Christian Churches of God

No. 075

 

 

 

 

 

Ang mga Pagpapala at ang mga Sumpa

 (Edition 3.0 19941105-19990309-20071220)

                                                        

 

Sinusuri ng araling ito ang Deuteronomio 28 at ang paglalapat nito sa bansa.

 

Christian Churches of God

PO Box 369,  WODEN  ACT 2606,  AUSTRALIA

 

E-mail: secretary@ccg.org

 

(Copyright © 1994, 1999, 2007 Wade Cox)

(Tr. 2024)

 

This paper may be freely copied and distributed provided it is copied in total with no alterations or deletions. The publisher’s name and address and the copyright notice must be included.  No charge may be levied on recipients of distributed copies.  Brief quotations may be embodied in critical articles and reviews without breaching copyright.

 

This paper is available from the World Wide Web page:
http://logon.org and http://ccg.org

 


 Ang mga Pagpapala at ang mga Sumpa

 


Nang ibigay ng Diyos ang Kautusan sa pamamagitan ng mga tagapamagitan, at hinatid ng Mesiyas bilang Anghel ng Presensya o Tipan ang Kautusan sa Israel sa pamamagitan ni Moises, Siya ay nagtatag ng isang sistema na hindi mabibigo o magkukulang. Gayunpaman, ang sistema ay ginawang kulang sa pagpapatupad nito ng mga tradisyon ng Judaismo. Ang mga pagpapala at ang mga sumpa ay nalalapat sa buong Israel at hindi lamang sa Judaismo. Higit sa lahat, ipinakita nila na partikular na hinaharap ng Diyos ang mga bansa, at ang istruktura ng multi-national na Iglesia ay mali sa pagtatangkang alisin ang tiyak na sistema na itinakda ng Diyos upang harapin ang mga tao.

 

Pinakamahalaga, ang Israel ay itinakda upang maging higit sa lahat ng bansa sa Mundo, at magiging higit nga sila sa lahat ng bansa sa Mundo sa pagbabalik ng Mesiyas. Sila ang magiging liwanag at bansa ng mga saserdote; kaya hindi tayo humaharap sa hindi makatarungang paglalaan ng kapangyarihan at materyal na yaman. Ang bawat bansa ay maaaring makibahagi sa kaginhawaan batay sa kanilang pagtanggap sa mga Utos ng Diyos. Kaya sila ay naging bahagi ng Israel. Gayunpaman, kung patuloy na sinunod ng Israel ang Kautusan ay hindi na sana nila kinailangan pang maghintay, at makakamit sana nila ang isang nakahihigit na posisyon sa pamamagitan ng Mesiyas at ng Hukbo.

 

Deuteronomio 28:1-68 “Kung susundin mo ang tinig ng Panginoon mong Diyos at maingat mong gagawin ang lahat ng kanyang mga utos na aking iniuutos sa iyo sa araw na ito, itataas ka ng Panginoon mong Diyos sa lahat ng mga bansa sa lupa; 2at ang lahat ng pagpapalang ito ay darating sa iyo at aabot sa iyo, kung iyong susundin ang tinig ng Panginoon mong Diyos. 3Magiging mapalad ka sa lunsod, at magiging mapalad ka sa parang. 4Magiging mapalad ang bunga ng iyong katawan, ang bunga ng iyong lupa, ang bunga ng iyong mga hayop, ang karagdagan sa iyong bakahan at ang mga anak ng iyong kawan. 5Magiging mapalad ang iyong buslo at ang iyong masahan ng harina. 6Magiging mapalad ka sa iyong pagpasok at magiging mapalad ka sa iyong paglabas.

 

Ang mga pagpapala ng Panginoon ay umaabot sa lahat ng aspeto ng bansa, kapwa sa mga bayan at sa mga bukid. Kaya ang materyal na yaman ay nakadepende sa Kautusan.

 

7“Tatalunin ng Panginoon sa harapan mo ang iyong mga kaaway na babangon laban sa iyo; sila'y lalabas laban sa iyo sa isang landas at tatakas sa harapan mo sa pitong landas.

Dito nagkalat ang mga kaaway ng bansa sa pamamagitan ng mga pagkilos ng Diyos sa pamamagitan ng Hukbo. Ang nagkakaisang pag-atake ng mga alyansa ng kalaban ay matatalo at magkakawatak-watak.

 

8Igagawad sa iyo ng Panginoon ang kanyang pagpapala sa iyong mga kamalig at sa lahat ng iyong gagawin at pagpapalain ka niya sa lupain na ibinibigay sa iyo ng Panginoon mong Diyos.

