Christian Churches of God
No. 090
Pagsumpa sa Puno ng Igos
(Edition
1.5 20020310-20140429)
Ang pagsumpa ng puno ng igos ni Jesucristo ay may malaking kahalagahan para
sa ritwal ng Iglesia ng Diyos. Ito ay bahagi ng pagkakasunod-sunod ng
Paglilinis at Pagpapabanal ng Templo ng Diyos.
Christian Churches of God
E-mail:
secretary@ccg.org
(Copyright
©
2002, 2014 Wade Cox)
(Tr. 2024)
This paper may be freely copied and distributed
provided it is copied in total with no alterations or deletions. The
publisher’s name and address and the copyright notice must be included.
No charge may be levied on recipients of distributed copies.
Brief quotations may be embodied in critical articles and reviews
without breaching copyright.
This paper is available from the World Wide Web
page:
http://logon.org and
http://ccg.org
Panimula
Sa Mateo kabanata 21 mababasa natin ang tungkol sa pagsumpa sa puno ng igos
sa pagkakasunod-sunod mula sa pagpasok ni Jesus sa Jerusalem, at ang
paglilinis ng templo.
Mateo 21:1-22 At nang malapit na
sila sa Jerusalem, at magsidating sa Betfage, sa bundok ng mga Olivo, ay
nagsugo nga si Jesus ng dalawang alagad, 2Na sinasabi sa kanila,
Magsiparoon kayo sa nayong nasa tapat ninyo, at pagdaka'y masusumpungan
ninyo ang isang nakatali na babaing asno, na may kasamang isang batang asno:
kalagin ninyo, at dalhin ninyo sa akin.
3At kung ang sinoman ay
magsabi ng anoman sa inyo, ay sasabihin ninyo, Kinakailangan sila ng
Panginoon; at pagdaka'y kaniyang ipadadala sila.
4Nangyari nga ito, upang matupad ang sinalita sa pamamagitan ng propeta,
na nagsasabi,
5
Sabihin ninyo sa anak na babae ng Sion:
Narito, ang Hari mo'y
pumaparito sa iyo,
Na maamo, at nakasakay sa
isang asno,
At sa isang batang
asno na anak ng babaing asno.
6At
nagsiparoon ang mga alagad, at ginawa ang ayon sa ipinagutos ni Jesus sa
kanila, 7At kanilang dinala ang babaing asno, at ang batang asno,
at inilagay nila sa ibabaw ng mga ito ang kanilang mga damit; at dito siya'y
sumakay. 8At inilalatag sa daan ng kalakhang bahagi ng karamihan
ang kanilang mga damit; at ang mga iba'y nagsiputol ng mga sanga ng mga
punong kahoy, at inilalatag sa daan. 9At ang mga karamihang
nangasa unahan niya, at ang nagsisunod, ay nagsisigawan, na nagsisipagsabi,
Hosana sa Anak ni David:
Mapalad ang pumaparito
sa pangalan ng Panginoon:
Hosana sa kataastaasan.
10At nang pumasok si Jesus sa Jerusalem, ay nagkagulo ang buong bayan, na
nagsasabi, Sino kaya ito? 11At sinabi ng mga karamihan, Ito'y ang
propeta, Jesus, na taga Nazaret ng Galilea.
Nililinis ni Jesus ang Templo
12At pumasok si Jesus sa templo ng Dios, at itinaboy niya ang lahat na
nangagbibili at nangamimili sa templo, at ginulo niya ang mga dulang ng mga
mamamalit ng salapi, at ang mga upuan ng mga nagbibili ng mga kalapati;
13At sinabi niya sa kanila, Nasusulat, Ang aking bahay ay tatawaging
bahay-panalanginan, datapuwa't ginagawa ninyong yungib ng mga tulisan.
