Christian Churches of God

No. 143A

 

 

 

 

 

Ang Langit, Impiyerno o ang Unang Pagkabuhay na Mag-uli ng mga Patay

(Edition 1.5 20120428-20160929)

 

 

Ang Unang Pagkabuhay na Mag-uli ng mga Patay ay ang muling pagkabuhay ng mga Iglesia ng Diyos sa Pagbabalik ng Mesiyas. Wala sa ibang doktrina na ang pananampalataya ng tunay na Cristiano ay malinaw na binibigyang kahulugan.

 

Christian Churches of God

PO Box 369,  WODEN  ACT 2606,  AUSTRALIA

 

E-mail: secretary@ccg.org

 

(Copyright © 2012, 2016 Wade Cox)

(Tr. 2022)

 

This paper may be freely copied and distributed provided it is copied in total with no alterations or deletions. The publisher’s name and address and the copyright notice must be included.  No charge may be levied on recipients of distributed copies.  Brief quotations may be embodied in critical articles and reviews without breaching copyright.

 

This paper is available from the World Wide Web page:
http://logon.org and http://ccg.org

 


 Ang Langit, Impiyerno o ang Unang Pagkabuhay na Mag-uli ng mga Patay [143A]

 


Panimula

Kung ano ang pumasa bilang Cristianismo sa modernong panahon, ang maling akala sa posisyon ng Bibliya ng kung ano ang mangyayari kapag ikaw ay namatay ay malalim. Ang karamihan sa mga naturingang Cristiano ay mariin na sasabihin sa karaniwang nagmamasid na kapag sila ay namatay ay mapupunta sila sa langit. Ang mga hindi nila gusto o hindi sumasang-ayon sa kanila ay walang dudang mapupunta sa Impiyerno, na kanilang iniisip bilang isang lugar ng walang hanggang pagdurusa sa ilalim ni Satanas at ng mga demonyo. Gayon din ang Islam sa isang katiwalian ng orihinal na mga teksto. Sa anumang lugar ay mas mahigpit na pinanghahawakan ang maling akala na ito kaysa sa Trinitarian na Cristianismo ng Kanluran at pinaka maalab sa mga Antinomian Gnostics partikular na sa US. Kung ano ang pinaniniwalaan ng mga naturingang Cristiano na taimtim na totoo ay nagpatalsik sa kanila sa Iglesia ng Diyos ng Una at Ikalawang Siglo, maging sa Roma kung saan ang mga maling doktrina ay pumasok sa Iglesiang Cristiano.

 

Ang buong Iglesia ay naniniwala na si Cristo ay magkakaroon ng dalawang pagdating at sa pananampalatayang ito ng Ikalawang Pagdating ay nakalagay ang pag-asa ng Pagkabuhay na Mag-uli. Si Justin Martyr na sumulat mula sa Roma ca 154 ay nagpahayag ng posisyon sa pinaka maikli at malinaw na salita sa kanyang Dialogue with Trypho. Sa Kabanata LII sinabi niya ang tungkol sa dalawang pagdating ng Mesiyas.

 

CHAPTER LII -- JACOB PREDICTED TWO ADVENTS OF CHRIST.

"And it was prophesied by Jacob the patriarch that there would be two advents of Christ, and that in the first He would suffer, and that after He came there would be neither prophet nor king in your nation(I proceeded), and that the nations who believed in the suffering Christ would look for His future appearance. And for this reason the Holy Spirit had uttered these truths in a parable, and obscurely: for," I added, "it is said, 'Judah, thy brethren have praised thee: thy hands[shall be] on the neck of thine enemies; the sons of thy father shall worship thee. Judah is a lion's whelp; from the germ, my son, thou art sprung up. Reclining, he lay down like a lion, and like [a lion's] whelp: who shall raise him up? A ruler shall not depart from Judah, or a leader from his thighs, until that which is laid up in store for him shall come; and he shall be the desire of nations, binding his foal to the vine, and the foal of his ass to the tendril of the vine. He shall wash his garments in wine, and his vesture in the blood of the grape. His eyes shall be bright with wine, and his teeth white like milk.' Moreover, that in your nation there never failed either prophet or ruler, from the time when they began until the time when this Jesus Christ appeared and suffered, you will not venture shamelessly to assert, nor can you prove it. For though you affirm that Herod, after whose[reign] He suffered, was an Ashkelonite, nevertheless you admit that there was a high priest in your nation; so that you then had one who presented offerings according to the law of Moses, and observed the other legal ceremonies; also[you had] prophets in succession until John,(even then, too, when your nation was carried captive to Babylon, when your land was ravaged by war, and the sacred vessels carried off); there never failed to be a prophet among you, who was lord, and leader, and ruler of your nation. For the Spirit which was in the prophets anointed your kings, and established them. But after the manifestation and death of our Jesus Christ in your nation, there was and is nowhere any prophet: nay, further, you ceased to exist under your own king, your land was laid waste, and forsaken like a lodge in a vineyard; and the statement of Scripture, in the mouth of Jacob, 'And He shall be the desire of nations,' meant symbolically His two advents, and that the nations would believe in Him; which facts you may now at length discern. For those out of all the nations who are pious and righteous through the faith of Christ, look for His future appearance.

