Christian Churches of God
No. 001B
Israel bilang Plano ng Diyos
(Edition
1.0 20191120-20191120)
Karamihan sa sanlibutan at lalo na sa loob ng Cristianismo at Islam ay hindi
nauunawaan ang Plano ng Diyos at ang lugar ng Israel sa planong iyon
Christian Churches of God
E-mail:
secretary@ccg.org
(Copyright
©
2019 Wade Cox)
(Tr. 2024)
This paper may be freely copied and distributed
provided it is copied in total with no alterations or deletions. The
publisher’s name and address and the copyright notice must be included.
No charge may be levied on recipients of distributed copies.
Brief quotations may be embodied in critical articles and reviews
without breaching copyright.
This paper is available from the World Wide Web
page:
http://logon.org and
http://ccg.org
Israel bilang Plano ng
Diyos
Nakita ng Diyos ang pagbagsak ng Hukbo at ng sangkatauhan sa parehong sakuna.
Si Satanas ay nagpahina at nagpabagal sa paglalang ng tao bilang elohim ng
bagong paglalang bilang mga anak ng Diyos (cf.
Paano Naging Isang Pamilya ang Diyos (No. 187)).
Nilikha ng Diyos ang langit at lupa sa paglalang na iyon at tinipon ang
buong Hukbo upang masaksihan ang paglalang na iyon gaya ng nakasaad sa Job
38:4-7.
Lahat sila ay pwedeng makalapit sa Trono ng Diyos
kasama si Satanas gaya ng sinabi sa atin sa Job 1:6; 2:1.
Ang lupa ay naging Tohu at
Bohu o wasak at walang laman at
ang mga elohim o mga anak ng Diyos ay isinugo upang ibalik ang lupa gaya ng
sinabi sa atin sa Genesis kabanata 1.
(cf.
Doktrina ng Orihinal na Kasalanan Bahagi I: Ang Halamanan ng Eden (No. 246)).
Ang ikatlong bahagi ng Hukbo sa ilalim ni Satanas o Azazel o Iblis ay
tumutol sa paglalang ng sangkatauhan at sa kanilang ipinanukalang lugar sa
paglalang bilang mga anak ng Diyos kasama ng mga elohim. Bilang resulta ng
pagtutol na ito, sila ay binigyan ng responsibilidad para sa kanila.
Ang Hukbo ay nakialam sa paglalang, at bilang resulta, sila ay naging mga
Nangahulog na Hukbo. Sinabi sa atin na ang Diyos ay nakialam at nilipol ang
paglalang sa nakorap na tao maliban sa pamilya ng mga patriyarka na puro ang
genetiko sa ilalim ni Noe at ng kanyang mga anak at kanilang mga asawa. (cf.
Doktrina ng Orihinal na
Kasalanan Bahagi II: Ang mga Henerasyon ni Adan (No. 248);
Ang Nefilim (No. 154)).
Kahit pagkatapos ng Baha at ang muling pagdami ng tao sa lupa, si Satanas ay
nagpasimula ng Paghihimagsik sa Babel sa kapatagan ng Shinar, na ngayon ay
nasa Iraq. Nakialam ang Diyos at pinaghiwa-hiwalay ang mga lipi at ginulo
ang kanilang mga wika, tila sa pamamagitan ng mga pagbabago sa kanilang
estruktura ng DNA. Ang mga resulta nito ay ipinaliwanag sa mga teksto ng
serye ng
Genetikong Pinagmulan ng
mga Bansa (No. 265).
Ang
Ang Pamahalaan ng Diyos
(No. 174)
ay ipinaliwanag sa aralin.
Ang Pagka-saserdote ng Diyos ay bubuuin sa pamamagitan ng mga anak ni Sem
bilang pinalawig na orden ng pagka-saserdote ni
Melquisedec (No. 128).
Pinili ng Diyos si Abraham upang pangunahan ang pag-unlad ng pagka-saserdote
at mga doktrina ng pananampalataya. Ang pagkakasunud-sunod ng
pagka-saserdote ay itinatag sa ilalim ng mga
Kautusan ng Diyos (L1) at ang mga lipi at
kanilang mga lugar at lokasyon ay ipinaliwanag sa pagkakasunud-sunod sa
Ang mga Inapo ni Abraham
(No. 212,
212A,
212B,
212C,
212D,
212E,
212F,
212G.
Ang mga anak ni Jacob ay ipinadala sa pagkabihag sa Ehipto upang paunlarin
sila sa ilalim ng pagsubok. Sa katulad na paraan, sila ay ilalabas mula sa
Ehipto sa ilalim ng kanilang elohim, dahil sila ay itinalaga sa elohim na
iyon sa pagkakawatak-watak ng mga bansa kahit na sila ay hindi pa nabubuo.
Lahat ng ito ay itinatag upang gawing bahagi ng elohim ang tao, tulad ng
ipinaliwanag sa teksto na
Ang Hinirang bilang Elohim (No. 001)
at sa ilalim ng
Ang Plano ng Kaligtasan [001A].
Upang makamit ang kaganapang ito, ang pamilya ni Levi sa pamamagitan ni
Amram ay pinili upang bumuo ng pagka-saserdote para sa Pisikal na Yugto ng
Templo, at ang tatlong anak nila ay sina Miriam, Aaron, at Moises, ayon sa
paliwanag sa Pentateuch at sa mga Teksto ng Kasulatan, pati na rin sa Koran
sa
Surah 3 at iba pang mga lugar. Gayundin, si Juda ay pinili
upang ang Bituin na magiging Tala sa Umaga ng sangkatauhan bilang kapalit ni
Satanas o Azazel ay lalabas mula kay Jacob; ang Setro ay lilitaw sa Israel
(Blg. 24:17) kung saan “siya ay maghahari bilang Diyos.”