14At
nagsilapit sa kaniya sa templo ang mga bulag at mga pilay, at sila'y
kaniyang pinagaling. 15Datapuwa't nang makita ng mga pangulong
saserdote at ng mga eskriba ang mga katakatakang bagay na kaniyang ginawa,
at ang mga batang nagsisigawan sa templo at nangagsasabi, Hosana sa Anak ni
David; ay nangagalit sila, 16At sinabi nila sa kaniya, Naririnig
mo baga ang sinasabi ng mga ito? At sinabi sa kanila ni Jesus, Oo: kailan
man baga'y hindi ninyo nabasa, Mula sa bibig ng mga sanggol at ng mga
sumususo ay iyong nilubos ang pagpupuri? 17At sila'y kaniyang
iniwan, at pumaroon sa labas ng bayan sa Betania, at nakipanuluyan doon.
Sinumpa ni Jesus ang Puno ng Igos
18Pagka umaga nga nang siya'y bumabalik sa bayan, nagutom siya. 19At
pagkakita sa isang puno ng igos sa tabi ng daan, ay kaniyang nilapitan, at
walang nasumpungang anoman doon, kundi mga dahon lamang; at sinabi niya
rito, Mula ngayo'y huwag kang magbunga kailan man. At pagdaka'y natuyo ang
puno ng igos. 20At nang makita ito ng mga alagad, ay nangagtaka
sila, na nangagsasabi, Ano't pagdaka'y natuyo ang puno ng igos? 21At
sumagot si Jesus at sinabi sa kanila, Katotohanang sinasabi ko sa inyo, Kung
kayo'y may pananampalataya, at di mangagaalinlangan, hindi lamang
mangagagawa ninyo ang nangyari sa puno ng igos, kundi maging sabihin ninyo
sa bundok na ito, mapataas ka, at mapasugba ka sa dagat, ay mangyayari.
22At
lahat ng mga bagay na inyong hihingin sa panalangin, na may pananampalataya,
ay inyong tatanggapin.
Kung titingnan natin ito kaugnay ng Marcos 11 makikita natin na nagbabago
ang pagkakasunod-sunod. Kaya, mayroong isang serye ng mga aksyon na
nagaganap na paulit-ulit.
At nang malapit na
sila sa Jerusalem, sa Betfage at sa Betania, sa bundok ng mga Olivo ay
sinugo niya ang dalawa sa kaniyang mga alagad, 2At sa kanila'y
sinabi, Magsiparoon kayo sa nayong nasa tapat ninyo: at pagkapasok ninyo
roon, ay masusumpungan ninyo ang isang nakataling batang asno, na hindi pa
nasasakyan ng sinomang tao; inyong kalagin siya, at dalhin ninyo siya rito.
3At kung may magsabi sa inyo, Bakit ninyo ginagawa ito? sabihin
ninyo, Kinakailangan siya ng Panginoon; at pagdaka'y ipadadala niya siya
rito. 4At sila'y nagsiyaon, at kanilang nasumpungan ang batang
asno na nakatali sa pintuan sa labas ng lansangan; at siya'y kanilang
kinalag. 5At ilan sa nangakatayo roon ay nangagsabi sa kanila,
Ano ang ginagawa ninyo na inyong kinakalag ang batang asno?
6At sinabi nila sa kanila ayon sa sinabi ni Jesus: at pinabayaan nilang
sila'y magsialis. 7At dinala nila ang batang asno kay Jesus, at
inilagay nila sa ibabaw ng batang asno ang kanilang mga damit; at ito'y
sinakyan ni Jesus. 8At marami ang nagsisipaglatag ng kanilang mga
damit sa daan; at ang mga iba'y ng mga sanga, na kanilang pinutol sa mga
parang. 9At ang nangasa unahan, at ang nagsisisunod, ay
nangagsisigawan, Hosanna; Mapalad ang pumaparito sa pangalan ng Panginoon:
10Mapalad ang kahariang pumaparito, ang kaharian ng ating amang
si David: Hosanna sa kataastaasan. 11At pumasok siya sa
Jerusalem, sa templo; at nang malingap niya sa palibotlibot ang lahat ng mga
bagay, at palibhasa'y hapon na, ay pumaroon siya sa Betania na kasama ang
labingdalawa.
