Christian
Churches of God
No.
F026iv
Komentaryo sa Ezekiel
Bahagi 4
(Edition
1.0 20221227-20221227)
Komentaryo sa Kabanata 13-16.
Christian Churches of God
E-mail:
secretary@ccg.org
(Copyright
©
2022 Wade Cox)
(Tr. 2023)
This paper may be freely copied and distributed
provided it is copied in total with no
alterations or deletions. The publisher’s name
and address and the copyright notice must be
included.
No charge may be levied on recipients of
distributed copies.
Brief quotations may be embodied in
critical articles and reviews without breaching
copyright.
This paper is available from the World Wide Web
page:
http://logon.org and
http://ccg.org
Komentaryo sa Ezekiel
Bahagi 4
[F026iv]
Kabanata 13
1At ang salita ng Panginoon ay dumating sa akin, na nagsasabi, 2Anak
ng tao, manghula ka laban sa mga propeta ng Israel na
nanganghuhula, at sabihin mo sa kanila na nanganghuhula ng mula
sa kanilang sariling puso, Pakinggan ninyo ang salita ng
Panginoon: 3Ganito ang sabi ng Panginoong Dios, Sa
aba ng mga hangal na mga propeta, na nagsisisunod sa kanilang
sariling diwa, at walang nakitang anoman! 4Oh Israel,
ang iyong mga propeta ay naging parang mga zorra sa mga gibang
dako. 5Kayo'y hindi sumampa sa mga sira, o iginawa
man ninyo ng kuta ang sangbahayan ni Israel, upang siya'y
makatayo sa pakikipagbaka sa kaarawan ng Panginoon. 6Sila'y
nangakakita ng walang kabuluhan, at sinungaling na panghuhula,
na nagsasabi, Sabi ng Panginoon; at hindi sila sinugo ng
Panginoon; at kanilang pinaasa ang mga tao na ang salita ay
magiging totoo. 7Hindi baga kayo nakakita ng walang
kabuluhang pangitain, at hindi baga kayo nagsalita ng
kasinungalingang panghuhula, sa inyong pagsasabi, Sabi ng
Panginoon; yamang hindi ko sinalita? 8Kaya't ganito
ang sabi ng Panginoong Dios, Sapagka't kayo'y nangagsasalita ng
walang kabuluhan, at nangakakita ng mga kasinungalingan, kaya't,
narito, ako'y laban sa inyo, sabi ng Panginoong Dios. 9At
ang aking kamay ay magiging laban sa mga propeta na
nangakakakita ng walang kabuluhan, at nanganghuhula ng mga
kasinungalingan: sila'y hindi mapapasa kapulungan ng aking bayan,
o masusulat man sa pasulatan ng sangbahayan ni Israel, o sila
man ay magsisipasok sa lupain ng Israel; at inyong malalaman na
ako ang Panginoong Dios. 10Sapagka't, sa makatuwid
baga'y sapagka't kanilang hinikayat ang aking bayan, na
nangagsabi, Kapayapaan; at walang kapayapaan; at pagka ang isa
ay nagtatayo ng isang kuta, narito, kanilang tinatapalan ng
masamang argamasa: 11Sabihin mo sa kanila na
nangagtatapal ng masamang argamasa, na yao'y mababagsak:
magkakaroon ng bugso ng ulan; at kayo.
Oh malalaking granizo, ay babagsak; at isang unos
na hangin ay titibag niyaon. 12Narito, pagka ang kuta
ay nabagsak, hindi baga sasabihin sa inyo: Saan nandoon ang
tapal na inyong itinapal? 13Kaya't ganito ang sabi ng
Panginoong Dios, Akin ngang titibagin ng unos na hangin sa aking
kapusukan; at magkakaroon ng bugso ng ulan sa aking pagkagalit,
at malalaking mga granizo sa kapusukan upang tunawin. 14Gayon
ko ibabagsak ang kuta na inyong tinapalan ng masamang argamasa,
at aking ilalagpak sa lupa, na anopa't ang pinagsasaligan niyaon
ay malilitaw: at mababagsak, at kayo'y malilipol sa gitna niyaon;
at inyong malalaman na ako ang Panginoon. 15Ganito ko
wawakasan ang aking kapusukan sa kuta, at sa nangagtapal ng
masamang argamasa; at sasabihin ko sa iyo, Ang kuta ay wala na,
o ang nangagtatapal man; 16Sa makatuwid baga'y ang mga propeta
ng Israel, na nanganghuhula tungkol sa Jerusalem, at
nangakakakita ng pangitaing kapayapaan para sa bayan, at walang
kapayapaan, sabi ng Panginoong Dios. 17At ikaw, anak
ng tao, itingin mo ang iyong mukha laban sa mga anak na babae ng
iyong bayan, na nanganghuhula ng mula sa kanilang sariling puso;
at manghula ka laban sa kanila, 18At iyong sabihin,
ganito ang sabi ng Panginoong Dios, Sa aba ng mga babae na
nangananahi ng mga unan sa lahat ng siko, at nagsisigawa ng mga
lambong na ukol sa ulo ng iba't ibang sukat upang manghuli ng
mga kaluluwa! Hahanapin baga ninyo ang mga kaluluwa ng aking
bayan, at mangagliligtas na buhay ng mga kaluluwa sa ganang
inyong sarili? 19At inyong nilapastangan ako sa gitna
ng aking bayan dahil sa mga dakot na cebada, at dahil sa mga
putol ng tinapay, upang ipahamak ang mga kaluluwa na hindi
marapat mamatay, at upang iligtas na buhay ang mga kaluluwa na
hindi marapat mabuhay, sa pamamagitan ng inyong pagbubulaan sa
aking bayan na nakikinig sa mga kasinungalingan. 20Kaya't
ganito ang sabi ng Panginoong Dios, Narito, ako'y laban sa
inyong mga unan, na inyong ipinanghahanap ng mga kaluluwa, na
paliparin sila, at aking mga lalabnutin sa inyong mga kamay; at
aking pawawalan ang mga kaluluwa, sa makatuwid baga'y ang mga
kaluluwa na inyong hinahanap upang paliparin. 21Ang
inyo namang mga lambong ay aking lalabnutin, at ililigtas ko ang
aking bayan sa inyong kamay, at hindi na sila mangapapasa inyong
kamay na mahanap; at inyong malalaman na ako ang Panginoon.
22Sapagka't sa pamamagitan ng kasinungalingan ay inyong
pinighati ang puso ng matuwid, na hindi ko pinalungkot, at
inyong pinalakas ang kamay ng masama, upang huwag humiwalay sa
kaniyang masamang lakad, at maligtas na buhay; 23Kaya't
hindi na kayo mangakakakita ng walang kabuluhang pangitain o
manganghuhula man ng mga panghuhula: at aking ililigtas ang
aking bayan mula sa inyong kamay; at inyong malalaman na ako ang
Panginoon.
Layunin ng Kabanata 13
13:1-16 Mga sinungaling na propeta sa Israel
Dito ang isyu ay tungkol sa Israel at Juda na nababalot ng mga
sinungaling na propeta na nagtatago ng mga pangitain ng
Panginoong Diyos ng Israel o nagpapahayag ng panghuhula upang
makakuha ng pabor kahit wala silang natatanggap na mensahe ng
panghuhula, o itinatago ang kanilang nakikita. Tulad ng nasa
itaas sa Bahagi III inisip ng mga tao na ang mga propetikong
pangitain ay maaaring ligtas na balewalain (Os. 12:10; Jer.
14:14–15; 23:28–29). Gayundin ang pananaw na ang mga propesiyang
ito ay malayo pa ay ipinakita na mali gaya ng sa Jeremias (Jer.
5:12-13, 17:15). Ang kawalan ng anumang nilalayon na pamantayan
(Jer. 28:8-9) ay nagdulot ng patuloy na suliranin ng pagkilala
sa tunay na propeta (1Hari Kab. 22; Mik. 3:5; Is. 9:15; Jer.
Kab. 14-15) ihambing ang Kab. 13 kasama ang Jer. 29:9-32).
Sa: Panghuhula (Ex.
