Christian
Churches of God
No.
F026iii
Komentaryo sa Ezekiel Bahagi 3
(Edition
1.5 20221219-20221225)
Komentaryo sa Kabanata 9-12.
Christian Churches of God
E-mail:
secretary@ccg.org
(Copyright
©
2022 Wade Cox)
(Tr. 2023)
This paper may be freely copied and distributed
provided it is copied in total with no
alterations or deletions. The publisher’s name
and address and the copyright notice must be
included.
No charge may be levied on recipients of
distributed copies.
Brief quotations may be embodied in
critical articles and reviews without breaching
copyright.
This paper is available from the World Wide Web
page:
http://logon.org and
http://ccg.org
Komentaryo sa Ezekiel
Bahagi 3
[F026iii]
Kabanata 9
1Nang magkagayo'y sumigaw
siya sa aking pakinig ng malakas na tinig, na nagsasabi,
Magsilapit yaong mga may katungkulan sa bayan, na bawa't isa'y
may kaniyang pangpatay na almas sa kaniyang kamay. 2At
narito, anim na lalake ay nagsipanggaling sa daan ng mataas na
pintuang-daan, na nalalagay sa dako ng hilagaan, na bawa't isa'y
may kaniyang pangpatay na almas sa kaniyang kamay; at isang
lalake ay nasa gitna nila na nakapanamit ng kayong lino, na may
tintero ng manunulat sa kaniyang tagiliran.
At sila'y nagsipasok, at nagsitayo sa siping ng tansong dambana.
3At ang kaluwalhatian ng Dios ng Israel ay
umilanglang mula sa kerubin, na kinapapatungan, hanggang sa
pintuan ng bahay: at kaniyang tinawag ang lalaking nakapanamit
ng kayong lino, na may tintero ng manunulat sa kaniyang
tagiliran. 4At sinabi ng Panginoon sa kaniya,
Pumaroon ka sa gitna ng bayan, sa gitna ng Jerusalem, at
maglagay ka ng mga tanda sa mga noo ng mga taong
nangagbubuntong-hininga at nagsidaing dahil sa lahat na
kasuklamsuklam na nagawa sa gitna niyaon. 5At sa mga
iba ay sinabi niya sa aking pakinig, Magsiparoon kayo sa bayan
na magsisunod sa kaniya, at manakit kayo: huwag magpatawad ang
inyong mata, o kayo man ay mahabag; 6Lipulin ninyong
lubos ang matanda, ang binata at ang dalaga, at ang mga bata at
ang mga babae; nguni't huwag lumapit sa sinomang lalake na
tinandaan; at inyong pasimulan sa aking santuario. Nang
magkagayo'y kanilang pinasimulan sa mga matandang lalake na
nangasa harap ng bahay. 7At sinabi niya sa kanila,
Lapastanganin ninyo ang bahay, at punuin ninyo ng patay ang mga
looban: magsilabas kayo. At sila'y nagsilabas, at nanakit sa
bayan. 8At nangyari, habang sila'y nananakit, at
ako'y naiwan, na ako'y nasubasob, at sumigaw ako, at aking
sinabi, Ah Panginoong Dios! iyo bagang lilipulin ang buong
nalabi sa Israel, sa iyong pagbubugso ng iyong kapusukan sa
Jerusalem? 9Nang magkagayo'y sinabi niya sa akin, Ang
kasamaan ng sangbahayan ni Israel at ni Juda ay totoong malaki,
at ang lupain ay puno ng dugo, at ang bayan ay puno ng
kasuwailan: sapagka't kanilang sinasabi, Pinabayaan ng Panginoon
ang lupa, at hindi nakikita ng Panginoon. 10At
tungkol sa akin naman, ang aking mata ay hindi magpapatawad, o
mahahabag man ako, kundi aking ipadadanas ang kanilang lakad sa
kanilang ulo. 11At, narito, ang lalaking nakapanamit
ng kayong lino, na may tintero ng manunulat sa kaniyang
tagiliran, nagbalita ng bagay; na sinabi, Aking ginawa na gaya
ng iniutos mo sa akin.
Layunin ng Kabanata 9
9:1-11 11 Ang kaparusahan sa mga nagkasala sa Juda
at Israel
vv. 1-2 Ang mga banal na may katungkulan sa bayan ay
nagmula sa hilaga. Sila ay ipinadala mula sa upuan ng Diyos ayon
sa 1:4. (Tingnan din ang mga bantay ng Templo o mga bantay sa
2Hari11:18 na itinalaga ng parehong salitang Hebreo.) at
lalaking nakadamit ng lino na gumaganap bilang eskriba ng
Panginoon (gayundin ayon kay Nabu sa Babylonian pantheon
sa AORSV n).
Ang lino ay malinis na ritwal na tela na isinusuot
ng mga saserdote (Lev. 6:10; at ng mga anghel Dan. 10:5 (F027x).
v. 4
Ang tanda ay ang
Hebreong letrang tau
na ginawang parang X (tingnan din ang Apoc. 7:3-4). Ito ang mga
hinirang ng Panginoon sa mga tao.
v. 6
Ang mga matatanda ay
yaong sa 8:16
v. 8
Ang lahat ng natitira
ay tumutukoy sa mga natitira sa Palestina pagkaraan ng 597 BCE
ayon sa maraming iskolar. Gayunpaman, ang mga propesiya ay
sumasaklaw sa mga bansa hanggang sa katapusan ng Araw ng
Panginoon gaya ng makikita sa mga naunang seksyon.
Kabanata 10
1Nang magkagayo'y tumingin ako, at, narito, sa langit
na nasa ulunan ng mga kerubin, may nakita na parang isang batong
zafiro, na parang isang luklukan. 2At siya'y
nagsalita sa lalake na nakapanamit ng kayong lino, at kaniyang
sinabi, Pumasok ka sa pagitan ng nagsisiikot na mga gulong, sa
ilalim ng kerubin, at punuin mo kapuwa ang iyong mga kamay ng
mga bagang nagbabaga mula sa pagitan ng mga kerubin, at ikalat
mo sa bayan. At sa aking paningin ay pumasok siya. 3Ang
mga kerubin nga ay nagsitayo sa dakong kanan ng bahay, nang ang
lalake ay pumasok; at pinuno ng ulap ang pinakaloob na looban.
4At ang kaluwalhatian ng Panginoon ay napailanglang
mula sa kerubin, at tumayo sa itaas ng pintuan ng bahay; at ang
bahay ay napuno ng ulap, at ang looban ay napuno ng ningning ng
kaluwalhatian ng Panginoon. 5At ang pagaspas ng mga
pakpak ng mga kerubin ay narinig hanggang sa looban sa labas, na
gaya ng tinig ng Dios na Makapangyarihan sa lahat, pagka siya'y
nagsasalita. 6At nangyari, nang kaniyang utusan ang
lalake na nakapanamit ng kayong lino, na sabihin, Kumuha ka ng
apoy sa loob ng nagsisiikot na mga gulong mula sa pagitan ng mga
kerubin, na siya'y pumasok, at tumayo sa tabi ng isang gulong.
7At iniunat ng kerubin ang kaniyang kamay mula sa
gitna ng mga kerubin sa apoy na nasa gitna ng mga kerubin, at
kumuha niyaon, at inilagay sa mga kamay ng nakapanamit ng kayong
lino, na siyang kumuha at lumabas. 8At lumitaw sa
gitna ng mga kerubin ang anyo ng kamay ng isang tao sa ilalim ng
kanilang mga pakpak. 9At ako'y tumingin, at narito,
apat na gulong ay nangasa tabi ng mga kerubin, isang gulong ay
nasa tabi ng isang kerubin, at ang ibang gulong ay nasa tabi ng
ibang kerubin; at ang anyo ng mga gulong ay gaya ng kulay ng
batong berila. 10At tungkol sa kanilang anyo, silang
apat ay may isang pagkakawangis, na para bagang isang gulong na
napasa loob ng isang gulong. 11Pagka nagsisiyaon, ay
nagsisiyaon sa kanilang apat na dako: hindi nagsisipihit habang
nagsisiyaon, kundi ang kinahaharapan ng ulo ay siyang sinusundan
nila: hindi nagsisipihit habang nagsisiyaon. 12At ang
kanilang buong katawan, at ang kanilang mga likod, at ang
kanilang mga kamay, at ang kanilang mga pakpak, at ang mga
gulong ay puno ng mga mata sa palibot, sa makatuwid baga'y ang
mga gulong na tinatangkilik ng apat. 13Tungkol sa mga
gulong, tinawag sa aking pakinig, ang nagsisiikot na mga gulong.