Sinumpa ni Jesus ang Puno ng Igos
12At sa kinabukasan, pagkaalis nila sa Betania, ay nagutom siya. 13At
pagkatanaw niya sa malayo ng isang puno ng igos na may mga dahon, ay lumapit
siya, na baka sakaling makasumpong doon ng anoman: at nang siya'y malapit sa
kaniya ay wala siyang nasumpungang anoman kundi mga dahon; sapagka't hindi
panahon ng mga igos.
14At
sumagot si Jesus at sinabi rito, Sinomang tao'y hindi kakain ng iyong bunga
mula ngayon at magpakailan man. At ito'y narinig ng kaniyang mga alagad.
Nililinis ni Jesus ang Templo
15At
nagsidating sila sa Jerusalem: at pumasok siya sa templo, at nagpasimulang
kaniyang itinaboy ang nangagbibili at nagsisibili sa loob ng templo, at
ginulo ang mga dulang ng nangagpapalit ng salapi, at ang mga upuan ng
nangagbibili ng mga kalapati; 16At hindi niya ipinahintulot na
sinoman ay magdala ng anomang sisidlan sa templo. 17At siya'y
nagturo, at sinabi sa kanila, Hindi baga nasusulat, Ang aking bahay ay
tatawaging bahay-panalanginan ng lahat ng mga bansa? datapuwa't ginawa
ninyong yungib ng mga tulisan. 18At yao'y narinig ng mga
pangulong saserdote at ng mga eskriba, at pinagsisikapan kung paanong siya'y
kanilang maipapapuksa: sapagka't nangatatakot sila sa kaniya, dahil sa buong
karamihan ay nanggigilalas sa kaniyang aral. 19At gabi-gabi'y
lumalabas siya sa bayan.
Ang Aral mula sa Tuyong Puno ng Igos
20At
sa pagdaraan nila pagka umaga, ay nakita nila na ang puno ng igos ay tuyo na
mula sa mga ugat. 21At sa pagkaalaala ni Pedro ay sinabi sa
kaniya, Rabi, narito, ang sinumpa mong puno ng igos ay natuyo. 22At
pagsagot ni Jesus ay sinabi sa kanila, Magkaroon kayo ng pananampalataya sa
Dios. 23Katotohanang sinasabi ko sa inyo, Ang sinomang magsabi sa
bundok na ito, Mapataas ka at mapasugba ka sa dagat; at hindi magalinlangan
sa kaniyang puso, kundi manampalataya na mangyayari ang sinabi niya; ay
kakamtin niya yaon. 24Kaya nga sinasabi ko sa inyo, Ang lahat ng
mga bagay na inyong idinadalangin at hinihingi, ay magsisampalataya kayo na
inyong tinanggap na, at inyong kakamtin. 25At kailan man kayo'y
nangakatayong nagsisipanalangin, mangagpatawad kayo, kung mayroon kayong
anomang laban sa kanino man; upang ang inyong Ama naman na nasa langit ay
patawarin kayo ng inyong mga kasalanan.
Hinamon ang Awtoridad ni Jesus
27At
sila'y nagsiparoong muli sa Jerusalem: at samantalang lumalakad siya sa
templo, ay nagsilapit sa kaniya ang mga pangulong saserdote, at ang mga
eskriba, at ang matatanda; 28At sinabi nila sa kaniya, Sa anong
kapamahalaan ginagawa mo ang mga bagay na ito? o sino ang sa iyo'y nagbigay
ng kapamahalaang ito upang gawin mo ang mga bagay na ito? 29At sa
kanila'y sinabi ni Jesus, Tatanungin ko kayo ng isang tanong, at sagutin
ninyo ako, at aking sasabihin sa inyo kung sa anong kapamahalaan ginagawa ko
ang mga bagay na ito. 30Ang bautismo ni Juan, ay mula baga sa
langit, o sa mga tao? sagutin ninyo ako. 31At kanilang
pinagkatuwiranan sa kanilang sarili, na sinasabi. Kung sabihin natin, Mula
sa langit; ay sasabihin niya, Bakit nga hindi ninyo siya pinaniwalaan?
32Datapuwa't kung sabihin natin, Mula sa mga tao-ay nangatatakot sila
sa bayan: sapagka't kinikilala ng lahat na si Juan ay tunay na propeta.