Dito natin makikita na ang elohim na nagtalaga sa Israel sa ilalim ng
Kautusan bilang kanyang mana gaya ng ipinaliwanag sa Deuteronomio 32 ay
kailangang magkatawang-tao bilang isang tao mula sa angkan ng Israel kapwa
mula kay Juda at Levi sa loob ng kanyang sariling mana.
Propesiya ng Pagtubos sa Israel
Tinugunan ng Diyos ang pagpili kay Abraham at inilabas siya sa Ur sa mga
Caldeo upang maitatag ang Plano ng Kaligtasan at maitatag ang mga patriyarka
at mga saserdote ng Israel at ihanda ang pagpapalawig ng plano ng kaligtasan
sa buong mundo.
Nakikita natin ang planong ito na ipinahayag kay Job, isang anak ni
Issachar, sa panahon na siya ay nasa Midian at sa Gitnang Silangan, sa mga
tekstong isinulat ni Moises habang naroon.
Dito, ang Anghel ng
Pagtubos ay isa sa libu-libong pangunahing Hukbo ng mga elohim (Job 33:23).
Gayundin, ang kaligtasan ng mga Gentil ay ipinahayag sa pamamagitan ni Jacob
sa teksto ng Genesis 48:15-16. Sa tekstong ito, ang Elohim ni Jacob ay ang
Anghel ng Pagtubos.
Ang pag-unawa sa mahalagang papel ng Mesiyas ang nagtatakda ng kalagayan ng
mga hinirang sa Unang Pagkabuhay na Mag-uli at ang pagkakaloob ng buhay na
walang hanggan (Jn. 17:3).
Ang pagkalagay ng mga hinirang bilang Katawan ni Cristo o Mesiyas ang
naglalagay sa kanila sa kanilang mana sa ilalim ng kautusan.
Kaya't sila ay nagiging bahagi ng Israel at nasa loob ng pamamahala ng
Kautusan ng Diyos.
Nakikita natin kung paano inilaan ng Nag-iisang Tunay na Diyos, bilang
Eloah, ang mga bansa sa mga anak ng Diyos at ang elohim na naging Mesiyas ay
inilaan ang Israel bilang kanyang mana (tingnan sa ibaba). Sa tekstong ito,
mapapansin natin na si Eloah, ang Nag-iisang Tunay na Diyos, ay ang Bato at
sa Batong ito itatayo ni Cristo ang kanyang Iglesia at ang bansa kung saan
lahat ng sangkatauhan ay tatanggapin.
Deuteronomio 32:1-52
“Makinig kayo, mga langit, at ako'y magsasalita, at pakinggan ng lupa ang
mga salita ng aking bibig. 2Ang aking aral ay papatak na parang
ulan; ang aking salita ay bababa na parang hamog; gaya ng ambon sa malambot
na damo, at gaya ng mahinang ambon sa pananim. 3Sapagkat aking
ihahayag ang pangalan ng Panginoon; dakilain ninyo ang ating Diyos! 4“Siya
ang Bato, ang kanyang gawa ay sakdal; sapagkat lahat ng kanyang daan ay
katarungan. Isang Diyos na tapat at walang kasamaan, siya ay matuwid at
banal. 5Sila'y nagpakasama, sila'y hindi kanyang mga anak,
dahilan sa kanilang kapintasan; isang lahing liko at tampalasan. 6Ganyan
ba ninyo gagantihan ang Panginoon, O hangal at di-matalinong bayan?
Hindi ba siya ang iyong ama na lumalang sa iyo? Kanyang nilalang ka, at
itinatag ka. 7Alalahanin mo ang mga naunang araw, isipin mo ang
mga taon ng maraming salinlahi; itanong mo sa iyong ama at kanyang ibabalita
sa iyo; sa iyong matatanda, at kanilang sasabihin sa iyo. 8Nang
ibigay ng Kataas-taasan sa mga bansa ang kanilang pamana, nang kanyang
ihiwalay ang mga anak ng tao, kanyang inilagay ang mga hangganan ng mga
bayan, ayon sa bilang ng mga anak ni Israel.
9Sapagkat
ang bahagi ng Panginoon ay ang kanyang bayan; si Jacob ang bahaging pamana
niya. 10“Kanyang natagpuan siya sa isang ilang na lupain, at sa
kapanglawan ng isang umuungal na ilang; kanyang pinaligiran siya, kanyang
nilingap siya, kanyang iningatan siyang parang sarili niyang mga mata.
