Christian Churches of God
No. 156B
Ang Sabbath at ang Lunar Cycle
(Edition
1.0 20090731-20090731)
Mayroong ilang mga tao na nagsisikap na igiit na ang Sabbath ay tinutukoy
mula sa Bagong Buwan at sa Lunar Cycle. Ang argumento ay katawa-tawa at
hindi kailanman nangyari.
Christian Churches of God
E-mail:
secretary@ccg.org
(Copyright
©
2009, 2010 Wade Cox)
(Tr. 2024)
This paper may be freely copied and distributed
provided it is copied in total with no alterations or deletions. The
publisher’s name and address and the copyright notice must be included.
No charge may be levied on recipients of distributed copies.
Brief quotations may be embodied in critical articles and reviews
without breaching copyright.
This paper is available from the World Wide Web
page:
http://logon.org and
http://ccg.org
Ang Sabbath at ang Lunar
Cycle
Nagkaroon ng kakaibang argumento na isinulong sa katapusan ng ikadalawampung
siglo ng ilang mga tao na iginiit na ang Sabbath ay binibilang mula sa
Bagong Buwan at hindi sa siklo ng mga araw. Iginiit nila na ang Sabbath ay
kahit papaano ay may kaugnayan sa Gregorian calendar at sa ikapitong araw ng
sanglinggo ayon sa kalendaryong iyon na may paganong batayan.
Binabalewala nila ang buong katawan ng makasaysayang ebidensya na
nagpapakita na ang pitong araw ng sanglinggo ay nagsisimula sa unang araw na
tinatawag na Linggo at nagtatapos sa Ikapitong araw bilang huling araw, na
tinatawag na Sabado o araw ng Saturn ng mga pagano. Ang mga tagapagtaguyod
ng sistemang ito ay binabalewala ang katotohanan ng buong katawan ng
liturgical argument na nangangatwiran na ang Linggo ay ang araw ng pagsamba
ng mga Cristiano bilang ikawalong araw at kung saan nagsisimula ang bagong
sanglinggo. Ipinakikita ng tala na ang sistemang ito ng Linggo ay pumasok sa
iglesia sa pamamagitan ng mga kulto ng araw mula 111 CE. Ang sanglinggo ay
naayos na sa Judea at ang sistema ng Templo para sa milenyo bago ang
panahong iyon, at ang Ikapitong Araw ay ang Sabbath at ipinagdiriwang nang
ganoon sa loob ng ilang libong taon.
Ang mga tagapagtaguyod ng hindi nakatakdang Sabbath ay binabalewala ang
kabuuang kasaysayan na nagpapakita na ang mga Judio at LAHAT ng
unang-siglong Cristiano ay iningatan ang Ikapitong Araw ng Sabbath sa
ikapitong araw ng sanglinggo na tinatawag na Sabado, at ang mga Judio at mga
Sabbatarian ay nananatili, hanggang ngayon, na ipinangingilin ang Ikapitong
Araw ng Sabbath. Ang lahat ng mga iskolar ay sumasang-ayon na ang Sabbath ng
Bibliya ay Sabado noon pa man. Ang Gregorian calendar ay walang kinalaman sa
siklo ng sanglinggo at noong ipinakilala ang siklo ay nauna na itong umiral
ng ilang libong taon.
Ang argumentong isinulong ay nagpapakita lamang ng malalim na kamangmangan
ng mga grupong nagtataguyod ng ganitong sistema at kadalasan sila ay
nagmumula sa US. Paano nga ba binibigyang-katwiran ng mga taong ito ang
kanilang argumento para sa isang nagpapalit na araw ng Sabbath batay sa
Bagong Buwan?
Ang sagot ay sila ay bumabalik sa isang argumento na sa katunayan ay isang
batayan ng Egipto. Ang Bagong Buwan ay itinuturing na isang Sabbath bilang
unang araw ng buwan at pagkatapos ay binibilang ang apat na sanglinggo ng
dalawampu’t walong araw kung saan ang Sabbath ay bumagsak ng ika-8, ika-15,
ika-22 at ika-29 na araw. Ang Ikatatlumpung araw kapag ito ay bumabagsak,
tulad ng nangyayari bawat isang buwan o higit pa, ay walang katapat na araw
ng Sabbath.
Dahil walang ebidensya sa loob ng Templo ng Cristiano at Judio at sa
kalaunang kasaysayan upang bigyang-katwiran ang argumentong ito, at walang
anuman rin sa Bibliya na nagbibigay-katwiran dito, ang mga tagapagtaguyod ng
teoryang ito ay bumabalik sa teksto ng Exodo 16 na tumatalakay sa manna.
