Mga Cristianong Iglesia ng Diyos

[241]

 

 

 

Pagpapabanal ng Templong Diyos  [241]

 

(Edition 1.0 19980307-19980307)

 

Iniutos sa Israel na pabanalin ang Templo bago sumapit ang Paskuwa. Mayroong proseso ng pagpapakabanal na patungo sa Paskuwa. Sa ibang pagkakataon, ang Paskuwa ay talagang naaantala sa dahilang ang pagpapakabanal na ito ay hindi isinasagawa ng tama. Ang kahalagahan ng prosesong ito ay may seryosong pahiwatig sa Cristianismo.

 

 

 

 

Christian Churches of God

PO Box 369,  WODEN  ACT 2606,  AUSTRALIA

 

E-mail: secretary@ccg.org

 

(Copyright a 1995, 1997 Wade Cox)

 

(Tr.   2003)

 

Ang babasahing ito ay malayang makopya at maibahagi kung ito ay kukuhain ng buo na walang babaguhin o aalisin. Dapat na isama ang pangalan ng tagapaglathala at iba pang impormasyon na nakapaloob dito. Walang bayad na dapat ipataw sa mga mambabasa at makatatanggap ng babasahing ito.

 

Ang babasahing ito ay makikita sa World Wide Web page:

http://www.logon.org and http://www.ccg.org

 

 


Pagpapabanal ng Templong Diyos [241]

 

 


Bago pa ang Paskwa (Passover), Sinabi sa atin na ipangilin ang unang araw ng Nisan bilang araw ng banal na pagtitipon (O dakilang pagtitipon).

 

Ang pagpapanumbalik ng pagsamba sa Diyos na buhay ay magsisimula sa bahay ng Diyos at mula sa saserdote, ang paghahanda ay maguumpisa sa unag araw ng Nissan.

 

Ang kuwento ni Ezechias ay magpapakita na ang Termplo ay madalas na mauuwi sa kahalayan. Nang siyay mag-umpisang mag-hari sinimulan niya ang pagpapanumbalik mula sa unang araw ng sagradong taon.

 

2Mga Cronica 29:1-11 “Si Hezekias ay nagsimulang maghari nang siya’y dalawampu’t limang taong gulang, at siya’y naghari ng dalawampu’t siyam na taon sa Jerusalem. Ang pangalan ng kaniyang ina ay Abias na anak ni Zacarias. 2 At ginawa niya ang matuwid sa paningin ng PANGINOON, ayon sa lahat ng ginawa ni David na kanyang ninuno. 3 Sa unang buwan ng unang taon ng kanyang paghahari, kanyang binuksan ang mga pintuan ng bahay ng PANGINOON, at kinumpuni ang mga iyon. 4 Kanyang ipinatawag ang mga pari at mga Levita, at tinipon sila sa liwasan sa silangan. 5 Kanyang sinabi sa kanila, “Pakinggan ninyo ako, mga Levita! Magpakabanal kayo ngayon, at pabanalin ninyo ang bahay ng PANGINOON, ang Diyos ng inyong mga ninuno, at ilabas ninyo ang dumi mula sa dakong banal. 6 Sapagka’t ang ating mga ninuno ay hindi naging tapat, at gumawa ng masama sa paningin ng PANGINOON nating Diyos. Kanilang pinabayaan siya, at inilayo nila ang kanilang mga mukha mula sa tahanan ng PANGINOON, at sila’y nagsitalikod. 7 Kanila ring isinara ang mga pinto ng portiko, at pinatay ang mga ilawan, at hindi nagsunog ng insenso ni naghandog man ng mga handog na sinusunog sa dakong banal para sa Diyos ng Israel. 8 Kaya’t ang poot ng PANGINOON ay dumating sa Juda at Jerusalem, at ginawa silang tampulan ng sindak, pagtataka at pagkutya, gaya ng nakikita ng inyong mga mata. 9 Ang ating mga ninuno ay nabuwal sa pamamagitan ng tabak, at ang ating mga anak na lalaki at babae at ang ating mga asawa ay nabihag dahil dito. 10 Ngayon nga’y nasa aking puso na makipagtipan sa PANGINOON, sa Diyos ng Israel, upang ang kanyang matinding galit ay maalis sa atin. 11 Mga anak ko, huwag kayo ngayong magpabaya, sapagka’t pinili kayo ng PANGINOON upang tumayo sa harap niya, upang maglingkod sa kanya at maging kanyang mga lingkod at magsunog ng insenso sa kanya.” (Ang Bagong Ang Biblia)

 

Nagsimula si Ezechias sa bahay ng Diyos dahil doon nagmumula ang problema sa simulat sapul. Sinimulan niya sa silangan dahil doon kung saan ang prinsipe ay papasok sa sagradong lugar, at yun ay may simbolismo inilalarawan na may kaugnayan sa Messiah at sa banal na espiritu.

 

2MgaCronica 29:16-19 Ang mga pari ay pumasok sa loob na bahagi ng bahay ng PANGINOON upang linisin ito, at kanilang inilabas ang lahat ng karumihan na kanilang natagpuan sa templo ng PANGINOON tungo sa bulwagan ng bahay ng PANGINOON. At kinuha ito ng mga Levita at inilabas ito sa batis ng Cedron. 17 Sila’y nagpasimulang magpakabanal sa unang araw ng unang buwan, at sa ikawalong araw ng buwan ay pumunta sila sa portiko ng PANGINOON. Pagkatapos ay kanilang itinalaga ang bahay ng PANGINOON sa loob ng walong araw; at sa ikalabing-anim na araw ng unang buwan ay nakatapos sila. 18 Pagkatapos ay pumunta sila kay Hezekias na hari, at kanilang sinabi, “Nalinis na namin ang bahay ng PANGINOON, ang dambana ng handog na sinusunog at ang lahat ng kasangkapan nito, at ang hapag para sa tinapay na handog, pati ang lahat ng kasangkapan nito. 19 Lahat ng kasangkapang inalis ni Haring Ahaz sa kanyang paghahari nang siya’y di-tapat ay aming inihanda at itinalaga, ang mga ito ay nasa harapan ng dambana ng PANGINOON. (Ang Bagong Ang Biblia)

 

Kinakailangan ang pagpapanumbalik dahil ang patuloy na pamamaraan ay hindi maisagawa at ang templo ay nalapastangan ang saserdote na pangunahing dahilan ng pagkabuyo ng bansa at ang parting Hilaga ng bansa ay totoong nasa pagkabilanggo dahil doon.

 

Mahirap gawin ang pagpapagingbanal dahil sa kalagayan ng templo at ng saserdote na naging makasalanan.  Katungkulan ng hari na siguruhin at huwag hayaan ang mga levita na ito ay mangyari.  Itinalaga si Ezexhias upang mapangyari ang mga bagay na ito.

 

Pinabanal nila ang bahay ng PANGINOON sa loob ng walong araw: Bagama’t ito’y inabot ng labing anim na araw na gawing ganap na banal at sila nga ay huli ng dalawang araw sa Paskuwa at sila nga ay nag-alay ng mga handog ng bansa bagamat ito nga ay huli na

 