11Gaya ng agila na ginagalaw ang kanyang pugad, na pumapagaspas sa
kanyang mga inakay, kanyang ibinubuka ang kanyang mga pakpak, na kinukuha
sila, kanyang dinadala sa ibabaw ng kanyang mga pakpak: 12tanging
ang Panginoon ang pumapatnubay sa kanya, at walang ibang diyos na kasama
siya. 13Kanyang pinasakay siya sa matataas na dako ng lupa, at
siya'y kumain ng bunga ng bukirin, at kanyang pinainom ng pulot na mula sa
bato, at ng langis na mula sa batong kiskisan. 14Ng mantika mula
sa baka, at gatas mula sa tupa, na may taba ng mga kordero, at ng mga tupang
lalaki sa Basan, at mga kambing, ng pinakamabuti sa mga trigo; at sa katas
ng ubas ay uminom ka ng alak. 15“Ngunit tumaba si Jeshurun at
nanipa; ikaw ay tumataba, ikaw ay lumalapad, ikaw ay naging makinis. Nang
magkagayo'y tinalikuran niya ang Diyos na lumalang sa kanya, at hinamak ang
Bato ng kanyang kaligtasan. 16Siya'y kinilos nila sa paninibugho
sa ibang mga diyos, sa pamamagitan ng mga karumaldumal, kanilang ibinunsod
siya sa pagkagalit. 17Sila'y naghandog sa mga demonyo na hindi
Diyos, sa mga diyos na hindi nila nakilala, sa mga bagong diyos na kalilitaw
pa lamang, na hindi kinatakutan ng inyong mga ninuno. 18Hindi mo
pinansin ang Batong nanganak sa iyo, at kinalimutan mo ang Diyos na lumalang
sa iyo. 19“At nakita ito ng Panginoon, at kinapootan sila, dahil
sa panggagalit ng kanyang mga anak na lalaki at babae. 20At
kanyang sinabi, ‘Aking ikukubli ang aking mukha sa kanila, aking titingnan
kung ano ang kanilang magiging wakas; sapagkat sila'y isang napakasamang
lahi, mga anak na walang katapatan. 21Kinilos nila ako sa
paninibugho doon sa hindi diyos; ginalit nila ako sa kanilang mga
diyus-diyosan. Kaya't paninibughuin ko sila sa mga hindi bayan; aking
gagalitin sila sa pamamagitan ng isang hangal na bansa. 22Sapagkat
may apoy na nag-aalab sa aking galit, at nagniningas hanggang sa Sheol, at
lalamunin ang lupa pati ang tubo nito, at pag-aapuyin ang saligan ng mga
bundok. 23“‘Aking dadaganan sila ng mga kasamaan; aking uubusin
ang aking pana sa kanila. 24Sila'y mapupugnaw sa gutom, at
lalamunin ng maningas na init, at ng nakalalasong salot; at ang mga ngipin
ng mga hayop ay isusugo ko sa kanila, pati ng kamandag ng gumagapang sa
alabok. 25Sa labas ay namimighati ang tabak, at sa mga silid ay
malaking takot; kapwa mawawasak ang binata at dalaga, ang sanggol pati ng
lalaking may uban. 26Aking sinabi, “Ikakalat ko sila sa malayo,
aking aalisin ang alaala nila sa mga tao,” 27kung hindi ko
kinatatakutan ang panghahamon ng kaaway; baka ang kanilang mga kalaban ay
humatol ng mali, baka kanilang sabihin, “Ang aming kamay ay matagumpay, at
hindi ginawa ng Panginoon ang lahat ng ito.”’ 28“Sapagkat sila'y
bansang salat sa payo, at walang kaalaman sa kanila. 29O kung
sila'y mga pantas, kanilang mauunawaan ito, at malalaman nila ang kanilang
wakas! 30Paano hahabulin ng isa ang isanlibo, at patatakbuhin ng
dalawa ang sampung libo, malibang ipinagbili sila ng kanilang Bato, at
ibinigay na sila ng Panginoon? 31Sapagkat ang kanilang bato ay
hindi gaya ng ating Bato, kahit ang ating mga kaaway man ang maging mga
hukom.
32Sapagkat ang kanilang puno ng ubas ay mula sa ubasan sa Sodoma, at mula
sa mga parang ng Gomorra. Ang kanilang ubas ay ubas ng apdo, ang kanilang
mga buwig ay mapait, 33ang kanilang alak ay kamandag ng mga
dragon, at mabagsik na kamandag ng mga ahas. 34“Hindi ba ito'y
nakalaan sa akin, na natatatakan sa aking mga kabang-yaman? 35Ang
paghihiganti ay akin, at ang gantimpala, sa panahon na madudulas ang
kanilang mga paa; sapagkat ang araw ng kanilang kapahamakan ay malapit na,
at ang mga bagay na darating sa kanila ay nagmamadali.
36Sapagkat
hahatulan ng Panginoon ang kanyang bayan, at mahahabag sa kanyang mga
lingkod. Kapag nakita niyang ang kanilang kapangyarihan ay wala na, at wala
ng nalalabi, bihag man o malaya. 37At kanyang sasabihin, ‘Saan
naroon ang kanilang mga diyos, ang bato na kanilang pinagkanlungan? 38Sino
ang kumain ng taba ng kanilang mga handog, at uminom ng alak ng kanilang
handog na inumin? Pabangunin sila at tulungan ka, at sila'y maging inyong
pag-iingat! 39“‘Tingnan ninyo ngayon, ako, samakatuwid ay Ako
nga, at walang diyos liban sa akin; ako'y pumapatay at ako'y bumubuhay;
ako'y sumusugat at ako'y nagpapagaling; at walang makakaligtas sa aking
kamay. 40Sapagkat aking itinataas ang aking kamay sa langit, at
sumusumpa, ‘Buháy ako magpakailanman. 41Kung ihahasa ko ang aking
makintab na tabak, at ang aking kamay ay humawak sa hatol, ako'y
maghihiganti sa aking mga kaaway, at aking gagantihan ang mga napopoot sa
akin. 42At aking lalasingin ng dugo ang aking palaso, at ang
aking tabak ay sasakmal ng laman; ng dugo ng patay at ng mga bihag, mula sa
ulong may mahabang buhok ng mga pinuno ng kaaway.’ 43“Magalak
kayo, O mga bansa, kasama ng kanyang bayan; sapagkat ipaghihiganti niya ang
dugo ng kanyang mga lingkod, at maghihiganti sa kanyang mga kalaban, at
