Christian
Churches of God
No.
F065
Komentaryo sa Judas
(Edition
1.0 20200803-20200803)
Ang komentaryo ay upang ipaliwanag ang layunin ng sulat mula kay
Judas at ang layunin ng babala sa iglesia ng katiwalian ng
pananampalataya ng mga antinomian.
Christian Churches of God
E-mail:
secretary@ccg.org
(Copyright
©
2020 Wade Cox)
(Tr. 2023)
This paper may be freely copied and distributed
provided it is copied in total with no
alterations or deletions. The publisher’s name
and address and the copyright notice must be
included.
No charge may be levied on recipients of
distributed copies.
Brief quotations may be embodied in
critical articles and reviews without breaching
copyright.
This paper is available from the World Wide Web
page:
http://logon.org and
http://ccg.org
Komentaryo
sa Judas
[F065]
Panimula
Ang liham ni Judas ay
isinulat bilang isang babala sa mga banal ng katiwalian ng
pananampalataya sa pamamagitan ng mga impluwensyang Gnostic at
Antinomian na pinagbabala ni Pablo sa Galacia at Colosas (cf.
Maling pananampalataya sa Apostolikong Iglesia No. 089)
). Nagsimula rin itong lumipat
sa Roma at sa mga sistemang Antinomian doon lalo na mula sa
Binitarian na pagsamba kay Attis na tumagos sa iglesia at
sinisira ito mula sa Pangalawa at Ikatlong siglo. Sa pamamagitan
ng ikaapat na siglo na nagpapatuloy hanggang sa Ikalima, ang mga
pari ng diyos na si Attis ay nagrereklamo na ang mga Cristiano
sa Roma ay ninakaw ang lahat ng kanilang mga doktrina, na
talagang ginawa nila (cf.
Pinagmulan ng Pasko at Mahal na Araw (No. 235)
;
Binitarian at Trinitarian Maling representasyon ng Sinaunang
Teolohiya ng Panguluhang Diyos (No. 127B)
).
Ang mga tao ay naging mga imoral (vv.
4,7,16), mga taong mapag-imbot (vv. 11, 16) na tumatanggi sa
awtoridad (vv. 8, 11). Sila ay naging mapagbulong, mga madaingin
at
ang kanilang bibig ay nangagsasalita ng mga kapalaluan
(v. 16). Inilarawan niya ang panahon ng mga Huling Araw na
inilarawan ng mga apostol bilang mga makamundong tao na walang
taglay na espiritu (v. 19). Ang teksto ay may kinalaman sa mga
dibisyong ito ng Iglesia sa mga Huling Araw at tungkol sa mga
huling labanan sa iglesia na makita ang gawain ng mga Huling
Araw na mawasak at partikular na may kinalaman sa mga Misyon ng
Kautusan mula sa mga patriyarka hanggang kay Moises at sa mga
propeta. Susuriin pa natin ang aspetong ito. Sinabi niya na ang
kapahamakan ng mga apostata na erehe ay tiyak at sila ay
inihambing sa mga masuwayin na mga Israelita at mga imoral na
apostata ng Sodoma at Gomorrah at ang mga nahulog na anghel na
nakikita natin sa vv. 5-7, kung saan kinukutya din nila ang mga
awtoridad ng anghel. Tiyak na kanilang mararanasan ang paghatol
ng Diyos at sa katunayan ang Kanyang galit ang kanilang madarama
mismo (cf. Jas.3:1).
Hinihimok ng teksto ang Iglesia na “makipaglabang
masikap dahil sa pananampalataya na ibinigay na minsan at
magpakailan man sa mga banal” (v. 3).
