Christian Churches of God

No. F026vi

 

 

 

 

Komentaryo sa Ezekiel

Bahagi 6

(Edition 1.0 20230102-20230102)

                                                        

 

Komentaryo sa Kabanata 21-24.

 

 

Christian Churches of God

PO Box 369,  WODEN  ACT 2606,  AUSTRALIA

 

E-mail: secretary@ccg.org

 

(Copyright © 2023 Wade Cox)

(Tr. 2023)

 

This paper may be freely copied and distributed provided it is copied in total with no alterations or deletions. The publisher’s name and address and the copyright notice must be included.  No charge may be levied on recipients of distributed copies.  Brief quotations may be embodied in critical articles and reviews without breaching copyright.

 

This paper is available from the World Wide Web page:
http://logon.org and http://ccg.org

 


 Komentaryo sa Ezekiel Bahagi 6 [F026vi]

 


Kabanata 21

1At ang salita ng Panginoon ay dumating sa akin, na nagsasabi, 2Anak ng tao, itingin mo ang iyong mukha sa dakong Jerusalem, at magbadya ka ng iyong salita sa dako ng mga santuario, at manghula ka laban sa lupain ng Israel; 3At sabihin mo sa lupain ng Israel, Ganito ang sabi ng Panginoon: Narito, ako'y laban sa iyo, at aking bubunutin ang aking tabak sa kaloban, at ihihiwalay ko sa iyo ang matuwid at ang masama. 4Yaman nga na aking ihihiwalay sa iyo ang matuwid at ang masama, kaya't aking bubunutin ang aking tabak sa kaloban na laban sa lahat na tao na mula sa timugan hanggang sa hilagaan: 5At malalaman ng lahat na tao na akong Panginoon ay bumunot ng aking tabak sa kaloban; hindi na isusuksok pa. 6Magbuntong-hininga ka nga, ikaw na anak ng tao; na may pagkasira ng iyong mga balakang at may kapanglawang magbubuntong-hininga ka sa harap ng kanilang mga mata. 7At mangyayari, pagka kanilang sinasabi sa iyo, Bakit ka nagbubuntong-hininga? na iyong sasabihin, Dahil sa mga balita, sapagka't dumarating; at ang bawa't puso ay manglulumo, at ang lahat na kamay ay manghihina, at ang bawa't espiritu ay manglulupaypay, at ang lahat na tuhod ay manglalambot na parang tubig: narito, dumarating, at mangyayari, sabi ng Panginoong Dios. 8At ang salita ng Panginoon ay dumating sa akin, na nagsasabi, 9Anak ng tao, manghula ka, at sabihin mo, Ganito ang sabi ng Panginoon: Sabihin mo, Isang tabak, isang tabak ay nahasa, at kuminang din naman; 10Nahasa upang manglipol; kuminang upang maging parang kidlat: gagawa nga baga tayo ng mga kasayahan? ang tungkod ng aking anak ay humahamak sa bawa't punong kahoy. 11At pinakikinang, upang hawakan: ang tabak, ito'y nahasa, oo, pinakinang, upang ibigay sa kamay ng manglilipol. 12Humiyaw ka at manambitan ka, anak ng tao; sapagka't nauumang sa aking bayan, nauumang sa lahat ng mga prinsipe sa Israel: sila'y nangabigay sa tabak na kasama ng aking bayan; tampalin mo nga ang iyong hita. 13Sapagka't may paglilitis; at paano kung pati ng tungkod na humahamak ay mawala? sabi ng Panginoong Dios. 14Ikaw nga, anak ng tao, manghula ka, at ipakpak mo kapuwa ang iyong mga kamay; at ang tabak ay malupi sa ikatlo, ang tabak ng nasugatan sa ikamamatay: siyang tabak ng dakilang nasugatan sa ikamamatay na pumasok sa kanilang mga silid. 15Aking iniumang ang kumikinang na tabak laban sa lahat nilang pintuang-bayan, upang ang kanilang puso ay manglumo, at ang kanilang mga pagkatisod ay dumami: ah! ang pagkayari ay parang kidlat, na inihasa upang ipangpatay. 16Humayo ka sa isang dako, lumagay ka sa kanan, o lumagay ka sa kaliwa, saan man mapaharap ang iyong mukha. 17Akin din namang ipapakpak kapuwa ang aking mga kamay, at aking lulubusin ang aking kapusukan: ako ang Panginoon, ang nagsalita. 18Ang salita ng Panginoon ay dumating uli sa akin, na nagsasabi, 19Gayon din, ikaw na anak ng tao, magtakda ka sa iyo ng dalawang daan, na mapanggagalingan ng tabak ng hari sa Babilonia; silang dalawa ay kapuwa lalabas sa isang lupain: at landasan mo ng dako, landasan mo sa bukana ng daang patungo sa bayan. 20Ikaw ay magtatakda ng daan para sa tabak na paroon sa Raba ng mga anak ni Ammon, at sa Juda sa Jerusalem na nakukutaan. 21Sapagka't ang hari sa Babilonia ay tumayo sa pinagkakahiwalayan ng daan, sa bukana ng dalawang daan, upang magbadya ng panghuhula: kaniyang iniwasiwas ang mga pana na paroo't parito, siya'y sumangguni sa mga diosdiosan, siya'y nagsiyasat sa atay. 22Nasa kanang kamay niya ang panghuhula sa Jerusalem, upang mag-umang ng mga pangsaksak, upang bukahin ang bibig sa pagpatay, upang itaas ang tinig sa paghiyaw, upang mag-umang ng mga pangsaksak laban sa mga pintuang-bayan, upang maglagay ng mga bunton upang magtayo ng mga katibayan. 23At sa kanila ay magiging parang panghuhulang walang kabuluhan sa kanilang paningin, na nanumpa sa kanila; nguni't ipinaa-alaala niya sa kanilang kasamaan, upang sila'y mangahuli. 24Kaya't ganito ang sabi ng Panginoong Dios, Sapagka't inyong ipinaalaala ang inyong kasamaan, palibhasa'y ang inyong mga pagsalangsang ay nalitaw, na anopa't sa lahat ninyong gawa ay nagsilitaw ang inyong mga kasalanan; sapagka't dumating ang pagkaalaala sa inyo, kayo'y huhulihin ng kamay. 25At ikaw, Oh masama na nasugatan ng ikamamatay, na prinsipe sa Israel, na ang kaarawan ay dumating, sa panahon ng parusang pinaka wakas; 26Ganito ang sabi ng Panginoong Dios, Ilapag mo ang tiara, at alisin mo ang putong; ito'y hindi na mangyayari pa uli; itaas mo ang mababa at ibaba mo ang mataas. 27Aking ititiwarik, ititiwarik, ititiwarik: ito rin nama'y hindi na mangyayari uli, hanggang sa dumating yaong may matuwid na kaniya; at aking ibibigay sa kaniya. 28At ikaw, anak ng tao, manghula ka, at iyong sabihin, Ganito ang sabi ng Panginoong Dios tungkol sa mga anak ni Ammon, at tungkol sa kanilang kapulaan; at sabihin mo, Isang tabak, isang tabak ay binunot, na ukol sa pagpatay ay kuminang upang papanglipulin, upang maging parang kidlat; 29Samantalang sila'y nangakakakita sa iyo ng walang kabuluhan, samantalang sila'y nanganghuhula sa iyo ng mga kabulaanan, upang ipasan ka sa mga leeg ng masama na sinugatan ng ikamamatay, na ang kaarawan ay dumating, sa panahon ng parusang pinaka wakas. 30Isuksok mo iyan sa kaniyang kaloban. Sa dakong pinaglalangan sa iyo, sa lupain ng kapanganakan mo, hahatulan kita. 31At aking ibubuhos ang aking galit sa iyo; aking hihipan ka sa pamamagitan ng apoy ng aking poot: at aking ibibigay ka sa kamay ng mga tampalasang tao na bihasang pumatay. 32Ikaw ay magiging pinakapanggatong sa apoy; ang iyong dugo ay mabububo sa gitna ng lupain; ikaw ay hindi na maaalaala: sapagka't akong Panginoon ang nagsalita.

 

Layunin ng Kabanata 21

21:1-32 Mga Orakulo sa Tabak

Isa sa apat na karaniwang instrumento ng paghatol ng Diyos (14:21; Is. 34:5; Apoc. 6:8; ihambing ang 6:11. Tingnan din ang Jeremias 14:12; at Jer. 5:6.

