Christian Churches of God

No. F043

 

 

 

 

 

Komentaryo sa Juan:

Panimula at Bahagi 1

(Edition 1.0 20220812-20220812)

 

 

Komentaryo sa Kabanata 1-4.

 

Christian Churches of God

PO Box 369,  WODEN  ACT 2606,  AUSTRALIA

 

E-mail: secretary@ccg.org

 

(Copyright © 2022 Wade Cox)

(Tr. 2022)

 

This paper may be freely copied and distributed provided it is copied in total with no alterations or deletions. The publisher’s name and address and the copyright notice must be included.  No charge may be levied on recipients of distributed copies.  Brief quotations may be embodied in critical articles and reviews without breaching copyright.

 

This paper is available from the World Wide Web page:
http://logon.org and http://ccg.org

 


 Komentaryo sa Juan Bahagi 1 [F043]

 


Panimula

Ang makabagong pagpuna sa teksto ay madalas na hinahangad na bawasan ang kahalagahan, pagkakalagay at petsa, ng Ikaapat na Ebanghelyo. Sinubukan pa nga ng ilan na ihiwalay si Juan na anak ni Zebedeo mula kay Juan sa Efeso. Inilalagay ito ng tradisyon sa Ika-apat na posisyon ngunit ang ilang mga unang manuskrito (MSS) gaya ng Codex Bezae (D) at ng Washington Codex (W) ay naglalagay sa dalawang Ebanghelyo ng Apostolikong may-akda, sina Mateo at Juan sa una, kasama sina Marcos at Lucas pagkatapos nila. Ang maagang paglalagay ng mga Ebanghelyo ay ipinaliwanag din sa Komentaryo sa Ebanghelyo ni Mateo (F040i) at sa Pagpapanumbalik kay Marcos (F041) at Lucas (F042) ni Pedro at Pablo ayon sa pagkakabanggit, sa mga pambungad sa mga ebanghelyong iyon.

 

Mula sa F040i: “Ang tradisyonal na teorya ng mga Ebanghelyo na nagsasabing si Mateo ang unang ebanghelyo ay nakasalalay sa pahayag ni Papius (ika-2 siglo), na sinipi ni Eusebius (Church Hist. III, 39.16). Naitala na si Mateo ay nagsulat sa Hebreo at ang terminong ginamit bilang pagtukoy sa isinulat niya ay tinukoy bilang ang logion, o mga orakulo. Ang ebanghelyo ni Mateo ay ginamit ng ilan, gaya ng mga Ebionita, nang eksklusibo at sa gayo'y nagbunga ng mga pagkakamali sa teolohiya ng mga ito. Si Papius mismo, sa kanyang mga sinulat, na sinipi ni Eusebius, ay tumatalakay sa Ebanghelyo ni Marcos bago si Mateo at ang katotohanang ito ay maling hindi napapansin ng karamihan sa mga iskolar, at itinala ni Grant (ibid) ang katotohanang ito sa p, 303, col. 2). Ang maling pananaw na ito ay pinagtibay ni Augustine at ito ay tumagos sa karaniwang pananaw ng mga iglesia.

 

Ang karagdagang katibayan para sa paglalagay ng pagkakasunud-sunod ng mga ebanghelyo ay matatagpuan mula sa isang mosaic sa mausoleo ng Galla Placidia sa labas ng simbahan ng San Vitale sa Ravenna. Siya ay kapatid na babae ng Emperador Honorius, emperador ng Kanluran. Siya ay napaka-adventurous ngunit namatay kaagad pagkatapos maitayo ang kanyang mausoleo. Ang petsa ng Mosaic ay ca. 440 CE at ang Mosaic ay may mababang antigong lalagyan ng libro na may nakatagilid na balikat. Ang Mosaic ay nagpapakita ng mga Ebanghelyo bilang:

Marcus Lucas

Matteus Ioannes

Ito ay ginawa sa loob lamang ng isang siglo mula sa Nicaea noong 325 CE at siyam na taon lamang pagkatapos ng konseho ng Efeso noong 431 CE. Ang mosaic na ito ay nauna sa karaniwang pagtanggap ng haka-haka ni Augustine batay sa gawa ni Papius, na hindi pinapansin ang komento ni Papius na binabanggit ang Marcos muna. Inaakala niya na nauna si Mateo at pagkatapos ay si Marcos na nagpaikli sa kanya at pagkatapos ay sina Lucas at Juan. Ang katotohanan ay nauna si Marcos kay Mateo at pinalawak ni Mateo si Marcos at sumulat sa Hebreo na ipinadala sa Asia Minor at isinalin sa Griyego, Aramaic at pagkatapos ay Arabic. Dinala ito sa India pasimula sa iglesia doon (cf. 122D).

 

Ang iba pang mga listahan ay makukuha mula sa MSS na nagpapakita ng iba pang mga order ng produksyon tulad ng paglalagay ng mga pangalan ng mga apostol muna sa kahalagahan tulad ng listahan ng Clermont mula sa Egypt ca. 300 CE kasama sina Matthew, John, Mark at Luke, o ang listahan ng Cheltenham na natuklasan ni Mommsen noong 1885, at kung minsan ay tinatawag na listahan ng Mommsen, na nagmumula sa North Africa ca. 360 CE.” Ang mga karagdagang sanggunian ay nakalista sa (F040i).

 

Ang pinakamaagang pagtukoy sa teksto ni Juan ay naitala na nagmula sa isang Egyptian Papyrus fragment na na-decipher ni C.H. Roberts noong 1934. Nalaman niya na ang fragment ay naglalaman ng Teksto ng Juan 18:31-33 sa harap at Juan 18:37-38 sa likod. Ang tumpak na petsa ng fragment ay may petsang oras ng pinagmulan nito sa pagitan ng 125-130 CE. Kaya't ang tekstong ito ay malinaw na patunay na si Juan ay naisulat bago pa ang 125 at kilala sa Ehipto noong panahong iyon. Ang natuklasang ito, sa pinakakaunti,     ay nagpapatunay na ang Ebanghelyo ni Juan ay isinulat nang husto bago ang 125 CE at makukuha sa Ehipto at ginagamit bilang isang sanggunian doon bago ang 125 CE.  Ito ay kahit papaano ay makukumpirma ang pagkakagawa dito ay bago ang Apocalipsis sa pinakahuli. A. Remmers notes: “Ang papyrus na ito ay itinatago sa Manchester sa John Ryland's Library at taglay ang termino P52. [1]”

 

Konteksto, Petsa at Interpretasyon

Ginawa ni Clement ng Alexandria ang pahayag na "sumulat si Juan ng isang espirituwal na ebanghelyo" (Eusebius, Hist. eccl. 6.14.7). Simula noon ang mga mambabasa ay may posibilidad na ipagpalagay na ang Ebanghelyo ay hindi gaanong makasaysayan kaysa sa Sinoptikong Ebanghelyo. Ito ay malamang na hindi tama. Gayunpaman maraming mga detalye sa Juan ang itinuturing na mas malapit sa makasaysayang konteksto ni Jesus kaysa sa mga nasa Sinoptikong salaysay. Ang pinaka makabuluhan halimbawa sa tagal ng kanyang ministeryo, sa salaysay ni Juan, si Jesus ay nakibahagi sa isang ministeryo ng mga dalawa at kalahating taon, kumpara sa isang taon sa iba pang mga Ebanghelyo. Sa Juan, dumalo si Jesus sa maraming kapistahan sa Jerusalem, kabilang ang tatlong taunang kapistahan ng Paskuwa (2:13; 6:4; 11:55). Ang aktibong ministeryo ng ilang taon ay tama. Ang mga Sinoptikong Ebanghelyo ay nakatuon sa pagpapaliwanag ng makasaysayang ministeryo. Ang bawat ebanghelyo ay may tiyak na layunin. Si Juan ay nakatuon sa pagpapaliwanag ng pagkakasunod-sunod ng mga gawain at teolohikong layunin ng -tao. Mahalagang maunawaan ang Tanda ni Jonas sa misyon ni Juan at ng Cristo gaya ng makikita natin mula sa teksto sa  Komentaryo kay Jonas (F032) at saka sa Tanda ni Jonas at ang Kasaysayan ng Muling Pagtatayo ng Templo (No. 013).  Ang mga aksyon ng iglesia sa Jerusalem pagkatapos ng kamatayan ni Santiago noong taong 63/64 CE at ang kanilang mga aksyon, sa pagtakas sa Pella, ay magandang ebidensya para sa pagiral ng mga Ebanghelyo bago ang petsang iyon at bago ang pagbagsak ng Templo noong 70 CE at ang kanilang pagtatali sa mga hula ng Daniel Kabanata 9 sa Tanda ni Jonas (F027ix); (Tingnan din sa  Digmaan sa Roma at ang Pagbagsak ng Templo (No. 298)). Ito ay mapanghikayat na katibayan sa ang Tanda. Sa halip, ang ika-14 hanggang ika-17 Siglo na mga Protestante, na sumulat ng Textus Receptus, at pagkatapos ay ang KJV, ay iginiit na itali ang teksto ng Daniel 9:24-27 (at marami pang ibang tekstong Griyego) sa paglalang, at sa ministeryo ni Cristo, sa pamamagitan ng pamemeke, sa halip na maunawaan ang Tanda ni Jonas (F027ix). Ang iglesia ng 1st Century ay tila naunawaan ang mga unang yugto ng Tanda ni Jonas hanggang 70/71 CE, kahit na hindi nila naiintindihan ang  Pagkumpleto ng Tanda ni Jonas (No. 013B) hanggang sa mga digmaan sa wakas.

 

Ang Ebanghelyo ni Juan din ang isang tanging direktang tumutugon sa makasaysayang katotohanan ng pamumuhay sa ilalim ng pananakop ng mga Romano (11:48). Ang iba pang mga pagkakaiba sa kronolohiya ay napakahalaga din. Bagama't ang Sinoptikong Ebanghelyo ay nakakulong sa pagtalakay sa isang Paskuwa ng 30 CE, ang Ebanghelyo ni Juan ay kinikilala bilang hindi nakikibahagi si Jesus sa hapunan ng Paskuwa kasama ang mga alagad, gaya ng ipinahiwatig na maaaring mangyari sa Sinoptikong Ebanghelyo. Nagdulot ito ng kalituhan sa ilan sa mga Ika-20 Siglo na mga Iglesia ng Diyos na hindi nakaunawa sa Paskuwa na ginanap dito sa ilalim ng Kalendaryo ng Templo. Sa halip, ang huling pagkain ni Jesus ay sa araw bago ang Paskuwa alinsunod sa mga pamamaraan ng Deut 16:5-8 na nagtatakda para sa mga tribo ng Israel na pumunta sa pansamantalang tirahan. Ang mga Trinitarian na nag-iingat ng Kapistahan at Kalendaryo ng diyosang Easter ay tila ayaw na maunawaan kung ano ang nangyayari sa Paskuwa ng 30 CE, na siyang pinakahuli sa tatlong Paskuwa na binanggit sa ebanghelyo, ibig sabihin, mula 28, 29 at 30 CE. (Tingnan ang mga araling  Ang Edad ni Cristo sa Pagbibinyag at ang Tagal ng Kanyang Ministeryo (No. 019) at saka  Oras ng Pagpapako sa Krus at Pagkabuhay na Mag-uli (No. 159).)  Sa Ebanghelyo ni Juan, si Jesus ay ang Kordero ng Diyos na ipinako sa krus sa araw bago ang Paskuwa sa ika-3 ng hapon sa 14 Abib, na siyang tamang araw kung saan ang Paskuwa ay kinakatay at ang unang tupa na pinatay sa ika-3 ng hapon ay iniharap sa Dakilang Saserdote bawat taon. (tingnan si Josephus (BJ. Bk.vi 3). Pag-unawa din sa timing ng 14 Abib noong 30 CE ayon sa Kalendaryo ng Templo (No. 156) (hindi ang Kalendaryong Hillel ng mga modernong Judio na inilabas noong 358 CE batay sa mga pagpapaliban at sa Babylonian Intercalations na dinala kay Hillel noong 344 CE ng dalawang Babylonian rabbis (tingnan sa 195195b195C195D). Hindi pinanatili ng mga Iglesia ng Diyos ang Kalendaryong Hillel sa buong panahon ng pag-iral nito, mula sa isyu nito noong 358 CE, hanggang sa dinala ito ng mga judaiser sa mga Iglesia ng Diyos noong 1940s, sa pamamagitan ng kamangmangan. Sa Sinoptikong Ebanghelyo, ang Huling Hapunan ay nakita bilang isang hapunan ng Paskuwa na binago sa isang Eukaristikong pagkain. Sa katunayan, ito ay inilaan upang maging Taunang Hapunan ng Panginoon bilang Ikalawang Sakramento ng Iglesia (Mga Sakramento ng Iglesia (No. 150)). Wala itong kinalaman sa ostiya at tubig (at bahaging alak) sakramento ng mga kulto ng Araw at Misteryo ng pagsamba kay Baal tuwing Linggo.

 

Sa Ikaapat na Ebanghelyo, si Jesus ang larawan at kapahayagan ng Diyos sa mundo bilang ang elohim ng Mga Awit 45:6-7 at Heb. 1:8-9; at gayundin ang Awit 110:1 (tingnan sa No. 177178). Ang kahalagahan ng mga tekstong ito sa OT ay tila binabalewala o minaliit ng mga akademikong Trinitarian (tingnan ang mga teksto sa  Ang Plano ng Kaligtasan (No. 001A) Paano Naging Pamilya ang Diyos (No. 187);  Ang Pre-existence ni Jesucristo (No. 243)). Siya ay isinugo ng Diyos at ang pagkaalam sa katotohanang ito at sa mga Nilalang ay Buhay na Walang Hanggan (Jn. 17:3; No. 133). Ang nakakakilala kay Jesus, nakakakilala sa Diyos (1:18; 14:9), gaya ng si Jesus ay ang tanging ipinanganak na Diyos (monogenes theos) na nagpahayag sa Kanya, gaya ng nakasaad sa 1:18 at isa na sumusunod sa mga Kautusan ng Diyos at sa Pananampalataya at Patotoo ni Cristo (Rev. 12:17; 14:12), at gayundin ang utos ni Jesus na mahalin ang iba sa komunidad, mananatili sa pag-ibig ng Diyos at magkakaroon ng ganap na kagalakan (15:10). Ang mga mananampalataya ay pinagkalooban ng buhay na walang hanggan at pinangakuan ng isang lugar sa piling ng Ama at ng Anak (3:16; 8:51; 14:1–3). Gayon din, ang hindi naniniwala, at hindi tumutupad sa mga Kautusan ng Diyos, ay hinatulan na (3:18). Ang hindi nananatili kay Jesus ay “itatapon na parang sanga” upang matuyo at masunog (15:6). Kung ang mga mananampalataya ay may buhay na walang hanggan sa  Unang Pagkabuhay na Mag-uli (No. 143A), ang mga makasalanan, (yaong mga hindi naniniwala at sumusunod sa mga Kautusan ng Diyos at sa Patotoo at Pananampalataya kay Jesus (Apoc. 12:17; 14:12) ay mamamatay. Sapagkat ipinaliwanag ni Juan na ang kasalanan ay paglabag sa kautusan (1Jn. 3:4). Ang mga makasalanan ay mamamatay sa kanilang mga kasalanan (8:24). Ang mga makasalanan, gaya ng nakikita natin mula sa Apocalipsis, haharapin Ang Pangalawang Kamatayan (No. 143C) sa katapusan ng  Ikalawang Pagkabuhay na Mag-uli (No. 143B) kung hindi sila magsisi (Apoc. Ch. 20 F066v). Ang sinumang naniniwala, na kapag sila ay namatay, sila ay mapupunta sa langit, at ang iba ay mapupunta sa impiyerno, ay ayon sa kahulugan hindi mga Cristiano, dahil iyon ang doktrina ng mga sumasamba kay Baal sa mga kulto ng Araw at   Misteryo (Tingnan din sa Justin Martyr, Dial. LXXX muling binanggit sa No. 143A sa itaas). Ang mga paganong doktrinang ito ay pumasok sa Judaismo sa pamamagitan ng mga doktrinang Gnostic sa Alexandria, at hinatulan sila ni Juan (at ni Cristo) bilang hoi Ioudaioi, “ang mga Judio.” Tinutukoy sila ni Cristo bilang mga nagsasabing sila ay mga Judio at sila’y hindi (Apoc. 3:9). Ito ay hula na nangyayari sa mga Edomita sa ilalim ng mga Macabeo ca 160 BCE, at kung saan ay upang magkaroon ng katuparan sa isang patuloy na batayan, mula kay Herodes at sa mga Idumeano sa Judea, at sa ilalim ng mga Romano, sa loob ng panahon hanggang sa Ikalimang Siglo kasama ang Mga Arabo at Phoenician Hilagang Aprikano, Canaanites, at Egipcio, sa Espanya, at pagkatapos ay hanggang sa ikapitong Siglo nang ang Turkic Khazzar Ashkenazi ay nagbalik-loob sa Judaismo ca. 630 CE. Ayon sa kasaysayan, si Jesus at ang lahat ng kanyang mga alagad ay mga Judio, kaya't tila nakakagulat na marinig ang sinabi ng Jesus ni Juan na ang mga hindi naniniwala na mga anak ni Abraham ay mga supling ng diyablo (8:39–44). Si Juan mismo ay isang Levita at nakasuot umano ng Epod.  Ngunit ang pagtukoy sa Apocalipsis 3:9 ay nagpapaliwanag ng tunggalian at ang modernong YDNA ay nagsasabi rin ng kuwento (tingnan sa No. 212E). Ang mga huwad na Judio na ito ay sinisira ang Kautusan ng Diyos at ang Kalendaryo ng Templo sa kanilang mga tradisyon, at ginagawa ito hanggang sa araw na ito. Tingnan  Ang Araw ng Panginoon at ang mga Huling Araw (No. 192).

 

Ang New Oxford Annotated na Bibliya ay nagsasaad:

“Pinagtatalunan ng mga iskolar kung paano isalin ang pariralang hoi Ioudaioi, dahil malinaw na hindi ito tumutukoy sa lahat ng mga Judio. Dahil inihahambing din ng Ebanghelyo ang positibong tugon kay Jesus sa rural na rehiyon ng Galilea at ng tumitinding poot ng mga Judean sa Jerusalem, pinapaboran ng ilan ang “mga Judean” bilang pagsasalin ng hoi Ioudaioi. Lalo na dahil sa pamana ng marahas na anti-Semitism sa kasaysayan ng Kanluran, ang problema sa pagsasalin ay isang seryosong problema. Isang teorya tungkol sa makasaysayang konteksto ng Ebanghelyo na tanyag noong huling bahagi ng ikadalawampu siglo ang nagpaliwanag sa pagalit na paggamit ng “mga Judio” bilang reaksyon sa isang pormal na pagpapatalsik ng mga mananampalataya kay Cristo mula sa mga sinagoga ng mga Judio. Ang teorya ay nakasalalay sa paggamit ng Ebanghelyo sa terminong Gk. na aposynagogos (lit., “lumabas sa sinagoga”). Lumilitaw ito nang tatlong beses sa Ebanghelyo (9.22; 12.42; 16.2), ngunit wala saanman sa sinaunang panitikang Griyego. Sa nakalipas na mga taon, ang paniwala ng isang pormal na pagpapatalsik mula sa sinagoga bilang makasaysayang sanligan para sa Ebanghelyo ay pinabulaanan, dahil ipinapalagay nito na ang isang bendisyon mula sa huling yugto sa liturhiya ng mga Judio ay kumakatawan sa isang sumpa laban sa mga tagasunod ni Jesus. Nabigo rin ang teorya ng pagpapatalsik sa sinagoga para sa katibayan mula sa salaysay ng Ebanghelyo. Halimbawa, ang 12.11 ay tumutukoy sa boluntaryong pag-alis sa sinagoga sa halip na pagpapatalsik. Sa ilang lugar, ginagamit ang “mga Judio” sa neutral na paraan, gaya ng pagtukoy sa kapistahan ng mga Judio na dinadaluhan ni Jesus (5.1), o sa mga Judiong nagtitipon kasama sina Maria at Marta upang aliwin sila (11.19). Sa katunayan, dapat ding pansinin na sina Maria at Marta, malinaw na matalik na mga kasama ni Jesus, ay nakikisama pa rin sa mga Judio—sila ay hindi “pinaalis sa sinagoga.” Sa ibang mga lugar, ang pananalitang “mga Judio” ay isang pagkakaiba-iba sa negatibong grupong sumasalungat kay Jesus, “mga di-mananampalataya” o maging “sa sanlibutan.” Sa pangkalahatan, kapag ang mga manunulat ng Ebanghelyo ay tumukoy sa “mga Judio” sa paraang magkaaway, nasa isip nila ang mga awtoridad sa relihiyon. Dahil dito, ang ilang mga iskolar ay nag-iisip na ang mga sanggunian sa pagpapaalis sa sinagoga ay maaaring isama sa Ebanghelyo upang pigilan ang mga mananampalataya ni Jesus na umalis sa sinagoga na bumalik dito (tingnan ang 1 Jn 2.19). Sa ganitong diwa, ang isang mas tumpak na paglalarawan ng mga pangyayari na sinasalamin ng retorika ng Ebanghelyo ay makikita ang mainit na retorika na dumadaloy sa magkabilang panig. Iyon ay, ang mga tagasunod ni Jesus ay maaaring nagpasyang umalis sa lokal na sinagoga sa galit dahil sa mainit na hindi pagkakasundo tungkol sa pagkakakilanlan ni Jesus. Ang mga sangguniang ito sa pagiging "inalis" ay maaaring magbunyag ng kaunti pa kaysa sa mga pagkabigo, galit at sakit sa pagitan ng mga grupong malapit na magkaugnay. Ang isang layunin ng Ebanghelyo ay maaaring tiyakin at patatagin ang paniniwala ng komunidad, sa ikaliliwanag ng mga ganitong maigting na sitwasyon (tingnan sa 20.31, tala b).” Colleen Conway

The New Oxford Annotated Bible with Apocrypha (pp. 1917-1920). Oxford University Press. Kindle Edition.