patatawarin ang kanyang lupain, ang kanyang bayan. 44At si Moises
ay pumaroon at sinabi ang lahat ng mga salita ng awit na ito sa pandinig ng
bayan, siya at si Josue na anak ni Nun. 45Pagkatapos sabihin ni
Moises ang lahat ng mga salitang ito sa buong Israel, 46ay
kanyang sinabi sa kanila, “Ilagay ninyo sa puso ang lahat ng mga salita na
aking pinapatotohanan sa inyo sa araw na ito, na inyong iuutos sa inyong mga
anak upang gawin ang lahat ng mga salita ng kautusang ito. 47Sapagkat
ito'y hindi hamak na bagay sa inyo; sapagkat ito'y inyong buhay, at sa
pamamagitan ng bagay na ito ay inyong pahahabain ang inyong mga araw sa
lupain na inyong itinawid sa Jordan upang angkinin.” 48Ang
Panginoon ay nagsalita kay Moises nang araw ding iyon, 49“Umakyat
ka sa bundok na ito ng Abarim, sa bundok ng Nebo na nasa lupain ng Moab, na
nasa tapat ng Jerico. Tanawin mo ang lupain ng Canaan, na aking ibinibigay
sa mga anak ni Israel bilang pag-aari. 50Mamamatay ka sa bundok
na iyong inakyat at isasama ka sa iyong angkan, gaya ni Aaron na iyong
kapatid na namatay sa bundok ng Hor at isinama sa kanyang angkan. 51Sapagkat
kayo'y sumuway sa akin sa gitna ng mga anak ni Israel sa tubig ng Meriba ng
Kadesh, sa ilang ng Zin; sapagkat hindi ninyo ako itinuring na banal sa
gitna ng mga anak ni Israel. 52Gayunma'y makikita mo ang lupain
sa harapan mo, ngunit hindi ka makakapasok sa lupain na aking ibinibigay sa
mga anak ni Israel.” (AB01)
Tandaan na si Eloah ang Elyon ang nagpahid sa mga anak ng Diyos bilang
elohim sa mga bansa ayon sa tekstong ito. Pagkatapos ang Mesiyas ay
nagkatawang-tao at pinatay, at pagkatapos ang Juda ay sinubok sa loob ng
apatnapung taon mula 30 CE hanggang 70 CE at ikinalat sa mga bansa, binago
ng mga Masoretes ang tekstong ito upang mabasa ito ayon sa bilang na mga
anak ni Israel sa halip na mga anak ng Diyos, na siyang ipinahayag ng
orihinal na mga teksto at ipinakita ng mga teksto ng LXX at ng DSS hanggang
ngayon sa mga paghuhukay. Ang mga binago ng MT ay nakatala pa rin hanggang
sa ngayon at alam natin ang tungkol dito. Gayunpaman, ang mga ito ay
tinanggap sa Textus Receptus na puno ng mga lumang pamemeke na ito at ang KJV ay
nakorap dahil dito.
Ang mga pagbabago ay ginawa upang itago ang lugar ng Elohim ng Israel bilang
ang nagkatawang-taong Mesiyas at upang itago ang katotohanan ng kaligtasan
ng mga Gentil at ang kanilang karagdagan sa Pagka-saserdote ni Melquisedec
at ang kanilang lugar sa Unang Pagkabuhay na Mag-uli ayon sa sinabi sa mga
teksto ng Bagong Tipan na nagpapaunlad ng Lumang Tipan. (cf.
Commentary on Hebrews (F58)).
Ito ang elohim na ipinagkaloob ang Israel bilang kanyang mana na tinutukoy
sa ibaba. Ang katotohanan ay ang lahat ng nagnanais ng kaligtasan at
pagpasok sa mga anak ng Diyos bilang elohim ay kailangang pumasok sa Israel
bilang katawan ni Cristo bilang Iglesia ng Diyos at maging sakop nito at
masunurin sa mga Kautusan ng Diyos.
Ang mga hindi sumusunod ay titanggihan sa
Unang Pagkabuhay na Mag-uli
[143A]
at ipadadala sa
Ikalawang Pagkabuhay na
Mag-uli at ang Paghuhukom sa Dakilang Puting Trono [143B]
at haharap sa Ikalawang Kamatayan. Walang langit at impiyerno at ang mga
naghahangad sa maling doktrina na iyon at nangingilin ng Linggo, Pasko, at
Easter ay mga Gnostikong Di-sumasampalataya at sumasamba kay Baal at sa
Diyosa ng Easter o Ishtar o Ashtoreth, kabiyak ni Baal
(cf.
Ang Pinagmulan ng Pasko at
Easter (No. 235)).
Konseho ng Elohim
Ang mga elohim ng Hukbo ay inatasan bilang mga pinuno ng mga bansa alinsunod
sa Deuteronomio 32:8 at kaya't ang bilang ng mga bansa ay inilaan bilang
Pitumpu (Dalawa) na siya ring bumuo ng bilang ng mga matatanda ng bansang
Israel bilang Sanhedrin at pagkatapos ay ipinasa ang kapangyarihang iyon sa
iglesia sa Ordenasyon ng Pitumpu (Hebdomekonta
(Duo)) sa Lucas 10:1, 17. Ang mga demonyo ay naging sakop nila, at ang
Sanhedrin at ang pagka-saserdote ay nawalan ng kapangyarihan sa kanila,
tulad ng nakita natin sa mga anak ni Sceva, at ito ay ipinasa sa Iglesia.
Ang Konseho ng mga Elohim ay binanggit sa mga teksto ng mga Awit sa Awit
82:1. Dito sa tekstong ito natin makikita ang Elohim ng Israel na tumatayo
sa kanyang posisyon sa Banal na Konseho (tal. 8). Siya ay binigyan ng
Paghuhukom sa mga bansa at dito sa versikulo 6 natin makikita na ang lahat
ng sangkatauhan at ang Konseho ng mga Elohim ay ginawa bilang mga anak ng
Kataas-taasan at sakop ng kamatayan at paghuhukom (tal. 7). Kaya’t sila rin
ay papatayin, muling bubuhayin, at hahatulan. (cf.
Ang Paghatol sa mga Demonyo (No. 080)).
Ang Konseho ng mga Elohim ang namamahala sa sanlibutan gaya ng makikita
natin sa Awit 89:5-7 (na tumutukoy pabalik sa Awit 82:1; tingnan ang RSV
fn). Sa 89:8, makikita natin na ang buong konsehong ito ay sakop ng
Panginoong Diyos ng mga Hukbo at kumikilos din sa ilalim ng Kanyang
awtoridad. Sa paglilingkod sa Panginoon na ating Hari na siyang Banal ng
Israel at sa kanyang lingap ang sungay ng Israel ay matataas (vv. 17-18).
