Christian Churches of God

No. 205

 

 

 

Colosas 2:16-17

 (Edition 1.0 19970618-19970618)

                                                        

 

Ang teksto sa Colosas 2:16-17 ay isang mahalagang teksto sa pagtukoy ng mga pananaw sa Sabbath, mga Bagong Buwan at mga Kapistahan. Madalas itong ginagamit nang mali sa pagsisikap na patunayan na binago o inalis ng Iglesia ang mga Banal na Araw ng Diyos. Sinusuri ng araling ito ang pinagmulan ng teksto at tinitingnan ang ilang interesanteng aspeto ng Iglesia at ang mga suliranin nito noong panahong iyon. Ang manunulat ay isang ministro ng United Church of God sa USA. Ito ay muling inilathala dito, na may pahintulot mula sa kanya, dahil sa kahalagahan nito sa paksa. Ang orihinal na talata ay pinanatili sa Ingles. Ang akda ay may serye ng end notes na tumutukoy sa mga aspeto ng akda at nangangailangan ng ilang pagpapalawak o pag-uugnay sa iba pang mga aralin upang magbigay ng mas kumpletong paliwanag sa suliranin o paksang binanggit.

 

 

Christian Churches of God

PO Box 369,  WODEN  ACT 2606,  AUSTRALIA

 

E-mail: secretary@ccg.org

 

(Copyright © 1995 Larry J. Walker, minister, United Church of God. All rights reserved. Endnotes by Wade Cox)

(Tr. 2024)

 

This study paper may be freely duplicated and distributed in the interest of truth and understanding. Any commercial use of this paper without the written permission of the author is strictly prohibited. Comments and constructive criticism are always welcome. Address to author at P.O. Box 36, La Pine, OR  97739. (Internet address: Larry_Walker@ucg.org).

 

 

This paper is available from the World Wide Web page:
http://logon.org and http://ccg.org

 


Colosas 2:16-17

ni Larry J. Walker

 


Ang Colosas 2:16-17 ay isa sa mga talata na kadalasang ginagamit upang patunayan ang pahayag na ang Sabbath at mga Banal na Araw ay hindi na kinakailangang sundin sa bagong tipan. Ang konklusyon na ang "judging" ay tumutukoy sa mga Judaizer na sinusubukang ipilit sa mga taga-Colosas na panatilihin ang mga araw na ito, na sinasabing hindi dapat sundin ayon kay Pablo dahil ito ay anino lamang ng espirituwal na katotohanan--si Jesucristo.

 

Kinailangan ni G. [Herbert] Armstrong na harapin ang argumentong ito bilang pagtatanggol sa kanyang paniniwala na ang Sabbath at mga Banal na Araw ay dapat pa ring ipangilin. Batay sa pagpapalagay na iyon, sinubukan niyang pabulaanan ang karaniwang paliwanag sa talatang ito at patunayan ang kanyang pag-unawa. Sinabi niya na hinahatulan ang mga taga-Colosas dahil sa pangingilin ng Sabbath at mga Banal na Araw. Naniniwala siya na ang pagdaragdag ng tagapagsalin ng salitang "is" sa pagkatapos ng salitang "body" ay nagpabago ng kahulugan ng versikulo. Sa halip, idinagdag niya ang salitang "let" bilang pagpapatuloy ng kaisipang tungkol sa judging. Kaya naunawaan niya na sinasabi ni Pablo, "Don't let any man judge you ..., but [rather] let the body of Christ [i.e. ang Iglesia] be your judge." Sa madaling salita, huwag ninyong hayaan ang mga nasa labas ng Iglesia na pagsalitaan kayo para huwag gawin ang itinuturo ng Iglesia na dapat ninyong gawin. Hayaan ninyong ang Iglesia ang inyong maging gabay, hindi ang sinuman na nasa labas ng Iglesia.

 

Tingnan nating muli ang mga versikulong ito upang makita kung ano talaga ang ibig sabihin ng mga ito. Mahalaga ang wastong interpretasyon upang linawin ang kahulugan ng kontrobersyal na talatang ito. Kung maingat nating susuriin ang mga versikulong pinag-uusapan batay sa mga punto ng gramatika at mga makasaysayang katotohanan, maari nating alisin ang mga pagkakamali sa pagpapakahulugan at malinaw na mauunawaan kung ano ang ibig sabihin ni Pablo.

