Ezekiel was a priest (Ezekiel
1:3
), carried away eleven years before the destruction of the city
and temple (Ezekiel
1:2
;
Ezekiel 33:21 .
2 Kings 24:14 ). He dwelt in his own house (8. I. Compare
Jeremiah 29:5 ). He was married; and his wife died in the year
when the siege of Jerusalem began.
Now = And. This is a link in the prophetic chain.
Compare
1 Peter 1:10-12 .
2 Peter 1:21
. Ezekiel had doubtless received and seen the letter sent by
Jeremiah (Jeremiah
29:1-32 ).
thirtieth . . . fourth , See notes on p. 1105.
fifth day . Dates in Ezekiel are always of the
month, not of the week (Ezekiel
1:1
;
Ezekiel 8:1
;
Ezekiel 20:1
;
Ezekiel 24:1
;
Ezekiel 26:1
;
Ezekiel 29:1
;
Ezekiel 30:20 ;
Ezekiel 31:1
;
Ezekiel 32:1
;
Ezekiel 40:1
).
captives . Hebrew captivity. Put by Figure of
speech Metonymy (of
Adjunct), App-6 , forcaptives", as translated. Compare
Ezekiel 3:15
,
Chebar . Now Khabour, Probably the same as Chebor
or Habor (2
Kings 17:6
;
2 Kings 18:11 .
1 Chronicles 5:26 ), falling into the Euphrates about forty-five
miles north of Babylon. On the Inscription it is called
nar Kabari = great
river, or "Grand Canal", cut between the Tigris and the
Euphrates. In Ch.
Ezekiel 3:15
, it is not the same "Chebar" as in
Ezekiel 1:1
, but the Chebar to which Ezekiel was sent ("go, get thee",
Ezekiel 3:4
). The "Chebar" of
Ezekiel 1:1
was where he dwelt; that of
Ezekiel 3:15
is where he was sent,
of = from. Genitive of Origin or Efficient Cause.
App-17 .
God. Hebrew.
Elohim . App-4 .
Verse 2
fifth year . B.C. 484. Compare
2 Kings 24:12 ,
2 Kings 24:15 ,
Jehoiachin. Called also Jeconiah, and Coniah.
Compare
2 Kings 24:17-20 ;
2 Kings 25:1-21 .
Verse 3
the LORD. Hebrew.
Jehovah. App-4 .
expressly = in very deed, or in reality.
Ezekiel . See the Title.
the priest : and called, as Jeremiah was, to the
office of prophet as well,
the hand. Fig,
Anthropopatheia. App-6
.
was = became. Compare Elijah (1
Kings 18:46 ); Elisha (2
Kings 3:15
); Daniel (Daniel
10:10
,
Daniel 10:18
); and John (Revelation
1:17 ).
Verse 4
behold. Figure of speech
Asterismos. App-6 .
whirlwind. Hebrew.
ruach = spirit, but it
came to be rendered "storm or whirlwind". Note the three symbols
of Jehovah's glory, Storm, Cloud, and Fire. Compare
Nahum 1:3
.Revelation
4:5 .
out of the north . See note on
Psalms 75:6
, and
Isaiah 14:13
.
infolding itself = taking hold of itself. Revised
Version margin, "flashing continually". Human and finite
language is unable to find words to express infinite realities.
It may mean spontaneous ignition: i.e. without the application
of external fire. Compare
Exodus 9:24
.
colour. Hebrew.
"eye". Put by Figure
of speech Metonynmy
(of Adj evict), App-6 , for colour.
amber : or, glowing metal.
out of : or, in.
Verse 5
four living creatures. These are "the Cherubim".
See App-41 . The zoa of
Revelation 4:6 .
Verse 7
straight: i.e. unjointed. The living creatures did
not move by walking.
Verse 8
hands . Hebrew text reads "hand". Some codices,
with two early printed editions and Hebrew text margin, read
"hands "(plural), followed by Authorized Version and Revised
Version. The sing. is to be preferred, and is so rendered in
Ezekiel 10:7
. Why not here?