2Mga Cronica 29:20-33 Nang magkagayo’y maagang bumangon si Hezekias na hari at tinipon ang mga pinuno ng lunsod at umakyat sa bahay ng PANGINOON. 21 Sila’y nagdala ng pitong baka, pitong tupa, at pitong kordero, at pitong kambing na lalaki, bilang handog pangkasalanan para sa kaharian sa santuwaryo, at sa Juda. At siya’y nag-utos sa mga pari na mga anak ni Aaron na ihandog ang mga iyon sa dambana ng PANGINOON. 22 Kaya’t kanilang pinatay ang mga baka, at tinanggap ng mga pari ang dugo, at iniwisik sa dambana. Kanilang pinatay ang mga tupa at iwinisik ang dugo sa dambana; pinatay rin nila ang mga kordero at iwinisik ang dugo sa dambana. 23 Kanilang inilapit ang mga kambing na lalaki na handog pangkasalanan sa harapan ng hari at ng kapulungan, at ipinatong nila ang kanilang mga kamay sa mga iyon. 24 Ang mga iyon ay pinatay ng mga pari at sila’y gumawa ng isang handog pangkasalanan sa pamamagitan ng dugo ng mga iyon sa ibabaw ng dambana, upang ipantubos sa buong Israel. Sapagka’t iniutos ng hari na ang handog na sinusunog at ang handog pangkasalanan ay dapat gawin para sa buong Israel. 25 Kanyang inilagay ang mga Levita sa bahay ng PANGINOON na may mga pompiyang, mga salterio, at mga alpa, ayon sa utos ni David at ni Gad na propeta; sapagka’t ang utos ay mula sa PANGINOON sa pamamagitan ng kanyang mga propeta. 26 Ang mga Levita ay tumayo na may mga panugtog ni David, at ang mga pari na may mga trumpeta. 27 At si Hezekias ay nag-utos na ang handog na sinusunog ay ialay sa ibabaw ng dambana. Nang ang handog na sinusunog ay pinasimulan, ang awit sa PANGINOON ay pinasimulan din, pati ang mga trumpeta, sa saliw ng mga panugtog ni David na hari ng Israel. 28 At ang buong kapulungan ay sumamba, at ang mga mang-aawit ay umawit, at ang mga trumpeta ay tumugtog; lahat ng ito ay nagpatuloy hanggang sa ang handog na sinusunog ay natapos. 29 Nang matapos ang paghahandog, ang hari at ang lahat ng naroroong kasama niya ay yumukod at sumamba. 30 At iniutos ni Haring Hezekias at ng mga pinuno sa mga Levita na umawit ng mga papuri sa PANGINOON sa pamamagitan ng mga salita ni David at ni Asaf na propeta. At sila’y umawit ng mga papuri na may kagalakan, at sila’y yumukod at sumamba. 31 Pagkatapos ay sinabi ni Hezekias, “Ngayo’y naitalaga na ninyo ang inyong mga sarili sa PANGINOON; kayo’y magsilapit, magdala kayo ng mga alay at mga handog ng pasasalamat sa bahay ng PANGINOON.” At nagdala ang kapulungan ng mga alay at ng mga handog ng pasasalamat; at lahat ng may kusang kalooban ay nagdala ng mga handog na sinusunog. 32 At ang bilang ng mga handog na sinusunog ay dinala ng kapulungan ay pitumpung baka, isandaang tupang lalaki at dalawandaang kordero. Lahat ng mga ito ay para sa handog na sinusunog sa PANGINOON. 33 At ang mga handog na itinalaga ay animnaraang baka at tatlong libong tupa. (Ang Bagong Ang Biblia)

 

Hindi lamang nahayaan nilang mabuyo ang Templo sa hindi nararapat na kalagayan.  Ang bilang ng mga saserdote ay kakaunti at ang mga levita ay totoong ang mga puso nila ay mas matuwid kaysa sa panahon ng ika-dalawampung siglo.

 

2Mga Cronica 29:34-36  Ngunit ang mga pari ay kakaunti at hindi nila kayang balatan ang lahat ng handog na sinusunog. Kaya’t tinulungan sila ng kanilang mga kapatid na mga Levita, hanggang sa natapos ang gawain, at hanggang sa makapagpabanal ang nalabi sa mga pari – sapagka’t ang mga Levita ay higit na matuwid ang puso kaysa mga pari sa pagpapabanal. 35 Bukod sa napakalaking bilang ng mga handog na sinusunog, mayroong taba ng mga handog pangkapayapaan, at mayroong mga handog na inumin para sa handog na susunugin. Sa gayo’y naibalik ang paglilingkod sa bahay ng PANGINOON. 36 At si Hezekias at ang buong bayan ay nagalak, dahil sa ginawa ng Diyos para sa bayan; sapagka’t ang bagay na iyon ay biglang nangyari. (Ang Bagong Ang Biblia)

 

Pinapanumbalik ng Diyos ang Juda ng walang babala, kapag kumilos ang Diyos, ito’y magagawa ayon sa kanyang kalooban alinsunod sa kanyang tinakda, naihanda ng Diyos ang mga tao.  Hindi lamang ito, sa sariling kilos ng mga tao.

 

Ang pasiya ay ginagawa ng hari at ng kongregasyon na ipangilin ang paskuwa sa ikalawang buwan na sangayon sa utos.

 

2 MgaCronica 30:1-6  Si Hezekias ay nagpasabi sa buong Israel at Juda, at sumulat din ng mga liham sa Efraim at Manases, na sila’y pumunta sa bahay ng PANGINOON sa Jerusalem, upang ipangilin ang paskuwa sa PANGINOONG Diyos ng Israel. 2 Sapagka’t ang hari at ang kanyang mga pinuno at ang mga buong kapulungan sa Jerusalem ay nagkasundong ipangilin ang paskuwa sa ikalawang buwan - 3 yamang hindi nila maipangilin iyon sa panahong iyon, sapagka’t wala pang sapat na bilang ng mga pari ang nakapagpabanal, at hindi pa nakapagtipon ang taong-bayan sa Jerusalem. 4 Ang panukala ay minabuti ng hari at ng buong kapulungan. 5 Kaya’t kanilang ipinag-utos na gumawa ng pahayag sa buong Israel, mula sa Beer-seba hanggang sa Dan, na ang bayan ay dapat dumating at ipangilin ang paskuwa sa PANGINOONG Diyos ng Israel, sa Jerusalem; sapagka’t hindi pa nila ito naipagdiriwang sa malaking bilang gaya ng iniatas. 6 Kaya’t ang mga tagapagdala ng sulat ay lumibot sa buong Israel at Juda dala ang sulat mula sa hari at sa kanyang mga pinuno, ayon sa utos ng hari, na sinasabi, “Kayong mga anak ni Israel, manumbalik kayo sa PANGINOON, sa Diyos ni Abraham, Isaac, at Israel, upang siya’y muling manumbalik sa nalabi sa inyo na nakatakas mula sa kamay ng mga hari ng Asiria. (Ang Bagong Ang Biblia)

 

Nagapi ng Assirya ang mga Israelita at ang mga tribo sa Hilaga ay nalipol.  Tinawag ng Juda ang Israel na manumbalik sa pagdiriwang ng Paskuwa at sila’y magpapakabanal ngunit ang sampu sa mga tribu ay hindi nagsisunod.  Kung sila’y nagsisunod, sana sila’y nakabalik sa Israel bagama’t ito’y hindi nila ginawa.  Ang resulta, sila’y nauwi sa pagkabilanggo sa kabila ng Araxes.

 

Karamihan sa mga nalabi sa mga tribo ang kalakhan ng Ephraim at Manaseh at Zebulun, ang mga nagtawa sa Juda upang mapahamak ng himukin sila na magbalik loob.

 

Gayon pa man, ang karamihang bilang doon ng mga Judio at ibang mga tribo ng Asher, Manaseh at Zebulun ang nagsipunta sa Jerusalem at sila’y mga nagsipagkumbaba sa harapan ng Diyos (2Cronica 30:9-11).

 

2Mga Cronica 30:13-20  Maraming tao ang sama-samang dumating sa Jerusalem upang ipagdiwang ang pista ng tinapay na walang pamapaalsa sa ikalawang buwan, iyon ay isang napakalaking pagtitipon. 14 Nagsimula silang gumawa at inalis ang mga dambanang nasa Jerusalem, at ang lahat ng dambana para sa pagsusunog ng insenso ay inalis nila at itinapon sa libis ng Cedron. 15 Kanilang pinatay ang kordero ng paskuwa nang ikalabing-apat na araw ng ikalawang buwan. Ang mga pari at mga Levita ay nalagay sa kahihiyan, kaya’t sila’y nagpakabanal at nagdala ng mga handog na sinusunog sa bahay ng PANGINOON. 16 At sila’y tumayo sa kanilang kinagawiang puwesto ayon sa kautusan ni Moises na tao ng Diyos. Iwinisik ng mga pari ang dugo na kanilang tinanggap mula sa kamay ng mga Levita. 17 Sapagka’t marami sa kapulungan na hindi nagpakabanal ng kanilang sarili; kaya’t kailangang patayin ng mga Levita ang kordero ng paskuwa para sa bawat isa na hindi malinis, upang iyon ay gawing banal sa PANGINOON. 18 Sapagka’t napakarami sa mga tao, marami sa kanila ay mula sa Efraim, Manases, Isacar, at sa Zebulon, ang hindi naglinis ng kanilang sarili, gayunma’y kumain sila ng kordero ng paskuwa na hindi ayon sa pinag-utos. Sapagka’t dinalangin sila ni Hezekias, na sinasabi, “Patawarin nawa ng mabuting PANGINOON ang bawa’t isa, 19 na nagtatalaga ng kanyang puso upang hanapin ang Diyos, ang PANGINOONG Diyos ng kanyang mga ninuno, bagaman hindi ayon sa batas ng santuwaryo hinggil sa paglilinis.” 20 Pinakinggan ng PANGINOON si Hezekias, at pinagaling ang taong-bayan. (Ang Bagong Ang Biblia)

 

Ang pagpapagaling ay ginawa ng Diyos sa kahilingan ng espiritwal na puno ng Israel.