28:30: 1Sam. 28:6) ay halos walang papel na ginampanan maliban
sa Urim at Tummiim sa mga dakilang propeta ng Israel ngunit
karaniwan sa mga hindi Israelitang propeta at sa mga tagong
pagpapamahiin sa Israel. Itinuring ng Diyos ang mga mensahe ng
mga huwad na propeta bilang pagpapaputi sa isang pader na gawa
sa putik (cf Jer. Kab. 28-29) (12:5; 13:10-16). Ang problemang
ito ay dumami sa paglipas ng panahon at sa huli ay magreresulta
ito sa pagpatay sa Mesiyas sa kanyang Pagkakatawang-tao gaya ng
inihula ni Isaias at ng iba pang mahahalagang propeta. Ito ay
humantong sa pangwakas na pagkawasak ng pagkasaserdote sa Templo
at ng Templo mismo noong 70 CE (tingnan ang
Digmaan sa Roma at ang Pagbagsak ng Templo (No. 298))
at pagsapit ng 135 CE ang Juda ay ipapadala sa pagpapakalat at
dapat manatili sa ganoong paraan hanggang sa mga rehabilitasyon
sa ika-20 siglo (tingnan ang
Habakkuk (F035)
at
Haggai (F037)) at hanggang sa ika-21 Siglo at ang pagbabalik ng
Mesiyas sa
Araw
ng Panginoon at ang Huling Mga Araw (No. 192)
gaya ng binanggit sa teksto dito (tingnan din Ang mga propesiya
ni Ezekiel (kasama ang kay Daniel) tungkol sa
Pagbagsak ng Ehipto (No. 036) at sa
Mga
Digmaan sa Huling Mga Araw
(No. 036_2);
Amos (F030); Ang
Tanda
ni Jonas at ang Kasaysayan ng Muling Pagtatayo ng Templo (No.
013)
at
Pagkumpleto ng Tanda ni Jonas (No. 013B)).
Kahalagahan ng Kerubin
Nakita natin sa Bahagi III mula sa Kabanata 10 na nabuo mula sa
Kabanata 1 sa Bahagi I ang pagkakasunod-sunod ng mga Kerubin.
Ang pagtatatag ng Israel ay sinasagisag ng Unang Kerubin at ang
pagtatatag ng Kautusan ng Diyos sa ilalim ng Tabernakulo sa
Ilang. Ang Ikalawang Kerubin ay sa Templo sa ilalim ni Solomon
(#282C)
at ang mga Hari kung saan itinatag ang mga kautusan at Patotoo
sa ilalim ng mga propeta na kung saan marami sa kanila ay
pinatay ng tiwaling pagkasaserdote gaya ng mga Apostol ng
Iglesia
(#122C).
Ang mga kasalanan ng Israel sa ilalim ng Sanhedrin ay naging
sanhi ng ganap na pagkabihag ng Israel sa ilalim ng mga taga
Asiria noong 722 BCE sa hilaga ng Ilog Araxes. Ang mga
kasalanang ito ay nagpatuloy sa paglabag sa Kautusan at sa Tipan
(tingnan ang 8:16 and 11:1
(Bahagi III)
at ipinadala ng Diyos ang Juda sa pagkabihag sa mga taga
Babilonia, sa Babilonia, sa dalawang yugto. Marami ang lalong
naging tiwali, ngunit ang Juda ay naibalik sa Banal na Lupain at
Jerusalem sa pamamagitan ng mga utos ni Ciro, Dario II at
Artajerjes II (tingnan ang
# 013
sa itaas at
#250).
Ito ay upang magawa ang paglikha ng Ikaapat na Kerubin sa ilalim
ni Cristo at ng Iglesia mula 27 CE hanggang sa kasalukuyan sa
ilalim ng ordinasyon ng Pitumpu (Luc. 10:1,17 ) (tingnan ang
Pagtatatag ng Iglesia sa ilalim ng Pitumpu (No. 122D);
#122;
#070;
#283
at
Daniel
F027ix;
F066v).
Pinatay ng mga huwad na relihiyon ng mga Kulto ng Misteryo at ng
Araw ang mga Banal sa loob ng maraming siglo (F044vii).
Ang katiwalian ay nagpatuloy sa ilalim ng impluwensya ng mga
Demonyo at huwad na relihiyon hanggang sa mga Huling Araw sa
ilalim ng
Pagkumpleto ng Tanda ni Jonas (No. 013B).
Ang mga huwad na relihiyon ng mga Kulto ng Araw at Misteryo ay
pupuksain ng Mesiyas (##141E
at
141E_2)
na magpapanumbalik ng kautusan ng Diyos at papatay sa lahat ng
sumasalungat dito (#141F).
Ipinropesiya ni Ezekiel kung paano ito mangyayari sa mga Huling
Araw mula sa Bahagi V at kasunod nito. Tinatalakay din ni
Jeremias ang aspetong ito sa Jeremias 4:15-27 sa huling propeta
ng iglesia na tinutukoy din sa Juan 1:19ss. Ang huling yugto ng
mga Iglesia ng Diyos ay sinusundan ng mga Saksi ng Apoc. 11:3ss
(F066iii).
v. 9
Pasulatan
Ezra kab 2; Ex. 32:32-33.
13:17-23
Ang teksto ay hinahatulan ang mga babaing manggagaway sa Israel
at ang mga midyum na laging naroon sa Israel hanggang sa mga
araw na ito (vv. 18,20; 1Sam. 28:7-25). Ang pagkasaserdote sa
Templo ay nagbibigay ng kaunting pagkakataon sa mga kababaihan
maliban sa pagiging tunay na mga propeta (tingnan si Miriam, Ex.
15:20; Deborah Huk. 4:4; Hulda 2Hari 22:14). Ito ay mga
halimbawa mula sa Lumang Tipan na nakakalat. (ihambing Luc.
2:36; 1Cor. 14:34). Ang mga unan at mga lambong para sa lahat ng
uri (v. 18) ay mga proseso para itago ang mga kilos at kaisipan
upang hindi malaman at bilang mga agimat na nagbigay-daan sa
paglitaw ng mga kasuutan sa ulo ngayon na sa katunayan ay
idinisenyo upang limitahan ang paglapit sa Diyos/mga diyos pati
na rin mula sa pampublikong pagsisiyasat. Ang mga pagkilos na
ito para sa mga bagay-bagay na walang halaga ay nagdulot ng
pagkabigo sa katarungan, at sinasabi ng Diyos dito na kanyang
lilipulin ang mga gawain na ito sa buong Israel at ililigtas ang
mga tao mula sa kanilang mga kamay, na umaasa sa panahon ng
Pagbabalik ng Mesiyas.
Kabanata 14
1Nang
magkagayo'y lumapit sa akin ang ilan sa mga matanda sa Israel,
at nangaupo sa harap ko. 2At ang salita ng Panginoon
ay dumating sa akin na nagsasabi, 3Anak ng tao,
tinaglay ng mga lalaking ito ang kanilang mga diosdiosan sa
kanilang puso, at inilagay ang katitisuran ng kanilang kasamaan
sa harap ng kanilang mukha: dapat bagang sanggunian nila ako?
4Kaya't salitain mo sa kanila, at sabihin mo sa
kanila, Ganito ang sabi ng Panginoong Dios, Bawa't tao sa
sangbahayan ni Israel na nagtataglay ng kaniyang mga diosdiosan
sa kaniyang puso, at naglalagay ng katitisuran ng kaniyang
kasamaan sa harap ng kaniyang mukha, at naparoroon sa propeta;
akong Panginoon ay sasagot sa kaniya roon ng ayon sa karamihan
ng kaniyang mga diosdiosan; 5Upang aking makuha ang
sangbahayan ni Israel sa kanilang sariling puso sapagka't silang
lahat ay nagsilayo sa akin dahil sa kanilang mga diosdiosan.