14At bawa't isa'y may apat na mukha: ang unang mukha
ay mukha ng kerubin, at ang ikalawang mukha ay mukha ng tao, at
ang ikatlo ay mukha ng leon, at ang ikaapat ay mukha ng isang
aguila. 15At ang mga kerubin ay napaitaas: ito ang
nilalang na may buhay na aking nakita sa pangpang ng ilog
Chebar. 16At nang magsiyaon ang mga kerubin, ang mga
gulong ay nagsiyaong kasiping nila: at nang itaas ng mga kerubin
ang kanilang mga pakpak upang paitaas mula sa lupa, ang mga
gulong naman ay hindi nagsihiwalay sa siping nila. 17Pagka
sila'y nagsisitayo, ang mga ito ay nagsisitayo; at pagka sila'y
nangapaiitaas, ang mga ito'y nangapaiitaas na kasama nila:
sapagka't ang espiritu ng nilalang na may buhay ay nasa mga
yaon. 18At ang kaluwalhatian ng Panginoon ay lumabas
mula sa pintuan ng bahay, at lumagay sa ibabaw ng mga kerubin.
19At itinaas ng mga kerubin ang kanilang mga pakpak,
at nangapaitaas mula sa lupa sa aking paningin, nang sila'y
magsilabas, at ang mga gulong ay sa siping nila: at sila'y
nagsitayo sa pintuan ng pintuang-daang silanganan ng bahay ng
Panginoon; at ang kaluwalhatian ng Dios ng Israel ay nasa itaas
nila. 20Ito ang nilalang na may buhay na aking nakita
sa ilalim ng Dios ng Israel sa pangpang ng ilog Chebar; at
naalaman ko na sila'y mga kerubin. 21Bawa't isa'y may
apat na mukha, at bawa't isa'y may apat na pakpak; at ang anyo
ng mga kamay ng tao ay nasa ilalim ng kanilang mga pakpak.
22At tungkol sa anyo ng kanilang mga mukha, ay mga mukha
na aking nakita sa pangpang ng ilog Chebar, ang kanilang mga
anyo at sila rin; sila'y yumaon bawa't isa na patuloy.
Layunin ng Kabanata 10
Kahalagahan ng anyo ng Kerubin
Upang maunawaan ang
pagkakasunod-sunod ng mga pangyayari sa huling Jubileo na ito,
kailangan munang ipaliwanag ang kahulugan ng apat na Kerubin o
Kerubin ni Ezekiel. Ang pangitain ni Ezekiel ay lumabas sa
hilaga at ang oryentasyong ito ay mahalaga sa kaugnayan ng anyo.
Ang Templo ng Diyos ay nasa
dako ng hilagaan (Awit 48:2 KJV).
Awit 48:2 Maganda sa
kataasan, ang kagalakan ng buong lupa, siyang bundok ng Sion, sa
mga dako ng hilagaan, na bayan ng dakilang Hari. (TLAB)
Ayon sa kaugalian, ang
dako sa hilagaan ay
ang direksyon ng Trono ng Diyos (Is. 14:13).
Isaiah 14:13 At sinabi
mo sa iyong sarili, Ako'y sasampa sa langit, aking itataas ang
aking luklukan sa itaas ng mga bituin ng Dios; at ako'y uupo sa
bundok ng kapisanan, sa mga kaduluduluhang bahagi ng hilagaan:
(TLAB)
Pinili ni Lucifer na
umakyat at maging katulad ng Kataas-taasan (tingnan
Ang Unang Kautusan: ang Kasalanan ni Satanas (No.
253)).
Ang ulap at apoy ay
katulad ng sa Exodo kung saan pinangunahan at itinatag ng
Espiritu ng Panginoon ang Israel upang maging isang hiwalay at
banal na mga tao. Ang apoy ay kulay ng amber o tanso, na nagmula
sa katawan ng Espiritu. Ang apoy na bumabalot sa sarili ay
sumisimbolo sa pagpigil ng Espiritu sa loob ng mga hangganan at
kaayusan. Ang pagkakapalibot ay sumisimbolo sa Kautusan ng Diyos
kung saan pinangangasiwaan nito ang mga Kerubin, kung paanong
ang Espiritu mismo ay pinangasiwaan at pinalibutan sapagkat ang
Kautusan ay nagmula sa mismong kalikasan ng Diyos kung saan tayo
ay nakikibahagi (2Ped. 1:4).
Ang pagkakapalibot ng
apoy ay nagpapahiwatig din na ang pagkasunod-sunod ng oras ng
apat na Kerubin ay inililibot upang magbigay-daan sa kanilang
magkasabay na paglitaw. Ang trono sa itaas ng Kerubin ay
sumasagisag sa Trono ng Diyos kung saan naghahari ang kanilang
hukom, Ang Elohim at El. Siya ay nasa ibabaw ng mga Kerubin
bilang kanilang proteksiyon, at bilang sentro ng Tabernakulo.
Ang Trono ay ang "luklukan ng awa" at inilagay sa loob mismo ng
pisikal na Tabernakulo, na sumasagisag sa pinakahuling
espirituwal na paglikha ng walang hanggang espirituwal na
Templo. Si Yahovah ay nagsasalita para kay Yahovah ng mga Hukbo
sa istrukturang ito. Nakatayo sila sa silangan na pintuan at ang
kaluwalhatian ng Panginoon ay nasa itaas nila (Ezek. 10:18-19).
Ezekiel 10:18-19 At ang
kaluwalhatian ng Panginoon ay lumabas mula sa pintuan ng bahay,
at lumagay sa ibabaw ng mga kerubin. 19At itinaas ng
mga kerubin ang kanilang mga pakpak, at nangapaitaas mula sa
lupa sa aking paningin, nang sila'y magsilabas, at ang mga
gulong ay sa siping nila: at sila'y nagsitayo sa pintuan ng
pintuang-daang silanganan ng bahay ng Panginoon; at ang
kaluwalhatian ng Dios ng Israel ay nasa itaas nila. (TLAB)
Sa Mga Bilang 9 makikita
natin na ang pagdiriwang ng Paskuwa ay ang kautusan na
nagtatakda sa mga banal na tao at sa mga dayuhan na nasa
kanilang gitna. Mula sa Exodo 13:6-9, makikita natin na ang
Paskuwa (at ang Pista ng Tinapay na Walang Lebadura) ay ang
tatak ng Diyos bilang tanda sa ating kamay at bilang isang
alaala o tanda sa pagitan ng ating mga mata (ibig sabihin, sa
ating noo). Ito ang tanda o marka ng Panginoon, na nagpapakilala
sa mga banal na tao "upang ang kautusan ng Panginoon ay
sumaiyong bibig" (Ex. 13:9 TLAB). Sa madaling salita, ang tatak
ng Diyos ay nasa ating isipan at puso na ipinapahiwatig ng tanda
o pinakaalaala sa pagitan ng ating mga mata, at ang tanda sa
ating mga kamay ay nagpapahiwatig na ang ating mga kilos ay
naaayon sa ating mga salita. Ang pagdiriwang ng Paskuwa at
Tinapay na Walang Lebadura, kasama ang lingguhang Sabbath, ay
ang tiyak na pagkakakilanlan ng kongregasyon ng Panginoon. Ang
pangingilin ng iba pang mga Sabbath ng Levitico 23 ay
awtomatikong sumusunod sa tatak ng Paskuwa. Ang pagbabayad-sala
mismo ay nagiging tanda din ng bayan ng Panginoon (cf. ang
aralin na
Ang Papel ng Ikaapat na Kautusan sa Makasaysayang
mga Iglesya ng Diyos na nangingilin ng Sabbath (No. 170)).
Ang Isaias 66:23-24 ay
nagpapakita na ang mga Sabbath at ang mga Bagong Buwan ay ang
Tatak ng Diyos at ang hindi pagtupad nito ay may parusang
kamatayan.
Ang Marka ng Hayop ay
nagmula rin sa konseptong ito na may sariling kautusan at mga
kapistahan. Ang mga ito ay umiiral mula sa panahon ng Exodo
bilang Mahal na Araw at pagsamba ng Linggo, at ang mga
kapistahan ng ika-25 ng Disyembre ay sumunod mula sa satanikong
kapistahan at tanda o marka na ito (cf. ang mga aralin na
Ang Pinagmulan ng Pasko at Mahal na Araw (No. 235);
Kalendaryo ng Diyos (No. 156);
Ang Mga Pagtatalo sa Quartodeciman (No. 277); at Marka ng Hayop(No. 025)).
Ang
haliging ulap at apoy ay sumasaklaw sa Hukbo ng mga banal na tao,
una mula sa Exodo 14:19, at sa Mga Bilang 9:15 makikita natin na
ang ulap ay tumakip sa Tabernakulo noong araw na ito ay itinayo.