 

Sa totoo lang mas seryoso pa ito at ito ay nangangailangan ng pagpapadala ng mga Saksi pagkatapos ng tinig ng Dan-Ephraim (tingnan sa 1:19ff; Jer. 4:15-27; (No. 044)) sa mga Huling Araw (tingnan sa No. 135141D) sa  Pagkumpleto ng Tanda ni Jonas (No. 013B)). Sinabi ni Cristo na hindi tayo matatapos sa pagtakas sa mga lungsod ng Israel hanggang sa dumating siya na Anak ng Tao (Mat. 10:23) (F040ii).

 

Ang kahalagahan ng Ebanghelyo ni Juan ay nakasentro sa pagkakakilanlan nito sa posisyon ni Cristo bilang Anak ng Diyos na inilaan ang Israel bilang kanyang mana sa Nag-iisang Tunay na Diyos na si Eloah sa Deut. 32:8 (RSV not KJV (tingnan sa No. 164F164G). Ang Sinoptikong Ebanghelyo ay nagpapakita ng Cristo, ngunit hindi ganap na ipinaliwanag ang kanyang posisyon sa mga teksto ng Bibliya. Inihaharap at ipinaliwanag ito ni Juan sa mga terminong mauunawaan mula mismo sa Kasulatan at gaya ng sinabi ni Cristo, siya ay anak ng Diyos (Deut. 32:8; Awit. 45:6-7; 110:1; Heb. 1:8-9) at ang tungkulin ng sangkatauhan ay maging elohim o theoi, bilang mga diyos, at ang Kasulatan ay hindi masisira (Jn 10:34-36) (tingnan ang  Hinirang bilang Elohim (No. 001)).  Ang ebanghelyo ay nagsisimula sa  Pre-existence ni Jesucristo (No. 243) bilang Orakulo ng Diyos (tingnan sa  Mga Orakulo ng Diyos (No. 184)), ang Logos, at sa unang labingwalong talata nito ay idinetalye nito ang kaugnayan ng Oracle bilang isang diyos (elohim or theos) na nagsalita para sa Nag-iisang Tunay na Diyos, na hindi pa nakita ng sinuman, o narinig man lang ang kanyang tinig (1:18; Tingnan din sa1Tim. 6:16) at ang Diyos (Eloah; Ha Elohim; Ho Theos or Yahovih SHD 3069). Si Eloah lang ang walang kamatayan (Jn. 17:3; 1Tim, 6:16). Siya ang Elyon o ang Kataas-taasang Elohim o Diyos at ipinadala Niya si Jesucristo; at sa pag-unawa at pagka-alam sa mga entitad na ito ay nakasalalay Ang Buhay na Walang Hanggan (No 133). Ang mga isyung ito ay hindi kailanman natugunan, dahil ang ebanghelyo ni Juan ay hindi maipaliwanag ayon sa Bibliya sa loob ng mga termino ng Trinitarian, at samakatuwid ito ay hindi kailanman maayos na binuo, maliban, sa isang bahagi, sa mga gawa tulad ng Concordant Literal New Testament ni A.E. Knoch. Tatalakayin natin ang aspektong ito sa ibaba sa kabanata 1. Ang Bibliya ay hindi naglalaman o tumutukoy sa Trinity, na hindi umiral hanggang 381 CE sa Constantinople. Ang teksto ng KJV sa 1Jn 5:7 ay isang kilalang pamemeke gaya ng iba (Tingnan No. 164f).

 

Sa OT ang orakulo ay tinawag na Memra sa Hebrew. Sa NT ang Memra ay tinatawag na Logos at ang posisyon nito ay unang ipinaliwanag sa Juan 1:1-18. Ang teolohiya ng OT ay ang Anghel ng Presensya ay ang anak ng Diyos, bilang elohim, na nagbigay ng Kautusan kay Moises sa Sinai pagkatapos alisin ang Israel sa Ehipto. Isa siya sa maraming Anak ng Diyos tulad ng nabuo sa Mga Awit. Ang mga pahayag na ito ay kinumpirma sa NT ni Esteban sa Mga Gawa bago siya naging martir (Mga Gawa 7:30-53) at muli kay Pablo (sa 1Cor. 10:1-4) (tingnan sa Gen. 48:15-16;  Ang Anghel ni YHVH (No. 024)). Ang Trinitarian Church ay nagpunta pa hanggang sa pagpigil sa mga kasulatang ito mula sa paggamit sa bagay na ito sa mga canon ng mga konseho, kahit na ang mga ito ay malinaw sa kanilang harapan. Sa katunayan, ang pagtanggi sa Trinity ay pinarusahan ng kamatayan sa pamamagitan ng pagbibigti, at maging ng pagpuputol-putol, hanggang sa ika-labingpitong Siglo. Gayundin, ang pagkakasunod-sunod ng Paglalang ay pinigil. Halimbawa ang Paglalang ng mundo ab origine sa pamamagitan ng Isang Tunay na Diyos, na tinawag ang buong hukbo ng mga Anak ng Diyos upang dumalo sa paglalang sa ilalim ng kanilang mga Bituin sa Umaga o mga pinuno, ay nakatala sa Job 38:4-7; Kawikaan 30:4-5. Ang mga Anak ng Diyos na tinutukoy bilang  Matapat na Hukbo ay pupunta sa harapan ng Diyos, at kung saan isang katawan na kinabibilangan ni Satanas at ng Nahulog na Hukbo bago ang pagkahulog (Job 1:6; 2:1). Ang teksto ay hindi pinapansin ng karamihan sa mga iglesia. Sa katunayan, ang KJV ay naglalaman ng maraming mga peke at maling pagsasalin na naglalayong ilagay ang paglalang sa mga kamay ni Cristo, samantalang ang elohim na hukbo ay nasa muling-paglalang na tinutukoy sa Genesis kabanata 1 (tingnan din ang Blg.. 164F164G).

 

Ang nilalang na ito, na naging Cristo, ay malinaw na kinilala bilang Mas mababang Diyos ng Israel ng Awit 45:6-7 (tingnan ang Blg. 177 at 178) at, bilang si Jesucristo, sa Hebreo 1:8-9. Ang miyembrong ito ng konseho ng elohim ay magiging Mataas na Saserdote ng Hukbo ayon sa Orden ni Melchisedek, gaya ng makikita natin sa  Komentaryo sa Hebreo (F058) (tingnan sa Melchisedek (No. 128)). Iyon ang layunin ng kanyang pagkakatawang-tao sa ilalim ng  Plano ng Kaligtasan (No. 001A).

 

Mula sa 1:19 ang teksto ay bumuo ng posisyon ni Juan Bautista sa propesiya na tumatalakay sa posisyon ni Cristo at sa kanyang layunin. Ang teksto doon, hanggang sa kabanata 12, ay karaniwang kinikilala bilang ang Unang Seksyon ng Ebanghelyo tungkol sa lugar ni Cristo sa mensahe at ang paghahayag ng kanyang posisyon at pagkatapos ay mula 13:1 ang teksto ay nagpapatuloy sa kamatayan at muling pagkabuhay. Naging concern tayo sa sakripisyo niya, pagtupad sa propesiya at pagbibigay-daan sa kaligtasan ng buong hukbo at sangkatauhan, at ang kanyang pagbabalik sa langit sa Ama, upang hintayin ang paglalahad ng plano. Ang huling yugto ay ipinahayag kay Cristo at sa pamamagitan niya kay Juan sa Patmos, upang makumpleto ang pagkakasunod-sunod sa Apocalipsis.  Ang Ebanghelyo ay ipinahayag bago ang pagbagsak ng Templo noong unang pumunta si Juan sa Efeso, o iniisip ng ilan ay mas maaga pa, marahil bago pa man sila umalis sa Jerusalem patungong Efeso. Hindi natin kailanman masisiguro ang oras hanggang sa Unang Pagkabuhay na Mag-uli at sasabihin sa atin ang pagkakasunod-sunod ng mga pangyayari.

 

Istruktura at Estilo ng Pampanitikan

Tulad ng nakikita natin sa itaas, ang salaysay ay nahahati sa dalawang pangunahing seksyon. Ang mga kabanata 1–12 ay naglalarawan sa panahon ni Jesus sa mundo kung saan siya ay gumagawa ng mga tanda upang ibunyag ang tunay na katangian ng kanyang pagkakakilanlan sa mga naniniwala. Pagkatapos ng Muling Pagkabuhay ni Lazarus ay tinapos niya ang kanyang pampublikong ministeryo at ipinahayag ang oras kung kailan siya luluwalhatiin (12:20-50). Sa 13:1, sinabi ni Jesus sa kanyang mga alagad na ang kanyang oras upang bumalik sa Ama ay dumating na, simula sa ikalawang bahagi ng Ebanghelyo. Kasama sa natitirang mga kabanata ang hapunan ng paalam ni Jesus at ang seremonya ng paghuhugas ng paa (Blg. 099), tinapay at alak (Blg. 100), kasama ang mga alagad, kung saan inihanda niya sila para sa kanyang pag-alis (mga kabanata 13–17), sinundan ng pasyon at muling pagkabuhay na salaysay (mga kabanata 18–20), at isang epilogue (kabanata 21). Bilang karagdagan sa pag-uugnay ng mga tanda ni Jesus, ang unang bahagi ay naglalarawan ng dumaraming labanan sa pagitan ni Jesus at ng kanyang mga kalaban, na nagtatapos sa huling plano upang patayin si Jesus (11:53). Ang desisyong ito ay dumating kasunod ng pagbangon kay Lazarus, na mismong nagtuturo patungkol sa kamatayan at muling pagkabuhay ni Jesus. Gayon din ang pagpapahid ni Maria kay Jesus sa Betania, na inaasahan ang paglilibing sa kanya (12:7–8). Kaya, ang Mga kabanata 11–12 ay nagbibigay ng pagbabago mula sa unang kalahati ng Ebanghelyo, na nakatuon sa pagdating ni Jesus sa mundo at sa kanyang ministeryo, hanggang sa ikalawang bahagi, na nakatuon sa kanyang pagluwalhati at pag-akyat sa Ama. Ang Ebanghelyo ay naglalaman ng maraming natatanging tradisyon at tampok na pampanitikan. Halimbawa, ang salaysay ay naglalahad kay Jesus sa pinalawig na mga diyalogo kasama ang iba pang mga tauhan kasama ng mahahabang diskurso tungkol sa kanyang pagkakakilanlan at layunin. Ang mga palitan na ito ay madalas na humahantong sa hindi pagkakaunawaan sa bahagi ng kanyang mga kausap. Halimbawa ay, ang mga eksena kasama si Nicodemus, (3:1–21) at ang Babaeng Samaritana (4:1–42), kung saan gumamit si Jesus ng mga salitang may dobleng kahulugan. Gayundin, ang mga salaysay ni Jesus ay gumagamit din ng simbolikong larawan upang ilarawan ang pagkakakilanlan ni Jesus. Ang wikang iyon ay humahantong sa mga tanong at protesta mula sa mga tagapakinig. Gumagamit si Cristo ng mga pahayag na “Ako nga,” na simbolikong namamahala (Ex. 3:14). Ginamit ng Johannine Jesus ang parirala upang tukuyin ang kanyang sarili sa pamamagitan ng mga bagay mula sa pang-araw-araw na buhay gaya ng tinapay (6:35), ilaw (8:12), pintuan (10:7), mabuting pastor (10:11), at tunay na puno ng ubas. (15:1). Sa ilang mga kaso, ang parirala ay ginagamit nang mas mahirap unawain. Itinuro ni Jesus sa kanyang tagapakinig na siya ang pagkabuhay na maguli (11:25), ang daan, ang katotohanan, at ang buhay (14:6). Sa ganitong paraan binibigyang-pansin niya ang nagbibigay-buhay na mga katangian ng banal na tagapagligtas. Sa ilang mga kaso, ang parirala ay ginamit nang walang direktang bagay (8:28,58), na umaalingawngaw sa “Ako nga” ng theophany ng Exodo, kung saan inihayag ng Diyos ang Kanyang pangalan gamit ang anyo ng pandiwa sa unang-tao na upang maging (Exo 3:14).up Ang pangalang Yahovah (SHD 3068) ay isang ikatlong panauhan na anyo ng pandiwa na ang ibig sabihin ay: Siya ang dahilan upang maging. Ang pangalawang anyo bilang Yahovih (SHD 3069) ay binasa ng mga Judio bilang Elohim samantalang ang 3068 ay binasa bilang Adonai at nagresulta sa 134 na pagbabago sa MT ng mga Sopherim (cf. No. 164f).  Sa ganitong paraan ipinapahayag ni Cristo ang kanyang sarili bilang Anak ng Diyos bilang Elohim ng Israel ng Deut. 32:8 (RSV) (Tingnan din sa No. 024). Ang pagtutuon ng pansin sa pagkakakilanlan ni Jesus ay nasa natatanging paglalarawan din ng Ebanghelyo sa kamangha-manghang mga gawa ni Jesus bilang "mga tanda" ng kanyang posisyon. Sa mga Sinoptikong Ebanghelyo, ang mga himala ni Jesus ay tumutukoy sa pagsisiwalat ng kaharian ng Diyos. Sa Ebanghelyong ito, ang mga tanda ay naghahayag ng kaluwalhatian ni Jesus at dinadala ang mga tao sa paniniwala sa kanya. Kaya rin marami ang sumasang-ayon na ang kabalintunaan ay lumilitaw din nang regular bilang isang kagamitang pampanitikan, kung saan ang mga karakter ay hindi namamalayang naghahatid ng mga teolohikong katotohanan tungkol kay Jesus. Dalawang kinikilalang pangunahing halimbawa ay ang deklarasyon ni Caifas tungkol sa kamatayan ni Jesus “para sa mga tao” (11:49–52), at ang tanong ni Pilato na “Ano ang katotohanan?” habang siya ay nakatayo sa harap ni Jesus na nagpahayag ng kanyang sarili bilang ang Katotohanan (18:38). Sa mga tekstong ito makikita natin ang maraming makabuluhang teolohikong pahayag na naghahayag ng Cristo bilang Pre-existent na Elohim ng Israel, na nag-alis ng Israel sa Ehipto at nagbigay ng Kautusan kay Moises at kung sino ang ipinropesiya na Mesiyas.

 

THE GOSPEL ACCORDING TO JOHN. 

by E.W. Bullinger

THE STRUCTURE OF THE BOOK AS A WHOLE. 

 

"BEHOLD YOUR GOD" (Isaiah 40:9). 

THE FORERUNNER. John 1:1-28 .

THE BAPTISM:WITH WATER. John 1:29-34 .

THE KINGDOM. John 1:35 - John 4:54 .

THE KING. John 5:1 - John 6:71 .

THE KING. John 7:1 - John 11:54 .

THE KINGDOM.  John 11:54 - John 18:1 .

THE BAPTISM: OF SUFFERING (DEATH, BURIAL, AND RESURRECTION). John 18:2 - John 20:31

THE SUCCESSORS. John 21:1-25 .

 

For the New Testament and the order of its Books, see Appdx-95.

For the Diversity of the Four Gospels, see Appdx-96 .

For the Unity of the Four Gospels, see Appdx-97.

For the Fourfold Ministry of the Lord, see Appdx-119.

For words peculiar to John's writings, see some 84 words recorded in the notes.

 

The Divine purpose in the Gospel by John is to present the Lord Jesus as God. [The subordinate God of Israel of Psalm 45:6-7 and Hebrews 1:8-9 ed.] This is the one great feature which constitutes the difference between this Gospel and the other three.

 

It has already been noted that in the first three Gospels the Lord Jesus is presented respectively as Israel's King, Jehovah's Servant, and the Ideal Man; and that those incidents, words, and works are selected, in each Gospel, which specially accord with such presentation.

 

Thus they present the Lord on the side of His perfect humanity. It is this that links them together, and is the real reason for their being what is called "Synoptic", and for the marked difference between them, taken together, and the fourth Gospel.

 

It would have been a real marvel had there been perfect similarity between the selected words and works which characterize the first three Gospels and those of the fourth, where the presentation is on the side of His Deity. That would indeed have presented an insoluble problem.

 

The differences which have been noted are not due to any peculiarity of literary style, or of individual character, but are necessitated by the special presentation of the Lord which is the design of each Gospel.

 

Hence, in the Structure of the fourth Gospel (above), when compared with the other three, it will be noted that there is no Temptation in the Wilderness, and no Agony in the Garden. The reason for this is obvious, for both would have been entirely out of place, and out of harmony with the purpose of the Gospel as a whole.

 

For the same reason, while the Transfiguration is recorded in the first three Gospels, no mention is made of it in John, the reason being that it concerned the sufferings and the earthly glory of the Son of man (Ap. 98, XVI and 149), while in John the presentation of the of the Son of God (Ap. 98 XV) is concerned with His heavenly and eternal glory.

 

The only incidents which John records in common with the first three Gospels are seven in number (Appdx-10), viz.: 

The Work of John the Baptist. 

The last Supper. 

The Anointing at Bethany. 

The Passion, and 

The Resurrection, and 

Two Miracles: the Feeding of the 5,000 and

Walking on the Sea. 

 

In the other Gospels, miracles are so called, or "mighty works", but in John they are always called "signs" (see Appdx-176), because they are recorded not as to their facts or their effects, but as to their number and signification.

 

In John it is the Person of the Lord that is presented, rather than His offices; and His ministry is mainly in Jerusalem and Judaea rather than in Galilee.

 

Hence the Lord's visits to the Feasts find a special place (John 2:13-3:21John 5:1John 7:10John 10:22John 11:55, &c.); while His ministry in Galilee is constantly assumed, rather than described (John 6:1John 7:1John 10:40).

 

These differences are due, not to the conditions of religious thought prevalent in John's day, but to the presentation of the Lord for all time. 

 

MGA TALA SA EBANGHELYO NI JUAN

Ang layunin ng Banal na Espiritu ni Juan, sa kanyang pagpapakilala ng Mesiyas, ay sabihin sa atin at sa lahat, "Narito ang inyong Diyos" [Awit. 45:6-7 ed]; at ang Kanyang pagka-Diyos ay sinusunod sa buong Ebanghelyo dito. Tingnan ang Juan 1:3, Juan 1:14, Juan 1:33, Juan 1:34, Juan 1:49; Juan 3:13, Juan 3:14; Juan 5:23, Juan 5:26; Juan 6:51, Juan 6:62; Juan 8:58; Juan 13:33, atbp. Ito ay binibigyang-diin ng una at huling mga sanggunian (Juan 1:1; Juan 20:28; Juan 20:31).

 

Ang parehong layunin at disenyo ay makikita sa pagpapakilala sa Panginoon bilang pagkakaroon ng Banal na katangian ng Omniscience. Ito ay hindi wala sa kabuuan ng ibang mga Ebanghelyo; ngunit ito ay laganap sa ikaapat na Ebanghelyo, at naipakikita sa pamamagitan ng mas madalas na pagtukoy (tingnan ang Talahanayan sa p. 1511 Companion Bible).

 

Kaugnay nito ang pagpapakilala sa Panginoon bilang Diyos ay nangangailangan ng mga espesyal na salita na hindi kailangan at hindi matatagpuan sa ibang mga Ebanghelyo. Tumatawag ng pansin ang ilang 84 sa mga tala. Ngunit sa mga mahahalagang salita na katangian ng Ebanghelyong ito, at matatagpuan sa ibang mga Ebanghelyo, ang pangangailangan ng kanilang mas madalas na paggamit ay makikita mula sa mga sumusunod na halimbawa na nakasaad sa ibaba, at tinutukoy sa mga tala. Sa karamihan ng mga kaso, ang bilang ng mga paglitaw ay higit pa sa lahat-lahat ng iba pang tatlo na pinagsama-sama.