33At sila'y nagsisagot kay Jesus at nagsipagsabi, Hindi namin
nalalaman. At sinabi ni Jesus sa kanila, Hindi ko rin sasabihin sa inyo kung
sa anong kapamahalaan ginagawa ko ang mga bagay na ito.
Ang pagkakasunod-sunod na ito ay nagpapakita na siya ay pumasok sa Templo ng
magkakasunod na araw at nilinis ito. Siya ay pumapasok sa Templo upang
matiyak na ito ay nalinis mula sa
unang bahagi ng Abib alinsunod sa Kautusan, at ang mga bahagi na
makikita nating nakalista sa Ezekiel 45:18-25:
18Ganito
ang sabi ng Panginoong Dios: Sa unang buwan, sa unang araw ng buwan, kukuha
ka ng guyang toro na walang kapintasan; at iyong lilinisin ang santuario.
19At ang saserdote ay kukuha ng dugo ng handog dahil sa
kasalanan, at ilalagay sa mga haligi ng pintuan ng bahay, at sa apat na
sulok ng patungang dambana, at sa mga haligi ng pintuang-daan ng lalong loob
na looban. 20At gayon ang iyong gagawin sa ikapitong araw ng
buwan para sa bawa't nagkakamali, at sa bawa't walang malay: gayon ninyo
lilinisin ang bahay. 21Sa unang buwan, sa ikalabing apat na araw
ng buwan, magdidiwang kayo ng paskua, isang kapistahan na pitong araw;
tinapay na walang levadura ang kakanin. 22At sa araw na yaon ay
maghahanda ang prinsipe para sa kaniya at sa buong bayan ng lupain ng isang
guyang toro na pinakahandog dahil sa kasalanan. 23At sa pitong
araw ng kapistahan ay ipaghahanda niya ng handog na susunugin ang Panginoon,
pitong toro at pitong tupa na walang kapintasan sa araw-araw na pitong araw;
at isang kambing araw-araw na pinakahandog dahil sa kasalanan. 24At
siya'y maghahanda ng handog na harina, ng isang efa sa isang toro, at ng
isang efa sa isang lalaking tupa, at isang hin ng langis sa isang efa.
25Sa ikapitong buwan, sa ikalabing limang araw ng buwan, sa
kapistahan, kaniyang gagawin ang gaya ng pitong araw; ayon sa handog dahil
sa kasalanan, ayon sa handog na susunugin, at ayon sa handog na harina, at
ayon sa langis.
Ang mga ito ay tumutukoy sa mga teksto sa Genesis 8:13; Exodo 12:18;
29:1-14. Sa Ezekiel 43:18 makikita natin na ang pagtatalaga ay nagsisimula
sa altar, samantalang ang pagtatalaga ng mga saserdote ay hinihingi ng
pagkasaserdote ng mga Levita sa ilalim ng Kautusan (Lev. 8:1-10). Kaya, dito
ay nakikitungo tayo sa isang pagkasaserdote na pinabanal na at sinimulan ang
mga hain sa altar sa loob ng isang bagong sistema. Dito, ang mga Zadokite
ang tanging mga Levita na tatanggapin (Ezek. 40:46; 44:15; cf. Apoc.
kabanata 7). Ito ang pagkasaserdote ni Melquisedec. Ang pagkasaserdoteng ito
ay nauna sa Levi, at ang Levi ay nagbigay ng ikapu dito sa mga balakang ni
Abraham.
Si Shem ang dakilang saserdote nito mula sa panahon ni
Noe. Inilagay ito sa Jerusalem hanggang sa sinakop ni David ang Jerusalem.
Ang hari doon ay tinawag na Adonai-Zedek o Melquisedec sa patuloy na batayan
gaya ng nakikita natin mula sa Kasulatan (cf. ang aralin na
Melquisedec (No. 128)).