Ang Tabernakulo ng Panginoon ay patuloy na natatakpan bilang
ulap sa araw at apoy sa gabi, bilang tanda na ang Espiritu ng
Panginoon ay nananahan sa ibabaw ng Tabernakulo ng Patotoo at
kasama ng Hukbo ng mga banal na tao dahil sila ay pinili sa
pagkasaserdote. Pagka ang ulap at apoy ay napaitaas sa gayon ang
Tabernakulo ay kukunin at ililipat (Blg. 9:21-23).
Ang mga Buhay na
Nilalang ay kumakatawan sa apat na yugto ng kasaysayan ng
pagkasaserdote at ng Israel. Ang unang yugto ay ang Tabernakulo
sa ilang at ang mga Hukom. Ang ikalawang yugto o Kerubin ay ang
unang Templo mula kay Solomon hanggang sa pagkabihag. Ang
ikatlong yugto ay mula sa muling pagtatatag pagkatapos ng
pagbabalik mula sa pagkabihag hanggang sa pagkawasak noong 70
CE, at ang ikaapat na yugto ay bilang panahon ng pitong Iglesia
hanggang sa pagbabalik ng Mesiyas (cf. ang mga aralin na
Ang Kaban ng Tipan (No. 196); at
Pentecostes sa Sinai (No. 115)).
Ang bawat yugto ay
bilang isang Tumatakip na Kerubin na nagpoprotekta sa Trono ng
Diyos, at sa pamamagitan ng mga kamay ng tao (sa ilalim ng mga
pakpak) ay naisasakatuparan ang Kanyang layunin sa Lupa. Ang Mga
Nilalang na Buhay ay nailarawan sa iba't ibang bahagi ng
Bibliya, ngunit ang simbolismo ng kanilang anyo ay may mas
malalim na kahulugan kaysa sa isang nilikhang kakaibang nilalang
na may apat na magkaibang mukha. Sa Apocalipsis 4:6-8 makikita
natin ang magkatulad na mukha, ngunit hiwalay bilang apat na
Buhay na Nilalang, bawat isa ay may isa sa mga mukha ngunit may
anim na pakpak.
Apocalipsis 4:6-8 At sa
harapan ng luklukan, ay wari na may isang dagat na bubog na
katulad ng salamin; at sa gitna ng luklukan, at sa palibot ng
luklukan, ay may apat na nilalang na buhay na puno ng mga mata
sa harapan at sa likuran. 7At ang unang nilalang ay
katulad ng isang leon, at ang ikalawang nilalang ay katulad ng
isang guyang baka, at ang ikatlong nilalang ay may mukhang
katulad ng sa isang tao, at ang ikaapat na nilalang ay katulad
ng isang agila na lumilipad. 8At ang apat na nilalang
na buhay, na may anim na pakpak bawa't isa sa kanila, ay mga
puno ng mata sa palibot at sa loob; at sila'y walang pahinga
araw at gabi, na nagsasabi, Banal, banal, banal, ang Panginoong
Dios, ang Makapangyarihan sa lahat, na nabuhay at nabubuhay at
siyang darating. (TLAB)
Ang kahalagahan ng apat
na mukha ay maaaring maunawaan mula sa pagkakalagay at mga
pamantayan sa digmaan ng Israel mula sa orihinal nitong sistema
ng pagkampo. Ang 'pagkakasunod-sunod ng martsa' ng Israel ay
unang pinatupad mula sa ika-20 ng Ikalawang buwan ng Ziv, sa
ikalawang taon ng Exodo, at gaya ng hango mula sa Mga Bilang 10
at sa iba pang mga seksyon ay ang mga sumusunod.
Ang unang hanay ay
binubuo ng Juda, Issachar at Zabulon, na nagmartsa sa ilalim ng
watawat pang digmaan ng Juda, na isang leon. Ang Tabernakulo
kasama ang kanyang mga bantay ay sumusunod sa unang hanay. Ang
ikatlong pangkat ay binubuo ng Ruben at ng mga sumusuportang
tribo ng Simeon at Gad na nagmartsa sa ilalim ng watawat pang
digmaan ni Ruben, na isang tao.
Ang ikaapat na pangkat
at huling bahagi ng pangunahing katawan ay nauna sa mga Banal na
Artefact ng Tabernakulo. Ang Tabernakulo ay palaging itinatayo
bago sila dumating sa bagong kampo. Ang ikaapat na pangkat na
ito ay binubuo ng Ephraim kasama ang kalahating tribo ni Manases
at ang tribo ni Benjamin. Nagmartsa ang mga ito sa ilalim ng
watawat ni Ephraim, na isang toro, ngunit minsan din itong
inilalarawan bilang isang unicorn.
Ang huling hanay ay
binubuo ng Dan kasunod ng Asher at pagkatapos ay ng Neftali.
Nagmartsa ito sa likod ng watawat pang digmaan ng Dan, na isang
agila (bagaman ang serpiyente o isang makamandag na reptilya ay
simbolo rin ng tribong ito – sila ang 'tusok sa buntot'). Ang
partido ng Kaban ng Tipan ay nauuna sa Hukbo bilang isang grupo
ng naglilinis.
Nang magkampo ang Hukbo,
ang mga Levita ay nagkampo sa palibot ng Tabernakulo at ang mga
tribo ay nagkampo sa labas nila, ayon sa kanilang mga pangkat.
Mula sa Mga Bilang 2 ay natukoy natin na: sa silangan ay ang
Juda at pagkatapos ay ang Issachar at Zabulon; sa timog ay ang
Ruben at ang kasunod niya ay ang Simeon at pagkatapos ay ang
Gad; sa kanluran ay ang Ephraim, sumunod ang Manases at
pagkatapos ay ang Benjamin; sa hilaga ay ang Dan at pagkatapos
ay ang Aser at pagkatapos ay ang Neftali.
Ang organisasyon ng
kampamento na ito ay hindi nagbago kailanman, at ito ang dahilan
kung bakit nakita ni Ezekiel ang pangitain na nagmula sa hilaga
na may mukha ng isang tao sa harapan (Ezek. 1:10), iyon ay ang
Ruben sa timog. Ang mukha ng isang leon sa kanang bahagi ay ang
Juda sa silangan. Ang mukha ng isang baka sa kaliwa ay ang
Ephraim sa kanluran, at ang mukha ng isang agila sa likuran ay
ang Dan sa hilaga na nakatingin sa direksyon kung saan sila
nanggaling.
Ang oryentasyon ng bansa
sa paligid ng Tabernakulo ay hindi nagbago, at sa kadahilanang
ito ay sinabi ni Ezekiel na yumaon bawa't isa sa kanila na
patuloy nang hindi nagsisipihit. “At yumaon bawa't isa sa kanila
na patuloy; kung saan naparoroon ang espiritu, doon sila
nangaparoroon; sila'y hindi nagsisipihit nang sila'y yumaon.”
(Ezek. 1:12).
Ang orientasyon na ito
ay nagpapakita rin ng sistema sa kalangitan sa paligid ng Trono
ng Diyos, na nakikita natin sa Apocalipsis 4:1 hanggang 5:14.
Mayroong dalawampu't apat na Matatanda o saserdote na inilaan sa
labindalawang sistema, na kinakatawan ng mga tribu sa loob ng
apat na administratibong dibisyon.
Sa gitna ng Hukbo ay ang
Tabernakulo at ang Espiritu ng Diyos "parang mga bagang
nagniningas; parang mga sulo: ang apoy ay tumataas at bumababa
sa gitna ng mga nilalang na may buhay". Ang mga bagang
nagniningas ay bilang paglilinis ng Hukbo gaya ng paglilinis kay
Isaias ng bagang nagniningas, at ito ay simbolo rin ng
sakripisyo at kalaunan ay Espiritu mula sa Pentecostes.
Bawat isa sa mga ito ay
may apat na pakpak at dalawa sa mga pakpak na ito ay nagdampi sa
isa't isa, gumaganap ng papel bilang tanggulan ng hangganan ng
kampo. at sumasagisag sa pagkakaisa at pisikal na proteksyon ng
bansa at ng Tabernakulo. Ang dalawang pakpak na tumatakip sa mga
katawan ay sumisimbolo sa espirituwal na proteksyon ng
indibidwal na ginawang perpekto bilang isang lingkod ng Diyos.
Ang apat na Kerubin ay
inilalarawan na may gulong sa Lupa, isa para sa bawat isa, at
ang pagkakagawa ay parang isang gulong sa loob ng isang gulong.