21:1-7 Dahil sa kabuktutan ng doktrina sa Israel na nakita natin na kinundena sa kabanata 20 (Bahagi V), at ito ay lumilikha ng mga heterodox na opinyon sa lahat ng santuaryo, hindi lamang sa Juda at Jerusalem kundi sa buong Israel na may Kulto ng Misteryo at Araw na nagpapatuloy laban sa mga doktrina ng Bibliya, na naging sanhi ng pagkalat ng Israel noong 722 BCE at muli dito sa panahon na humahantong sa 586 BCE na humahantong sa pagkawasak ng Templo at pagkabihag sa Babilonia para sa Juda (No. 250B); at muli sa huli noong 70 CE (tingnan ang Tanda ni Jonas ... (No. 013), at ang digmaan laban sa Roma at ang pagbagsak ng Templo (No. 298) hanggang sa mga Huling Araw, (at sa Israel sa pamamagitan ng Hillel #195, 195C) kung saan ito ay mangyayari sa lahat ng sangkatauhan.

Dito ang lahat na tao ay tumutukoy sa Juda (v. 4) na ihihiwalay. Lahat ng mga tao (lahat na tao v. 5) ay makikita ang kakila-kilabot na paghatol (Jer. 4:9). (Tingnan din ang Apoy Mula sa Langit (No. 028).)

 

21:8-17 Tingnan ang Awit ng Tabak (Jer. 50:35-37).

Ang Hatol ng Diyos ay hindi mababawi. Ang kanyang kumikislap na tabak ay humihiwa ng landas sa buong lupain (6:3).

v. 12 Tampalin ang hita bilang tanda ng pagdadalamhati (Jer. 31:19).

 

21:18-23 Ang Tabak ni Nebuchadrezzar (Nabucodonosor). Bilang paghatol ng Diyos ang tabak ng Babilonia ay dinala sa Rabba at sa Jerusalem; marahil mula sa Ribla (ihambing ang 2Hari 25:6). Ang Hari ay nagdedesisyon kung aling rebelde ang unang aatakihin sa pamamagitan ng divinasyon: Belomancy (pagsasagawa ng mga pana na may mga pangalan ng mga biktima sa mga ulo); pagsangguni sa mga teraf (Os. 3:4). Bagamat plural, maari silang kumakatawan sa isa o higit pang maliit na diyos-diyosan. Sa Gen. 31:19, 34-35 ito ay mga maliit at madaling dalhin na madaling itago.   Ito ay mga diyos-diyosan sa tahanan ni Laban (Gen. 31:30). Ito ay gawa sa mahahalagang metal at mahalaga sa mga tagapagmana at maaring may halaga rin sa ari-arian o titulo. Ito ay ginamit ng mga Israelita sa aspeto ng kulto noong panahon ng mga Hukom. (Huk. 17:5; 18:14,17,20).

Ang mga teraf sa 1Samuel 19:13,16 sa tahanan ni David at Michal ay may katulad na laki sa isang tao, o kahit ang ulo lamang. Sila ay nagmula sa panahon bago pa ang Israel at sila ay kinondena (1Sam. 15:23; 2Hari 23:24). Hindi malinaw kung paano ginamit ang mga ito ngunit maaaring ito ay isang oo o hindi na ayos tulad ng paggamit ng mga saserdote sa Urim at Thummim at kinuha sa pamamagitan ng palabunutan. Ayon sa Zechariah 10:2 kasama rin ang mga ito sa mga kasangkapan ng huwad na panghuhula.

Ang maliit na sukat ng Teraf ay naipasa rin sa mga diyos-diyosang tinatawag na "mga santo" at maaaring makita ito sa mga Simbahang Medyebal, tulad ng mga nasa timog ng Pransiya. Ginamit din ang Hepatoscopy (pagbabasa ng mga marka sa mga atay ng tupa). Ang tabak ay malapit nang bumagsak sa Jerusalem dahil sa idolatriya nito at kaya ang idolatriya ay ginamit (ng Diyos) sa pamamagitan ng hari ng Babilonia) upang wasakin ito, at muli noong 70 CE.

Ang Rabba ang kabisera ng mga Ammonita (Jer. 49:3).

 

21:25–27 Ang tabak ay itinadhana upang patalsikin si Zedekiah bilang hari ng Juda (Jer. 21:7). Sa talata 27 ito ay umaabot sa mga huling araw, at sa pagbabalik ng Mesiyas sa Paghahari, kung saan ito ay nararapat sa kanya.

 

vv 28-32 Ang tabak laban sa Ammon (v. 20) (ihambing din ang parirala sa v. 28 sa v. 8).

Ang mga kasabwat ng Juda ang mga Ammonita, ay mamamatay din sa tabak ng poot ng Diyos (25:1-7). Iniisip din na ang orakulo na ito, tulad din sa vv 18-24, ay maaaring nagmula sa panahon ng pagpaslang kay Gedaliah (Jer. 40:13-41:18).

 

Kabanata 22

1Bukod dito'y ang salita ng Panginoon ay dumating sa akin, na nagsasabi, 2At Ikaw, anak ng tao, hahatulan mo baga, hahatulan mo baga ang bayang mabagsik? ipakilala mo nga sa kaniya ang lahat niyang kasuklamsuklam. 3At iyong sabihin, Ganito ang sabi ng Panginoong Dios: Bayang nagbububo ng dugo sa gitna niya, na ang kaniyang panahon ay darating, at gumagawa ng mga diosdiosan laban sa kaniyang sarili, upang mapahamak siya! 4Ikaw ay naging salarin dahil sa iyong dugo na iyong ibinubo, at ikaw ay napahamak sa iyong mga diosdiosan na iyong ginawa; at iyong pinalapit ang iyong mga kaarawan, at ikaw ay dumating hanggang sa iyong mga taon; kaya't ginawa kitang isang kapulaan sa mga bansa, at isang katuyaan sa lahat na lupain. 5Yaong mga malapit, at yaong mga malayo, ay magsisituya sa iyo, ikaw na napahamak at puno ng kagulo. 6Narito, ang mga prinsipe sa Israel, na bawa't isa'y ayon sa kaniyang kapangyarihan, napasa iyo upang magbubo ng dugo. 7Sa iyo'y kanilang niwalang kabuluhan ang ama't ina; sa gitna mo ay pinahirapan nila ang taga ibang lupa; sa iyo'y kanilang pinighati ang ulila at ang babaing bao. 8Iyong hinamak ang aking mga banal na bagay, at iyong nilapastangan ang aking mga sabbath. 9Mga maninirang puri ay napasa iyo upang magbubo ng dugo: at sa iyo'y nagsikain sila sa mga bundok: sa gitna mo ay nagkasala sila ng kahalayan. 10Sa iyo'y kanilang inilitaw ang kahubaran ng kanilang mga magulang; sa iyo'y pinapakumbaba niya siya na marumi sa kaniyang pagkahiwalay. 11At ang isa'y gumawa ng kasuklamsuklam sa asawa ng kaniyang kapuwa; at ang isa'y gumawa ng kahalayhalay sa kaniyang manugang na babae; at sa iyo'y sinipingan ng isa ang kaniyang kapatid na babae na anak ng kaniyang ama. 12Sa iyo ay nagsitanggap sila ng suhol upang magbubo ng dugo; ikaw ay kumuha ng patubo't pakinabang, at ikaw ay nakinabang ng malabis sa iyong kapuwa sa pamamagitan ng pagpighati, at nilimot mo ako, sabi ng Panginoong Dios. 13Narito nga, aking ipinakpak ang aking kamay dahil sa iyong masamang pakinabang na iyong ginawa, at sa iyong dugo na iyong ibinubo sa gitna mo. 14Makapagmamatigas baga ang iyong puso, o makapagmamalakas baga ang iyong mga kamay sa mga araw na parurusahan kita? Akong Panginoon ang nagsalita, at gagawa niyaon. 15At aking pangangalatin ka sa gitna ng mga bansa, at pananabugin kita sa mga lupain; at aking papawiin ang iyong karumihan sa gitna mo. 16At ikaw ay malalapastangan sa iyong sarili, sa paningin ng mga bansa; at iyong malalaman na ako ang Panginoon. 17At ang salita ng Panginoon ay dumating sa akin, na nagsasabi, 18Anak ng tao, ang sangbahayan ni Israel ay naging dumi ng bakal sa akin: silang lahat ay tanso at lata at bakal at tingga, sa gitna ng hurno; sila ay naging dumi ng pilak. 19Kaya't ganito ang sabi ng Panginoong Dios, Sapagka't kayong lahat ay naging dumi ng bakal, kaya't narito, aking pipisanin kayo sa gitna ng Jerusalem. 20Kung paanong kanilang pinipisan ang pilak at ang tanso at ang bakal at ang tingga at ang lata sa gitna ng hurno, upang hipan ng apoy, upang tunawin; gayon ko kayo pipisanin sa aking galit at sa aking kapusukan, at aking ilalapag kayo roon, at pupugnawin ko kayo. 21Oo, aking pipisanin kayo, at hihipan ko kayo sa pamamagitan ng apoy ng aking poot, at kayo'y mangapupugnaw sa gitna niyaon. 22Kung paanong ang pilak ay natutunaw sa gitna ng hurno, gayon kayo mangatutunaw sa gitna niyaon; at inyong malalaman na akong Panginoon ang nagbububos ng aking kapusukan sa inyo. 23At ang salita ng Panginoon ay dumating sa akin, na nagsasabi, 24Anak ng tao, sabihin mo sa kaniya, Ikaw ay isang lupain na hindi nilinis, o naulanan man sa kaarawan ng pagkagalit. 25May panghihimagsik ng kaniyang mga propeta sa gitna niyaon, gaya ng leong umuungal na umaagaw ng huli: sila'y nanganakmal ng mga tao; sila'y nagsikuha ng kayamanan at ng mga mahalagang bagay; pinarami nila ang kanilang babaing bao sa gitna niyaon, 26Ang mga saserdote niyaon ay nagsigawa ng pangdadahas sa aking kautusan, at nilapastangan ang aking mga banal na bagay: sila'y hindi nangaglagay ng pagkakaiba sa banal at sa karaniwan, o kanila mang pinapagmunimuni ang mga tao sa marumi at sa malinis, at ikinubli ang kanilang mga mata sa aking mga sabbath, at ako'y nalapastangan sa gitna nila. 27Ang mga prinsipe sa gitna niyaon ay parang mga lobo na nangangagaw ng huli, upang mangagbubo ng dugo, at upang magpahamak ng mga tao, upang sila'y mangagkaroon ng mahalay na pakinabang. 28At itinapal ng mga propeta niyaon ang masamang argamasa para sa kanila, na nakakita ng walang kabuluhan, at nanganghuhula ng mga kabulaanan sa kanila, na nangagsabi, Ganito ang sabi ng Panginoong Dios, dangang hindi sinalita ng Panginoon. 29Ang bayan ng lupain ay gumawa ng pagpighati, at nagnakaw; oo, kanilang pinagdalamhati ang dukha at mapagkailangan, at pinighati ng wala sa katuwiran ang taga ibang lupa. 30At ako'y humanap ng lalake sa gitna nila, na makakagawa ng bakod, at makatatayo sa sira sa harap ko dahil sa lupain, upang huwag kong ipahamak; nguni't wala akong nasumpungan. 31Kaya't aking ibinuhos ang aking galit sa kanila; aking sinupok sila ng apoy ng aking poot: ang kanilang sariling lakad ay aking pinarating sa kanilang mga ulo, sabi ng Panginoong Dios.

