Christian Churches of God

No. 138

 

 

 

 

 

Pagbabayad-sala

(Edition 2.0 19951004-19990901-20070914)

                                                        

 

Ang pag-unawa sa Araw ng Pagbabayad-sala ay mahalaga sa pag-unawa sa tungkulin ng Mesiyas sa proseso. Ang layunin ng pagbabayad-sala sa Templo kung saan naghahain ay tinalakay, kasama ang tungkulin ng pagbabayad-sala sa sistemang Jubileo.

 

Christian Churches of God

PO Box 369,  WODEN  ACT 2606,  AUSTRALIA

 

E-mail: secretary@ccg.org

 

(Copyright © 1994, 1995, 1999, 2007 Wade Cox)

(Tr. 2024)

 

This paper may be freely copied and distributed provided it is copied in total with no alterations or deletions. The publisher’s name and address and the copyright notice must be included.  No charge may be levied on recipients of distributed copies.  Brief quotations may be embodied in critical articles and reviews without breaching copyright.

 

This paper is available from the World Wide Web page:
http://logon.org and http://ccg.org

 


 Pagbabayad-sala 


 

Levitico 23:26-32  At sinalita ng Panginoon kay Moises, na sinasabi, 27Gayon ma'y sa ikasangpung araw nitong ikapitong buwan ay araw ng pagtubos: magiging sa inyo'y banal na pagpupulong, at papagdadalamhatiin ninyo ang inyong mga kaluluwa; at maghahandog kayo ng handog sa Panginoon na pinaraan sa apoy. 28At huwag kayong gagawa ng anomang gawa sa araw ding iyan: sapagka't araw ng pagtubos, upang itubos sa inyo sa harap ng Panginoon ninyong Dios. 29Sapagka't sinomang tao na hindi magdalamhati sa araw ding iyan ay ihihiwalay sa kaniyang bayan. 30At sinomang tao na gumawa ng anomang gawa sa araw ding iyan ay pupuksain ko ang taong yaon sa kaniyang bayan. 31Kayo'y huwag gagawa ng anomang gawa: siyang palatuntunan magpakailan man sa buong panahon ng inyong lahi sa lahat ng inyong mga tahanan. 32Magiging sabbath na takdang kapahingahan sa inyo, at inyong pagdadalamhatiin ang inyong mga kaluluwa sa ikasiyam na araw ng buwan sa hapon, mula sa pagkalubog ng araw hanggang sa muling pagkalubog ng araw ay ipangingilin ninyo ang inyong sabbath. (TLAB)

 

Kaya ang Araw ng Pagbabayad-sala ay isang Sabbath ng taimtim na kapahingahan. Kung hindi ito ipangingilin, ang mga indibidwal na iyon ay ihihiwalay sa kanilang bayan. Ang pagkaalis na ito ay mula sa bansang Israel, na kinabibilangan ng mga hinirang bilang espirituwal na Israel. Kaya ang hindi pagtupad sa Araw ng Pagbabayad-sala ay nangangahulugan ng pagkaalis sa mga hinirang.

 

Layunin ng Pagbabayad-sala sa Templo kung saan Naghahain

Ang hain para sa pagbabayad-sala ay upang pabanalin ang Templo sa taunang batayan para sa patuloy na paghahandog ng kapisanan. Ginawa ito sa pamamagitan ng pagkasaserdote, na inutusang huwag maghandog ng di-banal na kamangyan sa altar ng Diyos. Sa gayon ay hindi maaaring magkaroon ng pagtalikod o kalapastanganang pagtuturo sa harapan ng Panginoon. Ang hain sa pagbabayad-sala ay upang ipagkasundo ang espirituwal at pisikal na Israel sa Diyos sa pamamagitan ni Jesucristo. Ang hain sa pagbabayad-sala ay isang tungkulin para sa Dakilang Saserdote.

Exodo 30:1-10 At gagawa ka ng isang dambana na mapagsusunugan ng kamangyan: na kahoy na akasia iyong gagawin. 2Isang siko magkakaroon ang haba niyaon, at isang siko ang luwang niyaon; parisukat nga: at dalawang siko magkakaroon ang taas niyaon: ang mga anyong sungay niyaon ay kaputol din. 3At iyong babalutin ng taganas na ginto ang ibabaw niyaon, at ang mga tagiliran niyaon sa palibot, at ang mga sungay niyaon; at igagawa mo ng isang kornisang ginto sa palibot. 4At igagawa mo yaon ng dalawang argolyang ginto sa ilalim ng kornisa, sa dakong itaas ng dalawang tagiliran iyong gagawin; at magiging suutan ng mga pingga upang mabuhat. 5At ang iyong gagawing mga pingga ay kahoy na akasia, at iyong babalutin ng ginto. 6At iyong ilalagay sa harap ng tabing na nasa siping ng kaban ng patotoo, sa harap ng luklukan ng awa na nasa ibabaw ng kaban ng patotoo, na aking pakikipagtagpuan sa iyo. 7At magsusunog si Aaron sa ibabaw niyaon ng kamangyan na mababangong espesia: tuwing umaga pagka kaniyang inaayos ang mga ilawan, ay susunugin niya. 8At pagka sinisindihan ni Aaron ang mga ilawan sa hapon, ay kaniyang susunugin, na isang kamangyang palagi sa harap ng Panginoon, sa buong panahon ng inyong mga lahi. 9Huwag kayong maghahandog ng ibang kamangyan sa ibabaw niyaon, o ng handog na susunugin, o ng handog na harina man: at huwag kayong magbubuhos ng inuming handog sa ibabaw niyaon. 10At si Aaron ay tutubos ng sala sa ibabaw ng mga anyong sungay ng dambana, minsan sa isang taon: kaniyang tutubusin sa sala na minsan sa isang taon, ng dugo ng handog dahil sa kasalanan, sa buong panahon ng inyong mga lahi: kabanal-banalan nga sa Panginoon. (TLAB)

 

Ang tabing ay laging nakatayo bilang isang harang sa kapisanan ng Israel. Ang walang hanggang kamangyan ay kumakatawan sa mga panalangin ng mga banal bilang pamamagitan para sa Israel. Ang pagbabayad-sala sa yugtong ito ay maaari lamang gawin isang beses sa isang taon.

 

Napunit ang tabing sa pamamagitan ng sakripisyo ni Jesucristo upang makatagpo natin ang Diyos sa Dakong Kabanal-banalan.

 

Ang dambana ay hindi dapat magkaroon ng di-banal na kamangyan. Higit sa lahat, hindi ito dapat lapastanganin ng anumang ibang uri ng handog. Itinuturo ng simbolismo si Jesucristo at ang kaloob ng Banal na Espiritu sa kadalisayan ng katotohanan. Kaya walang saserdote ang sadyang makapupunta sa Araw ng Pagbabayad-sala sa loob o nasa ilalim ng maling sistema. Ang lahat ng hinirang ay mga saserdote, naghahandog ng kamangyan sa pamamagitan ng mga panalangin at pag-aayuno (Apoc. 5:8).

Apocalipsis 5:8 At pagkakuha niya ng aklat, ang apat na nilalang na buhay at ang dalawangpu't apat na matatanda ay nangagpatirapa sa harapan ng Cordero, na ang bawa't isa'y may alpa, at mga mangkok na ginto na puno ng kamangyan, na siyang mga panalangin ng mga banal. (TLAB)

 

Walang sinuman ang maaaring lapastanganin ang Templo ng Diyos sa pakikipag-ugnayan sa mga maling sistema o pagsamba sa iba maliban sa Diyos. Kaya ang pagsamba sa Dakilang Saserdote ay tamang ituring na pagsamba sa diyos-diyosan. Ang Dakilang Saserdote ang dapat magbayad-sala para sa kapisanan, at siya lamang, ng sarili niyang dugo. Si Cristo ay pumasok na minsan magpakailan man sa Dakong Banal sa kanyang pagkabuhay na mag-uli (Heb. 9:11-28).