Ang mga gilid at rayos ng gulong at ang mga mata ng mga gulong
ay ang mga tungkulin ng mga banal na tao na mahalaga sa patuloy
na Plano ng Kaligtasan, na umuusad sa bawat gulong na mas
malapit sa presensya ng Panginoon. Ang mga rayos ng gulong ay
sumisimbolo sa pagkakaisa ng Espiritu sa gitna ng Tabernakulo o
Trono ng Diyos, at ang gilid ay sumisimbolo sa pagkakaisa ng mga
Hukbo. Dapat alalahanin na ang pitong Iglesia, na kinakatawan ng
ikaapat na Kerubin, ay sa katunayan ang espirituwal na mga bloke
ng gusali ng Templo ng Diyos. Dahil dito, dalawang beses na
sinabi ni Ezekiel na ang Espiritu ng mga Buhay na Nilalang ay
nasa mga gulong. Ang Banal na Espiritu (No. 117) ay ang paraan kung
saan ang Hukbo ay nagawa na makamit ang kalagayang ito.
Ang espirituwal na pagtubos
sa Hukbo ay sinimbolo ng mga tinapay sa Pentecostes. Matapos ang
Paskuwa ay mabayaran ang kasalanan at ang Pista ng Tinapay na
Walang Lebadura ay nagsilbing simbolo ng walang-kasalanan na
paglilinis (bilang isang katawan na binabantayan ng mga pakpak
ng Kerubin), pagkatapos ay isang bagong lebadura ang inilagay sa
dalawang tinapay sa Pentecostes, na sumisimbolo sa bagong
lebadura ng katapatan at katotohanan – lebadura ng Banal na
Espiritu. Ang dalawang tinapay ay sumisimbolo sa duality ng
kaligtasan sa Israel at sa Juda, sa Israelita at sa Gentil, sa
ilalim ng Mesiyas ni Aaron at ng Israel.
Ang kaligtasang ito ay
inilalarawan ni Zacarias bilang ang dalawang punong olibo na
nakatayo sa kanan at kaliwa ng kandelero (sa pitong panahon ng
huling Kerubin) - ang Mesiyas ni Aaron sa simula, at ang Mesiyas
ng Israel sa dulo ay ibinubuhos ng Espiritu ng Walang Hanggan sa
Lupa sa pamamagitan ng dalawang gintong tubo.
Ang duality ng simbolong
ito ay nasa pag-uulit din ng mga kasamang propeta.
Ang apat na Kerubin o
mga yugto ng mga banal na tao ay may dalawampu't apat na bahagi
na sinisimbolo ng dalawampu't apat na Matatanda sa Apocalipsis
4:9. Ang dalawampu't apat na ito ay ang mga simbolo ng
dalawampu't apat na dibisyon ng paglilingkod ng pagkasaserdote
na detalyado sa 1Cronica 24:1-6, at sa pagkakasunud-sunod na
nakadetalye mula sa mga versikulo 7-18.
Ang alokasyon o kaayusan
ng pagkasaserdote ay batay sa dalawa bawat tribo. Mayroon ding
dalawang elohim na inilaan sa bawat tribo o dibisyon. Maaari
nating mahinuha na ito ay makikita rin sa pamamagitan ng
pagbilang ng mga Hukom at mga Apostol na batay sa isa bawat
tribo, na labindalawa sa bawat uri.
Bilang karagdagan sa
dalawampu't apat na dibisyon ng Templo, ibig sabihin sa ikalawa
at ikatlong Kerubin, mayroon ding dalawampu't apat na Hukom;
labindalawang Hukom na may katungkulan sa ilalim ng unang
Tabernakulo o Kerubin bilang panahon ng mga Hukom at
labindalawang Apostol na itinalaga bilang mga hukom para sa
pagpapanumbalik ng Milenyo, sa gayon ay nagbibigay ng
simbolikong dalawampu't apat na Matatanda ng dalawampu't apat na
dibisyon na naglalagay ng kanilang mga korona sa harap ng
Panginoon ng Mga Hukbo, na ang kanilang mga panahon ng
panunungkulan ay pinagsama sa ilalim ng Panginoon. Sa panahong
ito ang apat na Kerubin o Nilalang ay nagkakaroon ng anim na
pakpak, na nakakamit ang huling dalawang pakpak ng espirituwal
na kawalang-kamatayan kasama ang Panginoon ng mga Hukbo. Ang
katayuang ito ay katumbas ng sa Seraphimo o ng mas mataas na
ranggo ng mga anghel. Kaya, ang mga hinirang ay may katayuang
elohim o theoi na
ipinagkaloob sa kanila.
Zacarias 12:8 Sa araw na
yaon ay ipagsasanggalang ng Panginoon ang mga mananahan sa
Jerusalem, at siyang mahina sa kanila sa araw na yaon ay
magiging gaya ni David; at ang sangbahayan ni David ay magiging
parang Dios, parang anghel ng Panginoon sa harap nila. (TLAB)
Kaya, ang mahina ay
magiging gaya ni David at ang sambahayan ni David ay magiging
gaya ng Elohim gaya ng Anghel ni Yahovah sa harap nila. Ang
tekstong ito ay nagtatatag ng isang pagkakasunud-sunod ng yugto.
Ang Anghel ni Yahovah ay ang Elohim ng Israel, mula sa Awit
45:6-7. Ang Elohim na ito ay si Cristo mula sa Hebreo 1:8-9. Ang
sambahayan ni David o ang mga hinirang ay magiging elohim gaya
ni Cristo mismo noon at ngayon. Palalakasin nila ang mahihina sa
pagpapanumbalik ng Mesiyas sa katapusan ng mga araw (cf. ang mga
aralin na
Ang Hinirang bilang Elohim (No. 001);
Ang Anghel ni YHVH (No. 024); at
Ang Pre-Existence ni Jesucristo (No. 243)).
Ang huling yugto ng
Hukbo ay nagpapakita ng apat na Buhay na Nilalang sa paligid ng
Trono ng Diyos, ngunit ang pagkakasunud-sunod ng Hukbo para sa
ikalimang yugtong ito ay nabago. Ang pagkakaayos ng mga tribo na
may kinalaman sa mga pagkilos ng Judah, Ruben, Ephraim at Dan ay
isang paksa na may sariling kahalagahan. Ang lokasyon ng mga
tribo sa Ezekiel 48:31ss. sa pamamagitan ng mga pintuang-daan ay
iba-iba rin ang posisyon batay sa mga pintuang-daan at lupain
(Ezek. 48:1-29).
Ang alokasyon ng mga
tribo para sa 144,000 ay may kaugnayan din sa mga konseptong
ito. Ang Dan ay isinama sa Ephraim bilang angkan ni Jose, at ang
Manases ay naging isang tribo na may sariling bahagi sa
alokasyong ito, gaya ng Levi. Ang alokasyon ay para sa layunin
ng bagong pagkasaserdote (Apoc. 7:4-8) (tingnan din ang aralin
na
Lungsod ng Diyos (No. 180)).
Apocalipsis 7:4-8 At
narinig ko ang bilang ng mga natatakan, na isang daan at apat na
pu't apat na libo, na natatakan, sa bawa't angkan ng mga anak ni
Israel: 5Sa angkan ni Juda ay labingdalawang libo ang
tinatakan; Sa angkan ni Ruben ay labingdalawang libo; Sa angkan
ni Gad ay labingdalawang libo; 6Sa angkan ni Aser ay
labingdalawang libo; Sa angkan ni Neftali ay labingdalawang
libo; Sa angkan ni Manases ay labingdalawang libo; 7Sa
angkan ni Simeon ay labingdalawang libo; Sa angkan ni Levi ay
labingdalawang libo; Sa angkan ni Isacar ay labingdalawang libo;
8Sa angkan ni Zabulon ay labingdalawang libo; Sa
angkan ni Jose ay labingdalawang libo; Sa angkan ni Benjamin ay
labingdalawang libo ang tinatakan. (TLAB)
Sa alokasyong ito,
isinama ang Dan sa Ephraim bilang pinagsamang tribo ni Jose
upang ang Levi ay makuha ang kaniyang lugar sa pagkasaserdote ni
Melquisedec sa mga Huling Araw - Gayunpaman ang Dan ay patuloy
na nakukuha ang kanyang karapatan sa pisikal na sistema bilang
Hukom ng Israel.
Ang Kerubin ay kaisa rin
ng Mesiyas sa huling yugtong ito. Ang aspetong ito ng sistemang
millenyal ay tinalakay sa ibang bahagi.
10:1-22 at 11:22-25 Iniwan ng Panginoon ang Kanyang Templo
at inutusan ang eskriba
na kumuha ng mga baga mula sa apoy sa gitna ng mga kerubin
(1:13) at ikalat ang mga ito sa ibabaw ng lungsod (ihambing ito
sa Gen. 19:1-29; Apoc. 8:5).
vv. 3-4
Ang ulap ng kaluwalhatian ng Panginoon ay nangyari noon
sa Ex. 16:10; Blg. 10:34. Ang pahayag na Kaluwalhatian ng
Panginoon ay lumitaw ng labing-siyam na beses sa Ezekiel bilang
isang tanda ng dakilang kapangyarihan ng Diyos, hindi bilang
isang katangian kundi bilang isang pahayag ng Kanyang Presensya
tulad ng nasa Juan 1-18 (tingnan ang Lev. 9:23; Blg. 20:6).
v. 12
Puno ng mga Mata na
simbolo ng kalikasan ng Diyos na nakakakita ng lahat (Apoc.