 

Layunin ng Kabanata 22

22:1-31 Mga Orakulo ng Pagsasakdal

22:1-16 Ang kasulatan ng sakdal dito ay naglalaman ng isang katalogo ng mga kasalanan (18:5-18) kabilang ang idolatriya (6:2-14; 14:3-5), kawalang-katarungan (18:12), karahasan (7:23), paninira at paninirang-puri (Jer. 6:28), pangangalunya at pakikiapid (18:6; Jer. 3:1-4), at pangingikil. Ang OARSV n. ay nagsasabi na ang listahan ay nakapagpapaalaala sa mga regulasyon sa Holiness Code, Lev. Kab. 17-26.

Sa pangungutya at galit (cf. ipinakpak ng aking mga kamay 6:11; 21:14,17) Ang Diyos ay magpapataw ng kaparusahan sa “Duguang Lungsod” na ito (tingnan ang Nahum 3:1 na tumutukoy sa Nineveh).

vv. 12-16 ay tumatalakay sa kasalanan ng pagpapatong ng tubo sa Israel at ang kasalang ito ay mas laganap ngayon sa Huling mga Araw kaysa noon, at ang mga pangunahing may kasalanan (US at UK) ay kailangang itaboy sa lupa at parusahan para dito. Sila ay ipinangalat na dati dahil dito (v. 15). Sa ilalim ng Mesiyas ito ay magiging iba. Ang sistema ay babalik sa Kautusan (L1) at ang patuloy na pagpapatong ng tubo ay magreresulta ng mga parusa para sa pagnanakaw, at pagkatapos ay kamatayan. Ang mga bangko at pagpapatong ng tubo ay pinapayagan lamang sa UK sa ilalim ng mga Norman upang pondohan ang kanilang mga digmaan.

 

22:17-22 Ang paghatol at proseso ng pagtutuwid ay magiging tulad ng isang tunawan kung saan ang mga mababang metal ay aalisin; gayundin ang Judah ay dapat magtiis sa mahigpit na proseso ng pagpupuro at maging malinis, o dalisay, sa kanyang kababaan (Is. 1:22–25; Jer. 6:27–30). Ang mga kasalanan ng Israel ay bunga ng mga propeta at mga saserdote nito na walang takot sa Diyos at nilalapastangan ang Kanyang mga Kautusan. Bago ang pagkawasak ng Israel ang mga tupa ay kailangang punitin mula sa mga kamay ng mga pastol (Ezek. 34:1-31 sa ibaba), na isinasagawa ngayon (tingnan ang Pagsukat sa Templo (No. 137)).

 

22:23-31 Iniisip ng ilang iskolar na ang Orakulo na ito ay dumating pagkatapos ng pagbagsak ng Jerusalem noong 587 BCE; v. 31 at “inilarawan ang pagkamakasalanan ng Juda sa pagbabalik-tanaw.” (tingnan ang hal. OARSV n.); kahit na ang propesiya ay hindi pagbabalik-tanaw. Lahat ng uri ng lipunan sa Juda ay tiwali (Jer. 8:8-10); mga prinsipe, mga saserdote (Jer. 2:8; Zef. 3:4), mga maharlika (Mik. 7:30, mga propeta (13:10-16, at mga tao (12:19) at ito ay mas masahol pa ngayon kaysa dati, at lahat ay dapat parusahan sa buong Israel at lahat ng mga kasamang Gentil, at sa wakas, ang buong mundo.

 