Ang paglilingkod ni Mesiyas bilang Elohim ng Israel ang nagdudulot ng
kaligtasan (cf. Awit. 45:6-7 at Heb. 1:8-9). Gayundin naman sa pamamagitan
ng kanyang katapatan at katuwiran ay ginawa siyang saserdote magpakailanman
ayon sa pagkasaserdote ni
Melquisedec (cf.
Awit 110 (No. 178)
at
Awit 45 (No.177)).
Ang duality ng bansang Israel sa pisikal na paglalang at ang pag-unlad
patungo sa espirituwal na paglalang ay naipapakita mula sa teksto sa
Deuteronomio 33 at sa huli ay sa Apocalipsis 7 sa pamamagitan ng mga lipi sa
ilalim ng mga apostol at patungo sa
Lungsod ng Diyos [180].
Sa dalawang yugtong ito, ang lahat ng mga bansa ng mga anak ng Diyos sa
Deuteronomio 32 ay pinagsama-sama.
Deuteronomio 33:1-29
Ito ang basbas na iginawad ni Moises, ang tao ng Diyos, sa mga anak ni
Israel bago siya namatay. 2At kanyang sinabi, “Ang Panginoo'y
nanggaling sa Sinai, at lumitaw sa Seir patungo sa kanila; siya'y lumiwanag
mula sa bundok ng Paran, at siya'y may kasamang laksa-laksang mga banal: sa
kanyang kanang kamay ay ang kanyang sariling hukbo. 3Oo, iniibig
niya ang bayan: lahat ng kanyang mga banal ay nasa iyong kamay; sila'y
sumunod sa iyong mga yapak, na tumatanggap ng tagubilin mula sa iyo. 4Si
Moises ay nag-atas sa atin ng isang kautusan, isang pamana para sa
kapulungan ni Jacob. 5Nagkaroon ng hari sa Jeshurun, nang
magkatipon ang mga pinuno ng bayan, pati ang lahat ng mga lipi ni Israel.
6“Mabuhay nawa ang Ruben, at huwag mamatay; kahit kaunti man ang
kanyang mga tao.” 7At ito ang sinabi niya tungkol sa Juda:
“Dinggin mo, Panginoon, ang tinig ng Juda, at dalhin mo siya sa kanyang
bayan: sa pamamagitan ng iyong mga kamay ay ipaglaban siya, at maging
katulong laban sa kanyang mga kaaway.” 8At tungkol kay Levi ay
kanyang sinabi, “Ang iyong Tumim at ang iyong Urim ay para sa inyong mga
banal, na iyong sinubok sa Massah, nakipagtunggali ka sa kanya sa mga tubig
ng Meriba; 9na siyang nagsabi tungkol sa kanyang ama at ina,
‘Hindi ko siya nakita;’ ni hindi niya kinilala ang kanyang mga kapatid, ni
kinilala niya ang kanyang sariling mga anak. Sapagkat kanilang sinunod ang
iyong salita, at ginaganap ang iyong tipan. 10Ituturo nila ang
iyong batas kay Jacob, at ang iyong mga kautusan sa Israel; sila'y
maglalagay ng insenso sa harapan mo, at ng buong handog na sinusunog sa
ibabaw ng iyong dambana. 11Basbasan mo, Panginoon, ang kanyang
kalakasan, at tanggapin mo ang gawa ng kanyang mga kamay; baliin mo ang mga
balakang ng mga naghihimagsik laban sa kanya, at ang mga napopoot sa kanya,
upang sila'y huwag nang muling bumangon.” 12Tungkol kay Benjamin
ay kanyang sinabi, “Ang minamahal ng Panginoon ay maninirahang ligtas sa
siping niya; na kinakanlungan siya buong araw, oo, siya'y maninirahan sa
pagitan ng kanyang mga balikat.” 13At tungkol kay Jose ay kanyang
sinabi, “Pagpalain nawa ng Panginoon ang kanyang lupain, sa pinakamabuti
mula sa langit, sa hamog, at sa kalaliman na nasa ilalim, 14at sa
pinakamabuti sa mga bunga ng araw, at sa mga pinakamabuting bunga ng mga
buwan, 15at sa pinakamagandang bunga ng matandang bundok, at sa
mga pinakamabuti sa mga burol na walang hanggan, 16at sa
pinakamabuti sa lupa at sa lahat ng naroroon; at ang kanyang mabuting
kalooban na naninirahan sa mababang punungkahoy: dumating nawa ito sa ulo ni
Jose, at sa tuktok ng ulo niya na itinalaga sa kanyang mga kapatid. 17Gaya
ng panganay ng kanyang baka, kaluwalhatian ay sa kanya, at ang mga sungay ng
mabangis na toro ay kanyang mga sungay; sa pamamagitan ng mga iyon ay
itutulak niya ang mga bayan hanggang sa mga hangganan ng lupa, at sila ang
sampung libu-libo ni Efraim, at sila ang libu-libo ni Manases.” 18At
tungkol kay Zebulon ay kanyang sinabi, “Magalak ka, Zebulon, sa iyong
paglabas; at ikaw, Isacar, sa iyong mga tolda. 19Kanilang
tatawagin ang mga bayan sa bundok; maghahandog sila ng mga matuwid na alay;
sapagkat kanilang sisipsipin ang mga kasaganaan ng mga dagat, at ang
natatagong kayamanan sa buhanginan.” 20At tungkol kay Gad, ay
kanyang sinabi, “Pagpalain ang nagpalaki kay Gad: siya'y mabubuhay na parang
isang leon, at lalapain ang bisig at ang bao ng ulo. 21Kanyang
pinili ang pinakamabuti sa lupain para sa kanya, sapagkat doon nakatago ang
bahagi ng isang pinuno, at siya'y dumating sa mga pinuno ng bayan, kanyang
isinagawa ang katuwiran ng Panginoon, at ang kanyang mga batas sa Israel.”
