Christian Churches of God

No. 190

 

 

 

 

 

Paghahanda para sa Paskuwa

(Edition 2.0 19970118-19990213-20080118)

                                                        

 

Ang Paskuwa ay ang pinakamahalagang panahon sa kalendaryo ng Iglesia. Ang paghahanda para makibahagi sa Paskuwa ay isang pangunahing suliranin ng bawat Cristiano. Marami ang hindi naghanda na gawin nang tama ang Paskuwa sa paglipas ng mga taon at nagbayad sa pagkakamali, o kakulangan sa sigasig, sa kanilang espirituwal na buhay.

 

Christian Churches of God

PO Box 369,  WODEN  ACT 2606,  AUSTRALIA

 

E-mail: secretary@ccg.org

 

(Copyright © 1997, 1999, 2008 Wade Cox)

(Tr. 2024)

 

This paper may be freely copied and distributed provided it is copied in total with no alterations or deletions. The publisher’s name and address and the copyright notice must be included.  No charge may be levied on recipients of distributed copies.  Brief quotations may be embodied in critical articles and reviews without breaching copyright.

 

This paper is available from the World Wide Web page:
http://logon.org and http://ccg.org

 


 Paghahanda para sa Paskuwa

 


Gaya ng makikita natin sa ibaba, inutusan tayong ihanda ang ating sarili para sa Paskuwa. Ang paghahanda na ito ay nagtatapos sa Hapunan ng Panginoon at muling inaalala sa hapunan ng Gabi ng Pag-alala. Una, ang Hapunan ng Panginoon ay kumakatawan sa pagkatalaga ng mga hinirang bilang espirituwal na Israel. Pangalawa, ang hapunan sa Exodo 12 ay kumakatawan sa kaligtasan ng lahat ng nagpapagabay kay Cristo bilang bahagi ng bansang Israel, na iniligtas sa pamamagitan ng sakripisyo ni Cristo bilang ang cordero na pinatay nang gabing iyon para sa kanila.

 

Sinabi ni Pablo tungkol sa Hapunan ng Panginoon:

1Corinto 11:23-32  Sapagkat ito ang turo na tinanggap ko mula sa Panginoon at ibinigay ko naman sa inyo: noong gabing siya'y ipagkanulo, ang Panginoong Jesus ay dumampot ng tinapay, 24nagpasalamat at pinagpira-piraso iyon, at sinabi, “Ito ang aking katawan na inihahandog para sa inyo. Gawin ninyo ito bilang pag-aalaala sa akin.” 25Matapos maghapunan, dumampot din siya ng kopa at sinabi, “Ang kopang ito ang bagong tipan na pinagtitibay ng aking dugo. Tuwing iinumin ninyo ito, gawin ninyo bilang pag-aalaala sa akin.” 26Sapagkat tuwing kakain kayo ng tinapay na ito at iinom sa kopang ito, ipinapahayag ninyo ang kamatayan ng Panginoon hanggang sa kanyang muling pagparito. 27Kaya, ang sinumang kumakain ng tinapay at umiinom sa kopa ng Panginoon sa paraang di nararapat ay nagkakasala sa katawan at dugo ng Panginoon. 28Kaya't dapat siyasatin ng tao ang kanyang sarili bago siya kumain ng tinapay at uminom sa kopa. 29Sapagkat ang sinumang kumakain at umiinom nang hindi kinikilala ang kahalagahan ng katawan ng Panginoon ay kumakain at umiinom ng kahatulan laban sa kanyang sarili. 30Iyan ang dahilan kung bakit mahihina at sakitin ang marami sa inyo, at may ilan ngang namatay na. 31Kung sisiyasatin natin ang ating sarili, hindi tayo hahatulan ng Panginoon. 32Ngunit hinahatulan tayo ng Panginoon dahil itinutuwid niya tayo, upang hindi tayo maparusahang kasama ng sanlibutan. (MBB)

 

Ang kainin ang katawan at inumin ang dugo ng Mesiyas sa di nararapat na paraan ay paglapastangan sa katawan at dugo ng Panginoon. Sinumang gumagawa nito nang hindi kinikilala ang kahalagahan ng katawan ay umiinom ng kahatulan laban sa kanyang sarili.

 

Ano ang ibig sabihin nito? Kailangan nating tanggapin ang katawan at dugo ni Cristo sa isang karapat-dapat na paraan. Dapat din nating makilala ang Katawan.

 

Dito, dalawang utos ang lumilitaw: ang una ay ihanda ang sarili sa pagdalo sa Hapunan ng Panginoon sa isang karapat-dapat na paraan; at ang ikalawa ay ang pagkilala sa Katawan.

 

Pagkilala sa Katawan

Suriin muna natin ang ikalawang utos, samakatuwid, ang pagkilala sa katawan.