(Gen 49:5, 8-12, 18, 24)

 

Ang tiyak na posisyon sa paksa ay sinabi ni Justin Martyr ng pinaka maikli at malinaw sa kanyang Dialogue with Trypho sa Kabanata LXXX sumunod:

CHAPTER LXXX -- THE OPINION OF JUSTIN WITH REGARD TO THE REIGN OF A THOUSAND YEARS. SEVERAL CATHOLICS REJECT IT. [Pansinin ang pagtatangkang ipagtanggol ang mga kalaunang pagkakamali ng Trinitarian ay tinangka na bigyang katwiran dito sa pamamagitan ng komentong “several Catholics reject it” sa pamagat. Gayunpaman, ito ay malinaw na pahayag ng teksto ng Bibliya sa Apocalipsis kabanata 20 (Cox).]

 

“And Trypho to this replied, "I remarked to you sir, that you are very anxious to be safe in all respects, since you cling to the Scriptures. But tell me, do you really admit that this place, Jerusalem, shall be rebuilt; and do you expect your people to be gathered together, and made joyful with Christ and the patriarchs, and the prophets, both the men of our nation, and other proselytes who joined them before your Christ came? or have you given way, and admitted this in order to have the appearance of worsting us in the controversies?"

 

Then I answered, "I am not so miserable a fellow, Trypho, as to say one thing and think another. I admitted to you formerly, that I and many others are of this opinion, and [believe] that such will take place, as you assuredly are aware; but, on the other hand, I signified to you that many who belong to the pure and pious faith, and are true Christians, think otherwise. Moreover, I pointed out to you that some who are called Christians, but are godless, impious heretics, teach doctrines that are in every way blasphemous, atheistical, and foolish. But that you may know that I do not say this before you alone, I shall draw up a statement, so far as I can, of all the arguments which have passed between us; in which I shall record myself as admitting the very same things which I admit to you. For I choose to follow not men or men's doctrines, but God and the doctrines [delivered] by Him. For if you have fallen in with some who are called Christians, but who do not admit this[truth], and venture to blaspheme the God of Abraham, and the God of Isaac, and the God of Jacob; who say there is no resurrection of the dead, and that their souls, when they die, are taken to heaven; do not imagine that they are Christians, even as one, if he would rightly consider it, would not admit that the Sadducees, or similar sects of Genist, Geristae, Gelilaeans, Hellenists, Pharisees, Baptists, are Jews (do not hear me impatiently when I tell you what I think), but are[only] called Jews and children of Abraham, worshipping God with the lips, as God Himself declared, but the heart was far from Him. But I and others, who are right-minded Christians on all points, are assured that there will be a resurrection of the dead, and a thousand years in Jerusalem, which will then be built, adorned, and enlarged, the prophets Ezekiel and Isaiah and others declare.” (idinagdag ang pagbibigay-diin); (Apoc. 20: 1-15)

 

Pansinin na ang sinumang magsabi na kapag sila ay namatay ay mapupunta sila sa langit ay isang walang Diyos at lapastangan na erehe at hindi tinanggap sa iglesia. Wala ng ibang punto sa doktrina ang napakalinaw na naghihiwalay.

 

CHAPTER LXXXI -- HE ENDEAVOURS TO PROVE THIS OPINION FROM ISAIAH AND THE APOCALYPSE. [Pansinin na ang mga modernong tagasalin ng Trinitarian na ito ay nagtatangkang gawin itong opinyon ni Justin kaysa sa doktrina ng Iglesia ng Diyos. (Cox)]