 

Ang pagpapanatili ng mga pagpapala ay nakasalalay sa utos ni Yahoveh sa loob ng mga lugar na ipinagkaloob ni Yahovah Elohim. Kaya ang Mesiyas ay nag-uutos ng mga pagpapala sa loob ng mga hangganang inilaan ng Diyos sa mga bansa.

 

9Itatatag ka ng Panginoon na isang banal na bayan para sa kanya, gaya ng kanyang ipinangako sa iyo, kung iyong gaganapin ang mga utos ng Panginoon mong Diyos, at lalakad ka sa kanyang mga daan.

 

Dito ginawa ang pahayag na ang pagtatatag ng bansa bilang isang banal na bayan para sa Diyos ang tiyak na layunin at pangako ng Diyos, at ito ay may kondisyon sa pagsunod sa mga Kautusan.

 

10Makikita ng lahat ng mga bayan sa lupa na ikaw ay tinawag sa pamamagitan ng pangalan ng Panginoon at sila'y matatakot sa iyo.

Dito ipinangako na gagawin ng Panginoon ang bayan na matakot sa atin, dahil tayo ay tinawag sa pamamagitan ng Pangalan ng Diyos. Ang mga teksto sa Interlinear ay nagpapakita na ang mga salita ay ang pangalan ni Yahovah ay ipinangalan sa iyo. Kaya ang pagkakakilanlan ng mga hinirang ay nagsasangkot ng pagpapangalan sa mga tao at pag-unawa sa katangian ng Diyos. Ang Iglesia ng Filadelfia ay kilala dahil mayroon lamang itong kaunting kapangyarihan, ngunit tinutupad ang salita at hindi kinaila ang pangalan ng Mesiyas (Apoc. 3:8).

 

11Ikaw ay pasasaganain ng Panginoon sa ikabubuti mo, sa bunga ng iyong katawan, at sa bunga ng iyong mga hayop, at sa bunga ng iyong lupa, sa lupaing ipinangako ng Panginoon sa iyong mga ninuno upang ibigay sa iyo. 12Bubuksan ng Panginoon para sa iyo ang kanyang kamalig na punung-puno, ang langit, upang ibigay ang ulan sa iyong lupain sa kapanahunan, at upang pagpalain ang lahat mong ginagawa. Ikaw ay magpapahiram sa maraming bansa, at ikaw ay hindi hihiram.

 

Kaya ang mga pangako dito ay may dalawang aspeto bilang tanda ng mga pagpapala ng Panginoon: ang Panginoon ay magbibigay ng ulan sa takdang panahon, at ang bansa ay magiging isang nagpapahiram hindi nanghihiram. Kaya ang tagtuyot ay isang tanda ng paglayo sa pagkakasunud-sunod ng Kalendaryo ng Jubileo at hindi pagsunod sa mga Kautusan ng Diyos. Ang resulta ng pagsunod sa mga Kautusan ng Diyos ay ang pagkakaroon ng bansa ng kayamanan at hindi na kailangang humiram. Ang katotohanan na ang mundo ay nasa ganitong kaguluhan ngayon ay patunay ng mahinang espirituwal na relasyon ng mundo sa Diyos.

 

13Gagawin ka ng Panginoon na ulo at hindi buntot; ikaw ay magiging sa ibabaw lamang, at hindi ka mapapasailalim—kung iyong papakinggan ang mga utos ng Panginoon mong Diyos na aking iniuutos sa iyo sa araw na ito, na iyong susundin at gagawin. 14Huwag kang lilihis sa alinmang salita na aking iniuutos sa inyo sa araw na ito, sa kanan o sa kaliwa, upang sumunod sa ibang mga diyos at paglingkuran sila.

 

Ang mga Utos ay malinaw na kinilala na may pagsang-ayon at tulong o kagandahang-loob ng Diyos. Ang kabiguang sundin ang mga Kautusan mismo ay kinilala bilang pagsunod sa mga ibang mga diyos. Kaya ang aspeto ng pagsamba sa diyos-diyosan ay hindi nakasalalay sa tiyak at kusang pagsamba sa mga demonyo. Ang katotohanan lamang na ang isang tao ay sumusunod sa mga doktrina ng mga demonyo, kahit na sa kanyang sariling pananaw, ay naglalagay sa kanya sa pakikipag-alitan sa Diyos.

 

Ang pagsuway sa mga Kautusan ng Diyos ay may kaparusahan, kapwa indibidwal at pangkalahatan. Humaharap ang Diyos sa mga bansa gaya ng pagharap niya sa mga pamilya. Ang mga bansang iyon ay hinatulan din gaya ng Hukbong namumuno sa kanila (tingnan ang araling Ang Anghel ni YHVH (No. 024)).

