Christian Churches of God
No. 112
Pagpapatawad
(Edition
3.5 20040327-20040717-20080110-20150904)
Ang konsepto ng pagpapatawad ay mahalaga sa relasyong nabuo natin sa Diyos
sa pamamagitan ng panalangin. Sinusuri ng araling ito ang pagpapatawad sa
kapwa, kabilang ang ating mga kaaway, upang makamit ang kapatawaran mula sa
Diyos. Sinusuri din ang pagdaloy ng awa mula sa pagsisisi at ang mga
talinghaga na may kaugnayan sa pagpapatawad.
Christian Churches of God
E-mail:
secretary@ccg.org
(Copyright
©
1995, 1998, 2007
Wade Cox and Denise Sostaric)
(Tr. 2024)
This paper may be freely copied and distributed
provided it is copied in total with no alterations or deletions. The
publisher’s name and address and the copyright notice must be included.
No charge may be levied on recipients of distributed copies.
Brief quotations may be embodied in critical articles and reviews
without breaching copyright.
This paper is available from the World Wide Web
page:
http://logon.org and
http://ccg.org
Simulan natin sa isang madamdamin na tunay na kwento.
It was in a church
in Munich that I saw him - a balding, heavily-set man in a grey overcoat, a
brown felt hat clutched between his hands. People were filing out of the
basement room where I had just spoken, moving along the rows of wooden
chairs to the door at the rear. It was 1947 and I had come from Holland to
defeated Germany with the message that God forgives.
It was the truth
they needed most to hear in that bitter, bombed-out land. ...........
The solemn faces
stared back at me, not quite daring to believe. There were never questions
after a talk in Germany in 1947. People stood up in silence, in silence
collected their wraps, in silence left the room.
And that’s when I
saw him, working his way forward against the others. One moment I saw the
overcoat and the brown hat; the next, a blue uniform and a visored cap with
its skull and crossbones. It came back with a rush: the huge room with its
harsh overhead lights; the pathetic pile of dresses and shoes in the centre
of the floor; the shame of walking naked past this man. I could see my
sister’s frail form ahead of me, ribs sharp beneath the parchment skin.
Betsie, how thin you were!
The place was
Ravensbruck and the man who was making his way forward had been a guard -
one of the most cruel guards.
Now he was in front
of me, his hand thrust out: ‘A fine message, Fraulein! How good it is to
know that, as you say, all our sins are at the bottom of the sea!’
And I, who had
spoken so glibly of forgiveness, fumbled in my pocketbook, rather than take
that hand. He would not remember me, of course - how could he remember one
prisoner amongst those thousands of women?
But I remember him
and the leather crop swinging from his belt. I was face to face with one of
my captors and my blood seemed to freeze.
‘You mentioned
Ravensbruck in your talk,’ he was saying. ‘I was a guard there.’ No, he did
not remember me. ‘But since that time,’ he went on, ‘I have become a
Christian. I know that God has forgiven me for the cruel things I did there,
but I would like to hear it from your lips as well, Fraulein,’ - again the
hand came out - ‘will you forgive me?’
And I stood there -
I whose sins had again and again to be forgiven - and could not forgive.
Betsie had died in that place - could he erase her slow terrible death
simply for the asking?
It could not have
been many seconds that he stood there - hand held out - but to me it seemed
hours as I wrestled with the most difficult thing I had ever had to do. For
I had to do it - I knew that. The message that God forgives us has a prior
condition: that we forgive those who have injured us. ‘If you do not forgive
men their trespasses,’ Jesus says. ‘neither will your Father in heaven
forgive your trespasses.’
I knew it not only
as a commandment of God, but as a daily experience. Since the end of the war
I had had a home in Holland for victims of Nazi brutality. Those who were
able to forgive their former enemies were able also to return to the outside
world and rebuild their lives, no matter what the physical scars. Those who
nursed their bitterness remained invalids. It was as simple and as horrible
as that.
And still I stood
there with the coldness clutching my heart. But forgiveness is not an
emotion - I knew that too. Forgiveness is an act of will, and the will can
function regardless of the temperature of the heart. ‘Jesus, help me!’ I
prayed silently. ‘I can lift my hand. I can do that much. You supply the
feeling.’
And so woodenly,
mechanically, I thrust my hand into the one stretched out to me. And as I
did, an incredible thing took place. The current started in my shoulder,
raced down my arm, sprang into our joined hands. And then this healing
warmth seemed to flood my whole being, bringing tears to my eyes.
‘I forgive,
brother!’ I cried, ‘With all my heart.’
For a long moment we grasped each other’s hands, the former guard and
the former prisoner. I had never known God’s love so intensely as I did
then. But even so, I realised it was not my love. I had tried, and did not
have the power. It was the power of the Holy Spirit as recorded in Romans
5:5, ‘...because the love of God is shed abroad in our hearts by the Holy
Ghost which is given to us.’
Ito ay kinuha mula sa aklat ni Corrie Ten Boom na
Tramp for the Lord (Hodder and Stoughton, London, 1971, pp. 55-57)
kung saan binanggit niya ang kanyang misyonaryong gawain pagkatapos ng
digmaan. Inilarawan niya ang kanyang mga karanasan sa digmaan sa kanyang
nakaraang aklat na The Hiding Place.
Ito ay isang personal na karanasan na maaaring harapin ng sinuman sa atin
kapag nakaharap ang isang tao na nagdulot sa atin ng pananakit o
pagkakasala. Paano natin haharapin ang katulad na sitwasyon?
Isinaalang-alang natin ang konsepto sa Panalangin ng Panginoon: "Patawarin
mo kami sa aming mga kasalanan, gaya ng pagpapatawad namin sa mga
nagkakasala sa amin". Ang isa ay nakasalalay sa isa pa. Ngunit ano ang
pagpapatawad? Ang Oxford Universal Dictionary ay pinapaliwanag ang pagpapatawad
bilang:
1. Ang gawa ng pagpapatawad; ang kondisyon o katotohanan bilang napatawad.
2. Isang disposisyon o kagustuhan na patawarin AKO. b. Sa pl. (isang
Hebraismo.) 1611.
Kaya ito ay nauunawaan bilang isang palitan na kondisyon at gayundin bilang
isang disposisyon o kalagayan ng isipan.
Ang isipan mismo ay
dapat na mapagpatawad. Subalit, ano ang ibig sabihin ng magpatawad? Ano ang
pagkakasala o pagkakautang?
Ang
Forgive ay binubuo ng dalawang
salita for at give, at tinukoy sa OUD bilang:
2. To give up, cease to harbour (resentment etc.) ....
3. To remit (a debt); to give up claim to requital for, pardon (an
offence)...
4. To give up resentment against, pardon (an offender). Also (now rarely) to
abandon one’s claim against a debtor.
Kung gayon, ang pagpapatawad ay talagang isang gawa ng pagsuko ng ating
karapatan na panagutin ang ibang tao sa kanyang ginawa. Kapag nagpapatawad
tayo, titigil tayo sa pagkimkim ng masamang damdamin laban sa iba, at
bibitawan ang pait at sakit. Hindi likas na dumarating sa atin ang
pagpapatawad ngunit magagawa natin ito sa tulong ng Diyos. Kinakailangan ng
panahon upang mabuo ang awa, at kung hahayaan nating manaig ang pait sa
ating mga puso mas mahirap magpatawad. Gayunpaman, ang pagpapatawad ay
mahalaga para sa emosyonal at espirituwal na kalusugan.
Ang isang pinakamahalagang aspeto ng pag-unawa sa pagpapatawad ay ang lahat
ng mga gawa na nangangailangan ng pagpapatawad ay mga paglabag sa Kautusan
ng Diyos. Kung paanong ang bawat isa sa atin ay nagkasala, gayundin ang
bawat isa sa atin ay nangangailangan ng pagpapatawad ng Diyos. Tinalakay ni
David ang aspetong ito sa Awit 51:4.