"For Isaiah spake thus concerning this space of a thousand years: 'For there shall be the new heaven and the new earth, and the former shall not be remembered, or come into their heart; but they shall find joy and gladness in it, which things I create. For, Behold, I make Jerusalem a rejoicing, and My people a joy; and I shall rejoice over Jerusalem, and be glad over My people. And the voice of weeping shall be no more heard in her, or the voice of crying. And there shall be no more there a person of immature years, or an old man who shall not fulfil his days. For the young man shall be an hundred years old; but the sinner who dies an hundred years old, he shall be accursed. And they shall build houses, and shall themselves inhabit them; and they shall plant vines, and shall themselves eat the produce of them, and drink the wine. They shall not build, and others inhabit; they shall not plant, and others eat. For according to the days of the tree of life shall be the days of my people; the works of their toil shall abound. Mine elect shall not toil fruitlessly, or beget children to be cursed; for they shall be a seed righteous and blessed by the Lord, and their offspring with them. And it shall come to pass, that before they call I will hear; while they are still speaking, I shall say, What is it? Then shall the wolves and the lambs feed together, and the lion shall eat straw like the ox; but the serpent[shall eat] earth as bread. They shall not hurt or maltreat each other on the holy mountain, saith the Lord.' Now we have understood that the expression used among these words, 'According to the days of the tree [of life] shall be the days of my people; the works of their toil shall abound' obscurely predicts a thousand years. For as Adam was told that in the day he ate of the tree he would die, we know that he did not complete a thousand years. We have perceived, moreover, that the expression, 'The day of the Lord is as a thousand years,' is connected with this subject. And further, there was a certain man with us, whose name was John, one of the apostles of Christ, who prophesied, by a revelation that was made to him, that those who believed in our Christ would dwell a thousand years in Jerusalem; and that thereafter the general, and, in short, the eternal resurrection and judgment of all men would likewise take place. Just as our Lord also said, 'They shall neither marry nor be given in marriage, but shall be equal to the angels, the children of the God of the resurrection.'

(Is. 65:17ff; Awit. 90:4; 2Ped. 3:8; Apoc. 20:4-5; Luc. 20:35f).

 

Tandaan: Dito sa kabanatang ito na ang parunggit na “days of the Tree of Life” ay nagawa at nagsimulang lumabas ang doktrina na ang buhay sa Milenyo ay magiging isang libong taon. Lumilitaw na nakasalalay sa pahayag na ito mula sa Roma na pagpapaliwanag ng isang teksto, sa pamamagitan ng pagdaragdag dito, at walang nang ibang batayan. Susuriin natin ang aspetong ito sa ibaba.

 

Ang Pagkabuhay na Mag-uli ng mga Patay ay ang nagkakaisang paniniwala ng mga iglesia ng Repormasyon na ipinakita sa kanilang mga pag-amin (tingnan sa Ang Ugnayan ng Kaligtasan sa pamamagitan ng Biyaya at ng Kautusan (No. 082)).        

 

Ang Pagkakasunod-sunod ng mga Huling Araw at ng Unang Pagkabuhay na Mag-uli

Mula sa araling Pagkabuhay na Mag-uli ng mga Patay (No. 143) tinalakay natin ang katotohanang iyon na hindi lahat ay bubuhaying muli tulad ng mga Refaim. Gayunpaman, itinalaga sa lahat ng tao na mamatay nang isang beses at ang lahat ng mga anak ni Adan ay bubuhaying muli sa paghuhukom. Gayon din itinalaga sa lahat ng mga anak ng Diyos kasama ang hukbo ng mga anghel upang makamit ang kaligtasan at sa gayon ang plano ng Diyos ay kumpleto at lubos na makatarungan. Ang mga doktrinang nabuo mula sa mga iglesia ng Diyos noong ika-dalawampung siglo mula sa USA ay hindi tama at mga katiwalian ng Bibliya at mga akusasyon laban sa Katarungan at Kabutihan ng Diyos at ng Kanyang Omniscience at Omnipotence. Isa sa mga gayong maling doktrina ay ang doktrina ng Ikatlong Pagkabuhay na Mag-uli na sinuri sa aralin na Ang Kamalian ng Ikatlong Pagkabuhay na Mag-uli (No. 166).

 

Mula sa Pagkabuhay na Mag-uli ng mga Patay (No. 143) makikita natin ang mga sumusunod:

 

Ang Pagkabuhay na Mag-uli

“Ang Diyos ay gumagawa ng mga kababalaghan para sa mga patay at ang mga patay ay magsisibangon upang purihin Siya (Awit 88:10a), ngunit ang mga Rephaim ay hindi babangon. Ang kanyang kagandahang-loob ay ipahahayag mula sa libingan (Awit 88:11) kapag ang mga patay ay nabuhay na mag-uli. Alam ni Job na ang kanyang Manunubos ay buhay (Job 19:25) at sa wakas ay tatayo siya sa Lupa. Matapos magiba si Job, alam niya na mula sa kanyang laman ay makikita niya ang Diyos, na nasa kanyang panig, at makikita Siya ng kanyang mga mata at hindi [ang mga mata] ng iba. (Job 19:25-27).