 

Hindi lamang ang paggamit ng ilang mga salita ang naglalarawaan sa espesyal na pagpapakilala na ito sa Panginoon, ngunit ang kawalan ng iba ay pareho ding nakapagtuturo. Sapagkat, tulad ng sa Mateo at Lucas ang Panginoon ay patuloy na tinatawag na "Panginoon", ngunit hindi madalas sa Marcos, kung saan ito ay hindi naaayon sa Kanyang pagpapakilala bilang lingkod ni Jehova; kaya sa Juan ang Panginoon ay hindi kailanman inilalarawan bilang nananalangin sa Ama tulad ng sa iba pang mga Ebanghelyo, ngunit palagi bilang nagsasabi o nakikipag-usap sa Kanya. Ito ay isang espesyal na katangian ng ika-apat na Ebanghelyo, na kahanga-hangang naaayon sa mahusay na disenyo nito. Sa kabilang banda, ang panalangin ay partikular na kinakailangan sa bahagi ng isang hari (tulad ng sa Mateo) bilang paggalang sa kanyang itinalagang awtoridad (Mateo 14:23; Mateo 26:36, Mateo 26:39, Mateo 26:42, Mateo 26: 44); gayundin sa bahagi ng isang alipin, sa paggalang sa Kanyang ipinapalagay na pagpapasakop (Marcos 1:35; Marcos 6:46; Marcos 14:32, Marcos 14:35, Marcos 14:39); at ng isang huwarang Tao sa paggalang sa kanyang pagtitiwala sa Diyos sa lahat ng oras (Lucas 3:21; Lucas 5:16; Lucas 6:12; Lucas 9:18, Lucas 9:28, Lucas 9:29; Lucas 11:1 ; Lucas 22:41, Lucas 22:46).

 

Kaya, habang sa unang tatlong Ebanghelyo ay ipinakilala ang Panginoon sa panig ng Kanyang pagiging tao, gaya ng pagdarasal sa walong pagkakataon, na ni minsan ay hindi Siya ipinakilala sa Ebanghelyo ni Juan. At maliwanag ang dahilan. Bukod dito, "ibinibigay" Niya ang Kanyang buhay; walang sinumang kukuha nito sa Kanya. Ito ay nangyari lamang sa Juan 10:17-18 

 

*****

Juan Mga Kabanata 1-4 (TLAB)

Kabanata 1

1Nang pasimula siya ang Verbo, at ang Verbo ay sumasa Dios, at ang Verbo ay Dios. 2Ito rin nang pasimula'y sumasa Dios. 3Ang lahat ng mga bagay ay ginawa sa pamamagitan niya; at alin man sa lahat ng ginawa ay hindi ginawa kung wala siya. 4Nasa kaniya ang buhay; at ang buhay ay siyang ilaw ng mga tao. 5At ang ilaw ay lumiliwanag sa kadiliman; at ito'y hindi napagunawa ng kadiliman. 6Naparito ang isang tao, na sugong mula sa Dios, na ang kaniyang pangalan ay Juan. 7Ito'y naparitong saksi, upang kaniyang patotohanan ang ilaw, upang sa pamamagitan niya'y magsisampalataya ang lahat. 8Hindi siya ang ilaw, kundi pumarito upang kaniyang patotohanan ang ilaw. 9Nagkaroon ng tunay na ilaw, sa makatuwid baga'y ang ilaw na lumiliwanag sa bawa't tao, na pumaparito sa sanglibutan. 10Siya'y nasa sanglibutan, at ang sanglibuta'y ginawa sa pamamagitan niya, at hindi siya nakilala ng sanglibutan. 11Siya'y naparito sa sariling kaniya, at siya'y hindi tinanggap ng mga sariling kaniya. 12Datapuwa't ang lahat ng sa kaniya'y nagsitanggap, ay pinagkalooban niya sila ng karapatang maging mga anak ng Dios, sa makatuwid baga'y ang mga nagsisisampalataya sa kaniyang pangalan: 13Na mga ipinanganak na hindi sa dugo, ni sa kalooban ng laman, ni sa kalooban ng tao, kundi ng Dios. 14At nagkatawang-tao ang Verbo, at tumahan sa gitna natin (at nakita namin ang kaniyang kaluwalhatian, kaluwalhatian gaya ng sa bugtong ng Ama), na puspos ng biyaya at katotohanan. 15Pinatotohanan siya ni Juan, at sumigaw, na nagsasabi, Ito yaong aking sinasabi, Ang pumaparitong nasa hulihan ko ay magiging una sa akin: sapagka't siya'y una sa akin. 16Sapagka't sa kaniyang kapuspusan ay nagsitanggap tayong lahat, at biyaya sa biyaya. 17Sapagka't ibinigay sa pamamagitan ni Moises ang kautusan; ang biyaya at ang katotohanan ay nagsidating sa pamamagitan ni Jesu-cristo. 18Walang taong nakakita kailan man sa Dios; ang bugtong na Anak, na nasa sinapupunan ng Ama, siya ang nagpakilala sa kanya. 19At ito ang patotoo ni Juan, nang suguin sa kaniya ng mga Judio mula sa Jerusalem ang mga saserdote at mga Levita upang sa kaniya'y itanong, Sino ka baga? 20At kaniyang ipinahayag, at hindi ikinaila; at kaniyang ipinahayag, Hindi ako ang Cristo. 21At sa kaniya'y kanilang itinanong, Kung gayo'y ano nga? Ikaw baga'y si Elias? At sinabi niya, Hindi ako. Ikaw baga ang propeta? At siya'y sumagot, Hindi. 22Sinabi nga nila sa kaniya, Sino ka baga? Upang ibigay namin ang kasagutan sa nangagsugo sa amin. Ano ang sinasabi mo tungkol sa iyong sarili? 23Sinabi niya, Ako ang tinig ng isang humihiyaw sa ilang, Tuwirin ninyo ang daan ng Panginoon, gaya ng sinabi ng propeta Isaias. 24At sila'y sinugo buhat sa mga Fariseo. 25At sa kaniya'y kanilang itinanong, at sinabi sa kaniya, Bakit nga bumabautismo ka, kung hindi ikaw ang Cristo, ni si Elias, ni ang propeta? 26Sila'y sinagot ni Juan, na nagsasabi, Ako'y bumabautismo sa tubig: datapuwa't sa gitna ninyo'y may isang nakatayo na hindi ninyo nakikilala, 27Siya nga ang pumaparitong sumusunod sa akin, na sa kaniya'y hindi ako karapatdapat magkalag ng panali ng kaniyang pangyapak. 28Ang mga bagay na ito'y ginawa sa Betania, sa dako pa roon ng Jordan, na pinagbabautismuhan ni Juan. 29Nang kinabukasan ay nakita ni Juan si Jesus na lumalapit sa kaniya, at sinabi, Narito, ang Cordero ng Dios, na nagaalis ng kasalanan ng sanglibutan! 30Ito yaong aking sinasabi, Sa hulihan ko'y dumarating ang isang lalake na magiging una sa akin: sapagka't siya'y una sa akin. 31At siya'y hindi ko nakilala; datapuwa't upang siya'y mahayag sa Israel, dahil dito'y naparito ako na bumabautismo sa tubig. 32At nagpatotoo si Juan, na nagsasabi, Nakita ko ang Espiritu na bumababang tulad sa isang kalapati na buhat sa langit; at dumapo sa kaniya. 33At siya'y hindi ko nakilala; datapuwa't ang nagsugo sa akin upang bumautismo sa tubig, ay siyang nagsabi sa akin, Ang makita mong babaan ng Espiritu, at manahan sa kaniya, ay siya nga ang bumabautismo sa Espiritu Santo. 34At aking nakita, at pinatotohanan kong ito ang Anak ng Dios. 35Nang kinabukasan ay muling nakatayo si Juan, at ang dalawa sa kaniyang mga alagad; 36At kaniyang tiningnan si Jesus samantalang siya'y naglalakad, at sinabi, Narito, ang Cordero ng Dios! 37At narinig siyang nagsalita ng dalawang alagad, at sila'y nagsisunod kay Jesus. 38At lumingon si Jesus, at nakita silang nagsisisunod, at sinabi sa kanila, Ano ang inyong hinahanap? At sinabi nila sa kaniya, Rabi (na kung liliwanagin, ay Guro), saan ka tumitira? 39Sinabi niya sa kanila, Magsiparito kayo, at inyong makikita. Nagsiparoon nga sila at nakita kung saan siya tumitira; at sila'y nagsitirang kasama niya nang araw na yaon: noo'y magiikasangpu na ang oras. 40Ang isa sa dalawang nakarinig ng pagsasalita ni Juan, at sumunod sa kaniya, ay si Andres na kapatid ni Simon Pedro. 41Una niyang nasumpungan ang kaniyang sariling kapatid na si Simon, at sa kaniya'y sinabi, Nasumpungan namin ang Mesias (na kung liliwanagin, ay ang Cristo). 42Siya'y kaniyang dinala kay Jesus. Siya'y tiningnan ni Jesus, at sinabi, Ikaw ay si Simon na anak ni Juan: tatawagin kang Cefas (na kung liliwanagin, ay Pedro). 43Nang kinabukasan ay pinasiyahan niyang pumaroon sa Galilea, at kaniyang nasumpungan si Felipe: at sa kaniya'y sinabi ni Jesus, Sumunod ka sa akin. 44Si Felipe nga ay taga Betsaida, sa bayan ni Andres at ni Pedro. 45Nasumpungan ni Felipe si Natanael, at sinabi sa kaniya, Nasumpungan namin yaong isinulat ni Moises sa kautusan, at gayon din ng mga propeta, si Jesus na taga Nazaret, ang anak ni Jose. 46At sinabi sa kaniya ni Natanael, Mangyayari bagang lumitaw ang anomang magaling na bagay sa Nazaret? Sinabi sa kaniya ni Felipe, Pumarito ka at tingnan mo. 47Nakita ni Jesus si Natanael na lumalapit sa kaniya, at sinabi ang tungkol sa kaniya, Narito, ang isang tunay na Israelita, na sa kaniya'y walang daya! 48Sinabi sa kaniya ni Natanael, Saan mo ako nakilala? Si Jesus ay sumagot at sinabi sa kaniya, Bago ka tinawag ni Felipe, nang ikaw ay nasa ilalim ng puno ng igos, ay nakita kita. 49Sumagot si Natanael sa kaniya, Rabi, ikaw ang Anak ng Dios; ikaw ang Hari ng Israel. 50Si Jesus ay sumagot at sinabi sa kaniya, Dahil baga sa sinabi ko sa iyo, Kita'y nakita sa ilalim ng puno ng igos, kaya ka sumasampalataya? makikita mo ang mga bagay na lalong dakila kay sa rito. 51At sinabi niya sa kaniya, Katotohanan, katotohanang sinasabi ko sa iyo, Makikita ninyong bukas ang langit, at ang mga anghel ng Dios na nagmamanhik-manaog sa ulunan ng Anak ng tao.

 

Layunin ng Kabanata 1

vv. 1-5 Nang Pasimula siya ang Verbo...

v. 1 Ang Logos ay ang Memra o Oracle ng OT. Sa Diyos - ang ibig sabihin sa Griyego ay patungo sa Diyos (tingnan sa Concordant Literal New Testament. A. E. Knoch). Ang Verbo ay naiiba sa Nagiisang Tunay na Diyos.

En arche en ho logos Kai ho logos en pros ton Theon, kai theos en ho logos.

Sa pasimula ay ang verbo at ang verbo ay patungo sa Diyos at ang theos (diyos) ay ang verbo (o orakulo).

Walang di-tiyak na artikulo sa Griego at samakatuwid ito ay dapat na mahinuha, gaya ng ginawa ng ilang tagapagsalin, batay sa malinaw na katibayan ng 1:18; at Awit. 45:6-7; at Heb. 1:8-9, na malinaw na nagpapakita na ang nakabababang Diyos ng Israel, ang Diyos ni Abraham, Isaac at Jacob, ay si Jesucristo. Si Eloah, ang Elyon, Siya rin ang kanyang Diyos na kanyang kinausap. Si Cristo, bilang Elohim ng Israel, ay hindi nilikha ang mundo. Job 38:4-7 (Awit. 33:6; Kaw. 30:4-5) ay nagpapakita na ang Nagiisang Tunay na Diyos na si Eloah ang lumikha ng Daigdig at inutasan na ang lahat ng mga Anak ng Diyos at ang kanilang mga pinuno na Bituin sa Umaga ay naroroon kapag ginawa Niya ito. Si Satanas at ang buong Hukbo ay kasama nila (Job 1:6; 2:1). Ang mga elohim na ito ay ipinadala upang ayusin o muling likhain ang lupa sa Gen. 1:3, matapos itong maging tohu at bohu sa Gen. 1:1. Hindi ito nilikha ng Diyos Ama sa ganoong paraan. Nilikha niya ito upang tahanan (Is. 45:18). Kaya't isinugo ng Diyos ang mga anak ng Diyos bilang elohim upang ayusin ito, sa ilalim ng Mesiyas bilang elohim upang paganahin ang  Plano ng Kaligtasan (No. 001A).

Si Bullinger sa kanyang mga tala sa v. 1 sa ibaba ay tila sinusubukang ipaliwanag ang teksto ng Koine at magkaroon ng kaunting kahulugan sa Trinitarianismo. Nang maglaon ay naiulat na sumang-ayon siya kay Knoch na ang sistemang Trinitarian ay mali at hindi maipaliwanag ngunit siya ay matanda na noon upang itama ang pagkakamali. Ang tekstong en arche ay tumutukoy sa simula ng Pisikal na paglalang. Ang teksto ay hindi nagpapahiwatig ng kawalang-hanggan sa mga Anak ng Diyos. Lahat sila ay nilikha ng Ama (tingnan sa  Paano Naging Pamilya ang Diyos (No. 187)). Siya lamang ang walang kamatayan, walang taong nakakita sa kanya, o nakarinig ng kanyang tinig (1Tim 6:16). 

 

Inihayag ng Diyos Ama ang lahat ng bagay sa pamamagitan ng mga propeta gamit ang Kanyang Orakulo, at ang Banal na Espiritu (Amos 3:7-8). Tinutubos din Niya ang mga tao sa pamamagitan ng mga propeta at ng Kanyang Salita (Awit 107:19-20). Ang lahat ng mga anak ng Diyos ay Nilikha ng Ama na tanging walang hanggan (1Tim. 6:16) (cf.  Paano Naging Pamilya ang Diyos (No. 187)). Tingnan din sa Shema (No. 002B). "Dinggin mo, Oh Israel: ang Panginoon nating Dios ay isang Panginoon. Ang Shema ay nauugnay sa orihinal na pagsamba ng Judeo-Christian sa nagiisang tunay na Diyos. Ang pangunahing prinsipyo ng Shema sa Deuteronomio 6:4 at Marcos 12:28-34 (F041iii) ay masasalamin sa isahan na aspeto ng Diyos. Ang tekstong ito ay ginamit ng mga Trinitarian at Binitarian upang subukang igiit ang pagkakaisa sa elohim na ang Diyos at si Cristo ay iisang elohim. Gayunpaman, ito ay hindi totoo. Ang kaisahan ng Eloah ay ganap at hindi kasama ang anak na pinili bilang Mesiyas, gaya ng ipinapakita ng Kawikaan 30:4-5. Sa katunayan, wala itong kasama sa mga anak ng Diyos, kung saan mayroon, at noon pa man, na marami (Job 1:6; 2:1; 38:4-7).”

v. 3 Ang Mesiyas ay ang Elohim na isinugo sa Hukbong Elohim upang ayusin ang lupa matapos itong maging tohu at bohu sa Gen. 1:1; Kaw. 8:27-30; Col. 1:16-17; Heb. 1:2. Kaya niya nilikha ang aion o panahon o kosmos, gaya ng tinutukoy sa ibang lugar sa mga teksto ng NT, at isinalin na daigdig. Maraming maling pagsasalin/pamemeke patungkol sa usaping ito (Nos. 164F and 164G).

v. 4 Bukod kay Cristo ang lahat ng nilikha, parehong pisikal (Col. 1:17) at espirituwal ay huhupa (o magbabawas) (5:39-40; 8:12). Dito, sa v. 5, ang teksto ay tumutukoy sa Mesiyas bilang ang buhay at liwanag ng mga tao at ang kadiliman ay hindi nagtagumpay dito. Ito ang salungatan sa pagitan ng kabuuang kasamaan at kabuuang kabutihan.

 

vv. 6-13 Si Juan Bautista ay isinugo ng Diyos upang magpatotoo sa liwanag.

vv. 6-8 Sinasabi ng tekstong ito na si Juan ay isang taong sinugo ng Diyos. Hindi siya ang liwanag ngunit naparito upang magpatotoo sa liwanag. Siya ay inatasan ng Diyos gaya ng ipinangako sa ilalim ng Mal. 3:1 ngunit hindi ang Elias na ipinangako sa ilalim ng Mal. 4:5. Gayunpaman, sinabi ni Cristo na siya ay nasa Espiritu ni Elias. Siya ay isinugo upang ituro si Cristo sa kritikal na panahong ito.

v. 9 Ang totoong liwanag ay tunay na walang pinagmumulan na liwanag na kaiba kay Juan na isang lampara (5:35).

v. 11 Ang kanyang sariling bayan (Judah) ay hindi tumanggap sa kanya.

 

1:14-18 Ang kaluwalhatian ng Diyos ay nanahan sa laman (sa kalikasang tao ng Mesiyas; tulad ng Kanyang Biyaya (sa pamamagitan ng nagtutubos na pag-ibig) at Katotohanan (sa pamamagitan ng katapatan sa Kanyang mga pangako).  Ginawa niya ang mga ito na magagamit ng lahat, at walang humpay na biyaya sa biyaya, na isang katuparan ng Kautusan ng Diyos, gaya ng ibinigay kay Moises, at hindi sa anumang paraan itinatakwil o inalis ang Kautusan na iyon ng Diyos na ibinigay ni Cristo kay Moises.

 

Ang mga teksto sa 1-5 at 14-18 ay hinihingi ang Pre-existence ni Jesucristo (No. 243) at iyon ang naging batayan ng Pananampalataya sa Unang Siglo, at ng ebanghelyong ito.

v. 1nag Nagpapahiwatig sa Verbo bilang Orakulo ng Diyos, umiral na bago siya naging tao. Ang deklarasyon ni Juan sa v. 15 ay nagpapakita na siya ay pre-existent, dahil si Cristo ay ipinanganak pagkaraan ng anim na buwan kaysa kay Juan kaya siya ay maaaring nauna kay Juan, kung siya ay pre-existent. (tingnan ang  Edad ni Jesucristo sa Kanyang Pagbibinyag at ang Tagal ng Kanyang Ministeryo (No. 019)). v. 17 Ang Kautusan ay ibinigay sa pamamagitan ni Moises (ng Elohim ng Israel ng Deut. 32:8; Awit 45:6-7; Heb. 1:8-9) na hinirang ni Eloah ang Nag-iisang Tunay na Diyos. Ang Elohim o Theos na ito ay si Jesucristo, ang Anghel ng Presensya na nagbigay ng Kautusan kay Moises (Mga Gawa 7:30-53) at kasama ng Israel sa ilang (1Cor. 10:1-4). Dumating noon ang Biyaya at Katotohanan sa pamamagitan ni Jesucristo.

 

v. 18 Walang taong nakakita kailan man sa Dios. Sinasabi ng teksto na ang Diyos, walang taong nakakita, kailanman (Tingnan din sa 1Tim. 6:16). Ang Monogenes Theos, siya ay na nasa sinapupunan ng ama (ibig sabihin sa kumpletong pakikipag-isa), ang isang iyon ang nagsalita. Ang teksto ay nagsasabing "nagiisang ipinanganak na diyos" at walang duda sa mga tekstong Griyego na ang Monogenes Theos ay ginamit, at sinadya. Siya lamang ang isa sa mga Anak ng Diyos na isinilang sa laman. Siya ang Orakulo ng Diyos sa Israel (tingnan  Sa Mga Salitang Monogenese Theos sa Banal na Kasulatan at Tradisyon (B4)). 

 

Naunawaan ng Una at Ikalawang Siglo na Iglesia ang  Sinaunang Teolohiya ng Pagka-Diyos (No. 127). Gayunpaman, mula sa Ikatlong Siglo ito ay nagsimulang masira. Ang mga saserdote ng mga kulto  ng Misteryo at Araw ay nagpakilala ng Teolohiya ng Binitarian na istruktura ng Pagsamba kay Baal mula sa pagsamba kay Attis sa iglesia sa Roma noong Ikalawa at Ikatlong Siglo na ipinatupad ito sa pagtatapos ng Ikaapat na Siglo mula 381 sa ilalim ni Theodosius. (Tingnan sa  Maling representasyon ng Binitarian at Trinitarian sa Sinaunang Teolohiya ng Pagka-Diyos (No. 127B).) Ang resulta ay ang  Mga Pagtatalo sa Quartodeciman (No. 277) at ang  Mga Digmaang Unitarian/Trinitarian (No. 268). Tingnan din  Ang Pinagmulan ng Pasko at Mahal na Araw (No. 235).