 

Sinasabi ng teksto: “sinumang kumakain at umiinom nang hindi kinikilala ang kahalagahan ng katawan ng Panginoon ay kumakain at umiinom ng kahatulan laban sa kanyang sarili”. Gayunpaman, ang termino talaga ay: “sinumang ang kumakain at umiinom ng kahatulan laban sa kanyang sarili ay kumakain at umiinom nang hindi kinikilala ang kahalagahan ng katawan” (tingnan ang Marshall’s Greek-English Interlinear). Ang kahatulan ay krima, at ang terminong kinikilala ang katawan ay diakrinõn to sõma. Ang salitang diakrinõn ay nangangahulugang maghiwalay o alamin ng pagkakaiba. Ito ay maaari ding mangahulugang na pagpili o ihiwalay ang isa mula sa karamihan. Dito ito ay may kahulugan na pagtukoy, magbigay ng hatol o magpasya sa isang pagtatalo (tingnan ang New Thayer’s Greek-English Lexicon, p. 138). Ito ay maaari ding mangahulugan na mga taong lumalayo sa tunay na lipunan ng mga Cristiano (ibid.). Ang sõma dito ay ang katawan at ginagamit ito sa mga tao at hayop. Maaari itong isang bangkay o ang katawan ng isang tao, o ng isang hayop na inihahandog sa hain (tingnan din sa Heb. 13:11; Ex. 29:14; and Blg. 19:3 LXX). Maaari rin ito maging Templo ng Banal na Espiritu (tingnan din ang Thayer’s, ibid., p. 611).

 

Ang kahulugan kung saan ang pagkakaiba ay ginawa dito sa Corinto ay may kaugnayan sa teksto sa 1Corinto 11:18-22.

1Corinto 11:18-22  Una sa lahat, nabalitaan ko na kayo'y nagpapangkat-pangkat sa inyong pagtitipon, at ako'y naniniwalang may katotohanan iyan. 19Talaga namang magkakaroon ng pagkakabaha-bahagi sa inyo upang makilala kung sino sa inyo ang mga tapat. 20Kaya't sa inyong pagtitipon, hindi Banal na Hapunan ng Panginoon ang kinakain ninyo. 21Sapagkat ang bawat isa sa inyo'y nagmamadali sa pagkain ng kanyang sariling pagkain, kaya't nagugutom ang iba at ang iba nama'y nalalasing. 22Wala ba kayong sariling bahay upang doon kumain at uminom? Hindi ba ninyo pinapahalagahan ang iglesya ng Diyos at hinihiya ninyo ang mahihirap? Ano ang gagawin ko ngayon? Pupurihin ko ba kayo dahil sa bagay na iyon? Hinding-hindi ko gagawin iyon! (MBB)

Ang pagkakabaha-bahagi (aireseis, ibig sabihin mga heresiya) ay pinahihintulutan sa atin upang ipakita kung sino ang katanggap-tanggap (dokimoi) sa atin sa Diyos.

 

Ang pagkilala sa katawan ay ang pagtukoy ng bahaging iyon ng katawan, kung sino ang tunay sa mga pagkakabaha-bahagi o heresiya, na tinatawag na mga sekta, na nagsasabing nagtuturo sila ng salita ng Diyos. Ang salitang heresiya ay hindi ginagamit sa negatibong kahulugan sa Bagong Tipan (tingnan ang Appendix sa araling Heresiya sa Iglesiang Apostoliko (No. 089)). Ito ay ginamit sa mga Pariseo (Mga Gawa 15:5) at sa mga Saduceo (Mga Gawa 5:17), at sa Iglesia mismo (Mga Gawa 24:5; 26:5; 28:22). Nangangahulugan lamang itong pumili at, samakatuwid, maging bahagi ng pagpipilian, ngunit ginawang sekta sa Ingles. Sa mga nagdaang panahon, ang terminong heresiya ay nangangahulugang hindi naaayon sa sistemang orthodox, ngunit hindi iyon ang orihinal na kahulugan nito. Dito nangangahulugan ito ng tamang paghahati ng salita ng Diyos at pagtukoy sa mga tunay na bahagi ng Katawan ni Cristo at sa mga nakikibahagi sa Hapunan ng Panginoon sa tamang gawi, sa tamang oras, at sa tamang paraan.