 

Ibinangon ni Cristo ang mga patay upang malaman natin na siya ang Mesiyas (Mat. 11:4-5). Si Lazarus ay isang halimbawa ng kapangyarihang ito (Juan 11:11). Ang isa pang komento ay noong siya ay ipinako sa krus ay may iba pang nabuhay mula sa mga patay sa kanyang kamatayan. Ang mga tradisyon ng Israel noong panahong iyon sa mga muling nabuhay na ito ay pinatay din pagkatapos. Ang konsepto ng pagkabuhay na mag-uli na iniuugnay sa Mesiyas ay kilala at inaasahan (Mat. 14:2).

 

Naunawaan na hindi tayong lahat ay mangatutulog, ngunit tayong lahat ay babaguhin sa huling pakakak (1Cor. 15:51). Kaya, ang mga kapatid ay mangatutulog at lilipas sa mga henerasyon, ngunit sa mga Huling Araw ay darating ang Mesiyas habang ang iba sa mga banal ay nabubuhay pa. Kaya't ang lahat ay babaguhin sa walang kamatayang espirituwal na mga katawan (1Cor. 15:44ff.). Ang mga nangatutulog ay babangon. Ang mga nabubuhay na natitira hanggang sa pagdating ng Panginoon ay hindi mauuna sa mga nangatutulog (1Tes. 4:13-15). Ang Panginoon ay bababa mula sa Langit may isang tinig ng arkanghel at tunog ng pakakak ng Diyos, at ang mga patay ay unang babangon at tayong mga nabubuhay ay kukunin nang sama-sama at sa gayon ay sasa Panginoon tayo magpakailan man (1Thes. 4:16-17).

 

Mula sa pagkabuhay na mag-uli ay magsisimula ang milenyal na pamumuno ng mga banal. Ang mga banal ay mamamahala sa mga bansa sa pamamagitan ng panghampas na bakal (Apoc. 2:26–27). Mayroong ilang mga simbolo sa panghampas. Ang panghampas ay may kapangyarihan upang durugin ang mga bansa bilang mga sisidlan ng putik at hindi rin nababaluktot o nasisira gaya ng mga tambo. Ang Ehipto ay inihalintulad sa isang tambo, na naputol at tumusok sa kamay ng Israel nang ang Israel ay sumandal dito. Kapag sumandal sila sa atin hindi mapuputol ang ating panghampas.

 

Sa pagkabuhay na mag-uli ay walang kasalan (Mat. 22:30). Ang mga banal ay itinataas bilang mga espirituwal na nilalang. Yun ang araw na maghihiwalay tayong lahat. Lahat ng may asawa ay maghihiwalay na lang. Iyon lamang ang kinakailangang diborsyo. Tayong lahat ay mahihiwalay at ikakasal kay Cristo, bawat isa sa atin. Walang kasarian, walang lalaki o babae, kundi espirituwal na mga katawan na lahat ay magiging mga anak ng Diyos na inianak ng espiritu, lahat ay gumagawang kasama ni Cristo sa kapangyarihan. Namatay si Cristo para sa atin upang pagkagising natin mula sa pagkakatulog ay mabuhay tayong kasama niya (1Tes. 5:10).

 

Mahalagang maunawaan natin na ang mga matuwid lamang ang makakakamit ng Unang Pagkabuhay na Mag-uli. Ang katuwiran at katarungan sa Hebrew ay iisang salita (tsedek) – nauunawaan na sila ay iisang bagay. Kaya ang hindi pinagsisihang pagbaluktot ng katarungan ay humahadlang sa mga hinirang mula sa Unang Pagkabuhay na Mag-uli.”

 

Ang Pagkakasunod-sunod

Mayroong ilang mga bagay na dapat mangyari bago ang pagdating ng Mesiyas. Ang lahat ng mga bagay na iyon ay dapat nasa loob ng takdang panahon ng edad ng paglikha. Noon pa man ay naiintindihan na ng iglesia na ang edad ay anim na libong taon na kinakatawan ng anim na araw ng paggawa ng sanglinggo ng Paglikha. Ang panahong ito ay ang unang anim na araw ng sanglinggo at ang Sabbath ay kumakatawan sa Sabbath na Pahinga ni Cristo na magiging isang libong taon ng milenyo sa ilalim ni Cristo. Kaya dapat bumalik si Cristo para sa pagtatatag ng Milenyo. Itatatag niya ang kanyang trono mula sa Jerusalem.

 

Sa huling pagkakasunud-sunod na ito ay makikita natin ang mundo ay binabalaan na dahil ang Diyos ay walang gagawin maliban na Siya ay nagbabala muna sa mga tao sa pamamagitan ng mga propeta.