 

2 Mga Cronica 30:21-22  At ang mga anak ni Israel na naroroon sa Jerusalem ay nagdiwang ng pista ng tinapay na walang pampaalsa sa loob ng pitong araw na may malaking kagalakan; at pinuri ng mga Levita at ng mga pari ang PANGINOON araw-araw, na umawit nang buong lakas sa PANGINOON. 22 Si Hezekias ay nagsalitang may pampasigla sa lahat ng mga Levita na nagpakita ng mabuting kakayahan sa paglilingkod sa PANGINOON. Kaya’t ang mga tao ay kumain ng pagkain ng kapistahan sa loob ng pitong araw, na nag-aalay ng mga handog pangkapayapaan, at nagpapasalamat sa PANGINOONG Diyos ng kanilang mga ninuno. (Ang Bagong Ang Biblia)

 

Dito, makikita natin na ang kapistahan ng Paskuwa ay pitong araw na may paglilingkod.

 

2Mga Cronica 30:23-26  At ang buong kapulungan ay nagkasundong ipagdiwang ang pista ng pitong araw pa; kaya’t ito ay kanilang ipinagdiwang ng pitong araw pa na may kagalakan. 24 Sapagka’t si Hezekias na hari ng Juda ay nagbigay sa kapulungan ng isanlibong baka at pitong libong tupa bilang mga handog, at ang mga pinuno ay nagbigay sa kapulungan ng isanlibong baka at sampung libong tupa. At ang napakalaking bilang ng mga pari ay nagpakabanal. 25 At ang buong kapulungan ng Juda, ang mga pari at mga Levita, ang buong kapulungan na lumabas sa Israel, ang mga dayuhang nagsilabas mula sa lupain ng Israel, at ang mga dayuhang naninirahan sa Juda ay nagalak. 26 Kaya’t nagkaroon ng malaking kagalakan sa Jerusalem, sapagka’t mula nang panahon ni Solomon na anak ni David na hari ng Israel, ay hindi pa nagkaroon ng tulad nito sa Jerusalem. (Ang Bagong Ang Biblia)

 

Ang pagpapaging banal ng saserdote ngayon ay ginagawa ng may isang handog – na si Jesu Cristo.

 

Ang pagpapanumbalik ay magmumula sa pagpapabanal ng Templo bilang bahay ng Diyos at umaabot sa lahat ng saserdote at levita ng bansa.  Kung gayon, magmula sa Paskuwa ang bansa ay nilinis sa kanilang Idolatriya

 

2Mga Cronica 31:1-12 Nang matapos na ang lahat ng ito, ang buong Israel na naroroon ay lumabas patungo sa mga lunsod ng Juda at pinagputol-putol ang mga haligi at ibinuwal ang mga sagradong poste at giniba ang matataas na dako at ng mga dambana sa buong Juda at Benjamin, sa Efraim at sa Manases, hanggang sa mawasak nilang lahat. Pagkatapos ay bumalik ang lahat ng mga anak ni Israel sa kanilang mga lunsod, bawat isa’y sa kanyang ari-arian. 2 Hinirang ni Hezekias ang mga pangkat ng mga pari at mga Levita, sa kanya-kanyang pangkat, bawat lalaki ay ayon sa kanyang katungkulan, ang mga pari at mga Levita, para sa mga handog na sinusunog at sa mga handog pangkapayapaan, upang maglingkod sa mga pintuan ng kampo ng PANGINOON at magpasalamat at magpuri. 3 Ang ambag ng hari mula sa kanyang sariling pag-aari ay para sa mga handog sa sinusunog: ang mga handog na sinusunog sa umaga at sa hapon, mga handog na sinusunog para sa mga Sabbath, mga bagong buwan, at sa mga takdang kapistahan, na gaya ng nakasulat sa kautusan ng PANGINOON. 4 At nag-utos siya sa mga taong naninirahan sa Jerusalem na ibigay ang bahaging nararapat sa mga pari at mga Levita, upang maiukol nila ang kanilang mga sarili sa kautusan ng PANGINOON. 5 Nang maikalat na ang utos, ang mga anak ni Israel ay saganang nagbigay ng mga unang bunga ng trigo, alak, langis, pulot, at ng lahat na bunga ng bukid, at sila ay nagdala ng napakaraming ikasampung bahagi ng lahat ng bagay. 6 Ang mga anak ni Israel at ni Juda na naninirahan sa mga bayan ng Juda ay nagdala rin ng ikasampung bahagi ng mga baka at mga tupa, at ng ikasampung bahagi ng mga bagay na itinalaga sa PANGINOON nilang Diyos, at ang mga iyon ay kanilang isinalansan. 7 Nang ikatlong buwan ay nagpasimula silang magsalansan at natapos ang mga iyon sa ikapitong buwan. 8 Nang si Hezekias at ang mga pinuno ay dumating at nakita ang mga salansan, kanilang pinuri ang PANGINOON at ang kanyang bayang Israel. 9 At tinanong ni Hezekias ang mga pari at mga Levita tungkol sa mga salansan. 10 Si Azarias na punong pari, mula sa sambahayan ni Zadok, ay sumagot sa kanya, “Mula nang sila ay magdala ng mga kaloob sa bahay  ng PANGINOON, kami ay kumain at nagkaroon ng sapat at marami ang natira, sapagka’t pinagpala ng PANGINOON ang kaniyang bayan, kaya’t kami ay mayroong ganito karaming nalabi.” 11 Kaya’t inutusan sila ni Hezekias na maghanda ng mga silid sa bahay ng PANGINOON; at inihanda nila ang mga iyon. 12 At may katapatan nilang dinala ang mga kaloob, mga ikasampung bahagi at ang mga itinalagang bagay. Ang punong-tagapangasiwa sa kanila ay si Conanias na Levita, at ang pangalawa ay si Shimei na kanyang kapatid. (Ang Bagong Ang Biblia)

 

Sa pananampalataya sa sistema ng ikasampung bahagi nakakain ang mga saserdote, kung ating tutuparin ang mga utos ng Diyos, Tayo’y papatnubayan ng Diyos.

 

Mula sa pagpapanumbalik ng paskuwa susunod mula doon ang pagpapabanal, ang pang araw-araw na mga paghahandog at ang mga Sabbath at ang mga bagong buwan, at ang banal na mga araw ay naipapangilin.  Ang mga ikasampung bahagi at naitatabi, at ang mga handog ay naitatabi at ang mga tao ay gumagawa sa mga ani ng ikatlong buwan (Pentecoste) at ng ika-pitong buwan (tabernaculo) at dito’y marami pang natitira upang maimbak sa silid ng bahay ng Diyos.

 

Ang ika-pitong taon ay tungkulin ng mga tao na magbigay ng sapat sa pamamagitan ng Voluntaryong paghahandog upang mapanatili ang gawain ng Diyos.