Kabanata 23

1Ang salita ng Panginoon ay dumating uli sa akin na nagsasabi: 2Anak ng tao, may dalawang babae, na mga anak na babae ng isang ina: 3At sila'y nagpatutot sa Egipto; sila'y nagpatutot sa kanilang kadalagahan: doo'y nangahigpit ang kanilang mga dibdib, at doo'y nangahipo ang mga suso ng kanilang pagkadalaga. 4At ang mga pangalan nila ay Ohola ang matanda, at Oholiba ang kapatid niya: at sila'y naging akin at nanganak ng mga lalake at babae. At tungkol sa kanilang mga pangalan, Samaria ay Ohola, at Jerusalem ay Oholiba. 5At si Ohola ay nagpatutot nang siya'y akin; at siya'y suminta sa mga mangingibig sa kaniya, sa mga taga Asiria na kaniyang mga kalapit bayan. 6Na nananamit ng kulay asul, ang mga tagapamahala at ang mga pinuno, silang lahat na binatang makisig, mga mangangabayo na nangakasakay sa mga kabayo. 7At ipinagkaloob niya sa kanila ang kaniyang pakikiapid, sa mga pinaka piling lalake sa Asiria sa kanilang lahat; at sa sino man na inibig niya, sa lahat nilang diosdiosan, ay nadumhan siya. 8Ni hindi man niya iniwan ang kaniyang mga pagpapatutot mula sa mga kaarawan ng Egipto, sapagka't sa kaniyang kadalagahan, sila'y sumisiping sa kaniya, at nangahipo nila ang mga suso ng kaniyang pagkadalaga; at kanilang ibinuhos ang kanilang pagpapatutot sa kaniya. 9Kaya't ibinigay ko siya sa kamay ng mga mangingibig sa kaniya, sa kamay ng mga taga Asiria, na siya niyang mga inibig. 10Ang mga ito ang nangaglitaw ng kaniyang kahubaran; kinuha nila ang kaniyang mga anak na lalake at babae; at siya'y pinatay nila ng tabak: at siya'y naging kakutyaan sa mga babae; sapagka't sila'y naglapat ng mga kahatulan sa kaniya. 11At nakita ito ng kaniyang kapatid na si Oholiba, gayon ma'y siya'y higit na napahamak sa kaniyang pagibig kay sa kaniya, at sa kaniyang mga pagpapatutot na higit kay sa mga pagpapatutot ng kaniyang kapatid. 12Siya'y umibig sa mga taga Asiria, sa mga tagapamahala at mga pinuno, sa kaniyang mga kalapit bayan, na nararamtan ng mga pinakamahusay, sa mga nangangabayo na nakasakay sa mga kabayo, silang lahat ay mga binatang makisig. 13At aking nakita na siya'y nadumhan; na sila kapuwa ay nagisang daan. 14At kaniyang pinalago ang kaniyang mga pagpapatutot; sapagka't siya'y nakakita ng mga lalaking nakalarawan sa mga panig, na mga larawan ng mga Caldeo na nakalarawan ng bermillon, 15Na nangabibigkisan sa kanilang mga balakang, na mga may lumilipad na turbante sa kanilang mga ulo, silang lahat ay parang mga prinsipe ayon sa wangis ng mga taga Babilonia sa Caldea, na lupain na kanilang kinapanganakan. 16At pagkakita niya sa kanila ay inibig niya agad sila, at nagsugo ng mga sugo sa kanila sa Caldea. 17At sinipingan siya ng mga taga Babilonia sa higaan ng pagibig, at kanilang dinumhan siya ng kanilang pagpapatutot, at siya'y nahawa sa kanila, at ang kaniyang kalooban ay tinabangan sa kanila. 18Sa gayo'y inilitaw niya ang kaniyang mga pagpapatutot, at inilitaw niya ang kaniyang kahubaran: nang magkagayo'y tinabangan ang aking kalooban sa kaniya, na gaya ng pagkatabang ng aking kalooban sa kaniyang kapatid. 19Gayon ma'y kaniyang pinarami ang kaniyang mga pakikiapid, na inalaala ang mga kaarawan ng kaniyang kadalagahan, na kaniyang ipinagpatutot sa lupain ng Egipto, 20At siya'y umibig sa mga nagsisiagulo sa kaniya, na ang laman ay parang laman ng mga asno, at ang lumalabas sa kanila ay parang lumalabas sa mga kabayo. 21Ganito mo inalaala ang kahalayan ng iyong kadalagahan, sa pagkahipo ng iyong mga suso ng mga taga Egipto dahil sa mga suso ng iyong kadalagahan. 22Kaya, Oh Oholiba, ganito ang sabi ng Panginoong Dios; Narito, aking ibabangon ang mga mangingibig sa iyo laban sa iyo, na siyang pinagsawaan ng iyong kalooban, at aking dadalhin sila laban sa iyo sa lahat ng dako: 23Ang mga taga Babilonia at lahat ng Caldeo, ang Pekod, at ang Soa, at ang Coa, at lahat ng taga Asiria na kasama nila; na mga binatang makisig, mga tagapamahala at mga pinuno silang lahat, mga prinsipe, at mga lalaking bantog, silang lahat ay nagsisisakay sa mga kabayo. 24At sila'y magsisiparitong laban sa iyo na ma'y mga almas, mga karo, at mga kariton, at may kapulungan ng mga tao; sila'y magsisilagay laban sa iyo sa palibot na may longki, at kalasag at turbante; at aking ipauubaya ang kahatulan sa kanila, at sila'y magsisihatol sa iyo ayon sa kanilang mga kahatulan. 25At aking ilalagak ang aking paninibugho laban sa iyo, at sila'y magsisigawa sa iyo sa kapusukan; kanilang pipingusin ang iyong ilong at ang iyong mga tainga; at ang nalabi sa iyo ay mabubuwal sa pamamagitan ng tabak: kanilang kukunin ang iyong mga anak na lalake at babae; at ang nalabi sa iyo ay susupukin sa apoy, 26Kanila rin namang huhubaran ka ng iyong mga suot, at dadalhin ang iyong mga magandang hiyas. 27Ganito ko patitigilin sa iyo ang iyong kahalayan, at ang iyong pagpapatutot na dinala mula sa lupain ng Egipto: na anopa't hindi mo ididilat ang iyong mga mata sa kanila, o aalalahanin mo pa man ang Egipto kailan man. 28Sapagka't ganito ang sabi ng Panginoong Dios, Narito, ibibigay kita sa kamay ng mga ipinagtatanim mo, sa kamay ng mga pinagsawaan ng iyong kalooban; 29At hahatulan ka nila na may pagtatanim, at aalisin ang lahat ng iyong kayamanan, at iiwan kang hubad at hubo: at ang sala mong pagpapatutot ay malilitaw, ang iyong kahalayan at gayon din ang iyong mga pagpapatutot. 30Ang mga bagay na ito ay gagawin sa iyo, sapagka't ikaw ay nagpatutot sa mga bansa, at sapagka't ikaw ay nadumhan sa kanilang mga diosdiosan. 31Ikaw ay lumakad sa lakad ng iyong kapatid; kaya't ibibigay ko ang kaniyang saro sa iyong kamay. 32Ganito ang sabi ng Panginoong Dios: Ikaw ay iinom sa saro ng iyong kapatid, na malalim at malaki: ikaw ay tatawanan na pinakatuya at pinaka kadustaan; maraming laman. 33Ikaw ay lubhang malalasing at mamamanglaw, sa pamamagitan ng sarong katigilan at kapahamakan, sa pamamagitan ng saro ng iyong kapatid na Samaria. 34Iyo ngang iinumin at tutunggain, at iyong hahaluin ang labo niyaon, at sasaktan ang iyong dibdib; sapagka't aking sinalita, sabi ng Panginoong Dios. 35Kaya't ganito ang sabi ng Panginoong Dios: Sapagka't ako'y iyong nilimot, at tinalikdan mo ako, taglayin mo nga rin ang iyong kahalayan at ang iyong mga pakikiapid. 36Sinabi ng Panginoon sa akin bukod dito: Anak ng tao: hahatulan mo baga si Ohola at si Oholiba? ipakilala mo sa kanila ang kanilang mga kasuklamsuklam. 37Sapagka't sila'y nagkasala ng pangangalunya, at dugo ay nasa kanilang mga kamay; at sa kanilang mga diosdiosan ay nagsisamba; at kanila namang pinaraan sa apoy upang masupok ang kanilang mga anak, na kanilang ipinanganak sa akin. 38Bukod dito'y ginawa nila ito sa akin: kanilang nilapastangan ang aking santuario sa araw ding yaon, at nilapastangan ang aking mga sabbath. 39Sapagka't nang kanilang patayin ang kanilang mga anak para sa kanilang mga diosdiosan, nagsiparoon nga sila nang araw ding yaon sa aking santuario upang lapastanganin; at, narito, ganito ang kanilang ginawa sa gitna ng aking bahay. 40At bukod dito ay inyong ipinasundo ang mga taong nangagmumula sa malayo, na siyang mga ipinasundo sa sugo, at, narito, sila'y nagsisidating; na siyang dahil ng iyong ipinaligo, at ipinagkulay mo ng iyong mga mata, at pinaggayakan mo ng mga gayak; 41At naupo ka sa isang mainam na higaan, na may dulang na nakahanda sa harap niyaon, na siya mong pinaglapagan ng aking kamangyan at aking langis. 42At ang tinig ng pulutong na tiwasay ay nasa kaniya: at nadala na kasama ng mga lalake sa mga karaniwan ang mga manglalasing na mula sa ilang; at sila'y nangaglagay ng mga pulsera sa mga kamay nila, at mga magandang putong sa kanilang mga ulo. 43Nang magkagayo'y sinabi ko sa kaniya na tumanda sa mga pangangalunya, Ngayon mangakikiapid pa sila sa kaniya, at siya sa kanila. 44At sinipingan nila siya, na parang sumiping sa isang patutot: gayon nila sinipingan si Ohola at si Oholiba, na malibog na mga babae. 45At mga matuwid na tao ang hahatol sa kanila ng kahatulan sa mangangalunya, at ng kahatulan sa mga babae na nagbubo ng dugo; sapagka't sila'y mangangalunya, at dugo ang nasa kanilang mga kamay. 46Sapagka't ganito ang sabi ng Panginoong Dios, Ako'y magsasampa ng isang kapulungan laban sa kanila, at ibibigay ko sila upang ligaliging paroo't parito at samsaman. 47At babatuhin sila ng kapulungan, ng mga bato, at tatagain sila ng kanilang mga tabak; papatayin nila ang kanilang mga anak na lalake at babae, at susunugin ng apoy ang kanilang mga bahay. 48Ganito ko patitigilin ang kahalayan sa lupain, upang ang lahat na babae ay maturuan na huwag magsigawa ng ayon sa inyong mga kahalayan. 49At gagantihin nila ang inyong kahalayan sa inyo, at inyong dadanasin ang mga kasalanan tungkol sa inyong mga diosdiosan, at inyong malalaman na ako ang Panginoong Dios.