Hebreo 9:11-28 Nguni't pagdating ni Cristo na dakilang saserdote ng mabubuting bagay na darating, sa pamamagitan ng lalong malaki at lalong sakdal na tabernakulo, na hindi gawa ng mga kamay, sa makatuwid baga'y hindi sa paglalang na ito (hindi ginawa gamit ang kamay, samakatuwid nga, hindi sa nilalang na ito), 12At hindi rin naman sa pamamagitan ng dugo ng mga kambing at ng mga bulong baka, kundi sa pamamagitan ng kaniyang sariling dugo, ay pumasok na minsan magpakailan man sa dakong banal, na kinamtan ang walang hanggang katubusan. 13Sapagka't kung ang dugo ng mga kambing at ng mga baka, at ang abo ng dumalagang baka na ibinubudbod sa mga nadungisan, ay makapagiging banal sa ikalilinis ng laman: 14Gaano pa kaya ang dugo ni Cristo, na sa pamamagitan ng Espiritu na walang hanggan ay inihandog ang kaniyang sarili na walang dungis sa Dios, ay maglilinis ng inyong budhi sa mga gawang patay upang magsipaglingkod sa Dios na buhay? 15At dahil dito'y siya ang tagapamagitan ng isang bagong tipan, upang sa pamamagitan ng isang kamatayan na ukol sa ikatutubos ng mga pagsalangsang na nasa ilalim ng unang tipan, ang mga tinawag ay magsitanggap ng pangako na manang walang hanggan. 16Sapagka't kung saan mayroong tipan doo'y kinakailangan ang kamatayan ng gumawa niyaon. 17Sapagka't ang isang tipan ay may kabuluhan kung mamatay ang gumawa: sa ibang paraa'y walang anomang kabuluhan samantalang nabubuhay ang gumawa. 18Kaya't ang una mang tipan ay hindi itinalaga ng walang dugo. 19Sapagka't nang salitain ni Moises ang bawa't utos sa buong bayan ayon sa kautusan, ay kumuha siya ng dugo ng mga bulong baka at ng mga kambing, na may tubig at balahibong mapula ng tupa at isopo, at winisikan ang aklat at gayon din ang buong bayan, 20Na sinasabi, Ito ang dugo ng tipan na iniutos ng Dios tungkol sa inyo. 21Gayon din ang tabernakulo at ang lahat ng mga kasangkapan sa pangangasiwa ay pinagwiwisikan niya ng dugo sa gayon ding paraan. 22At ayon sa kautusan, ay halos masasabi kong lahat ng mga bagay ay nililinis ng dugo, at maliban na sa pagkabuhos ng dugo ay walang kapatawaran. 23Kinakailangan nga na ang mga anyo ng mga bagay sa sangkalangitan ay linisin ng mga ito; nguni't ang mga bagay ring ito sa sangkalangitan ay linisin ng lalong mabubuting handog kay sa rito. 24Sapagka't hindi pumasok si Cristo sa dakong banal na ginawa ng mga kamay, na kahalintulad lamang ng tunay; kundi sa talagang langit, upang humarap ngayon sa harapan ng Dios dahil sa atin: 25At siya'y hindi rin naman kailangang ihandog na madalas pa ang kaniyang sarili, na gaya ng dakilang saserdote na pumapasok sa dakong banal taon-taon na may dalang dugo na hindi niya sarili; 26Sa ibang paraan ay kailangan na siya'y magbatang madalas mula nang itatag ang sanglibutan: datapuwa't ngayon ay minsan siya'y nahayag sa katapusan ng mga panahon upang alisin ang kasalanan sa pamamagitan ng pagkahandog ng kaniyang sarili. 27At kung paanong itinakda sa mga tao ang mamatay na minsan, at pagkatapos nito ay ang paghuhukom; 28Ay gayon din naman si Cristo, na inihandog na minsan upang dalhin ang mga kasalanan ng marami, sa ikalawa'y pakikita na hiwalay sa kasalanan, sa ikaliligtas ng mga nagsisipaghintay sa kaniya. (TLAB)

 

Ang pagbabayad sa Pagbabayad-sala ay para sa pagbibilang ng mga hinirang ng Israel. Ito ay binayaran sa halagang kalahating siklo batay sa Hebreo at Phoenician na siklo, hindi yung sa Babilonia. Kaya ang pagbabayad ay ayon sa tamang timbang at presyo, at hindi sa pamamagitan ng mga dayuhang sistema. Ito ay nakatakdang timbang bawat tao sa pamamagitan ng paghahandog at hindi dapat mag-iba ayon sa kalagayan ng indibidwal. Ang pagbilang na ito ng Israel ay ginawa ng Diyos sa pagkakatatag ng mundo (Apoc. 17:8) at ang bigat sa itinakdang bayad ay binayaran nang minsanan ni Jesucristo. Ang itinakdang bayad ay nagpapahiwatig na ang kaligtasan ay nabayaran, hindi ayon sa pisikal na kalagayan ng indibiduwal, kundi sa pamamagitan ng sakripisyo ni Cristo minsan at magpakailanman. Kaya ang pagtanggap ng koleksyon sa Araw ng Pagbabayad-sala ay nag-aalis sa pagiging sapat ng sakripisyo ni Jesucristo. Kaya’t sa kadahilanang ito ay mayroong tatlong pagkolekta na tinukoy lamang sa Exodo 23:14-18.

Exodo 23:14-18 Makaitlong magdidiwang ka ng pista sa akin, sa bawa't taon. 15Ang pista ng tinapay na walang lebadura ay iyong ipagdidiwang; pitong araw na kakain ka ng tinapay na walang lebadura, gaya ng iniutos ko sa iyo, sa takdang panahon, sa buwan ng Abib (sapagka't niyaon ka umalis sa Egipto); at walang lalapit sa harap ko na walang dala: 16At ang pista ng pagaani ng mga unang bunga ng iyong kapagalan, na iyong inihasik sa bukid: at ang pista ng pagaani, sa katapusan ng taon, nang pagaani mo ng iyong kapagalan sa bukid. 17Makaitlo sa bawa't taon na ang lahat na iyong mga lalake ay haharap sa Panginoong Dios. 18Huwag mong ihahandog ang dugo ng hain sa akin, na kasabay ng tinapay na may lebadura; o iiwan mo man ang taba ng aking pista sa buong magdamag hanggang sa kinaumagahan. (TLAB)

 

Kaya ang Pagbabayad-sala ay partikular na ibinukod sa kategorya ng mga handog na nauugnay sa sagana at indibidwal na pagpapala. Gayon din ang mga Pakakak. Iyon ay dahil hindi ito nauugnay sa aktibidad o pagpupunyagi ng tao. Ang pagbabayad-sala ay partikular na isang pagbilang.

Exodo 30:11-16  At ang Panginoon ay nagsalita kay Moises, na sinasabi, 12Pagbilang mo sa mga anak ni Israel, ayon sa mga nabilang sa kanila ay magbibigay nga ang bawa't isa sa kanila ng katubusan ng kaniyang kaluluwa sa Panginoon, pagka iyong binibilang sila; upang huwag magkaroon ng salot sa gitna nila pagka iyong binibilang sila. 13Ito ang kanilang ibibigay, bawa't maraanan sa kanila na nangabibilang: kalahati ng isang siklo ayon sa siklo ng santuario: (ang isang siklo ay dalawang pung gera): kalahating siklo na pinakahandog sa Panginoon. 14Bawa't maraanan sa kanila na nangabibilang, mula sa dalawang pung taong gulang na patanda, ay magbibigay ng handog sa Panginoon. 15Ang mayaman ay hindi magbibigay ng higit, at ang dukha ay hindi magbibigay ng kulang sa kalahating siklo, pagbibigay nila ng handog sa Panginoon, upang ipangtubos sa inyong mga kaluluwa. 16At iyong kukunin sa mga anak ni Israel ang pangtubos na salapi, at iyong gugugulin sa paglilingkod sa tabernakulo ng kapisanan; na maging pinakaalaala sa mga anak ni Israel sa harap ng Panginoon, upang ipangtubos sa inyong mga kaluluwa. (TLAB)

Kaya ang pagbilang ng Israel na iniulat sa Mga Bilang 1 ay para sa layuning militar. Ang paglabag ni David sa 2Samuel 24 ay dahil ginawa ito hindi alinsunod sa Kautusan ngunit para sa mga layuning sumasalungat sa konsepto ng pagbabayad para sa Israel sa pamamagitan ng Mesiyas.

 

Kailangang ng kabayaran sa pamamagitan ng dugo (sinagisag ng kalahating siklo) para sa pagbibilang ng Israel dahil may espirituwal na kahalagahan ang pagbilang. Gayundin ang proteksyon at lakas ng Israel ay hindi nasusukat sa bilang. Hindi ito nasusukat sa lakas, o sa kapangyarihan, kundi sa pamamagitan ng aking espiritu sabi ng Panginoon ng mga Hukbo (Zac. 4:6).