 

Sa pagbibigay ng mga pangyayari sa kasaysayan, ito ay kilalang-kilala na ang Colossian heresy ay hindi Judaizers kundi Gnosticism. Marami ang nag-akala na ang parehong elemento ay naroon dahil sa mga sanggunian tungkol sa pagtutuli, Sabbath at mga Banal na Araw. Gayunpaman, ang Gnosticism ay hindi isang hiwalay na relihiyon kundi isang konsepto ng relihiyon na maaaring ihalo kasama ang isang itinatag na relihiyon na may pangako ng "pagpapabuti" nito. Ito ay isang uri ng espirituwal na "hamburger helper" na sa diwa ito ay isang sistema ng paniniwala na hinalo kasama, at di-umano pinabuti, ang kinapitang relihiyon. Kaya ang Gnostic Judaism ay isang timpla ng kaugaliang panrelihiyon ng Judio na may lasang Gnostic (upang palawigin ang pagtutulad sa hamburger helper). Pinakamahalagang tandaan na ang Gnostic Judaism, na sinisikap na makuha ang bagong umuusbong na relihiyon ng Cristiano sa paghahalo ng mga magkakaibang paniniwala nito, ang pangunahing salarin na kinakalaban ni Pablo sa liham na ito, gaya ng sa Galacia at iba pang mga aklat ng Bagong Tipan. Ang katotohanang ito ay nagbibigay ng isang pananaw na napakahalaga upang maunawaan ang mga puntong ginawa ni Pablo sa Colosas 2:16-17.

 

Ang maikling buod ng mga pangunahing paniniwala ng Gnosticism ay magbibigay-daan sa atin na maunawaan ang pilosopikal na pinagbabatayan ng mga problema sa Colosas na tinutugunan ni Pablo.

 

Nakuha ng Gnosticism ang pangalan nito mula sa pag-angkin nito ng mas mataas na kaalaman (Griyego gnosis) na ipinangako nito sa kanyang mga disipulo.

 

Isa sa mga pangunahing paniniwala ng Gnosticism ay ang matter is evil. Ang paniniwalang ito ay nadala ang marami sa landas ng asceticism bilang isang paraan upang maiwasan ang pisikal na kasiyahan, na itinuturing na masama. (Ginawa nitong nakakatawang oxymoron ang pagtutulad sa hamburger helper.) Ang ideya ay dapat linisin ng isang tao ang kanyang sarili ng evil matter sa pamamagitan ng asceticism (pag-iwas sa pisikal na kasiyahan) at sa pamamagitan ng pagpaparusa sa laman. Ang mahalay na elemento ng Gnosticism ay sumunod sa isang salungat na pamamaraan na dahil hindi maiiwasan ng isang tao ang matter, at ang pagiging espirituwal ay lubos na hindi nauugnay sa matter, maaaring gawin ng sinuman kung ano ang kanyang naisin at magpakasawa sa laman hanggang sa sukdulan at maging espirituwal pa rin. Ang aspetong ascetic ay ang malinaw na pakay ng mga babala ni Pablo sa kabanata 2.

 

Ang pagsamba sa anghel ay isa ring pangunahing aspeto ng Gnosticism. Nagkaroon ito ng maraming anyo, kabilang ang pagdiriwang ng mga espesyal na araw at iba pang mga kaugaliang panrelihiyon batay sa mga konseptong astrological ng panahon1.

 

Nakamit ng Gnosticism ang isang malaking sukat ng tagumpay sa Judaismo at Cristianismo, na pinatunayan ng maraming mga termino at konseptong batay sa Gnostic na matatagpuan sa ilang mga aklat sa Bagong Tipan. Ito ay isang kamangha-manghang paksa, ngunit hindi natin kailangang isaalang-alang ang anumang karagdagang impormasyon sa paksa sa ngayon.

 

Tingnan ang Marso 28, 1989 Pastor General's Report (WCG) o Hulyo-Agosto, 1989 na artikulo ng Good News sa Colossian Heresy ni Dr [K.J.] Stavrinides para sa mas masusing pagsusuri sa problema. The Daily Study Bible ni Barclay (vol. 11, pp 97-99) ay mayroon ding magandang pangunahing paglalarawan ng Gnosticism. Ang International Standard Bible Encyclopedia ay naglalaman din ng maraming magagandang impormasyon tungkol sa paksa. Sa pag-iisip na ito ay susuriin natin ngayon ang teksto.