 

Layunin ng Kabanata 23

23:1-49 Alegorya ng magkapatid na babae, sina Ohola at Oholiba (Ihambing ang kab 16).

23:1-4 Nakita natin na nagsimula ang apostasiya ng Israel sa Ehipto (20:5-9). Ang tekstong ito ay isang paglalaro ng mga salita tungkol sa mga kasalanan ng Israel. Ohola “siya na may tolda” (ibig sabihin Samaria) at Oholiba “ang aking tolda ay nasa kanya” (ibig sabihin Jerusalem ). Ang paggamit ng mga salita ay nagmumungkahi na bagaman ang Samaria ay may santuaryo (tolda) ang santuaryo ay nasa Jerusalem at samakatuwid ay idiniin ang kalubhaan ng apostasya ng Juda, lalo na kung isasaalang-alang na ang Israel mismo ay ipinadala sa pagkabihag, sa tatlong yugto. Una ang mga tribo sa silangan ng Jordan, Ruben, Gad at kalahating Menasseh ni Pul o Tiglath Pileser III at pagkatapos ay ang mga tribo sa kanluran ng Jordan ni Shalmaneser V noong 722 BCE at ngayon ay nasa Hilaga ng Araxes na pinaghalo sa mga Hittite Celts at Scythian. Ang ikatlong yugto ay ang Juda dito. Ang mga teksto ay tumutukoy sa mga paganong santuaryo sa parehong lupain na nagpapinsala sa parehong elemento (16:16) hindi lamang sa Palestina kundi saanman sila manirahan. Tungkol sa pag-aasawa ng magkakapatid na babae: tingnan sa Gen. 31:41; Lev. 18:18.

 

23:5-10 Ohola Gaya sa Oseas (8:9-10); Is. (7:1-9); at Jeremias 4:30 makikita natin ang parehong salita para sa mga mangingibig sa Ezek. 23:9). Itinuring ni Ezekiel sa propesiya ang mga dayuhang alyansa bilang pagtataksil sa Diyos, bagaman ang mga alternatibo ay hindi palaging magagamit sa pulitika. Ang mga teksto ay puno ng mga ito. Si Jehu (842-815 BCE) ay sumuko kay Shalmaneser III ng Asiria; Si Joachaz (815-801 BCE) ay nagbigay pugay kay Adad-Nirari III; Nagbigay pugay si Menahem (745-738 BCE) kay Tiglath-Pileser III (2Hari 15:19-29); at si Hoshea (732-724 BCE) ay nagbigay pugay kay Shalmaneser V (2Hari 17:1-14) (cf. OARSV n. din). Sila ay nabihag noong 722 BCE sa hilaga ng Araxes at ang mga taga-Asiria ay pinalitan sila ng mga Cuthean at Medes gayundin ang ilang labi at ang ilan sa Judah at Benjamin sa Galilea.

 

23:11-21 Oholiba - Ang Juda katulad ng Samaria ay naging tributaryo ng Asiria: Ahaz (735-715 BCE) kay Tiglath Pileser III (2Hari 16:7-9); Ezechias (715-687 BCE) kay Sennacherib (2Hari 18:1-36); at Manases (687-642) kay Esarhaddon. Nakipag-alyansa ang Juda sa Babilonia; Si Sedechias kasama si Merodach-Baladan (2Hari 20:12-21) Si Jehoiakin at si Zedekias kasama si Nabucodonosor (2Hari 24:1; ihambing sa Jer. 22:18–23; 2Hari 24:17; ihambing sa Jer. 27:1-22) gayundin ang Ehipto (Jer. 2:18,36). Ang OARSV n. Ay isinasaalang-alang na sa parehong mga pagkakataon ay maaaring may iba pang mga kaso na hindi natin alam (Os. 7:11). Walang alinlangan na ang propeta ay inutusan ng Diyos na magturo laban sa mga panganib ng syncretism at apostasia (2Hari 16:7-19).

 

23:22-35 Ang kawalan ng pananampalataya ng Israel at Juda kapwa sa relihiyon at politika ay dapat parusahan.

Ang mga taga-Babilonia – at ang kanilang mga mersenaryong Aramean (Pekod Jer. 50:21; Shoa at Koa) at Assyrian Auxiliary ay sisira sa lupain (huhubaran ka at iiwan kang hubad ).

Mula sa hilaga – Ang karaniwang ruta ng pagsalakay mula Mesopotamia hanggang Palestina (Jer. 4:6; 6:1; 25:9). Ang orakulo ng saro ng poot (vv. 32-34) na makikita natin dito ay nagtalaga ng kapalaran ng Samaria sa Jerusalem (Jer. 25:15-29; Hab. 2:16) na ngayon ay nasa kamay ng mga tribo ni Juda, Benjamin at Simeon at ang ilan sa nalabi at ang mga Cuthean at Medes sa Samaria.

 

23:36-49 Ang kaparusahan para sa pangangalunya ay pagbato kung kaya't ang Juda ay dapat parusahan para sa kanyang pangangalunya (sa paghahandog ng tao, paganong pagsamba, paglapastangan sa Sabbath) tulad ng Samaria kapwa sa nalabi at sa mga imigrante doon (Jer. 4: 30).  Ito ay nangyari na, at mangyayari pa hanggang sa wakas, at sa Pagbabalik ng Mesiyas, ito ay parurusahan ng kamatayan. (cf. 282E).

 

Kabanata 24

1Muli, nang ikasiyam na taon, nang ikasangpung araw ng buwan, ang salita ng Panginoon ay dumating sa akin, na nagsasabi, 2Anak ng tao, isulat mo ang pangalan ng kaarawan, ang kaarawan ding ito: ang hari sa Babilonia ay nagpakalapit sa Jerusalem sa kaarawan ding ito. 3At ipagsabi mo ng isang talinhaga ang mapanghimagsik na sangbahayan, at sabihin mo sa kanila, Ganito ang sabi ng Panginoong Dios, Magsalang ka ng kaldera, isalang mo, at buhusan mo rin naman ng tubig: 4Pisanin mo ang mga putol niyaon doon, lahat ng mabuting putol, ang hita, at ang balikat; punuin mo ng mga piling buto. 5Kumuha ka ng pinili sa kawan, at ibunton mo ang mga buto sa ilalim niyaon: pakuluan mong mabuti; oo, lutuin mo ang mga buto sa loob niyaon. 6Kaya't ganito ang sabi ng Panginoong Dios: Sa aba ng mabagsik na bayan, ng kaldera na may kalawang, at ang kalawang ay hindi naalis doon! ilabas mo na putolputol; walang sapalaran na ginawa roon. 7Sapagka't ang dugo niya ay nasa gitna niya; kaniyang inilagay sa luwal na bato; hindi niya ibinuhos sa lupa, na tabunan ng alabok. 8Upang pukawin ang kapusukan ng manghihiganti, inilagay ko ang kaniyang dugo sa luwal na bato, upang huwag matakpan. 9Kaya't ganito ang sabi ng Panginoong Dios; Sa aba ng mabagsik na bayan! akin ding palalakihin ang bunton. 10Ibunton ang kahoy, paningasin ang apoy, pakuluang mabuti ang laman, palaputin ang sabaw, at sunugin ang mga buto. 11Kung magkagayo'y ipatong mong walang laman sa mga baga niyaon, upang uminit, at ang tanso niyao'y masunog, at ng ang dumi niyaon ay matunaw roon, upang mapugnaw ang kalawang niyaon. 12Siya'y nagpakapagod sa paggawa; gayon ma'y ang maraming kalawang ay hindi naaalis; ang kalawang niyaon ay hindi naaalis sa pamamagitan ng apoy. 13Nasa iyong karumihan ang kahalayan: sapagka't ikaw ay aking nilinis at hindi ka nalinis, hindi ka na malilinis pa sa iyong karumihan, hanggang sa aking malubos ang aking kapusukan sa iyo. 14Akong Panginoon ang nagsalita: mangyayari, at aking gagawin; hindi ako magbabalik-loob, ni magpapatawad man, ni magsisisi man; ayon sa iyong mga lakad, at ayon sa iyong mga gawa, kanilang hahatulan ka, sabi ng Panginoong Dios. 15Ang salita ng Panginoon ay dumating din sa akin, na nagsasabi, 16Anak ng tao, narito, aalisin ko sa iyo sa pamamagitan ng kamatayan ang nasa ng iyong mga mata: gayon ma'y hindi ka tatangis, ni iiyak man, ni aagos man ang iyong mga luha. 17Magbuntong-hininga ka, nguni't huwag malakas; huwag mong tangisan ang patay; itali mo ang pugong mo sa ulo, at isuot mo ang iyong mga panyapak sa iyong mga paa, at huwag mong takpan ang iyong mga labi, at huwag kang kumain ng tinapay ng mga tao. 18Sa gayo'y nagsalita ako sa bayan nang kinaumagahan; at sa kinahapunan ay namatay ang aking asawa; at aking ginawa nang kinaumagahan ang gaya ng iniutos sa akin. 19At sinabi ng bayan sa akin, Hindi mo baga sasaysayin sa amin kung anong mga bagay ito sa amin, na ikaw ay gumagawa ng ganyan? 20Nang magkagayo'y sinabi ko sa kanila, Ang salita ng Panginoon ay dumating sa akin, na nagsasabi: 21Salitain mo sa sangbahayan ni Israel, Ganito ang sabi ng Panginoong Dios: Narito, aking lalapastanganin ang aking santuario, na kapalaluan ng inyong kapangyarihan, na nasa ng inyong mga mata, at kinahihinayangan ng inyong kalooban, at ang inyong mga anak na lalake at babae na inyong iniwan sa hulihan ay mangabubuwal sa pamamagitan ng tabak. 22At inyong gagawin ang aking ginawa; hindi ninyo tatakpan ang inyong mga labi, o kakain man ng tinapay ng mga tao. 23At ang inyong turbante ay malalagay sa inyong mga ulo, at ang inyong mga panyapak sa inyong mga paa: kayo'y hindi tatangis o iiyak man; kundi kayo'y manganglulupaypay sa inyong mga kasamaan, at mangagdadaingang isa't isa. 24Ganito magiging isang tanda sa inyo si Ezekiel; ayon sa lahat niyang ginawa ay inyong gagawin: pagka ito'y nangyari ay inyo ngang malalaman na ako ang Panginoong Dios. 25At ikaw, anak ng tao, hindi baga mangyayari sa araw na aking alisin sa kanila ang kanilang lakas, ang kagalakan ng kanilang kaluwalhatian, ang nasa ng kanilang mga mata, at ang kanilang pinaglalagakan ng kanilang puso, ang kanilang mga anak na lalake at babae, 26Na sa araw na yaon ang makatatanan ay paroroon sa iyo, upang iparinig sa iyo ng iyong mga pakinig? 27Sa araw na yaon ay mabubuka ang iyong bibig sa kaniya na nakatanan, at ikaw ay magsasalita, at hindi na mapipipi pa: gayon magiging isang tanda ka sa kanila; at kanilang malalaman na ako ang Panginoon.