Awit 51:4 Sa iyo
lang ako nagkasalang tunay, at ang ginawa ko'y di mo kinalugdan; kaya may
katuwiran ka na ako'y hatulan, marapat na ako'y iyong parusahan. (MBB)
Ang ating mga nakaraang kasalanan ay napatawad kapag tayo ay nagsisi at
nabautismohan. Ang mahalagang punto ng tekstong ito ay ang pagsisisi at
pagbabautismo para sa kapatawaran ng mga kasalanan ay kailangan muna para sa
pagtanggap ng Banal na Espiritu. Kaya't ang mga hinirang ay dapat na nasa
isang kalagayan ng pagpapatawad upang mapanatili ang Banal na Espiritu –ito
ay napakahalaga.
Mga Gawa 2:38
At sinabi sa kanila ni Pedro,
Mangagsisi kayo, at mangagbautismo ang bawa't isa sa inyo sa pangalan ni
Jesucristo sa ikapagpapatawad ng inyong mga kasalanan; at tatanggapin ninyo
ang kaloob ng Espiritu Santo. (AB)
Colosas 2:13-14
At nang kayo'y mga patay dahil sa inyong mga kasalanan, at sa di
pagtutuli ng inyong laman ay kaniyang binuhay kayo na kalakip niya, na
ipinatawad sa atin ang ating lahat na mga kasalanan: 14Na pinawi
ang usapang nasusulat sa mga palatuntunan laban sa atin, na hindi naayon sa
atin: at ito'y kaniyang inalis, na ipinako sa krus; (AB)
Ang pagkilala sa ating sariling pagkakasala ay isang pangunahing
pangangailangan. Tapat tayong pinatatawad ng Diyos kapag inaamin natin sa
Kanya ang ating mga kasalanan. Kaya, ang pagiging mapagmataas ay humahadlang
sa indibidwal na makamit ang mga antas ng kaalaman sa sarili na
kinakailangan sa pagtatatag ng isang tapat at mapagmahal na relasyon sa
Diyos at sa sangkatauhan.
1Juan 1:9
Subalit kung ipinapahayag natin
ang ating mga kasalanan, patatawarin tayo ng Diyos sa mga ito, at lilinisin
tayo sa lahat ng ating kasalanan, sapagkat siya'y tapat at matuwid. (MBB)
Ang Diyos ay handang patawarin ang mga humihingi.
Awit 86:5
Mapagpatawad ka at napakabuti;
sa dumadalangin at sa nagsisisi, ang iyong pag-ibig ay mananatili. (MBB)
Ang pagpapatawad ay kaukulang karapatan ng Diyos – ito ay sa Kanya.
Awit 130:4
Ngunit iyong pinatawad,
kasalanan ay nilimot, pinatawad mo nga kami upang sa iyo ay matakot. (MBB)
Daniel 9:9
Panginoon naming Diyos, kayo po ay mahabagin at mapagpatawad sa
kabila ng lagi naming paghihimagsik (MBB)
Tayo ay may kapatawaran sa mga kasalanan sa pamamagitan ng sakripisyo at
dugo ni Jesucristo.
Efeso 1:7
Tinubos tayo ni Cristo sa pamamagitan ng kanyang dugo at pinatawad ang ating
mga kasalanan. Ganoon kasagana ang kanyang kagandahang-loob (MBB)
Colosas 1:14
Sa pamamagitan niya ay napalaya
tayo, samakatuwid ay pinatawad ang ating mga kasalanan [sa pamamagitan ng
kanyang dugo]. (MBB)
Ang kapangyarihan sa paghatol ay ipinagkatiwala rin kay Jesucristo; may
kapangyarihan siyang magpatawad ng kasalanan.
Mateo 9:6
Ngunit upang malaman ninyo na ang Anak ng Tao ay may
kapangyarihang magpatawad ng mga kasalanan dito sa lupa…” sinabi niya sa
paralitiko, “Tumayo ka, buhatin mo ang iyong higaan, at umuwi ka na!” (MBB)
Marcos 2:10
Ngunit upang malaman ninyo na
ang Anak ng Tao ay may kapangyarihan dito sa lupa na magpatawad ng mga
kasalanan…” sinabi niya sa paralitiko, (MBB)
Ang mga pinatawad sa mga kasalanan ay pinagpala.
Awit 32:1
Katha ni David; isang Maskil.
Mapalad ang taong pinatawad na ang kasalanan, at pinatawad rin sa kanyang
mga pagsalangsang. (MBB)
Ang lahat ng kasalanan ay patatawarin maliban sa kalapastanganan laban sa
Banal na Espiritu.
Mateo 12:31
Kaya't sinasabi ko sa inyo, Ang
bawa't kasalanan at kapusungan ay ipatatawad sa mga tao; datapuwa't ang
kapusungang laban sa Espiritu ay hindi ipatatawad. (AB)
Marcos 3:28–29
Katotohanang sinasabi ko sa inyo, Ipatatawad ang lahat ng kanilang
mga kasalanan sa mga anak ng mga tao, at ang mga kapusungan nila kailan ma't
sila'y mangagsasalita ng kapusungan: 29Datapuwa't sinomang
magsalita ng kapusungan laban sa Espiritu Santo ay walang kapatawaran
magpakailan man, kundi may kasalanan ng isang kasalanang walang hanggan:
(AB)
Ang kalapastanganan laban sa Banal na Espiritu ay katulad ng mga anyo ng
pagmamataas na tumatangging kilalanin ang espirituwal na kalagayan ng
sarili; lalo na, na walang pangangailangan ng katuwiran mula sa Diyos sa
pamamagitan ng Espiritu. Sa katunayan ang pagiging mapagmataas ang
nagdadalamhati at pumapatay sa Espiritu (cf. Ef. 4:30; 1Tes. 5:19).
Binanggit din ito ni Lucas.
Lucas 12:10
Ang bawa't magsalita ng
salitang laban sa Anak ng tao ay patatawarin: nguni't ang magsalita ng
kapusungan laban sa Espiritu Santo ay hindi patatawarin. (AB)
Patatawarin tayo ng Diyos tulad ng pagpapatawad natin sa iba.
Marcos 11:25-26
Kapag kayo'y tumayo upang manalangin, patawarin muna ninyo ang nagkasala sa
inyo upang ang inyong mga kasalanan ay patawarin din ng inyong Ama na nasa
langit. [26Ngunit kung hindi kayo magpapatawad, hindi rin naman
kayo patatawarin ng inyong Ama na nasa langit.]” (MBB)
Lucas 11:4 At
patawarin mo kami sa aming mga kasalanan, sapagkat pinapatawad namin ang
bawat nagkakasala sa amin. At huwag mo kaming hayaang matukso.’” (MBB)
Mateo 6:12-15
at patawarin mo kami sa aming mga kasalanan, tulad ng pagpapatawad
namin sa mga nagkakasala sa amin. 13At huwag mo kaming hayaang
matukso, kundi iligtas mo kami sa Masama! [Sapagkat iyo ang kaharian, at ang
kapangyarihan, at ang kaluwalhatian, magpakailanman! Amen.]’ 14“Sapagkat
kung pinapatawad ninyo ang mga nagkakasala sa inyo, patatawarin din kayo ng
inyong Ama na nasa langit. 15Ngunit kung hindi ninyo pinapatawad
ang inyong kapwa, hindi rin patatawarin ng inyong Ama ang inyong mga
kasalanan.” (MBB)
Ang relasyon ng bawat tao sa Diyos ay nakasalalay sa kanilang relasyon sa
kanilang kapwa. Paano natin mamahalin ang Diyos na hindi natin nakikita kung
hindi natin mahal ang ating kapwa na nakita natin? (1Juan 4:20). Ang
pag-ibig ay nagmumula sa pagpapatawad. Ito ay walang masamang hangarin at
tinitiis ang lahat ng bagay (cf. ang aralin
Ang Batayan ng Pamumuhay ng
Cristiano (No. 85)).