Itinatag nito na mayroong isang "
pananampalataya na ibinigay na minsan at magpakailan man sa mga
banal " na naglalaman ng katawan ng
kautusan na pinahina ng mga huling erehe na ito na maling
ginagamit ang Biyaya ng Diyos laban sa Kautusan na nagpapakilala
ng imoralidad. Mula sa distansiyang halos 2000 taon ay makikita
natin na ang Antinomianismo at ang mga Kulto ng Araw at Misteryo
at maling pananampalataya ang sumira sa pananampalataya at ito
ang pinakamasama sa mga Huling Araw na ito.
May-akda
Ang teksto ay isinulat ni Jude ben Josef na
kapatid ng Cristo.
Sinabi niya sa v. 1 siya ay alipin ni Cristo, na siya rin.
Sinabi niya na siya ay kapatid ni Santiago, na kapatid din ni
Cristo. Hindi siya ang apostol na si Judas na binanggit sa Lk.
6:16; Jn. 14:22; Gawa 1:13, na sinasabing anak ni Santiago.
Si Cristo ay aktuwal na
may apat na kapatid na lalaki na pinangalanan sa teksto ng
Bibliya at mga ilang kapatid na babae, tila hindi bababa sa
apat. Ang apat na magkakapatid ay
nakalista bilang Santiago ( Yakobos ) Jose ( Yoseph ), Simon at
Judas ( Yude o Judas ). Ang kanyang mga kapatid na babae ay
hindi pinangalanan ngunit tinutukoy bilang “Lahat na kasama
nila” (sa Nazaret) (Mat. 13:55; Mc. 6:3 at 1Cor. 9:5). Ang Judas
na pinangalanan ng huli ay ang Jude o Judah na tinutukoy dito.
Si Judas ay tinukoy ni Eusebius ( Eccl. Hist.III . 20 )
kung saan tinukoy niya ang ulat ni Hegesippus na nagsasaad na
ang mga apo ni Judas, bilang Pamilya ng Panginoon
(Desposyni) ay inilagay sa harap ni Domitian (r. 81-96 CE ,).
Ibinasura ni
Domitian ang usapin dahil sa pagiging simple ng kanilang
pamumuhay. Ang Pamilya ni Cristo ay halos nalipol sa utos ni
Sylvester, ang obispo ng Roma, kasunod ng kumperensya sa Roma
noong 318 CE na iniutos ni Constantine. Hiniling nila na ang mga
Kautusan ng Diyos ay ibalik at ang mga obispo na orihinal na
hawak ng Desposyni (ang Pamilya ni Cristo) ay ibalik sa kanila
(cf.
Ang Birheng Mariam at ang Pamilya ni Jesucristo (No. 232)
; at
Mga
Digmaang Unitarian/Trinitarian (No. 268)
).
Ang mga pag-atake kay
Judas at sa iba pang mga teksto ng BT ay inudyukan upang itago
ang mga kasuklam-suklam na gawaing ito at ang huling Mariolatry
ay mapapawi sa mga huling salungatan na tinutukoy ni Judas.
Istruktura
Ang pambungad mula sa vv.
Ang 1-3 ay nagbukas sa isang pagkakakilanlan sa manunulat at
isang apela sa Tinawag ng Diyos. Ang sanggunian ay walang
alinlangan na pagtukoy sa teksto ni Pablo sa Roma 8:29-30 na
nagpapakita ng mga pinili o hinirang ng tawag ng Diyos na
ibinigay kay Cristo at iniingatan para sa kanyang pagbabalik
para sa
Unang
Pagkabuhay na Mag-uli (No. 143A)
at
Predestinasyon (No. 296)
.
Ang pagpapala ng v. 2 ay
hindi gaanong nalalapat sa kanila ang Awa, Kapayapaan at
Pag-ibig ngunit ginagamit nila ito sa Pagkabuhay na Mag-uli
kapag sila ay bibigyan ng pakikilahok sa Milenyo at Paghuhukom
(1Cor. 6:3) (cf.
Ang Ikalawang Pagkabuhay na Mag-uli ng mga Patay at ang
Paghuhukom sa Dakilang Puting Trono (No. 143B) at
Paghatol sa mga Demonyo (No. 080)).