22At tungkol kay Dan ay kanyang sinabi, “Si Dan ay anak ng leon,
na lumukso mula sa Basan.” 23At tungkol kay Neftali ay kanyang
sinabi, “O Neftali, na busog ng mabuting kalooban, at puspos ng pagpapala ng
Panginoon; angkinin mo ang kanluran at ang timog.” 24At tungkol
kay Aser ay kanyang sinabi, “Pagpalain si Aser nang higit sa ibang mga anak;
itangi nawa siya ng kanyang mga kapatid, at ilubog ang kanyang paa sa
langis. 25Ang iyong mga halang ay magiging bakal at tanso; kung
paano ang iyong mga araw ay gayon nawa ang iyong lakas. 26“Walang
gaya ng Diyos, O Jeshurun, na sumasakay sa langit dahil sa pagtulong sa iyo,
at sa himpapawid dahil sa kanyang karangalan. 27Ang walang
hanggang Diyos ay isang kanlungan, at sa ibaba'y ang walang hanggang mga
bisig. At kanyang palalayasin ang kaaway sa harapan mo, at sinabi,
‘Puksain.’ 28Kaya't ang Israel ay ligtas na namumuhay, ang bukal
ni Jacob sa lupain ng trigo at alak, oo, ang kanyang mga langit ay magbababa
ng hamog. 29Mapalad ka, O Israel! Sino ang gaya mo, bayang
iniligtas ng Panginoon, ang kalasag na iyong tulong, ang tabak ng iyong
tagumpay! At ang iyong mga kaaway ay manginginig sa harapan mo, at ikaw ay
tutuntong sa kanilang mga matataas na dako.”
Tandaan na ang mga pagpapala sa mga lipi ay nagpapakita rin na habang si
Mesiyas ay mula sa lahi ni Juda kay David sa pamamagitan ni Nathan at Levi
sa pamamagitan ni Shimei (Zac. 12:12-14) ay si Jose ang magdadala ng
kaharian at sa mga huling araw mula kay Jose bilang Ephraim at Dan at ang
Manases ay tatayo rin bilang isang makapangyarihang bansa. Kaya't ang lahi
ay dapat na kasama ang parehong mga angkan ng Juda at Jose (cf.
Mula kay David at sa mga
Exilarch hanggang sa Angkanng Windsor (No. 067)
at
Pinagmulan ng Iglesiang Cristiano sa Britainia (No. 266)).
Sa Unang Pagkabuhay na Mag-uli ang Mesiyas ay tatayo at si David ay tatayo
bilang ulo ng sambahayan sa ulo ng mga hinirang na namumuno mula sa
Jerusalem sa ilalim ng Mesiyas.
Sa pagdating ng Mesiyas, makikita natin ang Unang Pagkabuhay na
Mag-uli at ang mga pinuno ng mga bansa ay magtatago mula sa Kordero at sa
mga muling binuhay na mga banal, kapwa ang 144,000 at ang Lubhang Karamihan.
Ang mga ito ay ang mga lipi ng Israel sa ilalim ng mga Apostol. Ang lahat ng
mga bansa ay isasama sa labindalawang liping ito bilang buong katawan ni
Cristo na siyang buong sangkatauhan na hukbo.
Apocalipsis 7:1-17
Pagkatapos nito ay nakakita ako ng apat na anghel na nakatayo sa apat na
sulok ng lupa, na pinipigil ang apat na hangin ng lupa, upang huwag humihip
ang hangin sa lupa, o sa dagat man, o sa anumang punungkahoy. 2At
nakita ko ang isa pang anghel na umaakyat mula sa sikatan ng araw, na taglay
ang tatak ng Diyos na buháy at siya'y sumigaw nang may malakas na tinig sa
apat na anghel na pinagkalooban ng kapangyarihang pinsalain ang lupa at ang
dagat, 3na nagsasabi, “Huwag ninyong pinsalain ang lupa, o ang
dagat, o ang mga punungkahoy, hanggang sa aming matatakan sa kanilang mga
noo ang mga alipin ng ating Diyos.”
4At narinig ko ang bilang ng mga tinatakan, 144,000, tinatakan mula sa
bawat lipi ng mga anak ni Israel: 5Sa lipi ni Juda ay 12,000 ang
tinatakan; sa lipi ni Ruben ay 12,000; sa lipi ni Gad ay 12,000; 6 sa lipi
ni Aser ay 12,000; sa lipi ni Neftali ay 12,000; sa lipi ni Manases ay
12,000; 7 sa lipi ni Simeon ay 12,000; sa lipi ni Levi ay 12,000; sa lipi ni
Isacar ay 12,000; 8 sa lipi ni Zebulon ay 12,000; sa lipi ni Jose ay 12,000;
sa lipi ni Benjamin ay 12,000 ang tinatakan. 9Pagkatapos ng mga
bagay na ito ay tumingin ako, at naroon, ang napakaraming tao na di-mabilang
ng sinuman, mula sa bawat bansa, sa lahat ng mga lipi, mga bayan at mga
wika, na nakatayo sa harapan ng trono at sa harapan ng Kordero, na nakasuot
ng mapuputing damit, at may mga sanga ng palma sa kanilang mga kamay;
10at nagsisigawan nang may malakas na tinig, na nagsasabi, “Ang
pagliligtas ay sa aming Diyos na nakaupo sa trono, at sa Kordero!” 11At
ang lahat ng mga anghel ay tumayo sa palibot ng trono, at ng matatanda at ng
apat na nilalang na buháy at sila'y nagpatirapa sa harapan ng trono at
sumamba sa Diyos, 12na nagsasabi, “Amen! Ang pagpapala,
kaluwalhatian, karunungan, pagpapasalamat, karangalan, kapangyarihan, at
kalakasan, ay sa aming Diyos magpakailanpaman. Amen.” 13At
sumagot ang isa sa matatanda na nagsasabi sa akin, “Ang mga ito na may suot
ng mapuputing damit, sino ba sila at saan sila nanggaling?” 14Sinabi
ko sa kanya, “Ginoo, ikaw ang nakakaalam.” At sinabi niya sa akin, “Ang mga
ito ang nanggaling sa malaking kapighatian, at naghugas ng kanilang mga
damit at pinaputi ang mga ito sa dugo ng Kordero. 15Kaya't sila'y
nasa harapan ng trono ng Diyos at naglilingkod sa kanya araw at gabi sa
kanyang templo; at siyang nakaupo sa trono ay kakanlungan sila. 16Sila'y
hindi na magugutom pa, ni mauuhaw man; ni hindi na sila tatamaan ng araw, o
ng anumang nakakapasong init, 17sapagkat ang Kordero na nasa
gitna ng trono ay siyang magiging pastol nila, at sila'y papatnubayan
patungo sa mga bukal ng tubig ng buhay; at papahirin ng Diyos ang bawat luha
sa kanilang mga mata.”