Verse 10
faces. See App-41 .
man. Hebrew '
adam , App-14 .
stretched upward = divided or spread out from
above.
Verse 12
spirit . Hebrew.
ruach . App-9 .
Verse 13
lamps = the lamp; or, torch (singular)
went forth = kept going forth.
Verse 14
ran and returned : or kept running and returning.
Hebrew is Inf. by
Heterosis (of Mood), App-6 .
Verse 15
behold. Figure of speech Asterismes. App-6 .
Verse 16
The . Some codices, with one early printed edition,
Septuagint, Syriac, and Vulgate, read "And the".
Verse 17
turned . The 1611 edition of the Authorized Version
reads "returned".
Verse 18
high . In the sense of sublimity.
Verse 19
the living creatures = the living ones.
Compare verses:
Ezekiel 1:21
,
Ezekiel 1:22
,
Ezekiel 1:3
;
Ezekiel 10:15
,
Ezekiel 10:20
.
The four were one.
Verse 22
firmament = expanse, as in
Genesis 1:6
.
stretched forth = spread out.
above = upward.
Verse 23
straight = level.
Verse 24
noise . Hebrew "voice", as in the next clause = any
noise. Articulate speech not mentioned till
Ezekiel 1:28
with
Ezekiel 2:1
.
voice = noise, as above. THE ALMIGHTY. Hebrew.
Shaddai . App-4 .
voice of speech = noise of tumult.
Verse 26
man . Hebrew. App-14 . Compare
Daniel 7:13
.
Verse 28
the bow . in the cloud. Reference to Pentateuch (Genesis
9:16
). App-92 . The only allusion to it in O.T. after Genesis. In
N.T. compare
Revelation 4:3 ;
Revelation 10:1 .
the glory , &c. Compare
Ezekiel 3:12
,
Ezekiel 3:23
;
Ezekiel 8:4
;
Ezekiel 9:3
;
Ezekiel 10:4
,
Ezekiel 10:18 ,
Ezekiel 10:19 ;
Ezekiel 10:22 , Eze 10:23 ;
Ezekiel 43:2
,
Ezekiel 43:4
,
Ezekiel 43:5
;
Ezekiel 44:4
.
I fell upon my face . Reference to Pentateuch (Numbers
14:5
;
Numbers 16:4
,
Numbers 16:25 ,
Numbers 16:45 ). App-92 .
Chapter 2
Verse 1
He said
. See
Ezekiel 1:28
, i.e. He Who was enthroned ( Eze 2:26 ).
Son of man
= son of Adam. Hebrew. ben
adam. App-14 . Used of Ezekiel (exactly one hundred times)
by Jehovah, always without the Article. In N.T. used by Christ
(of Himself) eighty-six times in Authorized Version
(eighty-three times in Revised Version, omitting
Matthew 18:11 ;
Matthew 25:13 .Luke
9:56;
Luke 9:56
). Used by others of Christ twice (John
12:34
), making the Authorized Version total eighty-eight, and the
Revised Version total eighty-five. Always with the Article in
N.T. See notes on
Psalms 8:4
,
Matthew 8:20
, and
Revelation 14:14 . Without
the Article it denotes a human being, a natural descendant of
Adam. In Ezekiel it is used in contrast with the celestial
living creatures (Ezekiel
1:0
). With the Article (as used of Christ) it denotes "the second
Man", "the last Adam", taking the place, dispensationally, which
"the first man" had forfeited, and succeeding, therefore, to the
universal dominion over the earth which had been committed to
Adam (Genesis
1:26
,
Psalms 8:4-8
). In the N. T, outside the Four Gospels, it is used only in
Acts 7:56
.
Hebrews 2:6
.
Revelation 1:13 ;
Revelation 14:14 . And, be side Ezekiel, it is used in OT. only of
Daniel (Daniel
8:17
) stand, &c. Compare
Daniel 10:11
.Revelation
1:17 . Reminding us that he was not a false prophet, or
self-called and sent. Such spoke "out of their own heart" (Ezekiel
13:2
,
Ezekiel 13:3
). Compare
Jeremiah 23:16 .
Verse 2
the spirit entered .