 

Pagpapahayag ng Jubileo

Ginagamit din ang Pagbabayad-sala upang ipahayag ang Jubileo, sapagkat ang Jubileo ang batayan ng sistema ng Diyos para sa pagsasaayos ng mga gawain ng tao sa Lupa. Ang espirituwal na kahalagahan ng Jubileo ay susuriin sa ibang araw.

Levitico 25:8-12 At bibilang ka ng pitong sabbath ng taon, makapitong pitong taon; at magiging sa iyo'y mga araw ng pitong sabbath ng mga taon, sa makatuwid baga'y apat na pu't siyam na taon. 9Kung magkagayo'y maguutos ka na lumibot sa bayan ang pakakak na matunog sa ikasangpung araw ng ika pitong buwan; sa araw ng pagtubos patutunugin ninyo ang pakakak sa buong lupain ninyo. 10At ipangingilin ninyo ang ikalimang pung taon, at ihahayag ninyo sa buong lupain ang kalayaan sa lahat na tumatahan sa lupain: iya'y magiging kapistahan ng jubileo sa inyo; at bawa't isa sa inyo ay babalik sa kaniyang pag-aari, at bawa't isa'y babalik sa kaniyang sangbahayan. 11Magiging kapistahan ng jubileo nga sa inyo ang ikalimang pung taon: huwag ninyong hahasikan ni aanihin ang tumubo sa kaniyang sarili, ni titipunin ang mga ubas ng ubasan na hindi nakapon. 12Sapagka't kapistahan ng jubileo; magiging banal sa inyo: kakanin ninyo ang bunga niyan sa bukid. (TLAB)

 

Hain para sa Pagbabayad-sala

Ang hain para sa Pagbabayad-sala ay ang pagkakasunod-sunod ng mga hayop. Ang mga ito ay nakalista sa Mga Bilang 29:7-11.

Mga Bilang 29:7-11 At sa ikasangpung araw nitong ikapitong buwan, ay magkakaroon kayo ng isang banal na pagpipisan; at inyong pagdadalamhatiin ang inyong mga kaluluwa; huwag kayong gagawa ng anomang gawa: 8Kundi kayo'y maghahandog sa Panginoon ng isang handog na susunugin na pinakamasarap na amoy; isang guyang toro, isang tupang lalake, pitong korderong lalake ng unang taon: na mga walang kapintasan sa inyo: 9At ang handog na harina ng mga yaon, na mainam na harina na hinaluan ng langis, ay tatlong ikasangpung bahagi sa toro, dalawang ikasangpung bahagi sa isang tupang lalake, 10Isang ikasangpung bahagi sa bawa't kordero sa pitong kordero: 11Isang kambing na lalake na pinakahandog dahil sa kasalanan, bukod pa sa handog dahil sa kasalanan na pangtubos at sa palaging handog na susunugin, at sa handog na harina, at sa mga inuming handog ng mga yaon. (TLAB)

Ang mga hayop ay pinili batay sa isang panukat, na itinutumbas sa kabuuan bilang isang efa ng harina. Ang kabuuang handog ay hinati sa sampu ngunit ang timbang ay labindalawang hati sa kabuuan. Mayroon ding sampung hayop.

 

Ang pagbabayad-sala sa pamamagitan ng paghahain ay karaniwang tinatalakay sa Exodo 29:36; Levitico 1:4; 4:13-18,20,22-35; 5:6-10; 6:7; 9:7; 10:17; 12:6-8; 14:12-32; 16:6,10-34; 17:11; 19:22; Mga Bilang 15:22-28; 28:30; at Hebreo 9:22. Ito ay isang konsepto ng pagbabayad ng kasalanan sa pamamagitan ng makabuluhang paghahandog at nauugnay din sa pangangailangan ng tao na makita ang pagbabayad bilang isang proseso na may kaugnayan sa halaga at bunga. Walang alinlangan na ang kalusugan ng isip ng indibidwal ay konektado din sa prosesong ito.

 

Ang paghahain ng Dakilang Saserdote ay may kaugnayan din sa kasalanan at paghirang ng tao. Ang Hebreo 5:1-14 ay nagpapakita ng mga problemang lumitaw kaugnay ng kasakdalan ni Cristo at ang paghahandog ng kanyang sarili pagkatapos ng pagtatalaga sa kanya ng Diyos. Ang Dakilang Saserdote mismo ay may mga kahinaan kaya’t siya ay maawain sa mga di nakaaalam at nangamamali. Dahil dito ibinibigay ng Diyos kay Cristo ang mga mahihina at ang mabababa upang sila ay maging perpekto at magpahayag ng hatol sa awa. Si Cristo mismo ay pinakinggan dahil sa kanyang takot sa Diyos.

Hebreo 5:1-14 Sapagka't ang bawa't dakilang saserdote palibhasa'y hinugot sa mga tao, ay inilagay dahil sa mga tao sa mga bagay na nauukol sa Dios, upang siya'y makapaghandog ng mga kaloob at mga hain namang patungkol sa mga kasalanan: 2Na makapagtitiis na may kaamuan sa mga di nakaaalam at nangamamali, yamang siya rin naman ay nalilibid ng kahinaan; 3At dahil dito'y nararapat siyang maghandog dahil sa mga kasalanan, at hindi lamang patungkol sa mga tao, kundi naman sa kaniyang sarili. 4At sinoman ay hindi tumatanggap sa kaniyang sarili ng karangalang ito, liban na kung tawagin siya ng Dios, na gaya ni Aaron. 5Gayon din si Cristo man ay hindi nagmapuri sa kaniyang sarili upang maging dakilang saserdote, kundi yaong sa kaniya ay nagsabi, Ikaw ay aking Anak. Ikaw ay aking naging anak ngayon: 6Gaya rin naman ng sinasabi niya sa ibang dako, Ikaw ay saserdote magpakailan man Ayon sa pagkasaserdote ni Melquisedec. 7Na siya sa mga araw ng kaniyang laman ay naghandog ng mga panalangin at mga daing na sumisigaw ng malakas at lumuluha doon sa may kapangyarihang makapagligtas sa kaniya sa kamatayan, at siya'y dininig dahil sa kaniyang banal na takot, 8Bagama't siya'y Anak, gayon may natuto ng pagtalima sa pamamagitan ng mga bagay na kaniyang tiniis; 9At nang siya'y mapaging sakdal, ay siya ang gumawa ng walang hanggang kaligtasan ng lahat na mga nagsisitalima sa kaniya; 10Pinanganlan ng Dios na dakilang saserdote ayon sa pagkasaserdote ni Melquisedec. 11Tungkol sa kaniya'y marami kaming sasabihin, at mahirap na saysayin, palibhasa'y nagsipurol kayo sa pakikinig. 12Sapagka't nang kayo'y nangararapat nang maging mga guro dahil sa kaluwatan, ay muling kayo'y nangangailangan na kayo'y turuan ninoman ng mga unang simulain ng aral ng Dios; at naging tulad sa mga nangangailangan ng gatas, at hindi ng pagkaing matigas. 13Sapagka't bawa't tumatanggap ng gatas ay walang karanasan sa salita ng katuwiran; sapagka't siya'y isang sanggol. 14Nguni't ang pagkaing matigas ay sa mga may gulang, sa makatuwid ay doon sa mga sa pamamagitan ng pamimihasa ay nangasanay ang kanilang mga pakiramdam, upang makilala ang mabuti at ang masama. (TLAB)

Ang kakayahang makilala ang mabuti sa masama at kumain ng matigas na karne ay ang tanda ng mga hinirang, na ang mga kakayahan ay hinasa sa pamamagitan ng pagsasanay upang kayanin ang tamang doktrina at harapin at iwasto ang pagkakamali, anuman ang pinagmulan nito. Ito ang kapangyarihan ng Banal na Espiritu sa katotohanan. Ang Dakilang Saserdote ay naghandog ng pagbabayad-sala para sa kanyang sarili at sa mga pagkakamali ng mga tao (Heb. 9:7). Natuto si Cristo ng pagsunod sa pamamagitan ng kanyang mga dinanas at pinakinggan dahil sa kanyang takot sa Diyos.