6Kaya't sabihin mo sa sangbahayan ni Israel, Ganito
ang sabi ng Panginoong Dios, Mangagbalik-loob kayo, at kayo'y
magsitalikod sa inyong mga diosdiosan; at ihiwalay ninyo ang
inyong mga mukha sa lahat ninyong kasuklamsuklam. 7Sapagka't
bawa't tao sa sangbahayan ni Israel, o sa mga taga ibang lupa na
nangananahan sa Israel, na humihiwalay ng kaniyang sarili sa
akin, at nagtataglay ng kaniyang mga diosdiosan sa kaniyang
puso, at naglalagay ng katitisuran ng kaniyang kasamaan sa harap
ng kaniyang mukha, at naparoroon sa propeta upang magusisa sa
akin tungkol sa kaniyang sarili; akong Panginoon ang sasagot sa
kaniya: 8At aking ititingin ang aking mukha laban sa
taong yaon, at aking gagawin siyang katigilan, na pinakatanda at
pinaka kawikaan, at aking ihihiwalay siya sa gitna ng aking
bayan; at inyong malalaman na ako ang Panginoon. 9At
kung ang propeta ay madaya at magsalita ng isang salita, akong
Panginoon ang dumaya sa propetang yaon, at aking iuunat ang
aking kamay sa kaniya, at papatayin ko siya mula sa gitna ng
aking bayang Israel. 10At kanilang dadanasin ang
kanilang kasamaan: ang kasamaan ng propeta ay magiging gaya nga
ng kasamaan niya na humahanap sa kaniya; 11Upang ang
sangbahayan ni Israel ay huwag nang maligaw pa sa akin, o mahawa
pa man sa lahat nilang pagsalangsang; kundi upang sila'y maging
aking bayan, at ako'y maging kanilang Dios, sabi ng Panginoong
Dios. 12At ang salita ng Panginoon ay dumating sa
akin, na nagsasabi, 13Anak ng tao, pagka ang isang
lupain ay nagkasala laban sa akin ng pagsalangsang, at aking
iniunat ang aking kamay roon, at aking binali ang tungkod ng
tinapay niyaon, at nagsugo ako ng kagutom doon, at aking
inihiwalay roon ang tao at hayop; 14Bagaman ang
tatlong lalaking ito, na si Noe, si Daniel at si Job, ay
nangandoon, ang kanila lamang ililigtas ay ang kanilang sariling
mga kaluluwa, sa pamamagitan ng kanilang katuwiran, sabi ng
Panginoong Dios. 15Kung aking paraanin ang mga
mabangis na hayop sa lupain, at kanilang sirain, at ito'y magiba
na anopa't walang taong makadaan dahil sa mga hayop; 16Bagaman
ang tatlong lalaking ito ay nangandoon, buhay ako, sabi ng
Panginoong Dios, hindi sila mangagliligtas ng mga anak na lalake
o babae man; sila lamang ang maliligtas, nguni't ang lupain ay
masisira. 17O kung ako'y magpasapit ng tabak sa
lupaing yaon, at aking sabihin, Tabak, dumaan ka sa lupain; na
anopa't aking ihiwalay roon ang tao at hayop; 18Bagaman
ang tatlong lalaking ito ay nangandoon, buhay ako, sabi ng
Panginoong Dios, sila'y hindi mangagliligtas ng mga anak na
lalake o babae man, kundi sila lamang ang maliligtas. 19O
kung ako'y magsugo ng salot sa lupaing yaon, at aking ibugso ang
aking kapusukan sa kaniya na may kabagsikan, upang ihiwalay ang
tao't hayop; 20Bagaman si Noe, si Daniel, at si Job,
ay nangandoon, buhay ako, sabi ng Panginoong Dios, hindi sila
mangagliligtas ng mga anak na lalake o babae man; ang kanila
lamang ililigtas ay ang kanilang sariling kaluluwa sa
pamamagitan ng kanilang katuwiran. 21Sapagka't ganito
ang sabi ng Panginoong Dios, Gaano pa nga kaya kung aking
pasapitin ang aking apat na mahigpit na kahatulan sa Jerusalem,
ang tabak, at ang kagutom, at ang mabangis na hayop, at ang
salot, upang ihiwalay roon ang tao at hayop? 22Gayon
ma'y, narito, doo'y maiiwan ang isang nalabi na ilalabas, mga
anak na lalake at sangpu ng babae: narito, kanilang lalabasin
kayo, at inyong makikita ang kanilang mga lakad at ang kanilang
mga gawa; at kayo'y mangaaaliw tungkol sa kasamaan na aking
pinasapit sa Jerusalem, tungkol sa lahat na aking pinasapit
doon. 23At kanilang aaliwin kayo pagka nakikita ninyo
ang kanilang lakad at ang kanilang mga gawa at inyong makikilala
na hindi ko ginawang walang kadahilanan ang lahat na aking
ginawa roon, sabi ng Panginoong Dios.
Layunin ng Kabanata 14
14:1-11 Propesiya Laban sa mga Sumasamba sa Diyus-diyusan.
Ang Israel bilang isang bansa ay dinapuan ng idolatriya at
panggagaya ng relihiyon at hanggang sa kasalukuyan ito ay
patuloy na nangyayari. Ang Diyos ay nagpahayag dito sa
pamamagitan ng propeta na Siya mismo ang magpaparusa sa mga
taong ito.
Mga diosdiosan ay ang pagsasalin ng terminong "gillulim" ni Ezekiel
(sa literal
ay "mga bola ng tae" na matatagpuan ng labing-siyam na
beses sa Ezekiel, kumpara sa siyam na beses lamang sa iba pang
mga teksto ng Lumang Tipan.
Mga taga ibang lupa ay malamang na tumutukoy sa mga proselita na
itinuturing na kapantay ng mga Israelita (47:22; Lev. 17:8).
vv. 12-23 Ang isang tao ay naliligtas lamang sa pamamagitan ng
kanyang sariling katuwiran, at ang katuwirang ito ay hindi ang
pinagsama-sama o naililipat sa iba.
Si Noe at Job ay kilala rin sa Bibliya para sa kanilang
katuwiran. Ang ilang mga iskolar ay naniniwala na ang pagbanggit
ni Ezekiel kay Daniel (tingnan ang 28:3 n OARSV) ay
nagmumungkahi sa Canaanite na si Dan'el (na isinulat din na
gayon sa Ezekiel). Ang mga propesiya ni Ezekiel gayunpaman ay
tumutukoy din sa mga panahon na binanggit ni Daniel (cf.
F027iv
re
No. 036).
Ang panitikan ng mga sinaunang tao tungkol sa mga patriarka ay
hindi gaanong kilala.
Kabanata 15
1At
ang salita ng Panginoon ay dumating sa akin, na nagsasabi.
2Anak ng tao, ano ang higit ng puno ng baging kay sa alin
mang puno ng kahoy, ng sanga ng puno ng baging na nasa gitna ng
mga punong kahoy sa gubat? 3Makakakuha baga ng kahoy
doon upang gawing anomang kayarian? o makakakuha baga roon ang
mga tao ng tulos upang mapagsabitan ng anomang kasangkapan?
4Narito, inihahagis sa apoy na parang panggatong;
sinusupok ng apoy ang dalawang dulo niyaon, at ang gitna niyao'y
nasusunog; magagamit baga sa anomang gawain? 5Narito,
ng buo pa, hindi nagagamit sa anomang gawain: gaano pa nga kaya,
pagka nasupok ng apoy, at nasunog, magagamit pa baga sa anomang
gawain? 6Kaya't ganito ang sabi ng Panginoong Dios,
Kung paano ang puno ng baging sa gitna ng mga puno ng kahoy sa
gubat, na aking ibinigay sa apoy na panggatong, gayon ko
ibibigay ang mga nananahan sa Jerusalem. 7At aking
ititingin ang aking mukha laban sa kanila: sila'y magsisilabas
sa apoy, nguni't susupukin sila ng apoy; at inyong malalaman na
ako ang Panginoon, pagka aking itiningin ang aking mukha laban
sa kanila. 8At aking sisirain ang lupain, sapagka't
sila'y gumawa ng pagsalangsang, sabi ng Panginoong Dios.
Layunin ng Kabanata 15
15:1-8 Alegorya ng Baging
Ang mga baging at ubasan ay karaniwang mga tema (Huk. 9:8-15;
Is. 5:1-7).
Sinabi ng Diyos sa Isaias na ginawa Niya ang Israel na Kanyang
Ubasan at iyon ay bahagi ng Kanyang
Plano
ng Kaligtasan (No. 001A). Mahalaga rin na maunawaan kung paano ito umaangkop
sa pagkuha ng Lupang Ipinangako (tingnan ang
Komentaryo sa Josue (F006,
ii,
iii,
iv,
v).
Tingnan din ang
Israel bilang Plano ng Diyos (No. 001B)
at
Israel
bilang Ubasan ng Diyos (No. 001C).
Ang pagkabigo ng Israel na makumpleto ang Plano ng Diyos ay
nagiging dahilan upang ituring itong hindi angkop, lalo na ang
Jerusalem, para sa anumang ibang layunin maliban sa pagkasunog
bilang basura, tulad ng kawalan ng halaga ng baging para sa
anumang ibang gamit.
Kabanata 16
1Muling
ang salita ng Panginoon ay dumating sa akin, na nagsasabi.
2Anak ng tao, ipakilala mo sa Jerusalem ang kaniyang mga
kasuklamsuklam. 3At sabihin mo, Ganito ang sabi ng
Panginoong Dios sa Jerusalem: Ang iyong pinagmulan at ang iyong
kapanganakan ay ang lupain ng Cananeo; ang Amorrheo ay iyong
Ama, at ang iyong ina ay Hethea. 4At tungkol sa iyong
kapanganakan, nang araw na ikaw ay ipanganak ay hindi naputol
ang iyong pusod, o napaliguan ka man sa tubig upang linisin ka;
ikaw ay hindi pinahiran ng asin, o nabalot man. 5Walang
matang nahabag sa iyo; upang gawin ang anoman sa mga ito sa iyo,
na maawa sa iyo; kundi ikaw ay nahagis sa luwal na parang,
sapagka't ang iyong pagkatao ay itinakuwil, nang araw na ikaw ay
ipanganak. 6At nang ako'y dumaan sa tabi mo, at
makita kita na nagugumon sa iyong dugo, sinabi ko sa iyo,
Bagaman ikaw ay nagugumon sa iyong dugo, mabuhay ka: oo, sinabi
ko sa iyo, Bagaman ikaw ay nagugumon sa iyong dugo, mabuhay ka.