Ang nilalang na ito ay hindi si Jesucristo dahil sa maraming mga dahilan sa
kasulatan. Si Jesucristo ay hindi maaaring maging isang tao sa Jerusalem at
nagpakita nang sabay kay Abraham bilang Anghel ni Yahovah kasama ang dalawa
pang nilalang sa pagkawasak ng Sodoma. Bukod dito, bilang Anghel ni Yahovah
ay kasama niya ang Israel sa ilang, at sa pananakop sa Jerico at sa buong
Canaan. Paanong naroroon din siya sa Jerusalem bilang Adonai-Zedek? Ano ang
layunin ng pagkakatawang-tao kung ito ay katotohanan na sa loob ng mga
limang daang taong nakalipas?
(Tingnan din
Ang Anghel ni YHVH (No.
024))
Sa teksto sa Exodo 29:36 isang toro ay hinandog sa pitong magkakasunod na
araw. Dito (Ezek. 43) inihandog lamang ito nang isang beses at
sa ibang mga araw ay isang anak ng mga kambing. Ito ay malinaw na isa
pang Templo at isa pang pagkakasunod-sunod. Ang mga handog na ito sa Ezekiel
43:18-27 ay pambansa at pang-saserdote
kung saan ang mga saserdote ay kumakatawan sa bansa.
Nakikita ni Bullinger na hindi sila indibidwal, ngunit ipinapalagay na
walang Araw ng Pagbabayad-sala at hinihinuha mula sa katotohanang ito na
hindi sila sasailalim sa Kautusan. Habang sila ay nasa sistemang milenyo at
ang paglapat ng kautusan ay maiiba sa ilalim ni Cristo patungkol sa mga
hain, ang katotohanan na ang mga kapistahan ay sumusunod mula sa Paskuwa
hanggang sa Tabernakulo, at ang Pagbabayad-sala at mga Pakakak ay hindi
binanggit, (Ezek. 45:24-25) ay hindi nangangahulugan na hindi sila
ipangingilin (cf. ang aralin ng
Mga Madalas Itanong sa
Ezekiel Kabanata 36-48 at ang Pagpapabanal ng Templo (No. 292)
at ang
Pagpapabanal ng Templo ng
Diyos [241]). Nabanggit din na ang mga
Bagong Buwan ay hindi itinuturing na mga araw ng paggawa at ipapatupad sa
sistemang milenyo gaya ng nakikita natin mula sa Ezekiel 45 f. at gayundin
sa Isaias 66:23, at ang mga hindi nangingilin sa kanila ay mamamatay (Is.
66:24).
Ang pagkakasunod-sunod ng paglilinis
ay nagaganap mula sa unang araw ng Unang Buwan hanggang sa ikapito.
Dinala ito ni Cristo hanggang sa ikasampung araw nang siya ay pumasok sa
Jerusalem. Siya ay nagutom sa ganitong pagkakasunod-sunod. Iyon ay
karaniwang binibigyang kahulugan bilang pagpapakita na siya ay nag-ayuno sa
panahong ito.
Ito ay isang proseso ng pag-aayuno na nauunawaan ng mga nagsasagawa ng
naturang gawain. Ang pang-araw-araw na pagkagutom ay halos hindi
kapansin-pansin.
Malaki ang posibilidad na siya ay nag-ayuno sa loob ng ilang araw, o kahit
sa lahat ng araw na iyon. Bagama't tila dumaan siya sa mga bahay ng ilan sa
kanyang mga kaibigan noong panahong iyon.
Ang mga ebanghelyo nina Mateo, Marcos at Lucas ay nagsasabi sa atin na si
Cristo ay nasa Templo, nililinis ito at tinitiyak na ito ay malinis sa mga
mamamalit ng salapi at iba pang mga linta.
Kaya, pagkatapos ng Pagpapabanal ng mga Walang-Malay at Nagkakamali, pumunta
si Cristo sa Jerusalem, papalapit mula sa Jerico noong 8 Abib, at dumaan ng
Huwebes na iyon ng gabi sa bahay ni Zaqueo. Ang unang pagpasok sa Jerusalem
ay mula sa Betfage sa araw ng 9 Abib (Biyernes) at hindi mula sa Betania
(cf. Mat. 21:8-9). Hindi siya inaasahan at nilinis niya ang Templo (Mat.