 

Ang sakripisyo ni Jesus ay bilang isang pagbabayad-sala na itinalaga ng Diyos (Luc. 2:30-31; Gal. 4:4-5; Ef. 1:3-12,17-22; 2:4-10; Col. 1 :19-20; 1Ped. 1:20; Apoc. 13:8). Ang pagbabayad-sala na ito ay upang maisakatuparan ang isang plano at alinsunod sa isang lihim at nakatagong karunungan na itinakda bago pa ang mga kapanahunan para sa ating ikaluluwalhati (1Cor. 2:7).

 

Ang pagbabayad-salang sakripisyo ni Cristo ay kinilala bilang  ikaliligtas na nahanda upang ihayag sa Huling Panahon.

1Pedro 1:3-21 Purihin nawa ang Dios at Ama ng ating Panginoong Jesucristo, na ayon sa kaniyang malaking awa ay ipinanganak na muli tayo sa isang buhay na pagasa sa pamamagitan ng pagkabuhay na maguli ni Jesucristo sa mga patay, 4Sa isang manang di nasisira, at walang dungis, at hindi kumukupas, na inilaan sa langit para sa inyo, 5Na sa kapangyarihan ng Dios ay iniingatan sa pamamagitan ng pananampalataya sa ikaliligtas na nahanda upang ihayag sa huling panahon. 6Na ito ang inyong totoong ikinagagalak, bagama't ngayo'y sa sangdaling panahon, kung kailangan, ay pinalumbay kayo sa muli't muling pagsubok, 7Upang ang pagsubok sa inyong pananampalataya na lalong mahalaga kay sa ginto na nasisira bagama't ito'y sinusubok sa pamamagitan ng apoy, ay masumpungan sa ikapupuri at ikaluluwalhati at ikararangal sa pagpapakahayag ni Jesucristo: 8Na hindi ninyo nakita ay inyong iniibig; na bagama't ngayon ay hindi ninyo siya nakikita, gayon ma'y inyong sinasampalatayanan, na kayo'y nangagagalak na totoo na may galak na di masayod at puspos ng kaluwalhatian: 9Na inyong tinatanggap ang layunin ng inyong pananampalataya, ang pagkaligtas ng inyong mga kaluluwa. 10Tungkol sa pagkaligtas na ito ay nagsikap at nagsiyasat na maigi ang mga propeta, na nangagsihula tungkol sa biyayang dadating sa inyo: 11Na sinisiyasat ang kahulugan kung ano at kailang panahon itinuro ng Espiritu ni Cristo na sumasa kanila, nang patotohanan nang una ang mga pagbabata ni Cristo, at ang mga kaluwalhatiang hahalili sa mga ito. 12Na ipinahayag sa kanila, na hindi sa ganang kanilang sarili, kundi sa ganang inyo, pinangasiwaan nila ang mga bagay na ito, na ngayo'y ibinalita sa inyo sa pamamagitan ng mga nagsipangaral sa inyo ng evangelio sa pamamagitan ng Espiritu Santo na sinugo mula sa langit; na ang mga bagay na ito'y ninanasang mamasdan ng mga anghel. 13Kaya't inyong bigkisan ang mga baywang ng inyong pagiisip, na maging mapagpigil kayo at inyong ilagak na lubos ang inyong pagasa sa biyayang dadalhin sa inyo sa pagkahayag ni Jesucristo; 14Na gaya ng mga anak na matalimahin, na huwag kayong mangagasal na ayon sa inyong dating mga masasamang pita nang kayo'y na sa kawalang kaalaman: 15Nguni't yamang banal ang sa inyo'y tumawag, ay mangagpakabanal naman kayo sa lahat ng paraan ng pamumuhay; 16Sapagka't nasusulat, Kayo'y mangagpakabanal; sapagka't ako'y banal. 17At kung inyong tinatawagan, na Ama, siyang walang itinatanging tao, na humahatol ayon sa gawa ng bawa't isa, ay gugulin ninyo sa takot ang panahon ng inyong pangingibang bayan: 18Na inyong nalalamang kayo'y tinubos hindi ng mga bagay na nangasisira, ng pilak o ginto, mula sa inyong walang kabuluhang paraan ng pamumuhay, na ipinamana sa inyo ng inyong mga magulang; 19Kundi ng mahalagang dugo, gaya ng sa korderong walang kapintasan at walang dungis, sa makatuwid baga'y ang dugo ni Cristo: 20Na nakilala nga nang una bago itinatag ang sanglibutan, nguni't inihayag sa mga huling panahon dahil sa inyo, 21Na sa pamamagitan niya ay nanganampalataya kayo sa Dios, na sa kaniya'y bumuhay na maguli sa mga patay, at sa kaniya'y nagbigay ng kaluwalhatian; upang ang inyong pananampalataya at pagasa ay mapasa Dios. (TLAB)

 

Hindi layunin ng Panginoon na ipagpatuloy ang paghahain.

Awit 40:6-8 Hain at handog ay hindi mo kinaluluguran; ang aking pakinig ay iyong binuksan: handog na susunugin, at handog tungkol sa kasalanan ay hindi mo hiningi. 7Nang magkagayo'y sinabi ko: Narito, dumating ako; sa balumbon ng aklat ay nakasulat tungkol sa akin: 8Aking kinalulugurang sundin ang iyong kalooban, Oh Dios ko; Oo, ang iyong kautusan ay nasa loob ng aking puso. (TLAB)

Ang mga konsepto dito ay ang paghahain ay kabayaran para sa kasalanan, ngunitay hindi kinakailangan ang mga handog para sa kasalanan kung ang Kautusan ay iniingatan mula sa pagnanais. Ang balumbon ng aklat ay iniingatan upang ang pagsunod sa Kautusan ay mula sa puso, at ang mga gumagawa nito ay itinala sa mga hinirang.

 

Ang hain ng pagbabayad-sala ay naunawaan mula sa Isaias 53:4-12 at para sa pag-alis ng kasamaan mula sa Zacarias 5:5. Binuksan ng pagbabayad-sala ang bukal sa Bahay ni David na inihula sa Zacarias 13:1 para sa kasalanan at karumihan, at natupad kay Cristo (Mat. 26:28; Luc. 22:20; 24:46ff.; Juan 1:29; Juan 6:51). Ang Juan 11:49-51 ay nagpapakita ng antas ng pag-unawa ng pagkasaserdote sa panahong iyon sa pamamagitan ng propesiya.

Juan 11:49-51 Nguni't ang isa sa kanila na si Caifas, na dakilang saserdote nang taong yaon, ay nagsabi sa kanila, Kayo'y walang nalalamang anoman. 50Ni inyong niwawari na sa inyo'y nararapat na ang isang tao ay mamatay dahil sa bayan, at hindi ang buong bansa ay mapahamak. 51Ito nga'y sinabi niya na hindi sa kaniyang sarili: kundi palibhasa ay dakilang saserdote nang taong yaon, ay hinulaan niya na si Jesus ay dapat mamatay dahil sa bansa; (TLAB)

 

Naunawaan ng Juda na ang kasalanan nito – na binibigyang-katauhan ng isang babae sa isang efa – ay ipapadala sa Babilonia at doon sasambahin (Zac. 5:5–11; tingnan din ang footnote sa Annotated Oxford RSV). Kaya ang katiwalian ng Iglesia sa pamamagitan ng sistemang Babilonia ay inihula mula kay Zacarias.

 

Ipinakikita ng Mga Gawa 17:2 na ipinahayag ng Kasulatan ang pangangailangan ng paghahain. Kaya't ang parusa sa hindi pangangasiwa sa kawan na binili ng dugo ni Cristo ay talagang mabigat (Mga Gawa 20:28). Si Cristo ay hinain at binuhay mag-uli sa ikaaaring-ganap (Rom. 3:24-26; 4:25; 5:1-21). Kaya tayo ay napagkasundo sa Diyos (2Cor. 5:18-19). Tayo ay iniligtas mula sa masamang sanglibutan ito (Gal. 1:3-4) upang tayo ay magkaroon ng pagkupkop sa mga anak (Gal. 4:4-5). Sa pamamagitan ng pagkakasundo na ito, pinunit ni Cristo sa dalawa ang tabing ng Templo na nakatayo bilang harang sa pagitan natin at ng Diyos.