He spoke
. Entered with the word. Compare
Genesis 1:2
,
Genesis 1:3
. The Divine summons is accompanied by Divine preparation.
Compare
Ezekiel 3:24
.Revelation
1:17 .
spirit
. Hebrew. ruach App-9
.
I heard.
This is ever the Divine qualification.
Verse 3
I send
= I am sending.
children
sons.
rebellious. rebelled = revolting (against lawful authority),
contumacious. Hebrew.
marad. Not the same word as in verses:
Ezekiel 2:5
,
Ezekiel 2:6
,
Ezekiel 2:7
,
Ezekiel 5:8
. Occurs again in
Ezekiel 17:15 ;
Ezekiel 20:38 .
nation
= nations (plural of Majesty) - the whole nation, Israel and
Judah. Hence, the great rebellious nation like the heathen.
transgressed
= revolted. Hebrew. pasha
'. App-44 .
Verse 4
impudent . . . stiffhearted . Reference to Pentateuch. A reproach brought
against Israel eight times in Exodus and Deuteronomy (Exodus
32:9
;
Exodus 33:3
,
Exodus 33:5
;
Exodus 34:9
.
Deuteronomy 9:6 ,
Deuteronomy 9:13 ;
Deuteronomy 10:16 ;
Deuteronomy 31:27 ). App-92 . Compare
Judges 2:19
, and
Isaiah 48:4
.
impudent
= hard of face. Hebrew.
kashah.
stiffhearted
. = stubborn of heart. Hebrew.
hazak.
the Lord God
. Hebrew. Adonai Jehovah
. App-4 . This title is characteristic of the prophecies of
Ezekiel, being used 214 times. Very rarely in the other
prophets. Ezekiel is in exile. This title is to remind him that
Jehovah is still the sovereign Lord over all the earth, though
Israel be "Lo-ammi" = not My People.
Verse 5
whether they will hear, or . . . forbear . The latter is evidently
assumed, and to be expected; as in
2 Timothy 4:3 . But no alternative is given.
" My words " correspond with "preach the word "(2
Timothy 4:2 ).
forbear
= abstain, or refuse to hear.
a rebellious house . Hebrew a house of rebellion. Not the same word
as in
Ezekiel 2:3
. Hebrew. meri, from
marah, to be bitter,
perverse, refractory. Reference to Pentateuch, (Numbers
17:10 .
Deuteronomy 31:27 ). Elsewhere only in
1 Samuel 15:23 .Nehemiah
9:17 ,
Job 24:13
,
Proverbs 17:13 .Isaiah
30:9;
Isaiah 30:9
). The Verb occurs forty-three times in O.T. The Noun occurs
sixteen times in Ezekiel (Ezekiel
2:5
,
Ezekiel 2:6
,
Ezekiel 2:7
,
Ezekiel 2:8
;
Ezekiel 2:3
:9 ; Eze 2:26-27 ;
Ezekiel 12:2
,
Ezekiel 12:3
,
Ezekiel 12:9
,
Ezekiel 12:25 ;
Ezekiel 17:12 ;
Ezekiel 24:3
;
Ezekiel 44:6
).
Verse 6
briers and thorns . . . scorpions. Put by Figure of speech
Hypocatastasis ( App-6
), for the rebellious.
Verse 7
My words
. Nothing less, nothing more, nothing different. Compare
Genesis 3:2
,
Genesis 3:3
, and
2 Timothy 4:2 , under a similar warning in the following verse.
Compare
Ezekiel 2:5
, note.
Verse 8
eat
. See
Ezekiel 3:1-3 . Compare
Revelation 10:9 ,
Revelation 10:10 .
Verse 9
behold . . . lo . Fig,
Asterismos. App-6 .
a roll of a book = a scroll. Compare
Jeremiah 36:2 .Psalms
40:0
.
Verse 10
within and without . Contrary to the usual custom (within only), to
show the abundance and completeness of his prophecies. Compare
Revelation 5:1 .
lamentations
. Aramaean and Septuagint read "lamentation "(singular)
Chapter 3
Verse 1
Son of man
. See note on
Ezekiel 2:1
.
eat
. Compare
Ezekiel 3:10
. AIso
Job 23:12
,
Psalms 119:103 , and
Jeremiah 15:16 .
the house of Israel. See note on
Exodus 16:31
. house. Some codices, with one early printed edition, Syriac,
and Vulgate, read "sons".