 

Sa katapusan ng Kapanahunan makikita natin ang katapusan ng Panahon ng mga Gentil na ipinaliwanag sa mga aralin na Ang Pagbagsak ng Ehipto (No. 036) at Pagbagsak ng Ehipto Bahagi II: Ang mga Digmaan ng Wakas (No. 036_2).

 

Ayon sa Kalendaryo ng Diyos (No. 156), ang pagkakasunud-sunod ng mga propesiya ay nakumpleto alinsunod sa Kalendaryo na nakasaad sa sistema ng jubileo. Ang sistemang ito ay mula sa pagsasara ng Eden hanggang sa ika-120 Jubileo na nagtatapos sa taon ng Jubileo ng 2027, 6000 taon pagkatapos sumpain ang lupa.

 

Ang Huling henerasyon ng 40 taon ay nagsimula sa Pagsusukat ng Templo na nagsimula noong 1987 alinsunod sa Apocalipsis 11:1. Ang huling yugto bago ang Mesiyas ay ang Babala sa mga Bansa ng Dalawang Saksi ng Apocalipsis 11:2ff gaya ng ipinaliwanag sa aralin na Ang mga Saksi (kabilang ang Dalawang Saksi) (No. 135).

 

Upang makamit ang pamantayan kung saan ang nangahulog na Hukbo ay hahatulan, si Satanas ay dapat maikulong sa hukay ng kalaliman para sa Milenyo. Upang makakuha ng patas na paghahambing kailangan nating ilayo si Satanas at ang mga demonyo sa pinakahuling panahon sa pagbabalik ng Mesiyas. Kaya ang oras ni Satanas ay mapuputol sa pagdating ng mga Saksi at sa pagbabalik ng Mesiyas. Ang gawaing ito ay magsisimula sa milenyo na paghahari ni Cristo.

 

Apocalipsis 20:1-4 At nakita ko ang isang anghel na nananaog mula sa langit, na may susi ng kalaliman at isang malaking tanikala sa kaniyang kamay. 2At sinunggaban niya ang dragon, ang matandang ahas, na siyang Diablo at Satanas, at ginapos na isang libong taon, 3At siya'y ibinulid sa kalaliman at sinarhan, at tinatakan ito sa ibabaw niya, upang huwag ng magdaya sa mga bansa, hanggang sa maganap ang isang libong taon: pagkatapos nito ay kailangang siya'y pawalang kaunting panahon. 4At nakakita ako ng mga luklukan, at may mga nagsisiluklok sa mga ito, sila'y pinagkalooban ng paghatol: at nakita ko ang mga kaluluwa ng mga pinugutan ng ulo dahil sa patotoo ni Jesus, at dahil sa salita ng Dios, at ang mga hindi sumamba sa hayop, o sa kaniyang larawan man, at hindi tumanggap ng tanda sa kanilang noo at sa kanilang kamay; at sila'y nangabuhay, at nagsipagharing kasama ni Cristo sa loob ng isang libong taon. (TLAB)

 

Ang lahat ng mga taong ito ay maaaring pinatay o inusig at inilagay sa ilalim ng isang sistema na nangangailangan sa kanila na lumaban. Walang kawalan ng pag-uusig. Kung tayo ay nasa Unang Pagkabuhay na Mag-uli, nasa atin ang paghatol. Tayo ay inuusig.

 

Apocalipsis 20:5-10 Ang mga iba sa mga patay ay hindi nangabuhay hanggang sa naganap ang isang libong taon. Ito ang unang pagkabuhay na maguli. 6Mapalad at banal ang makalakip sa unang pagkabuhay na maguli: sa mga ito'y walang kapangyarihan ang ikalawang kamatayan; kundi sila'y magiging mga saserdote ng Dios at ni Cristo, at mangaghaharing kasama niya sa loob ng isang libong taon. 7At kung maganap na ang isang libong taon, si Satanas ay kakalagan sa kaniyang bilangguan, 8At lalabas upang dumaya sa mga bansa na nasa apat na sulok ng lupa, sa Gog at sa Magog, upang tipunin sila sa pagbabaka: na ang bilang nila ay gaya ng buhangin sa dagat. 9At nangagsipanhik sila sa kalaparan ng lupa, at kinubkob ang kampamento ng mga banal, at ang bayang iniibig: at bumaba ang apoy mula sa langit, at sila'y nasupok. 10At ang diablo na dumaya sa kanila ay ibinulid sa dagatdagatang apoy at asupre, na kinaroroonan din naman ng hayop at ng bulaang propeta; at sila'y pahihirapan araw at gabi magpakailan kailan man. (TLAB)

 