 

Mayroong pitong dakilang Paskuwa sa biblia at sampung makahulugang mga pangyayari o mga bangit ng mga pagtupad sa Pagdiriwang (Exodo 12:28; Mge Bilang 9:5; Joshue 5:10; 2 Corinto 30:13-15; Mga Hari 23:22 (2Corinto 35:1) Ezra 6:19; Mateo 16:19; Lucas 2:41; Juan 2:13;6:4)

 

Ang unang Pamamaraan para sa Paskuwa ay gayon nga, nagsisimula sa unang araw ng unang buwan at ng pagpapaging-banal.

 

Ang unang araw ng unang buwan ay araw ng dakilang pagtitipon.  Ito ay araw na makahulugan na makikita natin mula sa Genesis 8:13.

 

Mayroong anim na mahalagang mga pangyayari na nagmula sa mga unang araw ng unang buwan.  Ito’y ang talaan matagal ng nakalipas ang utos at Sinai.

 

Ang unang araw na pangyayari ay ang pagpapanumbalik ng mundo sa panahon ni Noe at ang paghupa ng tubig upang maialis ang takip ng sasakyan o arko

 

Genesis 8:13 At nang taong ikaanimnaraan at isa, nang unang araw ng unang buwan, ay natuyo ang tubig sa ibabaw ng lupa. Inalis ni Noe ang takip ng daong at tumingin siya, at nakita niyang ang ibabaw ng lupa ay natuyo na. (Bagong Ang Biblia)

 

Pinanumbalik ng Diyos ang mundo sa unang araw ng unang buwan, ngayon nakikita natin gaano kahalaga ang 1 Abib (Nissan) na nasa plano ng Diyos.

 

Ang ikalawang mahalagang pangyayari ay ang pagtatayo ng tabernaculo sa pamamagitan ni Moses (Exodo 40:2)

 

Exodo 40:1-17 At nagsalita ang PANGINOON kay Moises na sinasabi, 2 “Sa unang araw ng unang buwan ay iyong itatayo ang tabernakulo ng toldang tipanan. 3 Iyong ilalagay doon ang kaban ng patotoo, at iyong tatabingan ng lambong ang kaban. 4 Iyong ipapasok ang hapag, at iyong ayusin ang mga bagay na nasa ibabaw niyon; at iyong ipapasok ang ilawan at iyong iaayos ang mga ilaw niyon. 5 At iyong ilalagay ang dambanang ginto para sa insenso sa harap ng kaban ng patotoo, at ilalagay mo ang tabing para sa pintuan ng tabernakulo. 6 Iyong ilalagay ang dambana ng handog na sinusunog sa harap ng pintuan ng tabernakulo ng toldang tipanan.

7 Ilagay mo ang lababo sa pagitan ng toldang tipanan at ng dambana, at iyong sisidlan iyon ng tubig. 8 Iyong ilalagay ang bulwagan sa palibot, at ibibitin mo ang tabing sa pintuan ng bulwagan. 9 Pagkatapos ay kukunin mo ang langis na pambuhos at bubuhusan mo ang tabernakulo at ang lahat na naroon, at iyong pakakabanalin ang lahat ng kasangkapan niyon ay magiging banal. 10 Bubuhusan mo rin ng langis ang dambana ng handog na sinusunog at ang lahat ng kasangkapan niyon, at iyong pakakabanalin ang dambana at ang dambana ay magiging kabanal-banalan. 11 Bubuhusan mo rin ng langis ang lababo at ang patungan nito, at iyong pakakabanalin. 12 Iyong dadalhin si Aaron at ang kanyang mga anak sa pintuan ng toldang tipanan, at iyong huhugasan ng tubig. 13 Iyong isusuot kay Aaron ang mga banal na kasuotan; at iyong bubuhusan siya ng langis at iyong pababanalin siya, upang ako’y mapaglingkuran niya bilang pari. 14 Pagkatapos ay iyong dadalhin ang kanyang mga anak at iyong susuotan sila ng mga kasuotan: 15 Iyong bubuhusan sila ng langis gaya ng iyong pagbubuhos sa kanilang ama, upang sila’y makapaglingkod sa akin bilang pari, at ang pagbubuhus sa kanila ay maging para sa walang hanggang pagkapari sa buong panahon ng kanilang mga salinlahi. 16 Gayon nga ang ginawa ni Moises, ayon sa lahat ng iniutos ng PANGINOON sa kanya, gayon ang kanyang ginawa. 17 Sa unang buwan ng ikalawang taon, ng unang araw ng buwan, ang tabernakulo ay itinayo. (Ang Bagong Ang Biblia)

 

Makikita natin dito ang panghuhula tungkol sa bautismo at ang kasuotan ng mga puting damit na hinugasan ng dugo ni Jesu Cristo na siyang pinabanal ng dugo ni JesuCristo na siyang pinabanal at ang pagtatayo ng tabernakulo o templo at ang mga sisidlan para sa paggagamitan nito.

 

Samakatuwid, ang pagpapanumbalik at ang pagbabanal sa saserdote at templo ay nagmumula sa unang araw ng unang buwan.

 

Ang labing apat na araw ay panahon ng paglilinis ng Templo.

 

Itong pagpapanumbalik ni Ezekias ay ang pagahon ni Ezra (Ezra 7:9) para sa pagpapanumbalik ng ikalawang Templo.  Ang pagpapahiwalay sa mga asawa na taga ibang bayan ay pinairal din bilang bahagi ng pagpapanumbalik sa araw na ito sa pamamahala ni Ezra (Ezra 10:17).  Ang kahalagahan nito ay dahil sa ang mga babaing asawa ay mga sumasamba sa diyos-diyosan at tayo ang mga babaing ikakasal kay Cristo na bilang templo.

 

Pinag-uutos ni Ezekiel na ang aaw na ito ay ang araw ng paghahandog ng Templo at ng toro (Ezekiel 45:18).

 

Ezekiel 45:16-25  Ang buong bayan ng lupain ay magbibigay ng alay na ito sa pinuno sa Israel.

17 Magiging tungkulin ng pinuno na magbigay ng mga handog na sinusunog, mga handog na butil, mga inuming handog, sa mga kapistahan, sa mga bagong buwan, sa mga Sabbath, sa lahat ng takdang kapistahan ng sambahayan ni Israel. Siya’y maghahanda ng handog pangkasalanan, handog na butil, handog na sinusunog, at ng mga handog pangkapayapaan upang ipantubos sa sambahayan ni Israel. 18 “Ganito ang sabi ng PANGINOONG Diyos: Sa unang araw ng unang buwan, kukuha ka ng batang toro na walang kapintasan; at iyong lilinisin ang santuwaryo. 19 At ang pari ay kukuha ng dugo ng handog pangkasalanan, at ilalagay sa mga haligi ng pintuan ng templo, sa apat na sulok ng patungang dambana, at sa mga haligi ng pintuan ng pinakaloob ng bulwagan. 20 Gayundin ang iyong gagawin sa ikapitong araw ng buwan para sa bawat nagkakasala dahil sa pagkakamali o kawalang-malay; gayon ninyo tutubusin ang bahay. 21 “Sa ikalabing-apat na araw ng unang buwan, magdiriwang kayo ng paskuwa, isang kapistahan sa loob ng pitong araw. Tinapay na walang pampaalsa ang kakainin sa loob ng pitong araw. 22 Sa araw na iyon ay maghahanda ang pinuno para sa kanya at sa buong bayan ng lupain ng isang guyang toro bilang handog pangkasalanan. 23 Sa pitong araw ng kapistahan ay ipaghahanda niya ng handog na sinusunog ang PANGINOON, pitong guyang toro at pitong lalaking tupa na walang kapintasan sa araw-araw sa loob ng pitong araw; at isang kambing na lalaki araw-araw bilang handog pangkasalanan. 24 Siya’y maghahanda ng handog na butil, ng isang efa sa isang toro, at ng isang efa sa isang lalaking tupa, at isang hin ng langis sa isang efa. 25 Sa ikalabinlimang araw ng ika-pitong buwan, at sa loob ng pitong araw ng kapistahan, gagawin niya ang gayunding paghahanda para sa handog pangkasalanan, handog na sinusunog, at handog na butil, at para sa langis.(Ang Bagong Ang Biblia)

 

Dito makikita natin na ang pitong araw ng tinapay na walang lebadura nagumpisa sa 15 ng Nissan.