 

Maraming mga pangangasiwa (diakoniõn) datapuwat isang Panginoon, at maraming iba't ibang mga paggawa (diaireseis energematõn) datapuwat iisang Diyos ang gumagawa ng lahat ng bagay sa lahat (1Cor. 12:5). Kaya dapat nating suriin ang bawat isa sa mga pangangasiwa at mga gawain na nagsasabing sila nga ay sa Katawan at nakikibahagi lamang doon sa mga tunay na Katawan ni Cristo, kahit na hindi sila lahat sa parehong pangkat o pangangasiwa o ministeryo. Ang Diyos ay gumagawa ng lahat sa lahat. Gayunpaman, dapat nating makilala ang Katawan at makibahagi sa Hapunan ng Panginoon kasama ang tunay na Katawan sa tunay na Espiritu sa ilalim ng isang Panginoon at Nag-iisang Tunay na Diyos.

 

Mga Pagsubok bago ang Paskuwa

Sa panahon na nabubuo hanggang sa Paskuwa pinahihintulutan ng Diyos na subukin at matukso tayo. Lahat tayo ay dinadala sa isang punto kung saan pinagninilayan natin ang ating sariling espirituwal na kalagayan. Hindi ito ginagawa ng Diyos nang sabay-sabay dahil karamihan ng mga tao ay hindi makayanan ang paglalantad. Taon-taon unti-unting naalis ang ating pagpapanggap at tayo'y pinapalakas upang mapagtagumpayan ang mga pagsubok. Ang prosesong ito ay bihirang kasiya-siya. Sa panahong ito, sinusubukan ng Kalaban na salakayin at pahinain ang loob natin. Dapat nating tandaan na ang panahong ito ay isang pagsubok at pagtagumpay – ng pag-unlad at paglago.

 

Ang problema sa ating modernong lipunan ay ang mga tao ay nadala sa kamalian ng kalusugan-kayamanan na ebanghelyo. Ang pagkakaroon ng sakit o pagiging dukha ay nagpapahiwatig ng mahinang kaugnayan sa Diyos. Ang kahirapan ay itinuturing na nagpapahiwatig ng katotohanan na hindi tayo pinagpapala ng Diyos. Gayunpaman, pinahihintulutan ng Diyos na itama tayo ng pagsubok at dalhin tayo sa espirituwal na kapangyarihan at hindi sa materyal na kayamanan. Pinarurusahan din niya ang mga bansa sa ganitong paraan, at sa mahabang panahon.

 

Suriin natin kung paano haharapin ng Diyos ang Juda at Jerusalem, sa Aklat ni Ezekiel. Nang ito ay isulat ay dapat tandaan na ang Israel ay matagal nang nabihag ng ilang siglo, at ang Juda ay ibinalik mula sa pagkabihag at muling itinatatag. Ngunit ang mga propesiya ni Ezekiel ay may kinalaman sa isa pa at sa hinaharap na pagkabihag at pagsubok.

Ezekiel 5:1-17  Sinabi sa akin ng Diyos, “Ezekiel, anak ng tao, kumuha ka ng isang matalim na tabak at ahitin mo ang iyong buhok at balbas. Pagkatapos, timbangin mo iyon at pagtatluhing bahagi. 2Sunugin mo sa gitna ng lunsod ang unang bahagi matapos itong kubkubin. Ang ikalawang bahagi ay tadtarin mo habang naglalakad ka sa buong lunsod. Ihagis mo naman sa hangin ang ikatlong bahagi at pasusundan ko ng tabak. 3Kumuha ka ng ilang hibla ng buhok at itali mo sa laylayan ng iyong kasuotan. 4Kapag naitali mo na, kumuha ka pa ng ilang hibla at sunugin mo. Ang apoy nito ay kakalat at susunog sa buong Israel.” 5Sinabi ng Panginoong Yahweh, “Ang lunsod ng Jerusalem ay ginawa kong pinakasentro ng mga bansa. 6Ngunit nilabag niya ang aking Kautusan at mga tuntunin. Nagpakasama siya nang higit pa sa mga bansa sa kanyang paligid. Tinalikuran nga niya ang aking Kautusan at iniwan ang aking mga tuntunin. 7Kaya, ganito ang sabihin mo sa kanila: Dahil sa kaguluhan mong higit pa sa bansa sa inyong paligid, sa pagtalikod ng mamamayan mo sa aking mga tuntunin at Kautusan, at sa inyong paglakad ayon sa tuntunin ng mga bansang iyon, 8ako ay laban sa inyo ngayon. Paparusahan ko kayo sa harapan ng inyong mga kaaway. 9At dahil sa inyong kasamaan, gagawin ko sa inyo ang isang bagay na hindi ko pa ginagawa at hindi ko na gagawin pa. 10Kakainin ng magulang ang kanilang mga sariling anak, at ng mga anak ang kanilang mga sariling magulang. Paparusahan ko nga kayo, at ang matirang buháy ay pangangalatin ko sa lahat ng dako. 11Kayong lahat ay buong lupit kong ibabagsak dahil sa inyong kasamaan at paglapastangan sa aking Templo sa pamamagitan ng kasuklam-suklam ninyong gawain. 12Hahatiin ko kayo sa tatlo. Ang unang bahagi ay papatayin ko sa salot at sa matinding taggutom. Ang ikalawa'y sa pamamagitan ng tabak. Ang ikatlo'y ikakalat ko sa lahat ng dako, at patuloy kong uusigin. 13“Ibubuhos ko sa inyo ang aking poot hanggang sa gumaan ang aking loob. Kung madama ninyo ang bigat ng aking parusa, makikilala ninyo na akong si Yahweh ay marunong mapoot dahil sa matinding panibugho. 14Gagawin ko kayong isang pook ng lagim, at katatawanan ng lahat ng bansa sa paligid, ng lahat ng makakakita sa inyo. 15Mabibilad kayo sa kahihiyan at lilibakin. Magsisilbi kayong babala sa mga bansa sa inyong paligid sa sandaling ipataw ko sa inyo ang mabigat na parusa bunga ng matinding poot ko sa inyo. Akong si Yahweh ang nagsabi nito. 16Mangyayari ito sa sandaling padalhan ko kayo ng matinding taggutom at iba't ibang kahirapan. 17Padadalhan ko kayo ng taggutom at mababangis na hayop na siyang lalapa sa inyong mga anak. Makakaranas kayo ng salot at digmaan; hahayaan ko rin kayong usigin. Akong si Yahweh ang maysabi nito.” (MBB)