Nagsisimula ang Exodo 16:1 sa pagpapaliwanag na ang mga Israelita ay
dumating sa ilang ng Sin noong Ikalabinlimang araw ng Ikalawang buwan. Ang
mga anak ni Israel ay nagsimulang magreklamo laban kay Moises mula doon.
Sinabi ng Panginoon sa mga anak ni Israel na maglalaan Siya ng tinapay mula
sa langit ng anim na araw ng sanglinggo at sa Ikaanim na araw ay maglalaan
siya ng sapat para sa Araw ng Sabbath gayundin para sa Ikaanim na araw. Sa
lahat ng iba pang mga araw, ang manna ay hindi nananatili para sa susunod na
araw ngunit magiging mabaho at magkakaroon ng mga uod (Ex. 16:19-20).
Ang payak na argumento na nabuo na ang mga pugo ay ipinadala sa hapon ng
Ikalabinlimang araw at pagkatapos sa umaga ng Ikalabing-anim na araw ay
nahulog ang manna at pagkatapos ay nagsimula ang pagbilang ng lingguhang
Sabbath.
Ngayon ang argumentong ito ay hindi pinapansin ang ilang malalaking
pangyayari sa kasaysayan at bibliya. Sa halip ay walang muwang na
ipinagpalagay na ang mga Israelita ay hindi alam kung kailan ang Sabbath
hanggang sa panahong iyon. Binabalewala din nito ang pangunahing
istrukturang Hebreo ng sanglinggo na kung saan ay mayroon lamang istruktura
ng pagbibigay ng pangalan sa mga araw bilang Una ng Sabbath at iba pa
hanggang sa umabot sa Ikapitong Araw na tinawag na
Sabbath, o sa kasong ito ang
Sabbath ng mga Sabbath. Samakatuwid, ang argumentong ito ay umaasa na ang
Ikalabinlima ay ang Sabbath at ang Unang araw ng pagtitipon ng manna ay
nagsimula sa Ikalabing-anim na araw. Pagkatapos ay pinagtalunan na ang manna
ay nagpatuloy sa pagbagsak hanggang sa ikaanim na araw na siyang
Ikadalawampu’t isang araw ng buwan.
Ngayon ang lumang argumento na ito ay halos nakakabigla sa kamangmangan nito
sa kasaysayan at lohika. Gayunpaman, may ilang mga tao na isinulong ito
bilang katotohanan at tunay. Wala tayong tiyak na katibayan na ang
Ikalabinlimang araw ay talagang Sabbath. Ito ay umaasa sa isang palagay na
ang Ikalabing-anim ay ang Unang araw ng sanglinggo at ang Exodo 16 ay hindi
nagsasabi na ang Sabbath ay sa ika-22 araw ng Ikalawang buwan. Iyon ay isang
pagpapalagay na nakapaloob sa kanilang argumento. Ang pagsasabi na ang Exodo
16 ay nagsasabi na ang Sabbath ay nasa ika-22 ng Ikalawang buwan ay isang
haka-haka lamang. Ang manna ay maaaring bumagsak sa alinmang araw ng
sanglinggo hanggang sa Ika-anim na araw. Alam ng bawat Israelita kung ano
ang mga araw at pinangingilin nila ang Sabbath ng mahabang panahon bago pa
ito. Kung talagang ang lingguhang Sabbath ay bumagsak ng ika-22 ng Iyar sa
taong iyon, kung saan walang aktwal na patunay, ano ang pinatutunayan nito
maliban sa ang taong iyon ay nagkaroon ng pagbilang ng Omer ng Ikalawang
buwan kung saan ang Sabbath ay bumagsak sa Bagong Buwan (1), ika-8, ika-15,
ika-22 at ika-29 na araw ng buwan.
Nabanggit na sa taong ito (2009) ang mga Sabbath ng Ikalawang buwan ay
nagkataon ding bumagsak sa 1, ika-8, ika-15, ika-22, at ika-29 na araw ng
lunar month. Kung talagang ipinagpalagay natin na ang ika-15 ng Ikalawang
buwan ay totoong Araw ng Sabbath at ang Ikalabing-anim ay ang Unang araw ng
sanglinggo at ang Unang araw kung saan nahulog ang manna, ito rin ang
nag-uugnay sa ika-32 taon ng ika-120 Jubileo na may Taon ng Exodo at
nagpapakita na nangyari na ang lahat noon at bahagi ng normal na siklo ng
Sabbath na nauugnay sa bagong taon ng Lunar sa patuloy na batayan.