 

vv. 19-28 Ipinahayag ni Juan Bautista ang kanyang misyon (Mat 3:1-12; Mar. 1:1-8; Luc. 3:1-18).

1:19-23 Ang mga Judio (mga awtoridad sa relihiyon) ay nagpadala ng mga saserdote at mga Levita kay Juan upang alamin kung sino siya. Sinabi niya sa kanila na hindi siya ang Cristo. Alam nila na magkakaroon ng isang mesiyanikong pigura sa linya ng Saserdoteng Mesiyas ni Aaron na inilalarawan ng mga pigura sa Pagbabayad-sala ng Mesiyas ni Aaron at ng Haring Mesiyas ng Israel (Pagbabayad-sala (No. 138) at  Azazel at Pagbabayad-sala (No. 214)). Nang tanggihan niya ang pagiging Mesiyas ay tinanong nila siya kung siya ang iba pang inaasahang mga pigura na nauugnay sa pagdating ng Mesiyas sa mga huling araw. Alam nila na sinabi sa kanila ng Diyos na ipapadala Niya sa kanila ang propetang si Elias sa mga huling araw bago ang dakila at kakila-kilabot na Araw ng Panginoon upang ibaling ang puso ng mga ama sa mga anak at ang mga anak sa mga ama upang hindi Niya saktan ang lupa ng isang sumpa (Mal. 4:5) (Tingnan din sa 2Hari. 2:11). Nang itanggi ni Juan na siya si Elias (bagama't kalaunan ay iniugnay ni Jesus ang papel na ito sa kanya sa espirituwal na diwa (Mat. 11:14 n; Mc. 9:13 n), bumaling sila sa isa pang inaasahang propeta, at tinanong siya: Ikaw ba ang propeta Kung gayon? Hindi ito ang pangalawang saksi kasama si Elias na makikita natin sa Apocalipsis 11:3ff. Na naiugnay kay Enoc bilang Ikalawang Saksi (F066iii)  (tingnan sa No. 135 at No. 141D). Kinuha rin siya (Gen. 5:24), gaya ni Elias, sa pamamagitan ng karo ng Diyos. Ang propetang tinutukoy ng mga saserdote at mga Levita ay ang propetang ipapadala bilang huling tinig ng Hinirang ng Israel ng Diyos, sa harap ng mga Saksi sa pagdating ng Haring Mesiyas. (Bilang. 210A at 210B).  Ito ang propeta ni Dan sa Ephraim na inihula ng Diyos sa Jeremias 4:15-27 na babala sa mga Bansa ng Pagdating ng Mesiyas at ng mga Digmaan sa mga Huling Araw. (tingnan ang  Babala sa mga Huling Araw (No. 044)). Batay sa propesiya sa Jeremias, ang propetang ito ay ang propetang inaasahan bago si Elias, ngunit upang magbabala sa pagdating ng Mesiyas, ang “he” ng Jeremias 4:16 (RSV). Inihula ng mga propetang Romano Katoliko ang pigurang ito, noong ika-13 hanggang ika-15 Siglo, bilang isang ikonoklasta ng tribo ni Dan. Sinabi nila na nagmula siya sa isang bansang Israelita sa silangan ng Jerusalem sa pagitan ng dalawang dagat. Sinasabing siya ay isang sundalo noong kanyang kabataan na nasugatan sa ulo. Ang mga propesiya ay lumilitaw na inalis mula sa pangkalahatang promulgasyon sa huling bahagi ng ika-20 Siglo, para sa malinaw na na mga kadahilanan, lalo na sa pananaw ng mga teksto ng Apocalipsis kab. 6-20 (tingnan sa F066iiF066iiiF066iv, F066v). Inihula din ng kanilang mga propeta ang katapusan ng kanilang sistema sa ilalim ng pagkapapa sa nalalapit na hinaharap, sa Pagbabalik ng Mesiyas (tingnan ang Ang Huling Papa No. 288)). Ang pagkakasunud-sunod ng mga propesiya ng Bibliya ay ibinigay lahat sa tekstong  Pagkumpleto ng Tanda ni Jonas (No. 013B). Sisimulan ng mundo pagkatapos ang Milenyal na Muling Pag-aaral sa ilalim ng Mesiyas para sa Dalawampung Jubileo mula sa  Unang Pagkabuhay na Mag-uli (No. 143A) tungo sa  Ikalawang Pagkabuhay na Mag-uli (No. 143B) at pagkatapos ay hanggang sa ang sangkatauhan ay makumpleto, at ang layunin nito ay matapos, at ang mga Hinirang ay pawang Elohim (No. 001) o nakaharap sa  Ikalawang Kamatayan (No. 143C).

 

vv. 24-28 Pagkatapos ay tinanong nila si Juan: Kung gayon, bakit ka nagbibinyag kung ikaw ay hindi si Cristo, ni si Elias, ni ang propeta (ni Dan). Sa madaling salita: bakit ka nagsasagawa ng isang opisyal na seremonya nang walang anumang opisyal na katayuan bilang isang propeta o awtoridad?

Pagkatapos ay sinagot sila ni Juan at sinabi sa kanila ang tungkol sa Mesiyas, at sinabi: "na sa kaniya'y hindi ako karapatdapat magkalag ng panali ng kaniyang pangyapak." Nangyari ito sa Betania sa kabilang ibayo ng Jordan kung saan nagbibinyag si Juan.

vv. 29-34 Pagbibinyag gamit ang tubigv. 33 Pagbibinyag kay Jesus (Mat. 3:13-17; Mc. 1:9-11; Lk. 3:21-22).

Kinabukasan ay nakita ni Juan ang Cristo at ipinahayag na siya ang Kordero ng Diyos. Siya ay kinilala ng Espiritu bilang siya na nagbibinyag sa Banal na Espiritu. Nagpatotoo si Juan sa nakita niya at nagpatotoo na siya ay anak ng Diyos.

 

vv. 35-51 Ang mga unang alagad ay sumunod kay Jesus

Dito ay kinilala ni Juan si Jesus bilang ang Kordero ng Diyos at dalawa sa kanyang mga alagad pagkatapos ay sumunod sa Mesiyas. Ang isa sa dalawa ay si Andres, na kapatid ni Simon Pedro. v. 39 Ang Ikasampung Oras ca 4PM. v.41 Pagkatapos ay pumunta si Andres kay Pedro at sinabing natagpuan na namin ang Mesiyas (Cristo). v. 42 Pagkatapos ay dinala niya siya kay Jesus. Kinilala siya ni Cristo at pinangalanan siyang Cefas (Peter). Ang Cephas (Gk. Peter) sa Aramaic ay nangangahulugang Bato, (o kaya rockhead cf. Lamsa n. re The Peshitta).

vv. 43-51 Philip at Nathanael 

Kinabukasan ay nagpasya si Jesus na pumunta sa Galilea at nasumpungan niya si Felipe, na taga-Betsaida, ang nayon ding pinanggalingan nina Andres at Pedro. Pagkatapos ay natagpuan ni Felipe si Natanael. Sinabi niya: “Nasumpungan namin yaong isinulat ni Moises sa kautusan, at gayon din ng mga propeta, si Jesus na taga Nazaret, ang anak ni Jose.” Sabi ni Nathanael: “Mangyayari bagang lumitaw ang anomang magaling na bagay sa Nazaret?” Pagkatapos ay kinita siya ni Cristo at nagsalita sa kanya ng mga bagay na hindi niya dapat alam. Si Natanael, sa pamamagitan noon, ay nakumbinsi na siya ang anak ng Diyos at ang Hari ng Israel. Pagkatapos ay sinabi sa kanya ni Cristo na makikita niya ang langit na bubukas at ang mga anghel na nagmamanhik-manaog sa Anak ng Tao.

v. 45 Ang OT ay tumuturo kay Cristo sa kanyang makahulang istraktura at layunin. v. 46 Nathanael – Malamang ang parehong tao na si Bartolomeo (Mat. 10:3; Mar. 3:18; Luc. 6:14), nakatira sa Cana malapit sa Nazareth (21:2). v. 47 Walang daya Walang katangian ni Jacob bago siya naging Israel (Gen. 27:35; 32:28).

v. 51 Ang nakita ni Jacob sa pangitain (Gen. 28:12) ay realidad na ngayon kay Jesus. Anak ng tao - isang mensahero mula sa langit upang ipakilala ang Diyos (3:13); at maging huling hukom (5:27; Mar. 2:10 n). 

 

(Tingnan  Ang Pre-Existence ni Jesucristo (No. 243))

 

Kabanata 2

1At nang ikatlong araw ay nagkaroon ng isang kasalan sa Cana ng Galilea; at naroon ang ina ni Jesus: 2At inanyayahan din naman si Jesus, at ang kaniyang mga alagad, sa kasalan. 3At nang magkulang ng alak, ang ina ni Jesus ay nagsabi sa kaniya, Wala silang alak. 4At sinabi sa kaniya ni Jesus, Babae, anong pakialam ko sa iyo? ang aking oras ay hindi pa dumarating. 5Sinabi ng kaniyang ina sa mga alila, Gawin ninyo ang anomang sa inyo'y kaniyang sabihin. 6Mayroon nga roong anim na tapayang bato na nalalagay alinsunod sa kaugaliang paglilinis ng mga Judio, na naglalaman ang bawa't isa ng dalawa o tatlong bangang tubig. 7Sinabi sa kanila ni Jesus, Punuin ninyo ng tubig ang mga tapayan. At kanilang pinuno hanggang sa labi. 8At sinabi niya sa kanila, Kunin ninyo ngayon, at inyong iharap sa pangulo ng kapistahan. At kanilang iniharap. 9At nang matikman ng pangulo ng kapistahan ang tubig na naging alak nga, at hindi niya nalalaman kung saan buhat (datapuwa't nalalaman ng mga alila na nagsikuha ng tubig), ay tinawag ng pangulo ng kapistahan ang kasintahang lalake, 10At sinabi sa kaniya, Ang bawa't tao ay unang inilalagay ang mabuting alak; at kung mangakainom nang mabuti ang mga tao, ay saka inilalagay ang pinakamasama: itinira mo ang mabuting alak hanggang ngayon. 11Ang pasimulang ito ng kaniyang mga tanda ay ginawa ni Jesus sa Cana ng Galilea, at inihayag ang kaniyang kaluwalhatian; at nagsisampalataya sa kaniya ang kaniyang mga alagad. 12Pagkatapos nito ay lumusong siya sa Capernaum, siya, at ang kaniyang ina, at ang kaniyang mga kapatid, at ang kaniyang mga alagad; at sila'y nangatira roong hindi maraming araw. 13At malapit na ang paskua ng mga Judio, at umahon si Jesus sa Jerusalem. 14At nasumpungan niya sa templo yaong nangagbibili ng mga baka at mga tupa at mga kalapati, at ang mga mamamalit ng salapi na nangakaupo: 15At ginawa niyang isang panghampas ang mga lubid, itinaboy niyang lahat sa templo, ang mga tupa at gayon din ang mga baka; at ibinubo niya ang salapi ng mga mamamalit, at ginulo ang kanilang mga dulang; 16At sa nangagbibili ng mga kalapati ay sinabi niya, Alisin ninyo rito ang mga bagay na ito; huwag ninyong gawin ang bahay ng aking Ama na bahay-kalakal. 17Napagalaala ng kaniyang mga alagad na nasusulat, Kakanin ako ng sikap sa iyong bahay. 18Ang mga Judio nga'y nagsisagot at sa kaniya'y sinabi, Anong tanda ang maipakikita mo sa amin, yamang ginawa mo ang mga bagay na ito? 19Sumagot si Jesus at sa kanila'y sinabi, Igiba ninyo ang templong ito, at aking itatayo sa tatlong araw. 20Sinabi nga ng mga Judio, Apat na pu't anim na taon ang pagtatayo ng templong ito, at itatayo sa tatlong araw? 21Datapuwa't sinasalita niya ang tungkol sa templo ng kaniyang katawan. 22Nang magbangon na maguli nga siya sa mga patay, ay naalaala ng kaniyang mga alagad na sinalita niya ito; at nagsisampalataya sila sa kasulatan, at sa salitang sinabi ni Jesus. 23Nang siya nga'y nasa Jerusalem nang paskua, sa loob ng panahon ng kapistahan, ay marami ang mga nagsisampalataya sa kaniyang pangalan, pagkakita ng kaniyang mga tandang ginawa. 24Datapuwa't si Jesus sa kaniyang sarili ay hindi rin nagkatiwala sa kanila, sapagka't nakikilala niya ang lahat ng mga tao, 25Sapagka't hindi niya kinakailangan na ang sinoman ay magpatotoo tungkol sa tao; sapagka't nalalaman nga niya ang isinasaloob ng tao.

 

Layunin ng Kabanata 2

vv. 1-11 Kasal sa Cana ng Galilea; Ginawang alak ni Jesus ang tubig

Ang Kasal sa Cana ay ipinaliwanag sa aralin na  Kahalagahan ng Kasal sa Cana sa Galilea (No. 050).

Marami na ang ginawa sa kaganapang ito at maraming komento ginawa tungkol            sa alak. Ang kahalagahan ay sinuri din sa tekstong  Alak sa Bibliya (No. 188).  

Ang iba pang mga aspeto ay sinuri sa mga tekstong:  Vegetarianismo at ang Bibliya (No. 183) para sa iba pang paganong mga elemento ng Gnostic na pumapasok sa Juda. Para sa Kautusan ng Diyos sa pagkain tingnan ang  Mga Kautusan sa Pagkain (No. 015).

Pansinin na dito siya ay hiniling na gumawa ng isang himala at hindi pa ito ang kanyang oras, gaya ng sinabi niya sa kanyang ina (O babae 19:26). Ang kanyang paghahayag ay itinakda ng Diyos, hindi ang mga hangarin ni Maryam. Ang kanyang huling paghahayag ay nsa stauros (7:30; 8:20; 12:23, 27; 13:1; 17:1).

v. 6 Ang mga ritwal ng Paglilinis ay seremonya (tingnan ang  Pagdalisay at Pagtutuli (No. 251)).

v. 8 Pangulo – punong tagapagsilbi o toast master.

v. 11 Ang mga himala ay mga palatandaan na nagtuturo sa kanyang kaluwalhatian na may kapangyarihan ng Diyos sa kanya sa pamamagitan ng  Banal na Espiritu (No. 117). Ang unang tanda Ang pangalawang tanda ay nasa 4:46-54.

v. 12 Mga Kapatid tingnan din sa mga tala Mat. 13:55 n. Tingnan din sa tekstong  Ang Birheng Maria at ang Pamilya ni Jesucristo (No. 232).

 

2:13-25 Nilinis ni Jesus ang templo

(ihambing Mat. 21:12-17; Mar. 11:15-19; Luc. 19:45-48).

v. 14 Ang mga hayop ay ipinagbili para sa sakripisyo. Ang pera ng mga Romano ay pinalitan ng salapi ng mga Judio upang bayaran ang buwis sa Templo.

vv. 15-16 Ang reaksyon ay hindi isang matinding galit kundi isang matuwid na galit sa mga lider ng relihiyon kung saan ang pananampalataya ay naging negosyo.

Ang bahay ng aking ama ay isang pag-angkin sa kanyang pagkapanginoon.

v. 17 Awit. 69:9.

2:23-25 Ang pananampalataya na nakasalalay sa gayong pabagu-bagong batayan ay hindi matatag at ang Cristo ay hindi pagkakatiwala ang kanyang sarili sa kanila.

 

Ang Paglilinis ng Templo (No. 241B) ay bahagi ng proseso ng Pagpapabanal at si Cristo at ang mga Apostol at ang iglesia ay nagsagawa ng Pagpapabanal na ito sa loob ng maraming siglo. Tingnan ang mga aralin na  Pagpapabanal ng mga Bansa (No. 077) Pagpapabanal ng Templo ng Diyos (No. 241) Pagpapabanal sa Simple at Nagkakamali (No. 291) (tingnan din Annex A hanggang No. 291 para sa Pag-aayuno ng 7 Abib na ipinangingilin ng iglesia). Ang sistema ng Sardis sa nakalipas na ilang siglo ay nawalan ng pagkaunawa sa proseso ng Pagpapabanal at lalo na sa ilalim ng Walang Kabuluhang Pastor (Zac. 11:17) noong Ikadalawampung Siglo.

 

 

Kabanata 3

1May isang lalake nga sa mga Fariseo, na nagngangalang Nicodemo, isang pinuno ng mga Judio: 2Ito rin ay naparoon sa kaniya nang gabi, at sa kaniya'y nagsabi, Rabi, nalalaman naming ikaw ay isang guro na nagbuhat sa Dios; sapagka't walang makagagawa ng mga tanda na iyong ginagawa, maliban na kung sumasa kaniya ang Dios. 3Sumagot si Jesus at sa kaniya'y sinabi, Katotohanan, katotohanang sinasabi ko sa iyo, Maliban na ang tao'y ipanganak na muli, ay hindi siya makakakita ng kaharian ng Dios. 4Sinabi sa kaniya ni Nicodemo, Paanong maipanganganak ang tao kung siya'y matanda na? makapapasok baga siyang bilang ikalawa sa tiyan ng kaniyang ina, at ipanganak? 5Sumagot si Jesus, Katotohanan, katotohanang sinasabi ko sa iyo, Maliban na ang tao'y ipanganak ng tubig at ng Espiritu, ay hindi siya makapapasok sa kaharian ng Dios. 6Ang ipinanganak ng laman ay laman nga; at ang ipinanganak ng Espiritu ay espiritu nga. 7Huwag kang magtaka sa aking sinabi sa iyo, Kinakailangan ngang kayo'y ipanganak na muli. 8Humihihip ang hangin kung saan niya ibig, at naririnig mo ang kaniyang ugong, nguni't hindi mo nalalaman kung saan nanggagaling, at kung saan naparoroon: gayon ang bawa't ipinanganak ng Espiritu. 9Sumagot si Nicodemo at sa kaniya'y sinabi, Paanong pangyayari ng mga bagay na ito? 10Sumagot si Jesus at sa kaniya'y sinabi, Ikaw ang guro sa Israel, at hindi mo nauunawa ang mga bagay na ito? 11Katotohanan, katotohanang sinasabi ko sa iyo, Ang nalalaman namin ay sinasalita namin, at ang aming nakita ay pinatototohanan namin; at hindi ninyo tinanggap ang aming patotoo. 12Kung sinabi ko sa inyo ang mga bagay na nauukol sa lupa at hindi ninyo pinaniniwalaan, paanong paniniwalaan ninyo kung sabihin ko sa inyo ang mga bagay na nauukol sa langit? 13At walang umakyat sa langit, kundi ang nanggaling sa langit, sa makatuwid baga'y ang Anak ng tao, na nasa langit. 14At kung paanong itinaas ni Moises sa ilang ang ahas, ay gayon kinakailangang itaas ang Anak ng tao; 15Upang ang sinomang sumampalataya ay magkaroon sa kaniya ng buhay na walang hanggan. 16Sapagka't gayon na lamang ang pagsinta ng Dios sa sanglibutan, na ibinigay niya ang kaniyang bugtong na Anak, upang ang sinomang sa kaniya'y sumampalataya ay huwag mapahamak, kundi magkaroon ng buhay na walang hanggan. 17Sapagka't hindi sinugo ng Dios ang Anak sa sanglibutan upang hatulan ang sanglibutan; kundi upang ang sanglibutan ay maligtas sa pamamagitan niya. 18Ang sumasampalataya sa kaniya ay hindi hinahatulan; ang hindi sumasampalataya ay hinatulan na, sapagka't hindi siya sumampalataya sa pangalan ng bugtong na Anak ng Dios. 19At ito ang kahatulan, na naparito ang ilaw sa sanglibutan, at inibig pa ng mga tao ang kadiliman kay sa ilaw; sapagka't masasama ang kanilang mga gawa. 20Sapagka't ang bawa't isa na gumagawa ng masama ay napopoot sa ilaw, at hindi lumalapit sa ilaw, upang huwag masaway ang kaniyang mga gawa. 21Datapuwa't ang gumagawa ng katotohanan ay lumalapit sa ilaw, upang mahayag na ang kaniyang mga gawa ay ginawa sa Dios. 22Pagkatapos ng mga bagay na ito ay nagsiparoon si Jesus at ang kaniyang mga alagad sa lupain ng Judea; at doon siya tumira na kasama nila, at bumabautismo. 23At bumabautismo rin naman si Juan sa Enon na malapit sa Salim, sapagka't doo'y maraming tubig: at sila'y nagsiparoon, at nangabautismuhan. 24Sapagka't hindi pa ipinapasok sa bilangguan si Juan. 25Nagkaroon nga ng isang pakikipagtalo ang mga alagad ni Juan sa isang Judio tungkol sa paglilinis. 26At sila'y nagparoon kay Juan, at sa kaniya'y sinabi, Rabi, yaong kasama mo sa dako pa roon ng Jordan, na binigyan mong patotoo, narito, siya'y bumabautismo, at ang lahat ng mga tao'y nagsisiparoon sa kaniya. 27Sumagot si Juan at sinabi, Hindi makatatanggap ng anoman ang isang tao, malibang ito'y ipinagkaloob sa kaniya mula sa langit. 28Kayo man ay magsisisaksi sa akin, na aking sinabi, Hindi ako ang Cristo, kundi, na ako'y sinugo sa unahan niya. 29Ang nagtatangkilik sa kasintahang babae ay ang kasintahang lalake: datapuwa't ang kaibigan ng kasintahang lalake, na nakatayo at nakikinig sa kaniya, ay nagagalak na lubos dahil sa tinig ng kasintahang lalake: ito ngang aking kaligayahan ay naganap. 30Siya'y kinakailangang dumakila, nguni't ako'y kinakailangang bumaba. 31Ang nanggagaling sa itaas ay sumasaibabaw ng lahat: ang galing sa lupa ay taga lupa nga, at ang ukol sa lupa ang sinasalita niya: ang nanggagaling sa langit ay sumasaibabaw ng lahat. 32At kaniyang nakita at narinig, ay siyang pinatototohanan niya; at walang taong tumatanggap ng kaniyang patotoo. 33Ang tumatanggap ng kaniyang patotoo ay naglagay dito ng kaniyang tatak, na ang Dios ay totoo. 34Sapagka't ang sinugo ng Dios ay nagsasalita ng mga salita ng Dios: sapagka't hindi niya ibinibigay ang Espiritu sa pamamagitan ng sukat. 35Sinisinta ng Ama ang Anak, at inilagay sa kaniyang kamay ang lahat ng mga bagay. 36Ang sumasampalataya sa Anak ay may buhay na walang hanggan; nguni't ang hindi tumatalima sa Anak ay hindi makakakita ng buhay, kundi ang poot ng Dios ay sumasa kaniya.