21:12–16), at pagkatapos ay umalis siya patungong Betania (Mat. 21:17). Ang
pagkakasunod-sunod ay nakabalangkas sa mga talahanayan sa aralin ng
Oras ng Pagbitay at
Pagkabuhay na Mag-uli (No. 159).
Noong 11 Abib, ang ikaapat na araw bago ang Paskuwa, pumasok siya sa Templo
at tumingin sa paligid at pagkatapos ay bumalik sa Betania (Marcos 11:11).
Noong 12 Abib, ang ikatlong araw bago ang Paskuwa noong 30 CE, muling
nagpakita siya sa Templo, muling nilinis ito at pagkatapos ay nagturo sa
Templo (Mar. 11:15-17; Luc. 19:45-46). Hinarap niya ang pagsalungat ng mga
pinuno (Mar. 11:18; Luc. 19:47-48) at pagkatapos ay umalis sa lungsod na
malamang patungo sa Betania (Mar. 11:19; Luc. 21:37-38).
Sa ikalawang araw bago ang Paskuwa noong 13 Abib (Martes), si Cristo ay
muling nasa Jerusalem at sa Templo (Mat. 21:23-27; Mar. 11:27-33; Luc.
20:1-8). Ang unang dakilang propesiya ay ibinigay sa Templo (Luc. 21:5-36).
Ang pahayag tungkol sa kaugalian ng Panginoon ay ginawa nitong huling
sanglinggo (Luc. 21:37-38).
Pagkatapos ay ibinigay ang ikawlawang dakilang propesiya sa Bundok ng mga
Olibo (Mat. 24:1–51; Mar. 13:1–37) at nagpatuloy (Mat. 25:1–46).
Si Cristo, sa pamamagitan ng kanyang malinaw na halimbawa sa mga ebanghelyo,
ay ganap na nililinis ang Templo sa panahong ito, mula 1 Abib ayon sa
kautusan, hanggang sa 13 Abib o Nisan, na siyang simula ng araw ng
paghahanda para sa Paskuwa. Sa pagtatapos ng 13 Abib, siya at ang mga
disipulo ay nagpahinga sa silid sa itaas para sa Huli o Hapunan ng Panginoon
at ang pagtataksil, pagsubok sa Mesiyas, at ang Pagpapako sa Cordero ng
Paskuwa noong hapon ng 14 Abib.
Ang Aral ng Puno ng Igos
Ang isang pangunahing aral na matututuhan sa prosesong ito ng pagsumpa sa
puno ng igos ay ito ay nakalagay sa loob, at nauugnay sa proseso ng
paghahanda para sa Paskuwa, at bahagi ng proseso ng paglilinis. Ang pagtukoy
sa kawalan ng bunga at ang sumpa ay isang aral para sa mga Iglesia ng Diyos,
na sa prosesong ito ng paglilinis, yaong nabigong magbunga ay naiwan sa
pagkalanta at pagkamatay.
Ang aral na ito ay hindi kailanman mas angkop kaysa sa huling bahagi ng
ikadalawampung siglo, kung saan ang paglilinis ay hindi kailanman isinagawa,
at ang paghahanda para sa Paskuwa ay hindi kailanman nakatuon sa
pagpapabanal at kaligtasan ng Israel at ng mga bansa.
Ito ay para sa kadahilanang ang mga talinghaga sa Mateo at Marcos ay
nagpapatuloy, na nakikitungo sa pagkuha ng iba pang paggawa at iba pang mga
anak na lalaki. Ang isa ay nangako na pupunta at gagawa at ang isa ay
tumangging mangako. Gayunpaman, ang nangako ay hindi pumunta at ang tumanggi
ay pumunta at gumawa ayon sa hinihiling ng Ama. Ang talinghagang ito ay
itinuro sa Juda at Levi at sa huli ang Israel. Ang talinghaga ng nawawalang
may-ari ng lupa (Mar. 12:1-12) ay tungkol sa mga propeta at kay Cristo
mismo, at ang ubasan ay ang buong sambahayan ni Israel (Is. 5:7) (cf.