 

Layunin ng Kabanata 24

24:1-27 Ang Simula ng Wakas

24:1-14 Ang alegorya ng kaldero (Jer. 1:13-19) ay pinagsasama ang dalawang tema (ang ilan ay nag-iisip marahil mula sa dalawang orakulo OARSV n). Sa kaldero (Jerusalem (11:3-12)), ang lahat (mabuti at masama: 21:4; Mic. 2:2-3), ay pakukuluan habang pinupuno ng mga mananakop ang kahoy mula sa kagamitang panlaban sa paligid ng siyudad. Ang mga laman ay lubusang pakukuluan at ang kaldero ay aalisan ng laman pagkatapos ng pagkubkob, at ang mga buto ay susunugin (mula sa pagkawasak ng lungsod). Ipinakilala ng teksto ang tema ng pagka-kalawang sa vv. 6 at 11, na tumutukoy sa madugong nakaraan ng Jerusalem (22:2-12; Gen. 4:10-11). Dito inilalagay ng Diyos ang pananagutan para sa kasalanan ng Jerusalem pabalik sa pagpatay kay Abel ni Cain at dinala ni Ezekiel ang kinabukasan ng Banal na Lupain hanggang sa pagbabalik ng Mesiyas at ang buong Milenyo batay sa Jerusalem bilang ang Banal na Lugar nito, at ang dugo ay sumisigaw laban dito. Kailangang dalisayin ang lahat (22:17-22) at masunog ang kalawang nito.

v. 1 Ang petsa ng orakulo ay ang ikasampung araw ng ikasampung buwan sa Ikasiyam na Taon ng pagkabihag ni  Joacim (590 BCE). Maaaring matukoy ang petsa mula sa teksto at tala sa kab 1. (At hindi ayon sa n. sa OARSV dito.)

 

24:15-27 Orakulo sa pagkamatay ng Asawa ni Ezekiel Si Ezekiel ay itinuro dito na kukunin na ng Diyos ang kanyang asawa (ang kasiyahan ng kanyang mga mata) mula sa kanya, ngunit dapat niyang talikuran ang pagdadalamhati at huwag umiyak. Kaya't nagsalita siya sa umaga at sa gabi ay namatay ang kanyang asawa at pagkatapos ay kinabukasan ay nagpatuloy siya sa pagsasalita sa kanila.

Ito ay upang maging isang mabuting saksi sa mga tao na ang pagkawala ng mga taong minamahal ay dapat harapin at na ito ay magdadala ng isang hindi maipaliwanag na kalungkutan (ihambing sa Jer. 16:1-4).

 

24:25-27 Nang makarating kay Ezekiel ang balita tungkol sa pagbagsak ng Jerusalem (33:21-22) siya ay makakawala mula sa pasanin ng kaniyang kahirapan sa pagsasalita at ang kaniyang dila ay bibigyan ng kalayaan at siya ay makakapagsalita ulit (3:24-27), at magdadala siya ng isang bagong mensahe (tingnan ang F026 (Bahagi I na paliwanag sa Ikalawang Bahagi). Tingnan din ang mga paliwanag ni Bullinger sa vv. 26, 27 sa ibaba kung saan ang mga sumusunod na kabanata 25-32 ay ukol sa iba't ibang mga bansa at iba't ibang mga hula hanggang sa natanggap niya ang balita ng pagbagsak noong ika-dalawampung taon at nagsimulang magsalita ng mas pampatibay-loob hinggil sa kinabukasan ng kaniyang bayan.

 

Ang susunod na gawain natin ay para sa mga pansamantalang hula ng kabanata 25-32 sa mga Bahagi VII at VIII.

 

Bullinger’s Notes on Ezekiel Chs 21-24 (for KJV)

 

Chapter 21

Verse 1

the LORD . Hebrew. Jehovah . App-4 .

 

Verse 2

Son of man. See note on Ezekiel 2:1 .

holy. See note on Exodus 3:5 .

the land of Israel = the soil of Israel, Hebrew. 'admath Israel . See note on Ezekiel 11:17 .

 

Verse 3

Behold. Figure of speech Asterismos. App-6 .

draw forth My sword , See note on Ezekiel 5:2 , Ezekiel 5:17 , and Ezekiel 12:14 .

the righteous , &c. Therefore Ezekiel 18:2 , Ezekiel 18:3 , is not yet ful filled, but corresponds with the green tree and the dry of Ezekiel 20:47 .

the righteous = a righteous one.

the wicked = a lawless one. Heb, rasha'. App-44 .

 

Verse 5

it shall not return , &c.: i.e. until it has executed its mission.

 

Verse 7

spirit. Hebrew. ruach, App-9 .

saith the Lord GOD = [is] Adonai Jehovah's oracle. See note on Ezekiel 2:4 .

 

Verse 9

the LORD = Jehovah. App-4 . Some codices, with three early printed editions (one Rabbinic in margin), read Adonai. App-4 .

A sword , a sword. Figure of speech Epizeuxis ( App-6 ), for emphasis = a great or sharp sword.

 

Verse 10

make a sore slaughter. Figure of speech Polyptbton ( App-6 ), for emphasis. Hebrew to slay a slaughter.

glitter = flash as lightning.

should we then make mirth? or, "should we flourish [the sceptre of My son (i.e. of Judah? "

it, &c. i.e. "Jehovah's sword despiseth the [wooden] sceptre of My son (i.e. Judah), as [it despiseth] every tree". The Ellipsis is to be thus supplied.

rod = sceptre.

 

Verse 11

the slayer : i.e. the king of Babylon.

 

Verse 12

it : i.e. the sword of Jehovah, the king of Babylon.

princes = leaders.

be = come.

terrors by , &c. = who shall be delivered to the sword with My People.

smite therefore , &c. This was the symbol of grief in man, as beating the breast was in woman.