 

Mula sa tekstong ito tayo ay dinala sa pagkawasak ng Jerusalem, na hindi mangyayari hanggang 70 CE. Ang pagkawasak na ito ay mangyayari alinsunod sa propesiya at sa takdang panahon na inilaan para sa mga kaganapan ng Diyos (cf. Ang Tanda ni Jonas at ang Kasaysayan ng Muling Pagtatayo ng Templo [013] at Balangkas ng Talaan ng Oras ng Panahon (No. 272)).

 

Mula sa propesiya ay makikita natin na ang Iglesia ay may bahaging dapat gampanan sa aktibidad na ito. Ang buhok ay kumakatawan sa mga tao ng bansang Juda. Ang buhok ay nahahati sa tatlong bahagi. Ang sangkatlong bahagi ay dapat sirain sa panahon ng paglusob. Ang isa pang ikatlong bahagi ay pupuksain sa pamamagitan ng mga epekto ng pag-uusig at digmaan, at ang natitirang ikatlong bahagi ay ikakalat at tutugisin sa pamamagitan ng tabak.

 

Ang maliit na bahagi ng buhok na itinago sa laylayan ng damit ay ang mga tao ng Iglesia mula sa Mesiyas na inuusig ng Juda hanggang 63 CE, nang si Santiago, na kapatid ni Cristo at obispo ng Jerusalem, ay pinatay bilang martir. Ang Iglesia ay tumakas patungong Pella sa ilalim ni Simeon, ang batang pinsan ni Cristo, na noong panahong iyon ay lumaki upang humalili kay Santiago bilang pinuno ng Iglesia at naging isa sa mga Desponsyni o yaong Pag-aari ng Panginoon (cf. ang araling Ang Birheng Mariam at ang Pamilya ni Cristo (No. 232)).

 

Mula sa pagpapakalat, ang Iglesia mismo ay ikakalat at ang Pananampalataya ay pumasok sa Israel mula sa Juda na inihula. Nakikita natin na haharapin ng Diyos ang Juda at Jerusalem dahil binago nila ang Kautusan at gumawa ng kasamaan laban sa mga kahatulan ng Diyos (Ezek. 5:6). Binaluktot nila ang Kautusan sa pamamagitan ng mga tradisyon at dinungisan ang santuario ng mga diyos-diyosan at mga kaugalian at gawain ng ibang bansa; at sila ay ipinadala sa pagkabihag. Ang kanilang pag-iisip ay napakabaluktot na nung palibutan ng hukbong Romano ang Jerusalem noong 1 Nisan 70 CE, eksaktong apatnapung taon  pagkatapos ng kamatayan ng Mesiyas, ang mga nagpangkat-pangkat ang sa katotohanan na nakikipagdigma sa isa't isa. Nakipaglaban sila habang ang mga Romano ay nagkakampo sa paligid nila. Sinabi ni Josephus na sa katunayan hindi mas malala ang ginawa ng mga Romano sa kanila kaysa sa ginawa nila sa isa't isa.