Efeso 2:13-18 Datapuwa't ngayon kay Cristo Jesus kayo na noong panahon ay nalalayo ay inilapit sa dugo ni Cristo. 14Sapagka't siya ang ating kapayapaan, na kaniyang pinagisa ang dalawa, at iginiba ang pader na nasa gitna na nagpapahiwalay, 15Na inalis ang pagkakaalit sa pamamagitan ng kaniyang laman, kahit kautusan na may mga batas at ang palatuntunan; upang sa dalawa ay lalangin sa kaniyang sarili ang isang taong bago, sa ganito'y ginagawa ang kapayapaan; 16At upang papagkasunduin silang dalawa sa isang katawan sa Dios sa pamamagitan ng krus, na sa kaniya'y pinatay ang pagkakaalit. 17At siya'y naparito at ipinangaral ang kapayapaan sa inyong nalalayo, at ang kapayapaan sa nangalalapit: 18Sapagka't sa pamamagitan niya tayo'y may pagpasok sa isang Espiritu rin sa Ama. (TLAB)

Ang “kautusan ng mga utos at mga ordenansa” na inalis ng laman ni Cristo ay ang mga kautusan sa paghahain na may kaugnayan sa laman.

 

Ang Pagbabayad-sala ay may isa pang kahalagahan na nauugnay sa Plano ng Kaligtasan sa mga Huling Araw. Ang pagkakasunod-sunod ng mga Kapistahan sa Tishri ay nagpapakita ng isang nakatakdang pagkakasunod-sunod sa mga Huling Araw. Ang Araw ng mga Pakakak ay nagbabadya ng pagdating ni Jesucristo bilang Mesiyas ng Israel sa mga Huling Araw; susupilin niya ang mundo. May agwat sa pagitan ng mga Pakakak at Pagbabayad-sala, at sa pagitan ng Pagbabayad-sala at Tabernakulo. Ang mga agwat na ito ay may kahalagahan. Walang agwat sa pagitan ng mga Tabernakulo at ng Huling Dakilang Araw. May kahalagahan din yan. Ang mga agwat sa pagitan ng mga Pakakak at Pagbabayad-sala at sa pagitan ng Pagbabayad-sala at Tabernakulo ay nagpapakita  na ang pagkakasunud-sunod ay sumasaklaw sa isang yugto ng panahon, na nangangailangan ng sunod-sunod ng mga gawain. Ang pangunahing salik ay ang sistemang milenyo na kinakatawan ng Tabernakulo ay hindi maaaring ipakilala hanggang sa magkaroon ng pagpapanumbalik sa pamamagitan ng pagsupil sa mundo, at pagkatapos ay isang pakikipagsundo ng mundo sa Diyos. Ang pagsupil ay inilalarawan ng mga Pakakak, at ang pagkikipagsundo ay inilalarawan ng Pagbabayad-sala. Ang pakikipagkasundo sa Diyos ay kaakibat ng pagkulong kay Satanas sa loob ng isang libong taon na tinutukoy sa Apoclapsis 20:4.

 

Ang hain sa pagbabayad-sala ay naglalarawan ng pagkulong kay Satanas sa panahon bago ang Milenyo na inilalarawan ng Tabernakulo. Ang hain ay matatagpuan sa Levitico 16:1-34.

Levitico 16:1-19 At sinalita ng Panginoon kay Moises, pagkamatay ng dalawang anak ni Aaron, noong nagsilapit sa harap ng Panginoon, at namatay; 2At sinabi ng Panginoon kay Moises, Salitain mo kay Aaron na iyong kapatid na huwag pumasok tuwina sa dakong banal, sa loob ng tabing, sa harap ng luklukan ng awa na nasa ibabaw ng kaban; upang siya'y huwag mamatay: sapagka't ako'y pakikitang nasa ulap sa ibabaw ng luklukan ng awa. 3Ganito papasok nga si Aaron sa loob ng dakong banal, may dalang isang guyang toro na handog dahil sa kasalanan, at isang tupang lalake na handog na susunugin. 4Siya'y magsusuot ng kasuutang banal, na lino at ng salawal na lino sa kaniyang laman, at magbibigkis siya ng pamigkis na lino, at ang mitra na lino ay kaniyang isusuot: ito ang mga bihisang banal; at paliliguan niya ang kaniyang laman sa tubig at pawang isusuot niya. 5At siya'y kukuha sa kapisanan ng mga anak ni Israel, ng dalawang kambing na lalake na pinakahandog dahil sa kasalanan, at ng isang tupang lalake na pinakahandog na susunugin. 6At ihaharap ni Aaron ang toro na handog dahil sa kasalanan na patungkol sa kaniyang sarili, at itutubos niya sa kaniya at sa kaniyang sangbahayan. 7At kukunin niya ang dalawang kambing at ilalagay niya sa harap ng Panginoon sa pintuan ng tabernakulo ng kapisanan. 8At pagsasapalaran ni Aaron ang dalawang kambing; ang isang kapalaran ay sa Panginoon at ang isang kapalaran ay kay Azazel. 9At ihaharap ni Aaron ang kambing na kinahulugan ng kapalaran sa Panginoon, at ihahandog na pinakahandog dahil sa kasalanan. 10Nguni't ang kambing na kinahulugan ng kapalaran kay Azazel ay ilalagay na buhay sa harap ng Panginoon, upang itubos sa kaniya, at payaunin kay Azazel sa ilang. 11At ihaharap ni Aaron ang toro na handog dahil sa kasalanan, na patungkol sa kaniyang sarili, at itutubos sa kaniyang sarili at sa kaniyang sangbahayan, at papatayin ang toro na handog dahil sa kasalanan na patungkol sa kaniyang sarili: 12At kukuha siya mula sa dambana na nasa harap ng Panginoon ng isang suuban na puno ng mga baga; at kukuha ng dalawang dakot ng masarap na kamangyan na totoong dikdik, at kaniyang dadalhin sa loob ng tabing: 13At ilalagay niya ang kamangyan sa ibabaw ng apoy sa harap ng Panginoon, upang ang mga usok ng kamangyan ay tumakip sa luklukan ng awa na nasa ibabaw ng kaban ng patoo, upang huwag siyang mamatay: 14At siya'y kukuha ng dugo ng toro at iwiwisik ng kaniyang daliri sa ibabaw ng luklukan ng awa, sa dakong silanganan: at sa harap ng luklukan ng awa ay iwiwisik niyang makapito ng kaniyang daliri ang dugo. 15Kung magkagayo'y papatayin niya ang kambing na handog dahil sa kasalanan, na patungkol sa bayan, at dadalhin ang dugo niyaon sa loob ng tabing, at ang gagawin sa dugo niyaon ay gaya ng ginawa sa dugo ng toro, at iwiwisik sa ibabaw ng luklukan ng awa at sa harap ng luklukan ng awa: 16At itutubos niya sa dakong banal dahil sa mga karumalan ng mga anak ni Israel, at dahil sa kanilang mga pagsalangsang, sa makatuwid baga'y sa lahat nilang kasalanan: at gayon ang kaniyang gagawin sa tabernakulo ng kapisanan na nasa kanila, sa gitna ng kanilang mga karumalan, 17At huwag magkakaroon ng sinomang tao sa tabernakulo pagka siya'y papasok upang itubos sa loob ng dakong banal, hanggang sa lumabas siya, at matubos ang sarili, at ang kaniyang kasangbahay, at ang buong kapisanan ng Israel. 18At lalabas siya sa dambana na nasa harap ng Panginoon, at itutubos sa ito; at kukuha ng dugo ng toro, at ng dugo ng kambing, at ilalagay sa ibabaw ng mga anyong sungay ng dambana sa palibot. 19At makapitong magwiwisik siya ng dugo sa dambana ng kaniyang daliri, at lilinisin at babanalin dahil sa mga karumalan ng mga anak ni Israel.

Ang paghahaing ito ay kumakatawan sa pagpapabanal ng mga tao sa pamamagitan ng sakripisyo ni Jesucristo. Ang proseso ay nagpapahiwatig ng pagbabayad-sala ng Israel. Walang taong makapapasok sa Tabernakulo hangga't hindi pa nagagawa ng Dakilang Saserdote ang pagbabayad-sala.

 

Ang susunod na proseso ay mangyayari pagkatapos maisagawa ang pagbabayad-sala. Kaya ang ikalawang kambing ay hindi kumakatawan, sa anumang paraan, sa pagbabayad-salang sakripisyo ni Jesucristo. Ang paggamit ng dalawang kambing ay naglalarawan ng paghatol ng mga katulad na nilalang at ang tagumpay at kabiguan ng mga katulad na nilalang. Ang pagbabayad-sala ay naganap na at kumpleto na, gaya ng inilalarawan ng susunod na versikulo (Lev. 16:20).