1Corinto 13:1-8
Kung ako'y magsalita ng mga
wika ng mga tao at ng mga anghel, datapuwa't wala akong pagibig, ay ako'y
naging tanso na tumutunog, o batingaw na umaalingawngaw. 2At kung
magkaroon ako ng kaloob na panghuhula, at maalaman ko ang lahat ng mga
hiwaga at ang lahat ng mga kaalaman; at kung magkaroon ako ng buong
pananampalataya, na ano pa't mapalipat ko ang mga bundok, datapuwa't wala
akong pagibig, ay wala akong kabuluhan. 3At kung ipagkaloob ko
ang lahat ng aking mga tinatangkilik upang ipakain sa mga dukha, at kung
ibigay ko ang aking katawan upang sunugin, datapuwa't wala akong pagibig, ay
walang pakikinabangin sa akin. 4Ang pagibig ay mapagpahinuhod, at
magandang-loob; ang pagibig ay hindi nananaghili; ang pagibig ay hindi
nagmamapuri, hindi mapagpalalo. 5Hindi naguugaling mahalay, hindi
hinahanap ang kaniyang sarili, hindi nayayamot, hindi inaalumana ang masama;
6Hindi nagagalak sa kalikuan, kundi nakikigalak sa katotohanan;
7Lahat ay binabata, lahat ay pinaniniwalaan, lahat ay inaasahan,
lahat ay tinitiis. 8Ang pagibig ay hindi nagkukulang kailan man:
kahit maging mga hula, ay mangatatapos; maging mga wika, ay titigil: maging
kaalaman, ay mawawala. (AB)
Dapat nating patawarin ang iba dahil pinatawad tayo ng Diyos alang-alang kay
Cristo. Si Cristo ay isinugo upang maipagkasundo tayo sa Diyos, at sa
pamamagitan ng kanyang halimbawa at pagiging hindi makasarili tayo ay
napagkasundo. Dahil humingi ng kapatawaran si Cristo para sa atin sa kanyang
kamatayan, dapat din tayong magpatawad kahit hanggang kamatayan. Sa
pamamagitan lamang ng prosesong iyon mapapaunlad natin ang pag-ibig ng Diyos
na nagmumula sa Kanyang katangian at nagbibigay sa atin ng kakayahang maging
mga anak ng Diyos at kasamang tagapagmana ni Cristo.
Efeso 4:32
Sa halip, maging mabait kayo at
maawain; magpatawad kayo sa isa't isa tulad ng pagpapatawad sa inyo ng Diyos
dahil kay Cristo. (MBB)
Colosas 3:13
Magpasensiya kayo sa isa't isa. Kung may hinanakit kayo kaninuman,
magpatawad kayo gaya ng pagpapatawad sa inyo ng Panginoon. (MBB)
Dapat nating sikaping tingnan ang ibang tao gaya ng pagtingin ng Diyos. Mula
sa talinghaga ni Cristo sa Mateo 18:23-35, dapat nating matutunan na
hinuhusgahan tayo ng Diyos kung paano natin tinatrato ang mga taong may
utang sa atin.
Mateo 18:23-35
Sapagkat ang kaharian ng langit
ay katulad nito: ipinasya ng isang hari na hingan ng ulat ang kanyang mga
alipin tungkol sa kanilang mga utang. 24Nang simulan niyang
magkwenta, dinala sa kanya ang isang lingkod na may utang na milyun-milyong
piso. 25Dahil sa siya'y walang maibayad, iniutos ng hari na
ipagbili siya, pati ang kanyang asawa, mga anak, at lahat ng kanyang
ari-arian, upang siya'y makabayad. 26Lumuhod ang lingkod sa
harapan ng hari at nagmakaawa, ‘Bigyan pa po ninyo ako ng panahon at
babayaran ko sa inyo ang lahat.’ 27Naawa sa kanya ang hari kaya't
pinatawad siya sa kanyang pagkakautang at pinalaya. 28“Ngunit
pagkaalis roon ay nakita niya ang isa niyang kapwa lingkod na may utang sa
kanya na ilang daang piso. Sinakal niya ito, sabay sabi, ‘Magbayad ka ng
utang mo!’ 29Lumuhod ito at nagmakaawa sa kanya, ‘Bigyan mo pa
ako ng panahon at babayaran kita.’ 30Ngunit hindi siya pumayag.
Sa halip, ito'y ipinabilanggo niya hanggang sa makabayad. 31“Sumama
ang loob ng ibang mga lingkod ng hari sa pangyayaring iyon, kaya't pumunta
sila sa hari at nagsumbong. 32Ipinatawag ng hari ang lingkod na
iyon. ‘Napakasama mo!’ sabi niya. ‘Pinatawad kita sa utang mo sapagkat
nagmakaawa ka sa akin. 33Naawa ako sa iyo. Hindi ba't dapat ka
rin sanang nahabag sa kapwa mo?’ 34At sa galit ng hari, siya'y
ipinabilanggo hanggang sa mabayaran nang buo ang kanyang utang. 35Gayundin
ang gagawin sa inyo ng aking Ama na nasa langit kung hindi ninyo taos pusong
patatawarin ang inyong kapatid.” (MBB)
Nakalimutan ng alipin na pinatawad siya sa kaniyang utang. Ang espirituwal
na katumbas nito ay sa halip na tingnan ang kanyang sariling mga pagkukulang
ay inaalala niya ang mga pagkukulang ng ibang tao.
Ang pangaral ng Cristiano ay nag-uudyok sa atin na tingnan ang ating sarili
sa anumang suliranin at hanapin ang “troso” sa ating sariling mata.
Mateo 7:5
Mapagkunwari! Alisin mo muna
ang trosong nasa iyong mata at sa gayon, makakakita kang mabuti at maaalis
mo ang puwing ng iyong kapatid. (MBB)
Eclesiastes 7:20-22
Huwag mong pagmalupitan
ang isang alilang tapat, o ang isang upahang mapagmalasakit. 21Mahalin
mong tunay ang isang mabuting alipin; huwag mong panghinayangang siya'y
palayain. 22Alagaan mong mabuti ang iyong mga kawan, at
ipagpatuloy mo ang pag-aalaga niyon kung pinakikinabangan mo. (MBB)
Ang pagkapit sa nakaraan na hindi na mababago ay hindi nakabubuti sa
pag-iisip. Ang pag-ibig ay hindi nagtatala ng mga kamalian. Tinutukoy natin
muli ang mga kaugalian ng pag-ibig.
1Corinto 13:4-5
Ang pag-ibig ay matiyaga at magandang-loob, hindi maiinggitin, hindi
mayabang ni mapagmataas man, 5hindi magaspang ang pag-uugali,
hindi makasarili, hindi magagalitin, o mapagtanim ng sama ng loob sa kapwa.
(MBB)
Ang pagkikimkim ng sama ng loob ay nagdudulot ng higit na sikolohikal na
pinsala sa atin kaysa sa nagkasala. Nangangahulugan ito na hindi natin
nauunawaan ang pagpapatawad ng Diyos at hindi rin tayo makapanalangin nang
maayos sa Kanya habang nandoon ang ugat ng pait (tingnan ang aralin
Turuan mo Kaming Manalangin
(No. 111)). Nakakasagabal ito sa
ating espirituwal na pag-unlad at sa ating kaugnayan sa Diyos. Ang Espiritu
ay umaalis sa kasamaan. Ang pagkapoot at masamang hangarin, na nagmumula sa
isang hindi mapagpatawad na pag-uugali, ay humahadlang sa Espiritu na
manahan sa loob natin o mabisang kumilos tungo sa ating pagiging sakdal.
Kaya naman, kailangan nating alisin ang lumang lebadura ng masamang hangarin
at kasamaan sa ating bahay upang ang bagong lebadura ng Banal na Espiritu ay
manahan sa loob natin.
Magsisi tayo ng taos sa puso, na simbolo ng pagsisisi.
Joel 2:13 Magsisi kayo nang taos
sa puso, at hindi pakitang-tao lamang.” Magbalik-loob kayo kay Yahweh na
inyong Diyos!
Siya'y mahabagin at mapagmahal, hindi madaling magalit at wagas ang
pag-ibig; laging handang magpatawad at hindi nagpaparusa sa nagsisisi. (MBB)
Marcos 11:25 Kapag kayo'y tumayo upang manalangin,
patawarin muna ninyo ang nagkasala sa inyo upang ang inyong mga kasalanan ay
patawarin din ng inyong Ama na nasa langit. (MBB)
Napakadaling kumilos ayon sa ating mga damdamin, ngunit dapat tayong
magkaroon ng kamalayan sa ating sariling mga pagkukulang. Sasaktan tayo ng
mga tao at kailangan nating matutunan kung paano haharapin iyon sa paraan ng
Diyos. Kapag tayo ay nagsisi pinapatawad tayo ng Diyos at ito ay
kakalimutan.