Verse 3
Then did I eat . Compare
Revelation 10:10 .
as honey
, &c. Compare
Psalms 19:10
;
Psalms 119:103 .Jeremiah
15:16 .
Verse 4
speak with My words. This is inspiration. See note on
Ezekiel 2:5
,
Ezekiel 2:7
. Ezekiel's voice and pen, but Jehovah's words.
Verse 6
people
= peoples,
Verse 7
hearken
= be willing to hearken.
will not hearken = are not willing to hearken.
are
= they are.
impudent
, &c. Reference to Pentateuch. See note on
Ezekiel 2:4
.
Verse 8
Behold
. Figure of speech
Asterismos. App-6 .
strong
= strong, or hard (for endurance). Hebrew.
hazak. Same as "harder
"(Ezekiel
3:9
). Compare the name Ezekiel in Title.
Verse 9
harder
. Same as "strong" (verses:
Ezekiel 3:8
,
Ezekiel 3:14
).
rebellious house . See note on
Ezekiel 2:5
.
Verse 10
all My words. See note on
Ezekiel 2:7
.
Verse 11
captivity.
Put by Figure of speech
Metonymy (of Adjunct), App-6 , for captives.
unto the children of . The 1611 edition of the Authorized Version omits
these words.
children
= sons.
the Lord GOD
. Hebrew. Adonai Jehovah
. App-4
whether
, &c. See note on
Ezekiel 2:7
.
Verse 12
spirit.
Hebrew roach. App-9 . See notes on
Ezekiel 8:3
.
took me up
= laid hold of me.
behind me.
Therefore the prophet must have been facing south, as the glory
appeared from the north (Ezekiel
1:4
).
voice
= sound.
saying,
&c. By reading berum (arose) instead of
baruk (Blessed),
Ginsburg thinks the meaning should be "[when] the glory of
Jehovah arose (or was lifted up) from its place" (Compare
Ezekiel 10:4
,
Ezekiel 10:17 ,
Ezekiel 10:19 ): i.e. when the vision was withdrawn.
the LORD
. Hebrew. Jehovah.
App-4 .
Verse 14
lifted me up
, &c, Compare
Acts 8:39
, Act 8:40 .
2 Corinthians 12:4 .Revelation
1:10 . Compare Obadiah's fear (1
Kings 18:12 ).
Verse 15
Chebar.
Not the Chebar of
Ezekiel 1:3
. That was where he dwelt. This was the Chebar whither he was
sent. See note on
Ezekiel 1:3
; the modern Khabour,
a tributary of the Euphrates, forty-five miles from Babylon.
sat
= dwelt; as in the preceding clause.
Verse 17
made
= given. God's prophets and ministers were His "gifts" (Ephesians
4:11 ).
watchman
= one who looks out or views from a height, with the object of
warning. Hebrew. zaphah.
Compare
Ezekiel 33:2
,
Ezekiel 33:6
,
Ezekiel 33:7
,
Isaiah 52:8
; Eze 56:10 .
Jeremiah 6:17 . Not shamar
, to keep in view with the object of guarding, as in
Song of Solomon 3:3 ;
Song of Solomon 5:7 .
Isaiah 21:11
;
Isaiah 62:6
. These are the two spheres of the pastoral office.
give them warning. Hebrew zuhar
, to give a signal by a beacon or other fire (Jeremiah
8:1
). Occurs fourteen times in Ezekiel in connection with the
prophet's or pastor's care. Compare verses:
Ezekiel 3:18
,
Ezekiel 3:19
,
Ezekiel 3:10
,
Ezekiel 18:20 ,
Ezekiel 18:21 ;
Ezekiel 33:3
,
Ezekiel 33:4
,
Ezekiel 33:5
,
Ezekiel 33:6
,
Ezekiel 33:7
,
Ezekiel 33:8
,
Ezekiel 33:9
.