Levitico 16:20-22 At pagkatapos matubos niya ang dakong banal, at ang tabernakulo ng kapisanan, at ang dambana, ay ihahandog ang kambing na buhay: 21At ipapatong ni Aaron ang kaniyang dalawang kamay sa ulo ng kambing na buhay, at isasaysay sa ibabaw niyaon ang lahat ng mga kasamaan ng mga anak ni Israel, at lahat ng kanilang mga pagsalangsang, lahat nga ng kanilang mga kasalanan; at ilalagay niya sa ulo ng kambing, at ipadadala sa ilang sa pamamagitan ng kamay ng isang taong handa: 22At dadalhin ng kambing ang lahat ng mga kasamaan nila, sa lupaing hindi tinatahanan: at pawawalan niya ang kambing sa ilang.

Ang paglalagay ng mga kasalanan ng mga tao sa kambing ay isang paglalarawan ng paghatol ng Hukbo na nasa ilalim ni Satanas o Azazel, na siyang pangalan na kilala sa kanya noong panahon ng Hebreo. Ang lupaing hindi tinatahanan ay isinalin bilang a land which is cut off (tingnan ang Soncino). Ang proseso ng pagtanggal ay ang pagalis mula sa presensya ng Diyos. Hinding-hindi ito maiuugnay kay Cristo, maliban sa pag-unawa mula sa komento sa pagpako na pinabayaan siya ng Diyos, na mula sa Awit 22 ay alam nating hindi Niya ginawa. Ang Isaias 14:12 ay nagpapakita na ito ay ang Tala sa Araw o Lucifer at sa gayon si Azazel ang lumagpak sa lupa at dinala sa kailaliman ng hukay. Ang sistema ni Satanas – ibig sabihin ang Babilonia – ay yaong pinutol sa lahat ng kaunlaran. Pinaniniwalaan ni Rashbam na iyon ang kahulugan ng lupain na tinanggal sa teksto sa Levitico 16:22.

Levitico 16:23-28 At papasok si Aaron sa tabernakulo ng kapisanan, at maghuhubad ng mga suot na lino, na isinuot niya nang siya'y pumasok sa dakong banal, at iiwan niya roon: 24At paliliguan niya ang kaniyang laman sa tubig, sa isang dakong banal, at magsusuot ng kaniyang mga suot, at lalabas, at ihahandog ang kaniyang handog na susunugin at ang handog na susunugin ng bayan, at itutubos sa kaniyang sarili at sa bayan. 25At susunugin sa ibabaw ng dambana ang taba ng handog dahil sa kasalanan. 26At yaong nagpakawala ng kambing na ukol kay Azazel, ay maglalaba ng kaniyang mga suot at maliligo ang kaniyang laman sa tubig, at pagkatapos ay papasok siya sa kampamento. 27At ang toro na handog dahil sa kasalanan at ang kambing na handog dahil sa kasalanan, na ang dugo ay dinala sa loob ng dakong banal upang itubos, ay ilalabas, sa kampamento; at susunugin nila sa apoy ang mga balat ng mga yaon, at ang laman at ang dumi. 28At ang magsusunog ay maglalaba ng kaniyang mga suot, at maliligo ang kaniyang laman sa tubig, at pagkatapos, ay papasok siya sa kampamento.

Nakita natin na ang kambing ukol kay Azazel ay pakakawalan sa ilang o sa hukay bago ang pagbabayad-sala. Ang nilalang na inatasan sa pagpapakawala ng kambing ay dapat paliguan sa tubig at pagkatapos ay maaari siyang pumasok sa kampamento. Inilalarawan nito ang pakikipagsundo sa bautismo sa pamamagitan ng tubig pagkatapos ng paggapos kay Satanas. Ginagawa ang pagkakasunud-sunod upang ang mga hinirang ay makilahok sa paggapos pagkatapos ng Pagparito, at kung kinakailangan sa pakikipagsundo.

 

Levitico 16:29-34 At ito'y magiging palatuntunan magpakailan man sa inyo: sa ikapitong buwan nang ikasangpung araw ng buwan, ay pagdadalamhatiin ninyo ang inyong mga kaluluwa, at anomang gawain ay huwag gagawa ang tubo sa lupain, ni ang taga ibang bayan na nakikipamayan sa inyo: 30Sapagka't sa araw na ito gagawin ang pagtubos sa inyo upang linisin kayo; sa lahat ng inyong mga kasalanan ay magiging malinis kayo sa harap ng Panginoon. 31Sabbath nga na takdang kapahingahan sa inyo, at papagdadalamhatiin ninyo ang inyong mga kaluluwa; ito'y palatuntunang magpakailan man. 32At ang saserdote na papahiran at itatalaga upang maging saserdote na kahalili ng kaniyang ama, ay siyang tutubos at magsusuot ng mga kasuutang lino, na mga banal ngang kasuutan: 33At tutubusin niya ang banal na santuario, at tutubusin niya ang tabernakulo ng kapisanan, at ang dambana; at tutubusin niya ang mga saserdote at ang buong bayan ng kapisanan. 34At ito'y magiging palatuntunang walang hanggan sa inyo; na tubusin ang mga anak ni Israel, dahil sa lahat nilang mga kasalanan, ng minsan sa isang taon. At ginawa niya ayon sa iniutos ng Panginoon kay Moises. (TLAB)

Ang pariralang, pagdadalamhatiin ninyo ang inyong mga kaluluwa, kapag ginamit sa Kasulatan, ay nagpapahiwatig ng pag-aayuno (Abraham ibn Ezra, Nachmanides; Soncino). Ang proseso ng pag-aayuno ay upang kalagin ang mga gapos ng kasamaan na inilagay ni Satanas o Azazel sa mundo. Azazel, gaya ng sinabi, ay ang pangalan na inilapat sa isa sa nangahulog na Hukbo na nauugnay kay Satanas. Si Azazel ay inilalarawan bilang isa sa maraming mga nangahulog na anghel. Isang pangunahing tauhan ay si Semyaza sa Ethiopic Book of Enoch. Ang Enoc 6:7; 8:1,13 ay nagpapakita na ang Azazel ay termino para sa pinuno ng mga nangahulog na anghel, na ang kahulugan ay si Satanas (tingnan din ang Interpreter's Dictionary of the Bible, Vol. 1, p. 315). Ang kaugnayan ng mga demonyo sa kambing na ito ay makikita sa mga satyr o kambing na demonyo ng Isaias 13:21; 34:14 at Levitico 17:7.

 

Ang paghahain sa mga demonyo o satyr ay bago ring nabanggit mula sa Deuteronomio 32:17 at 2Cronica 11:15. Ang apostasiya na ito ay nagresulta sa pag-alis ng pagkasaserdote mula sa Israel patungo sa Juda (2Cron. 11:13-15).

 

Ang konsepto na si Cristo ay ibinigay kay Satanas sa disyerto, at samakatuwid ang kambing ay sinira dito, ay maaaring ipahayag. Gayunpaman, ang pagbabayad-sala ay nagawa na nang pinakawalan ang kambing sa ilang. Bukod dito, ang konsepto ng karumihan ng kambing ay hindi nauugnay kay Cristo. Ang paglalagay ng mga kasalanan ng mundo sa kanyang mga balikat ay hindi naghihiwalay kay Cristo sa Diyos, gaya ng makikita natin sa Awit 22:24.

Awit 22:24 Sapagka't hindi niya hinamak o pinagtaniman man ang kadalamhatian ng nagdadalamhati; ni ikinubli man niya ang kaniyang mukha sa kaniya; kundi nang siya'y dumaing sa kaniya, ay kaniyang dininig. (TLAB)

 

Ang kadalamhatian ng pag-aayuno ay makikita sa Isaias 58. Ang Israel ay hindi pipihit sa Mesiyas sa Pagparito. Ang mga bansa ay lalaban sa kanya at ang mundo ay masusupil sa ganap na paghihirap, sa pamamagitan ng kanilang sariling kasamaan at paghihimagsik. Ang panahong ito ay dapat sumunod sa babala ng mga Huling Araw. Titingnan natin ang teksto sa Isaias 58:1 hanggang 60:22.