 

Pagkatapos ng nakagawiang pagbati ni Pablo, binibigyang-diin niya ang kanyang hangarin na ang mga taga-Colosas ay puspusin, at madagdagan ang, knowledge (1:9-10). Ito ay isang hindi tuwirang pagtukoy at banayad na pagkondena sa, Gnosticism.

 

Ang salitang knowledge sa Griyego ay epignosis (gnosis na nauunahan ng preposition na epi), na nangangahulugang complete knowledge (nagpapahiwatig na ang Gnosticism ay hindi complete sa kabila ng matayog na pag-aangkin nito.

 

Ang pangunguna ng nagkatawang-taong si Jesucristo ang pangunahing punto ng pagbibigay-diin sa buong liham dahil sa mga ereheng pahayag ng Gnosticism tungkol kay Cristo, isa pang interesanteng paksa na hindi pa natin kailangang pag-usapan dito2. Ang isang mahalagang punto na kailangang bigyang-diin, gayunpaman, ay ang pagtuon sa katawan ni Cristo, sa literal at sa makasagisag na paraan. Ang pagiging Diyos at pagiging tao pati na rin ang espiritu at laman ay lubusang hindi magkatugma ayon sa konsepto ng dualistic Gnostic sa evil matter. Ito ay lubusang hindi maabot ng isip ng kaisipang Gnostic na ang Diyos ay maaaring magpakita sa literal na laman at dugo3. Kaya gumagamit din si Pablo ng sõma (ang Griyegong salita para sa katawan) upang bigyang-diin ang pagiging pisikal ni Cristo (1:22, 2:9), isang punto na mahalaga sa mensahe sa krus. Binigyang-diin din niya sa pamamagitan ng makasagisag na paggamit ng sõma na ang Iglesia ang katawan ni Cristo (1:18,24; 2:17,19; 3:15).

Malinaw na kinilala ni Pablo ang Colossian heresy sa 2:4-8 bilang isang sistemang pilosopikal na nakabatay sa pagsamba ng Elemental spirits of the world (Moffatt para sa Griyegong stoicheia tou kosmou, cf. RSV, NRSV). Ang Expositor's Bible Commentary ay nagpapaliwanag:

Understood in this manner, the passage means either (1) that the "philosophy" of the errorists was a system instigated by the elemental spirits (perhaps thought of as the powers of evil) or (2) that it was a system having the elemental spirits as its subject matter. The second meaning is more likely the one intended by Paul, for we know from 2:18 that the Colossian heresy made much of the “worship of angels” (vol. 11, p 198).

 

Sinabi ni Pablo sa mga taga-Colosas, "See to it that no one take you captive" (NIV) ("plunder you or take you captive" NKJV margin)4. Ipinapakita ng Expositor's Bible Commentary:

The word translated "takes captive" (sylagõgõn), which was regularly used of taking captives in war and leading them away as booty, depicts the false teachers as 'men stealers' wishing to entrap the Colossians and drag them into spiritual enslavement (vol. 11, pp 197-198).

 

Ito ang parehong pinagmulan ng pagkaalipin na binalikan na ng marami sa mga miyembro sa Galacia (Gal. 4:3,8-10) Ang Gnosticism ang salarin doon gaya ng ipinaliwanag din ni Walter Schmithals sa kanyang blockbuster na aklat na pinamagatang Paul & the Gnostics. Ang pagkakakilala sa impluwensya ng Gnostic sa apostolikong Iglesia ay isang pangunahing susi upang maunawaan ang maraming kasulatan na matagal nang maling ipinaliliwanag sa konteksto ng anti-Judaizer at sa gayon ay ginagamit upang siraan ang anumang maka-Judio. Ang syncretism ay hindi angkop para sa pangangatwirang dalawa lang ang pinagpipilian kapag tinutukoy ang pinagmulan ng heresiya sa sinaunang Iglesia. Ang Gnosticism ay isinama sa Judaismo, na siyang naging dahilan ng pagpapakilala ng Gnosticism sa Cristianismo. Dapat kilalanin ng isang tao ang Gnostic na pananaw sa likod ng di-umano’y Judaizing upang maiwasan ang pagtatapon ng mahalagang bagay habang sinusubukang alisin ang mga hindi kanais-nais. Sa madaling salita, hindi hinahatulan ni Pablo ang mga kaugalian ng mga Judio kundi ang paraan kung paano ito sinusunod.