Ang Tipan ng Diyos (No. 152)).
Ang Ubasan
Ang Talinghaga ng mga Nangungupahan
Marcos 12:1-12
At nagpasimulang pinagsalitaan niya sila sa mga talinghaga. Nagtanim ang
isang tao ng isang ubasan, at binakuran ng mga buhay na punong kahoy, at
humukay roon ng isang pisaan ng ubas, at nagtayo ng isang bantayan, at
ipinagkatiwala yaon sa mga magsasaka, at napasa ibang lupain. 2At
sa kapanahunan ay nagsugo siya ng isang alipin sa mga magsasaka, upang
tanggapin niya sa mga magsasaka ang mga bunga ng ubasan. 3At
hinawakan nila siya, at hinampas siya, at siya'y pinauwing walang dala.
4At siya'y muling nagsugo sa kanila ng ibang alipin; at ito'y kanilang
sinugatan sa ulo, at dinuwahagi. 5At nagsugo siya ng iba; at
ito'y kanilang pinatay: at ang iba pang marami; na hinampas ang iba, at ang
iba'y pinatay. 6Mayroon pa siyang isa, isang sinisintang anak na
lalake: ito'y sinugo niyang kahulihulihan sa kanila, na sinasabi, Igagalang
nila ang aking anak. 7Datapuwa't ang mga magsasakang yaon ay
nangagsangusapan, Ito ang tagapagmana; halikayo, atin siyang patayin, at
magiging atin ang mana. 8At siya'y kanilang hinawakan, at siya'y
pinatay, at itinaboy sa labas ng ubasan. 9Ano nga kaya ang
gagawin ng panginoon ng ubasan? siya'y paroroon at pupuksain ang mga
magsasaka, at ibibigay ang ubasan sa mga iba. 10Hindi man lamang
baga nabasa ninyo ang kasulatang ito:
Ang batong
itinakuwil ng nangagtayo ng gusali,
Ang siya ring
ginawang pangulo sa panulok;
11
Ito'y mula sa Panginoon,
At ito'y
kagilagilalas sa harap ng ating mga mata.
12
At pinagsikapan nilang hulihin siya; at sila'y natakot sa karamihan;
sapagka't kanilang napaghalata na kaniyang sinalita ang talinghaga laban sa
kanila: at siya'y iniwan nila, at nagsialis.
Dito makikita natin na ang mga nangungupahan ay ang sambahayan ni Israel, na
siyang mga saserdote at mga Levita na inatasan sa gawain ng Diyos, at
gayundin ang sambahayan ni Juda na ibinagsak ng mga Edomita at ng mga
Helenistikong pagsasanay.
Ang mensahe ay para sa mga
hinirang ng bansa at pagkatapos sa Iglesia na susunod sa kanila.
Ang Binibigay kay Cesar
Ang paghihiwalay ng mga bagay sa Iglesia mula sa mga bagay sa mundo sa
panahon ng paghahanda ay binigyang-diin sa aral ng pagbibigay kay Cesar sa
Marcos 12:13-17.
13At
kanilang sinugo sa kaniya ang ilan sa mga Fariseo at sa mga Herodiano, upang
siya'y mahuli nila sa pananalita. 14At nang sila'y magsilapit, ay
kanilang sinabi sa kaniya, Guro, nalalaman namin na ikaw ay totoo, at hindi
ka nangingimi kanino man; sapagka't hindi ka nagtatangi ng mga tao, kundi
itinuturo mong may katotohanan ang daan ng Dios: Matuwid bagang bumuwis kay
Cesar, o hindi? 15Bubuwis baga kami, o hindi kami bubuwis?
Datapuwa't siya, na nakatataho ng kanilang pagpapaimbabaw, ay nagsabi sa
kanila, Bakit ninyo ako tinutukso? magdala kayo rito sa akin ng isang
denario, upang aking makita. 16At dinalhan nila. At sinabi niya
sa kanila, Kanino ang larawang ito at ang nasusulat? At sinabi nila sa
kaniya, kay Cesar. 17At sinabi sa kanila ni Jesus, ibigay ninyo
kay Cesar ang sa kay Cesar, at sa Dios ang sa Dios. At sila'y nanggilalas na
mainam sa kaniya.