4:8).
v. 19
Pintuang-daang Silanganan
ay ang pangunahing pintuang-daan na ginagamit para pumasok sa
paligid ng Templo (Awit 118:19-20; 24:7,9). Dito makikita natin
na inilalarawan ang Diyos na nagpapahinga ng sandali at
pagkatapos ay iniwan ang santuwaryo, dahil ito ay nilapastangan
ng mga paganong ritwal at huwad na pagsamba (ang pag-alis ay
nagpatuloy sa 11:22-25).
Ang paglapastangan na
ito ay nangyari sa maraming pagkakataon sa kasaysayan nito sa
ilalim ng mga pagsakop sa mga pagano.
Kabanata 11
1Bukod dito'y itinaas ako ng Espiritu, at dinala ako
sa pintuang-daang silanganan ng bahay ng Panginoon, na nakaharap
sa dakong silanganan: at narito, nasa pinto ng pintuang-daan ang
dalawang pu't limang lalake; at nakita ko sa gitna nila si
Jaazanias na anak ni Azur, at si Pelatias na anak ni Benaias, na
mga prinsipe ng bayan. 2At sinabi niya sa akin, Anak
ng tao, ito ang mga lalake na nagsisikatha ng kasamaan, at
nagbibigay ng masamang payo sa bayang ito; 3Na
nagsasabi, Hindi malapit ang panahon ng pagtatayo ng mga bahay;
ang bayang ito ang caldera, at tayo ang karne. 4Kaya't
manghula ka laban sa kanila, manghula ka, Oh anak ng tao. 5At
ang Espiritu ng Panginoon ay dumating sa akin, at sinabi niya sa
akin, Salitain mo, Ganito ang sabi ng Panginoon: Ganito ang
inyong sinabi, Oh sangbahayan ni Israel; sapagka't nalalaman ko
ang mga bagay na pumasok sa inyong pag-iisip. 6Inyong
pinarami ang inyong pinatay sa bayang ito, at inyong pinuno ang
mga lansangan nito ng mga patay. 7Kaya't ganito ang
sabi ng Panginoong Dios, Ang inyong mga patay na inyong
ibinulagta sa gitna nito, ay karne, at ang bayang ito ay siyang
caldera: nguni't kayo'y ilalabas sa gitna nito. 8Kayo'y
nangatakot sa tabak; at aking pararatingin ang tabak sa inyo,
sabi ng Panginoong Dios. 9At aking ilalabas kayo sa
gitna nito, at ibibigay ko kayo sa mga kamay ng mga taga ibang
lupa, at maglalapat ako ng mga kahatulan sa inyo. 10Kayo'y
mangabubuwal sa pamamagitan ng tabak; aking hahatulan kayo sa
hangganan ng Israel; at inyong malalaman na ako ang Panginoon.
11Ang bayang ito ay hindi magiging inyong caldera, o
kayo man ay magiging karne sa gitna nito, aking hahatulan kayo
sa hangganan ng Israel; 12At inyong malalaman na ako
ang Panginoon: sapagka't kayo'y hindi nagsilakad ng ayon sa
aking mga palatuntunan, o inyo mang isinagawa ang aking mga
kahatulan, kundi kayo'y nagsigawa ng ayon sa mga kaugalian ng
mga bansa na nangasa palibot ninyo.
13At nangyari, nang ako'y
nanghuhula, na si Pelatias na anak ni Benaias ay namatay. Nang
magkagayo'y nasubasob ako, at ako'y sumigaw ng malakas, at aking
sinabi, Ah Panginoong Dios! gagawa ka baga ng lubos na wakas sa
nalabi sa Israel? 14At ang salita ng Panginoon ay
dumating sa akin, na sinasabi, 15Anak ng tao, ang
iyong mga kapatid, sa makatuwid baga'y ang iyong mga kapatid, na
mga lalake sa iyong kamaganakan, at ang buong sangbahayan ni
Israel, silang lahat, siyang mga pinagsabihan ng mga nananahan
sa Jerusalem. Magsilayo kayo sa Panginoon; sa amin ay ibinigay
ang lupaing ito na pinakaari. 16Kaya't iyong sabihin,
Ganito ang sabi ng Panginoong Dios, Bagaman sila'y aking inilayo
sa gitna ng mga bansa, at bagaman aking pinangalat sila sa gitna
ng mga lupain, gayon ma'y ako'y magiging pinaka santuario sa
kanila sa sandaling panahon sa mga lupain na kanilang
kapaparunan. 17Kaya't iyong sabihin, Ganito ang sabi
ng Panginoong Dios: Aking pipisanin kayo mula sa mga bayan, at
titipunin ko kayo sa mga lupain na inyong pinangalatan, at aking
ibibigay sa inyo ang lupain ng Israel.
18At sila'y magsisiparoon,
at kanilang aalisin ang lahat na karumaldumal na bagay niyaon,
at ang lahat ng kasuklamsuklam niyaon, mula roon. 19At
aking bibigyan sila ng isang puso, at aking lalagyan ng bagong
diwa ang loob ninyo; at aking aalisin ang batong puso sa
kanilang laman, at aking bibigyan sila ng pusong laman; 20Upang
sila'y magsilakad sa aking mga palatuntunan, at ganapin ang
aking mga kahatulan at isagawa: at sila'y magiging aking bayan,
at ako'y magiging kanilang Dios. 21Nguni't tungkol sa
kanila na ang puso ay nagsisunod ayon sa kanilang mga
karumaldumal na bagay, at sa kanilang mga kasuklamsuklam, aking
pararatingin ang kanilang lakad sa kanilang sariling mga ulo,
sabi ng Panginoong Dios. 22Nang magkagayo'y itinaas
ng mga kerubin ang kanilang mga pakpak, at ang mga gulong ay
nangasa siping nila; at ang kaluwalhatian ng Dios ng Israel ay
nasa itaas ng mga yaon. 23At ang kaluwalhatian ng
Panginoon ay napailanglang mula sa pinakaloob ng bayan, lumagay
sa ibabaw ng bundok na nasa dakong silanganan ng bayan.
24At itinaas ako ng Espiritu, at dinala ako sa pangitain sa Caldea sa
pamamagitan ng Espiritu ng Dios, sa kanila na mga bihag. Sa
gayo'y ang pangitain na aking nakita ay napaitaas mula sa akin.
25Nang magkagayo'y sinalita ko sa kanila na mga bihag
ang lahat na bagay na ipinakita sa akin ng Panginoon.
Layunin ng Kabanata 11
Paghuhukom at Parusa at Pangako
11:1-13
Iniisip ng ilang iskolar na dapat sundin ng
mga versikulong ito ang 8:18.
v.
1 Jaazanias (Mula sa orihinal na Yaho (Ginsberg) na isinalin
ni J.M. Ward bilang “Yahu hears” Interp. Dict. Vol. 2. P.777) na
anak ni Azur ay hindi kilala sa mga teksto. Ito ay isang
pangkaraniwang pangalan ng panahon iyon: J. Anak ni Tob-Shillem
ay binanggit sa Lachish Ostracon 1 sa unang bahagi ng ika-6 na
siglo BCE.
Sa Bibliya, ang mga
sanggunian ay:
1. Isang Judeanong anak ni
Maacathi (2Hari 25:23; Jer. 40:8) na nanatili sa ilalim ni
Gedalias pagkatapos ng Pagkatapon. Kung si Osaia (Jer. 42:1) ay
isang Maachateo kung gayon ang kanyang anak ay ang parehong
Jezanias na binanggit sa Jer. 40:8 (o Azarias na anak ni Osaias
(cf. 43:2 gaya ng ipinapakita ng LXX).
2. J anak ni Jeremias (hindi
ang propeta), sinubok ng propetang si Jeremias sa paghahari ni
Joacim (Jer. 35:3).
3. J. na anak ni Saphan na
lumilitaw sa naunang pangitain ni Ezekiel sa 8:11.
4. J. anak ni Azur dito sa
11:1.
Gayon din si Pelatias na
kung saan ay hindi gaanong kilala.
Ang
Masamang Payo ay inaakalang tumutukoy sa masamang balak sa pagitan
ng Ehipto at ng mga tagapayo ni Zedekias na sumusuporta sa
Ehipto laban kay Nabucodonosor (Jer. 27:1–3; 37:5,7,11).