 

Sa kabila ng lahat ng ito malaking proteksyon ang natanggap ng Iglesia, maliban sa mga pinuno. Marami sa kanila ang dumanas ng matinding paghihirap lalo na sa Judea, at kinailangang kunin ang mga pangongolekta mula sa mga iglesia sa labas ng Jerusalem upang tulungan ang Iglesia sa Jerusalem. Bawat isa sa mga Apostol, maliban kay Juan at tatlong iba pa, ay pinaniniwalaang pinatay bilang martir, at karamihan sa mga pangunahing lugar ng Iglesia ay nagkaroon ng mga pinuno na pinatay bilang martir sa loob ng maraming siglo. Pinahintulutan ng Diyos ang karamihan sa mga pangunahing pinuno ng iglesia na mapatay, maliban kay Juan at ilang iba pa (cf. din Ang Kapalaran ng Labindalawang Apostol (No. 122B)).

 

Sa Ezekiel 6:1-14 makikita natin ang kapalaran ng Israel na inihula.

Ezekiel 6:1-14 Sinabi sa akin ni Yahweh, 2“Humarap ka sa mga bundok ng Israel at magpahayag laban sa kanila. 3Sabihin mo, ‘Mga bundok ng Israel, dinggin ninyo itong ipinapasabi ng Panginoong Yahweh: Tutugisin ko kayo ng tagâ. Gigibain ko ang inyong dambana sa mga burol. 4Gagawin kong pook ng lagim ang inyong mga altar. Gigibain ko ang dambanang sunugan ninyo ng insenso, at papatayin ko kayo sa harap ng inyong mga diyus-diyosan. 5Ang mga patay na Israelita'y ibubunton ko sa harapan ng inyong mga diyus-diyosan, at ikakalat ko sa inyong altar ang mga buto ninyo. 6Saanman kayo magtayo ng bayan, ito'y gigibain ko. Wawasakin ko ang inyong dambana sa mataas na dako. Dudurugin ko ang inyong mga diyus-diyosan, ibabagsak ang inyong mga dambanang sunugan ng insenso, at ipagtatatapon ang inyong mga ginawa. 7Maraming mamamatay sa inyo. Sa gayon, makikilala ninyong ako si Yahweh.’ 8“May ilan akong ititira sa inyo ngunit mangangalat sila sa iba't ibang panig ng daigdig, 9at mabibihag ng ibang bansa. Kapag sila'y naroon na sa dakong pagdadalahan sa kanila, maaalala nila kung gaano kalaki ang pagdaramdam ko dahil sa pagtalikod nila sa akin upang maglingkod sa mga diyus-diyosan. At sila mismo'y masusuklam sa kanilang sarili dahil sa ginawa nilang kasamaan. 10Sa gayon, makikilala nilang ako si Yahweh at malalaman nilang hindi panakot lamang ang parusang ipapataw ko sa kanila.” 11Ipinapasabi ng Panginoong Yahweh, “Pumalakpak ka't pumadyak, at sabihing mabuti nga sa sambahayan ng Israel. Uubusin kayo sa pamamagitan ng tabak, ng salot at ng taggutom. 12Ang nasa malayo ay mamamatay sa salot, at sa tabak naman ang nasa malapit. Ang matirang buháy ay papatayin naman sa gutom. Ganyan ang gagawin ko upang ipadama sa kanila ang aking matinding galit. 13Makikilala nga nilang ako si Yahweh kapag nakita nilang naghalang ang patay sa harap ng kanilang mga diyus-diyosan, sa mga burol, mga bundok, sa ilalim ng mga punongkahoy at malalagong puno ng ensina, o sa alinmang dakong handugan nila ng mababangong samyo para sa kanilang mga diyus-diyosan. 14Paparusahan ko nga sila at alinmang lugar na tirahan nila'y paghaharian ko ng lagim mula sa kaparangan ng Diblat. Sa gayon, makikilala nilang ako si Yahweh.” (MBB)

 

Ang propesiyang ito ay tumatalakay sa Israel at sa pagsamba nito sa diyos-diyosan. Ang Iglesia ay hindi hiwalay sa bansa sa lahat ng gawain na ito. Ang Iglesia ay nasa loob ng mga bansa sa loob ng mga panahon ng pag-uusig nito, hanggang sa pagdating ng Mesiyas.

 

Sinabi mismo ni Mesiyas na hindi pa matatapos ng Iglesia ang pagtakas mula sa pag-uusig sa mga lungsod ng Israel bago siya dumating.

Mateo 10:21-23 “Ipagkakanulo ng kapatid ang kanyang sariling kapatid upang ipapatay, gayundin ang gagawin ng ama sa kanyang anak; at lalabanan ng mga anak ang kanilang mga magulang at ipapapatay ang mga ito. 22Kapopootan kayo ng lahat dahil sa pagsunod sa akin, ngunit ang mananatiling tapat hanggang wakas ang siyang maliligtas. 23Kapag inusig kayo sa isang bayan, tumakas kayo sa kasunod. Tandaan ninyo: bago ninyo mapuntahan ang lahat ng bayan ng Israel, darating na ang Anak ng Tao. (MBB)

 

Ipinapakita ng tekstong ito na ang pagtataksil sa loob ng Iglesia at sa mga pamilya ay magiging laganap sa mga Huling Araw. Higit pa rito, ang poot ng lahat ng tao ay nakatuon sa atin dahil tayo ay kay Cristo. Nagpapahiwatig din ito ng napakataas na antas ng hindi pagtanggap na hindi pa natin nasaksihan.