7Pinarami kita na parang damo sa parang, at ikaw ay
kumapal at dumakilang mainam, at ikaw ay nagtamo ng mainam na
kagayakan: ang iyong dibdib ay naganyo, at ang iyong buhok ay
lumago; gayon ma'y ikaw ay hubo at hubad. 8Nang ako
nga'y magdaan sa tabi mo, at tumingin sa iyo, narito, ang iyong
panahon ay panahon ng pagibig; at aking iniladlad ang aking
balabal sa iyo, at tinakpan ko ang iyong kahubaran: oo, ako'y
sumumpa sa iyo, at nakipagtipan sa iyo, sabi ng Panginoong Dios,
at ikaw ay naging akin. 9Nang magkagayo'y pinaliguan
kita ng tubig; oo, aking nilinis na mainam ang iyong dugo, at
pinahiran kita ng langis. 10Binihisan din naman kita
ng yaring may burda, at sinapatusan kita ng balat ng foka, at
binigkisan kita sa palibot ng mainam na kayong lino, at binalot
kita ng sutla. 11Ginayakan din naman kita ng hiyas,
at nilagyan ko ng mga pulsera ang iyong mga kamay, at ng isang
kuwintas ang iyong leeg. 12At nilagyan ko ng hikaw
ang iyong ilong, at ng mga hikaw ang iyong mga tainga, at isang
magandang putong ang iyong ulo. 13Ganito ka nagayakan
ng ginto at pilak; at ang iyong damit ay mainam na kayong lino,
at sutla at yaring may burda; ikaw ay kumain ng mainam na
harina, at ng pulot, at ng langis; at ikaw ay lubhang maganda,
at ikaw ay guminhawa sa kalagayang pagkahari. 14At
ang iyong kabantugan ay nangalat sa gitna ng mga bansa dahil sa
iyong kagandahan; sapagka't naging sakdal dahil sa aking
kamahalan na aking inilagay sa iyo, sabi ng Panginoong Dios.
15Nguni't ikaw ay tumiwala sa iyong kagandahan, at
nagpatutot dahil sa iyong kabantugan, at ikinalat mo ang iyong
mga pakikiapid sa bawa't nagdaraan; yao'y kaniya nga. 16At
kinuha mo ang iyong mga suot, at ginawa mo para sa iyo ang mga
mataas na dako na kagayakan na may sarisaring kulay, at
nagpatutot sa kanila: ang gayong mga bagay ay hindi na darating,
o mangyayari pa man. 17Kinuha mo naman ang iyong mga
magandang hiyas na ginto at pilak, na aking ibinigay sa iyo, at
ginawa mo sa iyo ng mga larawan ng mga tao, at iyong
ipinagpatutot sa kanila; 18At iyong kinuha ang iyong
mga bihisang may burda, at ibinalot mo sa kanila, at inilagay mo
ang aking langis at ang aking kamangyan sa harap nila. 19Ang
aking tinapay naman na aking ibinigay sa iyo, mainam na harina,
at langis, pulot, na aking ipinakain sa iyo, iyong inilagay nga
sa harap nila na pinakamasarap na amoy; at ganito nangyari, sabi
ng Panginoong Dios. 20Bukod dito'y kinuha mo ang
iyong mga anak na lalake at babae, na iyong ipinanganak sa akin,
at ang mga ito ay iyong inihain sa kanila upang lamunin. Ang iyo
bagang mga pakikiapid ay maliit na bagay. 21Na iyong
pinatay ang aking mga anak, at iyong ibinigay sila na pinararaan
sila sa apoy? 22At sa lahat ng iyong mga
kasuklamsuklam, at ng iyong mga pakikiapid hindi mo inalaala ang
mga kaarawan ng iyong kabataan, nang ikaw ay hubo at hubad, at
nagugumon sa iyong dugo. 23At nangyari, pagkatapos ng
iyong buong kasamaan (sa aba, sa aba mo! sabi ng Panginoong
Dios), 24Na ikaw ay nagtayo para sa iyo ng isang
matayog na dako, at gumawa ka para sa iyo ng mataas na dako sa
bawa't lansangan. 25Itinayo mo ang iyong mataas na
dako sa bawa't bukana ng daan, at ginawa mong kasuklamsuklam ang
iyong kagandahan, at ibinuka mo ang iyong mga paa sa bawa't
nagdaraan, at pinarami mo ang iyong pakikiapid. 26Ikaw
naman ay nakiapid din sa mga taga Egipto, na iyong mga kalapit
bayan, na malaki sa pangangatawan; at iyong pinarami ang iyong
pakikiapid upang mungkahiin mo ako sa galit. 27Narito
nga, iniunat ko ang aking kamay sa iyo, at binawasan ko ang
iyong karaniwang pagkain, at ibinigay kita sa balang maibigan ng
nangagtatanim sa iyo, na mga anak na babae ng mga Filisteo, na
nangapapahiya sa iyong kalibugan. 28Ikaw naman ay
nagpatutot din sa mga taga Asiria, sapagka't ikaw ay hindi
nasisiyahan: oo, ikaw ay nagpatutot sa kanila, at gayon ma'y
hindi ka nasisiyahan. 29Bukod dito'y iyong pinarami
ang iyong pakikiapid sa lupain ng Canaan, hanggang sa Caldea; at
gayon ma'y hindi ka nasisiyahan. 30Pagkahinahina ng
iyong loob, sabi ng Panginoong Dios, palibhasa'y iyong ginagawa
ang lahat na bagay na ito, na gawa ng isang hambog na patutot:
31Sa iyong pagtatayo ng iyong matayog na dako sa
bukana ng bawa't daan, at ginagawa mo ang iyong mataas na dako
sa bawa't lansangan; at hindi ka naging gaya ng isang patutot sa
iyong pagwawalang kabuluhan ng upa. 32Isang babae na
napakakalunya! na tumatanggap sa iba na kahalili ng kaniyang
asawa! 33Sila'y nagbibigay ng mga kaloob sa lahat ng
mga patutot: nguni't ikaw ay nagbibigay ng iyong mga kaloob sa
lahat na mangliligaw sa iyo, at iyong sinusuhulan sila, upang
sila'y magsilapit sa iyo sa bawa't dako, dahil sa iyong mga
pakikiapid. 34At ang kaibahan ng ibang mga babae ay
nasa iyo sa iyong mga pakikiapid, sa paraang walang sumusunod sa
iyo upang makiapid: at sa iyong pagbibigay ng upa, at walang upa
na ibinibigay sa iyo, kaya't ikaw ay kaiba. 35Kaya't,
Oh patutot, pakinggan mo ang salita ng Panginoon: 36Ganito
ang sabi ng Panginoong Dios, Sapagka't ang iyong karumihan ay
nahayag, at ang iyong kahubaran ay nalitaw sa iyong mga
pakikiapid sa mga mangliligaw sa iyo; at dahil sa lahat ng
diosdiosan na iyong mga kasuklamsuklam, at dahil sa dugo ng
iyong mga anak, na iyong ibinigay sa kanila; 37Kaya't,
narito, aking pipisanin ang lahat na mangingibig sa iyo, na
iyong pinagkaroonan ng kalayawan, at lahat ng iyong inibig,
sangpu ng lahat na iyong kinapuotan; akin ngang pipisanin sila
laban sa iyo sa bawa't dako, at aking ililitaw ang iyong
kahubaran sa kanila, upang kanilang makita ang iyong buong
kahubaran. 38At aking hahatulan ka na gaya ng hatol
sa mga babaing nangangalunya at nagbububo ng dugo; at aking
dadalhin sa iyo ang dugo ng kapusukan at ng paninibugho. 39Ikaw
ay ibibigay ko rin sa kanilang kamay, at kanilang ibabagsak ang
iyong matayog na dako, at igigiba ang iyong mga mataas na dako,
at kanilang huhubaran ka ng iyong mga suot, at kukunin ang iyong
magandang mga hiyas; at kanilang iiwan ka na hubo at hubad.
40Sila naman ay mangagaahon ng isang pulutong laban sa
iyo, at babatuhin ka nila ng mga bato, at palalagpasan ka ng
kanilang mga tabak. 41At susunugin nila ng apoy ang
iyong mga bahay, at maglalapat ng mga kahatulan sa iyo sa
paningin ng maraming babae; at aking patitigilin ka sa
pagpapapatutot, at ikaw naman ay hindi na magbibigay pa ng upa.