Nalinlang ng mga negosasyon, tiniyak nila sa mga tao ang
seguridad ng lungsod at magpatuloy sa pagtatayo.
Dalawampu't limang lalaki Ang dalawampu't limang pinuno ng Juda dito ay tumutukoy sa dalawang
prinsipe at ang dalawampu't tatlo na bumubuo ng kinatawan ng
Sanhedrin na may kakayahang humarap sa isang seryosong kasong
kamatayan. Ito ay nagsasaad ng katiwalian ng mga pinuno nito at
hanggang sa pagpasok sa santuwaryo para sa pagsamba. Kapag
tiningnan muli sa 8:16, makikita natin na ang lahat ay batay sa
pagsamba sa diyos ng Araw na si Baal at Ashoreth, Ishtar o
Easter, na siyang parehong tiwaling pagsamba sa Israel ngayon
tuwing Linggo at sa Pasko at Mahal na Araw (tingnan ang #
235). Ang Jerusalem ay puno
ng maling pananampalataya kahit sa kasalukuyan. Pupuksain ni
Cristo at ng Hukbo ang mga ito sa mga Huling Araw na ito. Wala
sa mga taong ito ang matitira bago ang Milenyo.
Inaakusahan ang mga
pinuno ng matinding karahasan (kab. 22; Jer. 34:8-16), sinabi ni
Ezekiel sa kanila na ang mga pader ng lungsod (ang
kaldera ng 24:1-14) ay
hindi magpoprotekta sa kanila, at sila ay dadalhin sa mga
hangganan ng Israel, doon hahatulan (marahil sa Ribla; Jer.
52:24-27).
v. 13
Idinagdag ni Ezekiel ang tala na ito nang ang mga orakulo na ito
ay isinulat (1:1) (tingnan din ang OARSV n.).
11:14-21
Dito sa teksto ay hinahatulan ni Ezekiel ang saloobin na ang mga
tinapon ay dinala ang kaparusahan ng Diyos at ang kanilang mga
ari-arian ay pag-aari na ngayon ng mga naiwan. Binabalaan sila
ng Diyos sa pamamagitan ni Ezekiel na ang Diyos ay kasama pa rin
ng Kanyang ipinatapon na mga tao, at ibabalik sila habang ang
mga mapagmataas na sumasamba sa diyos-diyosan ay parurusahan
(tingnan ang Jer. 24:1-10).
Bagong puso (Jer. 32:37-41).
vv. 22-25
(tingnan ang 10:1-22)
v. 23
Ang bundok na nasa
Silanganan ay ang Bundok ng Olibo. Ang lugar na ito ay may
malaking kahalagahan para sa istruktura ng Jerusalem at sa
bagong pagsasaayos sa
Pagbabalik ng Hari (No. 282E) (tingnan
din
(No. 141E)).
Kabanata 12
1Ang salita rin ng Panginoon ay dumating sa akin, na
nagsasabi, 2Anak ng tao, ikaw ay tumatahan sa gitna
ng mapanghimagsik na sangbahayan, na may mga mata na
maititingin, at hindi nagsisitingin, na may mga pakinig na
maipakikinig, at hindi nangakikinig; sapagka't sila'y isang
mapanghimagsik na sangbahayan. 3Kaya't ikaw na anak
ng tao, maghanda ka ng daladalahan sa paglipat, at ikaw ay
lumipat sa araw sa kanilang paningin; at ikaw ay lumipat mula sa
iyong dako hanggang sa ibang dako sa kanilang paningin: baka
sakaling sila'y magbulay, bagaman sila'y mapanghimagsik na
sangbahayan. 4At iyong ilalabas ang iyong daladalahan
sa araw sa kanilang paningin, na parang daladalahan sa paglipat;
at ikaw ay lalabas sa hapon sa kanilang paningin, na gaya ng
kung ang mga tao ay nangapasasa pagkatapon. 5Bumutas
ka sa pader sa kanilang paningin, at iyong ilabas doon. 6Sa
kanilang paningin ay iyong papasanin sa iyong balikat, at
ilalabas sa pagdilim; iyong tatakpan ang iyong mukha, upang
huwag mong makita ang lupa: sapagka't inilagay kita na
pinakatanda sa sangbahayan ni Israel. 7At aking
ginawang gayon na gaya ng iniutos sa akin: aking inilabas ang
aking daladalahan sa araw, na gaya ng daladalahan sa paglipat,
at sa hapon ay bumutas ako ng aking kamay sa pader; aking
inilabas sa dilim, at pinasan ko sa aking balikat sa kanilang
paningin. 8At nang kinaumagahan ay dumating ang
salita ng Panginoon sa akin, na nagsasabi, 9Anak ng
tao, hindi baga ang sangbahayan ni Israel na mapanghimagsik na
sangbahayan, ay nagsabi sa iyo, Anong ginagawa mo? 10Sabihin
mo sa kanila, Ganito ang sabi ng Panginoong Dios, Ang hulang ito
ay tungkol sa prinsipe sa Jerusalem, at sa buong sangbahayan ni
Israel na kinalalakipan nila. 11Sabihin mo, Ako'y
inyong tanda: kung ano ang aking ginawa, gayon ang gagawin sa
kanila: sila'y mapapasa pagkatapon, sa pagkabihag. 12At
ang prinsipe na nasa gitna nila ay magpapasan sa kaniyang
balikat sa pagdilim, at lalabas: sila'y magsisibutas sa pader
upang ilabas doon: siya'y magtatakip ng kaniyang mukha,
sapagka't hindi niya makikita ang lupa ng kaniyang mga mata.
13Ang akin namang panilo ay aking ilaladlad sa
kaniya, at siya'y mahuhuli sa aking silo; at aking dadalhin siya
sa Babilonia sa lupain ng mga Caldeo; gayon ma'y hindi niya
makikita, bagaman siya'y mamamatay roon. 14At aking
pangangalatin sa bawa't dako ang lahat na nangasa palibot niya
na nagsisitulong sa kaniya, at ang lahat niyang mga pulutong; at
aking huhugutin ang tabak sa likuran nila. 15At
kanilang malalaman na ako ang Panginoon, pagka sila'y aking
pinanabog sa gitna ng mga bansa, at aking pinangalat sa mga
lupain. 16Nguni't magiiwan ako ng kaunting lalake sa
kanila, na maiiwan ng tabak, ng kagutom, at ng salot, upang
kanilang maipahayag ang lahat na kanilang kasuklamsuklam sa
gitna ng mga bansa na kanilang pinaroroonan; at kanilang
malalaman na ako ang Panginoon. 17Bukod dito'y ang
salita ng Panginoon ay dumating sa akin, na nagsasabi, 18Anak
ng tao, kanin mo ang iyong tinapay na may panginginig, at inumin
mo ang iyong tubig na may pangangatal at may pagkatakot; 19At
sabihin mo sa bayan ng lupain, Ganito ang sabi ng Panginoong
Dios tungkol sa mga nananahan sa Jerusalem, at sa lupain ng
Israel. Sila'y magsisikain ng kanilang tinapay na may
pagkatakot, at nanglulupaypay na iinom ng tubig, upang ang
kaniyang lupain ay masira na mawawalan ng lahat na nandoon,
dahil sa pangdadahas nilang lahat na nagsisitahan doon. 20At
ang mga bayan na tinatahanan ay mawawasak, at ang lupain ay
masisira; at inyong malalaman na ako ang Panginoon. 21At
ang salita ng Panginoon ay dumating sa akin, na nagsasabi,
22Anak ng tao, ano ang kawikaang ito na sinasambit ninyo
sa lupain ng Israel, na sinasabi, Ang mga kaarawan ay tumatagal,
at ang bawa't pangitain ay nabubulaanan? 23Saysayin
mo nga sa kanila, Ganito ang sabi ng Panginoong Dios, Aking
papaglilikatin ang kawikaang ito, at hindi na sasambitin pang
parang kawikaan sa Israel; kundi sabihin mo nga sa kanila, Ang
mga kaarawan ay malapit na, at ang pagtupad ng lahat na
pangitain. 24Sapagka't hindi na magkakaroon pa ng
walang kabuluhang pangitain o ng di tunay na panghuhula sa loob
ng sangbahayan ni Israel. 25Sapagka't ako ang
Panginoon: ako'y magsasalita, at ang salita na aking sasalitain
ay matutupad: hindi na magluluwat pa: sapagka't sa inyong mga
kaarawan, Oh mapanghimagsik na sangbahayan, aking sasalitain ang
salita, at aking tutuparin, sabi ng Panginoong Dios. 26Muling
ang salita ng Panginoon ay dumating sa akin, na nagsasabi,
27Anak ng tao, narito, silang nasa sangbahayan ni Israel
ay nagsasabi, Ang pangitain na kaniyang nakikita ay sa malaong
mga araw na darating, at nanghuhula ng mga panahong malayo.