Awit 103:3
Ang lahat kong kasalana'y siya
ang nagpapatawad, at anumang aking sakit, ginagamot niyang lahat. (MBB)
Hebreo 10:17
Pagkatapos ay sinabi pa niya,
“Kalilimutan ko na ang kanilang mga kasalanan at kasamaan.” (MBB)
At Awit 103:12.
Awit 103:12
Kung gaano ang layo ng
silanganan sa kalunuran, gayon inilayo niya ang mga pagsalangsang natin sa
atin. (AB)
Ang konseptong ito ng pag-aalis ng kasalanan ay ang hindi pag-alala sa
kanila sa panunumbat sa sarili. Ang silangan/kanluran na pagtutulad ay
ginagamit dahil ang mga direksyon ay mga paraan ng paglalakbay, na kung saan
ay kapwa hindi magkakasundo. Pinapatawad ng Diyos ang isang makasalanan sa
pagsisisi, at ang mga mapagmataas lamang ang binabalikan ang mga kasalanan
ng nakaraan. Ang ganitong gawain ay naglalayong magtatag ng isang batayan
para magparatang laban sa kapatiran. Sa pamamagitan ng prosesong iyon ay
sinusubukan nitong bigyang-katuwiran ang sarili. Ang prosesong iyon ng
pag-iisip ay sataniko. Tinatawag ng mga anghel si Satanas bilang
tagaparatang sa ating (kanilang) mga kapatid (Apoc. 12:10), na nagpapakita
sa atin na tayo ay mga kapatid ng mga anghel at gayundin ng ibang mga tao.
Sa
wakas ay pinalayas si Satanas at ang mga demonyo dahil sa kanilang mga
paratang, na nagmumula sa pangangatwiran sa sarili at mapagmataas.
Kung magsisisi tayo araw-araw sa ating mga kasalanan makikibahagi tayo sa
awa ng Diyos at sa gayon ay magiging mas maawain tayo sa iba. Ang
pagmamataas ay nakakasagabal sa pagpapatawad. Madalas gusto nating magdusa
ang nagkasala bago tayo magpatawad. Si Cristo ay nagdusa ng
kawalang-katarungan mula sa parehong mga kaibigan at mga kaaway. Gayunpaman,
hindi niya hinusgahan ang kanyang mga mamamatay-tao.
Lucas 23:34 [Sinabi ni
Jesus, “Ama, patawarin mo sila sapagkat hindi nila nalalaman ang kanilang
ginagawa.”] Nagpalabunutan ang mga kawal upang paghati-hatian ang kasuotan
niya. (MBB)
Ang paghihiganti ay dapat walang lugar sa ating buhay; dapat nating gantihan
ng mabuti ang masama. Tanging sa pamamagitan ng kabutihan lamang nadadaig
ang kasamaan. Ang Diyos lamang ang may karapatang sa paghuhusga at
paghihiganti, na itinalaga ito kay Cristo.
Roma 12:17 Huwag ninyong
gantihan ng masama ang masama.
Sikapin ninyong mamuhay nang marangal sa harap ng
lahat ng mga tao. (MBB)
Roma 12:19-21
Mga minamahal, huwag kayong
maghihiganti; ipaubaya ninyo iyon sa galit ng Diyos. Sapagkat nasusulat,
“Akin ang paghihiganti, ako ang gaganti, sabi ng Panginoon.” 20Sa
halip, “Kung nagugutom ang iyong kaaway, pakainin mo; kung nauuhaw, painumin
mo; sa gayon ay magbubunton ka ng mga baga sa kanyang ulo.” 21Huwag
kayong magpadaig sa masama, kundi daigin ninyo ng mabuti ang masama. (MBB)
Hebreo 10:30
Sapagkat kilala natin ang
nagsabi, “Akin ang paghihiganti; ako ang magpaparusa.” At siya rin ang
nagsabi, “Hahatulan ng Panginoon ang kanyang bayan.” (MBB)
1Pedro 3:9
Huwag ninyong gantihan ng masama ang masama. Huwag ninyong
sumpain ang sumusumpa sa inyo. Sa halip, pagpalain ninyo sila dahil pinili
kayo upang tumanggap ng pagpapala ng Diyos. (MBB)
Ang konsepto ng “mata sa mata” ay isa sa pagsukat ng karampatang kabayaran
at katarungan. Ang pagpapatawad ay nagmumula sa pagsisisi, ngunit ang
pagbabayad-pinsala ay nagmumula sa pananagutan sa ilalim ng Kautusan.
Pinapatawad natin ang pinsala, subalit, may mga pamantayan ng
pagbabayad-pinsala na dapat gamitin ang mga Cristiano. Ang mga pamantayang
iyon ay matatagpuan lahat sa Kautusan. Kung tayo ay magsisisi at hihingi ng
tawad sa isang tao, dapat tayong gawan ng paraan upang maibalik ang kanyang
kalagayan sa pamamagitan ng pagpapakumbaba.
Yan
ang konsepto sa "mata sa mata". Ang parusa ay dapat kasunod sa krimen. Ang
pagsisisi ay nagpapagaan sa pagkakasala; kasunod ng pagsisisi ang
pagpapatawad.
Ang pagdaan sa mga yugto ng pagpapatawad ay nangangailangan ng oras.
Dapat nating puntahan ang tao nang tapat at mapagkumbaba upang maayos ang
suliranin.
Mateo 18:15
“Kung magkasala [sa iyo] ang
kapatid mo, puntahan mo siya at kausapin nang sarilinan tungkol sa kanyang
kamalian. Kapag nakinig siya sa iyo, naibalik mo na ang inyong pagsasamahan
bilang magkapatid. (MBB)
Kapag mahirap magpatawad dapat nating hilingin sa Diyos hindi lamang na
patawarin ang nagkasala sa atin at pagpalain siya kundi bigyan din tayo ng
kapangyarihan para sa tunay na pagpapatawad. Ang proseso ng pagpapatawad ay
kinakailangan sa ating kalooban kahit na walang pagsisisi sa bahagi ng
nagkasala. Dapat tayong maging handa na patawarin ang iba kahit na
paulit-ulit nila tayong ginagawan ng mali at/o mananatiling kaaway natin.
Kung ang sitwasyon ay nananatiling hindi maayos, ipinagdarasal natin ang mga
taong mapang-abusong gumagamit sa atin.
Mateo 5:44
Ngunit ito naman ang sinasabi
ko, ibigin ninyo ang inyong mga kaaway at ipanalangin ninyo ang mga umuusig
sa inyo, (MBB)
Ang kakayahang magpatawad at magmahal sa iba ay umaabot hanggang sa pagiging
martir, gaya ng nakita natin kay Cristo at kay Esteban.
Mga Gawa 7:59-60
At kanilang pinagbatuhanan si Esteban, na tumatawag sa Panginoon at
nagsasabi, Panginoong Jesus, tanggapin mo ang aking espiritu. 60At
siya'y nanikluhod, at sumigaw ng malakas na tinig, Panginoon, huwag mong
iparatang sa kanila ang kasalanang ito. At pagkasabi niya nito, ay nakatulog
siya. (AB)
Ang kapayapaan ay isang gumaganang konsepto na nangangailangan ng
pagpapatawad bilang isang pangunahing kondisyon.
Ang buong proseso ng pagpapatawad ay hindi limitado sa mga hinirang o sa
pamilya at mga kaibigan. Gayunpaman, may mga kilos na maaaring gawin sa mga
hinirang kapag nangyari ang pagkakasala at nananatiling hindi natugunan o
hindi pinagsisihan. Ang bagay ay maaaring dalhin sa katawan ng Iglesia.