42Sa gayo'y aking papawiin ang aking kapusukan sa
iyo, at ang aking paninibugho ay hihiwalay sa iyo, at ako'y
matatahimik, at hindi na magagalit pa. 43Sapagka't
hindi mo naalaala ang mga kaarawan ng iyong kabataan, kundi
ako'y pinapagiinit mo sa lahat ng mga bagay na ito; kaya't,
narito, akin namang pararatingin ang iyong lakad sa iyong ulo,
sabi ng Panginoong Dios: at hindi ka na gagawa ng kahalayang
ito, na higit kay sa lahat ng iyong mga kasuklamsuklam. 44Narito,
bawa't sumasambit ng mga kawikaan ay sasambitin ang kawikaang
ito laban sa iyo, na sasabihin, Kung ano ang ina, gayon ang
kaniyang anak na babae. 45Ikaw ang anak na babae ng
iyong ina, na nagtakuwil ng kaniyang asawa at ng kaniyang mga
anak; at ikaw ang kapatid ng iyong mga kapatid, na nagtakuwil ng
kanilang mga asawa at ng kanilang mga anak: ang inyong ina ay
Hetea, at ang inyong ama ay Amorrheo. 46At ang iyong
panganay na kapatid na babae ay ang Samaria na tumatahan sa
iyong kaliwa, siya at ang kaniyang mga anak na babae; at ang
iyong bunsong kapatid na babae na tumatahan sa iyong kanan ay
Sodoma at ang kaniyang mga anak. 47Gayon ma'y hindi
ka lumakad sa kanilang mga lakad, o gumawa man ng ayon sa
kanilang kasuklamsuklam, kundi wari napakaliit na bagay, ikaw ay
hamak na higit kay sa kanila sa lahat ng iyong mga lakad.
48Buhay ako, sabi ng Panginoong Dios, ang Sodoma na iyong
kapatid na babae ay hindi gumawa, siya o ang kaniyang mga anak
na babae man, na gaya ng iyong ginawa, ng ginawa mo, at ng iyong
mga anak na babae. 49Narito, ito ang kasamaan ng
iyong kapatid na babae na Sodoma; kapalaluan, kayamuan sa
tinapay, at ang malabis na kapahingahan ay nasa kaniya at sa
kaniyang mga anak na babae; at hindi man niya pinalakas ang
kamay ng dukha at mapagkailangan. 50At sila'y palalo
at gumawa ng kasuklamsuklam sa harap ko: kaya't aking inalis
sila, ayon sa aking minagaling. 51Kahit ang Samaria
ay hindi nakagawa ng kalahati ng iyong mga kasalanan, nguni't
pinarami mo ang iyong mga kasuklamsuklam na higit kay sa kanila,
at iyong pinabuti ang iyong mga kapatid na babae sa pamamagitan
ng lahat mong mga kasuklamsuklam na iyong ginawa. 52Ikaw
rin naman, taglayin mo ang iyong sariling kahihiyan, sa iyong
paglalapat ng kahatulan sa iyong mga kapatid na babae; sa iyong
mga kasalanan na iyong nagawa na higit na kasuklamsuklam kay sa
kanila, sila'y lalong matuwid kay sa iyo: oo, malito ka, at
taglayin mo ang iyong kahihiyan, sa iyong pagpapabuti sa iyong
mga kapatid na babae. 53At aking panunumbalikin uli
sila mula sa kanilang pagkabihag, sa pagkabihag ng Sodoma at ng
kaniyang mga anak na babae, at sa pagkabihag ng Samaria at ng
kaniyang mga anak na babae, at sa pagkabihag ng iyong mga bihag
sa gitna nila. 54Upang iyong taglayin ang iyong
sariling kahihiyan, at ikaw ay mapahiya dahil sa lahat na iyong
ginawa sa iyong pagaliw sa kanila. 55At ang iyong mga
kapatid na babae ang Sodoma at ang kaniyang mga anak na babae
mangagbabalik sa kanilang dating kalagayan; at ang Samaria at
ang kaniyang mga anak na babae ay mangagbabalik sa kanilang
dating kalagayan; at ikaw at ang iyong mga anak ay mangagbabalik
sa inyong dating kalagayan. 56Sapagka't ang iyong
kapatid na babae na Sodoma ay hindi nabanggit ng iyong bibig sa
kaarawan ng iyong kapalaluan; 57Bago nalitaw ang
iyong kasamaan, gaya sa panahon ng kapulaan sa mga anak na babae
ng Siria, at sa lahat na nangasa palibot niya, na mga anak na
babae ng mga Filisteo, na siyang kumukutya sa iyo sa palibot.
58Iyong isinagawa ang iyong kahalayan at ang iyong
mga kasuklamsuklam, sabi ng Panginoon. 59Sapagka't
ganito ang sabi ng Panginoong Dios, Akin namang gagawin sa iyo
na gaya ng iyong ginawa, na iyong hinamak ang sumpa sa pagsira
ng tipan. 60Gayon ma'y aalalahanin ko ang aking tipan
sa iyo nang mga kaarawan ng iyong kabataan, at aking itatatag sa
iyo ang isang walang hanggang tipan. 61Kung
magkagayo'y aalalahanin mo ang iyong mga lakad, at mapapahiya
ka, pagka iyong tatanggapin ang iyong mga kapatid na babae, ang
iyong mga matandang kapatid at ang iyong batang kapatid: at
aking ibibigay sila sa iyo na mga pinakaanak na babae, nguni't
hindi sa pamamagitan ng iyong tipan. 62At aking
itatatag ang aking tipan sa iyo; at iyong malalaman na ako ang
Panginoon; 63Upang iyong maalaala, at malito ka, at
kailan pa man ay hindi mo na bukahin ang iyong bibig, dahil sa
iyong kahihiyan, pagka aking pinatawad ka ng lahat na iyong
nagawa, sabi ng Panginoong Dios.
Layunin ng Kabanata 16
16:1-63 Ang Alegorya ng Hindi Tapat na Asawang Babae
16:1-7
Jerusalem ang batang napulot. Gumamit ang Diyos ng isang
kuwentong bayan sa pamamagitan ni Ezekiel bilang isang alegorya
upang ipakita na ang pinagmulan ng Jerusalem ay bilang isang
sentro ng pagano na hindi nauugnay sa tipan sa kabila ng lugar
nito sa Eden bilang sentro ng upuan ni
Melquisedek (No. 128)
F058
sa ilalim ng pagkasaserdote ni Shem.
Ang mga Cananeo ay ang mga Hamitic na tao sa ilalim ng sumpa
mula sa pamilya ni Noe pagkatapos ng baha.
Dapat nilang ibigay ang kanilang mga lupain sa mga anak
ni Abraham sa pamamagitan ni Jacob. Ang mga Jebuseo ay lumilitaw
na isang angkan ng mga Amorrheo na lumipat sa fertile crescent
noong unang bahagi ng Ikalawang Milenyo BCE. Ang mga Heteo ay
isang pangkat ng mga mangangalakal na binubuo ng mga grupo mula
sa hilagaan at katimugan na bahagi, na naninirahan sa Canaan
(Gen. Kab. 23; Josue 3:10 (F006)
ihambing 2Sam.
11:3). Ang mga grupo sa hilaga ay R1b Celtic ang pinagmulan.
Ang mga grupo sa timog ay nakakuha ng kapangyarihan sa ika-18 na
dinastiya ng Ahmosid sa Ehipto at halo-halo ang istruktura ng
DNA. Ang kanilang mga pinuno ay R1b Hittite din. Dito
inilalarawan ng Diyos ang Jerusalem bilang isang bata na
inayawan at iniwan upang mamatay. Siya ay iniligtas ng Diyos
upang mabuhay sa pagtanda.
16:8-14
Bilang isang dalaga siya ay inampon sa pamamagitan ng kasal sa
Tipan ng Diyos (ihambing 2Sam. 5:6-10) at naging reyna (tingnan
ang
F006v),
tumatanggap ng magarbong palamuti at pinalulusog tulad ng nakita
natin sa
Panuntunan ng Mga Hari Part III: Si Soloman at ang Susi ni David
(No. 282C).
16:15-22
Ang sumasamang Israel at Jerusalem ay naging patutot na may
kultong prostitusyon at pati na rin sa mga pagsamba sa mga
diyus-diyosan na naging sakit na umaabot sa buong Israel. Ang
pagiging hindi tapat ng Jerusalem (Os. 4:13-14) ay laganap noong
mga araw ni Manases (687-642 BCE; 2Hari 21:1-18) at Zedekias
(kab 8). Siya ay kilalang gumamit ng kanyang mga kasuutan upang
gumawa ng mga dambana kung saan siya'y nagpatutot (Amos 2:7-8),
ginawa niya ang kanyang mga alahas na diyus-diyosan (Huk.
