[225]
(Edition 1.0 19990315-19990315)
Si Cristo ay isang Judio. Tinupad niya ang mga Batas ng Diyos at sinunod ang Diyos ng may buong katapatan. Siya ay walang naging pagkakasala at ang kasalanan ay ang paglabag sa Batas. Pinangilin niya ang Sabbath na nasa Biblia ayon sa kalendaryo na ginamit sa panahon ni Cristo sa Templo sa Jerusalem kasama ang mga Samaritano.
Ang modernong kalendaryo ng Judio ay hindi nabuo hanggang 358CE at nabase sa pagpapaliban ng mga Banal na Araw ng Diyos dahilan sa mga tradition (cf. the paper God’s Calendar [156] et seq and Law and the Fourth Commandment [256]). Ang Iglesia noon ay hindi sumasamba ng Linggo hanggang sa kalagitnaan ng ika-dalawang siglo at mula sa Roma (cf. The Role of the Fourth Commandment in the Historical Sabbath-keeping Churches of God [170]). Di nila sinunod ang paganong sistema ng Mahal na Araw hanggang sa hidwaan ng Quarto-Deciman sa pagitan ng 152 at 190 CE (cf. The Origins of Christmas and Easter [235]).
Jesu-Cristo ay di tunay na pangalan ng tao na kilala nating bilang anak ng Diyos. (cf. The Significance of the Term Son of God [211]). Tinawag siyang Yahoshua or Joshua (cf. Joshua, the Messiah the Son of God [134]). Mayroon siyang ilang mga kapatid na lalaki at babae na mayroong ginampanang mahahalagang tungkulin sa Iglesia pagkatapos ng kanyang kamatayan. Ang mga pangalan ng kanyang mga kapatid na lalake ay nasusulat lahat sa Biblia at sa mga sinaunang lathalain sa Iglesia (cf. Ante Nicene Fathers). Ang kanilang mga lahi ay pinatay sa pagsulsol ng simbahang Romano mula sa ika-apat na siglo (cf. The Virgin Mariam and the Family of Christ [232]). Kailanman hindi inangkin ni Cristo sa anumang panahon na siya’y Diyos. Ang Iglesia’y di siya tinuring bilang nag-iisang tunay na Diyos o bilang kapantay o kapwa walang-hanggan sa Diyos Ama sa loob ng dalawang siglo ng panahong ito. (cf. The Early Theology of the Godhead [127]). Wala sa mga apostol ang Trinitarian. Ang Tatlong Persona sa iisang Diyos ay di man lang nabuo sa Konseho ng Nicaea noong 325. Ito’y nabuo sa Konseho ng Constantinople noong 381 CE (cf. Binitarianism ang Trinitarianism [076]; Consubstantial with the Father [081]; at The Holy Spirit [117]).
Ang pangangatwiran na si Cristo ay Diyos bilang kabahagi ng isang katauhan sa aspeto ng nag-iisang Anak ay doktrina ng pagsamba sa diyos na si Attis na isang Diyos ng Lydian na pumasok sa Roma.
Ito ay isa na namang pananaw ng pagsamba sa Ishtar o Easter (Mahal na Araw) o Astarte o Astaroth. Sa simula ng Ika-apat na siglo ang mga saserdote ng Attis ay nagreklamo na ang mga Cristiano ay ninakaw ang lahat ng kanilang doktrina (cf. Ibid. [235] pati ang Purification and Circumcision [251]). Ang paniwala na si Cristo ay dapat na maging Diyos gaya ng pagka-Diyos ng Diyos Ama ay nanggaling sa pilosopiyang Griyego dahil sa limitasyon sa kanilang wika. Wala silang salita para sa pagmamahal ng Diyos kung kaya’t kinailangan nilang manghiram ng salitang Hebreo na ahabah para sa ganiyang pagkaunawa na ginawa nilang agape. Nagtalo sila na ang Diyos lamang ang makapagbabayad-puri o makapagkakasundo sa tao patungo sa kanya. Na kung si Jesus ay hindi Diyos paano nya nakamit ang pakikipagkasundo. Ang ideyang ito ay mali ngunit gayun man ito ay tinanggap ng mga Griyego na nailagay sa tungkulin sa mga silangang iglesia sa paggpapaalis sa mga kaanak ni Cristo na tinatawag na Desposyni (cf. ibid [232]) Development of the Neo-Platonist Model [017] at The Purpose of the Creation and the Sacrifice of Jesus Christ [160]).
Bilang resulta ng giyera ng Ariano at ang pagbabagong-loob ng mga Franks at ng mga Anglo-Saxons ang Iglesiang nangingilin ng Sabbath ay naging api sa mga pangkat ng Emperyo ng Romano na mga Trinitaryan (cf. General Distribution of the Sabbath-keeping Churches [122]; ibid [170] and Cox-John, The Sabbatarians in Transylvania, CCG Publications, 1998, pp. i-xxvii).
Ang mga taong nangingilin ng Sabbath, kahit na api sa Europa, nanindigan sa Protestanteng Repormasyon na nabigong panumbalikin ang tunay na pananampalataya (cf. Socinianism, Arianism and Unitarianism [185]).