 

Hindi nangangailangan ng malawak na pag-aaral upang makilala mula sa konteksto ng ikalawang kabanata na ang panggigipit sa mga taga-Colosas ay tiyak na hindi mula sa mga Judaizer. Naglabas si Pablo ng isang serye ng tatlong babala na magkakaugnay upang kilalanin ang parehong pinagmulan ng panganib. Ang terminolohiya sa Colosas 2:8 at 2:18 (bago at pagkatapos ng mga talatang pinag-uusapan) ay malinaw na tinutukoy ang Gnosticism at gayundin ay malinaw na nag-aalis ng posibilidad na ito ay ang Judaismo. Samakatuwid walang katuturan na ito ay basahin bilang ang Judaismo sa versikulo 16. Ang pangunahing punto ng versikulo 16-17 ay hindi dapat pahintulutan ng mga taga-Colosas na sila ay i-judge ng mga ereheng ito. Sabi ni Zodhiates,

the word judge (Greek krinõ) means to separate, distinguish, discriminate between good and evil .... In the NT, it means to judge, to form or give an opinion after separating and considering the particulars of a case (The Complete Word Study, ni Spiros Zodhiates)

 

Ang verb form ay imperative (isang utos). Ang madiin na pahayag ay nauugnay sa nakaraang konteksto sa pamamagitan ng pang-ugnay na therefore. Ang punto ay dahil tinanggal na ni Cristo ang ating utang ng kasalanan at dinisarmahan ang mga pamunuan at kapangyarihan (mga espiritu ng kasamaan sa mga dakong kaitaasan - Ef. 6:12) sa pamamagitan ng Kanyang kamatayan (cf. Heb. 2:14, Rom. 8:38-39), ang pagsamba sa mga anghel (pag-akyat sa hagdan ng emanations upang magsumikap patungo sa Diyos, ang ideya sa likod ng pagsamba sa mga anghel ng Gnostic) ay hindi kinakailangan at hindi nararapat. Ang false humility (v. 18) ay kinabibilangan ng kaugaliang ascetic ng Gnostic Judaism, gaya ng ipinaliwanag ni Rienecker, "... the consequence of this ascetic practice is entrance into the heavenly realm." (A Linguistic Key to the Greek New Testament, ni Fritz Rienecker, vol. 2, p 230)5 .

 

Ipinapaliwanag ng Exegetical Dictionary of the New Testament nina Horst Balz at Gerhard Schneider ang ugnayan sa pagitan ng mga alituntunin sa pagkaing ascetic at ng mga pasimulang aral ng Colosas 2:8,20:

This philosophy ... regarded these spirits as powers capable of preventing a person from attaining the fullness of salvation (cf. v. 9), if that person did not submit to them by following certain religious practices such as worship of angels, partial renunciation of food [emphasis mine], etc. (vol. 3, p 278).

 

Maraming mga punto ng gramatika ang may kinalaman sa tunay na kahulugan ng talatang ito. Ang Griyego ay isang napaka-eksaktong wika. Ang mga verb inflection, case endings ng mga noun, at syntax ay nagbibigay ng mahahalagang exegetical clues, gaya ng malapit na nating makita. Ang pagsasalin mula sa isang wika patungo sa isa pa ay nagpapakita rin ng mga problema na maaaring lumabo ang kahulugang nilalayon sa orihinal na wika.

 

Ang pahayag na in meat or in drink sa versikulo 16 (KJV) ay isang hindi eksakto at mapanlinlang na salin ng mga salitang Griyegong en brõsei kai en posei. Ang isang mas mahusay na pagsasalin ay "eating and in drinking" hindi food and drink, kung saan ginamit ni Pablo ang brõma at poma (Expositor's Greek Testament, ni W. Robertson Smith, vol. 3, p 530). Ang dalawang kaugaliang inaatake ay ang eating and drinking (tamang pagsasalin) at bahagi ng matter observance ng mga Pista, Bagong Buwan at Sabbath. Ito ay hindi sa katotohanan kung ano ang dapat o hindi dapat kainin o inumin kundi ang aktwal na pagkain at pag-inom sa proseso ng pagsamba, dahil ang pagsasalo-salo ay maituturing na nagpapakasasa sa laman at sa gayon ay makasalanan6.