 

Isaias 58:1-14 Humiyaw ka ng malakas, huwag kang magpigil, ilakas mo ang iyong tinig na parang pakakak, at iyong ipahayag sa aking bayan ang kanilang pagsalangsang, at sa sangbahayan ni Jacob ang kanilang mga kasalanan. 2Gayon ma'y hinahanap nila ako araw-araw, at kinalulugdan nilang maalaman ang aking mga daan: na gaya ng bansa na gumawang matuwid, at hindi lumimot ng alituntunin ng kanilang Dios, hinihingan nila ako ng mga palatuntunan ng katuwiran; sila'y nangalulugod na magsilapit sa Dios. 3Ano't kami ay nangagayuno, sabi nila, at hindi mo nakikita? ano't aming pinagdalamhati ang aming kaluluwa, at hindi mo napapansin? Narito, sa kaarawan ng inyong pagaayuno ay masusumpungan ninyo ang inyong sariling kalayawan, at inyong hinihingi ang lahat ninyong gawa. 4Narito, kayo'y nangagaayuno para sa pakikipagkaalit at pakikipagtalo, at upang manakit ng suntok ng kasamaan: hindi kayo nangagaayuno sa araw na ito, upang inyong iparinig ang inyong tinig sa itaas. 5Iyan baga ang ayuno na aking pinili? ang araw na pagdadalamhatiin ng tao ang kaniyang kaluluwa? Ang iyuko ang kaniyang ulo na parang yantok, at maglatag ng magaspang na kayo at abo sa ilalim niya? iyo bang tatawagin ito na ayuno, at kalugodlugod na araw sa Panginoon? 6Hindi baga ito ang ayuno na aking pinili: na kalagin ang mga tali ng kasamaan, na pagaanin ang mga pasan at papaging layain ang napipighati, at iyong alisin ang lahat na atang? 7Hindi baga ang magbahagi ng iyong tinapay sa gutom, at dalhin mo sa iyong bahay ang dukha na walang tuluyan? pagka nakakakita ka ng hubad, na iyong bihisan; at huwag kang magkubli sa iyong kapuwa-tao? 8Kung magkagayo'y sisikat ang iyong liwanag na parang umaga, at ang iyong kagalingan ay biglang lilitaw; at ang iyong katuwiran ay mangunguna sa iyo; ang kaluwalhatian ng Panginoon ay magiging iyong bantay likod. 9Kung magkagayo'y tatawag ka, at ang Panginoon ay sasagot; ikaw ay dadaing, at siya'y magsasabi, Narito ako. Kung iyong alisin sa gitna mo ang atang, ang pagtuturo, at ang pagsasalita ng masama: 10At kung magmamagandang-loob ka sa gutom, at iyong sisiyahan ng loob ang nagdadalamhating kaluluwa; kung magkagayo'y sisilang ang iyong liwanag sa kadiliman, at ang iyong kadiliman ay magiging parang katanghaliang tapat; 11At papatnubayan ka ng Panginoon na palagi, at sisiyahan ng loob ang iyong kaluluwa sa mga tuyong dako, at palalakasin ang iyong mga buto; at ikaw ay magiging parang halamang nadilig, at parang bukal ng tubig, na ang tubig ay hindi naglilikat. 12At silang magiging iyo ay magtatayo ng mga dating sirang dako; ikaw ay magbabangon ng mga patibayan ng maraming sali't saling lahi; at ikaw ay tatawagin Ang tagapaghusay ng sira, Ang tagapagsauli ng mga landas na matatahanan. 13Kung iyong iurong ang iyong paa sa sabbath, sa paggawa ng iyong kalayawan sa aking banal na kaarawan; at iyong tawagin ang sabbath na kaluguran, at ang banal ng Panginoon na marangal; at iyong pararangalan, na hindi ka lalakad sa iyong mga sariling lakad, ni hahanap ng iyong sariling kalayawan, ni magsasalita ng iyong mga sariling salita: 14Kung magkagayo'y malulugod ka nga sa Panginoon; at pangangabayuhin kita sa mga mataas na dako sa lupa; at pakakanin kita ng mana ni Jacob na iyong ama; sapagka't sinalita ng bibig ng Panginoon.

Ang payo ng Panginoon ay dito nakatuon sa ugnayan ng mga bayan ng Diyos at ng bansang Israel. Kaya imposibleng ihiwalay ang pag-uugali ng isang tao sa loob ng mga hinirang mula sa bansa. Ang parehong mga pamantayan ay kinakailangan sa sariling aktibidad. Ang gawaing ito ang dahilan ng paghihiwalay sa Diyos.

 

Isaias 59:1-21 Narito, ang kamay ng Panginoon ay hindi umiksi, na di makapagligtas; ni hindi man mahina ang kaniyang pakinig, na di makarinig. 2Kundi pinapaghiwalay ng inyong mga kasamaan kayo at ang inyong Dios, at ang inyong mga kasalanan ay siyang nagpakubli ng kaniyang mukha sa inyo, upang siya'y huwag makinig. 3Sapagka't ang inyong mga kamay ay nadumhan ng dugo, at ang inyong mga daliri ng kasamaan; ang inyong mga labi ay nangagsalita ng mga kasinungalingan, ang inyong dila ay nagsasalita ng kasamaan. 4Walang dumadaing ng katuwiran at walang nanananggalang ng katotohanan: sila'y nagsisitiwala sa walang kabuluhan, at nangagsasalita ng mga kasinungalingan; sila'y nangaglilihi ng kalikuan, at nanganganak ng kasamaan. 5Sila'y pumipisa ng mga itlog ng ahas, at gumagawa ng bahay gagamba: ang kumakain ng kanilang itlog ay namamatay; at ang napipisa ay nilalabasan ng ulupong. 6Ang kanilang mga bahay gagamba ay hindi magiging mga kasuutan, o magsusuot man sila ng kanilang mga gawa: ang kanilang mga gawa ay mga gawa ng kasamaan, at ang kilos ng karahasan ay nasa kanilang mga kamay. 7Tinatakbo ng kanilang mga paa ang kasamaan, at sila'y nangagmamadaling magbubo ng walang salang dugo: ang kanilang mga pagiisip ay mga pagiisip ng kasamaan; kawasakan at kagibaan ay nasa kanilang mga landas. 8Ang daan ng kapayapaan ay hindi nila nalalaman: at walang kahatulan sa kanilang mga lakad: sila'y nagsigawa para sa kanila ng mga likong landas; sinomang lumalakad doon ay hindi nakakaalam ng kapayapaan. 9Kaya't ang kahatulan ay malayo sa amin, o umaabot man sa amin ang katuwiran: kami'y nagsisihanap ng liwanag, nguni't narito, kadiliman; ng kaliwanagan, nguni't nagsisilakad kami sa kadiliman. 10Kami'y nagsisikapa sa bakod na parang bulag, oo, kami'y nagsisikapa na gaya nila na walang mga mata: kami'y nangatitisod sa katanghaliang tapat na gaya sa gabi; sa gitna ng mga malakas, kami'y parang mga patay. 11Kaming lahat ay nagsisiungol na parang mga oso, at lubhang dumadaing na parang mga kalapati: kami'y nagsisihanap ng kahatulan, nguni't wala; ng kaligtasan, nguni't malayo sa amin. 12Sapagka't ang aming mga pagsalangsang ay dumami sa harap mo, at ang aming mga kasalanan ay nagpapatotoo laban sa amin; sapagka't ang aming mga pagsalangsang ay sumasaamin, at tungkol sa aming mga kasamaan ay nababatid namin. 13Pagsalangsang at pagsisinungaling sa Panginoon at sa pagtigil ng pagsunod sa aming Dios, sa pagsasalita ng pagpighati at panghihimagsik, sa pagaakala at paghango sa puso ng mga salitang kasinungalingan. 14At ang kahatulan ay tumatalikod, at ang katuwiran ay tumatayo sa malayo; sapagka't ang katotohanan ay nahulog sa lansangan, at ang karampatan ay hindi makapasok. 15Oo, ang katotohanan ay nagkukulang, at siyang humihiwalay sa kasamaan ay nagiging sa kaniyang sarili na huli. At nakita ng Panginoon, at isinama ng kaniyang loob na walang kahatulan. 16At kaniyang nakita na walang tao, at namangha na walang tagapamagitan: kaya't ang kaniyang sariling bisig ay nagdala ng kaligtasan sa kaniya; at ang kaniyang katuwiran ay umalalay sa kaniya. 17At siya'y nagsuot ng katuwiran na wari sapyaw, at ng turbante ng kaligtasan sa kaniyang ulo at siya'y nagsuot ng mga bihisan ng panghihiganti na pinakadamit, at nagbihis ng sikap na wari balabal. 18Ayon sa kanilang mga gawa, ay gayon niya gagantihin, pusok ng loob sa kaniyang mga kaaway, kagantihan sa kaniyang mga kaalit; sa mga pulo ay gaganti siya ng kagantihan. 19Sa gayo'y katatakutan nila ang pangalan ng Panginoon mula sa kalunuran, at ang kaniyang kaluwalhatian ay mula sa sikatan ng araw sapagka't siya'y darating na parang bugso ng tubig na pinayaon ng hinga ng Panginoon. 20At isang Manunubos ay paroroon sa Sion, at sa kanila, na nangaghihiwalay sa Jacob ng pagsalangsang, sabi ng Panginoon. 21At tungkol sa akin, ito ang aking tipan sa kanila, sabi ng Panginoon: ang aking Espiritu na nasa iyo, at ang aking mga salita na inilagay ko sa iyong bibig, hindi hihiwalay sa iyong bibig, o sa bibig man ng iyong lahi, o sa bibig man ng angkan ng iyong lahi, sabi ng Panginoon, mula ngayon at magpakailan pa man.