 

15“Ngunit kung hindi mo papakinggan ang tinig ng Panginoon mong Diyos sa pamamagitan ng pagsasagawa ng lahat ng kanyang mga utos at tuntunin na aking iniuutos sa iyo sa araw na ito, ang lahat ng sumpang ito ay darating sa iyo at aabot sa iyo. 16Susumpain ka sa bayan, at susumpain ka sa parang. 17Susumpain ang iyong buslo at ang iyong masahan ng harina. 18Susumpain ang bunga ng iyong katawan, at ang bunga ng iyong lupa, ang karagdagan ng iyong bakahan at ang mga anak ng iyong kawan. 19Susumpain ka sa iyong pagpasok at susumpain ka sa iyong paglabas.

 

Ang mga Kautusan at ang mga tuntunin ay dapat sundin. Ang kaparusahan ay patuloy para sa pagsuway at ito ay makikita sa ani ng lupain. Ang bansa ay tinatrato bilang isang bayan. Ang mga tao ay bibigyan ng kalinisan ng mga ngipin; ibig sabihin, makakaranas sila ng taggutom. Ang kasaganahan ng Lupa ay kaugnay ng mga Kautusan ng Diyos.

 

20“Ipararating ng Panginoon sa iyo ang sumpa, ang pagkalito at pagkabigo sa lahat ng iyong gagawin, hanggang sa ikaw ay mabuwal at mapuksa dahil sa kasamaan ng iyong mga gawa, sapagkat pinabayaan mo ako.

 

Hinaharap ng Panginoon ang bayan sa pamamagitan ng mga sumpa at pagkalito at pagkabigo. Ang pagkalito na ito ay nagmumula sa mga nasa taas pababa. Ang pamunuan o pamahalaan ng bansa ay tinatamaan ng katangahan at gumagawa ng mga hangal na desisyon, na salungat sa kapakanan ng mga tao. Ang mga desisyong ginawa na hindi alinsunod sa Patotoo at Kautusan ang naglulugmok sa isang bayan sa kadiliman. Ang pagkawasak ng bayan sa paghihimagsik sa Diyos ay mabilis. Isipin kung gaano kabilis bumagsak ang United States of America. Isipin kung gaano kabilis bumagsak ang Australia sa pagsunod sa halimbawa ng Amerikano. Tingnan ngayon ang Sydney at ang Mardi Gras. Ang bansang ito ay papatayin sa tabak, at mabilis maliban kung ito ay magsisi.

 

21Ikakapit sa iyo ng Panginoon ang salot hanggang sa maubos ka sa lupa na iyong pupuntahan upang angkinin. 22Sasalutin ka ng Panginoon ng pagkaubos, lagnat, pamamaga, nag-aapoy na init, pagkatuyo, ng salot ng hangin, at ng amag; at kanilang hahabulin ka hanggang sa ikaw ay malipol. 23Ang mga langit na nasa itaas ng iyong ulo ay magiging tanso, at ang lupa na nasa ilalim mo ay magiging bakal. 24Ang ipauulan ng Panginoon sa iyong lupa ay abo at alabok; mula sa langit ay bababa ito sa iyo hanggang sa ikaw ay mawasak.

 

Ang salot ay pakakawalan sa bayan hanggang sa sila ay mawasak. Tingnan ang mga sakit na nagiging talamak sa bansang ito. Ang mga kondisyon para sa paglaganap ng dengue fever at mga sakit na dala ng lamok ay malubha. Ang mga parasite at mga damo ay naipapasok dahil ang mga nangangasiwa ay walang kakayahang gumawa ng tamang desisyon. Ang paraisong ito ay ginagawang ilang dahil sa kawalan ng kakayahan at baluktot na pag-iisip.

 

25“Ipatatalo ka ng Panginoon sa harapan ng iyong mga kaaway. Ikaw ay lalabas sa isang landas laban sa kanila at tatakas sa pitong landas sa harapan nila, at ikaw ay magiging katatakutan sa lahat ng mga kaharian sa lupa. 26Ang iyong bangkay ay magiging pagkain sa lahat ng mga ibon sa himpapawid, at sa mga hayop sa lupa at walang taong bubugaw sa kanila.

 

Bagaman binigyan tayo ng mga pangako ng pagkapanganay, at kinuha ang mga ito sa pamamagitan ng pakikialam ng Diyos upang ang mga naninirahan sa mga bansang iyon ay makinabang din sa pamamagitan ng pagpapakilala ng mga makatarungang Kautusan ng isang mahabaging Diyos, binaluktot natin ang mga Kautusan at inusig ang mga taong iyon. Ngayon lamang pinanumbalik ang mga taong iyon. Ang mga American Indian at Australian Aborigines ay dapat na naging malakas na mga bansa sa ilalim ng kapangyarihan ng Diyos; sa halip, napilitan silang humiwalay sa Kautusan sa pamamagitan ng ating pagbabaluktot dito at ng ating huwad na mga prinsipyo sa relihiyon. Ang mga Amerikano ay hindi kailanman tumupad ng kasunduan sa mga Indian. Hindi rin naging mas mabuti ang mga Australyano.