 

Ang Iglesia ay pinili at tinawag ayon sa layunin ng Diyos. Walang kasiguraduhan na hindi tayo hahayaang maging mahirap o magkasakit o magdusa sa mga pagsubok at problemang pinagdudusahan ng ating mga tao. Tayo ay may tungkulin na gumawa at manalangin para sa ating mga tao sa bansa at sabik na naghihintay sa Mesiyas, na babalik upang iligtas tayo.

 

Hindi tayo dapat panghinaan ng loob sa mga pagsubok at iba pang problema. Ang mundo ay luluhod sa mga Huling Araw na ito, at tayo ay nabubuhay pa rin sa mundo. Tayo ay sinabihan na lumayo sa mga gawain ng mundo, ngunit ang pangangailangan ay nagsasabi na tayo'y mamuhay pa rin dito.

 

Paghahanda para sa Hapunan ng Panginoon

Suriin natin ngayon ang una sa dalawang utos: ang paghahanda para sa Hapunan ng Panginoon.

 

Maliwanag na hindi basta-basta maaaring tanggapin ang Hapunan ng Panginoon. Kailangan dito ang paghahanda at pagbuo ng tamang ugnayan sa Diyos.

 

Madalas itong itinuturing ng ilan bilang isang paraan ng pagtakas dahil pakiramdam nila na hindi sila karapat-dapat na tumanggap ng Hapunan ng Panginoon. Ito ay isang kabaligtaran ng layunin. Ang pagiging karapat-dapat na makibahagi sa isang hapunan na naging kinakailangan lamang dahil tayo ay mga makasalanan at binigyan ng kaligtasan sa pamamagitan ng biyaya ay nangangahulugang hindi tayo kailanman magiging sapat upang maging karapat-dapat na tumanggap ng Hapunan ng Panginoon. Gayunpaman, matapos nating ilagay ang ating mga kamay sa araro kailangan nating kainin ang katawan at inumin ang dugo ng Mesiyas o hindi tayo makakapasok sa Kaharian ng Diyos. Sinabi ni Cristo:

Juan 6:53-58  Sinabi nga sa kanila ni Jesus, Katotohanan, katotohanang sinasabi ko sa inyo, Maliban nang inyong kanin ang laman ng Anak ng tao at inumin ang kaniyang dugo, ay wala kayong buhay sa inyong sarili. 54Ang kumakain ng aking laman at umiinom ng aking dugo ay may buhay na walang hanggan; at siya'y aking ibabangon sa huling araw. 55Sapagka't ang aking laman ay tunay na pagkain, at ang aking dugo ay tunay na inumin. 56Ang kumakain ng aking laman at umiinom ng aking dugo ay nananahan sa akin, at ako'y sa kaniya. 57Kung paanong sinugo ako ng Amang buhay, at ako'y nabubuhay dahil sa Ama; gayon din naman ang kumakain sa akin, siya nama'y mabubuhay dahil sa akin. 58Ito ang tinapay na bumabang galing sa langit: hindi gaya ng mga magulang na nagsikain, at nangamatay; ang kumakain ng tinapay na ito ay mabubuhay magpakailan man. (AB)

 

Maraming tao ang tumalikod kay Mesiyas matapos ang komentong ito. Hindi nila naintindihan ang kahalagahan ng bagay na ito. Hindi tayo makakapasok sa Kaharian ng Diyos nang hindi tinatanggap ang Hapunan ng Panginoon. Ang sakramentong ito ay maraming mga kinakailangan.

 

Ang pangunahing kailangan ay ang mabautismohan. Kung hindi tayo nabautismohan, tayo ay patay sa ating mga kasalanan at tayo ay ipapadala sa Ikalawang Pagkabuhay na Mag-uli. Ito ang pagkabuhay na mag-uli ng krisis o paghuhukom. Tayo ay hinahatulan at itinutuwid doon ayon sa ating nalalaman. Hindi sapat na umiwas sa bautismo ngayon o ipagpaliban ito sa ibang pagkakataon, dahil hinahatulan tayo sa ating nalalaman at kung paano tayo kumikilos ayon sa kaalamang iyon. Kaya ang ilan na pinagpaliban ang bautismo ay itutuwid para sa katotohanang iyon sa Ikalawang Pagkabuhay na Mag-uli.