Ang mga ito ay hindi mamamatay sa diwa na sila ay hinatulan ngayon. Ang natitirang bahagi ng mundo ay hindi hinahatulan ngayon. Kaya't ang mga bubuhayin sa Unang Pagkabuhay na Mag-uli ay hinahatulan na ngayon. Dumadaan tayo sa parehong proseso ng pagsukat at pagwawasto. Pagkatapos ay dumaan tayo sa pagkakasunud-sunod ng Templo, ang sistema ng Jubileo na binubuo ng pitong pangkat ng pitong taon, at sa parehong siklo hanggang sa maiakyat tayo sa isang posisyon kung saan mailalagay tayo ng Diyos sa Unang Pagkabuhay na Mag-uli. Ang natitirang bahagi ng mundo ay ibabangon at itatama sa pangangasiwa sa Ikalawang Pagkabuhay na Mag-uli (Apoc. 20:11-13).

 

Ang Ikalawang Pagkabuhay na Mag-uli na binanggit dito ay sinusuri sa aralin na Ang Ikalawang Pagkabuhay na Mag-uli at Ang Paghuhukom sa Dakilang Puting Trono (No. 143B).

 

Ang Aktwal na Pagkabuhay na Mag-uli

Sa Pagkabuhay na Mag-uli ng dalawang Saksi ay makikita natin na sila ay kinuha kasama sa sigaw ng arkanghel upang salubungin ang Panginoon. Sa panahong ito darating ang Mesiyas sa Bundok ng mga Olivo; at ito ay nahati sa dalawa.

 

Ang Bundok ng mga Olivo ay nahati at ang dalawang hati ay gumalaw sa Hilaga at Timog na lumilikha ng isang napakalaking lambak sa paligid ng Jerusalem na mga 66 km ang haba. Nananatiling nakataas ang Jerusalem at winasak ng lindol ang lunsod. Ang lambak na nalikha ay bumubuo sa panimula ng mga bagong lupain ng mga tribo at ang Peninsula ng Sinai ay nailipat sa timog upang alisin ang wika ng Dagat na Mapula (Zac. 10:11; 14:4).

 

Kapag ang mga pisikal na pagbabago ay naisakatuparan sa matatapat na hinirang, ang mga patriarka at mga propeta at ang mga nasa iglesia na nabinyagan bilang mga nasa hustong gulang at nakatanggap ng Banal na Espiritu at nahatulang karapat-dapat ay mabubuhay na mag-uli mula sa mga patay sa mga lugar kung nasaan sila noon at hihintayin sila ng mga nabubuhay pa (1Tes. 4:15). Kapag ang lahat ay nabuhay na mag-uli ang buong katawan ng mga hinirang na siyang mga Iglesia ng Diyos sa loob ng Milenya ay isasalin, aagawin sa himpapawid at dadalhin sa Jerusalem upang makasama ang Mesiyas.

 

Mula doon ay magaganap ang Hapunan ng Kasal ng kordero (tingnan ang aralin na Mga Pakakak (No. 136)).

 

Hindi sapat na tumawag lamang kay Cristo at tawagin siyang Panginoon.

 

Upang makilahok sa Hapunan ng kasal ang indibidwal ay dapat na angkop sa mga sumusunod na bagay. Sila ay dapat:

  1. Nabinyagan bilang isang nagsisi na nasa hustong gulang ng isang tinanggap na opisyal ng iglesia ng Diyos (Gawa 3:19).
  2. Napatungan sila ng mga kamay para sa pagtanggap ng Banal na Espiritu pagkatapos ng binyag (Gawa 8:17).
  3. Maging mabisang miyembro ng isa sa mga Iglesia ng Diyos sa loob ng Millennia at nasubok sa pananampalataya.
  4. Napanatili nilang walang batik ang kanilang mga kasuotan.
  5. Matapat na sumunod sa mga Kautusan ng Diyos at sa Patotoo o Pananampalataya kay Jesucristo (Apoc. 12:17; 14:12).

 

Ang layunin ng Hapunan ng Panginoon ay muling linisin ang indibidwal taun-taon at panatilihin silang handa para sa Unang Pagkabuhay na Mag-uli.

 

Kung ang mga elementong ito ay hindi matapat na iningatan at ang isang tao ay hindi nakasuot ng kanilang damit pangkasal at hindi sinunod ang mga kautusan ng Diyos at ang mga tagubilin ni Cristo kung gayon sila ay aalisin sa hapunan ng kasal sa pamamagitan ng isa sa mga sumusunod na paraan. Kung wala sila sa Jerusalem sila ay magiging:

  1. Naiwang nakatayo habang ang iba ay isinalin at dinala sa Jerusalem upang makasama kailanman ang Mesiyas.
  2. Kung sa Jerusalem sila ay mananatiling pisikal na mga tao at pagkakaitan na makasama sa mga hinirang at inalis.