 

27Sasalutin ka ng Panginoon ng bukol sa Ehipto, ng mga ulser, ng pangangati, at ng galis na hindi mapapagaling. 28Sasaktan ka ng Panginoon ng pagkabaliw, ng pagkabulag, at ng pagkalito ng isipan; 29at ikaw ay mangangapa sa katanghaliang-tapat na gaya ng bulag na nag-aapuhap sa kadiliman at hindi ka giginhawa sa iyong mga lakad. Ikaw ay laging aapihin at pagnanakawan, at walang taong tutulong sa iyo.

 

Ang mga uri ng sakit na dumarami araw-araw ay nagiging mas kakilakilabot. Ang epidemya ng AIDS ay lumilitaw na ipinropesiya sa Roma 1:25-27. Ang pagtaas ng kabaliwan sa lipunan ng mundo ay katibayan ng paglabag sa mga Kautusan ng Diyos. Ang kabaliwan ay na ito ay ipinataw sa buong bansa sa mga hindi nagpapalago ng Banal na Espiritu. Nangyayari ito mula sa paghihirap ng lipunan at kadalasan ay hindi direktang pananagutan ng indibidwal, na nakadepende sa mga kemikal na katangian ng food chain at imbakan ng tubig. Gumamit ang Roma ng mga lead pipe sa pamamagitan ng kawalan ng kakayahan sa pangangasiwa at bilang resulta ang bansa ay nagdusa ng talamak na kabaliwan. Ang mga droga sa lipunang ito ay nagpapataas ng sakit sa utak at gayundin ng mga genetic disorder.

 

Ang mga relasyon sa pamilya ay nasisira at ang lipunan ay nawawasak. Ang ating mga kababaihan ay magiging mga patutot sa mga hukbong mananakop at ang ating ani ay ibibigay sa ibang tao.

 

30 Ikaw ay mag-aasawa at ibang lalaki ang sisiping sa kanya; ikaw ay magtatayo ng isang bahay at hindi mo tatahanan. Ikaw ay magtatanim ng ubasan at hindi mo mapapakinabangan ang bunga niyon. 31Ang iyong baka ay papatayin sa iyong paningin, at hindi mo makakain iyon; ang iyong asno ay aagawin sa harapan ng iyong mukha at hindi na maibabalik sa iyo. Ang iyong tupa ay ibibigay sa iyong mga kaaway at walang tutulong sa iyo. 32Ang iyong mga anak na lalaki at babae ay ibibigay sa ibang bayan; at ang iyong paningin ay titingin at mapapagod nang paghihintay sa kanila sa buong araw; at ikaw ay walang magagawa. 33Ang bunga ng iyong lupa at lahat ng iyong gawa ay kakainin ng bansang di mo kilala; at ikaw ay laging aapihin at gigipitin; 34kaya't ikaw ay masisiraan ng isip dahil sa tanawin na makikita ng iyong mga mata. 35Sasaktan ka ng Panginoon sa mga tuhod at sa mga hita ng isang masamang bukol na hindi mo mapapagaling, mula sa talampakan ng iyong paa hanggang sa bao ng iyong ulo.

 

Ang pagkakasunud-sunod na ito ay kailangan para simulan ang proseso ng pagsisisi. Kung wala ang prosesong ito hindi natin makikita ang kahihinatnan ng ating ginagawa. Dapat ito ay mabilis at mahirap; higit pa upang maiuwi ang aral ng paghahambing.

 

Dito makikita natin na si Moises ay nanghula na ang monarkiya ay itatatag. Ang paglilingkod sa ibang elohim ay nauugnay sa kahoy at bato, ngunit hindi nangangahulugan na ang elohim ay gawa mula sa kahoy at bato. Pinaghihiwalay sila ng kuwit sa pangunahing teksto ng Interlinear.

 

36“Dadalhin ka ng Panginoon at ang haring ilalagay mo upang manguna sa iyo sa isang bansang hindi mo nakilala, maging ng iyong mga ninuno at doo'y maglilingkod ka sa ibang mga diyos na yari sa kahoy at bato.