 See also Bullingers n ote to the verses

Verse 13

it is a trial = sit (Jehovah's sword) has been tried (or proved).

and what , &c. = and what [will happen or be the result] if [Jehovah's sword shall not despise] the [wooden] sceptre?

it shall be no more = it will not [despise it.

saith the Lord GOD = [is] Adonai Jehovah's oracle.

 

Verse 14

smite thine hands together , &c. A sign of disappointment or grief in men. Reference to Pentateuch (Numbers 24:10).

 

Verse 15

their ruins = the overthrown. So the Septuagint and Syriac. Compare Jeremiah 18:23 .

bright = bright as lightning.

wrapped up keen, or sharp.

 

Verse 16

Go thee . Figure of speech Apostrophe. App-6 . Addressedto the sword.

thee : i.e. the sword. Not Ezekiel. It is feminine, not masculine: = Go to the right, turn to the left: or, One stroke to the right, another to the left, &c.

thy face = thine edge.

 

Verse 17

I will also smite , &c. Figure of speech Anthropopatheia. App-6 .

 

Verse 19

that the sword . . . may come = for the sword to come.

both twain = the two ways.

choose thou a place = grave a hand: i.e. set up a

sign = post.

 

Verse 21

stood = bath come to a stand.

to use divination = to divine a divination.

made his arrows bright = hath shaken his arrows. This was one of the modes of divination by which the arrow (marked like a lot), gave the decision.

images = teraphim.

looked in , &c. = inspected the liver; another mode of divination. It healthy or double and the lobes inclined inward, the omen was favourable; but if diseased or too dry, or without a lobe or a band between the parts, the omen was unfavourable.

 

Verse 22

appoint captains = set up battering-rams. Compare Ezekiel 4:2 .

the mouth in the slaughter = a hole by a breach.

shouting = a war shout.

and. Some codices, with four early printed editions (one Rabbinic in margin), Aramaean, Septuagint, and Syriac, read this "and" in the text.

a fort = a siege wall.

 

Verse 23

them : i.e. Zedekiah and the rulers in Jerusalem. sworn oaths. Referring to Zedekiah's reacherous breach of faith with the king of Babylon. See Ezekiel 17:11-21 .

iniquity = treachery. Hebrew. 'avdh . App-44 .

 

Verse 24

transgressions = rebellion (plural of Majesty) = great rebellion. Hebrew. pasha'. App-44 .

sins . Hebrew. chata '. App-44 . plural of Majesty = great sin.

with the hand = captured, or made captives.

 

Verse 25

profane = pierced through: i.e. deadly wounded

one . Zedekiah a type of the future Antichrist. Compare Revelation 13:3 .

wicked = lawless. Hebrew. rasha . App-44 . x,

iniquity . . . an end. Figure of speech Hypallage . App-8 , Hebrew "iniquity of the end" = an end

of the iniquity. Hebrew. 'avah , as in Ezekiel 21:23 .

 

Verse 26

be the same: or, endure. They might exalt and abase. but Jehovah would not recognise it.

 

Verse 27

overturn, &c. Figure of speech Epizeuxis ( App-6 ), for great emphasis.

until He come: i.e. the promised Messiah Reference to Pentateuch (Genesis 49:10 ). App-92 . See Isaiah 9:6 , Isaiah 9:7 ; Isaiah 42:1 .Jeremiah 23:5 ; Jeremiah 33:17 . Zechariah 6:12 , Zechariah 6:13 , &c.

 

Verse 28

their reproach. Brought against Jerusalem. See Jeremiah 49:1 .Zephaniah 2:8 .

to consume = that when it beginneth it may flash like lightning.

 

Verse 29

the wicked = wicked ones (plural) their. Refers to "them" (Ezekiel 21:23 ).

 

Verse 31

men. Hebrew, plural of 'enosh. App-14 .

 

Chapter 22

Verse 1

the LORD Hebrew. Jehovah . App-4 . Ih

 

Verse 2

son of man. See note on Ezekiel 2:1 .

judge = pronounce judgment on. See Ezekiel 20:4 ; Ezekiel 23:36 .

bloody city = city of bloods: bloods (plural of Majesty) much blood. Put by Figure of speech Metonymy (of Sebjeet), App-6 , for great bloodshed: referring to those put to death for the truth's sake by the wicked rulers. So in Cr Ezekiel 3:4 , Ezekiel 6:12 , Eze 6:27 .

abominations = idolatries.

 

Verse 3

the Lord GOD. Hebrew. Adonai Jehovah . See note on Ezekiel 2:4 .

idols = manufactured gods.

 

Verse 4

days. Put by Figure of speech Metonymy (of Adjunct), App-6 , for the judgment inflicted in them.

come even unto. Some codices, with Septuagint, Syriac, and Vulgate, read "hast entered the time of".

have I made thee a reproach . . . mocking . Reference to Pentateuch (Deuteronomy 28:37 ). These words occur nowhere else. App-92 .

heathen = nations.

 

Verse 5

those : i.e. those cities,

much vexed = full of confusion.

 

Verse 6

Behold . Figure of speech Asteriemes. App-6 .

princes = leaders.

to their = according to their.

 

Verse 7

set light by, &c. Reference to Pentateuch (Deuteronomy 27:16 ).

dealt by oppression . . . vexed , &c. Ref to Pentateuch (Exodus 22:21 , Exodus 22:22 ). App-92 .

 

Verse 8

holy . See note on Exodus 3:6 .

profaned My sabbaths , &c. Reference to Pentateuch (Leviticus 19:30 ).

 

Verse 9

men . Hebrew, plural of 'enesh. App-14 . Hebrew men of slander.

carry tales, &c. Reference to Pentateuch (Leviticus 19:16 ). App-92 .

eat upon the mountains : i.e. the idolatries practised on the mountains. Compare Ezekiel 18:6 ,

 

Verse 10

discovered , &c. Ref to Pent, (Leviticus 18:7 , Leviticus 18:8 , Leviticus 18:9 ; Leviticus 20:11 , Leviticus 20:17 ), App-92 .

set apart , &c. Reference to Pentateuch (Leviticus 18:13 ). App-92 .

 

Verse 11

committed abomination, &c. Reference to Pentateuch (Leviticus 18:20 ; Leviticus 18:20 , Leviticus 18:10 . Deuteronomy 22:22 ). App-92 . Compare Ezekiel 18:11 .

lewdly defiled , &c. Reference to Pentateuch (Leviticus 18:15 ; Leviticus 20:12 ).

humbled his sister . Ref, to Pentateuch (Leviticus 18:9 ; Leviticus 20:17 ).

 

Verse 12

taken gifts , &c. Ref to Pentateuch (Exodus 23:8 . Deuteronomy 16:19 ; Deuteronomy 27:25 ).

taken usury, &c. Reference to Pentateuch (Exodus 22:25 .Leviticus 26:0 . Deuteronomy 23:19 ). App-92 . Compare Ezekiel 18:8 .

hast forgotten Me. Reference to Pentateuch (Ezekiel 32:18 ),

saith the Lord GOD = [is] Adonai Jehovah's oracle.

 

Verse 13

I have smitten Mine hand . See note on Ezekiel 21:17 .

 

Verse 14

have spoken it . Compare Ezekiel 21:17 ; and Numbers 23:19 .

 

Verse 15

I will scatter , &c. Reference to Pentateuch, (Deuteronomy 4:27 ; Deuteronomy 28:25 , Deuteronomy 28:64 ). App-92 . Compare Ezekiel 12:14 , Ezekiel 12:15 .

 

Verse 16

shalt take thine inheritance = shalt be profaned in thyself (or on thine own account).

 

Verse 18

brass = copper, or bronze,

furnace : or crucible.

dross. Lead put into the crucible with gold or silver causes the baser metals to retire, or form scoriae or dross at the sides of the crucible, leaving the pure gold or silver in the middle. But here the silver itself becomes the dross. Compare Ezekiel 22:12 .

 

Verse 20

I will leave you there. The letter? (Pe-P) in ve hippihti, in being transferred from the ancient Hebrew into the modern square character, was probably mistaken for the? (Nun = N), being much alike. If so, "I will blow" became "I will leave"; and the words "you there" had to be necessarily supplied. By this change the correspondence of the two verses (20, 21) is restored: - Ezekiel 22:20 . Gather . . . blow . . . melt: Ezekiel 22:21 . Gather . ., blow . . . melt.

 

Verse 24

not cleansed = not to be rained upon.

nor rained upon = nor to receive fruitful showers.