8:24-27), at gumamit rin siya ng mga agimat. Ang teksto ay
nagpapakita na ang mga kaloob ng Diyos ay ginamit bilang mga
handog sa ibang mga diyos.
16:23-34
Ang Jerusalem ay hinatulan
dahil sa kanyang kawalan ng pananampalataya sa relihiyon at
dahil sa mga dayuhang pakikipag-alyansa nito na isa sa
pangunahing dahilan ng kanyang pagkawala ng kahusayan, lalo na
noong panahon ni Solomon at ng mga sumunod na hari.
Mas masahol pa siya kaysa sa isang karaniwang patutot.
Binayaran sila para sa kanilang mga serbisyo ngunit inimbitahan
ng Jerusalem ang kanyang mga manliligaw at binayaran sila (Is.
30; Os. Kab. 2:8:9; Jer. Kab. 2 at 3).
16:35-43
Pipilitin ng Diyos ang kanyang mga manliligaw na talikuran siya
at hubaran siya. Hihiwalayan siya ng Diyos at ilalantad na siya
ay batuhin (Deut. 22:21,24). Susunugin nila ang kanyang mga
bahay at maglalapat ng kahatulan sa kanya sa paningin ng
maraming babae at ang kanyang kagandahan ay masisira at
masusumpungan niya ang kanyang sarili na walang kapurihan at
hindi pinapansin.
16:44-52
Dito makikita natin na ipinahayag ng Diyos na ang Jerusalem ay
mas masahol pa kaysa sa kanyang nakatatandang kapatid na babae
na si Samaria at sa kanyang nakababatang kapatid na babae na
Sodoma (Jer. 3:6-11). Ang parehong mga lungsod ay nawasak na
nagpapakita ng kapalaran ng Jerusalem. Siya ay napakasama na ang
dalawa ay tila matuwid kung ihahambing.
16:53-63
Ang propesiya ay may kinalaman din sa Edom na pumasok sa
teritoryo ng Juda pagkatapos ng 587 BCE. Ang tatlong ito ay
pawang ibabalik (Jer. 12:14-17) at isang bagong tipan ang
itatatag (Jer. 31:31-34).
v. 62
Aking itatatag ang aking tipan
(tingnan din ang v.60 at
Ang Tipan ng Diyos (No. 152)
at
Una at
Ikalawang Pahayag ng Tipan (No. 096B)).
Ang ilang mga iskolar ay nag-uugnay rin ng pariralang iyon sa
kanilang pagtingin sa P na pinagmulan nito sa Pentateuch
(tingnan ang Gen. 18; 9:9,11; 17:7, 19, atbp. sa OARSV n).
Bullinger’s Notes on Ezekiel Chs. 13-16 (for KJV)
Chapter 13
Verse 1
the LORD
. Hebrew. Jehovah.
App-4 .
Verse 2
Son of man.
See note on
Ezekiel 2:1
.
against
= concerning. Some codices, and the special reading called Sevir
( App-34 ), with Aramaean, Septuagint, and Syriac, read
"against".
the prophets.
See the Structure, "M", above. The reference is to the false
prophets of Israel. Compare
Jeremiah 5:30 ,
Jeremiah 5:31 ;
Jeremiah 5:23 , Jer 5:9-32 ;
Jeremiah 27:14 ;
Jeremiah 29:8 ,
Jeremiah 29:9 ,
Jeremiah 29:22 ,
Jeremiah 29:23 .
Verse 3
the Lord GOD
. Hebrew Adonai Jehovah. See note on
Ezekiel 2:4
. foolish. Hebrew. nabel.
See note on
Proverbs 1:7
.
their own spirit
. Not the Holy Spirit.
spirit.
Hebrew. roach. App-9 .
Verse 4
foxes = jackals.
deserts = ruins.
Verse 5
gaps
= breaches.
hedge
= fence or wall of a vineyard (Numbers
22:24 .
Psa.
Eze 80:12 .Isaiah
5:5;
Isaiah 5:5
).
saying, ' The LORD
saint '
= saying [it] is Jehovah's oracle.
they would confirm
the word = their word would be confirmed.
Verse 7
saith it; albeit,
&c. A solemn warning as to some of the changes made in tbe
Vulgate versions. Compare
Ezekiel 2:5-7 .
Jeremiah 23:21 .
Verse 8
saith the Lord GOD
= [is] Adonai Jehovah's oracle.
Verse 9
assembly
= secret council.
writing
= register.
land
= soil. Hebrew. 'admath.
See note on
Ezekiel 11:17 .
ye shall know,
&c. This formula
occurs only here,
Ezekiel 23:49 ; and
Ezekiel 24:24 (not the same as
Ezekiel 13:14 ;
Ezekiel 6:7
, &c.)
Verse 10
Because, even
because . Figure of speech Epizeuxis. App-6 .
one built
= be: i.e. one = a false prophet.
a wall
= the outer wall of a house.
lo.
Fig, Asteriemos. App-6
.
others
: i.e. the false prophets. Compare
Ezekiel 13:16 .
daubed
= coated,
untempered mortar
= whitewash. Compare Mat 28:29 .
Acts 23:3
.
Verse 11
shower
= rain. Compare
Matthew 7:25
,
Matthew 7:27
.
wind
. Hebrew ruach. App-9 .
Verse 14
it.
Feminine, referring to
ruach (the wind in
Ezekiel 13:11 ),
ye shall know
,&c. See note on
Ezekiel 6:7
.
Verse 16
visions
= a vision.
peace
. Reference to meaning of the word Jerusalem.
Verse 17
set thy face against , &c. This required Divine courage on the part of
Ezekiel. Compare
Ezekiel 14:8
;
Ezekiel 20:46 ;
Ezekiel 21:2
;
Ezekiel 29:2
; Eze 29:38 ,
Ezekiel 29:2
.
their own heart
. Compare verses:
Ezekiel 13:2
,
Ezekiel 13:3
and a similar transition from men to women in
Isaiah 3:16
,
Isaiah 3:17
.
Verse 18
sew pillows to all
armholes = sew together coverings upon all the joints of My
hands: i.e. hide from the People the hands of Jehovah lifted up
and stretched forth in judgment (Isaiah
26:11
;
Isaiah 5:2
,
Isaiah 5:10
).
pillows
coverings for purposes of concealment. Hebrew.
Kesathoth (occurs only here and in
Ezekiel 13:20 ), from kasah, to conceal, to hide. First
occurrence (of kasah)
Genesis 7:19
,
Genesis 7:20
;
Genesis 9:23
;
Genesis 18:17 ;
Genesis 24:65
;
Genesis 37:26 ;
Genesis 38:14 ,
Genesis 38:15 , &c . The object is shown in
Isaiah 26:11
.
armholes
= My hands; referring to the judgments they were to execute (Ezekiel
14:9
,
Ezekiel 14:13 ). Compare verses: Eze 9:21 , Eze 9:22 , Eze 9:23
. The Septuagint renders it proskephalaia = for the head.
make kerchiefs upon
the head of every stature = make mantles to cover
the heads (and therefore the eyes) of those on whom the
judgments of God's hand were about to fall, lest they should
see.
kerchiefs =
wraps that cleave close round the head. Hebrew.
mispahoth (occurs only here), from
saphah, to join, or cleave closely.
Saphah occurs
1 Samuel 2:36 (put = attach);
Ezekiel 26:19 (abiding = cleaving).
Job 30:7
(gathered together).
Iea.
Ezekiel 14:1
(cleave). H ab. Eze
2:15 (puttest = holdest). The object being to cover the head so
that God's hand may not be seen (Isaiah
26:11
).
stature
= tall figure. Hebrew komah = height. First occurrence
Genesis 6:15
. Compare
1 Samuel 16:7 (his stature); Eze 25:20 , &c. Put, here, for
every man of high or lofty station: i, e. for the princes or
rulers in Jerusalem, whose eyes were blinded by these false
prophetesses.
hunt
= harry, or ensnare.
souls.
Hebrew. nephesh. App-1
B. Put hereby Figure of speech
Synecdoche (of the
Part), App-6 , for the People.
Will ye . . . ?
This is not a question, but a statement.
Verse 19
to slay
, &c. to prophesy (falsely) that they should be slain. Figure of
speech Metonymy (of
Subject). App-6 .
to save,
&c. = to promise life to those who should not live. Figure of
speech Metonymy (of
Subject), App-6 .
your.
Masculine suffix, indicating unwomanly character.
Verse 20
Behold
. Figure of speech
Asterismos. App-6 .
fly
= escape.