 

Layunin ng Kabanata 3

3:1-21 Dinalaw ni Nicodemo si Jesus sa gabi

v. 1 Ang mga Pariseo bilang isang sekta ay naniniwala sa Pagkabuhay na Mag-uli, ang mga Saduceo ay hindi naniniwala sa ganon. Isang pinuno – isang miyembro ng Sanhedrin (tingnan ang 11:47 n).

v. 3 Ang Kaharian ng Diyos ay hindi napapasok sa pamamagitan ng moral na tagumpay kundi sa pamamagitan ng  Predestinasyon (No. 296) at pagpapabago ng Diyos (Rom. 8:29-30).

v. 5 Ang kapanganakan sa Bagong Orden ng Kaharian ng Diyos ay sa pamamagitan ng tubig sa pamamagitan ng bautismo (1:33; Eph. 5:26) at sa pamamagitan ng  Banal na Espiritu (No. 117) sa pamamagitan ng pagpapatong ng mga kamay. Tingnan ang  Pagsisisi at Pagbibinyag (No. 052).

v. 6 ang ipinanganak ng Espiritu ay Espiritu.

vv. 8-9 Ang hangin ay umiihip sa kung saan. Ang salitang Griego para sa hangin at espiritu ay pareho at iyon ang kahalagahan na nabuo dito kasama si Nicodemus (tingnan din ang Ezek. 37:5-10) (marahil sa pamamagitan din ng Aramaic, ngunit ang teksto ay nasa Griyego).

v. 12 Mga bagay na nauukol sa lupa tulad ng talinghaga ng hangin, mga bagay na nauukol sa langit gaya ng mga kototohanang espirituwal.

vv. 13-15 Bumaba si Jesus mula sa Langit upang magdala ng  Buhay na Walang Hanggan (No. 133) at pakikibahagi sa Pagkatao ng Diyos sa pamamagitan ng pag-angat sa kanya sa stauros o tulos (tulad ng sa ilang Blg. 21:9).

Pansinin na dito sinabi ni Cristo na walang tao na umakyat sa langit maliban kay Cristo na bumaba mula sa langit.

3:16 Tinawag ni Luther ang talatang ito na ebanghelyo sa maliit na larawan. Pinapalawak nito ang paglilingkod sa pamamagitan ng sakripisyong may pagmamahal sa lahat ng nilikha.

3:17-21 Ang layunin ng Diyos ay likhain ang tao at iligtas siya. Hinahatulan ng mga tao ang kanilang mga sarili sa pamamagitan ng pagtatago ng kanilang masasamang gawa mula sa Kabanalan at Katarungan ni Cristo.

Ang gumagawa ng totoo ay lumalapit sa liwanag upang malinaw na makita na ang kanyang mga gawa ay ginawa sa Diyos. Ang mga ito ay malinaw na katibayan ng Pagsisisi at Pagbibinyag sa Banal na Espiritu, at ang katotohanang inilalagay ng Diyos ang mga kasalanan ng mga tao sa gaya ng layo ng silangan mula sa kanluran (Awit 103:12).

3:22-36 Karagdagang patotoo ni Juan Bautista tungkol kay Jesus (ihambing 1:19-34).

vv. 22; 26 Hindi direktang binautismuhan ni Jesus ang sinuman;

cf. din ang 4:1-2 .... (bagaman si Jesus mismo ay hindi nagbautismo, kundi ang kanyang mga alagad lamang).

v. 24 Juan Bautista sa bilangguan Mat. 4:12, 14:3; Mar. 1:14, 6:17; Lk. 3:19-20.

 Buhay na Walang Hanggan (No.133)

v. 25 Paglilinis - Mga Seremonya (tingnan din ang  Pagdalisay at Pagtutuli (No. 251)).

vv. 27-29 Si Juan ay ang Kaibigan ng kasintahang lalaki, dinadala ang Israel ang kasintahang babae, kay Cristo ang kasintahang lalaki.

Tingnan din ang  Israel bilang Plano ng Diyos (No. 001B) at  Israel bilang Ubasan ng Diyos (No. 001C).

 

3:31-36

v. 32 Ang Anak ay nagmula sa itaas at nagpapatotoo sa katotohanan ngunit Walang taong naniniwala sa kanyang patotoo. Walang taong - Isang kastigo sa mga Judio at sa kanilang tiwaling sistema ng relihiyon. v. 34 Sapagka't ang sinugo ng Dios ay nagsasalita ng mga salita ng Dios. (Ito ay isang patotoo ng may-akda at ng mga kasama niya na sila ay tunay na naniwala sa mga salita ni Cristo.) Sapagkat ang Diyos ay hindi nagbibigay ng Espiritu sa sukat. Mahal niya ang anak at ibinigay ang lahat ng bagay sa kanyang kamay (v. 35). v. 36 Siya na naniniwala sa Anak ay may buhay na walang hanggan (No. 133). Ang hindi sumusunod sa anak ay hindi makakakita ng buhay, ngunit ang Poot ng Diyos ay mananatili sa kanya.

 

Kabanata 4

1Nang maalaman nga ng Panginoon na nabalitaan ng mga Fariseo na si Jesus ay gumagawa at bumabautismo ng lalong maraming alagad kay sa kay Juan 2(Bagaman hindi bumabautismo si Jesus, kundi ang kaniyang mga alagad), 3Nilisan niya ang Judea, at naparoong muli sa Galilea. 4At kinakailangang magdaan siya sa Samaria. 5Sumapit nga siya sa isang bayan ng Samaria, na tinatawag na Sicar, malapit sa bahagi ng lupang ibinigay ni Jacob kay Jose na kaniyang anak: 6At naroon ang balon ni Jacob. Si Jesus nga, nang napapagod na sa kaniyang paglalakbay, ay naupong gayon sa tabi ng balon. Magiikaanim na nga ang oras. 7Dumating ang isang babaing taga Samaria upang umigib ng tubig: sa kaniya'y sinabi ni Jesus, Painumin mo ako. 8Sapagka't napasa bayan ang kaniyang mga alagad upang magsibili ng pagkain. 9Sinabi nga sa kaniya ng babaing Samaritana, Paano ngang ikaw, na isang Judio, ay humingi ng maiinom sa akin, na ako'y babaing Samaritana? (Sapagka't hindi nangakikipagusap ang mga Judio sa mga Samaritano.) 10Sumagot si Jesus at sa kaniya'y sinabi, Kung napagkikilala mo ang kaloob ng Dios, at kung sino ang sa iyo'y nagsasabi, Painumin mo ako; ikaw ay hihingi sa kaniya, at ikaw ay bibigyan niya ng tubig na buhay. 11Sinabi sa kaniya ng babae, Ginoo, wala kang sukat isalok ng tubig, at malalim ang balon: saan nga naroon ang iyong tubig na buhay? 12Dakila ka pa baga sa aming amang si Jacob, na sa ami'y nagbigay ng balon, at dito'y uminom siya, at ang kaniyang mga anak, at ang kaniyang mga hayop? 13Sumagot si Jesus at sinabi sa kaniya, Ang bawa't uminom ng tubig na ito ay muling mauuhaw: 14Datapuwa't ang sinomang umiinom ng tubig na sa kaniya'y aking ibibigay ay hindi mauuhaw magpakailan man; nguni't ang tubig na sa kaniya'y aking ibibigay ay magiging isang balon ng tubig na bubukal sa kabuhayang walang hanggan. 15Sinabi sa kaniya ng babae, Ginoo, ibigay mo sa akin ang tubig na ito, upang ako'y huwag mauhaw, ni pumarito man sa ganito kalayo upang umigib pa. 16Sinabi sa kaniya ni Jesus, Humayo ka, tawagin mo ang iyong asawa, at pumarito ka. 17Sumagot ang babae at sinabi sa kaniya, Wala akong asawa. Sinabi sa kaniya ni Jesus, Mabuti ang pagkasabi mo, Wala akong asawa: 18Sapagka't nagkaroon ka na ng limang asawa; at ang nasa iyo ngayon ay hindi mo asawa: dito'y sinabi mo ang katotohanan. 19Sinabi sa kaniya ng babae, Ginoo, napaghahalata kong ikaw ay isang propeta. 20Nagsisamba ang aming mga magulang sa bundok na ito; at sinasabi ninyo, na sa Jerusalem ay siyang dakong kinakailangang pagsambahan ng mga tao. 21Sa kaniya'y sinabi ni Jesus, Babae, paniwalaan mo ako, na dumarating ang oras, na kahit sa bundok na ito, ni sa Jerusalem, ay hindi ninyo sasambahin ang Ama. 22Sinasamba ninyo ang hindi ninyo nalalaman: sinasamba namin ang nalalaman namin; sapagka't ang kaligtasan ay nanggagaling sa mga Judio. 23Datapuwa't dumarating ang oras, at ngayon nga, na sasambahin ng mga tunay na mananamba ang Ama sa espiritu at katotohanan: sapagka't hinahanap ng Ama ang mga gayon na maging mananamba sa kaniya. 24Ang Dios ay Espiritu: at ang mga sa kaniya'y nagsisisamba ay kinakailangang magsisamba sa espiritu at sa katotohanan. 25Sinabi sa kaniya ng babae, Nalalaman ko na paririto ang Mesias (ang tinatawag na Cristo): na pagparito niya, ay ipahahayag niya sa amin ang lahat ng mga bagay. 26Sinabi sa kaniya ni Jesus, Ako na nagsasalita sa iyo ay siya nga. 27At sa ganito'y nagsidating ang kaniyang mga alagad; at sila'y nangagtaka na siya'y nakikipagsalitaan sa isang babae; gayon ma'y walang taong nagsabi, Ano ang iyong hinahanap? o, Bakit nakikipagsalitaan ka sa kaniya? 28Sa gayo'y iniwan ng babae ang kaniyang banga ng tubig, at napasa bayan, at sinabi sa mga tao, 29Magsiparito kayo, tingnan ninyo ang isang lalake, na nagsabi sa akin ng lahat ng mga bagay na aking ginawa: mangyayari kayang ito ang Cristo? 30Nagsilabas sila sa bayan, at nagsisiparoon sa kaniya. 31Samantala ay ipinamamanhik sa kaniya ng mga alagad, na nangagsasabi, Rabi, kumain ka. 32Datapuwa't sinabi niya sa kanila, Ako'y may pagkaing kakanin na hindi ninyo nalalaman. 33Ang mga alagad nga ay nangagsangusapan, May tao kayang nagdala sa kaniya ng pagkain? 34Sinabi sa kanila ni Jesus, Ang pagkain ko ay ang aking gawin ang kalooban ng sa akin ay nagsugo, at tapusin ang kaniyang gawa. 35Hindi baga sinasabi ninyo, May apat na buwan pa, at saka darating ang pagaani? narito, sa inyo'y aking sinasabi, Itanaw ninyo ang inyong mga mata, at inyong tingnan ang mga bukid, na mapuputi na upang anihin. 36Ang umaani ay tumatanggap ng upa, at nagtitipon ng bunga sa buhay na walang hanggan; upang ang naghahasik at ang umaani ay mangagalak kapuwa. 37Sapagka't dito'y totoo ang kasabihan, Isa ang naghahasik, at iba ang umaani. 38Kayo'y sinugo ko upang anihin ang hindi ninyo pinagpagalan: iba ang nangagpagal, at kayo'y siyang nagsipasok sa kanilang pinagpagalan. 39At marami sa mga Samaritano sa bayang yaon ang sa kaniya'y nagsisampalataya dahil sa salita ng babae, na nagpatotoo, Sinabi niya sa akin ang lahat ng mga bagay na aking ginawa. 40Kaya nang sa kaniya'y magsidating ang mga Samaritano, ay sa kaniya'y ipinamanhik nila na matira sa kanila: at siya'y natira roong dalawang araw. 41At lalo pang marami ang mga nagsisampalataya sa kaniya dahil sa kaniyang salita; 42At sinabi nila sa babae, Ngayo'y nagsisisampalataya kami, hindi dahil sa iyong pananalita: sapagka't kami rin ang nakarinig, at nalalaman naming ito nga ang Tagapagligtas ng sanglibutan. 43At pagkaraan ng dalawang araw ay umalis siya doon at napasa Galilea. 44Sapagka't si Jesus din ang nagpatotoo, na ang isang propeta ay walang kapurihan sa kaniyang sariling lupain. 45Kaya nang siya'y dumating sa Galilea, ay tinanggap siya ng mga Galileo, nang kanilang mangakita ang lahat ng mga bagay na kaniyang ginawa sa Jerusalem sa kapistahan: sapagka't sila man ay nagsiparoon din sa kapistahan. 46Naparoon ngang muli siya sa Cana ng Galilea, na doo'y kaniyang pinapaging alak ang tubig. At naroroon ang isang mahal na tao, na ang kaniyang anak na lalake ay may-sakit sa Capernaum. 47Nang mabalitaan niya na si Jesus ay dumating sa Galilea na mula sa Judea, ay naparoon siya sa kaniya, at ipinamanhik sa kaniya na siya'y lumusong, at pagalingin ang kaniyang anak na lalake; sapagka't siya'y naghihingalo. 48Sinabi nga sa kaniya ni Jesus, Malibang kayo'y mangakakita ng mga tanda at mga kababalaghan, ay hindi kayo magsisipaniwala sa anomang paraan. 49Ang mahal na tao ay nagsabi sa kaniya, Ginoo, lumusong ka bago mamatay ang aking anak. 50Sinabi sa kaniya ni Jesus, Yumaon ka ng iyong lakad; buhay ang anak mo. Pinaniwalaan ng lalake ang salitang sinalita sa kaniya ni Jesus, at siya'y yumaon sa kaniyang lakad. 51At samantalang siya'y lumulusong, ay sinalubong siya ng kaniyang mga alipin, na nangagsasabi, na ang kaniyang anak ay buhay. 52Itinanong nga niya sa kanila ang oras nang siya'y pasimulan ng paggaling. Sa kaniya nga'y kanilang sinabi, Kahapon nang ikapitong oras inibsan siya ng lagnat. 53Naunawa nga ng ama na sa oras na yaon nang sabihin sa kaniya ni Jesus, Buhay ang anak mo: at siya'y sumampalataya, at ang kaniyang buong sangbahayan. 54Ito nga ang muling pangalawang tanda na ginawa ni Jesus, nang siya'y pumaroon sa Galilea na mula sa Judea.

 

Layunin ng Kabanata 4

vv. 1-26 Si Jesus ay nakikipag-usap sa isang babae sa balon.

vv. 1-3 Ang mga Pariseo na napopoot kay Juan ay bumaling kay Jesus, kaya siya ay umalis patungong Galilea.

v. 4 Ang Samaria ay nasa hilaga ng Judea at inihiwalay ang Judea mula sa Galilea, ang kaharian ni Herodes Antipas. Ito ay may halo-halong mga tao (Mga Gawa 8:5 n) kabilang ang mga Cuthean at Medes na dinala ng hilagang kapangyarihan ng Assyria. Ang babae ay nag-aangkin ng pinagmulan mula kay Jacob ngunit si Cristo ay tila nakatuon sa mga pag-aangkin ni Judah. Ang balon ni Jacob ay nagbibigay sa kanila ng pagkakatulad at isang angkop na lugar para sa kanya upang magbukas ng isang pag-uusap hinggil sa kanyang mensahe ng kaligtasan at ito ay ang hakbang pasulong sa kaligtasan na ipinaabot sa mga Gentil tulad ng sinabi ni Jacob na layunin ng Ephraim sa Gen. 48 :15-19 nang basbasan niya si Jose (tingnan din sa Gen. 33:19; 48:22; Jos. 24:32). Mga bandang tanghali iyon.

vv. 7-9 Hiniling ni Jesus sa babae na painumin siya. Nagulat ang babae na gagawin niya iyon dahil ang mga Judio ay karaniwang hindi nakikitungo sa mga Samaritano. Iniiwasan din ng mga Rabbi na makipag-usap sa mga babae sa publiko. Hinamak din ng mga Judio ang mga Samaritano bilang mga relihiyosong apostata (2 Hari 17:24–34).

v. 10 Pagkatapos ay sinimulan niya ang isang talakayin na kung alam ng babae kung sino siya ay humingi siya ng buhay na tubig na nagpapahiwatig ng kapangyarihan ng Banal na Espiritu at Kaligtasan na sa gayon ay bukas sa mga Gentil. Buhay na tubig Jer. 2:13; 17:13

v. 11 Hindi naintindihan ng babae at nakita niyang wala siyang pansalok ng tubig. v. 12 Tinanong ng babae kung mas dakila ba siya sa kanilang amang si Jacob. Iyan ang eksakto kung ano ang ipinagpala ni Jacob kay Jose sa pagtawag sa mismong elohim at anghel ng Pagtubos na tinawag niya sa Gen. 48:15ff. 

v. 14 Si Cristo ay nagpapatuloy sa kanyang kaloob, ang tubig ng buhay at ang bukal ng buhay na walang hanggan. v. 15 Pagkatapos ay humingi ang babae ng tubig upang hindi na niya kailangang pumunta roon para umigib, hindi naiintindihan ang kahalagahan.

v. 16 Pagkatapos ay tinanong ang babae ni Jesus ng isang pagsubok na tanong at sinabing pumunta ka at tawagan mo ang iyong asawa at sabihin sa kanya na pumunta dito. v. 17 Sinabi ng babae: "Wala akong asawa", na nasa isang defacto na relasyon. Si Cristo ay hindi nalinlang. Tama ang sinabi mo sa sinasabi mo na mayroon kang limang asawa at ang tinitirhan mo ay hindi mo asawa. Sa gayon ay epektibo niyang tinukoy ang mga Kautusan sa kasal at muling pag-aasawa sa isang pangungusap (Kasal (No. 289)).

v. 19 Ibinaling ng babae ang paksa sa lugar ng pagsamba sapagkat ang mga pagkakaiba ay isang bagay ng pagaakala ngunit sinabi niya na darating ang panahon na hindi na sila sasamba sa alinmang bundok (Ang Mt Gerizim na kung saan mayroong Templo ang mga Samaritano). Pansinin na sinabi niya sa v. 22 na ang kaligtasan ay mula sa mga Judio sa halip na nasa mga Judio at sa gayon ay umaabot ang kaligtasan sa mga Gentil. Pagkatapos ay ginawa niyang sa Espiritu at katotohanan ang pagsamba sa Ama. Ang lugar ay hindi mahalaga. v. 25 Sinabi niya na alam niyang darating ang Mesiyas at ipapakita niya sa atin ang lahat ng bagay. v. 26 Pagkatapos ay sinabi niya sa kanya na siya ang Mesiyas (Ako na nagsasalita sa iyo ay siya nga).   