Ang pagtubos ay nasa Mesiyas sa mga Huling Araw, at ang pagtubos na iyon ay nasa kapangyarihan sa ilalim ng gabay mula sa Diyos. Ang proseso ay sa buong mundo at kumpleto. Ang lahat ng mga bansa ay babaling sa Israel para sa liwanag at patnubay. Ang pagpapanumbalik kasunod ng pagtubos na ito ay tuloy-tuloy.

 

Isaias 60:1-11 Ikaw ay bumangon, sumilang ka: sapagka't ang iyong liwanag ay dumating, at ang kaluwalhatian ng Panginoon ay sumikat sa iyo. 2Sapagka't narito, tatakpan ng kadiliman ang lupa, at ng salimuot na dilim ang mga bayan: nguni't ang Panginoon ay sisikat sa iyo, at ang kaniyang kaluwalhatian ay makikita sa iyo. 3At ang mga bansa ay paroroon sa iyong liwanag, at ang mga hari sa ningning ng iyong sikat. 4Imulat mo ang iyong mata sa palibot, at ikaw ay tumingin: silang lahat ay nangagpipisan, sila'y nagsiparoon sa iyo: ang iyong mga anak na lalake ay mangagmumula sa malayo at ang iyong mga anak na babae ay kakalungin. 5Kung magkagayon ikaw ay makakakita at maliliwanagan ka, at ang iyong puso ay titibok at lalaki; sapagka't ang kasaganaan ng dagat ay mababalik sa iyo, ang kayamanan ng mga bansa ay darating sa iyo. 6Tatakpan ka ng karamihan ng kamelyo, ng mga dromedario sa Madian at sa Epha; magsisipanggaling na lahat mula sa Seba: mangagdadala ng ginto at kamangyan, at magtatanyag ng mga kapurihan ng Panginoon. 7Lahat ng kawan sa Cedar ay mapipisan sa iyo, ang mga lalaking tupa sa Nebayoth ay mangahahain sa akin: sila'y kalugodlugod, na tatanggapin sa aking dambana, at aking luluwalhatiin ang bahay ng aking kaluwalhatian. 8Sino ang mga ito na lumalakad na parang alapaap at parang mga kalapati sa kanilang mga dungawan? 9Tunay na ang mga pulo ay mangaghihintay sa akin, at ang mga sasakyang dagat ng Tarsis ay siyang mangunguna, upang dalhin ang iyong mga anak mula sa malayo, ang kanilang pilak at kanilang ginto na kasama nila, dahil sa pangalan ng Panginoon mong Dios, at dahil sa Banal ng Israel, sapagka't kaniyang niluwalhati ka. 10At itatayo ng mga taga ibang lupa ang iyong mga kuta, at ang kanilang mga hari ay magsisipangasiwa sa iyo: sapagka't sa aking poot ay sinaktan kita, nguni't sa aking biyaya ay naawa ako sa iyo. 11Ang iyo namang mga pintuang-bayan ay mabubukas na lagi; hindi masasara sa araw o sa gabi man; upang ang mga tao ay mangagdala sa iyo ng kayamanan ng mga bansa, at ang kanilang mga hari ay makakasama nila.

Ang pagpapanumbalik ay nakakamit sa pamamagitan ng mga bansang kusang-loob na gumagawa para sa pagtatatag ng Israel bilang Banal na Bansa. Malinaw ang dahilan. Ang anti-semitismo patungo sa Sion bilang ang lungsod ng Juda at Israel ay hindi sa Diyos.

 

Isaias 60-12-22 Sapagka't yaong bansa at kaharian na hindi maglilingkod sa iyo ay mamamatay; oo, ang mga bansang yaon ay malilipol na lubos. 13Ang kaluwalhatian ng Libano ay darating sa iyo, ang puno ng abeto, ng pino, at ng boj na magkakasama, upang pagandahin ang dako ng aking santuario; at aking gagawin ang dako ng aking mga paa na maluwalhati. 14At ang mga anak nila na dumalamhati sa iyo ay magsisiparoong yuyuko sa iyo; at silang lahat na nagsisihamak sa iyo ay magpapatirapa sa mga talampakan ng iyong mga paa; at tatanawin ka nila Ang bayan ng Panginoon, Ang Sion ng Banal ng Israel. 15Yamang ikaw ay napabayaan at ipinagtanim, na anopa't walang tao na dumadaan sa iyo, gagawin kitang walang hanggang karilagan, na kagalakan ng maraming sali't saling lahi. 16Ikaw naman ay iinom ng gatas ng mga bansa, at sususo sa mga suso ng mga hari; at iyong malalaman na akong Panginoon ay Tagapagligtas sa iyo, at Manunubos sa iyo, Makapangyarihan ng Jacob. 17Kahalili ng tanso ay magdadala ako ng ginto, at kahalili ng bakal ay magdadala ako ng pilak, at kahalili ng kahoy ay tanso, at kahalili ng mga bato ay bakal. Akin namang gagawin na iyong mga pinuno ang kapayapaan, at ang iyong mga maniningil ay katuwiran. 18Karahasan ay hindi na maririnig sa iyong lupain, ni ang kawasakan o kagibaan sa loob ng iyong mga hangganan; kundi tatawagin mo ang iyong mga kuta ng Kaligtasan, at ang iyong mga pintuang-bayan na Kapurihan. 19Ang araw ay hindi na magiging iyong liwanag sa araw; o ang buwan man ay magbibigay sa iyo ng liwanag: kundi ang Panginoon ay magiging sa iyo ay walang hanggang liwanag, at ang iyong Dios ay iyong kaluwalhatian. 20Ang iyong araw ay hindi na lulubog, o ang iyo mang buwan ay lulubog; sapagka't ang Panginoon ay magiging iyong walang hanggang liwanag, at ang mga kaarawan ng iyong pagtangis ay matatapos. 21Ang iyong bayan naman ay magiging matuwid na lahat; sila'y mangagmamana ng lupain magpakailan man, ang sanga ng aking pananim, ang gawa ng aking mga kamay, upang ako'y luwalhatiin. 22Ang munti ay magiging isang libo, at ang maliit ay magiging matibay na bansa: akong Panginoon, ay papapangyarihin kong madali sa kapanahunan. (TLAB)

 

Nag-uugnay tayo ng isang pag-unlad sa mga tekstong ito. Una, nariyan ang konsepto ng pang-aapi at paggamit ng Pananampalataya sa higit pang pang-aapi at, ikalawa, ang panawagan sa Panginoon sa sariling katuwiran, gamit ang pag-aayuno bilang sandata. Ang hindi maiiwasang bunga ng pagiging matuwid sa sarili ay pang-aapi, at ang Panginoon ay hinaharap diyan sa Kasulatang ito sa pag-aayuno. Ang pagkawasak ng mga tao at ang Pagparito at pagpapanumbalik ay makikita sa tatlong kabanata na binanggit sa itaas. Nag-aayuno tayo para ipagkasundo ang ating sarili sa Diyos at para mas mabilis na dalhin sa atin ang sistema sa ilalim ng Mesiyas. Maging masigasig at mabilis sa pag-ibig at pag-asa.

 

 

 

 

q