28Kaya't sabihin mo sa kanila, Ganito ang sabi ng
Panginoong Dios, Wala nang magluluwat pa sa aking mga salita,
kundi ang salita na aking sasalitain ay matutupad, sabi ng
Panginoon.
Layunin ng Kabanata 12
12:1-20 Mga Palatandaan ng Pagkatapon
vv. 1-16 Ang orakulo na ito ay nakadirekta sa pamunuan
at malamang na direkta kay Zedekias na prinsipe na umalis sa
gabi sa pamamagitan ng nasirang pader nito. Dito ay inutusan si
Ezekiel na tipunin ang mga kalakal na maaaring bitbitin ng isang
pinatapon (Jer. 10:17) at umalis sa gabi bilang halimbawa sa mga
naninirahan na nakakakita ngunit hindi nakakaunawa at
nakakarinig ngunit hindi nakakaunawa.
Si Zedekias ay nadakip (17:20) at dinala sa Ribla at
nabulag, kaya't hindi makikita (vv. 6, 12; Jer. 39:1-10).
v. 14 ay tila sumasalamin sa 5:2,10, 12.
v. 15-16 14:21-23.
vv. 17-20 ay sumasalamin sa takot ng mga tao sa
nalalapit na pagsalakay (4:9-11, 16-17; Jer. 4:19-21).
12:21-14:23 Ng mga Propeta at mga Tao
vv. 21-28
Ito ay isang paghatol sa mas popular na pananaw na ang mga
pangitain ng mga propeta ay maaaring ligtas na ipagwalang-bahala
(Hos. 12:10; Jer. 14:14-15; 23:28-29). Ito rin ay malinaw na
paalala na ang katuparan ng mga propesiya ng Pagwasak gaya ng
kay Jeremias ay hindi na nalalayo (Jer. 5:12-13; 17:15), bagaman
yaong kay Ezekiel ay kapwa naganap agad at magaganap pa sa
malayong panahon sa hinaharap at dapat na maiugnay sa mga
propesiya ni Daniel gaya ng makikita natin sa ibaba.
v. 27
Ihambing sa Is. 22:13; 1Cor. 15:32.
v. 28
Ang propesiya sa gayon ay ipapatupad at isasagawa sa hinaharap
na kapwa maganap ito agad at sa malayong panahon pa na may
kaugnayan sa mga pangyayari ng kasalukuyan. Mahalagang matanto
natin na walang ginagawa ang Diyos maliban sa pagbabala sa mga
tao sa pamamagitan ng kanyang mga lingkod na mga propeta (Amos
3:7). Ang kapasidad na ito ay inilipat sa mga Iglesia ng Diyos
pagkatapos ng Cristo mula 30 CE.
*****
Bullinger’s Notes on Ezekiel Chs. 9-12 (for KJV)
Chapter 9
Verse 1
He cried , &c. Contrast "though they cry", &c. (Ezekiel 8:18 )
every man . Hebrew. 'ish. App-14 .
destroying = dashing (in pieces).
weapon . A various reading called Sevir
. ( App-34 ), with some codices, four early printed editions,
Septuagint, and Syriac, reads "weapons" (plural)
Verse 2
behold. Figure of speech Asterismos. App-6 .
six men. Evidently supernatural. Angels are often called "men".
men. Heb, plural
of enosh. App-14 .
man. Hebrew. 'ish . App-14 .
weapon . A various reading called Sevir,
with some codices, one early printed edition, and Syriac, reads
weapons (plural)
a writer's inkhorn . See Eze 9:41 . Seen in use in the East to this
day.
Verse 3
the glory, &c. See note on
Ezekiel 1:28 .
the God of Israel . See note on
Isaiah 29:23 .
God . Hebrew. Elohin, App-4 .
cherub . Singular, as in
Ezekiel 1:20 .
He: or, It. the house: i.e. the Temple building.
the man clothed with linen . Compare
Daniel 10:5 ,
Daniel 10:6 .
Revelation 1:13 .
Verse 4
the LORD. Hebrew. Jehovah. App-4 .
set a mark. Compare
Revelation 7:3 ;
Revelation 9:4 ;
Revelation 13:16 ,
Revelation 13:17 ;
Revelation 20:4 .
mark. Hebrew Occurs elsewhere only in
Job 31:35 .
Verse 5
spare = shield.
Verse 6
begin at My sanctuary. Compare
Isaiah 10:12 .Jeremiah 25:29 ;
Jeremiah 49:12 .Malachi 3:5 .
1 Peter 4:17 .
ancient = elders.
Verse 8
I fell upon my face. See note on
Ezekiel 1:28 .
Ah. Figure of speech Ecphonesis.
App-6 .
Lord GOD . Hebrew. Adonai Jehovah .
App-4 . See note on
Ezekiel 2:4 .
Verse 9
iniquity . Hebrew `avnh, App-44 .
exceeding great. Figure of speech
Epizeuxis. App-6 . Hebrew = "great, by degree, degree",
Hath forsaken . See
Ezekiel 8:12 .
Verse 10
Mine eye, &c. See note on
Ezekiel 5:11 ;
Ezekiel 5:7 ,
Ezekiel 5:4 ;
Ezekiel 8:18 .
according as . Some codices, with three early printed editions,
read "according to all which".
Chapter 10
Verse 1
behold. Figure of speech Asterismos.
App-8 .
firmament = expanse. Compare
Ezekiel 1:22 .
a sapphire stone . Compare
Ezekiel 1:26 .
Exodus 24:10 .
Verse 2
man. Hebrew. 'ish. App-14 . Not the
same word in verses:
Ezekiel 10:8 ,
Ezekiel 10:14 ,
Ezekiel 10:21 .
Ish is used of the man clothed with linen.
between = amid.
the wheels = the whirling [wheels]. The word here and in verses:
Ezekiel 10:6-13 is
galgal. Not the same word as in verses:
Ezekiel 10:6 ,
Ezekiel 10:9 ,
Ezekiel 10:10 ,
Ezekiel 10:12 ,
Ezekiel 10:19;
Ezekiel 10:19 , and chs.
Ezekiel 1:15 and
Ezekiel 11:22 . In these it is
orphan, from aphan, to
turn round: as in
Exodus 14:25 , &c.
Galgal occurs in
Psalms 77:18 (in the heaven); Eze
83:13 .Ecclesiastes 12:6 .
Isaiah 5:28 ;
Isaiah 17:13 .Jeremiah 47:3 ; and
Ezekiel 23:24 ;
Ezekiel 26:10 .
Daniel 7:9 (Chaldean).
scatter = toss.
Verse 3
the cloud , &c. It was here as in
Exodus 19:9 ;
Exodus 24:15 ,
Exodus 24:16 ,
Exodus 24:18 ,
Numbers 9:19 ; Num 12:10 .
1 Kings 8:10 ,
Verse 4
the glory , &c. See note on
Ezekiel 1:28 .
the LORD. Hebrew. Jehovah. App-4 .
filled, he. As in
1 Kings 8:10 ,
Verse 5
sound : i.e. their movement, as though about to depart in flight. Compare
Ezekiel 10:18 .
ALMIGHTY GOD . Hebrew. 'El
Shaddai. App-4 .
Verse 6
the wheels = the wheel. Hebrew 'ophan. See note on
Ezekiel 10:2
Verse 7
one: or, the.
Verse 8
man's = human. Hebrew. 'adam .
App-14 . The same word as in
Ezekiel 10:14 ;
Ezekiel 10:21 . Not the same as in
verses:
Ezekiel 10:2 ,
Ezekiel 10:3 ,
Ezekiel 10:6 .
Verse 9
beryl stone stone of Tarshish,
Verse 11
the head = one head (singular),
Verse 12
even the wheels, &c.: or, to the four of them belonged their wheels.
Verse 13
O wheel : or, Roll, roll; as implying urgency and celerity for the
accomplishment of all that was sym bolized by the imagery of
this chapter. Same word as in
Ezekiel 10:2 . See note.
Verse 14
a cherub the cherub, identifying it with that of
Ezekiel 10:7 .
Verse 15
cherubims, Hebrew. shervbim, plural; Eng.
plural = cherubs. lifted up. To bear away the symbol of the
Divine presence. living creature, Singular.
Verse 17
spirit . Hebrew. ruach. App-9 .
Verse 18
departed . This is what is signified by this chapter. in
Ezekiel 43:1-7 , &c., it is seen to
return when Israel shall again be restored. The latter will be
as literal as the former.
off = over.
Verse 19
every one: or [the whole].
the God of Israel . See note on
Isaiah 29:23 .
God. Hebrew. Elohim, App-4 .
Verse 20
the cherubims : i.e. which he had seen in
Ezekiel 1:0 .