 

vv. 27-38 Si Jesus ay nagsasabi tungkol sa espirituwal na pag-aani

Sa oras na ito dumating ang kanyang mga alagad at namangha na siya ay nakikipag-usap sa isang babae. Hindi sila nagkomento sapagkat naguguluhan at iniwan ng babae ang banga ng tubig (walang alinlangan na tulungan sila) at pumunta sa lungsod na nagsasabi sa kanila ng mga aksyon ng maaaring maging Mesiyas, at tinawag silang pumunta at makita siya. v. 30 pagkatapos ay lumabas sila ng lungsod at pumunta upang makita siya. Ito ay walang alinlangan na layunin niya sa pagpapasimula ng pakikipag-usap sa kaligtasan na ipinaabot sa mga Gentil habang ang teksto ay nagpapatuloy sa pagbuo.

vv. 31-38 Sa tekstong ito si Cristo ay nagsasalita nang talinghaga at pagkatapos ay sinabi sa mga alagad na ang mga bukid ay mapuputi na upang anihin. Ang kaligtasan ay mula sa mga Gentil. Ang umaani ay tumatanggap ng kabayaran at nagtitipon ng bunga para sa buhay na walang hanggan. Sinabi niya sa kanila na sinugo niya sila upang anihin ang hindi nila pinaghirapan. Ang iba ay nagtrabaho at sila ay pumasok sa gawaing iyon.

vv. 39-42 Maraming Samaritano ang naniwala batay sa patotoo ng babae. Hiniling nila sa kanya na manatili sa kanila at siya ay nanatili ng dalawang araw at dahil sa kanyang patotoo ay nakumbinsi sila at ipinahayag siya bilang tagapagligtas ng sanlibutan at sa gayondin ng mga Gentil at lahat ng tao.

vv. 43-45 Si Jesus ay nangangaral sa Galilea at sa mga Gentil (Mat. 4:12-17; Mar. 1:14-15; Luc. 4:14-15) (naglalarawan sa v. 42 ihambing ang Isa. 43:3,11; 45:22).

Pagkatapos ay nagpatuloy siya sa Galilea. Siya ay nagpatotoo na ang isang Propeta ay walang kapurihan sa kanyang sariling bansa (v. 44). v. 45 Tinanggap siya ng mga Galilean batay sa nakita nilang ginawa niya sa Jerusalem.

vv. 46-54 Pinagaling ni Jesus ang anak ng isang opisyal ng gobyerno.

Pagkatapos ay pumunta si Jesus sa Cana at pagkatapos ay sa Capernaum kung saan ang anak ng isang opisyal ay may sakit (marahil ay isang gentil na opisyal ng militar (v. 46) Nang marinig niya na siya ay dumating mula sa Judea sa Galilea ay pumunta siya at nakiusap kay Cristo na pagalingin ang bata habang siya ay malapit na sa kamatayan.  Sinabi sa kanila ni Cristo malibang kayo'y mangakakita ng mga tanda at mga kababalaghan, ay hindi kayo magsisipaniwala sa anomang paraan (ang ikaw ay maramihan dito para sa mga tagapakinig at sa lahat ng nananampalataya sa mga palatandaan lamang. (iham. v. 45). Sinabi ng opisyal: "Ginoo, lumusong ka bago mamatay ang aking anak." (Siya ay nababalisa para sa buhay ng kanyang anak, hindi sa isang pagpapakita.) Nang masubok ang kanyang pananampalataya, sinabi ni Cristo: Humayo ka! Mabubuhay ang iyong anak. Ang kanyang pananampalataya ay ginantimpalaan. Sa kanyang pag-uwi ay sinalubong siya ng kanyang mga katulong at sinabi sa kanya na nagsimula nang gumaling ang kanyang anak. Tinanong niya sila kung kailan ito nagsimulang gumaling at sinabi nila sa kanya noong nakaraang araw sa ikapitong oras (1 p.m.). Ito ang oras kung saan sinabi ng Mesiyas na mabubuhay ang kanyang anak. Kaya sinubok ang kanyang pananampalataya at sa pagkilos ayon sa pananampalatayang iyon, ay nanatili siya sa Mesiyas, dahil 18 milya lamang ang layo ng kanyang tahanan ngunit hindi siya bumalik hanggang sa sumunod na araw (iham. v. 52) na naniniwalang gumaling na siya. Sa pamamagitan ng pagkilos na iyon, at ang kanyang pananampalataya kay Cristo, ang kanyang buong sambahayan ay napagbagong loob at ang Kaligtasan ay ipinaabot sa mga Gentil (v. 53). Buong puso siyang naniwala).

v. 54 Ito ang Ikalawang Tanda na ginawa niya nang dumating siya mula sa Judea sa Galilea (tingnan ang 2:1-11).

 

 Bullinger’s Notes on John Chs. 1-4 (for KJV)

 

Chapter 1

Verse 1

In the beginning. Greek. en ( App-104 .) arche. Occurs four times in the N.T. (Compare Genesis 1:1 ). The context will always supply the dependent word (where it is not expressed). Here, and in John 1:2 , supply "[of the aions = ages "]; for the Logos then "was", and the aims were prepared by Him (Hebrews 1:2 ; Hebrews 11:3 ). In Acts 11:15 supply "[of our ministry" (John 2:4 )]. In Philippians 4:15 supply "[the proclamation of] the Gospel". For the combination of arche, with other prepositions, see notes on John 6:64 ("ex arches"); on John 8:44 (" ap' arches"); on Hebrews 1:10 ("kat' arches").

was = was [already pre-existent]. Creation is not mentioned till John 1:3 . "The Word had no beginning". See John 1:3 ; John 17:5 . 1 John 1:1 .Ephesians 1:4 .Proverbs 8:23Psalms 90:2 . Compare John 8:58 . Not the same "was "as in John 1:14 .

the Word . Greek. Logos. As the spoken word reveals the invisible thought, so the Living Word reveals the invisible God. Compare John 1:18 .

and . Note the Figure of speech Polysyndeton. App-6 . with. Greek. pros. App-104 . Implying personal presence and relation. Compare John 1:18 .

God. With the Art. = the revealed God of the Bible. App-98 .

the Word was God . This is correct. The Art. designates "the Word" as the subject. The order of the words has to do only with the emphasis, which is thus placed on the predicate, while "the Word "is the subject.

was God . Here "God "is without the Art., because it denotes the conception of God as Infinite, Eternal, Perfect, Almighty, &c. Contrast John 4:24 .

[See the notes on chapter 1 Above that deals with this error of Bullinger’s.  The indefinite article should be inferred here as the word is the only born God of v. 18 – ed].

 

Verse 2

The same = This [Word], or He.

 

Verse 3

All things. Referring to the infinite detail of creation. '

were made = came into being. Not the same word as in John 1:1 .

by = through. Greek. dia. App-104 .John 1:1 . As in Romans 11:36 . Colossians 1:16 . Hebrews 1:2 .

and without , &c. Note the Figure of speech Pleonasm. App-6 .

without = apart from.

was = came into being. Not the same word as in John 1:1 .

not any thing = not even one thing. Greek oude, compound of ou. App-105 .

was made = hath come into being.

 

Verse 4

life . Greek. zoe. App-170 .: i.e. the fountain of life. Hence 1Jn 5:11 , 1 John 5:12 , and Psalms 36:8 , manifested (John 1:4 ); obtained (John 3:16 ); possessed (John 4:14 ); sustained (John 6:35 ); ministered (John 7:38 ); abounding (John 10:10 ); resurrection (John 11:24 , John 11:25 ). A characteristic word of this Gospel. See note on p. 1511.

the light. Not a light. Compare John 8:12 . Greek phos. App-130 . A characteristic word of this Gospel. See note on p. 1511.

men . Greek. Plural of anthropos. App-123 .

 

Verse 5

shineth . Greek. phaino. App-106 .

darkness = the darkness. Pre supposing the Fall. Genesis 3:18 .

comprehended it . This is direct from the Vulgate. The Greek kata is so rendered only here. It means, overcame or overpowered Him not. See 1 Thessalonians 5:4 (overtake). Mark 9:18 . Mark 8:3 , Mark 8:4 (take); John 12:35 (come upon hostilely).

it. Referring grammatically to phos, the light (neuter); but logically to the Word. Quoted by Tatian (AD 150-170), Greek t. ad Graecos, xiii. Note the Figure of speech Parechesis ( App-6 ) in the Aramaic (not in the Greek or English), "darkness comprehended". Aramaean. k'bel kabel.

not . Greek. ou. App-105 .

 

Verse 6

There was = There arose. Not the same word as in John 1:1 .

sent. Compare Malachi 3:1 . Greek apostello ( App-174 .), whence we have our "Apostle" = one sent. John not only came, but was "sent".

from = from beside. Greek para. App-104 . Not "by", but from. Compare John 15:26 .

God . No Art. Compare John 1:1 . App-98 .

John : i.e. John the Baptist; the John of the narrative, not of the Gospel. Occurs twenty times, and is never distinguished by the title "Baptist", as in Matthew, Mark, and Luke.

 

Verse 7

for a witness : i.e. with a view to bearing witness; not merely to be a witness. That would be martur (mart us, as in Acts 1:8 , Acts 1:22 , &c.) This is marturia = a bearing witness. Greek. eis. App-104 . Not the same word as in John 1:16 .

to bear witness = in order that (Greek. hina) he might bear witness. Greek martureo, a characteristic word of this Gospel. See note on p. 1611,

witness . Greek marturia, a characteristic word of this Gospel.

of = concerning. Greek. peri. App-104 .

that = in order that. Greek hina. Often found in John.

all : i.e. all, without distinction.

through . Greek dia. App-104 .John 1:1 .

him . John the Baptist. Compare John 5:33 .Acts 10:37 ; Acts 13:24 .

believe. See App-150 . A characteristic word of this Gospel. See note on p. 1611.

 

Verse 8

he = That one. Compare John 2:21 .

that Light = the Light. Compare John 9:5 ; John 12:35 .

was sent. Supply "came" from John 1:7 .

 

Verse 9

That, &c. Render: [He] was the true (or very) Light, that which, coming into the world, lighteneth every man (without distinction). We should connect this "coming" with "the Light "(with Revised Version): because "coming into the world" is continually associated with the Lord. See John 3:19 ; John 6:14 ; John 9:39 ; John 11:27 ; John 12:46 ; John 16:28 ; John 18:37 . Note esp. John 3:19 and John 12:46 . Many lamps found in the tombs at Gezer (1 Kings 9:15-17 ) have inscribed on them "The light of Messiah shines for all".

true = very. Greek alethinos. App-175 . A characteristic word of this Gospel. See note on p. 1511.

every man: i, e. without distinction, as the sun shines on all (Matthew 5:45 , &c.) Greek. panta anthropon. Not collectively, but individually and personally. For centuries Israel only had this light, and Gentiles were the exception. Henceforth there was to be no dis tinction. Gentiles were to be blessed with Abraham's seed in the days of Messiah. Compare Genesis 12:3 .Romans 15:8-12 .

into . Greek. eis. App-104 .

world . Greek. kosmos. App-129 . A characteristic word in this Gospel. See note on p. 1511.

 

Verse 10

was made = came into being.

knew. Greek. ginosko. App-132 . One of the characteristic words of this Gospel. See p. 1511.

 

Verse 11

He came. Denoting the definite historical fact. unto. Greek. eis. App-104 .

His own. Neut. plural: i.e. His own things, or posses sions. Supply ktemata (possessions), as in Matthew 19:22 . Compare Matthew 21:33-41 . What these "possessions" were must be supplied from Matthew 1:1 , viz, the land of Abraham, and the throne of David.

His own. Masculine plural: i.e. His own People (Israel).

received = received (to themselves).

 

Verse 12

as many as : John 1:9 is collective; John 1:12 is individual.

received = accepted (from a giver). Not the same word as in John 1:11 .

power = authority. App-172 .

the sons = children. Greek. Plural of teknon. Not "sons". In John the word huios = son, is mostly reserved for the Lord Himself. See note 2, p. 1511. In John teknon Occurs only here, John 8:39 , and John 11:52 . App-108 . Paul uses both "children "and "sons, "of believers, but John uses the former only. See note 2 in the book comments for John.

believe = [are] believing. App-150 . See note on John 1:7 .

on . Greek. eis. App-104 .

His name : i.e. Himself. See note on Psalms 20:1 .

 

Verse 13

Which = Who: i.e. those who believe on His name. But antecedent to any ancient MSS., Irenaeus (A.D. 178), Tertullian (A. n. 208), Augustine (A.D. 395), and other Fathers, read "Who was begotten" (Singular, not Plural) The "hos" (= Who) agreeing with "autou" (His name. Greek. onoma autou, name of Him). John 1:14 goes on to speak of the incarnation of Him Who was not begotten by human generation. The Latin Codex Veronensis (before Jerome's Vulgate) reads, " Qui . . . natus est". Tertullian (De carne Christi, c. 19) says that "believers" could not be intended in this verse, "since all who believe are born of blood", &c. He ascribes the reading of the Received text to the artifice of the Valentinian Gnostics of the second and third cents.) See Encyl. Brit., eleventh (Camb.) edn., vol. 27, pp. 852-7.

born = begotten. See note on Matthew 1:2 , and App-179 .

of = out of, or from. Greek ek. App-104 . Not the same word as in verses: John 7:8 , John 7:14 , John 7:15 , John 7:22 , John 7:44 , John 7:47 .

blood . It is plural (bloods) for emphasis, ace. to Hebrew idiom, as in 2 Samuel 16:7 , 2 Samuel 16:8 . Psalms 26:9 .

nor = nor yet. Greek. oude.

will . Greek. thelema. App-102 .

flesh. A characteristic word of this Gospel. See p. 1511.

man. Greek. aner. App-123 .

 

Verse 14

And, &c. Continuing John 1:13 , and showing that John 1:13 also relates to the Word.

was made = became, as in John 1:3 .

flesh. See note on John 1:13 . The new mode of His being. Put by Figure of speech Synecdoche (of the Part), App-6 , for His humanity.

dwelt = tabernacled. Occurs only here, Revelation 7:15 ; Revelation 12:12 ; Revelation 13:6 ; Revelation 21:3 . See App-179 .

among . Greek. en. App-104 .

and we, &c. For other similar parenthetical remarks characteristic of this Gospel, See verses: John 1:38 , John 1:41 , John 1:42 , Joh 38:44 ; John 2:9 ; John 2:8 , John 2:9 , Joh 2:44 , Joh 2:45 ; John 5:2 ; John 6:10 , John 6:23 ; John 7:2 , John 7:39 , John 7:50 ; John 9:7 ; John 11:2 ; John 19:31 ; John 21:7 , John 21:8 .

beheld. Greek. theaomai. App-133 . Not the same word as in verses: John 1:29 , John 1:36 , John 1:42 , Joh 29:47 . Compare Luke 9:32 . 2Pe 1:16 . 1 John 1:1 ; 1 John 4:14 .

glory. The Shekinah. See Luke 9:32 . 2 Peter 1:17 . Greek. doxa. One of the characteristic words of this Gospel.

the glory = glory. No Art. Note the Figure of speech Anadiplosis, App-6 .

as of = exactly like.

the only begotten = an only begotten [Son]. As applied to Christ it Occurs only here, John 1:18 ; John 3:16 , John 3:18 ; 1 John 4:9 . But it is used of an earthly relationship in Luke 7:12 ; Luke 8:42 ; Luke 9:38 . Hebrews 11:17 . Septuagint for "only One", Psalms 25:16 . See note there.

of = from beside: i.e. (sent) from beside. Greek. para. App-104 . Not the same word as in verses: John 1:13 , John 1:15 , John 1:16 , John 13:22 , John 13:34 , John 13:35 , Joh 13:40 , Joh 13:44 , Joh 13:47 .

Father. See App-98 . A characteristic word of this Gospel. Occurs 121 times.

full = abounding in.

grace and truth . A Hebraism for the sum of Divine revelation. Hebrew. chesed vehemeth. See Genesis 24:27 ; Genesis 32:10 . Exodus 34:6 . Psalms 40:10 , Psalms 40:11 ; Psalms 61:7 .

truth. A characteristic word of this Gospel.

 

Verse 15

cried = hath cried aloud. was. As in John 1:1 .

after me . In the order of ministry.

is preferred before me = had being before me (as to time).

for = because.

before me = first: i.e. (already) before me.

 

Verse 16

And. The texts read "For", but not the Syriac.

fulness . Greek pleroma.

all the. The Evangelist speaks here, not the Baptist.

grace for grace = grace in place of grace; new grace, continuous, and unintermitted. Ever fresh grace according to the need.

for = over against. Greek anti. App-104 .

 

Verse 17

Moses. The first of 13 occurances in John (John 1:17 , John 1:45 ; John 3:14 ; John 5:45 , John 5:46 ; John 6:32 ; John 7:19 , John 7:22 , John 7:22 , John 7:23 ; John 8:5 ; John 9:28 , John 9:29 ). grace and truth. In the days of Moses there was grace (Ex. Joh 34:6 , Joh 34:7 ), and the law itself was an exhibition of truth; but when Jesus Christ came, He was Himself the Truth, i.e. the very personification of truth (14. 6), and His life and death were the supreme manifestation of grace.

Jesus Christ. See App-98 . d

 

Verse 18

No man : i.e. no human eye. Greek. oudeis. Compound of ou. App-105 .

hath seen . Greek horao. App-133 .

the only begotten Son . Lm. Tr. WI. Rm., with the Syriac, read "God (i.e. Christ) only begotten". The readings vary between YC and OC.

Which is = He Who is: like "was" in John 1:1 .

in = into. Greek. eis. App-104 . This expresses a continued relationship.

bosom. Figure of speech Anthropopatheia. App-6 . Compare John 13:23 ; John 21:20 .

he = That One.

hath declared = revealed. Greek exegeomai = to lead the way, make known by expounding. Hence Eng. "exegesis". Only here, Luke 24:35 .Acts 10:8 ;.

 

Verse 19

record witness . Greek. marturia. See note on John 1:7 ,

the Jews . A characteristic expression of this Gospel see note on p. 1511), pointing to the consequences of their rejection of Messiah, when they would be Lo Ammi (= not My People): no longer regarded as "Israel", but as "Jews", the name given them by Gentiles.

sent = deputed. App-174 .

from = out of. Greek. ek. App-104 .

ask. Greek. erotao. App-134 .

 

Verse 20

and denied not. Figure of speech Pleonasm ( App-6 ), for emphasis.

denied. Greek arneomai. In John only here, and John 18:25 , John 18:27 .

but = and.

the Christ = the Messiah. App-98 .

 

Verse 21

What then? = What then [are we to say]?

Elias = Elijah. Referring to Malachi 4:5 .

that prophet = the prophet. Referring to Deuteronomy 18:18 , Compare Acts 3:22 , Acts 3:23 .

No . Greek. ou. App-105 .

 

Verse 22

sent. Greek. pempo. See App-174 . A characteristic word in this Gospel. See note on p. 1511.

 

Verse 23

I am, &c. Quoting from Isaiah 40:3 . See App-107 .

the = a.

the LORD. App-98 .

Esaias = Isaiah. The first of four occurances of his name in John; and this from the latter part of Isaiah, which modern critics say Isaiah did not write. But see the Structure in the Isaiah book comments, and App-79 .

 

Verse 24

were = had been.

Pharisees . App-120 .

 

Verse 25

baptizest . . . ? App-115 . They expected baptism, from Eze 86:25 .

if. App-118 .

 

Verse 26

baptize with . App-115 .

know. Greek. oida. App-132 . A characteristic

word of this Gospel . See p. 1511.

 

Verse 27

Whose shoe's latchet = the thong of whose sandal.

latchet = a little lace, or thong. O. Fr, lacet, a lace; dim. of lags, from Latin. laqueus.

 

Verse 28

Bethabara . All the texts read Bethania (with the Syriac) Identified by Conder and Wilson with Makht-Ababarah, near Jericho. Not uncommon then or now for two or more places to have the same name. See on John 11:3 .

 

Verse 29

seeth . Greek. blepo. App-133 .

Jesus . App-98 .

unto . Greek. pros. App-104 .

Behold. Greek. ide. App-133 . Sing Addressed to the whole company. the Lamb of God. Referring to "the Lamb" spoken of in Isaiah 53:7 , with possible reference to the approaching Passover. This was the title of our Lord for that dispensation.

Lamb. Greek amnos. Occurs only here, John 1:36 ; Act 8:32 ; 1 Peter 1:19 . See John 21:15 , where it is arnion, which occurs in Revelation twenty-eight times of the Lord, once of the false prophet (John 13:11 ).

of = provided by. See Genesis 22:8 and App-17 .

taketh away = taketh [on Himself to bear] away. Greek airo. Compare Matthew 4:6 (first occurance)

sin. Singular. App-128 .

 

Verse 30

of. All the texts read huper ( App-104 ), instead of peri ( App-104 ).

I said . See verses: John 1:15 , John 1:27 .