Verse 18
wicked
= lawless. Hebrew. rdsha`.
App-44 .
shalt surely die . Note the Figure of speech
Polyptbtco, App-6 (Inf. with Fut.), for emphasis. Hebrew "dying,
thou wilt die". See notes on
Genesis 2:17
;
Genesis 26:28 .
his life
= himself alive.
iniquity
. Hebrew aval, App-44 ,
Verse 19
thy soul
= thyself. Heb, nephesh.
App-13 .
Verse 20
righteousness
. Heb, is plural in margin, but some codices, with one early
printed edition, read "righteous deeds" (plural) in text and
margin
sin.
Hebrew chata. App-44 .
Verse 21
shall surely live . See note on "shall surely die" (Ezekiel
3:18
).
is warned
= took warning.
Verse 22
plain
= valley.
Verse 23
behold
. Figure of speech
Asterismos. App-6 . the glory, Sc. See note on
Ezekiel 1:28
.
Verse 26
a reprover
= a man of reproof. Compare
Ezekiel 24:27 ;
Ezekiel 29:21 ;
Ezekiel 33:22 .
heareth
= is minded to hear.
let him.
= will.
forbeareth
= is minded to forbear.
Chapter 4
Verse 1
son of man.
See note on
Ezekiel 2:1
.
tile: or, brick . A Babylonian brick, as used for inscription, was
about 14 inches by 12.
lay
= give, or take, as in verses:
Ezekiel 4:1
,
Ezekiel 4:2
,
Ezekiel 4:5
,
Ezekiel 4:8
; not
Ezekiel 4:4
. Hebrew. nathan,
rendered "appointed" in
Ezekiel 4:6
.
pourtray
= grave.
Verse 2
fort
= a siege tower, or bulwark.
mount
= embankment.
Verse 3
pan
= a flat plate, as used for baking.
set thy face
. Ref to Pentateuch (Leviticus
17:10 ;
Leviticus 20:3 ,
Leviticus 20:5 ,
Leviticus 20:6 ;
Leviticus 26:17 ). App-92 . Compare
Jeremiah 21:10 ;
Jeremiah 44:11 .
the house of Israel . See note on
Exodus 16:31
. To be carefully distinguished here from Judah.
Verse 4
lay
= set, or place. Hebrew sum. See note on
Ezekiel 4:1
.
according to the number , &c. Reference to Pentateuch, (Numbers
14:34 ). This is no evidence that in prophetic
scriptures there is a "year = day "theory. These exceptions
prove the opposite rule. In all of them "day" means "day", and
"year" means "year".
bear their iniquity . A technical expression belonging to the
Pentateuch - to endure the punishment due to iniquity, or sin.
See
Exodus 28:38
, Exo 28:93 .Leviticus
5:1 ,
Leviticus 5:17 ;
Leviticus 7:18 ;
Leviticus 10:17 ;
Leviticus 16:22 ;
Leviticus 17:16 ;
Leviticus 19:16 ;
Leviticus 20:17 ,
Leviticus 20:19 ,
Leviticus 20:20 (sin);
Leviticus 22:9 (sin),
Leviticus 22:16 ;
Leviticus 24:15 (sin).
Numbers 5:31
;
Numbers 9:13
(sin); 14, 33 (whoredoms), 34;
Ezekiel 18:1
,
Ezekiel 18:1
,
Ezekiel 18:22 (sin), 23, 32 (sin);
Ezekiel 30:15 . Outside the Pentateuch, only in
Ezekiel 4:4
,
Ezekiel 4:5
,
Ezekiel 4:6
;
Ezekiel 16:54 (shame);
Ezekiel 18:19 ,
Ezekiel 18:20 ,
Ezekiel 18:20 ;
Ezekiel 23:49 (sin);
Ezekiel 32:24 (shame), 25 (shame), 30 (shame);
Ezekiel 44:10 ,
Ezekiel 44:12 ; and in
Isaiah 53:4
,
Isaiah 53:11
,
Isaiah 53:12
, where the verb is sabal
(not nasa, as in
Pentateuch), and
Lamentations 5:7 .
iniquity
. Hebrew. `avon.