 

Ang darating na Templo ni Ezekiel ay matatanaw sa pagpapanumbalik ng Sabbath at nasasa mga Sabbath na aral ng pahinga at pagsamba sa panuntunan ng Biblia.

 

Ezekiel 46:1-6 “Ganito ang sabi ng PANGINOONG Diyos: Ang pintuan ng pinakaloob na bulwagan na nakaharap sa dakong silangan ay sasarhan sa panahon ng anim na araw na paggawa. Ngunit sa Sabbath, ito ay bubuksan, at sa araw ng bagong buwan ay bubuksan ito. 2 Ang pinuno ay papasok sa tabi ng patyo ng pintuan sa labas, at tatayo sa tabi ng haligi ng pintuan. Ihahandog ng mga pari ang kanyang handog na sinusunog at ang kanyang mga handog pangkapayapaan, at siya’y sasamba sa may pasukan ng pintuan. Pagkatapos lalabas siya, ngunit ang pintuan ay hindi sasarhan hanggang sa hapon. 3 Ang mamamayan ng lupain ay sasamba sa may pasukan ng pintuang iyon sa harapan ng PANGINOON sa mga Sabbath at sa mga bagong buwan. 4 Ang handog na sinusunog na ihahandog ng pinuno sa PANGINOON sa araw ng Sabbath ay anim na batang tupa na walang kapintasan at isang lalaking tupang walang kapintasan. 5 Ang handog na butil na kasama ng lalaking tupa ay isang efa, at ang handog na butil na kasama ng mga batang tupa ay kasindami ng kaya niya, at isang hin ng langis sa bawat efa. 6 Sa araw ng bagong buwan ay maghahandog siya ng isang guyang toro na walang kapintasan at anim na batang tupa at isang lalaking tupa na walang kapintasan. (Ang Bagong Ang Biblia)

 

Samakatuwid, ang mga bagong buwan ay dapat ipangilin bilang araw ng pahinga at ang pasimula ng pamamaraan ng pagpapabanal sa templo ay mula sa unang buwan ng taon na siyang bagong buwan ng Abib. Itong paraan ng pagpapabanal nga ay mapupunta sa ika-pitong araw ng unang buwan na siyang pagpapabanal sa mga walang malay at mga nasa kamalian at mga walang kakayahan mag-pabanal sa kanilang mga sarili.  Nang sa gayon lahat ng Israel ay maari ngang makibahagi sa paskua, kung ito’y ginawa ng hindi tama ng saserdote.  Tulad ng pangyayari sa pagpapanumbalik ni Ezekias.  Ang ikalawang paskua ay kailangan ipangilin.

 

Ang ikalawang Paskua ay nabanggit sa mga Bilang 9:6-13.

 

Mga Bilang 9:6-13 Mayroon ngang mga lalaki na marurumi dahil sa paghawak sa bangkay ng isang tao, na anupa’t hindi nila naipangilin ang paskuwa nang araw na iyon; at humarap sila kina Moises at Aaron nang araw na iyon. 7 At ang mga lalaking iyon ay nagsabi sa kanila, “Kami ay marurumi dahil sa paghawak sa bangkay ng isang tao. Bakit kami ay pipigilin sa pag-aalay ng handog sa PANGINOON sa kanyang takdang panahon na kasama ng mga anak ni Israel?” 8 Sinabi ni Moises sa kanila, “Maghintay kayo upang aking marinig ang ipag-uutos ng PANGINOON tungkol sa inyo.” 9 Nagsalita ang PANGINOON kay Moises, na sinasabi, 10 “Sabihin mo sa mga anak ni Israel, Kung ang sinumang tao sa inyo o sa inyong salinlahi ay maging marumi dahil sa paghawak sa isang bangkay, o nasa malayong paglalakbay ay kanyang ipapangilin din ang paskuwa sa PANGINOON. 11 Sa ikalabing-apat na araw ng ikalawang buwan, sa paglubog ng araw ay kanilang ipapangilin; kanilang kakainin ito kasama ng mga tinapay na walang pampaalsa at mga gulay na mapait. 12 Wala silang ititira sa mga iyon hanggang sa kinaumagahan, ni babali ng buto niyon, ayon sa lahat ng tuntunin ng paskuwa ay kanilang ipapangilin iyon. 13 Subalit ang lalaking malinis at wala sa paglalakbay na hindi mangingilin ng paskuwa ay ititiwalag sa kanyang bayan sapagkat siya’y hindi nag-alay ng handog sa PANGINOON sa takdang panahon, ang taong iyon ay mananagot sa kanyang kasalanan.(Ang Bagong Ang Biblia)

 

Bawat tao ay dapat ipangilin ang Paskua at ihanda ang kanilang mga sarili.  Kung ang nabautismohan nang miyembro at hindi ipinangilin at may kakayahan at hindi naglalakbay at hindi ipinangilin ang paskua, sila ay ihihiwalay at iaalis sa kanilang mga bayan.  Ang bagay na tugon sa panahon ng Iglesia ay ang itiwalag sa Iglesia.

 

Ang paghahanda mula sa unang araw ng Abib ay tulad sa mga banal na araw ng kapistahan. (cf. Psalmo 81:3-5).

 

Ang saserdote sa Templo ay ipinagdiriwang ang mga bagong buwan tulad sa mga Sabbath sa buong panahon ng templo hanggang sa ito ay mawasak noong 70 CE ito ay naisulat ni Josephus sa kanyang mga gawa “Ang mga Digmaan ng mga Judio” (THE WARS OF THE JEWS) (Book V Ch V, 7).  Makikita sa Ezekiel na ang bagong buwan ay itinuring na Sabath o araw ng walang paggawa (na makikita natin mula sa Ezekiel 48:1 at mula din sa Amos 8: 5 na kung saan ay bawal ang pangangalakal).  Makikita sa Isaias na ang mga bagong buwan ay ipapangilin sa isang libong taon panuntunan sa pamamahala ng Messiah (Isaias 66: 23).

 

Ang unang bagong buwan ang kinakailangan simula ng paraan sa pagpapabanal ng Templo.

 

Ang Iglesia Bilang Templo Ng Diyos

Ang tanong nga na lalabas: Paano tayo pababanalin ng Iglesia?

 

Ang pagpapabanal ay nanggaling mula sa Diyos.

 

Exodo 31:13 “Sabihin mo sa mga anak ni Israel, ‘Inyong ipapangilin ang aking mga Sabbath, sapagkat ito’y isang tanda sa akin at sa inyo sa buong panahon ng inyong mga salinlahi, upang inyong makilala na akong PANGINOON ang nagpapabanal sa inyo.

 

Samakatuwid, ang Sabbath ng PANGINOON ay mga tanda na ang PANGINOON ang magpapabanal sa atin

 

Ang mga panganay ng Israel ay mga pinababanal.

 

Exodo 13:2 “Italaga mo sa akin ang lahat ng mga panganay, anumang nagbubukas ng bahay-bata sa mga anak ni Israel, maging sa tao maging sa hayop ay akin.” (Ang Bagong Ang Biblia)

 

Ngunit makikita natin na ang lahat ng Israel sa katunayan ay pinababanal.

 

Exodo 19:10-14 Sinabi ng PANGINOON kay Moises, “Pumaroon ka sa bayan at italaga mo sila ngayon at bukas, at labhan nila ang kanilang mga kasuotan, 11 at humanda sa ikatlong araw, sapagkat sa ikatlong ay bababa ang PANGINOON sa paningin ng buong bayan sa ibabaw ng bundok ng Sinai. 12 Lalagyan mo ng mga hangganan ang bayan  sa palibot, at iyong sasabihin, ‘Mag-ingat kayo, kayo’y huwag umakyat sa bundok, o humipo sa hangganan; sinumang humipo sa bundok ay papatayin. 13 Walang kamay na hihipo sa kanya, kundi siya’y babatuhin o papanain; maging hayop o tao ay hindi mabubuhay!’ Kapag ang tambuli ay tumunog nang mahaba, aakyat sila sa bundok.” 14 Bumaba si Moises sa bayan mula sa bundok, at pinabanal ang bayan, at nilabhan nila ang kanilang mga kasuotan. (Ang Bagong Ang Biblia)

 

Makakapunta si Moises sa bundok ngunit ang mga tao ay hindi maari.  Tayo na nasa Iglesia ay makakapunta ng buong giting sa harap ng trono ng Diyos.