 

The question is not altogether between lawful and unlawful food, but between eating and drinking or abstinence. Asceticism rather than ritual cleanness is in his mind. The Law is not ascetic in its character, its prohibitions of meats rest on the view that they are unclean, and drinks are not forbidden, save in exceptional cases, and then not for ascetic reasons (Expositor's Greek Testament, ni W. Robertson Smith, vol. 3, p 530).

Ipinaliwanag ni A.T. Robertson,

Paul has here in mind the ascetic practices ... of the Gnostics (possibly Essenic or even Pharisaic influence ... The Essenes went far beyond the Mosaic regulations (Word Pictures in the New Testament, vol. IV, p 496).

 

Kaya ang paksang pinag-uusapan ay tiyak na hindi ang malinis at maruming karne kundi ang asceticism na laban sa Cristianong pagsasaya at piging.

 

Isaalang-alang natin ngayon ang iba pang matter kung saan hinatulan ang mga taga-Colosas. Ngayon, makikita natin ang isa pang naka-liligaw na pagsasalin. Maraming bersyon ang nagbibigay ng impresyon na ang mga noun na festival, new moon at sabbaths ay objects of a preposition ng regarding (NKJV). Mayroong ilang mga problema sa maling pakahulugang ito. Kung sinadya ni Pablo na gumamit ng preposition, maaari niyang gamitin ang peri (concerning) gaya ng sa 1Corinto 8:1. Sa halip ang salitang Griyego ay meros na hindi isang preposition kundi isang noun, hango sa verb na merizo, na nangangahulugang cut in portions. Ang meros ay halos palaging isinasalin na part o portion sa ibang lugar sa Bagong Tipan. Ito ay tumutukoy sa isang malinaw na paghahati o paghihiwalay mula sa isang bagay. Kapag ginamit sa konseptwal na paraan ito ay nagtatakda ng isang dichotomy sa pamamagitan ng paglalagay ng pagkakaiba sa pagitan ng kung ano ang kinakatawan nito at kung saan ito inihahambing, na binibigyang-diin ang pangangailangan para sa magkahiwalay na pagsasaalang-alang ng dalawang mga matter. Sa talatang ito ang meros ay ang object of the preposition ng en (in), samantalang ang festival, new moon at sabbaths ay may genitive case ending, na nag-uugnay sa mga ito sa meros sa kahulugan ng portion of a Festival or a New Moon or Sabbaths. Ang anarthrous construction ng mga noun (i.e. hindi pinangungunahan ng definite article na, the sa Ingles) ay nagpapahiwatig ng kalidad o kalikasan kaysa pagkakakilanlan, bagaman ang pagkakakilanlan bilang mga araw ng mga Judio ay hindi pinagtatalunan. Kung pagsasama-samahin ang lahat ng ito, ang kahalagahan ay isang portion o aspeto lamang ng likas na kalidad o kalikasan ng mga Pista, mga Bagong Buwan at mga Sabbath ang pinupuna, lalo na kung paano ito dapat ipagdiwang. Walang problema ang Gnosticism sa pangingilin ng mga espesyal na araw. Sa katunayan ang astrological na pagmamasid ng mga espesyal na bahagi ng panahon ay isang pangunahing bahagi ng kaugaliang Gnostic (Gal. 4:10). Ang salungatan sa Colosas ay ang paraan kung saan sila ipinagdiriwang ng mga miyembro. Alam natin na ang Levitico 23 ay nagtalaga ng lingguhan at taunang mga Sabbath bilang mga araw ng kapistahan. Tila ang mga Bagong Buwan ay isa ring pangunahing pagdiriwang noong panahong iyon, gaya ng ipinakita ni Vincent:

The day was celebrated by blowing of trumpets, special sacrifices, feasting [emphasis mine throughout], and religious instruction. Labor was suspended, and no institutional or private fasts were permitted to take place. The authorities were at great pains to fix accurately the commencement of the month denoted by the appearance of the new moon. Messengers were placed on commanding heights to watch the sky, and as soon as the new moon appeared, they hastened to communicate it to the synod, being allowed even to travel on the sabbath for this purpose (Word Studies in the New Testament, ni Marvin R. Vincent, vol. 1, ch. II, p 495).

 

Muli ay madaling makilala ng isang tao ang potensyal para sa pag-gnosticize ng okasyong ito na itinakda ng Diyos sa pamamagitan ng pagbibigay-diin sa  aspeto ng kronolohiya at sa pamamagitan ng pagtatanggal ng kasiyahan batay sa dualistic na konsepto ng pagtanggi sa sarili.