Ang bersikulo 3 ay binabalangkas ang layunin
ng liham na humihimok sa mga kapatid na ipaglaban ang
pananampalataya na minsang naibigay sa mga banal na sasailalim
sa patuloy na pag-atake sa loob ng mga panahon na makikita natin
hanggang sa mga Huling Araw. Tinutukoy ng bersikulo 4 ang kaaway
na nasa gitna natin.
Ibinabalik tayo ng bersikulo 5 sa simula ng
Israel na siyang pamana ng Mesiyas (Deut. 32:8). Si Cristo ang
nilalang na nagbigay ng Kautusan ng Diyos at ng
Plano ng Kaligtasan (No. 001A) sa Israel sa ilalim ni
Moises (Mga Gawa 7:30-43; 1Cor. 10:4). Kaya ang Kautusan ng
Diyos na ibinigay kay Moises at Israel ang paksa ng pag-atake.
Ang mga hindi naniwala sa sinabi sa kanila ay nawasak gaya ng sa
mga Huling Araw ng mga kapanahunan ng Iglesia at ng mga sumisira
sa Iglesia sa pamamagitan ng Antinomianismo.
Gayundin ang teksto ay pinalawak upang isama
ang mga demonyo na ilalagay sa Tartaros hanggang sa sila ay
palayain sa katapusan ng Milenyo at pagkatapos ay ilalagay sa
ilalim ng Paghuhukom kasama ang kanilang mga espiritu na bumubuo
sa Lawa ng Apoy.
Pansinin din dito sa v. 9 tinutukoy niya ang
pagtatalo ni Michael at ni Satanas tungkol sa katawan ni Moises
kung saan hindi nangahas si Michael na magpahayag ng mapanlait
na paghatol kay Satanas ngunit umapela sa Panginoon na sawayin
siya. Ipinagpatuloy niya ang paghahambing sa mga tiwaling taong
ito na tumalikod sa mga kautusan ng Diyos at mga imoral na tao
na lumalapastangan sa hindi nila naiintindihan at ginagawa ang
kanilang ginagawa parang mga hayop at nawasak sa pamamagitan ng
kanilang pag-uugali. Gayon din ang Sodoma at Gomorra at ang mga
lungsod sa kapatagan ay nawasak sa pamamagitan ng apoy mula sa
langit, gayon din sila mawawasak. Mula sa v. 11ss. makikita
natin na ang antinomianismo ni Cain mula sa simula ay nakita ang
simula ng kamatayan at dinala hanggang sa kamalian ni Balaam na
hinihikayat ang Israel na magkasala sa pamamagitan ng paglabag
sa kautusan at sa gayon ay ihiwalay ang Israel mula sa Diyos
tulad din ng paghihimagsik ni Korah, na nakita silang pinatay
dahil sa kanilang paghihimagsik sa ilalim ng
Kautusan ng Diyos (L1). Ang kanilang mga kasalanan ay
dinudungisan din ang Kapistahan ng Paskuwa mula sa Hapunan ng
Panginoon patuloy kung saan dinudungisan nila at bigong
ipagdiwang ang Paskuwa sa kung paano ito dapat ganapin sa labas
ng kanilang mga pintuan sa buong walong araw. Yaong mga
nagtuturo sa gayon ay mawawasak (cf. din Deut. 16:5-8).
Sa bersikulo 14 ay bumalik siya kay Enoch na
sumaksi laban sa mga Demonyo at iyon ay hindi nagkataon lamang
habang dinadala niya ang istraktura hanggang sa mga Huling Araw
at ang pagkakakulong sa Nangahulog na Hukbo ng Hukbong Langit
kasama ng Mesiyas sa Unang Pagkabuhay na Mag-uli.