Mateo 18:16-17
Ngunit kung ayaw niyang makinig sa iyo, magsama ka pa ng isa o
dalawang tao upang ang lahat ng pinag-usapan ninyo ay mapatunayan ng dalawa
o tatlong saksi. 17Kung ayaw niyang makinig sa kanila, sabihin mo
sa iglesya ang nangyari. At kung ayaw pa rin niyang makinig sa iglesya,
ituring mo siyang parang Hentil o isang maniningil ng buwis.” (MBB)
Maaaring hindi madaling magpatawad sa mga hindi nagsisi sa kanilang
pagkakamali sa atin ngunit hindi tayo dapat maging masalimuot sa kanila.
Roma 12:14 Idalangin
ninyo ang mga umuusig sa inyo; idalangin ninyo sila at huwag sumpain. (MBB)
Kaya nating patawarin ang iba kahit na hindi nila ito nalalaman, ngunit ang
pagkakasundo ay nangangailangan ng pagtutulungan ng magkabilang panig.
Madalas nating pinipiling alalahanin ang mga kasalanan, ngunit maaari nating
hilingin sa Diyos na alisin ang ating ala-ala ng tuluyan.
1Pedro 4:8
Higit sa lahat, magmahalan kayo
nang tapat, sapagkat ang pagmamahal ay pumapawi ng maraming kasalanan. (MBB)
Kasangkot ng pagpapatawad ang pagbibigay at pagtanggap.
2Corinto 5:19
Sa makatuwid baga'y, na ang
Dios kay Cristo ay pinakipagkasundo ang sanglibutan sa kaniya rin, na hindi
ibinibilang sa kanila ang kanilang mga kasalanan, at ipinagkatiwala sa amin
ang salita ng pagkakasundo. (AB)
Alam ni apostol Pedro kung gaano kahirap magpatawad at tinanong niya si
Cristo kung gaano kadalas siya kailangang magpatawad.
Mateo 18:22 Sinagot siya ni Jesus, “Hindi pitong beses, kundi
pitumpung ulit na pito. (MBB)
Ang konseptong ito ay nagmula sa Isaias 50:6 at Mga Panaghoy 3:30.
Isaias 50:6
Aking ipinain ang aking likod
sa mga mananakit, at ang aking mga pisngi sa mga bumabaltak ng balbas; hindi
ko ikinubli ang aking mukha sa kahihiyan at sa paglura. (AB)
Mga Panaghoy 3:27-33
Mabuti nga sa tao na magpasan ng pamatok sa kaniyang kabataan.
28Maupo siyang magisa at tumahimik, sapagka't kaniyang iniatang sa
kaniya. 29Sumubsob siya sa alabok, kung gayo'y magkakaroon siya
ng pagasa. 30Ibigay niya ang kaniyang pisngi sa sumasakit sa
kaniya; mapuspos siya ng kadustaan. 31Sapagka't ang Panginoon ay
hindi magtatakuwil magpakailan man. 32Sapagka't bagaman siya'y
nagpapapanglaw, gayon ma'y magpapakita siya ng habag ayon sa kasaganaan ng
kaniyang mga kaawaan. 33Sapagka't siya'y hindi kusang
dumadalamhati, o nagpapapanglaw man sa mga anak ng mga tao. (AB)
Kaya pinahihintulutan ng Panginoon ang paghihirap sa mga kabataan para
umunlad ang katangian. Gayon din ito ang nagpapaunlad ng katangian ng mga
hinirang. Ang pagdadala ng pananakit at paghihirap ay nagpapaunlad ng
katangian; ngunit ang labis ay nakakasira nito. Ang Diyos ay mamamagitan
upang iangat ang mga nagdurusa, habang ang ating bahagi ay ang magpatawad.
Lubhang nakakabigo at mahirap na patuloy na magpatawad sa isang taong
patuloy na nakakasakit sa atin, lalo na kung ang parehong gawain ang
inuulit-ulit. Ang ilang mga tao ay hindi kailanman natututo sa kanilang mga
pagkakamali, at sa katunayan pinipili nila ang kanilang mga gawain anuman
ang mga kahihinatnan. Gayunpaman, walang hangganan ang pagpapatawad ng Diyos
– at dapat na ganoon din tayo.
Magiging masalimuot tayo kung hindi tayo makapagpatawad, ngunit hindi natin
maiipon ang kapaitan at maitatago ito. Ang mapait na buto ay nagbubunga ng
mapait na bunga at sa bandang huli ay magdurusa ang ating kalooban. Ang
isang masalimuot na tao ay nagiging balisa, tensyonado, madamdamin at
madaling masaktan. Pinili nilang huwag makalimot. Napansin ng mga eksperto
na ang mga taong may problema sa emosyon ay kadalasang may di-mapagpatawad
na espiritu. Ito ay nagiging maliwanag kapag tayo ay nagsasalita nang hindi
maganda tungkol sa mga tao at nagtataglay ng masamang kalooban sa ating mga
puso. Kung pinanghahawakan natin ang negatibong damdaming ito maaari itong
magpalabo sa ating pananaw.
Hebreo 12:15
Pag-ingatan ninyong huwag
tumalikod ang sinuman sa inyo sa pag-ibig ng Diyos. Huwag kayong magtanim ng
sama ng loob na dahil dito'y napapasamâ ang iba. (MBB)
Kapag nasaktan hindi tayo dapat gumanti.
Kawikaan 15:1 Ang
malumanay na sagot, nakapapawi ng galit, ngunit sa tugong marahas, poot ay
hindi mawawaglit. (MBB)
Kawikaan 16:32
Higit na mabuti ang tiyaga
kaysa kapangyarihan, at ang pagsupil sa sarili kaysa pagsakop sa mga bayan.
(MBB)
Kawikaan 19:11
Ang kahinahunan ay
nagpapakilala ng katalinuhan, ang pagpapatawad sa masamang ginawa sa kanya
ay kanyang karangalan. (MBB)
Mateo 7:1-4
“Huwag kayong humatol, nang
kayo'y di hatulan. 2Sapagkat hahatulan kayo ng Diyos ayon sa
paghatol ninyo sa iba, at susukatin kayo ayon sa panukat na ginagamit ninyo
sa iba. 3Bakit mo pinapansin ang puwing sa mata ng iyong kapatid
ngunit hindi mo pinapansin ang trosong nasa iyong mata? 4Paano
mong masasabi sa iyong kapatid, ‘Halika't aalisin ko ang puwing mo,’ gayong
troso ang nasa mata mo? (MBB)
Lucas 6:37
“Huwag kayong humatol at hindi kayo hahatulan. Huwag kayong magparusa
at hindi kayo parurusahan. Magpatawad kayo at kayo'y patatawarin. (MBB)
Dapat din nating iwasan ang makasakit ang iba sa una pa lang.
Roma 14:21
Mabuti ang huwag nang kumain ng karne o uminom ng alak o gumawa
ng anumang magiging sanhi ng pagkakasala ng iyong kapatid. (MBB)
1Corinto 8:9
Ngunit mag-ingat kayo, baka ang
paggamit ninyo ng kalayaang kumain ng anumang pagkain ay maging sanhi ng
pagkakasala ng mahihina sa kanyang paniniwala. (MBB)
Mahalagang magkaroon ng tamang pananaw at hayaan ang maliliit na bagay na
lumipas. Hindi dapat tayo mabilis manghusga.
1Corinto 10:32
Huwag kayong maging sanhi ng
pagkakasala ninuman, ng mga Judio, ng mga Hentil, o ng mga kaanib sa iglesya
ng Diyos, (MBB)
Ang pagkakasala ay maaaring magdulot sa mahihina upang magkamali sa kanilang
pagbabalik-loob. Kung tayo ang nakasakit kailangan nating tanggapin ang
pagkakamali at magsisi. Sa halip na manising iba, dapat tayong managot sa
maling gawain at subukang ayusin ang pinsalang nagawa. Sa madaling salita,
kailangan nating humingi ng tawad at subukang makipagkasundo sa ating
kapatid kung maaari.
Pinatawad ni Esau si Jacob.
Genesis 33:4
Siya'y patakbong sinalubong ni Esau, niyakap nang mahigpit at
hinagkan. Nag-iyakan ang magkapatid. (MBB)
Ang halimbawang ito ay tungkol sa magkapatid na naging pinuno ng mga tribo
ngunit naging mga kaaway sa dahil sa kasakiman. Ito ay isa pang halimbawa ng
inggit sa magkapatid na gayunpaman ay ginamit ng Diyos.