 

Susuriin natin ngayon ang pagkakasunud-sunod nang bawat hakbang upang magawa ng bawat isa sa atin ang ating sariling kaligtasan na may takot at panginginig (Fil. 2:12).

 

Kung hindi tayo nabautismohan dapat tayong maghanda para sa bautismo. Kung tayo ay nabautismuhan na dapat nating suriin ang ating bautismo at kung ano ang ibig sabihin nito.

Pag-aralan ang Pagsisisi at Bautismo (No. 052) at ang mga kaugnay na aralin:

       Mga Hakbang para Mapagtagumpayan ang Kasalanan (No. 011);

       Kalayaan at Pananagutan (No. 009);

       Ang Kaugnayan sa Pagitan ng Kaligtasan sa pamamagitan ng Biyaya at ng Kautusan (No. 082);

       Ang mga Sakramento ng Iglesia (No. 150).

 

Binigyan tayo ng Banal na Espiritu bilang paunang-bayad sa ating pagkatubos bilang anak ng Diyos. Anong ibig sabihin nito?

Pag-aralan Ang Banal na Espiritu (No. 117) at Consubstantial sa Ama (No. 081).

 

Dapat tayong maghanda ngayon para sa Paskuwa, pagkatapos maging karapat-dapat para makibahagi sa Hapunan ng Panginoon.

 

Kailan ang Paskuwa?

 

Pag-aralan ang Kalendaryo ng Diyos (No. 156) at ang mga kaugnay na aralin:

       Tishri sa Kaugnayan sa Equinox (No. 175);

       Jeroboam at ang Kalendaryong Hillel (No. 191).

 

Anong simbolismo ang taglay ng Paskuwa sa Bibliya? Ano ang pangkalahatang plano?

Pag-aralan Ang Pitong Dakilang Paskuwa ng Bibliya (No. 107).

 

Ano ang istruktura ng Paskuwa?

Pag-aralan Ang Paskuwa (No. 098) at gayundin ang araling Ang Gabi ng Pangingilin (No. 101).

 

Ano ang simbolismo ng Hapunan ng Panginoon? Pag-aralan ang mga araling Kahalagahan ng Paghuhugas ng Paa (No. 99) at Kahalagahan ng Tinapay at Alak (No. 100).

 

Ang Paskuwa ay ang una sa mga handog sa Kapistahan. Sinabi ni Malakias na ang tanda ng pagbabalik sa Panginoon ay ang pagbabayad ng ikapu (Mal. 3:6-12).

Malakias 3:6-12 Sapagka't ako, ang Panginoon, ay hindi nababago, kaya't kayo, Oh mga anak na lalake ni Jacob ay hindi nangauubos. 7Mula nang mga kaarawan ng inyong mga magulang kayo'y nangagpakaligaw sa aking mga tuntunin, at hindi ninyo tinalima. Manumbalik kayo sa akin, at ako'y manunumbalik sa inyo, sabi ng Panginoon ng mga hukbo. Nguni't inyong sinasabi, Sa ano kami manunumbalik? 8Nanakawan baga ng tao ang Dios? gayon ma'y ninanakaw ninyo ako. Nguni't inyong sinasabi, Sa ano ka namin ninakawan? Sa mga ikasangpung bahagi at sa mga handog. 9Kayo'y nangagsumpa ng sumpa sapagka't inyo akong ninakawan, sa makatuwid baga'y nitong buong bansa. 10Dalhin ninyo ang buong ikasangpung bahagi sa kamalig, upang magkaroon ng pagkain sa aking bahay, at subukin ninyo ako ngayon sa bagay na ito, sabi ng Panginoon ng mga hukbo, kung hindi ko bubuksan sa inyo ang mga dungawan sa langit, at ihuhulog ko sa inyo ang isang pagpapala, na walang sapat na silid na kalalagyan. 11At aking sasawayin ang mananakmal dahil sa inyo, at hindi niya sisirain ang mga bunga sa inyong lupa; ni malalagasan man ng bunga sa di panahon ang inyong puno ng ubas sa parang, sabi ng Panginoon ng mga hukbo, 12At tatawagin kayo ng lahat na bansa na mapalad: sapagka't kayo'y magiging maligayang lupain, sabi ng Panginoon ng mga hukbo. (AB)

 

Ang Hapunan ng Panginoon ay ang sakramento ng pagbabalik sa Diyos. Ang ikapu ay isang pisikal na tanda ng pagbabalik na iyon. Naitatag na ba natin ang ating kaugnayan sa Diyos sa matibay na pundasyon? Nabayaran na ba natin ang ating mga ikapu, at may handog ba tayo na nakahanda para sa una sa tatlong panahon ng Kapistahan? Tandaan, mayroon lamang tatlong handog sa isang taon. Ang bawat handog ay sa simula ng mga Kapistahan, ito man ay maging sa Paskwa, Pentecostes, o Tabernakulo. Pag-aralan ang aralin ng Ikapu (No. 161) at ang mga kaugnay na aralin:

       Pag-aani (No. 139);

       Mga Pamamaraan para sa Hapunan ng Panginoon [103B];

       Pagtupad sa mga Kapistahan [056];

       Ang Unang Utos: ang Kasalanan ni Satanas (No. 153);

       Ang mga Tipan ng Diyos (No. 152);

       Ang Kasalanan ni Onan (No. 162);

       Kautusan at ang Unang Utos (No. 253);

       Kautusan at ang Ikaapat na Utos (No. 256).

 

Dapat na tayong maging handa sa Paskuwa upang makibahagi sa Hapunan ng Panginoon. Pag-aralan Ang Hapunan Ng Panginoon [103].

 

Ang mga sumusunod na aralin ay mahalaga na nasa tamang oras sa Kapistahan ng Paskuwa at Tinapay na Walang Lebadura. Ang Handog ng Inalog na Bigkis ay dapat magawa ng 9 a.m. ng Linggo sa loob ng Kapistahan ng Tinapay na Walang Lebadura.

 

Paano iniligtas ng Diyos ang Israel sa Paskuwa? Pag-aralan ang Moises at ang mga Diyos ng Egipto (No. 105).

 

Paano napagtagumpayan ang kasalanan? Pag-aralan ang mga aralin:

       Ang Luma at Bagong Lebadura [106a];

       Ang Handog ng Inalog na Bigkis (No. 106b);

       Pagpapatawad (No. 112).

 

Mga Kaugnay ng Plano ng Kaligtasan:

Ang Limang Megillot

Paano nauugnay ang kuwento ni Ester sa kaligtasan ng Israel? Ang tekstong ito ay karaniwang binabasa sa kapistahan ng Purim ng mga Judio. Gayunpaman, ang malinaw na nilalaman ng Mesiyaniko at ang papel nito sa kaligtasan ng Juda ay angkop na teksto ng Paskuwa. Karaniwang binabasa ang Awit ng mga Awit para sa Paskuwa, dahil inilalarawan nito ang pagkapit ng Israel sa Pinakamakapangyarihan sa mga mata ng nananampalatayang Judio. Gayunpaman, kapag pinag-aralan natin ang Awit ng mga Awit ay makikita natin na ito ay isang kuwento ng Mesiyas at ang kanyang relasyon sa babae, na kanyang katipan. Ang babaeng ito ay nakikita ng Juda bilang pisikal na katawan ng Israel ngunit ito ay mas angkop na espirituwal na katawan na ang Iglesia. Samakatuwid, ang Awit ng mga Awit ay ang kaugnay sa pagitan ng Paskuwa at Pentecostes. Ang Aklat ni Ruth ay ang teksto para sa Pentecost o Shevuoth. Ito ay kumakatawan sa mapagpakumbabang mananampalatayang Moabita na iniwan ang kaniyang bayan upang mamuhay sa kahirapan sa Israel at naging ninuno ng linya ng mga hari ni David. Ang kwentong ito ay tungkol sa Iglesia bilang isang bansa ng mga hari at saserdote. Ang Panaghoy ay binabasa sa 9 Ab o ang pagbagsak ng Templo at ang Eclesiastes ay binabasa sa Sukkoth o ang Kapistahan ng Tabernakulo. Pag-aralan ang Komentaryo sa Ester (No. 063).

 

Ito ay nagdadala satin sa pagtalakay sa Pentecostes.

 

Pag-aralan ang Mga Awit 1-41 (Ang Aklat ng Mga Awit sa Genesis). Ang gawaing ito ay maaaring pag-aralan mula sa katapusan ng Tabernakulo. Pag-aralan Ang Aklat ng Mga Awit sa Exodo para sa Paskuwa at hanggang sa Pentecostes.

Mga Awit 42-49: Para sa Pagkawasak ng Israel.

Mga Awit 50-60: Para sa Manunubos (sumangguni din sa Awit 45).

Mga Awit 62-72: Para sa Pagtubos ng Israel.

Ang mga Awit na ito ay tumutukoy sa Pentecostes.

 

Ang pag-aaral ng mga aralin ay dapat tapusin sa naaangkop na pagkakasunud-sunod bago ang Paskuwa at Tinapay na Walang Lebadura. Ang responsibilidad para sa sapat na paghahanda para sa Paskuwa ay nakasalalay sa indibidwal at ang kanilang kaugnayan sa Diyos sa pamamagitan ni Jesucristo sa Banal na Espiritu. Walang ibang makakagawa nito para sa atin.

 

q