Ang pagkakasunod-sunod ng mga talinghaga ay ibinigay, dahil ito ay
magbibigay-aral sa Iglesia.
Ang Iglesia ng Pagkabuhay na Mag-uli
Nakipag-ugnayan din si Cristo sa mga Saduceo noong panahong iyon tungkol sa
Pagkabuhay na Mag-uli sa Marcos 12:18-27.
18At nagsilapit sa kaniya ang mga Saduceo, na nangagsasabi na walang
pagkabuhay na maguli; at siya'y kanilang tinanong, na sinasabi, 19Guro,
isinulat sa amin ni Moises, Kung ang kapatid na lalake ng isang lalake ay
mamatay, at may maiwang asawa, at walang maiwang anak, ay kukunin ng
kaniyang kapatid ang kaniyang asawa, at bigyan ng anak ang kaniyang kapatid.
20May
pitong lalaking magkakapatid: at nagasawa ang panganay, at nang mamatay ay
walang naiwang anak; 21At nagasawa sa bao ang pangalawa, at
namatay na walang naiwang anak; at gayon din naman ang pangatlo: 22At
ang ikapito'y walang naiwang anak. Sa kahulihulihan ng lahat ay namatay
naman ang babae. 23Sa pagkabuhay na maguli, sino sa kanila ang
magiging asawa ng babae? sapagka't siya'y naging asawa ng pito. 24Sinabi
sa kanila ni Jesus, Hindi kaya nangagkakamali kayo dahil diyan, na hindi
ninyo nalalaman ang mga kasulatan, ni ang kapangyarihan ng Dios? 25Sapagka't
sa pagbabangon nilang muli sa mga patay, ay hindi na mangagaasawa, ni
papagaasawahin pa; kundi gaya ng mga anghel sa langit. 26Nguni't
tungkol sa mga patay, na sila'y mga ibabangon; hindi baga ninyo nabasa sa
aklat ni Moises, tungkol sa Mababang punong kahoy, kung paanong siya'y
kinausap ng Dios na sinasabi, Ako ang Dios ni Abraham, at ang Dios ni Isaac,
at ang Dios ni Jacob? 27Hindi siya ang Dios ng mga patay, kundi
ng mga buhay: kayo'y nangagkakamaling lubha.
Sa tekstong ito ay binanggit niya ang Pagkabuhay na Mag-uli (Mar. 12:18-27)
at ang Iglesia bilang ang panganay na nabuhay muli, dahil sinabi niya nang
kausapin niya si Moises sa nagniningas na mababang punong kahoy: “Ako ang
Diyos ni Abraham at ang Diyos ni Isaac. at ang Diyos ni Jacob.” Siya ang
Diyos ng mga buhay at hindi ng mga patay at samakatuwid, si Cristo dito ay
nagsasalita tungkol sa Iglesia – ang mga nangatutulog sa Panginoon.
Ito ang proseso ng paghahanda ng Templo na isinasagawa mula 1 Abib hanggang
sa Paskuwa. Pagkatapos ay ang Tinapay na Walang Lebadura ay kinakain ng
pitong araw mula 15 hanggang 21 Abib, at ang buwan ng pag-aayuno ay dinadala
sa pitong araw na pagsasara, na babalik sa normal na proseso sa pagbilang ng
omer hanggang Pentecostes at ang pag-aani ng trigo, na siyang ani ng Iglesia
ng panganay.
Ang prosesong ito ay isang pagkakasunud-sunod na nagsisimula sa ika-1 ng
Abib at sa diwa ay nagtatapos sa pagkabuhay na mag-uli ng iglesia limampung
araw pagkatapos ng handog ng inalog na bigkis na nagaganap sa Linggo sa loob
ng Paskuwa. Ang pagkakasunud-sunod na ito ay bahagi ng puno na kinakailangan
upang mamunga. Ang puno na hindi nag-aayuno at naghahanda sa sarili para sa
pagpapabanal ay isinumpa at nalanta at namatay.
q