 

Sa alinmang kaso magkakaroon ng matinding pagtangis at pagngangalit ng mga ngipin ng mga tinanggihan ang Unang Pagkabuhay na Mag-uli dahil walang negosasyon. Ito ay hindi isang bagay na tinawag si Cristo na Panginoon at iningatan ang sistema ng mga kulto ng araw sa halip na sundin ang mga kautusan ng Diyos. Ang mga tumatawag kay Cristo na Panginoon at walang ginagawa sa kanyang sinasabi ay ang magiging pinakamalaking pagkasawi at hindi magkakaroon ng negosasyon. Ang pag-aalis ay aabot din sa mga iglesia ng Diyos gaya ng Sardis at ng mga sistema ng Laodicae ay aalisin at iniwan upang makapasok sa sistemang Milenyo bilang mga tao dahil sila ay patay o maligamgam (tingnan ang Apoc. kabanata 3).

 

Ang mga Trinitarian Antinomian Gnostics ay aalisin sa Jerusalem at ipapadala sa mga lugar ng kanilang tribo. Ang bawat isang Trinitarian Antinomian at ang kanilang mga apostatang saserdote ay huhubaran mula sa Jerusalem at ipapadala sa mga lugar ng kanilang tribo at dadalhin sa ilalim ng Mga Kautusan ng Diyos at alinsunod sa Kanyang Kalendaryo sa kabuuan bilang pisikal na mga tao (Is. 66:23; Zac. 14:16-19).

 

Ang mga kumuha ng Marka ng Hayop ay mawawasak sa mga mangkok ng poot ng Diyos. Ito ang Dakilang Pagsubok na darating sa buong mundo at kung saan ang mga hinirang ay pinananatili o iniligtas dahil sila ay mabubuhay na mag-uli at ang kanilang mga supling ay mapoprotektahan nila bilang mga namumunong Matapat na Hukbo na ngayon ng lupa sa ilalim ng Mesiyas bilang mga pagkasaserdote ni Melquisedec (tingnan ang aralin na Melquisedec (No. 128)).

 

Ang kaugnayan ng kautusan ay naibalik na ni Elias mula sa mga Saksi at hindi na uulan sa mga matuwid at hindi matuwid kundi sa mga bansang nangingilin na ng Sabbath, Bagong Buwan at mga Kapistahan at mga Banal na Araw ng Diyos. Ang mga bansang hindi tumutupad sa Kalendaryo ng Diyos at sa Kanyang mga Kautusan ay hindi bibigyan ng ulan sa takdang panahon at magdaranas ng mga salot ng Ehipto.

 

Ang Sistema ng Milenyo

Ang susunod na yugto ay ang pagtayo ng sistema kasama ang Mesiyas sa Jerusalem.

 

Ang 144,000 ay bubuo sa pangunahing bahagi ng Pagkasaserdote at ng administrasyon sa Jerusalem. Ang Lubhang Karamihan ay hahatiin ayon sa mga Tribo at mga bansa at magiging kanilang espirituwal na mga gabay sa halip na mga demonyo na aalisin tungo sa hukay ng kalaliman para sa 1000 taon ng Milenyo (cf. Apoc. kabanata 7 at nagmula kay Zacarias ).

 

Yaong mga hindi tumanggap ng Marka ng Hayop ngunit hindi sumusunod nang wasto sa mga kautusan ng Diyos at sa Patotoo o Pananampalataya kay Cristo at hindi karapat-dapat sa Unang Pagkabuhay na Mag-uli ay papasok sa Milenyo bilang pisikal na mga tao. Ang mga taong ito ay mahuhulog sa ilang mga kategorya.

 

Ang unang kategorya ay ang mga anak ng mga hinirang na napakabata pa para mabinyagan at wala sa Unang Pagkabuhay na Mag-uli. Dadalhin sila upang maging pisikal na mga hari at saserdote na mamamahala mula sa Jerusalem.

 

Ang susunod ay ang hinirang ng Pisikal na Israel na magiging bahagi ng Dakilang Exodo na inilalarawan sa Isaias 66:18-24.

 

Ang natitira ay ang buong mga tao ng mga bansa na hindi bahagi ng sistema ng Hayop at naligtas bilang mga pisikal na tao na pumapasok bilang bahagi ng mga bansa upang sanayin sa salita ng Diyos at sa Kanyang Kautusan.