 

Ngayon ay dumating na tayo sa versikulo 17, kung saan ang paliwanag ni [Herbert] Armstrong7 ay tila sumasalungat sa halos nagkakaisang konklusyon ng buong [mainstream] Christian world. Muli rito, ang wika ay may mahalagang papel sa pagtukoy sa partikular na kahulugan.

 

Pinakamahalagang pansinin ang tense ng mga verb, na tamang isinalin bilang are (present active indicative) at to come (present participle). Ang punto ay ang mga tenses na inalis ang interpretasyon na ang Sabbath at mga Banal na Araw ay lipas na sa pagdating ni Cristo dahil sa pananaw ng panahon ng pahayag. Upang makuha ang kahulugang iyon, kailangan nitong sabihin were dahil dumating na si Cristo sa laman, namatay para sa ating mga kasalanan at nabuhay na mag-uli noong isinulat ni Pablo ang Colosas. Ngunit ang sinabi niya ay the Festivals, New Moon and Sabbaths are (still) a shadow noong panahong sumulat si Pablo, mga taon pagkatapos ng kamatayan ni Cristo. Shadow ng ano? Ng things to come. Ito ay isang tumpak na pagsasalin ng present participle form ng salitang Griyego na mellõ, na nangangahulugang:

‘to be about (to do something)', often implying the necessity and therefore the certainty of what is to take place  (Vine's Dictionary of Biblical Words).

Ang katulad na pagkakaayos (maliban sa gender at case ending) ay matatagpuan din sa 1Corinto 3:22, kung saan ang kahulugan ng konteksto nito ay nagtuturo. Ang present participle form sa Griyego ay nagpapakita ng isang timeless, ongoing activity na umaabot sa hinaharap na tinitingnan mula sa temporal vantage point ng main verb, na sa kasong ito ay ang present tense (are o technically is sa Griyego upang tukuyin ang pinagsama-samang tatlong mga noun) ng intransitive verb na to be. Kaya ang gramatika ay gumagawa ng isang napakahalagang kaso para, hindi laban, sa pangingilin ng Cristiano sa mga okasyong ito, hindi para magtamo ng kaligtasan (na imposible) kundi para i-foreshadow ang mga pangyayaring hindi pa nalalahad sa dakilang plano ng Diyos, kung saan si Jesucristo ang focal point at central figure.

 

Gayundin sa versikulo 17, karamihan sa mga tagapagsalin ay naglalagay ng salitang is sa pagitan ng sõma (body) at tou Christou (of Christ) sa pagtatangkang linawin ang kahulugan sa Ingles, dahil ang gramatika ng Ingles ay nangangailangan ng verb sa clause na ito. Walang verb na kailangan sa Griyego, at wala rin sa orihinal na teksto ng versikulong ito. Ang isang katulad na halimbawa ng ganitong pagkakaayos ay sa 1Corinto 7:19,

Circumcision is nothing and uncircumcision is nothing, but keeping the commandments is what matters (NKJV).

 

Ang mga salitang is what matters ay idinagdag upang magbigay ng kahulugan sa kung ano ang ipinahihiwatig ngunit hindi isinama sa teksto. Pareho itong halimbawa ng antithesis,

which is the rhetorical contrast of ideas by means of parallel arrangements of words, clauses, or sentences (as in 'actions, not words') (Webster's Ninth New Collegiate Dictionary).

 

Ang pagdaragdag ng salitang is sa pagitan ng body at of Christ ay nagtatatag ng isang antithesis sa pagitan ng shadow at body, sa gayon ay nagpapahiwatig ng inferiority at ng aspeto ng foreshadowing sa mga Pista, Bagong Buwan at mga Sabbath kay Cristo. Ito ay nagsisilbing isang teolohikal na batayan para sa pagtanggi sa kanilang pagdiriwang sa ilalim ng bagong tipan sa pamamagitan ng pagkukumpara sa kanila laban sa the reality ni Cristo. Idinagdag ni [Herbert] Armstrong ang verb na let  bago ang pahayag na body of Christ, na nagtatakda ng antithesis sa pagitan ng mga pinagmumulan ng pag-judge -- ng mga taong nasa labas ng Iglesia (v. 16) laban sa the body of Christ o ng Iglesia. Ang alinman ay pinahihintulutan sa Griyego. Isaalang-alang natin ang parehong posibilidad batay sa mga sumusunod na punto upang matukoy kung aling verb ang pinakaangkop sa konteksto.