I will tear
. So that these wraps could be torn away.
Verse 21
your
. Feminine suffix.
Verse 22
the righteous
= a righteous one.
the wicked
= a lawless one. Hebrew.
rasha. App-44 .
his wicked way
= his wrong way. Heb raa
. App-44 .
by . . . life
. Here the Figures in
Ezekiel 13:20 are translated.
life.
Continuance in life: i.e. escape from the judgments announced by
Jehovah.
Chapter 14
Verse 1
Then came certain of
the elders of Israel. These are to be
distinguished from the elders of Judah (Ezekiel
8:1
). They had no knowledge (probably) of what was transpiring in
Judaea. They had travelled from Tel = abib.
the elders
. See the Structure (p. 1097).
Israel
. See
Ezekiel 8:11
,
Ezekiel 8:12
;
Ezekiel 8:6
,
Ezekiel 9:6
. in
Ezekiel 8:1
we have Judah's elders.
Verse 2
the LORD
. Hebrew. Jehovah .
App-4 .
Verse 3
Son of man
. See note on
Ezekiel 2:1
.
men.
Hebrew, plural of 'enosh
. App-14 .
idols
= manufactured idols.
iniquity
= perversity. Hebrew '
dvah. App-44 .
before their face
. Instead of God's law, according to
Deuteronomy 6:8 ;
Deuteronomy 11:18 ; and
Proverbs 3:21-23 .
Verse 4
the Lord GOD
. Hebrew Adonai Jehovah. See note on
Ezekiel 2:4
.
Every man.
Hebrew. ish, 'ish .
App-14 .
before
= in front of, or right before.
will answer
, &c. = have been replied to for him; he hath come amid [the]
multitude of his idols: i.e. he hath answered My claims by
classing his idols with Me. The form is
Niphal which in all
its three occurances is rendered Passive, except here and
Ezekiel 14:7
. See
Job 11:2
;
Job 19:7
, and
Proverbs 21:13 .
Verse 6
turn yourselves
= turn ye.
Verse 7
will answer,
&c. = and being replied to for him in Myself: i.e. by his
comparing his idols with Me. See note on
Ezekiel 14:4
.
Verse 8
I will set My face
, &c. Reference to Pentateuch (Leviticus
17:10 ;
Leviticus 26:17 ). App-92 .
man
. Hebrew. 'ish .
App-14 .
will make him,
&c. Reference to Pentateuch (Numbers
26:10 .
Deuteronomy 28:37 ). Some codices, with eight early printed
editions, read "will make him desolate, for a sign and a
proverb".
I will cut him off
, &c. Reference to Pentateuch (Genesis
17:14 .Exodus 12:15
,
Exodus 12:19
;
Exodus 30:33
,
Exodus 30:38
.
Leviticus 7:20 ,
Leviticus 7:21 ,
Leviticus 7:25 ,
Leviticus 7:27 ;
Leviticus 17:4 ,
Leviticus 17:9 ;
Leviticus 19:8 ;
Leviticus 23:29 .
Numbers 9:13
, &c.) App-92 .
ye shall know
, &c. See note on
Ezekiel 6:7
.
Verse 9
have deceived.
Hebrew idioms = have permitted him to be deceived: i.e. as a
judicial punishment for his own deception of the People.
I will stretch out
, &c. Reference to Pentateuch (Exodus
6:20
, &c.)
Verse 10
they shall bear the
punishment , &c. Heb to Pentateuch (Exodus
28:38
.
Leviticus 5:1 ,
Leviticus 5:17 .
Numbers 14:34 , &c.)
Verse 11
transgressions
= rebellions. Hebrew.
pasha '. App-44 ,
God.
Hebrew. Elohim . App-4
.
saith the Lord God, = [is]
Adonai Jehovah's oracle.
Verse 13
the land
= a land.
sinneth.
Hebrew. chata. App-44
.
trespassing
. Hebrew ma'al. App-44 . Note the Figure of speech
Polyptoton ( App-6 ). Hebrew - to trespass a trespass i.e. to
trespass exceedingly. See note on
Genesis 26:28
. Reference to Pentateuch (Leviticus
5:16 ;
Leviticus 6:2 ;
Leviticus 26:40 .
Numbers 5:6
,
Numbers 5:12
,
Numbers 5:27
). App-92 .
break the staff of
the bread. Reference to Pentateuch (Leviticus
26:26 . &c.) App-92 .
of
= that is to say. Genitive of Apposition. App-17 .
man
. Hebrew. 'adam.
App-14 .
Verse 14
three men
. In
Jeremiah 15:1 , we have two men, "Moses and Samuel", as
intercessors. See note there. Here we have "three men", also as
intercessors. All three prevailed in saving others. Noah (1
Peter 3:20
). Daniel (Ezekiel 2:5
; Eze 2:48-49 ). Job (Ezekiel
42:8-10 ).
Noah, Daniel, and
Job . This order is determined by the Structure, which
is an Introversion, in
order to separate the true Israelite (of the nation of Israel)
from the two who lived before the nation was formed (which is
the subject of the book of Exodus).
Noah.
Earlier than Job, but before Israel was a nation.
Daniel
. A true Israelite.
Job
. Later than Noah, but before Israel was a nation. Noah
prevailed in saving others (the whole human race). Gen 6-9.
Daniel prevailed in saving his fellow wise men (Daniel
2:24
). He is mentioned again in 28.:3. While Ezekiel bears witness
to Daniel (already fourteen years in Babylon) Daniel bears
witness to Jeremiah (Daniel
9:2
).
souls
= soul. Hebrew nephesh. App-13 .
Verse 15
If I cause noisome
beasts , &c. Reference to Pentateuch (Leviticus
26:22 ). App-92 .
noisome
= annoying, hurtful.
Verse 17
if I bring a sword
, &c. Reference to Pentateuch (Leviticus
26:25 ). See
Ezekiel 5:17
.
Verse 21
How much more,
&c. National judgments are thus sent for national sins. Compare
Ezekiel 14:13 .
Verse 22
behold.
Figure of speech
Asterismos. App-6 . remnant. This is always used in a good
sense.
their way
&c.: i.e. their good way and doings.
evil
. Hebrew raa. App-44 .
Verse 23
they:
i.e. the remnant of
Ezekiel 14:22 .
Chapter 15
Verse 1
the LORD
. Hebrew. Jehovah .
App-4 .
Verse 2
Son of man
. See note on
Ezekiel 2:1
.
than a.
Supply the Ellipsis [What is a vine] branch"
is
= hath come to be.
Verse 3
pin
= peg.
Verse 4
Behold.
Figure of speech
Asterismos . App-8 .
cast into the fire. Compare
John 15:6
.
Is it meet. ?
Figure of speech Erotesis. App-8 .
Verse 6
the Lord God
. Hebrew. Adonai Jehovah
. See note on
Ezekiel 2:4
.
so will I give
. Fulfilled in
2 Kings 25:9
.
Verse 7
I will set My face. Reference to Pentateuch (Leviticus
17:10 ). ye shall know, &c. See note on
Ezekiel 6:7
.
Verse 8
committed a trespass . Figure of speech
Polyptoton . App-6 .
Hebrew "trespassed a trespass" for emphasis = committed a great
trespass, as in
Ezekiel 14:13 .
trespass
. Hebrew. ma'al ,
App-44 .
saith the Lord GOD
= [is] Adonai Jehovah's oracle.
Chapter 16
Verse 1
the LORD
. Hebrew. Jehovah .
App-4 .
Verse 2
Son of man.
See note on
Ezekiel 2:1
.
Jerusalem
is the subject of this chapter by
interpretation. Note
the Figure of speech
Prosbpographia ( App-6 ). Not the nation as such. By
application, the reader may, by grace, refer it to himself.
Verse 3
the Lord GOD.
Hebrew. Adonai Jehovah
. See note on
Ezekiel 2:4
.
birth
, &c. = excisions and kinships. Compare
Isaiah 61:1
. Only other occurrences,
Ezekiel 21:30 ;
Ezekiel 29:14 .
thy father
, &c. i.e. thy founder. This refers to the first builders of
Jebus; not to Abraham and his seed. Jebus was a Canaanite city.
See App-68 . Thus Satan occupied in advance both land and
capital as soon as the promise to Abraham was known. See App-23
and App-26 .
Verse 4
to supple
= to cleanse.
salted
: i.e., rubbed, or washed with salt. This is the custom in the
Land to = day.
Verse 5
person
= soul. Hebrew. nephesh.
App-13 .
in the day.
See App-18 .
Verse 6
when.
This word is not in the Hebrew text.
polluted
= trodden under foot. Referring to the city, of course.
when thou . . .
blood , &c. Note the Figure of speech
Epizeneia ( App-6 ), for emphasis. Canaanite cities were founded in
blood, as proved to-day by human sacrifices discovered on the
foundations. See note on s Kings Eze 9:15-17 .