Ang katotohanan ay ang Sabbath at ang lunar cycle ay hindi kailanman
magkaugnay at gumagana nang hiwalay sa isa't isa. Parehong ang Bagong Buwan
at Sabbath ay dapat ituring bilang Banal at walang pangangalakal sa mga araw
na iyon (Amos 8:5). Kailanman ay walang koneksyon para sa lingguhang
Sabbath, tanging sa mga Banal na Araw lamang, at ang Dakilang Saserdote ay
nakadamit para sa parehong mga araw at ang mga talaan ng Templo ay malinaw
na ipinapakita na ang mga araw ay bumagsak ng magkaiba.
Ang Bagong Tipan ay lubos na malinaw na nagpapakita na ang mga araw ay hindi
nakadepende sa isa't isa. Alam din natin na sa taong pinatay si Cristo ang
Ikalabing-apat na araw ng Unang buwan ay bumagsak ang Abib sa Ikaapat na
araw ng linggo, na tinatawag nating Miyerkules. Atin ding nalalaman nang
walang pag-aalinlangan na siya ay nasa libingan sa loob ng tatlong araw at
tatlong gabi at nabuhay muli sa pagtatapos ng Sabbath sa gabi.
Ang mga tagapagtaguyod ng argumentong ito ay pinilit na tanggihan ang
katotohanan ng Tanda ni Jonas (tingnan ang araling
Ang Tanda ni Jonas at ang
Kasaysayan ng Muling Pagtatayo ng Templo [013]).
Ang Tanda ni Jonas ay si Cristo ay tatlong araw at tatlong gabi sa ilalim ng
tiyan ng lupa. Pagkatapos ay napilitan silang tanggapin ang mga doktrina ng
diyos na si Attis at itinataguyod ang isang Biyernes na Pagbibitay at isang
Linggo ng Pagkabuhay na Mag-uli. Ginawa nila ito kahit na imposible sa kahit
anumang taon kung saan si Cristo ay maaaring bitayin. Ang timing ng
kamatayan ni Cristo ay sakop sa aralin ng
Oras ng Pagbitay at
Pagkabuhay na Mag-uli (No. 159).
Ang tanging dahilan kung bakit isinulong ang katawa-tawang teoryang ito ay
upang subukang pabulaanan ang kalendaryo ng Templo at makipagtalo para
ipatupad ang isang sistemang hindi makatwiran at sa gayon ay pilitin ang
lahat ng mga Cristiano na magpatuloy sa paganong sistema na binuo ng mga
huwad na Cristiano sa pagsamba sa Linggo at gamitin ang kalendaryo ng kulto
ng araw at misteryo at ang teolohiya ni Attis (tingnan din ang
Maling Representasyon ng
Binitarian at Trinitarian sa Sinaunang Teolohiya ng Godhead (No. 127B)).
Ang Sabbath ay hindi nawala, ni hindi nagpapalit ng araw sa buong buwan, ni
ang sanglinggo ay hindi nagsisimula ng Lunes at ni hindi naiiba ang Sabbath
sa pagitan ng mga Judio at Cristiano.
Ang Sabbath ay ang Ikapitong Araw ng sanlinggo na tinatawag nating Sabado at
ito ay itinakda ng Diyos para ingatan at iningatan ng iglesia mula nang ito
ay mabuo.
Ang Ikaapat na Utos ay nananatili at mula rito umiikot ang Kalendaryo, mga
Sabbath, mga Bagong Buwan at lahat ng mga Banal na Araw at mga Kapistahan ng
Diyos, gaya ng ipinaliwanag sa
Kalendaryo ng Diyos (No. 156).
Sa hula, ang pag-uulit sa taong ito ng pagkakasunud-sunod ng kalendaryo ng
Exodo at ng Kamatayan ni Cristo ay maaaring magkaroon ng ilang malalim na
kahulugan para sa taong ito. Nagsimula ang sanglinggong ito sa ika-5 Araw ng
Ab at nagtatapos sa panahon ng paglilitis ng Ab sa Ikaanim na araw ng
sanglinggo, na siyang Ikasampu ng Ab. Ang Sabbath sa sanglinggong ito ay ang
Ikalabing-isang araw ng Ab. Ang sanglinggo mula 5 hanggang 10 Ab ay isa sa
pagsubok sa Israel at ang lahat ng kasalanan ay dapat alisin at pagsisihan o
ang Diyos ay kikilos ng ika-10 ng Ab.