Tandaan na dito natin makikita si Jose bilang naiiba kay Manasesat si Dan ay
nakapangkat kay Ephraim bilang bahagi ni Jose, at si Levi ay kumukuha ng
kanyang posisyon bilang isa sa mga lipi. Gayunpaman, mula sa mana ni Dan,
makikita rin natin na siya ay huhusga sa mga bansa bilang isa sa mga lipi ng
Israel. Ang mana ay magsisimula kapag ang Mesiyas at ang mga lipi ay nakaupo
sa kanilang mga lugar sa pamamahala ng mga bansa mula sa Jerusalem.
Sa pagkatapos na ng Milenyo at ng Ikalawang Pagkabuhay na Mag-uli ang
sangkatauhan ay ipapangkat sa ilalim ng mga lipi at ng mga Apostol bilang
Lungsod ng Diyos [180] na
sinisimulan nating pamahalaan ang sansinukob matapos tayong samahan ng Diyos
dito. Sinuman na nagsasabi na sila ay mga Gentil at hindi kinakailangang
sundin ang mga Kautusan ng Diyos dahil hindi sila mga Judio, ay hindi
nauunawaan ang Israel at tinatanggihan ang kanilang lugar sa Katawan ni
Cristo at sa mga hinirang ng Unang Pagkabuhay na Mag-uli, at nasa panganib
na makaharap ang posibilidad ng Ikalawang Kamatayan.
Panghihimasok sa Plano
Sinimulan ni Satanas ang panghihimasok sa pagpasok ng tao bilang mga
hinirang sa katawan ni Cristo at sa Iglesia ng Diyos sa pamamagitan ng
paghikayat sa mga madaling malinlang na hindi nila kailangang sundin ang mga
Kautusan ng Diyos at hindi sila nakatali sa kautusan upang mapanatili ang
Tipan na isang tahasang kasinungalingan, ngunit karamihan sa mga tamad at
madaling malinlang na ayaw sumunod sa Diyos ay tinanggap ito bilang isang
panawagan dahil ayaw nilang sumunod sa Diyos.
Ibinigay ng Diyos ang Kautusan sa Israel sa pamamagitan ng mga patriyarka at
pagkatapos ay tiyak na kay Moises at Aaron sa pamamagitan ni Jesucristo na
siyang Elohim ng Israel at Anghel ng Presensya kasama ng Israel sa Sinai
(Mga Gawa kabanata 7 at 1 Cor. 10:4).
(cf.
Ang Pre-existence ni Jesucristo (No. 243)).
Ang buong kautusan at ang istruktura nito ay nakatali sa dalawang dakilang
utos at sinabi ni Cristo na sa dalawang ito nakasalig ang buong kautusan at
ang mga propeta (Mat. 22:40). Paulit-ulit na pinagtitibay ng Bibliya ang
Kautusan at ang Patotoo, at ang mga hindi nagsasalita ayon sa Kautusan at sa
Patotoo ay walang umaga sa kanila (Is. 8:20). Malinaw na sinasabi ng Bibliya
na ang mga banal ay iyong mga sumusunod sa mga Utos ng Diyos at ng Patotoo
at Pananampalataya kay Jesucristo (Apoc. 12:17 at 14:12). Ang mga taong ito
ang inuusig ni Satanas at ng mga huwad na relihiyong kanyang itinatag. Ang
mga taong ito ang inuusig sa ilalim ng Ikalimang Tatak at pinapatay ng
sistema ng huwad na relihiyon. (cf.
Ang Pitong Tatak (No. 140)).
Ang mga kamatayan ng mga propeta at mga banal ng mga Iglesia ng Diyos ay
ipinaliwanag sa mga teksto ng
Pangkalahatang Pamamahagi
ng mga Iglesia na Nangingilin ng Sabbath (No. 122)
at
Ang Tungkulin ng Ikaapat na
Utos sa Makasaysayang mga Iglesia ng Diyos na Nangingilin ng Sabbath (No.
170).
Ang Tipan ay mahalaga sa pagiging isa sa mga Banal at mga Hinirang ng Diyos,
gaya ng nakikita natin sa mga teksto tungkol sa
Kautusan ng Diyos (L1). Ang batas ay
nananatili magpakailanman hanggang sa lumipas ang buong langit at lupa,
dahil ito ay pinamamahalaan ng Batas na nagmumula sa Kalikasan ng Diyos (cf.
Pagkakaiba sa Kautusan (No.
096);
Ang Kaugnayan sa Pagitan ng
Kaligtasan sa pamamagitan ng Biyaya at ng Kautusan (No. 082)).
Ang batas ay dapat sundin upang tayo ay maging
Consubstantial sa Ama (No. 081). Sa ganitong paraan
natin mamanahin ang Kaharian ng Diyos. Tayo ay lahat sakop ng Kautusan ng
Diyos bilang bahagi ng Tipan at hindi natin maaaring ihiwalay ang ating
sarili mula sa Kautusan at ang Patotoo (cf.
Cristianismo at Islam sa
Tipan ng Diyos [096C] at
Ang Tipan ng Diyos (No. 152)).