 

Ang isa sa mga walang batayan na palagay ng ilan sa mga iglesia ng Diyos ay ang pag-aakalang ang mga hinirang ay mabubuhay sa loob ng 1000 taon ng milenyo at hindi mamamatay. Wala itong batayan sa mga pag-aakala tungkol sa sistemang Milenyo at sumasalungat sa teksto na nagpapakita na ang lupa ay napinsala at ang mga puno ay inilalagay sa pampang ng ilog mula sa Jerusalem para sa pagpapagaling ng mga Bansa gaya ng nakikita natin sa Zacarias 14:8 atbp. Ang buong mundo ay kailangang muling turuan sa mga tuntunin ng pamumuhay at pagkain at ang istruktura ng mga Kautusan ng Diyos. Hindi agad iyon mangyayari at hindi agad maibabalik ang haba ng buhay ng tao sa isang senaryo sa Eden. Magkakaroon lamang ng labis na pinsala sa lupa. Iyan ay hindi nangangahulugan na ang buhay ay hindi na pahahabain ngunit ito ay isang maling palagay na igiit ang 1000 taon na tagal ng buhay kaagad.

 

Ang mga digmaan ng mga Mangkok ng Poot ng Diyos ay tatalakayin sa mga aralin na Pagdating ng Mesiyas: Bahagi II (No. 210B) at Mga Digmaan ng mga Huling Araw at ang mga Mangkok ng Poot ng Diyos (No. 141B).

 

Ang Jerusalem ay muling itatayo kasama ang Templo na naibalik at ang sistema ay maghahari mula roon sa loob ng 1000 taon hanggang sa panahon na kilala ngayon na taong 3020-3027 kung kailan ang mga demonyo ay muling pakakawalan mula sa hukay at sa ilalim ni Satanas sila ay lalabas muli upang linlangin ang mga bansa at magmartsa laban sa kampo ng mga Banal sa Jerusalem upang sirain ang pamamahala ng Diyos sa lupa. Ito ang magiging huling pitong taon ng ika-140 jubileo ng sistema ng lupa.

 

Ang pagpapanumbalik ng Jerusalem ay magaganap mula sa simula ng Milenyo hanggang sa katapusan ng Paghuhukom sa Dakilang Puting Trono gaya ng makikita natin sa Isaias 65:17-25. Mula sa tekstong iyon ay nahinuha natin na ang Paghuhukom ay 100 taon ang tagal; kaya mula 3027 hanggang 3127 sa Jubileo. Sa panahong iyon makikita natin ang pagdating ng Lungsod ng Diyos sa lupa (tingnan ang aralin na Ang Lungsod ng Diyos (No. 180)).

 

Kung ang 100 taon ng Isaias 65 ay sa milenyo at magpapatuloy sa Paghuhukom sa Dakilang Puting Trono kung gayon ang isang makasalanan ay mamamatay sa kada 100 taon sa patuloy na batayan sa loob ng 1100 taon upang ang Paghuhukom ay magtatapos ng 100 taon at ang mga makasalanan ay mamamatay at ang kanilang mga katawan ay masusunog. Ang pagpapahaba ng buhay sa Milenyo sa mabubuti ay hahaba habang umuusad ang Milenyo.

 

Ang mga aksyon ng mga hinirang ay ang paghatol sa mga demonyo sa sistema ng milenyo.

 

Matapos ibagsak ang paghihimagsik na iyon ay napatay ang mga demonyo at pagkatapos ang lahat ng mga nilalang na nabuhay sa lahat ng panahon ay muling bubuhayin sa kung ano ang Paghuhukom sa Dakilang Puting Trono o ang Pagkabuhay na Mag-uli ng Krisis; ang Ikalawang Pagkabuhay na Mag-uli ng mga Patay kung saan ang lahat ng nilalang, parehong mga Anak na Tao ni Adan at ang Nangahulog na Hukbo sa ilalim ni Satanas, ay mabubuhay na mag-uli at bibigyan ng pagkakataon ng kaligtasan gaya ng ibinigay ni Cristo at ng kanyang pamumuno at sakripisyo.

 

Ang maling doktrina ng Ikatlong Pagkabuhay na Mag-uli ng mga tagasunod ni Herbert Armstrong ay walang katulad o lugar sa mga Iglesia ng Diyos. Ito ay sinusuri sa aralin na Ang Kamalian ng Ikatlong Pagkabuhay na Mag-uli (No. 166).

 

Ang pagkakasunod-sunod ng Paghuhukom sa Dakilang Puting Trono ay ipapaliwanag sa aralin na Ang Ikalawang Pagkabuhay na Mag-uli at Ang Paghuhukom sa Dakilang Puting Trono (No. 143B).

 

 

q