 

Verse 31

made manifest. Greek. phaneroo. App-106 .

therefore = on account of this Greek. dia ( App-104 .John 1:1John 1:1 ). The purpose should be well noted. Compare Romans 15:8 .

 

Verse 32

bare record = bare witness. Compare John 1:19 , and see note on John 1:7 .

saw = have beheld. Greek. theaomai. App-133 .

the Spirit . See App-101 .

heaves. Singular, without Art. See note on Matthew 6:9 , Matthew 6:10 .

like = as it were.

abode. One of the characteristic words of John's Gospel and Epistles. See list and note 1 in the book comments for John. upon. Greek. epi. App-104 .

 

Verse 33

see . Greek. eidon. App-133 .

remaining. Greek. meno, John 1:32 .

on = upon, as in John 1:32 .

the Holy Ghost = holy spirit. Greek. pneuma hagion. No articles. See App-101 .

 

Verse 34

I saw = I have seen. Greek. horao. App-133 .

bare record = have borne witness.

the Son of God. App-98 .

 

Verse 35

stood = was standing.

two . One being Andrew (John 1:40 ), the other probably John (the Evangelist), as he never mentions himself.

 

Verse 36

looking upon = having fixed his gaze on. Greek. emblepo. App-133 . Occurs in John only here, and John 1:42 .

walked = was walking about.

 

Verse 37

speak = speaking. Greek. laleo.

 

Verse 38

turned and = having turned.

Rabbi. App-98 .

interpreted. Greek. herreneuo. Occurs only here, John 1:42 ; John 9:7 . Hebrews 7:2 .

Master = Teacher. App-98 . John 1:1 .

dwellest = abidest. Greek. meno, as in John 1:32 .

 

Verse 39

see . Greek eidon. App-133 ., but all the texts read "Ye shall see". Greek. horao. App-133 .

with . Greek. para. App-104 .

the tenth hour : i.e. of the day, according to Hebrew reckoning. The context must decide whether of the night or day. Here, therefore, 4pm. (Compare the other hours in John: here: John 4:6 , John 4:52 ; John 11:9 ; John 19:14 . See App-165 ).

 

Verse 40

heard John speak = heard (this) from (Greek. pare. App-104 .) John.

Andrew, Simon. See App-141 .

 

Verse 41

he = This one.

first findeth . Andrew is the first to find his brother, and afterwards John finds his. The Latin Version (Cod. Vercellensis, Cent. 4) must have read Greek. prof = early [in the morning]; not protos, as in the Rec. text. Not primum = first, as in the Vulgate.

the Messias = the Messiah. App-98 . Occurs only here, and John 4:25 .

 

Verse 42

brought = led. Greek. apo to. Greek. pros. App-104 .

Jona. Aramaic for John. App-94 . Cephas. Aramaic. Occurs only in 1 Corinthians 1:12 ; 1 Corinthians 3:22 ; 1Co 9:5 ; 1 Corinthians 15:5 .Galatians 1:2 , Galatians 1:9 .

A stone = Peter = Greek. Petros. See note on Matthew 16:18 .

 

Verse 43

The day following. The last of these four days of John's ministry. (Compare verses: John 1:19 , John 1:29 , John 1:35 , Joh 19:43 .)

would = desired to. Greek. thelo. App-102 .

Galilee. See App-169 .

Philip . App-141 .

 

Verse 44

of = from. Greek. apo. App-104 .

the city. Greek. out of (Greek. ek. App-104 .) the city.

 

Verse 45

Nathanael = the gift of God. Hebrew. Nethane'el

; as in Num 1:8 . 1 Chronicles 2:14 . Generally identified with Bartholomew (Aramaic. App-94 .)

Law . . . Prophets. See notes on Luke 24:44 .

did write = wrote. See App-47 . Nazareth. App-169 .

the son of Joseph. The words are Philip's, and expressed the popular belief. Compare App-99 .

 

Verse 46

Can there any, &c. Figure of speech Parcemia.

out of. Greek. ek. App-104 .

 

Verse 47

Israelite : i.e. not a "Jacob". See notes on Genesis 32:28 .

indeed = truly. Greek alethos. Adverb of No. 1, App-175 .

 

Verse 48

answered and said . Hebrew idiom. See Deuteronomy 1:41 . App-122 .

Before . Greek. pro. App-104 .

under . Greek. hupo. App-104 .

 

Verse 49

the King of Israel. Thus proclaiming the Person of the Lord, in connexion with the Kingdom.

 

Verse 50

under = down beneath. Not the same word as in John 1:48 .

believest. App-160 . See John 1:7 .

see. App-133 .

 

Verse 51

Verily, verily. See note on Matthew 5:18 . In John always double. Figure of speech Epizeuxis ( App-6 ), for emphasis, twenty-five times (here, John 3:3 , John 3:5 , John 3:11 ; John 5:19 , John 5:24 , John 5:25 ; John 6:26 , John 6:32 , John 6:47 , John 6:53 ; John 8:34 , John 8:51 , John 8:58 ; John 10:1 , John 10:7 ; John 12:24 ; John 13:16 , John 13:20 , John 13:21 , John 13:38 ; John 14:12 ; John 16:20 , John 16:23 ; John 21:18 ). See note 3 in the book comments for John.

Hereafter = From henceforth. But omitted by all the texts (not the Syriac) It was conditional on the repentance of the nation, and will yet be seen.

heaven = the heaven. Singular, with Art. See note on Matthew 6:9 , Matthew 6:10 .

the Son of man. The first occurance in John. App-98 and App-99 .

 

Chapter 2

Verse 1

the third day . Of this first week: i.e. the third day after the last event (John 1:4-51 ), i.e. the seventh day. Compare the 1st (John 1:19-28 ); 2nd (29-34); 3rd (John 1:35-42 ); 4th (John 1:43-51 ). In Genesis, after six days there comes a marriage.

was = took place.

marriage = marriage feast, as in Matthew 22:2 , &c. Sometimes lasting a week.

in . Greek en. App-104 .

Cana of Galilee . Now Kefr Kenna, on the road from Nazareth to Tiberias. So called to distinguish it from Cana in Asher.

Jesus. App-98 .

was there : i.e. was already there when the Lord arrived.

 

Verse 2

called = invited.

disciples . Probably six in number: viz. Andrew, Simon, Philip, Nathanael (John 1:40-51 ), with James and John (Mark 1:16-20 ). See App-141 .

to . Greek. eis. App-104 .

 

Verse 3

when , &c. = when wine failed. Quite a serious calamity.

wine . Greek. oinos. The only word for wine in the N.T. Septuagint for Hebrew. yayin. App-27 . (Also for Tirash ( App-27 ) in Genesis 27:28 . Judges 9:13 .Joel 1:10Joel 1:10 ).

the mother of Jesus . Never called Mary in this Gospel. She became John's "mother" (John 19:26 , John 19:27 ),

unto . Greek. pros. App-104 .

 

Verse 4

Woman. Quite a respectful form of address. Not as in Eng. In Greek authors = Madam. what, &c. A Hebraism (2 Samuel 16:10 ).

Mine hour, &c. Marking a crisis, which is noted in John 2:11 . A characteristic expression in this Gospel. See note on John 7:6 .

 

Verse 5

servants = free servants. Greek. diakonos. Compare Matthew 20:26 . Mark 9:35 .

Whatsoever, &c. Mary's last-recorded words.

 

Verse 6

six waterpots . See App-176 .

waterpots = jars. Occurs only here, John 2:7 , and John 4:28 .

after the manner, &c. Proportioned to the number of the guests.

after = according to. Greek kata. App-104 . the Jews. See note on John 1:19 .

firkins . See App-51 .

 

Verse 7

Fill. The first sign. Note "Cast", John 21:6 , and see the

Structure in App-176 .

with. Greek. idiom. See note, on App-101 .

 

Verse 8

Draw out. Greek. antleo. Occurs only here, John 2:9 ; John 4:7 , John 4:15 .

governor, &c. Occurs only here, and John 2:9 . See Genesis 24:13 , Genesis 24:20 .

 

Verse 9

ruler, &c. Same word as "governor", &c.

was made = had become.

knew. Greek. oida. App-132 . See note on John 1:26 . Not the same word as in verses: John 2:24 , John 2:25 .

not . Greek. ou. App-105 .

but , &c. See note on "and we", &c., John 1:14 .

drew = had drawn.

 

Verse 10

Every man , &c. This is man's way: i.e. to give the good thing first, and the worse thing after. God's way is always the opposite. See note on Exodus 15:2 .

man. Greek. anthropos. App-123 .

well drunk = drunk freely.

worse = inferior.

 

Verse 11

beginning, &c. Our attention is thus called to the order.

miracles = the signs. A characteristic word in this Gospel. See p. 1511, and App-176 .

manifested forth . See App-106 . Compare John 21:1 , John 21:14 .

His glory. This is the key to the signification of the eight signs of this Gospel ( App-176 ). See note on John 1:14 .

disciples believed , &c. Compare verses: John 2:17 , John 2:22 . Four hundred and fifty years since the Jews had seen a miracle. The last was in Daniel 6:0 .

believed on . See App-150 . See note on John 1:7 .

 

Verse 12

After . Greek. meta. App-104 .

down. True geographically. Compare "up", John 2:13 .

Capernaum. Now Tell Hum.

and. Note the Figure of speech Polysyndeton. App-6 .

continued. Greek. meno. See note on John 1:32 , and p. 1511.

 

Verse 13

the Jews' passover . After the revival under Ezra and Nehemiah corruption proceeded apace (see notes on p. 1296), and the Lord found the nation as described in Malachi. Hence, what were once "the feasts of Jehovah" are spoken of as what they had then become, "feasts of the Jews" (John 5:1 ; John 6:4 ; John 7:2 ; John 11:55 ; John 19:42 ). See note on John 1:19 ,

passover . Greek. pascha, Aramaic. See App-94 .

went up. Greek. anabaino, same word as "ascending", John 1:51 Compare "down", John 2:12 .

 

Verse 14

temple. Greek. hieron. See note on Matthew 23:16 . those. Denoting a class.

changers of money . Greek. Plural of kermatistes. Occurs only here.

 

Verse 15

made a scourge = plaited a whip. Occurs only here.

of = from. Greek. ek. App-104 . Not the same word as in verses: John 21:25 .

small cords = rush-ropes. Greek. schoinion. Only here and in Acts 27:32 .

drove . . . out = cast out. Not the same event as in Matthew 21:12 , Matthew 21:13 .Mark 11:15 , Mark 11:16 . Luke 19:45 , Luke 19:46 .

them all = all: i.e. the animals, both the sheep and the oxen and the sellers.

and = both,

changers . Greek. kollubistes (from kollubes, a small coin). Occurs only here.

money = small coin. Greek. Plural of kerma. Occurs only here.

 

Verse 16

not . Greek. me. App-105 . Not the same word as in verses: John 2:2 , John 2:9 , John 2:12 , John 2:24 , John 2:25 .

My Father's house . This was at the beginning of His ministry. At the end He called it "your house" (Matthew 23:38 ).

My Father's. A characteristic expression in this gospel. Occurs thirty-five times. See p. 1511.

merchandise. Greek. emporion = market-place (not emporia, which = the traffic itself). On the later occasion the words naturally differ. Compare Matthew 22:5 .

 

Verse 17

it was written = it is (or standeth) written. Compare John 6:31 , John 6:45 ; John 8:17 ; John 10:34 ; John 12:14 . The zeal, &c. Quoted from Psalms 69:9 . See the rest of the verse in Romans 15:3 , and other parts of the Psa. in John 15:25 (John 2:4 ); John 19:28 (John 2:21 ). Romans 11:9 , Romans 11:10 (John 2:22 ). Acts 1:20 (John 2:25 ). See App-107 . of. Genitive of' Relation. App-17 . Compare John 3:3 .

 

Verse 18

answered . . . said . See note on Deuteronomy 1:41 and App-122 .

sign . Same as "miracle", John 2:11 .

seeing, &c. Supply the Ellipsis ( App-6 ) = "What sign shewest thou to us [that Thou art the Messiah], seeing that Thou doest these things? "

 

Verse 19

Destroy, &c. The Lord's enemies remembered His words, and perverted them: saying, "I will destroy", &c. See Matthew 26:61 ; Mark 14:58 .

this. See on Matthew 16:18 .

Temple . Greek. naos. See note on Matthew 23:16 .

raise . . . up . Greek. egeiro. App-178 .

 

Verse 20

Forty and six years . Begun B.C. 20. See Josephus, Wars, I. xxi. 1.

rear = raise.

 

Verse 21

But He spake, &c. Figure of speech Epitrechon ( App-6 ). For other examples, See John 7:39 ; John 12:33 ; John 21:19 .

he . Greek. ekeinos. Emph. in contrast with "thou" in John 2:20 . See note on John 1:18 .

spake = was speaking. Greek. lego of -se concerning. Greek. peri. App-104 .

of = that is to say. Genitive of Apposition. App-17 .

 

Verse 22

from = out from. Greek. ek. App-104 .

the dead. No Article = dead people. See note on Matthew 17:9 , and App-139 .

remembered. Compare John 2:17 . They remembered it after His resurrection, and believed it. Contrast His enemies. See note on John 2:19 .

said = spake. Greek. lego, as in John 2:21 .

believed. App-150 . See note on John 1:7 .

the scripture: i.e. that the scripture was true. Here, probably, Psalms 16:10 . The word graphe Occurs twelve times in John: here; John 5:39 ; John 7:38 , John 7:42 ; John 10:35 ; John 13:18 ; John 17:12 ; John 19:24 , John 19:28 , John 19:36 , John 19:37 ; John 20:9 .

word . Greek. logos. See on Mark 9:32 .

said. Greek. epo.

 

Verse 23

Now when, &c. Note the Figure of speech Pleonasm ( App-6 ) in the triple definitions (for emph.)

at = in. Greek. en. App-104 .

believed in . See App-150 . Same as John 2:11 , denoting a definite act.

in. Greek. eis. App-104 .

His name = Him (emph.) See note on Psalms 20:1 .

when they saw = beholding. Greek theoreo. App-133 .

did = was doing.

 

Verse 24

But Jesus : i.e. But Jesus [for His part].

commit = trust. Same word as "believed "in John 2:23 , but not the same tense. Here it denotes a continual action or habit. Greek pisteuo. App-150 . See note on John 1:7 .

because . Greek. dia. App-104 .John 2:2 .

He = He Himself.

knew. Greek. ginosko. App-182 . See note on John 1:10 .

 

Verse 25

testify = bear witness. See note on John 1:7 .

what was in man . This attribute elsewhere attributed only to Jehovah (Jeremiah 17:10 ; Jeremiah 20:12 ). Here this knowledge was universal ("all", John 2:24 ), and individual ("man ").

 

Chapter 3

Verse 1

There was = Now there was.

a man . With special reference to the last word of John 2:0 .

man. Greek. anthropos. App-123 .

of. Greek. ek. App-104 .

Pharisees . App-120 .

Nicodemus . Mentioned three times (here, 1, 4, 9; John 7:50 ; John 19:39 ). Rabbinical tradition makes him one of the three richest men in Jerusalem. See Lightfoot, vol. xii, p. 252.

ruler. A member of the Sanhedrin, or National Council. See on Matthew 5:22 .

 

Verse 2

to. Greek. pros. App-104 .

Jesus. App-98 .

by night . See John 7:50 ; John 19:39 .

Rabbi . App-98 .

know. Greek. oida. App-132 .

teacher. Compare John 3:10 . Greek. didaskalos. App-98 . John 3:4 .

come from God . Render: "Thou art come from God as Teacher".

from . Greek. apo. App-104 .

God. App-98 .

no man = no one. Compound of ou. App-105 .

miracles = signs. See note on John 2:11 .

doest = art doing.

except = if . . . not. Greek. ean me. App-118 and App-105 .

with . Greek. meta. App-104 .

 

Verse 3

answered and said . A Hebraism. See note on Deuteronomy 1:41 . App-122 .

Verily, verily . See note on John 1:51 .

a man = any one.

born = begotten. See note on Matthew 1:2 .

again = from above. Greek. anothen = from above: i.e. by Divine power, as in John 3:31 ; John 19:11 , John 19:23 .Matthew 27:51 .Mark 15:38 . Luke 1:3 .James 1:17 ; James 3:15 , James 3:17 . The Talmud uses this figure, as applied to proselytes.

cannot = is not (Greek. ou. App-105 ) able to.

see . Greek. eidon. App-133 .

the kingdom of God. App-114 . Occurs in John only here and in John 3:5 .

 

Verse 4

unto . Greek. pros. App-104 .

How . . . ? Note other such questions, John 4:9 . 1 Corinthians 15:35 . All answered by "the gift of God "(John 3:16 ; John 4:10 . 1 Corinthians 15:38 ). The question implies a negative answer,

be born . Nicodemus misunderstands, and uses the Verb gennao of the mother. The Lord uses it of the Father, as meaning begetting.

old . Applying it to his own case.

into. Greek. eis. App-104 .

 

Verse 5

of water, &c. = of water and spirit. No Art. Figure of speech Hendiadys ( App-6 ). Not two things, but one, by which the latter Noun becomes a superlative and emphatic Adjective, determining the meaning and nature of the former Noun, showing that one to be spiritual water: i.e. not water but spirit. It is to be rendered "of water-yea, spiritual water". Compare Ephesians 5:26 , and See John 7:38 , John 7:39 and Ezekiel 36:25-27 for the "earthly things" of John 3:12 .

enter . Showing what the Lord meant by "see", in John 3:3 .

 

Verse 6

That which is born = That (Neuter) which has been begotten. Note the difference between this Perfect here and in John 3:8 and the Aorists in verses: John 3:3 , John 3:3 , John 3:4 , John 3:5 , John 3:7 .

flesh. See note on John 1:13 .

the Spirit : the Holy Spirit (with Art.) See App-101 .

is spirit. This is a fundamental law, both in nature and grace.

 

Verse 7

not. Greek. me App-105 .

 

Verse 8

The wind = The Spirit. The word pneuma, Occurs 385 times, and is rendered "wind" only here. It should be translated Spirit, as at end of verse. "Wind" is anemos. Occurs 31 times, and is always so rendered.

bloweth = breatheth.

it listeth = He willeth. App-102 . The

Eng. "listeth" is Old Eng. for Anglo-Saxon lusteth; i.e. pleaseth or desireth.

the sound thereof = His voice.

canst not tell = knowest not. Greek. oida. App-132 .

not. Greek. ou. App-105 .

is born = has been begotten, as in John 3:6 .

the Spirit : completing the Figure of speech Epanadiplosis ( App-6 ),

converting this verse into a most solemn and independent statement of facts.

 

Verse 9

these things . See Jeremiah 31:33 ; Jeremiah 32:39 . Ezekiel 11:19 ; Ezekiel 18:31 ; Ezekiel 36:25-27 . Psalms 51:10 .

be = come to pass. Reference to John 3:4 .

 

Verse 10

Art thou . . . ? or Thou art, &c. Not irony.

a master = the (famous) teacher; referring to his official position. Greek. didaskalos. See App-98 . John 3:4 .

knowest not = hast not got to know; or perceivest not. Greek. ginosko. App-132 . See note on John 1:10 .

 

Verse 11

testify = bear witness to. Greek. martureo. See notes on John 1:7 and p. 1511.

seen. Greek horao. App-133 . Compare John 1:18 ; John 14:7 , John 14:9 .

ye : i.e. ye teachers of Israel. witness. See note on John 1:7 .

 

Verse 12

If Ihave. Assuming it as a fact. App-118 .

earthly things . Eze 36:25-27 . 1 Corinthians 15:40 . Colossians 3:2 . 2 Corinthians 5:1 .Philippians 1:2 , Philippians 1:10 ; Philippians 3:19 .

believe. App-150 . i. See note on John 1:7 .

if I tell. Supposing I tell. App-118 .

heavenly = Plural of epouranios. Occurs only here and Matthew 18:35 in the Gospels. See Ephesians 1:3 , Ephesians 1:20 ; Ephesians 2:6 ; Ephesians 3:10 ; Ephesians 6:12 .Philippians 2:10 , &c.