 

1. May mga halimbawa ng antithetical apposition ng sõma at skia (shadow) sa mga kasabay na sangguniang labas sa Bibliya, kasama si Philo, na sa katunayan ay isang influential figure sa pag-unlad ng Gnosticism.

 

2. Gayunpaman, ang sõma (na dito ay isinalin na substance sa NKJV) ay hindi kailanman ginamit sa buong Bagong Tipan para sa anumang bagay maliban sa literal na pisikal na katawan (karaniwan ay tao) o sa makalupang body of Christ, i.e. ang Iglesia. Gumagawa ito ng isang kaso laban sa paggamit ng sõma para sa pagtatatag ng isang antithetical nuance ng substance o reality bilang apposition sa shadow.

 

3. Sa lahat ng iba pang paggamit ng sõma sa Colosas, ang mga kahulugan ay ang katawan ng tao (2:11,23, cf. Rom. 7:24), ang pisikal, na katawang tao ni Jesus (1:22; 2:9, ang huli ay talagang isang adverbial form ng sõma) at ang makalupang body of Christ, i.e. ang Iglesia (1:18,24; 2:19; 3:15).

 

4. Ang paglalagay ng is sa loob ng pahayag na body of Christ ay walang katulad na halimbawa sa Bagong Tipan. Ang pariralang body of Christ ay matatagpuan sa apat pang mga talata (Rom. 7:4; 1Cor. 10:16; 12:27; Ef. 4:12) at ipinahihiwatig sa maraming pang ibang mga talata kung saan ang sõma ay ginamit sa kontekstong iyon, kahit na ang buong pahayag na body of Christ ay hindi makikita.

 

5. Ang judging ang pangunahing paksa ng konteksto ng 2:16-17 gayundin ang buong bahagi na nagsisimula sa versikulo 8 at nagpapatuloy hanggang sa versikulo 23.

 

Ito ay nagpapakita ng isang mas malakas na kaso para sa kahulugan na nagmula sa pagsingit ng salitang let kaysa sa isang shadow/body antithesis na ipinahiwatig sa pamamagitan ng paghiwa-hiwalay ng pahayag na body of Christ sa salitang is, na kung saan walang halimbawa sa Bagong Tipan. Higit pa rito, inilalahad ng 1Corinto 6:1-7 ang usapin ng judging (parehong salitang Griyego) sa loob ng Iglesia sa isang positibong konteksto gaya ng naunang tinukoy, to form or give an opinion after separating and considering the particulars of a case. Gayundin sa versikulong ito, ang Let the body of Christ ay ang nagwawakas ng kaisipan sa simula ng pangungusap, Let no one judge you, ... na, gaya ng nakita natin, siyang pangunahing tema ng mas malawak na konteksto ng kabanata.

 

Bigyan natin ng maikling buod ang mga konklusyon na nabuo natin sa araling ito.

 

1. Ipinagdiriwang ng mga taga-Colosas ang mga Pista, mga Bagong Buwan at Sabbath, habang sila ay kumakain at umiinom.

 

2. Ang ascetic, Gnostic-based heretics ay pinupuna sila sa pagkain at pag-inom at pagsasaya sa pagdiriwang ng mga maliligayang okasyong ito.

 

3. Ang mga okasyong ito (kabilang ang Bagong Buwan, na hindi isa sa mga ipinag-uutos na Banal na Araw ngunit hindi naman mali na ipagdiwang) ay may simbolikong halaga pa rin at dapat na patuloy na ipagdiwang bilang isang patuloy na paalala at pinagmumulan ng pagtuturo tungkol sa mga pangunahing makasaysayang katotohanan ng plano ng Diyos sa, nakaraan, kasalukuyan at hinaharap8.

 

4. Samakatuwid, ang mga miyembro ay hindi dapat pahintulutan ang sinuman na hatulan sila o punahin sila para sa pagsunod sa mga araw na ito.

 

5. Sa halip, dapat silang patuloy na tumingin kay Cristo (ang focal point ng plano ng Diyos at ng mga okasyong ito na foreshadow ng Kanyang tungkulin sa hinaharap sa planong iyon) upang tukuyin ang paraan ng kanilang pagdiriwang sa mga araw na ito. Dapat din silang umasa kay Cristo upang mapanatiling nagkakaisa ang bayan ng Diyos. Ang Sabbath at mga Banal na Araw ay tumutulong din sa pagtataguyod ng pagkakaisa na ito sa pamamagitan ng pagsasama-sama ng mga miyembro sa inutos na pagpupulong at pagpapaalala sa kanila na sila ay pinabanal (banal o natatangi) na mga miyembro ng pamilya ng Diyos.