 

Ang hindi pa nabautismohan ay hindi ito magagawa.

 

Ang problema nating kinakaharap dito ay ang pagkakaroon ng pagkakasundo-sundo ng pagpapabanal.

 

Ang panganay ng Israel ay pinababanal at samakatuwid ang Israel ay pinabanal sa kanyang kabuoan upang humarap sa mukha ng Diyos o sa kinatawang Anghel na kilala nating bilang JesuCristo.

 

Ang Templo ay pinabanal mula sa umpisa ng unang buwan dahil tayo ang templong iyon.

 

1Mga Corinto 3:16-17  Hindi ba ninyo nalalaman na kayo ay templo ng Diyos, at ang Espiritu ng Diyos ay naninirahan sa inyo? 17 Kung ang sinuman ay magtangkang gumiba sa templo ng Diyos, ang taong ito’y gigibain ng Diyos, sapagkat ang templo ng Diyos ay banal, at ang templong ito ay kayo.

(Ang Bagong Ang Biblia)

 

Ang Templo ay ang templo na kung saan ang Diyos ay nanahan sa atin sa pamamagitan ng Banal na Espiritu.

 

1Mga Corinto 6:19 O hindi baga ninyo nalalaman na ang inyo inyong katawan ay templo ng Espiritu Santo na nasa inyo, na tinanggap ninyo mula sa Diyos, at kayo ay hindi sa inyong sarili? (Ang Bagong Ang Biblia)

 

Kaya kung gayon ang materyal na templo ay matatanaw tungo sa espiritwal na templo na siyang tayo.  Ang materyal na templo ay walang karapatan maging bahagi sa altar na saan siyang bahagi natin bilang kabahagi ng Cristo.  Si Moises ay tumatanaw tungo sa Cristo at kanyang bahay na tayo nga.

 

Hebreo 3:1-6 Kaya mga banal na kapatid, mga kabahagi sa makalangit na pagkatawag, isaalang-alang ninyo na si Jesus, ang Apostol at Pinakapunong Pari ng ating pagpapahayag, 2 ay tapat sa nagtalaga sa kanya, gaya ni Moises na tapat sa buong sambahayan ng Diyos. 3 Sapagkat siya ay itinuring na karapat-dapat sa higit na kaluwalhatian kaysa kay Moises, yamang ang nagtayo ng bahay ay may higit na karangalan kaysa bahay. 4 Sapagkat ang bawat bahay ay may nagtayo, subalit ang nagtayo ng lahat ng mga bagay ay ang Diyos. 5 At si Moises ay naging tapat sa buong sambahayan ng Diyos gaya ng isang lingkod, bilang patotoo sa mga bagay na sasabihin. 6 Subalit si Cristo ay tapat sa bahay ng Diyos, bilang isang anak, at tayo ang bahay na iyon kung ating iingatang matibay hanggang sa katapusan ang ating pagtitiwala at pagmamalaki sa ating pag-asa. (Ang Bagong Ang Biblia)

 

Samakatwid, tayo ang Sambahayan ng Diyos bilang sambahayan ng Cristo.

 

Ang sambahayan ng hari ay inilaan na maging Elohim (mga Diyos) parang anghel ng PANGINOON na nanguna sa kanila.  (Zacharias 12:8).

 

Zacarias 12:8  Sa araw na iyon ay ipagsasanggalang ng PANGINOON ang mga naninirahan sa Jerusalem, at siyang pinakamahina sa kanila sa araw na iyon aya maging gaya ni David, at ang sambahayan ni David ay magiging parang Diyos, parang anghel ng PANGINOON sa unahan nila. (Ang Bagong Ang Biblia)

 

Kung gayon ang pagpapabanal ng materyal na templo ay tumatanaw tungo sa pagpapabanal ng espiritual na templo at kaya katungkulan ng bawat tao na magpakabanal sa kanilang mga sarili mula sa unang araw ng unang buwan para sa Paskua.

 

Sa ika-pitong araw ng unang buwan bawat isa at bawat tao na pakabanalin ang kanilang mga sarili para sa mga walang malay at nasa mga kamalian na nasa mga bansa upang ang lahat ay mabuhay sa Diyos kay Cristo.

 

Nagpapatuloy ang Hebreo sa:

 

Hebreo 3:7-19 Kaya’t gaya ng sinasabi ng Espiritu Santo, “Ngayon, kung marinig ninyo ang kanyang tinig, 8 huwag ninyong papagmatigasin ang inyong mga puso gaya ng sa paghihimasik, gaya ng sa araw ng pagsubok sa ilang, 9 na doon ay sinubok ako ng inyong mga ninuno, bagaman nakita nila ang aking mga gawa sa loob ng apatnapung taon. 10 Kaya’t nagalit ako sa lahing ito, at aking sinabi, ‘Sila’y lagging naliligaw sa kanilang puso, at hindi nila nalalaman ang aking mga daan.’ 11 Gaya ng sa aking galit ay aking isinumpa, ‘Hindi sila papasok sa aking kapahingahan.’ ” 12 Mga kapatid, mag-ingat kayo, na walang sinuman sa inyo ang may pusong masama at walang pananampalataya na naglalayo sa buhay na Diyos. 13 Ngunit magpayuhan kayo sa isa’t isa araw-araw, habang ito ay tinatawag na “ngayon,” upang walang sinuman sa inyo ang papagmatigasin ng pagiging madaya ng kasalanan. 14 Sapagkat tayo’y nagiging kabahagi ni Cristo kung ating hinahawakang matatag ang pasimula ng ating pagtitiwala hanggang sa katapusan. 15 Gaya ng sinasabi, “Ngayon, kung marinig ninyo ang kanyang tinig, huwag ninyong papagmatigasin ang inyong mga puso, na gaya ng sa paghihimagsik.” 16 Sinu-sino ba sila na matapos makarinig ay naghimagsik? Hindi ba ang lahat ng umalis sa Ehipto sa pamamagitan ni Moises? 17 Ngunit kanino siya galit ng apatnapung taon? Hindi ba sa mga nagkasala, na ang mga katawan ay nabuwal sa ilang? 18 At kanino siya sumumpa na hindi sila makakapasok sa kanyang kapahingahan, kung hindi sa mga sumuway  19 Kaya’t nakikita natin na sila’y hindi nakapasok dahil sa kawalan ng pananampalataya.

(Ang Bagong Ang Biblia)

 

Ang mga binaggit dito ay mula sa Septuagint Psalms 95:7-11

 

Kung Gayon, kapahingahan ng Diyos ay matatamo mula sa pagiging malaya sa kasalanan ng pagsuway. Sila’y nangagkakamali sa kanilang puso at hindi ni kilala ang mga daan ng Diyos.

 

Samakatuwid ang paraan ng pagpapakabanal ay hindi sa isang paglilinis ng panglabas kundi isang paglilinis ng pangloob. Ito nga ang pinakamahirap sa lahat.

 

Ang mga materyal na bagay ay pinababanal sa pamamagitan ng pagpapahid (Exodo 40:9-11).

 

Gayon pa man, ang PANGINOON ang nagpapabanal sa atin (Exodo 31:13; Levitico 20: 8; 21:8; 22:9) altar ang nagpapabanal sa kaloob.

 

Exodo 29:37 Pitong araw na iyong gagawan ng katubusan ang dambana; at iyong pakakabanalin ito, at ang dambana ay magiging kabanal-banalan; anumang humipo sa dambana ay magiging banal.

(Ang Bagong Ang Biblia)

 

Gayon din naman ang mga kagamitan na may silbi sa altar ay pinagiging banal at sa sinoman humawak sa kanila.