Ang sinumang hindi tumutupad sa Kautusan at sa Patotoo ay mamamatay at
itatalaga sa Ikalawang Pagkabuhay na Mag-uli sa pagtatapos ng Milenyo.
Sinumang nagtatanggi sa mga Utos at sa Kalendaryo na nagmula sa Ikaapat na
Utos at hindi sumusunod sa Ika-pitong Araw na Sabbath, ang mga Bagong Buwan
at ang mga Kapistahan at Banal na Araw na itinakda sa ilalim ng Templo mula
sa mga Conjunction ng Bagong Buwan ayon sa
Kalendaryo ng Diyos (No.
156)
ay itatalaga sa Ikalawang Pagkabuhay na Mag-uli (cf.
Ang Kalendaryo at ang Pagpapaliban ng Buwan o Mga Kapistahan? (No. 195)
at
Hillel, Babilonian Intercalations at Kalendaryo ng Templo (No. 195C)).
Hindi sila papayagang magturo ng kanilang heresiya at hindi mabubuhay para
pumasok sa Milenyo. Sila ay magsisisi o mamamatay (cf.
Mga Digmaan ng Wakas Bahagi IV: Ang Katapusan ng Huwad na Relihiyon (No.
141F)).
Dapat mabautismuhan ang isang adult na nagsisisi gaya ni Cristo at maging
bahagi ng Katawan ni Cristo at pumasok sa Espirituwal na Israel, sinusunod
ang mga Utos ng Diyos ayon sa mga Kautusan ng Diyos upang makapasok sa
Kaharian ng Diyos sa Unang Pagkabuhay na Mag-uli (cf.
Pagsisisi at Bautismo (No. 052)). Ang pagbibinyag
sa mga sanggol ay hindi katanggap-tanggap.
Ginamit ni Satanas ang mga Antinomian upang hikayatin ang sanlibutan sa
pamamagitan ng mga huwad na relihiyon na hindi nila kailangang sundin ang
mga Kautusan ng Diyos at na tanging mga Judio lamang ang kailangang sumunod
dito, marami ang hindi nakakaunawa na ang Juda ay isa lamang lipi ng Israel
at na ang mga Rabbi sa Judaismo ay hindi lamang lahat Levita kundi ang
karamihan ay hindi man lamang mga Semita. Karamihan ay walang ideya kung
nasaan talaga ang mga lipi ng Israel. (cf.
(No. 212F)).
Pagkatapos nito, pinaniwala ni Satanas ang lahat ng mga huwad na sekta na
sila ay may Walang Kamatayang
Kaluluwa (No.092)
at na kapag sila ay namatay, sila ay mapupunta sa langit sa halip na umasa
sa Diyos para sa Pagkabuhay na Mag-uli (cf.
143A
at
143B).
Sinumang mangmang na naniniwala rito, at salungat sa
Kasulatan, ay nararapat na magdusa sa mahirap na paraan.
Ang mga aralin sa Antinomian at maling turo ay ang mga sumusunod:
http://www.ccg.org/weblibs/study-papers/p164c.html
http://www.ccg.org/weblibs/study-papers/p164d.html
http://www.ccg.org/weblibs/study-papers/p164e.html
http://www.ccg.org/weblibs/study-papers/p096d.html
Malapit nang matapos ang panahon ni Satanas. Lahat ng kanyang mga sistema ay
malapit nang masira at ang buong Nangahulog na Hukbo ay ilalagay sa Hukay ng
Tartaros. Ngayon ay binabalaan ka namin tungkol sa panahon ng wakas.
Ang
Babala ng mga Huling Araw (No. 044)
at ang pagkakasunod-sunod ng mga Digmaan ay ipinaliwanag lahat sa mga
aralin:
Mga Digmaan ng Wakas Bahagi I: Mga Digmaan ng Amalek (No. 141C);
Mga Digmaan ng Wakas
Bahagi II: 1260 Araw ng mga Saksi (No. 141D);
Mga Digmaan ng Wakas Bahagi III: Armageddon at ang mga Mangkok ng Poot ng
Diyos (No. 141E);
Mga Digmaan ng Wakas Bahagi IIIB: Digmaan Laban kay Cristo (No. 141E_2);
Mga Digmaan ng Wakas Bahagi IV: Ang Katapusan ng Huwad na Relihiyon (No.
141F);
Mga Digmaan ng Wakas Bahagi V: Pagpapanumbalik para sa Milenyo (No. 141G):
at
Babala sa mga Huling Araw Bahagi VB: Paghahanda sa Elohim (No. 141H).
Ang pagpili ay bukas para sa lahat. Ang kinakailangan lamang ay matawag ng
Diyos sa pamamagitan ng
Banal na Espiritu (No. 117) at simulan ang pag-aaral ng mga Kasulatan,
magpabautismo, at sundin ang mga Utos ng Diyos at ang Kautusan at ang
Patotoo tulad ng ginawa ni Cristo at ng mga Apostol.
Tatawagin ka ng Diyos sa Kanyang Sariling Panahon alinsunod sa Kanyang
Omniscience at ayon sa Kanyang
Predestinasyon (No. 296).
Sa madaling salita kapag handa na ang Diyos na
makipag-ugnayan sa iyo sa oras na alam Niyang magtatagumpay ka
ipapadala Niya ang Banal na Espiritu para sa iyo. Tanging ang mga
makakapagpanatili sa mga Utos ng Diyos at sa Pananampalataya at Patotoo ni
Jesucristo ang papayagang makapasok sa
sistemang milenyal. Ang mga masuwayin ay mamamatay at itatalaga sa
Ikalawang Pagkabuhay Mag-uli. Hindi kalooban ng Diyos na sinoman ay
mapahamak (2 Pedro 3:9).
Marami ang tinawag ngunit
kakaunti ang pinili (Mat. 22:14). Ang mga ito ay pinipili bago ang Milenyo.
q