Pinatawad ni Jose ang kanyang mga kapatid.
Genesis 45:5, 15
Ngunit huwag na ninyong ikalungkot ang nangyari. Huwag ninyong sisihin ang
inyong sarili sa ginawa ninyo sa akin. Ang Diyos ang nagpadala sa akin dito
upang iligtas ang maraming buhay… 15Patuloy siyang umiiyak habang
isa-isang hinahagkan ang ibang kapatid.
(MBB)
Gayundin, sa Genesis 50 makikita natin na isinasagawa ng Diyos ang Kanyang
mga layunin sa pamamagitan ni Jose.
Genesis 50:19-21 At sinabi ni
Jose sa kanila, Huwag kayong matakot, sapagka't nasa kalagayan ba ako ng
Dios? 20At tungkol sa inyo ay inyong ipinalagay na kasamaan laban
sa akin; nguni't ipinalagay ng Dios na kabutihan upang mangyari ang gaya sa
araw na ito, na iligtas ang buhay ng maraming tao. 21Kaya nga
huwag kayong matakot: aking pakakanin kayo at ang inyong mga bata.
At kaniyang inaliw sila at kaniyang pinagsalitaan sila na may kagandahang
loob. (AB)
Ang Diyos ay naglalabas ng kabutihan mula sa kapighatian. Ang kasamaan ay
pinahihintulutan para sa higit na kabutihan, ngunit hindi natin laging
nakikita ang kabutihan.
Nagkasala sina Aaron at Miriam.
Sila ay nagdalamhati, at sa
pagsisisi ay pinatawad ng Diyos sa pamamagitan ni Moises.
Mga
Bilang 12:11-13 Sinabi niya kay
Moises, “Kapatid ko, huwag mo sana kaming parusahan dahil sa aming
kamangmangan at kasamaan. 12Huwag mong pabayaang matulad siya sa
isang buháy na patay, parang ipinanganak na nabubulok ang kalahati ng
katawan.” 13Kaya, nakiusap si Moises kay Yahweh, “O Diyos,
pagalingin po sana ninyo si Miriam!” (MBB)
Pinatawad ni David si Saul. Pinatawad niya ito dahil siya ay pinahiran ng
Panginoon. Gayon din ang mga hinirang. Iginagalang natin ang isa't isa sa
pamamagitan ng Banal na Espiritu, sapagkat iyon ang ating pagpapahid.
1Samuel 24:10-12 Narito,
nakita ngayon ng iyong mga mata kung paanong ibinigay ka ngayon ng Panginoon
sa aking kamay sa yungib: at sinabi sa akin ng iba na patayin kita: nguni't
hindi kita inano; at aking sinabi, Hindi ko iuunat ang aking kamay laban sa
aking panginoon; sapagka't siya ang pinahiran ng langis ng Panginoon.
11Bukod dito'y iyong tingnan, ama ko, oo, tingnan mo ang laylayan ng
iyong balabal sa aking kamay: sapagka't sa pagputol ko ng laylayan ng iyong
balabal ay hindi kita pinatay, talastasin mo at tingnan mo na wala kahit
kasamaan o pagsalangsang man sa aking kamay, at hindi ako nagkasala laban sa
iyo, bagaman iyong pinag-uusig ang aking kaluluwa upang kunin.
12Hatulan
tayo ng Panginoon, at ipanghiganti ako ng Panginoon sa iyo: nguni't ikaw ay
hindi ko pagbubuhatan ng kamay. (AB)
Walang sinuman ang maaaring mag-unat ng kanyang kamay laban sa pinahiran ng
Panginoon at mawawalan ng sala (1Sam. 26:9). Ililigtas ng Panginoon ang
matuwid sa kanilang kamay.
1Samuel 26:23
At gagantihin ng Panginoon ang
bawa't tao sa kaniyang katuwiran at sa kaniyang pagtatapat: sapagka't
ibinigay ka ng Panginoon sa aking kamay ngayon, at hindi ko iniunat ang
aking kamay laban sa pinahiran ng langis ng Panginoon.
(AB)
Pinatawad ni Solomon si Adonias sa kanyang mga kasalanan.
1Mga Hari 1:53
Kaya't pinapuntahan siya ni Haring Solomon at ipinakuha sa altar.
Paglapit ni Adonias, nagpatirapa ito sa harapan ni Haring Solomon. Sinabi
naman sa kanya ni Solomon, “Umuwi ka na sa inyo.” (MBB)
Si Jesus ay patuloy na nagpapatawad sa kanyang mga kaaway.
Lucas 23:34 At sinabi ni
Jesus, Ama, patawarin mo sila; sapagka't hindi nila nalalaman ang kanilang
ginagawa. At sa pagbabahabahagi nila ng kaniyang mga suot ay kanilang
pinagsapalaranan. (AB)
Kahit ang paglapastangan sa kanyang pangalan ay mapapatawad.
Mateo 12:32 Sinumang
magsalita laban sa Anak ng Tao ay patatawarin, (MBB)
Ito ay hindi nangangahulugan na hindi niya sila haharapin para sa kapayapaan
at kaunlaran ng mundo. Karamihan sa mga bansang nakikipagdigma ay ibababa at
pupuksain ng kanilang sariling masasamang, hindi mapagpatawad na ugali.
Ang kapatawaran ng mga pinuno at mga tao ay nakukuha sa pamamagitan ng mga
propeta at mga saserdote sa panalangin.
Si
Jeroboam ay naibalik sa pamamagitan ng pamamagitan ng mga propeta.
1Mga Hari 13:6
Nakiusap ang hari sa lingkod ng
Diyos, “Ipanalangin mo ako sa Diyos mong si Yahweh at hilingin mong magbalik
sa dati ang aking kamay.” Nanalangin nga ang lingkod ng Diyos kay Yahweh, at
gumaling ang kamay ng hari.
(MBB)
Iniugnay ni Pablo ang pagpapatawad sa mga kapatid sa pangalan ni Jesucristo.
Kaya ang mga hinirang ay binigyan ni Cristo ng kakayahang magpatawad sa
pamamagitan ng Iglesia. Sa gayon ang pagpapatawad ng mga hinirang ay
pangkalahatan sa Iglesia, o nakatali sa Iglesia.
2Corinto 2:10
Ang sinumang pinatawad ninyo ay pinatawad ko na rin. Ang pinatawad
ko, kung mayroon man akong dapat patawarin, ay pinatawad ko na sa harapan ni
Cristo alang-alang sa inyo, (MBB)
Kinakailangan nating patawarin ang ating mga kaaway
Ang pagpapatawad sa mga kaaway ay hindi lamang isang prosesong ng pag-iisip.
Ang gawain ay kasama ng tunay na panalangin at pag-aayuno at ang mga pisikal
na aspeto ng paggawa ng mabuti sa kanila. Ang mga Utos at ang Kautusan ay
pantay na nalalapat sa kanila.
Exodo 23:4-5
“Kung makita
ninyong nakawala ang baka o asno ng inyong kaaway, hulihin ninyo ito at
dalhin sa may-ari. 5Kapag nakita ninyong nakabuwal ang asno ng
inyong kaaway dahil sa bigat ng dala, tulungan ninyo ang may-ari upang
ibangon ang hayop. (MBB)
Kawikaan 24:17
Huwag mong ikagalak ang pagbagsak ng iyong kaaway ni ang kanyang
kapahamakan. (MBB)
Kawikaan 24:19
Huwag kang
maiinggit sa mga gumagawa ng masama ni tutulad sa kanilang mga gawa. (MBB)
Kawikaan 25:21-22
Kapag nagugutom ang iyong kaaway, pakainin mo at painumin kung siya'y
nauuhaw. 22Sa gayo'y mailalagay mo siya sa kahihiyan at tatanggap
ka pa ng gantimpala mula kay Yahweh. (MBB)
Mateo 5:39-48
Datapuwa't sinasabi
ko sa inyo, Huwag kayong makilaban sa masamang tao: kundi sa sinomang sa
iyo'y sumampal sa kanan mong pisngi, iharap mo naman sa kaniya ang kabila.