Ito ang layunin ng mensahe na kinukuha
Ang
Transpigurasyon (No. 096E) ng Marcos kab. 9 at
ipinapaliwanag ang posisyon at kaugnayan ni Enoc na kukunin ang
kanyang lugar kasama ni Elias sa mga Huling Araw bilang mga
Saksi ng Apoc. 11:3ss. Pansinin na ang kuwento ay nagpapaliwanag
ng wakas at ang kaparusahan ng mga antinomian na erehe para sa
kanilang imoralidad. Ang tekstong ito ay isang napakahalaga at
nauugnay na babala sa mga henerasyon ng mga iglesia sa
hinaharap. Sa Unang Pagkabuhay na Mag-uli si Moises at ang mga
patriyarka, mga propeta at mga banal ay mabubuhay na mag-uli at
ibabalik ang buong sistema para sa Milenyo. Walang Antinomian
ang papayagang mabuhay sa Milenyo.
Judas 1-25
1Si
Judas, na alipin ni Jesucristo, at kapatid ni Santiago, sa mga
tinawag, na minamahal sa Dios Ama, at iniingatang para kay
Jesucristo:
2Kaawaan
at kapayapaan at pagibig ang sa inyo nawa'y paramihin.
3Mga
minamahal, samantalang ako'y totoong nagsisikap ng pagsulat sa
inyo tungkol sa kaligtasan nating lahat, ay napilitan akong
sumulat sa inyo na inaaralan kayong makipaglabang masikap dahil
sa pananampalataya na ibinigay na minsan at magpakailan man sa
mga banal.
4Sapagka't
may ilang taong nagsipasok ng lihim, yaong mga itinalaga nang
una pa sa kahatulang ito, mga di banal, na pinalitan ng
kalibugan ang biyaya ng ating Dios, na itinatatuwa ang ating
iisang Guro at Panginoong si Jesucristo.
5Ninanasa
ko ngang ipaalaala sa inyo, bagama't nalalaman ninyong maigi ang
lahat ng mga bagay, na nang mailigtas ng Panginoon ang isang
bayan, sa lupain ng Egipto, ay nilipol niya pagkatapos yaong mga
hindi nagsisipanampalataya.
6At
ang mga anghel na hindi nangagingat ng kanilang sariling
pamunuan, kundi iniwan ang kanilang sariling tahanan, ay
iniingatan niya sa mga tanikalang walang hanggan sa paghuhukom
sa dakilang araw.
7Gayon
din ang Sodoma at Gomorra, at ang mga bayang nasa palibot ng mga
ito, na dahil sa pagpapakabuyo sa pakikiapid at sa pagsunod sa
ibang laman, ay inilagay na pinakahalimbawa, na sila'y nagbabata
ng parusang apoy na walang hanggan.
8Gayon
ma'y ang mga ito rin naman sa kanilang pagkagupiling ay
inihahawa ang laman, at hinahamak ang mga paghahari, at nilalait
ang mga puno.
9Datapuwa't
ang arkanghel Miguel, nang makipaglaban sa diablo, na
nakikipagtalo tungkol sa katawan ni Moises, ay hindi nangahas
gumamit laban sa kaniya ng isang hatol na may pagalipusta, kundi
sinabi, Sawayin ka nawa ng Panginoon.
10Datapuwa't
ang mga ito'y nangalipusta sa anomang bagay na hindi nila
nalalaman: at sa mga bagay na talagang kanilang nauunawa, ay
nangagpapakasira na gaya ng mga kinapal na walang bait.
11Sa
aba nila! sapagka't sila'y nagsilakad sa daan ni Cain, at
nagsidaluhong na walang pagpipigil sa kamalian ni Balaam dahil
sa upa, at nangapahamak sa pagsalangsang ni Core.
12Ang
mga ito'y pawang mga batong natatago sa inyong piging ng
pagiibigan, kung sila'y nakikipagpiging sa inyo, mga pastor na
walang takot na nangagpapasabsab sa kanilang sarili; mga alapaap
na walang tubig, na tinatangay ng mga hangin; mga punong kahoy
sa taginaw na walang bunga, na makalawang namatay, na binunot
pati ugat;
13Mga
mabangis na alon sa dagat, na pinagbubula ang kanilang sariling
kahihiyan; mga bituing gala na siyang pinaglaanan ng pusikit ng
kadiliman magpakailan man.