Ang mga Judio ay naniniwala na ang Diyos ay di kailanman inihayag ang kanyang sarili sa tao at ang Batas ay naibigay sa kanila sa pamamagitan ng Dakilang Anghel ni Yahovah na tinatawag din na Yahovah na pangalawang Diyos ng Israel. Siya’y gumanap at nagsalita para sa Diyos Ama at kasama ng Israel sa haligi ng apoy at ulap sa Exodo. Ang kalagayang ito ay katulad din ng sa mga apostol at sinaunang iglesia (cf. The Angel of YHVH [024]; Psalm 45 [177]; Psalm 110 [178]; The Etymology of the Name of God [220] at Isaiah 9:6 [224]). Ang iglesia ay naniniwala na ang diyos ng sanglibutan ay si Satanas (cf. Lucifer: Light bearer and Morning Star [223]). Ang iglesia ay di naniniwala sa langit at impiyerno at tinatakwil ang pagkilala sa Walang Kamatayang Kaluluwa tulad ng pagkawalang diyos at lapastangang doktrina. (cf. The Soul [092] at On Immortality [165]). Ang mga taong naniniwala na kapag ikaw ay namatay ikaw ay mapupunta sa langit ay mga Gnostics at sila’y nag-angkat ng ibang doktrina at dinala sa iglesia (cf. Vegetarianism and the Bible [183]; Wine in the Bible [188]; at The Nicolaitans [202]).
Ang iglesia ay di magsisimulang mangasiwa hanggang sa pagsapit ng unang pagkabuhay na mag-uli at sila’y maghahari sa planeta ng isang libong taon sa pamamahala ng Mesias at bukod pa roon ay kabahagi sa ikalawang pagkabuhay na mag-uli at ihahanda ang planeta para sa Bayan ng Diyos (cf. The Millenium and the Rapture [095] at The City of God [180]).
Si Cristo ay may partikular na tungkuling gagampanan sa paglalang. Hindi siya ang nag-iisang tunay na Diyos. Isinugo siya ng Nag-iisang Tunay na Diyos at ang maunawaan iyan, ay magkakamit ang buhay na walang hanggan (Jn. 17:3) (cf. The Pre-Existence of Jesus Christ [243]). Siya ay kabilang sa maraming anak ng Diyos na naroroon na sa paglalang na naiintindihan sa salitang maramihan na elohim. Naunawaan ng iglesia at itinuro ng maraming siglo na ang mga hinirang ay magiging elohim na ang Anghel ni Yahovah ang kanilang pangulo (cf. Zechariah 12:8 and The Elect as Elohim [001]).
Ang panghihimasok ng maling doktrina ng Pagiging Tatlo ng Diyos na binuo ang Tatlong Persona sa iisang Diyos ay pinagmulan ng pagkabuo ng Islam na nag-takwil sa ganitong pagkaunawa. Si Muhammed at ang unang apat na calipo ay tinatawag na makatuwirang patnubay na calipo na tanging mga purong maka-doktrinang pinuno ng Muslim. Pagkatapos nila ang Islam ay nabuwag at naging makasalanan sa pamamagitan ng mga tradisyon gaya ng Judaismo at Cristianismo na una pa sa kanila (cf. Christ and the Koran [163] at The Sabbath in the Qur’an [274]).
Hindi si Cristo ang nag-iisang tunay na Diyos na kung saan wala pang nakakita o maaaring makakita at ang nag-iisang walang-kamatayan (1Timothy 6:16, cf. Christ and Deity [237]). Si Cristo ay ang Arche (simula) ng Paglalang ng Diyos at mayroong tiyak na kadahilanan sa paglalang (cf. Arche of the Creation of God as Alpha and Omega [229]). Ang paglalang ay may tiyak na plano na nasasalamin sa mga kapistahan na nasa Biblia (cf. God’s Feasts as they relate to the Creation [227]). Hindi matatagalan na ang Mesias ay babalik upang iligtas silang mga may kasabikang hinihintay siya at itatag ang Batas ng Diyos at sistema ng pamahalaan sa planeta (cf. Outline Timetable of the Age [272] at ang Law and the Commandments series [252 ff]).
Ang iglesia ay isang maliit na lupong pinili at tinawag mula noong huling dalawang libong taon at inihanda para sa Milenyong pamahalaan ng Diyos. Sila ang Templo ng Diyos at mga napabanal at sa pamamagitan ng kanilang mga asal at pagsisikap sa paggawa ng gawain binigyan ng Diyos ang Mesias ng gaganapin (cf. Sanctification of the Temple of God [241]; Measuring the Temple [137]; The Government of God [174] at God and the Church [151]).
(Copyright a 1995, 1997 Wade Cox)
(Tr. 2002)
Ang babasahing ito ay malayang makopya at maibahagi kung ito ay kukuhain ng buo na walang babaguhin o aalisin. Dapat na isama ang pangalan ng tagapaglathala at iba pang impormasyon na nakapaloob dito. Walang bayad na dapat ipataw sa mga mambabasa at makatatanggap ng babasahing ito.
Ang babasahing ito ay makikita sa World Wide Web page:
http://www.logon.org and http://www.ccg.org