Verse 7
hast increased
= didst increase. This does not refer to the increase in Egypt,
but to the city. All the tenses in this verse should be past
tenses.
fashioned
= developed.
Verse 8
behold.
Figure of speech
Asterismos. App-6 .
thy . . . thee
: i.e. the city. Not the nation at Sinai,
thy time
, &c. Of this covenant nothing has been recorded. The secret is
here first revealed.
I spread My skirt
, he. The symbolic act to-day, signifying the taking under one's
protection. Common in the East for marrying. Compare
Ruth 3:9
.
saith the Lord God
[is] Adonai Jehovah's oracle.
Verse 10
badgers' skin
. Similarly so used to present day. Reference to Pentateuch
Exodus 25:5
,
Exodus 26:14
.Numbers
4:6
. App-92 . Occurs elsewhere, only here no reference to the
tabernacle.
Verse 12
on thy forehead
= in thy nose. Referring to the decorations, &c., of the city
after being occupied by David.
Verse 13
fine flour,
&c. Put by Figure of speech
Synecdoche (of the
Part), App-6 , for all kinds of delicacies,
exceeding beautiful . Hebrew. me
od meod. Figure of speech
Epiz euxis ( App-6 ),
thus well rendered.
a kingdom.
Hence the expression, "Judah and Jerusalem", the latter being
reckoned as a separate kingdom.
Verse 14
heathen
= nations.
Verse 15
trust = confide
. Hebrew. batah .
App-69 .
playedst the harlot. All these expressions that follow are to be
interpreted of idolatry, and not to sins of the flesh, to which
they are likened.
fornications
: i.e. idolatrous acts.
Verse 16
the like things.
Supply the Ellipsis better thus: "thereupon: [saying] they (the
curses) come not, and it (the threatened judgment) will not be.
"
Verse 17
of men
= of the male: i.e. the
Phallus, referring to the
Asherah. See App-42 .
whoredom
= idolatry.
them
= i.e. these images.
Verse 19
meat
. Put by Figure of speech
Synecdoche (of the Part), App-6 , for all kinds of food.
for a sweet savour. Reference to Pentateuch. A legal phrase, found
only in Ezekiel outside the Pentateuch. But in Ezekiel four
times: via
Ezekiel 6:13
;
Ezekiel 16:19 ;
Ezekiel 20:28 ,
Ezekiel 20:41 . See notes on
Genesis 8:21
.Leviticus
1:9 . App-92 .
thus it was
= [so] it became.
Verse 20
sacrificed,
&c. As offerings to idols. Compare
Ezekiel 16:36 ;
Ezekiel 20:26 ,
Ezekiel 20:31 ;
Ezekiel 23:39 .
2 Kings 16:3
.Psalms
106:37 ,
Psalms 106:38 .
Isaiah 57:5
.Jeremiah
7:31 ;
Jeremiah 32:35 , &c.
whoredoms
= idolatries. See notes on
Ezekiel 16:15 .
Verse 21
slain My children
. See note on
Ezekiel 16:20 , above. Reference to Pentateuch (Leviticus
18:21 ). App-92 .
children
= sons.
Verse 22
abominations
. Put by Figure of speech
Metonymy (of Adjunct), App-6 , for that which Jehovah
abominated,
polluted
= wallowing, or weltering.
Verse 23
wickedness.
Hebrew. ra'a' . App-44
.
woe, woe
. Note the Figures of speech
Cataplace and
Epiaeuxie ( App-6 ),
for emphasis.
Verse 24
eminent places
= brothel house. Put by Figure of speech
Metonymy (of Subject),
App-6 , for the idol's temple.
Verse 27
I have stretched out
My hand, &c. Reference to Petit. (Exodus
7:19
, &c.) App-92 .
over
= against.
ordinary food
= allowance. Referring to food as measured out to captives or
slaves.
will
= desire. Hebrew. nephesh.
App-13 .
Verse 28
great of flesh
= lustful. Referring to their idolatries.
Verse 29
unto Chaldea
= Assyrian idolatry as well as Egyptian (Ezekiel
16:26 ). See the Structure, above.
Verse 30
imperious
= headstrong, or without shame.
woman
= wife. Compare
Ezekiel 16:32 .
Verse 31
hire
. See note on "reward",
Ezekiel 16:34 .
Verse 32
But as
= [Thou halt been].
Verse 33
give gifts
= give fees.
gifts
= presents.
hirest
= bribest.
Verse 34
reward
= hire. Used especially for the hire of fornication. Hebrew.
ethnan . Reference to
Pentateuch (Deuteronomy
23:18 ). App-92 . Used outside the Pentateuch only in
Ezekiel 16:31 (hire),
Ezekiel 16:33 ,
Ezekiel 16:41 .Isaiah
23:17
(hire),
Isaiah 23:18
(hire).
Hosea 9:1
(reward).
Micah 1:7
(hire).
Verse 35
harlot
= idolatress.
Verse 36
filthiness
. Hebrew = brass. Put by Figure of speech
Metonymy (of Adjunct),
App-6 ,
for money's worth
: i.e. the money of the brothel. See
Ezekiel 16:31 .
idols
= manufactured gods.
and by
= even as.
Verse 37
gather
= gather out.
Verse 38
as
= with the judgments meted out to: i.e. by death (Leviticus
20:20 .
2 John 1:8;
2 John 1:82 John 1:8 :5 ). Compare
Genesis 38:24 .
Verse 40
a company
= a military host.
Verse 41
women
: i. e idolaters, or idolatrous cities.
Verse 43
fretted Me
= chafed at Me: i.e. at my laws. Aramaean, Septuagint, Syriac,
and Vulgate read "enraged Me". thou shalt not, &c.: i.e. I will
not allow this greatest evil by suffering it to go unpunished,
and thus conniving at it (referring to
Leviticus 19:29 . App-92 .
Verse 44
proverb
= derisive proverb. Figure of speech
Paroemia. App-6 .
Verse 46
thine elder:
or, thy greater.
daughters.
Put by Figure of speech
Prosopopoeia ( App-6 ), for villages or neighbouring towns.
younger
: or, lesser.
Verse 47
as if that were . .
. thing . The
Ellipsis is wrongly supplied. See further note
a very little
= a very little time, or quickly. See note on "almost" (Proverbs
5:14 ).
Verse 48
as thou hast done.
Sodom does not mean Jerusalem here, but it refers to the Sodom
of
Genesis 19:0
. Sodom had not Jerusalem's privileges: hence her transgression
was less. Compare
Ezekiel 16:46 , and
Matthew 11:20-24 .
Verse 49
was
= came to be.
abundance of
= luxurious: i.e. security of ease. Compare
Deuteronomy 11:21 .
Verse 50
as I saw good.
Some codices read "when I saw it", with margin "as thou sawest".
Better to omit "good". Compare
Genesis 18:21 .
as
= according to what.
Verse 51
sins
. Hebrew. chata'.
App-44 .
they
: i.e. Samaria and Sodom,
Verse 52
are
= will prove.
more righteous.
See note on
Ezekiel 16:49 .
sisters.
Samaria and Sodom.
Verse 53
When I
: or, When therefore I.
bring again their
captivity = restorethem; referring not to any return of
captives, but to a restoration of prosperity. See notes on
Deuteronomy 30:3 ,
Job 42:10
.
Psalms 126:1
.
Sodom
. If the waters of the Dead Sea are to be healed, there is no
reason why there should not be a restoration as here stated.
Compare
Ezekiel 47:8
.
Zechariah 14:8 .
will I bring again
. Aramaean, Septuagint, and Vulgate read these words in the
text.
Verse 57
discovered
= unveiled.
as at the time of
thy . Septuagint and Vulgate read "as now [thou] art".
Compare
Ezekiel 23:43 .
Syria
. Hebrew. aram. Some
codices, with two early printed editions, read "
adam " = men (Daleth =
D), being road for Resh = R).
Verse 58
the
LORD.
Hebrew. Jehovah .
App-4 . Some codices, with three early printed editions, read "
Adonai ". App-4 .
Verse 59
oath . . . covenant. Reference to Pentateuch (Deuteronomy
29:12 ,
Deuteronomy 29:14 ). These words are thus found together here, and
in
Ezekiel 17:13 ,
Ezekiel 17:16 ,
Ezekiel 17:18 ,
Ezekiel 17:19 ; but nowhere else in Scripture.
Verse 60
everlasting covenant . See notes on
Genesis 9:16
and lsa.
Ezekiel 44:7
.
Verse 63
am pacified toward
thee = have accepted a propitiatory covering for thee.
q