 

Verse 13

And , &c. The kai (= And) here is a Hebraism, and does not mark the actual transition. There is nothing whatever in the context to show where the Paragraph breaks should be in this chapter; either in the MSS., or in the Versions. The Authorized Version varies in its different editions. The Authorized Version text in the Revised Version Parallel Bible has a at John 3:14 and John 3:16 . The Camb. Paragraph Bible (Dr. Scrivener) has no break either at verses: John 3:3 , John 3:14 or 16. The Revised Version has a break only at John 3:16 , with WI and Scrivener's Greek Text. The Companion Bible makes the important break at John 3:13 , (1) because the Past Tenses which follow indicate completed events; (2) because the expression "only begotten Son "is not used b y the Lord of Himself; but only by the Evangelist (John 1:14 , John 1:18 ; John 3:16 , John 3:18 ; 1 John 4:9 ); (3) because "in the name of" (John 3:18 ) is not used by the Lord, but by the Evangelist (John 1:12 ; John 2:23 . 1 John 5:13 ); (4) because to do the truth (John 3:21 ) Occurs elsewhere only in 1 John 1:6 ; (5) because "Who is in heaven "(John 3:13 ) points to the fact that the Lord had already ascended at the time John wrote; (6) because the word "lifted up" refers both to the "sufferings ' (John 3:14 ; John 8:28 ; John 12:32 , John 12:34 ) and to "the glory which should follow" (John 8:28 ; John 12:32 .Acts 2:33 ; Acts 5:31 ); and (7) because the break at John 3:13 accords best with the context, as shown by the Structure B, above.

hath ascended = hath gone up (of himself). It does not say: "hath been taken up by God, "as Enoch and Elijah. But Christ had "gone up" when the Evangelist wrote these words. ascended. Greek. anabaino. As in John 1:51 , John 2:13 ; John 5:1 ; John 7:8 , &c. Matthew 20:17 . Mark 6:51 .Romans 10:6 .

to = into. Greek. eis. App-104 . Compare Deuteronomy 30:12 .Proverbs 30:4 .Acts 2:34 .Romans 10:6 . Ephesians 4:10 .

heaven = the heaven. See note on Matthew 6:9 , Matthew 6:10 .

but = except, literal. if not. Greek. ei me.

came down . Greek katabaino. The opposite of "gone up".

from = out of. Greek. ek. App-104 . Not the same word as in John 3:2 .

the Son of Man . See App-98 .

Which is , &c = Who is, &c., and was there when John wrote. This clause is in the Syriac, but is omitted by WI, and put by Revised Version in the margin. Omit "even".

in . Greek. en. App-104 .

 

Verse 14

as = even as. Reference to Numbers 21:9 .

Moses . See note on John 1:17 and Matthew 8:4 .

must = it behoved to, in order to fulfil the prophetic Scripture. See Luke 24:26 , Luke 24:46 . Acts 3:18 ; Acts 17:3 , and compare Hebrews 2:9 , Hebrews 2:10 .

be lifted up. See note on John 3:13 .

 

Verse 15

whosoever = every one who. As here defined. believeth in. See App-150 . (See note on John 1:7 .) L reads epi; Lm T Tr. A WI and R read en. but have. Figure of speech Pleonasm ( App-6 ), for emph. The phrases "bath", "have eternal life", are the usual expressions in this Gospel for "live for ever "( App-151 . a). Compare verses: John 3:16 , John 3:36 ; John 5:24 ; John 6:40 , John 6:47 , Joh 6:54 ; 1 John 3:15 ; 1 John 3:5 , 1 John 3:11 .

eternal . Greek. aionios. App-151 . i: i.e. in Him. Compare 1 John 5:12 .

life . See note on John 1:4 . App-170 .

 

Verse 16

loved. Greek agapao. App-135 . A word characteristic of this Gospel. See p. 1511.

world . Greek. kosmos. App-129 . See note on John 1:9 . only, &c. See John 1:14 .

Son . App-108 .

everlasting . Same as "eternal" in John 3:15 . See App-151 .

 

Verse 17

sent. Greek. apostello. App-174 .

to condemn = to judge. Greek krino. App-122 . A characteristic word of this Gospel. See note on p. 1511.

through. Greek. dia. App-104 .John 3:1 .

 

Verse 18

the name : i.e. Him. See note on Psalms 20:1 .

Son of God . See App-98 .

 

Verse 19

this is = this is what it consists in; viz:

condemnation = judging: i.e. the process rather than the result. Greek. krisis. App-177 .

light = the light. App-130 . See note on John 1:4 .

men = the men. As a class. App-123 .

darkness = the darkness.

deeds = works. Plural of ergon. A characteristic word of this Gospel. See note on p. 1511.

evil. Greek. poneros = active evil. App-128 .

 

Verse 20

doeth = practises, or (habitually) does. Greek. prasso

evil. Greek. phaulos = worthless, base. Occurs only here; John 5:29 . Titus 2:8 . James 3:16 , in Rec. Text, but in Romans 9:11 . 2 Corinthians 5:10 , in most texts for kakos. Here, plural worthless things.

neither = and . . . not. Greek. ou. App-105 .

reproved = brought home to him. Compare John 16:8 (convince).

 

Verse 21

doeth . Actively produces, having regard to the object and end of the action. Greek. poieo. Compare the two verbs, prasso and poieo, in a similar connexion in John 6:29 .

truth = the truth. Greek aletheia. App-175 . A characteristic word of this Gospel. See note on John 1:14 .

made manifest. Greek phaneroo. App-106 .

are = have been, and still continue to be.

wrought in God : i.e. in His fear, or in His strength.

 

Verse 22

After = After (Greek. meta. App-104 .) these things. A note of time, frequent in John. See John 21:1 .

the land of Judaea : literally the Judan land. Phrase here.

land. Greek. ge . App-129 .

baptized = was (engaged in) baptizing. See John 4:2 and App-115 .

 

Verse 23

AEnon = Springs. Now Farah. The springs near Umm al `Amdan, 7.5 miles below Beisan.

Salim . Still so called; east of Shechem.

much water = many waters (i.e. springs).

 

Verse 24

was = had been.

not yet . Greek. oupo, compound of ou.

prison = the prison. Compare Matthew 4:12 .

 

Verse 25

Then = Therefore: i.e. on account of the facts stated in verses: John 3:22-24 .

question = questioning.

between some of = [on the part] of. Greek ek. App-104 .

and = with. Greek. meta. App-104 . the Jews. All the texts read "a Jew". Greek. Ioudaion, with Syriac. But it has been suggested that Iou was the primitive abbreviation for Iesou (= of Jesus), and being repeated (by inadvertence) led to the reading Iou[daion] (= a Jew). This would agree better with verses: John 3:22-24 ; with "Therefore" in John 3:26 , and with the action of John's disciples, and John's answer. See the Structure H2 above.

about = concerning. Greek. peri. App-104 .

purifying = purification. Compare John 2:6 . Luke 2:22 ; Luke 5:14 .

 

Verse 26

barest witness = hast borne witness. See note on John 1:7 .

behold . Greek ide. App-133 . Figure of speech Asterismos. App-6 .

all. This was the gravamen.

 

Verse 27

receive = take [upon himself].

nothing. Greek. ou ouden. A double negative.

be given = have been given.

 

Verse 28

the Christ = the Messiah. App-98 .

sent . App-174 .

 

Verse 29

the friend , &c. He played a very important part in the wedding ceremonies.

rejoiceth greatly . Figure of speech Polyptoton ( App-6 ). Greek. chara chairei = joyeth with joy.

because of. Greek. dia. App-104 .John 3:2 .

 

Verse 31

from above . Greek anothen, same as "again" in John 3:3 . earth. Greek. ge. App-129 .

earthly = of the earth.

 

Verse 32

heard . Not "hath heard".

testimony. Greek. marturia. See note on "witness", John 1:7 .

 

Verse 33

true . App-175 . A characteristic word of this Gospel. See p. 1611.

 

Verse 34

words . Greek. Plural of rhema. See note on Mark 9:32 .

for God , &c. Greek."for the Spirit giveth not [the words of God] by measure [unto Him]".

God . [L] T [Tr. ] A WH R., not Syriac, omit "God" here.

the Spirit . With Art. the Giver, not the gift. App-101 . This was by measure unto John, but not unto the Lord. Compare John 15:26 ; Matthew 11:27 . What John saw and heard was limited (verses: John 3:27-30 ).

by . Greek. ek. App-104 .

 

Verse 35

The Father . See note on John 1:14 ,

into . Greek en. App-104 .

 

Verse 36

believeth not = obeyeth not. Greek. apeitheo. Compare App-150 . See note on John 1:7 . Only here in John.

shall not see = will not see. Note the future here, in contrast with "hath".

see . App-183 .

wrath = [permanent] wrath. Greek orge; as in Matthew 3:7 . Luke 3:7 ; 1 Thessalonians 2:16 , &c. Not thumos, which = [temporary] wrath.

abideth . Present tense. See note on John 1:32 .

on = upon. Greek. epi. App-104 .

 

Chapter 4

Verse 1

therefore . See John 3:22 .

the Lord . App-98 . B.C. For the occurances of this absolute title in John, see John 6:23 ; John 11:2 ; John 20:20 ; and Compare John 20:2 , John 20:13 , John 20:18 , John 20:25 ; John 21:7 .

knew = came to know. Greek ginosko. App-132 . See note on John 1:10 . Compare John 2:24 .

Pharisees . App-120 . (John never refers to the Sadducees by name).

Jesus . App-98 .

made , &c. = is making and baptizing.

baptized . App-115 .

 

Verse 2

Though = And yet.

baptized. It was not the practice of Jesus to baptize. Imperf. Tense.

not . Greek. ou . App-105 . Compare John 3:22 .

 

Verse 3

again . See John 1:43 .

into . Greek. eis. App-104 .

Galilee . See App-169 .

 

Verse 4

He must needs = it was necessary [for] Him. See Josephus, Life, 52. Antiquities xx. vi. 1. A necessity not only geographical, but including the Divine counsels.

go = pass. Greek. dierchomai. Compare John 8:59 .

through. Greek dia. App-104 .John 4:1 .

 

Verse 5

Then = Therefore.

to. Greek. eis. App-104 .

Sychar . Now 'Askar. A village on the slope of Mount Ebal and north of Jacob's well.

parcel of ground = field or land.

that Jacob gave. Compare Genesis 33:19 ; Genesis 48:22 .Joshua 24:32 .

 

Verse 6

Jacob's well . Compare Genesis 49:22 .

well = spring. Greek. pege. Not the same word as in verses: John 4:11 , John 4:12 , but as in John 4:14 .

with = from. Greek. ek. App-104 .

sat = was sitting.

on : or by. Greek. epi. App-104 . Compare John 5:2 .

the sixth hour . Of the day, i.e. noon. See on John 1:39 , and App-165 .

 

Verse 7

of = out of. Greek. ek. App-104 .

Give Me, &c. The first word. Note the seven ( App-10 ) times the Lord spoke to the woman, and the gradual ascent to the final declaration in John 4:26 .

 

Verse 8

For , &c. See note on John 4:34 .

unto . Greek. eis. App-104 .

to = in order that (Greek. hina) they might.

meat. Put by Figure of speech Synecdoche (of the Species), App-6 for all kinds of food.

 

Verse 9

How, &c. See note on John 3:4 .

askest. Greek. aiteo. App-134 . 4, as in John 4:10 .

of = from. Greek. para. App-104 .

which am = being.

the Jews . . . the . No articles.

have . . . dealings = have . . . familiar intercourse. Greek. sunchraomai. Occurs only here.

no. Greek. ou. App-105 .

 

Verse 10

answered and said . A Hebraism. See Deuteronomy 1:41 and App-122 .

If thou, &c. Assuming the hypothesis as a fact. App-118 .

knewest = hadst known. Greek. oida. App-132 . See note on John 1:26 .

the gift. See note on "How", John 3:4 . Greek. dorea. Occurs only here in the Gospels, elsewhere only in Acts 2:38 ; Acts 8:20 ; Acts 10:45 ; Acts 11:17 . Romans 5:15 , Rom 5:17 . 2 Corinthians 9:15 .Ephesians 3:7 ; Ephesians 4:7 . Hebrews 6:4 . Note the eight gifts in this Gospel (John 4:10 ; John 10:11 ; John 13:15 ; John 14:16 , John 14:27 ; John 17:8 , John 17:14 , John 17:22 ).

living : i.e. perennial, unfailing. Understood by all Jews, from Jeremiah 2:13 ; Jeremiah 17:13 .Zechariah 14:8 . Greek. zao, a word characteristic of this Gospel. See note on p. 1511.

 

Verse 11

Sir . App-98 .

well = a well dug out. Not the same word as in verses: John 4:6 , John 4:14 . deep. In 1869 it was 105 feet, and had 15 feet of water.

 

Verse 12

Art thou , &c., or Surely Thou art not ( App-105 ).

thereof = out of (Greek. ek. App-104 .) it.

and. Figure of speech Polysyndeton. App-6 .

children = sons. App-108 .

cattle . Greek. Plural of thremma. Occurs only here.

 

Verse 13

Whosoever drinketh = Every one who is in the habit of drinking.

shall = will.

 

Verse 14

whosoever drinketh = he who may have drunk (Greek. an, with Subjunctive Aor.)

never thirst = by no means (Greek. ou me. App-105 ) thirst for ever ( App-151 ).

be = become. in. Greek en. App-104 .

well = fountain, as in John 4:6 . Not as in verses: John 4:11 , John 4:12 .

springing up = welling up.

everlasting . App-161 .

life . See note on John 1:4 , and App-170 .

 

Verse 15

unto. Greek pros. App-104 .

that. Greek. hina. See John 1:7 .

not. Greek me. App-106 .

come hither. Some texts read dierchomai (as in John 4:4 ) = come all the way hither (through, or across the plain).

 

Verse 16

husband . Greek. aner. App-123 .

 

Verse 17

well. Compare John 8:48 ; John 13:13 .Matthew 15:7 . Mark 12:32 .Luke 20:39 .

 

Verse 18

in . Omit.

truly = true. See note on John 8:33 and App-175 .

 

Verse 19

I perceive. Greek. thebreo. App-133 . See The Didache xi. John 4:5 ; and Compare John 4:42 here.

prophet. See App-49 .

 

Verse 20

worshipped. App-137 .

this mountain . Gerizim. The well was at its foot. (See Deuteronomy 27:12 .)

men ought = it is necessary.

 

Verse 21

Woman. See on John 2:4 .

believe Me. App-150 . See note on John 1:7 . This formula occurs only here and 14. 11.

neither . . . nor . Greek. oute . . . oute.

at. Greek. en. App-104 .

the Father. See App-98 , and note on John 1:14 .

 

Verse 22

Ye worship . . . what. See 2 Kings 17:24-34 , esp. John 4:33 .

salvation = the salvation [which the prophets foretold]. Compare Luke 2:30 .

 

Verse 23

cometh, and now is = is coming, and is now on its way. Its coming depended on the repentance of the nation, when all the prophecies would have been fulfilled. See Acts 3:18-26 .

true = real. See note on John 1:9 . App-175 .

worshippers. Greek. proskunetes. Only here.

spirit. App-101 .

in . No Preposition with the second "in". truth. App-175 . See note on John 1:14 .

 

Verse 24

God. See App-98 ., with Art. Contrast John 1:1 .

a Spirit = spirit: i.e. not flesh, or material substance. Not "a" Spirit.

must . Note this absolute condition. Compare John 4:4 ; John 3:7 , John 3:14 , John 3:30 ; John 9:4 ; John 10:16 ; John 12:34 ; John 20:9 , &c.

 

Verse 25

Messias = Messiah. App-98 .

Christ . See App-98 .

is come = comes, or shall have come.

tell. Greek. anangello. See John 5:15 ; John 16:13 , John 16:14 , John 16:15 , John 16:25 (shew). Compare App-121 John 5:6 .

 

Verse 26

That speak, &c. = I am [He) Who am speaking, &c. This is the seventh and last of the Lord's seven utterances, and marks the climax. See note on John 4:7 , and App-176 .

speak = am talking.

 

Verse 27

upon . Greek. epi. App-104 .

marvelled. All the texts read "were wondering". Greek. thaumazo. First occurance Matthew 8:10 .

talked = was talking.

with. Greek. meta. App-104 .

the woman = a woman. One of six things forbidden to a Rabbi by the Talmud; and she being a Samaritan caused the greater wonder.

 

Verse 28

men . Greek. Plural of anthropos. App-123 .

 

Verse 29

see. App-133 .

that ever = whatsoever.

is not this? = can this be?

 

Verse 30

Then. All the texts omit.

out of . Greek. ek. App-104 .

came = were coming.

 

Verse 31

prayed = were asking. Greek. erotao. App-134 .

Master. Greek. Rabbi. App-98 .

 

Verse 32

meat . Greek. brosis = eating. Not the same word as in John 4:34 .

of . Omit "of".

 

Verse 33

to. Greek. pros. App-104 .

 

Verse 34

meat. Put by Figure of speech Metonymy (of Species), App-6 , for all kinds of food. Greek. broma. Not the same word as in John 4:33 .

to do = in order to do. Emphasizing the object and end, not the act. Compare Luke 2:49 ; Luke 4:4 .

will. App-102 .

sent. Greek. pempo. App-174 . See note on John 1:22 .

finish . Greek. teleioo. A characteristic word of this Gospel; here, John 5:36 ; John 17:4 , John 17:23 ; John 19:28 . See p. 1511.

work. A characteristic word of this Gospel, most frequently in plural. See p. 1511.

 

Verse 35

Say not ye. Figure of speech Paroemia. App-6 .

behold. Greek. idou. App-133 . Figure of speech Asterismos. App-6 .

look on. Greek. theaomai. App-133 .

already. This does not refer to the present mission field, but to the then present expectation of national re pentance (on which the glorious harvest was conditional; by the proclamation of the kingdom. See App-119 .

 

Verse 36

eternal. App-151 .

 

Verse 37

herein = in (Greek. en) this.

is = i.e. is [exemplified] the true saying.

saying . Greek. logos. See note on Mark 9:32 .

One . . . another . Greek. allos. App-124 .

 

Verse 38

sent. App-174 .

other men. Greek. Plural of allos.

laboured = have laboured.

are entered = have entered.

their : i.e. John the Baptist and the Lord.

 

Verse 39

believed on . App-150 . See note on John 1:7 .

for = on account of. Greek. dia. App-104 .John 4:2 .

testified = bore witness. See note on John 1:7 .

 

Verse 40

besought = asked. Greek. erotao. App-134 .

tarry. Greek. meno. See note on "abode", John 1:32 .

with. Greek. para. App-104 .

abode . Greek. meno, as above.

two days. See note on John 4:43 .

 

Verse 41

believed. App-150 .

because of . Greek dia. App-104 .John 4:2 . word. Greek. logos. See note on Mark 9:32 .

 

Verse 42

said = were saying: i.e. as one and another spoke.

not = no longer. Greek. ouketi.

indeed = truly. Compare App-175 ., and p. 1511.

Christ = All the texts omit "the Christ", but not the Syriac. See App-94 , note 3.

Saviour. In John only here, and 1 John 4:14 . See note on Matthew 1:21 .

the world. Greek. kosmos. App-129 ., i.e. of the Gentiles as well as the Jews. See note on John 1:9 .

 

Verse 43

after two days. See John 11:6 , and compare with the Seventh Sign. App-176 .

after . Greek. meta. App-104 .

two = the two; viz, those mentioned in John 4:40 .

 

Verse 44

For Jesus , &c. Note the parenthetical explanation, and see note on "and we beheld", John 1:14 .

a prophet. Figure of speech Parcemia. App-169 .

his own country = h is native place. See John 7:41 , John 7:42 . Which was Galilee ( App-169 ). The Lord had proved the truth of this proverb before He went to Cana (from Nazareth), as recorded in Luke 4:16-30 . See App-97 . The Lord went and returned thither, notwithstanding that experience.

 

Verse 45

received . Greek. dechgmai. Only occurance here in John.

seen. Greek. horao. App-183 .

 

Verse 46

again . . . Cana, &c. Referring to John 2:1 . made. Not the same word as "made" in John 2:9 .

nobleman = a royal officer. Probably belonging to the court of Herod Antipas ( App-109 ). Greek. basilikos. Occurs only here; John 4:49 . Acts 12:20 , Acts 12:21 ; and James 2:8 .

Capernaum . App-169 .

 

Verse 47

at the point of death = about to die. Not the same miracle as that of the centurion's servant recorded in Matthew 8:5-12 and Luke 7:1-10 . The two miracles differ as to time, place, person, pleading, plea, disease, the Lord's answer, and the man's faith, as may be easily seen by comparing the two as to these details.

 

Verse 48

Except = If not. Greek ean me. App-118 and App-105 .

signs . See note on John 2:11 . signs and wonders. See App-176 .

not = in no wise. Greek. ou me. App-105 .

 

Verse 49

ere = before. See note on Matthew 1:18 .

child . Greek. paidion. App-108 .

 

Verse 50

liveth . Greek. zao. A word characteristic of this Gospel. See p. 1511, and compare App-170 .

 

Verse 51

And = But already.

servants = bond-servants.

met. Greek apantao, but all the texts read hupantao.

son = boy. Greek. pais. App-108 .

 

Verse 52

Then = Therefore.

when = in (Greek. en. App-104 .) which.

amend = get better. Greek. kompsoteron echo. Occurs only here in N.T.

the seventh hour = 1 o'clock p.m. Compare App-165 .

 

Verse 54

the second miracle = a second sign. Having thus begun to number the signs in this Gospel, we may continue to do so, and complete the whole (eight). See App-176 . See note on John 2:11 .