 

Verse 25

prophets. Note the four classes here enumerated. See the Structure above; and verses: Ezekiel 22:26 , Ezekiel 22:28 , Ezekiel 22:28 .

souls . Hebrew. nephesh. App-13 .

 

Verse 26

put no difference , &c. Reference to Pentateuch (Leviticus 10:10 ; Leviticus 11:47 ; Leviticus 22:22 ). App-92 .

 

Verse 29

have vexed . . . have oppressed , &c. Reference to Pentateuch (Exodus 22:21 ; Exodus 23:9 . Leviticus 19:33 , etc.) App-92 .

poor. Heb: ani. See note on Proverbs 6:11 .

 

Verse 30

man. Hebrew. 'ish. App-14 .

I found none . Compare Ezekiel 13:5 , and Jeremiah 5:1 .

 

Chapter 23

Verse 1

the LORD . Hebrew. Jehovah . App-4 .

 

Verse 2

Son of man . See note on Ezekiel 2:1 .

two women. Two sisters, representing respectively Samaria and Jerusalem.

 

Verse 3

whoredoms = idolatries.

Egypt. Compare Ezekiel 20:7 , Ezekiel 20:8 . pressed = handled, as in verses: Ezekiel 23:8 , Ezekiel 23:21 .

bruised = squeezed (in natural use).

 

Verse 4

Aholah. Hebrew. 'ahalah = [She has] her own tent. So named probably because Israel set up her own worship as distinct from Jehovah's.

elder. Refers not to age, but to extent.

Aholibah . Hebrew. 'ahalibah = My tent [is] in her.

 

Verse 7

the chosen , &c. = the choice of Asshur's sons. So. verses: Ezekiel 23:9 , Ezekiel 23:12 .

 

Verse 10

famous = a name: i.e. infamous.

 

Verse 14

men . Hebrew, plural 'enosh . App-14 .

 

Verse 17

mind = Hebrew. nephesh. App-18 ,

 

Verse 18

My mind. Figure of speech Anthropopatheia. App-6 .

like as = according as.

 

Verse 19

calling to remembrance. Put by Figure of speech Metonymy (of the Cause), App-6 , for the desiring of her former idolatries.

harlot. Put for idolatress.

in. Some codices read "from", as in Ezekiel 23:8 and Ezekiel 23:27 .

 

Verse 21

bruising . Aram, and Syriac read "handling", as in Ezekiel 23:3 .

 

Verse 22

the Lord GOD. Hebrew. Adonai Jehovah . See note on Ezekiel 2:4 .

Behold. Figure of speech Asterismos. App-6 .

 

Verse 23

Pekod . . . Shea . . . Roo. These Eastern peoples are all named in the inscriptions,

 

Verse 24

wagons = chariots.

an assembly = a gathered host.

people = peoples.

 

Verse 29

labour. Put by Figure of speech Metonymy (of the Cause), App-6 , for the product of the labour.

 

Verse 30

heathen = nations,

idols = manufactured gods.

 

Verse 31

cup. Compare Isaiah 51:17 . Revelation 14:9 , Revelation 14:10 .

 

Verse 34

break : or, gnaw, lest a drop should be lost.

pluck off = tear out: i.e. destroy the occasions of their idolatry.

saith the Lord GOD = [is] Adonai Jehovah's oracle.

 

Verse 35

lewdness . . . whoredoms. Put here by Figure of speech Metonymy (of the Cause), App-8 , for the punishment due to

the idolatry.

 

Verse 37

adultery. Put (like whoredom) for all idolatry, as being unfaithfulness to Jehovah. See note on Ezekiel 16:15 .

caused = set apart.

to pass, &c. Reference to Pentateuch (Leviticus 18:21 ; Leviticus 20:2-4 ),

them . "Them" is masculine, and refers to the idols, in the first clause; and so, many codices, with six earlypriated editions (one Rabbinic). But some codices read feminine = themselves.

 

Verse 38

defiled . . . profaned. Reference to Pentateuch (Leviticus 19:31 ). App-92 . Compare Ezekiel 22:8 .

 

Verse 39

children = sons.

lo . Figure of speech Asterismos. App-6 .

 

Verse 40

men. Plural of 'mush. App-14 .

wash thyself. Compare Ruth 3:3 .

paintedst, he. Compare 2 Kings 9:30 . Jeremiah 4:30 .

 

Verse 41

a stately bed. Compare Proverbs 7:16-18 . Isa 67:8 , Isa 67:9 ,

 

Verse 42

multitude , &c. = a careless throng.

with her : or, in her: i.e. in Jerusalem.

men of the common sort = men out of the mass of mankind.

men . Hebrew, plural of 'enosh, App-14 .

the common sort. Hebrew. 'adam. App-14 .

Sabeans . Hebrew text reads "drunkards", But margin, and some codices, with three early printed editions, read "Sebeans".

 

Verse 43

and she = even hers. Ginsburg thinks it should read so it was". Compare Ezekiel 16:15 , Ezekiel 16:19 .

 

Verse 44

they went. Hebrew text reads "came he". A special various reading called Sevir ( App-34 ), with some codices, Aramaean, Septuagint, Syriac, and Vulgate, read "came they".

 

Verse 45

the righteous . . . shall judge. Reference to Pentateuch (Leviticus 20:10 ). App-92 .

 

Verse 46

company = a gathered host.

 

Verse 49

sins. Hebrew. chata. App-44 .

ye shall know, &c. Occurs only here, Ezekiel 13:9 ; and Ezekiel 24:24 . Compare note on Ezekiel 6:7 .

 

Chapter 24

Verse 1

the ninth year. Of Jehoiachin's captivity. See the table, p. 1105. Compare Ezekiel 1:2 .

the LORD. Hebrew. Jehovah . App-4 .

 

Verse 2

Son of man. See note on Ezekiel 2:1 .

this same day. Compare 2Ki 26:1 .Jeremiah 39:1 ; Jeremiah 52:4 . The captives of Israel thus knew what was going on in Jerusalem.

 

Verse 3

the Lord GOD. Hebrew. Adonai Jehovah . See note on Ezekiel 2:4 .

pot : or, caldron, using the words of the scoffers in Ezekiel 11:3 , and compare Jeremiah 1:13 .

 

Verse 5

burn = pile up.

bones. Ginsburg thinks we should read "wood". them. The 1611 edition of the Authorized Version reads "him".

 

Verse 6

the bloody city . See note on Ezekiel 22:2 .

scum = verdigris. Occurs only in this chapter.

let no lot fall, &c. Signifying that the city was to be destroyed, not lotted out to or by the conquerors.

 

Verse 7

not. The 1611 edition of the Authorized Version omitted this "not". to cover it with duet. Reference to Pentateuch (Leviticus 17:13 ).

10 spice it well , &c.: or, boil it down till only the bones are left.

 

Verse 11

brass = copper.

hot = scorched.

 

Verse 12

shall be in the fire. Ginsburg thinks it should read "with a stench".

 

Verse 14

saith the Lord GOD = [is] Adonai Jehovah's oracle.

 

Verse 16

the desire of thine eyes. Put by the Figure of speech Periphrasis ( App-6 ): for Ezekiel's wife. A symbol of Jerusalem, See Ezekiel 24:21 .

stroke : or plague.

 

Verse 17

bind, &c. Reference to Pentateuch (Leviticus 10:6 ; Leviticus 13:45 ; Leviticus 21:10 ). cover not thy lips. Compare Micah 3:7 .

the bread of men : i.e. the bread or food brought to the house of mourners. Compare Jeremiah 16:5-7 . Hosea 9:4 ,

men. Hebrew, plural of 'enosh . App-14 .

 

Verse 18

as = according as.

 

Verse 21

desire . . . pitieth . Note the Figure of speech Paronomaeia ( App-6 ), to call attention to the emphasis. Hebrew. mahmad. . . mahmal.

soul. Hebrew. nephesh. App-13 .

left = left behind.

 

Verse 23

ye shall not. Some codices read "yet shall ye neither". mourn moan. iniquities. Hebrew. 'avah . App-44 ,

 

Verse 25

in the day See App-18 .

desire = delight.

minds = souls. Hebrew. nephesh. App-13 .

 

Verse 26

he that escapeth. This we find exactly fulfilled in eh. Ezekiel 33:21 , by the flight, on the fifth day of the tenth month, in the twelfth year.

 

Verse 27

no more dumb : i.e. as regards his nation and his testimony to it. In the interval his prophecies are concerning other nations (Ezekiel chapters 25-32).

they shall know , &c. See note on Ezekiel 6:10 .

 

 

q