Ngayong Sabbath, dapat tayong maging malinis sa lahat ng kasawian na
ibinabagsak sa bansa ng Pisikal at Espirituwal na Israel.
Dapat nating lahat pagnilayan ang mahalagang pagkakasunod-sunod na iyon at
ang mga suliraning nauugnay dito. Ang taon na ito ay sumusunod sa eksaktong
parehong pagkakasunod-sunod na naranasan ng mga Israelita sa Sinai. Ang mga
sanglinggo ay bumabagsak sa eksaktong parehong mga araw ng buwan tulad noon
sa Exodo. Kaya ang ika-14 ng Abib ay bumagsak sa Miyerkules ngayong taon
(2009) tulad noong taon na si Cristo ay pinatay sa tulos, at gayundin noong
taon na pinatay ni Cristo ang mga panganay ng mga tumangging sumunod sa
kanya sa Egipto. Iyon ang taon na ang Dakilang Anghel ng Presensya ay
nilabas ang Israel mula sa Egipto at pinakain sila sa ilang, at alam natin
na ang Bato na iyon ay si Cristo (1 Cor. 10:4).
Ang Pentecostes ay bumagsak sa Linggo ng 8 Sivan at sinamba ng Israel ang
Ginintuang guya sa Tammuz at ang Pag-akyat ni Moises ay nasa parehong mga
araw na tulad ng taong ito. Sa pag-iisip na iyon dapat nating muling balikan
ang
Mga Pag-akyat ni Moises
(No. 70)
at tandaan din na ang Diyos ay hinaharap din ang Juda gayundin sa buong
Israel sa panahong ito hanggang sa Unang araw ng Ikapitong buwan. May
mahalagang pagkakasunod-sunod ang Diyos sa pagharap sa Iglesia noong taong
2009 at pinalawak ito noong 2010.
Maiintindihan din natin ngayon kung bakit dinala ng Diyos ang napakaraming
tao sa iglesia sa labas ng US at Britanya noong 2009. Ito ay sumisimbolo din
sa Karamihang Sama-sama ng Exodo. Pagsapit ng ika-10 ng Ab ang Diyos ay
nagsama-sama ng napakalaking grupo ng mga tao sa loob ng iglesia na nagsisi
at ibinigay ang kanilang sarili sa Diyos at sa Kanyang sistema na hindi pa
nakita ng iglesia noon. Mas marami nang tao sa CCG sa labas ng Britanya at
Hilagang Amerika kaysa dati nang nasa ilalim ng Churches of God sa loob ng
maraming siglo, at higit sa dalawang beses na mas marami kaysa dati sa WCG
at COG (SD) sa mga bansa sa labas ng Britanya at Hilagang America sa buong
kasaysayan nila.
Ang Diyos ay hinaharap ang mga Gentil ng Commonwealth ngayon, sa
kapangyarihan. Ito ang pinangako kay Efraim na ibinigay ni Jacob sa
pagpapala ng pagkapanganay, sapagkat sa kanya magkakaroon ng katuparan ang
mga Gentil. Noong umaga ng ika-9 ng Ab ang Tanzanian conference ay nagtipon
at ang muling pagsasaayos ng Tanzania ay nagsimula. Nakatakda at nagaganap
ang Sudan Conference noong umaga ika-10 ng Ab. Kinukumpleto ng panahong ito
ang pagkakasunod-sunod ng pagsisisi. Ang muling pagsasaayos sa ibang mga
bansa ay mahusay na isinasagawa at magpapatuloy. Ang Sabbath ng 11 Ab ay
sumisimbolo sa muling pagsasaayos at pagtatayo ng Katawan ni Cristo sa mga
Gentil.
Haharapin na ngayon ng
Diyos ang mga Gentil at ang mga Iglesia ng Diyos.
Hanggang sa mga Pakakak na idinagdag ng Diyos sa mga pinili. Mula sa
Tabernakulo 2009 sinimulan ng Diyos na tanggalin ang mga tupa sa mga kamay
ng mga pastol sa lahat ng dako at idinagdag sa Lubhang Karamihan ng Unang
Pagkabuhay na Mag-uli. Sa Paskuwa 2010 o 33/120 napakalaking bilang ang
idinagdag sa iglesia at ngayon ay lumalago nang mabilis.
q