40At sa magibig na ikaw ay ipagsakdal, at kunin sa iyo ang iyong
tunika, ay iwan mo rin naman sa kaniya ang iyong balabal. 41At sa
sinomang pipilit sa iyo na ikaw ay lumakad ng isang milya, ay lumakad ka ng
dalawang milya na kasama niya. 42Bigyan mo ang sa iyo'y
humihingi, at huwag mong talikdan ang sa iyo'y nangungutang. 43Narinig
ninyong sinabi, Iibigin mo ang iyong kapuwa, at kapopootan mo ang iyong
kaaway: 44Datapuwa't sinasabi ko sa inyo, Ibigin ninyo ang inyong
mga kaaway, at idalangin ninyo ang sa inyo'y nagsisiusig; 45Upang
kayo'y maging mga anak ng inyong Ama na nasa langit: sapagka't pinasisikat
niya ang kaniyang araw sa masasama at sa mabubuti, at nagpapaulan sa mga
ganap at sa mga hindi ganap. 46Sapagka't kung kayo'y iibig sa
nangagsisiibig lamang sa inyo, ano ang ganti na inyong kakamtin? hindi baga
gayon din ang ginagawa ng mga maniningil ng buwis? 47At kung ang
mga kapatid lamang ninyo ang inyong babatiin, ano ang kalabisan ng inyong
ginagawa? hindi baga gayon din ang ginagawa ng mga Gentil? 48Kayo
nga'y mangagpakasakdal, na gaya ng inyong Ama sa kalangitan na sakdal. (AB)
Ang pagbabayad-pinsala sa mga gumamit sa atin o may reklamo laban sa atin ay
dapat gawin sa mas mataas na antas kaysa sa hinihingi. Tayo ay dapat
magbalik nang higit pa sa hinihingi, at gumawa nang mas mahusay kaysa sa
inaasahan.
Lucas 6:27-36
“Subalit sinasabi ko sa inyong mga nakikinig sa akin: Mahalin ninyo
ang inyong mga kaaway at gawan ng mabuti ang mga napopoot sa inyo. 28Pagpalain
ninyo ang sumusumpa sa inyo at ipanalangin ang mga nang-aapi sa inyo.
29Kapag sinampal ka sa isang pisngi, iharap mo rin ang kabila. Kapag
inagaw ang iyong balabal, huwag mong ipagkait ang iyong damit. 30Bigyan
mo ang bawat humihingi sa iyo; at kung may kumuha ng iyong ari-arian, huwag
mo nang bawiin pa ang mga iyon.
31Gawin ninyo sa inyong kapwa
ang nais ninyong gawin nila sa inyo. 32“Kung ang nagmamahal
lamang sa inyo ang inyong mamahalin, anong pagpapala ang nararapat sa inyo?
Ang mga makasalanan man ay nagmamahal din sa mga nagmamahal sa kanila.
33Kung ang mga gumagawa lamang ng mabuti sa inyo ang gagawan ninyo ng
mabuti, anong pagpapala ang nararapat sa inyo?
Kahit ang masasamang tao ay
gumagawa rin niyan! 34At kung ang makakabayad lamang ang inyong
pauutangin, anong pagpapala ang nararapat sa inyo?
Kahit ang masasamang tao ay nagpapautang din sa kapwa nila masama, sa
pag-asang sila'y mababayaran.
35Sa halip, mahalin ninyo ang
inyong mga kaaway at gumawa kayo ng mabuti sa kanila. Magpahiram kayo na
hindi umaasa ng anumang kabayaran. Sa gayon, malaking gantimpala ang
tatamuhin ninyo, at kayo'y magiging mga anak ng Kataas-taasang Diyos.
Sapagkat siya'y mabuti kahit sa masasama at sa mga hindi marunong
magpasalamat.
36Maging mahabagin kayo tulad
ng inyong Ama na mahabagin.” (MBB)
Lucas 17:3-4
Kaya't mag-ingat kayo! “Kung
magkasala sa iyo ang kapatid mo, pagsabihan mo; at kung siya'y magsisi,
patawarin mo. 4Kung pitong ulit siyang magkasala sa iyo sa
maghapon, at pitong ulit ding lumapit sa iyo at sabihin niyang, ‘Nagsisisi
ako,’ dapat mo siyang patawarin.” (MBB)
1Corinto 4:12-13
Nagpapakahirap kami at nagbabanat ng buto para kumita ng ikabubuhay.
Idinadalangin namin ang mga lumalait sa amin; kapag kami'y inuusig,
nagtitiis kami. 13Kapag kami'y sinisiraan, mahinahon kaming
sumasagot. Hanggang ngayon, kami'y parang maruming basahan, pinakahamak sa
lahat ng tao sa mundo. (MBB).
Ang konsepto ng pagpapatawad at paglimot ay binanggit sa aklat na
Forgiving Our Parents, Forgiving
Ourselves ni Drs David Stoop at James Masteller.
We have heard it
said many times that we should ‘forgive and forget’, but it is not as simple
as that. We need to remember in order to deal with the hurt and forgive the
offending party. Then we can put it aside and get on with our lives.
Hopefully we can learn from the past and not repeat the same mistakes. Major
hurts are with us for life, but they need not occupy our every waking
moment. Put into perspective, we can learn to live with them.
We can never change
what has happened to us in the past. But we can change the way we respond to
it in the here and now. That is the point of remembering: we remember so
that we can accept and forgive. “Forgetting” is not the answer. It’s just
another dead-end street. We feel
regret over what happened, and we wish it hadn’t happened. But it did. Now
we can accept it and let go (Servant Publications,
Ann Arbor, Michigan, 1991, p. 204).
Ang Diyos ay kayang magpatawad at makalimot (Jer. 31:34; Awit 103:12) ngunit
ang Bibliya ay hindi nag-uutos sa atin na makalimot. Ang Diyos ay sakdal at
hindi nagkakamali. Siya ang matalino sa lahat at nakakaalam sa lahat kaya
wala siyang matutunan sa atin. Alam na niya ang bawat iniisip natin.
Jeremias 31:34
Hindi na nila kailangang turuan
ang isa't isa at sabihing, ‘Kilalanin mo si Yahweh’; sapagkat ako'y
makikilala nilang lahat, mula sa pinakaaba hanggang sa pinakadakila,
sapagkat patatawarin ko sila sa kanilang kasalanan at kalilimutan ko na ang
kanilang kasamaan.” (MBB)
Awit 103:12
Kung gaano kalayo ang silangan
sa kanluran, gayon din niya inalis sa atin ang ating mga kasalanan. (MBB)
Ang kasalukuyang mga problema sa pag-uugali ng isang tao ay maaaring resulta
ng sapilitang pagkalimot lamang ng mga nakaraang hinanakit. Palagi itong
nandoon kahit na sinasadya ng isang tao na huwag maalala ang mga ito.
Gayunpaman, lahat tayo ay kailangang harapin ang mga nakaraang suliranin,
bagamat hindi tayo pinahihitulutang harapin ang mga nakaraang suliranin ng
iba. Sa anumang pagkakataon ay hindi natin dapat ituro ang mga nakikitang
kahinaan sa iba bilang dahilan para itaas ating sarili. Kung ang Diyos ay
nagpatawad, sino tayo para manghusga? Dapat din nating iwasan ang ugaling
naninisi o nang-aakusa ng iba.
Kapag nasaktan tayo gusto nating sisihin ang iba. Habang lalo tayong
naninisi o nang-aakusa, lalo tayong nagiging masalimuot at namimighati.
Blaming is shifting
onto others the responsibility that should be ours, or using the fact of
others’ guilt to excuse ourselves from having to respond in healthy ways to
what was done to us.
(Stoop & Masteller,
op. cit., p. 253.)
Kung hindi tayo pipili ng tama sa buhay, ito ay sarili nating kagagawan.