14At
ang mga ito naman ang hinulaan ni Enoc, na ikapito sa bilang
mula kay Adam, na nagsabi, Narito, dumating ang Panginoon, na
kasama ang kaniyang mga laksalaksang banal,
15Upang
isagawa ang paghuhukom sa lahat, at upang sumbatan ang lahat ng
masasama sa lahat ng kanilang mga gawang masasama na kanilang
ginawang may kasamaan, at sa lahat ng mga bagay na mabibigat na
sinalita laban sa kaniya ng mga makasalanang masasama.
16Ang
mga ito'y mga mapagbulong, mga madaingin, na nangagsisilakad
ayon sa kanilang masasamang pita (at ang kanilang bibig ay
nangagsasalita ng mga kapalaluan), nangagpapakita ng galang sa
mga tao dahil sa pakikinabangin.
17Nguni't
kayo, mga minamahal, ay alalahanin ninyo ang mga salitang nang
una'y sinabi ng mga apostol ng ating Panginoong Jesucristo;
18Kung
paanong sinabi sa inyo, Magkakaroon ng mga manunuya sa huling
panahon, na magsisilakad ayon sa kanikanilang masasamang pita.
19Ang
mga ito ang nagsisigawa ng paghihiwalay, malalayaw, na walang
taglay na Espiritu.
20Nguni't
kayo, mga minamahal, papagtibayin ninyo ang inyong sarili sa
inyong lubhang banal na pananampalataya, na manalangin sa
Espiritu Santo,
21Na
magsipanatili kayo sa pagibig sa Dios, na inyong asahan ang awa
ng ating Panginoong Jesucristo sa ikabubuhay na walang hanggan.
22At
ang ibang nagaalinlangan ay inyong kahabagan;
23At
ang iba'y inyong iligtas, na agawin ninyo sa apoy; at ang iba'y
inyong kahabagan na may takot; na inyong kapootan pati ng damit
na nadungisan ng laman.
24Ngayon
doon sa makapagiingat sa inyo mula sa pagkatisod, at sa inyo'y
makapaghaharap na walang kapintasan na may malaking galak, sa
harapan ng kaniyang kaluwalhatian.
25Sa
iisang Dios na ating Tagapagligtas, sa pamamagitan ni Jesucristo
na ating Panginoon, ay sumakaniya nawa ang kaluwalhatian, ang
karangalan, ang paghahari, at ang kapangyarihan, sa kaunaunahang
panahon, at ngayon at magpakailan man. Siya nawa.
(TLAB)
Mula sa bersikulo 20 siya ay bumaling sa mga
hinirang upang itayo ang iglesia at ang kanilang mga sarili sa
pamamagitan ng Banal na Espiritu sa pagliligtas sa mga mahihina
sa pananampalataya na inihahanda sila para sa Pagkabuhay na
Mag-uli, na iniligtas sila mula sa Ikalawang Kamatayan sa Lawa
ng Apoy. Ang huling pagkakasunud-sunod na ito at ang Doxology ay
tumutukoy sa Diyos na ating tagapagligtas at kay Jesucristo na
ating Panginoon. Ito ay isang ganap na Unitarian na mensahe
upang gabayan ang iglesia laban sa idolatrosong kamalian ng
pagsamba kay Baal sa ilalim ni Attis, Adonis at Osirus at
Ashtoreth o Mahal na
Araw ng kulto ng Inang Diyosa. Ang teksto ay madalas na mali ang
pagintindi ng ilang mga Trinitarian upang suportahan ang
kanilang maling pananampalataya na kung saan ang tunay na
layunin nito ay ilantad at tanggihan ito.
q