 

Exodo 30:29  Pakabanalin mo ang mga iyon upang maging kabanal-banalan sinumang humawak sa mga iyon ay magiging banal. (Ang Bagong Ang Biblia)

 

Gayon pa man, ang Tabernaculo nga ang pinabanal sa pakikipagtagpo ng Diyos (Ex. 29: 43)

 

Exodo 29:43  At doo’y makikipagtagpo ako sa mga anak ni Israel, at ito ay pakakabanalin ng aking kaluwalhatian. (Ang Bagong Ang Biblia)

 

Exodo 40:34-35 Pagkatapos ay tinakpan ng ulap ang toldang tipanan at pinuno ng kaluwalhatian ng PANGINOON ang tabernakulo. 35 Si Moises ay hindi makapasok sa toldang tipanan, sapagkat nanatili sa ibabaw niyon ang ulap, at pinuspos ng kaluwalhatian ng PANGINOON ang tabernakulo.

(Ang Bagong Ang Biblia)

 

Samakatuwid, ang pakikipagtagpo ng Diyos ay ang bagay na nagpapabanal sa Templo at ginawa itong banal.

 

Sa ganito, Ang pakikipagtagpo ng Diyos sa Hinirang bilang banal sa espiritu at ang katawan ng Messiah bilang templo ng Diyos ay banal sa lahat ng pananaw.  Lahat sinomang lumapit at humipo dito’y banal.

 

Gayon pa man, ang katawan ng Cristo bilang templo ng Diyos ay dapat magpakabanal bago magdiwang ng Paskua.  Ito nga kung bakit ang umpisa ng unang buwan ang pagmumulan ng pamamaraan sa pagpapabanal, paghahandog at magpapagunita sa mga huling 21 araw.

 

Ang templong ito ay nalinis ng Cristo bago mag Paskua bilang babala at tanda sa atin tayo din naman ay dapat linisan ang templo upang maging karapat-dapat na bumahagi sa Paskua ng Handog ng Messiah bilang kanyang katawan at dugo.  Ang mga araw ng paglilinis ng templo ay tinatalakay sa babasahing papel na Timing Of The Crucifixion At The Resurrection [159].

 

Lahat ng kasulatan sa pagpapabanal at Batas ng palilinis (sabihin na halimbawa sa Lev. 2:1-23) na nakaugnay at tumatanaw tungo sa ideya ng kamatayan at buhay sa pagkabuhay muli. Samakatuwid, ang usaping pangkalusugan ng pagkuwarentenas ay mga pumapangalawa sa isinalalarawan ng buhay at kamatayan sa bautismo at pagsisisi at pagtalaga sa tungkulin sa katawan ni Cristo sa pamamagitan ng Banal na Espiritu.

 

Kaya din naman ang Diyos ay nagtalaga at nagpabanal ng mga propeta at mga hinirang bago pa sila mabuo sa sinapupunan tulad kay Jerimias (Jer. 1:5).

 

Efeso 1:3-4  Purihin nawa ang Diyos at Ama ng ating Panginoong Jesu-Cristo, na siyang nagpapala sa atin kay Cristo ng bawat pagpapalang espirituwal sa sangkalangitan. 4 Ayon sa pagkapili niya sa atin sa kanya bago itinatag ang sanlibutan, upang tayo’y maging banal at mga walang dungis sa harapan niya sa pag-ibig: (Ang Bagong Ang Biblia)

 

Sa pamamagitan nito, tayo na mga hinirang at pinabanal.

 

1Pedro 1:2 pinili at itinalaga ng Diyos Ama, at ginawang banal ng Espiritu upang sumunod kay Jesu-Cristo at mawisikan ng kanyang dugo: Biyaya at kapayapaan nawa ang sa inyo’y sumagana.

(Ang Bagong Ang Biblia)

 

At dahil dito, kabahagi ng kalikasang espiritwal (2Pedro 1:2-4).

 

Sa pagmamahal ni Cristo, tayo ay mga mapupuspos sa Diyos.

 

Efeso 3:19  at upang makilala ang pag-ibig ni Cristo na higit sa kaalaman upang kayo’y mapuno ng lahat ng kapuspusan ng Diyos. (Ang Bagong Ang Biblia)

 

Pinabanal ng Diyos na tulad ng Israel sa pamamagitan ng Cristo bilang halimbawa sa mga Gentil na kung saan ang banal na lugar ay kabilang sila sa habang panahon (Ezekiel 37:28).  Ang mga halimbawa ngang ito ay sa ngayon na.  Ngunit maraming hindi pa maunawaan ng lubos hanggang sa pagbabalik ng Messiah.

 

Lahat tayo ay binigyan ng biyaya ayon sa kaloob ni Cristo.

 

Efeso 4:7 Subalit sa bawat isa sa atin ay ibinigay ang biyaya ayon sa sukat ng kaloob ni Cristo.

 

Lahat tayo ay binigyan ng kaloob na ito para sa ikasasakdal nating lahat.

 

Efeso 4:12-16 upang ihanda ang mga banal sa gawain ng paglilingkod, sa ikatitibay ng katawan ni Cristo, 13 hanggang makarating tayong lahat sa pagkakaisa ng pananampalataya, at sa ganap na pagkilala sa Anak ng Diyos, hanggang maging taong may sapat na gulang, hanggang sa sukat na ganap na kapuspusan ni Cristo. 14 Tayo’y huwag nang maging mga bata, na tinatangay-tangay ng mga alon at dinadala-dala ng bawat hangin ng aral, sa pamamagitan ng pandaraya ng mga tao, sa pamamagitan ng kanilang mga kautusan sa paraang mapandaya. 15 Kundi humahawak sa katotohanan na may pag-ibig, lumago tayong lahat sa kanya, na siyang ulo, samakatuwid ay si Cristo, 16 na sa kanya ang buong katawan na nakalapat na mabuti at nagkaka-isa sa pamamagitan ng bawat litid, ayon sa paggawa sa sukat ng bawat bahagi ay nagpapalaki sa katawan tungo sa ikatitibay ng sarili sa pag-ibig.

(Ang Bagong Ang Biblia)

 

Kung ipahahayag natin ang ating mga kasalanan.  Tayo’y kanyang patatawarin sa ating mga kasalanan.

 

1Juan 1:9  Kung ipinahahayag natin ang ating mga kasalanan, siya ay tapat at banal na magpapatawad sa ating mga kasalanan at tayo’y lilinisin sa lahat ng kalikuan. (Ang Bagong Ang Biblia)

 

Siya ay may kapangyarihan ingatan tayo na mangagkasala at tayo ihaharap sa harapan ng Diyos sa araw na iyon (Judas 1).

 

Siya na nagpapabanal at tayo na mga pinababanal ay pawang iisa ang pinagmulan at dahil dito hindi siya nahihiyang tawagin tayong kanyang mga kapatid.

 

Hebreo 2:11  Sapagka’t ang gumagawang banal at ang mga ginagawang banal ay pawing nagmula sa isa. Dahil dito’y hindi nahihiya si Jesus na tawagin silang mga kapatid. (Ang Bagong Ang Biblia)

 

Tayo ay pinabanal sa katotohanan sa pag-ibig, para sa ating kapakanan, si Cristo ay nagpakabanal sa kanyang sarili at tulad din naman niya tayo’y magpakabanal sa ating mga sarili sa katotohanan na siyang salita ng Diyos (Juan 17:17)

 

Ang mga Gawa 26:15-18 ipinapakita na tayo ay pinapaging banal mula sa kadiliman at mula sa kapangyarihan ni Satanas patungo sa liwanag at kapatawaran at ng mga mana na kasama ng mga pinapagingbanal sa pamamagitan ng pananampalataya.