 

Ang pagkabihag na ito ay sa isang banyagang bansa na hindi natin kilala. Gagamit sila ng wikang banyaga at bibigyan sila ng pusong bato para harapin tayo. Bukod dito, napakabaluktot ng ating mga gawain na ang sinasabi nating relihiyon ay lubos na humiwalay sa pagsamba sa Nag-iisang Tunay na Diyos at ang tagumpay na nagmumula sa Pananampalataya na iyon. Hanggang ngayon, ang bansa ay pinoprotektahan at ibinigay ang pagkapanganay nito dahil sa mga pangakong ibinigay kay Jose sa pamamagitan ng kanyang mga anak, sina Efraim at Manases.

 

Genesis 48:15-22 Kanyang binasbasan si Jose, at sinabi, “Ang Diyos na sa harapan niya ay lumakad ang aking mga ninuno na sina Abraham at Isaac, ang Diyos na naging pastol ko simula nang ako'y ipanganak hanggang sa araw na ito, 16ang anghel na tumubos sa akin sa bawat kasamaan, nawa'y pagpalain niya ang mga batang ito; at tawagin nawa sila sa aking pangalan, at sa pangalan ng aking mga magulang na sina Abraham at Isaac, at nawa'y dumami sila sa ibabaw ng lupa.” 17Nang makita ni Jose na ipinatong ng kanyang ama ang kanyang kanang kamay sa ulo ni Efraim, ito ay naging masama sa kanyang paningin. Kaya't hinawakan niya ang kamay ng kanyang ama upang ilipat mula sa ulo ni Efraim tungo sa ulo ni Manases. 18At sinabi ni Jose sa kanyang ama, “Hindi ganyan, ama ko. Yamang ang isang ito ang panganay, ipatong mo ang iyong kanang kamay sa kanyang ulo.” 19Subalit tumanggi ang kanyang ama, “Nalalaman ko, anak ko, nalalaman ko. Siya man ay magiging isang bayan, at siya man ay magiging dakila. Subalit ang kanyang kapatid na mas bata ay magiging higit na dakila kaysa kanya, at ang kanyang binhi ay magiging napakaraming mga bansa.” 20Kaya't kanyang binasbasan sila nang araw na iyon, na sinasabi, “Sa pamamagitan mo ang Israel ay magpapala, na magsasabi, ‘Gawin ka nawa ng Diyos na gaya ni Efraim at gaya ni Manases.’” 21At sinabi ni Israel kay Jose, “Ako'y malapit nang mamatay, ngunit ang Diyos ay lagi ninyong kasama, at ibabalik kayong muli sa lupain ng inyong mga ninuno. 22Bukod dito'y binigyan kita ng isang libis ng bundok na higit kaysa iyong mga kapatid, na kinuha ko sa pamamagitan ng aking tabak at busog sa kamay ng mga Amoreo.” (AB)

 

Ang Anghel na tumubos sa Israel ay ang Mesiyas bilang Anghel ni YHVH. Ang mga pagpapalang ibinigay sa Israel ay sa pamamagitan ni Jose, at Efraim ang naging sentro ng mga pagpapalang iyon. Si Juda ang magtataglay ng setro kung saan magmumula ang Mesiyas. Gayunpaman, si Jose ay mayroong mga pagpapala sa pagkapanganay at ang mga iyon ay hindi inalis sa kanya; ngunit ang mga ito ay nakadepende sa pagsunod.

 

Ang Deuteronomio 28 ay nagpapatuloy:

37 Ikaw ay magiging katatakutan, isang kawikaan at isang bukambibig sa lahat ng bayang pagdadalhan sa iyo ng Panginoon. 38Magdadala ka ng maraming binhi sa bukid, ngunit kakaunti ang iyong titipunin; sapagkat uubusin ng balang. 39Ikaw ay magtatanim ng ubasan at iyong aalagaan, ngunit hindi ka iinom ng alak, ni mamimitas; sapagkat kakainin iyon ng uod. 40Magkakaroon ka ng mga puno ng olibo sa lahat ng iyong mga nasasakupan ngunit hindi ka magpapahid ng langis; sapagkat ang iyong olibo ay malalagas. 41Ikaw ay magkakaanak ng mga lalaki at mga babae, ngunit sila'y hindi magiging iyo; sapagkat sila'y pupunta sa pagkabihag. 42Lahat ng iyong punungkahoy at bunga ng iyong lupa ay aangkinin ng balang. 43Ang dayuhan na nakatira sa gitna mo ay tataas nang higit sa iyo habang ikaw ay bababa nang pababa. 44Siya'y magpapahiram sa iyo, at ikaw ay hindi magpapahiram sa kanya. Siya'y magiging ulo at ikaw ay magiging buntot.