Verse 22
every one . Hebrew. ish ( App-14 ), as
in
Ezekiel 10:2 ,
Ezekiel 10:3 ,
Ezekiel 10:6 .
Chapter 11
Verse 1
spirit . As in
Ezekiel 2:2 . Hebrew.
ruach, App-9 . See note on
Ezekiel 8:3 .
the east gate . Compare
Ezekiel 43:1 .
the LORD'S. Hebrew.
Jehovah. s. App-4 .
door = entrance.
five and twenty men . These are not the same as in
Ezekiel 8:16 , but were princes of
the People, a title never given to priests, who were called
"princes of the sanctuary" (Isaiah 43:28 ).
They were probably those referred to in
Jeremiah 38:4 .
men. Hebrew Ish App-14 .
Jaazaniah . Not the same as in
Ezekiel 8:11 .
Verse 2
Son of man. See note on
Ezekiel 2:1 .
men . Plural of Hebrew. 'enosh .
App-14 .
mischief = vanity. Hebrew. 'amen.
App-44 .
wicked = evil. Hebrew ra'a'. App-44 .
Verse 3
this city = it (or she), as in verses:
Ezekiel 11:7 ,
Ezekiel 11:11 .
Verse 4
prophesy . . . prophesy. Figure of speech
Epizeuxis ( App-6 ), for emphasis.
Verse 6
mind = spirit. Hebrew. ruach .
App-9 .
Verse 7
the Lord GOD . Hebrew.
Adonai Jehovah . See note on
Ezekiel 2:4 .
but I will bring you forth . A special various reading called Sevir ( App-34
), with some codices and two early printed editions (one
Rabbinic), read "when I take you".
Verse 8
Ye have feared , &c. Compare
Jeremiah 42:16 .
I will bring a sword , &c. See note on
Ezekiel 5:17 .
saith the LORD = [is] Adonai Jehovah's oracle.
Verse 9
strangers = foreigners.
Verse 10
in the border of Israel: i.e. at Riblah, in the extreme north of the land (2 Kings 25:18-21 .Jeremiah 52:24-27;
Jeremiah 52:24-27 ). Compare
Ezekiel 11:11 .
ye shall know, &c. See note on
Ezekiel 6:7 .
Verse 12
statutes . . . judgments . See note on
Deuteronomy 4:1 . have
done after the manners , &c. Reference to Pentateuch, (Leviticus 18:3 ,
Leviticus 18:4 .Deuteronomy 12:30 ,
Deuteronomy 12:31 ). App-92 .
heathen = nations.
Verse 13
fell I down , Re. See note on
Ezekiel 1:28 .
Ah. Figure of speech Epchonesis.
App-6 .
a full end. Compare
Jeremiah 4:27 ;
Jeremiah 5:10 ,
Jeremiah 5:18 .
the remnant of Israel . Compare
Ezekiel 9:8 .
Verse 15
thy brethren . . . thy brethren. Figure of speech
Epizeuxis. App-6 .
kindred = redemption.
Verse 16
I have scattered, &c. Compare
Jeremiah 30:11 ;
Jeremiah 31:10 , &c.
will I be = will become.
as a little sanctuary = a sanctuary for a little while.
sanctuary = as a holy place, or asylum, as in
Isaiah 8:14 .
Verse 17
I will even gather you , Compare
Jeremiah 31:10 . Reference to
Pentateuch, (Deuteronomy 30:3 ). App-92 .
people = peoples.
the land of Israel. Here, "the land", in Hebrew is
'admath (adamah) = the
soil of Israel, This expression occurs seventeen times in
Ezekiel (Ezekiel 11:17 ;
Ezekiel 12:12 Eze 19:22 ;
Ezekiel 13:9 ;
Ezekiel 18:2 ;
Ezekiel 20:38 ,
Ezekiel 20:42 ;
Ezekiel 21:3 (Hebrew -
Ezekiel 11:8 );
Ezekiel 25:3 ,
Ezekiel 25:6 ;
Ezekiel 33:24 ;
Ezekiel 36:6 ;
Ezekiel 37:1
Ezekiel 37:2 ;
Ezekiel 38:18 ,
Ezekiel 38:19 ; "unto the land"
Ezekiel 7:2 ;
Ezekiel 21:3 (Hebrew.
Ezekiel 11:8 ). The three
occurrences of the expres sion, with eretz instead
of'admath, are thus
safeguarded by the
Massorah: viz.
Ezekiel 27:17 ;
Ezekiel 40:2 ,
Ezekiel 47:18 . (See Ginsburg's
Massorah, vol. i, p.
107, 1100) and App-93 .
Verse 19
I will give , &c. Compare
Ezekiel 36:25-27 ; and
Jeremiah 32:39 .
Verse 20
That they may walk , &c. Reference to Pentateuch, (Deuteronomy 12:30 ,
Deuteronomy 12:31 ). App-92 .
God. Hebrew. Elohim . App-4 .
Verse 22
the God of Israel. See note on
Isaiah 29:23 .
Chapter 12
Verse 1
the LORD. Hebrew. Jehovah. App-4 .
Verse 2
Son of man. See note on
Ezekiel 2:1 .
rebellious = perverse. See note on
Ezekiel 2:3 .
Verse 3
stuff = vessels, or baggage.
removing: i.e. for captivity.
Verse 4
at even. The sign (Ezekiel 12:11 ) that the prince
(Zedekiah) would try to escape by night (2 Kings 25:4 .Jeremiah 39:4;
Jeremiah 39:4 ).
Verse 5
Dig thou through the wall . The sign (Ezekiel 12:2 ) that Zedekiah would
do this "betwixt the walls" (2 Kings 25:4 .Jeremiah 39:4;
Jeremiah 39:4 ).
Verse 6
cover thy face . The sign (Ezekiel 12:11 ) that Zedekiah would
disguise himself.
the ground = the land: i.e. the land Zedekish was going forth from and would never
see again. Hebrew. eth
haerez.
a sign. Hebrew. 'oth. Compare
Genesis 1:14 . Divine portents as to
things that were to come.
Verse 7
as = according as,
captivity . See notes on
Ezekiel 12:3 .
Verse 10
the Lord God . Hebrew Adonai Jehovah. See note on
Ezekiel 2:4 ,
burden coneerneth the prince (i.e. Zedekiah). Note
the Figure of speech
Paronomasia ( App-6 ), for emphasis. Hebrew.
hannasi hammassa. Eng.
"this grief [concerneth] the chief
Verse 13
My net , &c.: i.e. the Chaldean army which overtook Zedekish.
not see it. The Figure of speech
Amphibologia, or AEnigma (
App-6
), as in
Jeremiah 34:3 . The explanation is
given in
2 Kings 25:7 , and
Jeremiah 39:7 ; Jer 39:52 ,
Jeremiah 39:11 . Zedekish was taken to
Babylon, but he never saw it, though he died there,
Verse 14
wind. Hebrew. ruach, App-9 . draw
out the sword, &c. See note on
Ezekiel 5:2 ,
Ezekiel 5:17 .
Verse 16
they shall know. See note on
Ezekiel 6:10 .
I shall scatter them. Ref to Pent, (Leviticus 26:33 .Deuteronomy 4:27 ;
Deuteronomy 28:64 ). App-92 .
Verse 18
I will leave , &c. Reference to Pentateuch (Deuteronomy 4:27 ).
men. Hebrew, plural of enosh. App-14 .
from . Some codices, with four early printed editions, Septuagint, Syriac,
and Vulgate, read "and from", which em phasises the Figure of
speech Polysyndeton (
App-6 ), to enhance the completeness of the enumeration.
heathen = nations.
Verse 19
of the inhabitants = to the inhabitants.
the land, &c. = concerning the land, &c. Hebrew admath. See note on
Ezekiel 11:17 .
her . Some codices, with one early printed edition, read "their".
all . The 1611 edition of the Authorized Version omitted this "all".
Verse 20
the cities . . . shall be laid waste. Reference to Pentateuch
(Leviticus 26:31 ). App-92 .
ye shall know, &c. See note on
Ezekiel 6:7 .
Verse 22
what . . . ? Figure of speech
Erotesis. App-6 .
proverb . See the Structure, "i", on p. 1119.
prolonged : i.e. protracted, or postponed.
Verse 23
are at hand. The fulfilment took place five years later.
effect = word: i.e. the [fulfilled] word, meaning, or purpose.
Verse 24
vain vision. Compare
Lamentations 2:14 .
house. Some codices, with one early printed edition (Rabbinic in margin),
Aramaean, Septuagint, Syriac, and Vulgate, read "sons".
Verse 25
prolonged : i.e. delayed, or deferred.
with the LORD = [isj Adonai Jehovah's oracle.
Verse 27
behold. Figure of speech Asterisnaos.
App-6 ,
q