 

Mga Gawa 26:15-18 At sinabi ko, ‘Sino ka ba, Panginoon?’ At sinabi ng Panginoon, ‘Ako’y si Jesus na iyong pinag-uusig. 16 Subalit bumangon ka, at ikaw ay tumindig  sapagkat sa layuning ito nagpakita ako sa iyo, upang italaga kang lingkod at maging saksi sa mga bagay na nakita mo sa akin at sa mga bagay na ipapakita ko pa sa iyo. 17 Ililigtas kita sa mga kababayan mo at sa mga Hentil, na sa kanila’y isinusugo kita, 18 upang buksan ang kanilang mga mata, at sila’y magbalik mula sa kadiliman tungo sa liwanag at mula sa kapangyarihan ni Satanas tungo sa Diyos, upang makatanggap sila ng kapatawaran ng mga kasalanan at ng isang pook sa piling ng mga ginawang banal sa pamamagitan ng pananampalataya sa akin. (Ang Bagong Ang Biblia)

 

Bagaman, kung tayo ay pinapahirapan, si Cristo ay pinahirapan din.  Tinatawag niya ang mga binigay sa kanya ng Diyos na tuparin ang gawain at ang bawat isa sa atin ay pinapagingbanal sa pamamagitan ng pananampalataya.

 

Dapat ay ibigay natin ang ating sarili sa bawat isa at hindi lamang bilang kasama kundi bilang hinirang.

 

Efeso 5:25-27  Mga asawang lalaki, mahalin ninyo ang inyu-inyung mga asawa, gaya ni Cristo na nagmahal sa iglesya, at ibinigay ang kanyang sarili alang-alang sa kanya; 26 upang kanyang pakabanalin siya, na nilinis sa pamamagitan ng paghuhugas ng tubig sa salita, 27 upang kanyang maiharap sa kanyang sarili ang isang maluwalhating iglesya, na walang batik, o kulubot, o anumang gayong bagay, kundi siya ay maging banal at walang dungis. (Ang Bagong Ang Biblia)

 

Itong pagpapabanal ay pinapaabot sa pamamagitan ng ating mga gawa tungo sa mga Gentil bilang bahagi sa templo ng Diyos.

 

Roma 15:16  upang ako’y maging ministro ni Cristo Jesus sa mga Hentil, na naglilingkod sa banal na gawain sa ebanghelyo ng Diyos, upang ang paghahandog ng mga Hentil ay maging kalugud-lugod, yamang ito’y ginawang banal ng Espiritu Santo. (Ang Bagong Ang Biblia)

 

At sila’y pinapaging banal kay Cristo Jesus at tinawag na mga banal.  (1Corinto 1:2 cf. Colosa 2:11; 1Tesalonica 4:3; 5:23; 2Tesalonica 2:13-14).

 

1Corinto 6:11  At ganyan ang mga ilan sa inyo noon. Subalit nahugasan na kayo, ginawa na kayong banal, at inaring-ganap na kayo sa pangalan ng Panginoong Jesu-Cristo, at sa Espiritu ng ating Diyos.(Ang Bagong Ang Biblia)

 

Ngunit tayo’y magpakabanal kasama ni Cristo para sa mga hangarin ng Diyos (2Timoteo 2: 11).

 

2Timothy 2:21 Kung nililinis ng sinuman ang kanyang sarili mula sa mga bagay na ito ay magiging tanging kagamitan, itinalaga at mahalaga sa may-ari ng bahay, handa sa lahat ng mabuting gawa. (Ang Bagong Ang Biblia)

 

Hebreo 9:14  gaano pa kaya ang dugo ni Cristo, na sa pamamagitan ng walang hanggang Espiritu ay inihandog ang kanyang sarili na walang dungis sa Diyos, ay maglilinis ng ating budhi mula sa mga gawang patay upang maglingkod sa Diyos na buhay? (Ang Bagong Ang Biblia)

 

Tayo ay mga naitalaga sa pamamagitan ng dugo ng Cordero at mga nakalabas sa malaking kapighatian.

 

Apocalipsis 7:13-17 At sumagot ang isa sa matatanda na nagsasabi sa akin, “Ang mga ito na may suot ng mapuputing damit, sino ba sila at saan sila nanggaling?” 14 Sinabi ko sa kanya, “Ginoo, ikaw ang nakakaalam.” At sinabi niya sa akin, “Ang mga ito ang nanggaling sa malaking kapighatian, at naghugas ng kanilang mga damit at pinaputi ang mga ito sa dugo ng Kordero. 15 Kaya’t sila’y nasa harapan ng trono ng Diyos at naglilingkod sa kanya araw at gabi sa kanyang templo; at siyang nakaupo sa trono ay kakanlungan sila. 16 Sila’y hindi na magugutom pa, ni mauuhaw man; ni hindi na sila tatamaan ng araw, o ng anumang nakakapasong init.

17 sapagkat ang Kordero na nasa gitna ng trono ay siyang magiging pastol nila, at sila’y papatnubayan patungo sa mga bukal ng tubig ng buhay; at papahirin ng Diyos ang bawat luha sa kanilang mga mata.” (Ang Bagong Ang Biblia)

 

Nagawa ito ni Cristo sa pamamagitan sa isang paghahandog lamang at tayo’y kanyang pinasakdal magpakailan man na mga pinagiging-banal.  (cf. Hebreo 13:12, 21)

 

Hebreo 10:10-14  at sa pamamagitan ng kalooban niya tayo’y ginawang banal sa pamamagitan ng pag-aalay ng katawan ni Cristo minsan magpakailanman. 11 At bawat pari ay tumatayo araw-araw na naglilingkod at paulit-ulit na nag-aalay ng gayunding mga handog na kailanman ay hindi makapag-aalis ng mga kasalanan. 12 Ngunit nang makapaghandog si Cristo ng isang lamang alay para sa mga kasalanan para sa lahat ng panahon, siya ay umupo sa kanan ng Diyos. 13 at buhat noon ay naghihintay hanggang sa ang kanyang mga kaaway ay maging tuntungan ng kanyang mga paa. 14 Sapagkat sa pamamagitan ng isang pag-aalay ay kanyang pinasakdal para sa lahat ng panahon ang mga pinababanal (Ang Bagong Ang Biblia)

 

Kaya, tayo’y hindi na naghahandog ng hain kundi sa pamamagitan ng ating paglilingkod at pagsamba tayo’y naghahandog ng mga espiritwal na hain at mga handog na siyang tinatanggap sa kataasan sa pamamagitan ng Samahan tulad sa mga pinagsama-samang alay.

 

Apocalipsis 5:8-10  Pagkakuha niya sa aklat, ang apat na nilalang na buhay at ang dalawampu’t apat na matatanda ay nagpatirapa sa harapanng Kordero, na ang bawat isa’y may alpa, at mga mangkok na ginto na puno ng insenso, na siyang mga panalangin ng mga banal. 9 At sila’y nag-aawitan ng isang bagong awit, na nagsasabi, “Ikaw ay karapat-dapat na kumuha sa aklat at magbukas ng mga tatak nito, sapagkat ikaw ay pinatay, at sa pamamagitan ng iyong dugo ay binili mo para sa Diyos ang mga tao mula sa bawat lipi, wika, bayan, at bansa. 10 At sila’y iyong ginawang isang kaharian at mga pari para sa aming Diyos; at sila’y maghahari sa ibabaw ng lupa.” (Ang Bagong Ang Biblia)

 

Bagamat ang pagpapabanal sa templo ay hindi matatawaran ang kahalagahan, lalong higit ang maging bahagi ng templo dahil bawat tao’y kinakailangan gawin ang kanilang mga sarili na karapat-dapat sa banal na espiritu, upang maging bahagi ng katawan at dugo ng Cristo at ganon din ang tungkuling mga nakaatang sa kanila na pabanalin ang mga nangagkakasala at mahihina pa at makaalam ng pananampalataya upang pagpasailalim sa mga paraan at sa pamamagitan ng kanilang sarili.

 

Ang una at ang ika-pitong araw ng unang buwan ay mga mahalaga sa Paskwa tulad ng mga araw ng Paskwa at tinapay na walang lebadura.

 

Ang mga unang sangkap gayon pa man ay mga tungkulin ng bawat isa at ang pangasiwaan ang Paskua at kapistahan ng tinapay na walang lebadura ay panlahatang tungkulin ng Iglesia bilang Templo sa aktibo at samasamang pagsamba sa Diyos.

 

Ang mga araw na ito ay malaon ng napabayaan ng matagal na panahon.  Panahon na ng pagpapanumbalik sa mga araw na ito sa kanilang angkop na kahalagahan sa kabuuan ng plano ng Diyos at sa kanyang patakaran ng pagsamba.

 

q