Kailangan nating ipahayag ang ating nararamdaman, lalo na ang ating galit
dahil ang galit ay isang mapanirang damdamin. Ang galit ay isang normal na
tugon ng tao sa pananakit, ngunit ang nagsusumikap lagpasan ito ay isang
mahalagang bahagi ng pagpapatawad. Lahat tayo ay nakararanas ng galit ngunit
hindi tayo laging nagpapakita at umaamin na tayo “ay galit”. Ito ay
karaniwang tinatago bilang "pagiging masama ang loob". Ang galit ay maaaring
maging mabuti o masama. Ang galit ay masama kapag tayo ay “padalus-dalos” sa
kaunting pang-aasar lamang. Inilalayo tayo nito sa mga mahal natin. Tingnan
ang aralin na
Galit (No. 61).
Kapag pinalaya natin ang ibang tao mula sa kanilang utang, pinapalaya din
natin ang ating sarili mula sa mga epekto ng pagkakasala.
Ang Diyos ang tunay na nagpapatawad. Ang awa na ipinaabot Niya sa atin sa
pagsisisi ay maipapasa natin sa iba.
Hindi bababa sa
dalawang tao para magkaroon ng hindi pagkakaunawaan. Kapag tayo ay
nagpatawad ay iiwan natin ang ating panig ng alitan at tayo ay malaya. Ang
isang partido ay hindi maaaring "makipadigma" nang mag-isa. Siyempre, ang
pinakamainam kalalabasan ng anumang hindi pagkakaunawaan ay pagkakasundo,
ngunit hindi ito laging posible.
Kaya ang pagpapatawad ay may kinalaman sa Diyos, sa ibang tao at sa ating
sarili. Kailangan muna nating harapin ang ating mga sarili at ang ating
kaugnayan sa Diyos, upang maharap natin ang ibang tao. Kung dadaan tayo sa
buhay na nagtatanim ng poot, sama ng loob, pait at galit, wala tayong lugar
sa Diyos. Hindi natin naipapakita ang pagmamahal, maawain at mapagpatawad na
katangian ng ating Amang nasa Langit. Ang ating espirituwal na pag-unlad ay
titigil.
Ang Talinghaga ng Alibughang Anak sa Lucas 15:11-32 ay isang magandang
halimbawa ng pagsisisi, pagpapatawad at pakikipagkasundo lahat sa iisang
aralin. Umuwi ang bunsong anak sa kanyang ama matapos sayangin ang kanyang
mana at aminin ang kanyang pagkakamali. Pagkatapos ay humingi siya ng tawad
sa kanyang ama at nagyakapan ang ama at anak, na nagpapahiwatig ng kanilang
pagkakasundo. Ngunit nakatatandang kapatid ay hindi gaanong mapagpatawad.
Nagalit siya sa kanyang ama sa madaling pagpapatawad sa anak at hindi
nakibahagi sa pagdiriwang ng pagbabalik ng kanyang kapatid. Kaya, sa isang
banda ay may kagalakan at pagdiriwang para sa nagpapatawad, ngunit sa
kabilang banda, kapaitan at pagkahiwalay para sa hindi nagpapatawad. Ang
talinghaga ng alibughang anak ay ibinigay para sa pagkakasundo ng mundo at
ang makalangit na Hukbo sa Diyos – lahat ng ito (cf. ang araling
Nawalang Tupa at ang
Alibughang Anak (No. 199)).
Forgiveness breaks
the cycle. It does not settle all questions of blame and justice and
fairness; to the contrary, often it evades those questions. But it does
allow relationships to start over. In that way, said Solzhenitsyn, we differ
from all animals. It is not our capacity to think that makes us different,
but our capacity to repent, and to forgive
(Philip Yancey, An
Unnatural Act,
Christianity Today, 8 April, 1991, p. 37).
Kaya, dapat nating tandaan na, Ang
magkamali ay tao; ang magpatawad ay banal. Ang pinakamahirap ay ang
patawarin ang sarili para sa kasalanan. Kapag ang isang kasalanan o
pagkakasala ay hinarap sa pagsisisi, ang Diyos ay nagpapatawad. Dapat nating
tanggapin ang pagpapatawad na ito at maghilom. Ang aral ay para hindi na
ulitin upang maiwasan ang patuloy na pagkakasala.
May mga limang yugto sa siklo ng pagsisisi. Ang mga yugtong ito ay maaaring
itakda bilang isang talahanayan na maaaring magsilbing isang
kapaki-pakinabang na gabay sa mga suliranin sa haharapin.
Mga Gawa sa Pagpapatawad
Pag-isipan: Ito ba ay isang paglabag sa Kautusan ng Diyos, o ito ba ay atin
o kanilang pagmamataas, o isang ugat ng kapaitan? Nangyari na ba to dati?
Hakbang 1. Lumapit sa
Diyos at panalangin para sa patnubay.
Hakbang 2. Magpasya na huwag pansinin o magpasya na kumilos.
Kung hindi natin papansinin, kung gayon ay magpatawad at kalimutan. Tapusin
ang usapin.
Yugto 2: Magtatag ng indibidwal
na responsibilidad
Hakbang 1. Ano ang ginawa natin?
Ano kaya ang maari nating magawa? Ano ang dapat nating ginawa?
Hakbang 2. Ano ang ginawa ng
kabilang partido?
Ano kaya maari nilang magawa?
Ano ang dapat nilang ginawa?
Hakbang 1. Talakayin ang
parehong aspeto.
Hakbang 2. Ang kanilang
tugon:
Pumunta sa Yugto 5.
Magpatuloy sa Yugto 4.
Ang paglilitis ay ang proseso ng pag-aayos ng hindi pagkakaunawaan sa harap
ng awtoridad. May mga partikular na proseso at awtoridad na itinatag para sa
paglutas ng hindi pagkakaunawaan. Ang hindi pagkakaunawaan ay dapat lutasin
sa loob ng Iglesia.
Hakbang 1. Pumunta sa tao kasama ang mga saksi. Alamin ang problema sa
simula pa lang.
Hakbang 2. Kung wala pa ring pagpapasiya saka lamang magpatuloy sa
ministeryo at sa konseho ng Iglesia. Madalas na ang mga indibiduwal ay
pumupunta sa ministeryo bago pumunta sa kanilang kapatid.
Gayunpaman, ang
isang ministro ay sapat na para sa yugto ng saksi kung kinakailangan.
Hakbang 3. Ang kaso ay pinagdesisyunan ng konseho ng Iglesia at ang usapin
ay nalutas. Pumunta sa Yugto 5.
Hakbang 4. Kung ang suliranin ay hindi naayos ng konseho ng Iglesia at ang
usapin ay seryoso upang mangailangan ng solusyon. Malinaw si Paul na ito ay
ang huling paraan at ang Iglesia ay may pananagutan para sa pantay na
paglutas ng hindi pagkakaunawaan. Dapat tayong magpasya sa mga bagay sa
pagitan ng mga hinirang, dahil tayo ang hahatol sa mundo at mga anghel
(1Cor. 6:2-3). Kung ang Iglesia ay hindi kikilos at walang pagsisisi,
magpatuloy sa sibil na paglilitis, iyon ay, kung walang ibang pagpipilian at
talagang seryoso ang usapin.
Hakbang 1. Magkaisa sa paglutas ng suliranin.
Magpatuloy sa pag-ibig sa kapatid.
Hakbang 2. Ayusin ang suliranin:
Hakbang 3. Patuloy na
pangangalaga sa relasyon at pag-iingat laban sa karagdagang pagkakasala.
Kung ang pagkakasala ay paulit-ulit magsimula muli. Kung humihingi ng
kapatawaran, magpatawad muli at ipagpatuloy ang relasyon. Isaisip na lamang
ang pagkakasala kung ito ay paulit-ulit.
Ang tanging paghihiwalay sa pagkakasunud-sunod na ito ay ang paghinto sa
doktrina ni Cristo at muling pagbabalik sa doktrina ng Anticristo sa
pamamagitan ng pananaw ng Godhead, na naglalayong ihiwalay ang pagkabanal ni
Cristo mula sa kanyang pagkatao. Kinakailangan ng 2Juan 9 na ang nagkasala
ay hindi man lang batiin. Dapat ipakita ang ganap na pagsisisi.
q