App-44 . Put by Figure of speech
metonymy (of Cause),
App-6 , for the punishment brought about in consequence of it.
Verse 5
three hundred and ninety days. These were to be literal
"days" to Ezekiel, and were to represent 390 literal "years".
The date of the command is not material to the understanding of
this prophecy. The meaning of the expression "bear their
iniquity" (see note on
Ezekiel 4:4
) determines the interpretation as referring to the duration of
the punishment, and
not to the period of the iniquity which brought it down. The 390
days stand for 390 years and the 40 days for 40 years, the
duration of the punishment of Israel and Judah respectively. As
this has to do with the
city Jerusalem (verses:
Ezekiel 4:1-3 ), the periods must necessarily be conterminous
with something that affects the ending of its punishment. 'This
was effected solely by the decree for the restoration and
rebuilding of Jerusalem in 454 B.C. ( App-50 ). Three hundred
and ninety years take us back to the sixteenth year of Asa, when
Baasha made war on Judah (844 B.C.
2 Chronicles 16:1 . App-50 ); which was followed by the solemn
announcement by the prophet Jehu against Baasha of the quickly
coming punishment of Israel (1
Kings 16:1
, &c.), The punishment of Judah, in like manner, began forty
years betore (455-4 B.C.): viz. in 495-4 B.C.; 495 (his fifth
year), being the year of Jehoiakim's burning of the roll. The
prophecy of this punishment was given in his fourth year (Jeremiah
25:1 ,
Jeremiah 25:9-11 ), and the execution of it speedily followed. This
symbolical action of Ezekiel shows no how long Jerusalem's
punishment lasted, and when it ended.
Verse 6
again
= a second time, showing that they are not necessarily
consecutive or continuous, but are conterminous, though not
commencing at the same time.
forty days.
See note on
Ezekiel 4:4
.
a
ppointed = given.
Some word as "lay", verses:
Ezekiel 4:1
,
Ezekiel 4:2
,
Ezekiel 4:5
,
Ezekiel 4:8
.
Verse 7
the siege of Jerusalem . This is thepoint which determines the
interpretation, as do
Ezekiel 4:1-3 .
Verse 8
behold.
Figure of speech
Asterisimos App-6 .
Verse 9
Ftches,
in English, is another spelling of vetches, is plant having
tendrils. But the Hebrew -
kaseemeth is defined as trlticum
spetla, or spelled, a
kind of eon), always distinguished from wheat, barley, &c.
Compare
Ex.
Eze 9:32 .Isaiah
28:25
. Here, in plural.
Verse 10
shekels
. See App-51 .
Verse 11
hin.
See App-51 .
Verse 12
bake it with
= bake it upon. Compare
Ezekiel 4:15
. man. Hebrew. 'adam.
App-14 .
Verse 13
the LORD
. Hebrew. Jehovah.
App-4 .
children
= sons.
Gentiles
= nations.
Verse 14
Lord GOD
. Hebrew. Adonai Jehovah
. See App-4 .
soul
. Hebrew. nephesh.
App-13 .
that which dieth of itself . Reference to Pentateuch (Exodus
22:31
.Leviticus
11:39 ,
Leviticus 11:40 ;
Leviticus 17:5 ). App-92 .
abominable flesh . Reference to Pentateuch (Leviticus
7:18 ;
Leviticus 19:7 ). Elsewhere, only in
Isaiah 65:3
. App-92 .
Verse 15
Lo
. Figure of speech
Aster's. App-6 .
given
. Same word as "appointed",
Ezekiel 4:6
.
therewith
: or., thereupon. Compare
Ezekiel 4:12
.
Verse 16
I will break
. Reference to Pentateuch (Leviticus
26:26 ). Occurr ing again in
Ezekiel 5:16
;
Ezekiel 14:13 ; but nowhere else in O.T.
Verse 17
consume away
, &c. Reference to Pentateuch (Leviticus
26:39 ). Compare
Ezekiel 24:23 ; Eze 24:33 . to ("pine away "). App-92 .
q