 

Ang mga anak na lalaki at babae ng bansa ay mapupunta sa pagkabihag. Ang bansa ay hindi pinoprotektahan laban sa mga suliraning ito. Bukod dito, ang mga hinirang ay bahagi ng bansang iyon. Kung iniisip natin na maaari tayong manahimik at mapoprotektahan pa rin kapag ang mga sumpa ay bumagsak sa lupa, nagkakamali tayo. Ang pangako ng mabubuti ay ang kanilang tinapay at tubig ay tiyak;  ngunit iyon lamang at wala nang higit pa. Kung tayo ay mananatiling tahimik habang naghahari ang kasamaang ito ay hindi tayo didinggin ng Panginoon hangga't hindi tayo nagsisi nang nakasuot ng damit-sako at mga abo.

 

45Lahat ng mga sumpang ito ay darating sa iyo at hahabulin ka at aabutan ka, hanggang ikaw ay mawasak, sapagkat hindi mo pinakinggan ang tinig ng Panginoon mong Diyos, at hindi mo tinupad ang kanyang mga utos at ang kanyang mga tuntunin na kanyang iniutos sa iyo. 46Ang mga iyon ay magiging isang tanda at isang kababalaghan sa iyo, at sa iyong lahi magpakailanman.

 

Ang Israel ay isang espirituwal na bayan at ang mga Utos at mga tuntunin ay isang tanda at isang kababalaghan sa Israel magpakailanman. Sila ay mananatili magpakailanman sa mga nagpapahayag kay Jesucristo at sa gayon ay nasa ilalim ng paghatol.

 

47“Sapagkat hindi ka naglingkod na may kagalakan at may kasayahan ng puso sa Panginoon mong Diyos, dahil sa kasaganaan ng lahat ng mga bagay. 48Kaya't maglilingkod ka sa iyong mga kaaway na susuguin ng Panginoon laban sa iyo, sa gutom, uhaw, kahubaran, at kakulangan sa lahat ng mga bagay. Lalagyan ka niya ng isang pamatok na bakal sa iyong leeg hanggang sa maibuwal ka niya. 49Magdadala ang Panginoon ng isang bansang laban sa iyo mula sa malayo mula sa katapusan ng lupa, na gaya ng paglipad ng agila; isang bansang ang wika'y hindi mo nauunawaan; 50bansang may mabangis na mukha na hindi igagalang ang pagkatao ng matanda, ni mahahabag sa bata. 51Kanyang kakainin ang anak ng iyong hayop at ang bunga ng iyong lupa, hanggang sa ikaw ay mawasak. Wala ring ititira sa iyong trigo, alak, o langis, ng karagdagan ng iyong bakahan, o ng anak ng iyong kawan, hanggang sa ikaw ay mapuksa niya.

 

Ito ay nangyayari ngayon. Ang ating mga baka ay ibinebenta sa lalong lumalalang mga tuntunin ng kalakalan. Sinisira ng tagtuyot ang ating bayan. Tayo ay nag-angkat ng trigo sa unang pagkakataon. Lumubog tayo sa utang dahil sa mga dayuhang negosyante. Sinasamsam ng mga dayuhan ang ating lakas at hindi natin ito alam. Pumuputi na ang ating mga buhok at hindi natin ito napapansin. Nililigaw tayo ng mga bulag na gabay at mga apostata mula sa Manases o, mas malala, mula sa mga banyagang bansa, lalo na sa Europa.

 

 52Kanyang kukubkubin ka sa lahat ng iyong bayan, hanggang sa ang mataas at may pader na kuta na iyong pinagtitiwalaan ay bumagsak sa iyong buong lupain. Kanyang kukubkubin ka sa lahat ng iyong mga bayan sa buong lupaing ibinibigay sa iyo ng Panginoon mong Diyos.

 

Ang pangakong ito ay nauugnay sa digmaan sa loob ng ating mga teritoryo. Sa susunod ay tayo ay sasakupin at makikita natin ang pagkawasak ng ating bayan. Hindi pa tayo matatapos sa pagtakas mula sa pag-uusig sa lahat ng mga lungsod ng Israel bago dumating ang Anak ng Tao (Mat. 10:23).

 

53At kakain ka ng bunga ng iyong sariling katawan, ng laman ng iyong mga anak na lalaki at babae na ibinigay sa iyo ng Panginoon mong Diyos, sa pagkakubkob at sa paghihirap na ipaparanas sa iyo ng iyong mga kaaway. 54Maging ang lalaking pinakamabait at mahabagin sa inyo ay magkakait ng pagkain sa kanyang kapatid, sa kanyang asawa na kanyang niyayakap at sa huli sa nalalabi sa kanyang mga anak; 55kaya't hindi niya ibibigay sa alinman sa kanila ang laman ng kanyang mga anak na kanyang kakainin, sapagkat walang natira sa kanya sa pagkubkob at sa paghihirap na ipinaranas sa iyo ng iyong mga kaaway sa lahat ng iyong mga bayan. 56Ang pinakamahinhin at pinakamaselang babae sa gitna mo, na hindi pa mangangahas na ituntong ang talampakan ng kanyang paa sa lupa dahil sa kahinhinan at pagiging maselan ay magiging masama ang kanyang mata sa kanyang asawa at sa kanyang anak na lalaki at babae; 57at sa kanyang isinilang na lumabas sa pagitan ng kanyang mga hita at sa kanyang mga anak na kanyang panganganak; sapagkat lihim niyang kakainin sila dahil sa kakulangan ng lahat ng mga bagay, sa pagkubkob at sa kahirapang ipinaranas sa iyo ng iyong mga kaaway sa iyong mga bayan.

 

Ito ay isang kakila-kilabot na teksto at nangyari na ito, ngunit hindi kasinglala ng mangyayari sa huli at pagkawasak sa wakas.

 

58“Kung hindi mo gagawin ang lahat ng mga salita ng kautusang ito na nasusulat sa aklat na ito, upang ikaw ay matakot dito sa maluwalhati at kakilakilabot na pangalang, ang ‘ Panginoon mong Diyos,’ 59kung magkagayo'y ipapadala ng Panginoon sa inyo at sa inyong mga anak ang di-pangkaraniwang kahirapan, matindi at walang katapusan, at malubhang karamdaman na tumatagal. 60Muli niyang ipapadala sa iyo ang lahat ng mga sakit sa Ehipto, na iyong kinatakutan at kakapit sa iyo. 61Bawat sakit, at bawat salot na hindi nakasulat sa aklat ng kautusang ito'y ipararating nga sa iyo ng Panginoon, hanggang sa ikaw ay mapuksa. 62Kayo'y maiiwang iilan sa bilang samantalang noon kayo'y naging gaya ng mga bituin sa langit sa karamihan; sapagkat hindi ninyo pinakinggan ang tinig ng Panginoon mong Diyos. 63Kung paanong ang Panginoon ay natutuwa na gawan kayo ng mabuti at paramihin kayo, ay gayon magagalak ang Panginoon sa inyo na kayo'y lipulin at puksain. Kayo'y palalayasin sa lupain na inyong pinapasok upang angkinin. 64Pangangalatin kayo ng Panginoon sa lahat ng mga bayan, mula sa isang dulo ng lupa hanggang sa kabilang dulo ng lupa; at doo'y maglilingkod kayo sa ibang mga diyos na yari sa kahoy at bato na hindi ninyo kilala, ni ng inyong mga ninuno.

 

Ang kabaliwang ito ay nangyayari sa Australia ngayon. Ang mga dayuhan ay nagtatag ng mga ibang diyos-diyosan dito at sinasamba sila ng ating bayan. Sagana ang mga doktrina ng mga demonyo. Pinagmamalaki ang vegetarianismo bilang banal at ang kabaliwang mga pag-iisip ng mga apostata ay naging kahibangang inihahayag at mga mantra.

 

Kapag ang pagkawasak ng mga Huling Araw ay nangyari sa bansang ito, ang mga hinirang ang uusigin. Una, ang kanilang kapatiran na naghahangad na iligtas ang kanilang mga sarili ay ipagkakanulo sila at, sa huli, ang Lubhang Karamihan ay pinaputi ang kanilang mga damit sa dugo ng Cordero. Kung hindi natin kayang panindigan ang katotohanan ngayon at tangkaing iligtas ang bansang ito, ipagkakanulo natin ang ating kapatid kapag ito ay kapaki-pakinabang. Sa gayon ang mga salot ng mga Huling Araw ay bababa sa bawat mahihina at ang kanilang kinatatakutan ay magiging katotohanan.

 

65Sa gitna ng mga bansang ito ay hindi ka makakasumpong ng ginhawa, at mawawalan ng kapahingahan ang talampakan ng iyong paa, kundi bibigyan ka doon ng Panginoon ng isang nanginginig na puso, lumalabong paningin, at nanghihinang kaluluwa. 66Ang iyong buhay ay mabibitin sa pag-aalinlangan sa harapan mo; at ikaw ay matatakot gabi't araw, at mawawalan ng katiyakan ang iyong buhay. 67Sa kinaumagahan ay iyong sasabihin, ‘Sana'y gumabi na!’ at sa kinagabihan ay iyong sasabihin, ‘Sana'y mag-umaga na!’—dahil sa takot ng iyong puso na iyong ikatatakot, at dahil sa tanawing makikita ng iyong paningin. 68Pababalikin ka ng Panginoon sa Ehipto sa pamamagitan ng mga barko, na sa daan ay aking sinabi sa iyo, ‘Hindi mo na muling gagawin;’ at doo'y ipagbibili ninyo ang inyong mga sarili sa mga kaaway bilang aliping lalaki at babae, at hindi kayo bibilhin ng sinuman.” (AB)

 

Nangako ang Panginoon na hindi na tayo babalik muli sa Ehipto, kaya magkakaroon ng isang sistema na ipapatupad na haharap sa apostasya ng bansa. Walang bibili sa atin dahil hindi nila tayo mapapakain, at lubha tayong may sakit na magiging pasanin lang tayo sa kanila.

 

Gayunpaman, ang mga bansa ay susubukin natin. Pinarusahan tayo ng Diyos para harapin tayo, ngunit ginagamit din Niya tayo para hatulan ang mga bansa.

 

Jeremias 30:11-24  Sapagkat ako'y kasama mo upang iligtas ka, sabi ng Panginoon; lubos kong lilipulin ang lahat ng mga bansa na kung saan ay ikinalat kita, ngunit tungkol sa iyo ay hindi kita lubos na lilipulin. Parurusahan kita nang makatarungang sukat, walang pagsalang hindi kita iiwan na hindi napaparusahan. 12“Sapagkat ganito ang sabi ng Panginoon: Ang iyong sakit ay wala nang lunas, at ang iyong sugat ay malubha. 13Walang magtatanggol ng iyong panig, walang gamot para sa iyong sugat, hindi ka na gagaling! 14Kinalimutan ka na ng lahat mong mangingibig; wala na silang malasakit sa iyo; sapagkat sinugatan kita ng sugat ng isang kaaway, ng parusa ng isang malupit; sapagkat malaki ang iyong paglabag, at ang iyong mga kasalanan ay napakarami. 15Bakit iniiyakan mo ang iyong sakit? Ang iyong karamdaman ay wala nang lunas. Sapagkat malaki ang iyong paglabag, at ang iyong mga kasalanan ay napakarami, na ginawa ko ang mga bagay na ito sa iyo. 16Kaya't silang lahat na lumalamon sa iyo ay lalamunin, at lahat mong mga kaaway, bawat isa sa kanila ay pupunta sa pagkabihag; silang nananamsam sa iyo ay magiging samsam, at lahat ng sumisila sa iyo ay ibibigay ko upang masila. 17Sapagkat panunumbalikin ko sa iyo ang kalusugan, at pagagalingin ko ang iyong mga sugat, sabi ng Panginoon; sapagkat tinawag ka nilang isang itinakuwil: ‘Ito ang Zion, walang nagmamalasakit sa kanya!’ 18“Ganito ang sabi ng Panginoon: Narito, ibabalik ko ang mga kayamanan ng mga tolda ni Jacob, at kahahabagan ko ang kanyang mga tirahan; ang lunsod ay muling itatayo sa kanyang lugar, at ang palasyo ay tatayo sa dati niyang kinalalagyan. 19Buhat sa kanila ay magmumula ang mga awit ng pasasalamat, at ang mga tinig ng mga nagdiriwang. Pararamihin ko sila, at sila'y hindi mababawasan; akin silang pararangalan, at sila'y hindi magiging hamak. 20Ang kanilang mga anak ay magiging gaya nang una, at ang kanilang kapulungan ay matatatag sa harapan ko, at parurusahan ko ang lahat ng umaapi sa kanila. 21Ang kanilang pinuno ay magiging isa sa kanila, at ang kanilang tagapamahala ay magmumula sa gitna nila; palalapitin ko siya, at siya'y lalapit sa akin, sapagkat sino ang mangangahas na lumapit sa akin? sabi ng Panginoon. 22At kayo'y magiging aking bayan, at ako'y magiging inyong Diyos.” 23Narito, ang bagyo ng Panginoon! Ang poot ay lumabas na, isang paikut-ikot na unos; ito ay sasabog sa ulo ng masama. 24Ang mabangis na galit ng Panginoon ay hindi uurong hanggang sa kanyang maigawad at hanggang maisagawa niya ang balak ng kanyang isipan. Sa mga huling araw ay inyong mauunawaan ito. (AB)

 

Sa gayon ay may pangako sa Israel sa lahat ng pagkakasunud-sunod na ito. Ang aral na ito ay ibinigay upang makita natin ang buong kakila-kilabot ng ating kawalan ng pagkilos at kabiguan na gawin ang ating tungkulin sa loob ng ating bayan. Si Cristo ay nakatayo sa labas ng pintuan ng Iglesia ng Laodicea; kumakatok siya sa pinto. Papasok siya sa mga indibidwal, ngunit wala siya sa loob ng Iglesiang iyon. Gumising at magsisi at pagkatapos ay tumulong na tawagin ang bansang ito sa pagsisisi bago maging huli ang lahat.

 

 

 

 

q