 

Narito ang isang paraphrased version ng sinasabi ni Pablo sa Colosas 2:16-17, batay sa mga puntong ginawa sa araling ito,

Don't let any man judge you for eating or drinking or for any portion of your observance of a Festival, New Moon or Sabbath (which are a shadow of future events in God's master plan, of which Jesus Christ is the central figure), but let the body of Christ (which "casts the shadow" as He, walking in the light, moves forward toward their antitypical fulfillment) be your judge in these matters.

 

Sinabi ni Pablo sa 1Corinto 15:19,

Kung para sa buhay na ito lamang tayo umaasa kay Cristo, sa lahat ng mga tao ay tayo ang pinakakawawa.

 

Ang Sabbath at mga Banal na Araw ng Diyos ang nagpapaalala sa atin ng nakaraan, kasalukuyan at hinaharap na katotohanan ni Jesucristo. Yaong mga nagtataguyod ng pagtalikod sa mga labis na makabuluhan, may kaugnayang mga araw na ito at ituring ang mga ito na lipas nang kautusan para sa seremonya na tinupad ni Cristo, at nagtuturo na ang obligasyon (gawing pribilehiyo!) na sundin ang mga ito ay hindi na kinakailangan sa isang Cristiano sa ilalim ng bagong tipan ay talagang na kaawa-awa at tatawaging pinakamaliit sa kaharian ng langit (Mat. 5:19).

 

Sa kanyang huling panawagan pinayuhan ni Pablo ang mga taga-Colosas, “Let no one defraud you of your reward ...” sa pamamagitan ng panlilinlang ng mga heresiya ng paganong Gnostic na ipinipilit sa kanila. Ipinaliwanag ni Vincent:

"... from "kata" "against", "brabeuo" "to act as a judge or umpire." Hence "to decide against one, or "to declare him unworthy of the prize ..., which ... I think must be retained, in continuation of the idea of judgment in ver. 16, "let no man judge," etc. The attitude of the false teachers would involve their sitting in judgment as to the future reward of those who refused their doctrine of angelic mediation (Word Studies in the New Testament, vol. 1, ch. II, p 494).

 

Yaong mga nagpahintulot na maimpluwensyahan ang kanilang pag-iisip at pag-uugali ng mga ereheng ito mula sa labas ng Iglesia ay hindi kumakapit (Griyego krateõ) sa Ulo [Jesucristo], na sa kanya'y ang buong katawan [ang Iglesia], na tinutustusan at pinagsasanib sa pamamagitan ng mga kasukasuan at mga litid [mga indibidwal na miyembro -- cf. Ef. 4:15-16], ay lumalago ng paglagong mula sa Diyos” (Col. 2:18-19).

 

Ito ay nagpapaalala sa atin ng isang nakakabahala at napapanahong babala na ibinigay ni Jesucristo sa iglesia sa Filadelfia na “Panghawakan mong matibay [parehong salitang Griyego na krateõ] ang nasa iyo, upang walang makaagaw ng iyong korona.”

 

May mensahe ba dito kahit naang pinagmulan at eksaktong kalikasan ng argumento sa teolohiya ay hindi na pareho ngayon? Ilalagay ba natin sa alanganin ang ating korona sa pamamagitan ng pagtatapon ng mga Banal na Araw at mga Sabbath batay sa mga mapanghikayat na salita (Col. 2:4) at walang lamang [walang katotohanan] panlilinlang na salungat sa ipinaunawa ng Ulo ng Iglesia sa Kanyang Iglesia, at nananatili pa ring nakalimbag upang turuan (o hatulan) tayo? Marahil ang pinakamabuting paraan para sagutin ang tanong ay sa mga salita Mismo ni Jesucristo sa Apocalipsis 3:13, "Ang may pandinig ay makinig, sa sinasabi ng Espiritu sa mga iglesia."

 

q

 


 

 

 

 

 

 

Endnotes

ni Wade Cox

 

1 Ang paggalang sa mga Aeon o mga emanation ng demiurge bilang makalangit na kapangyarihan ay tinutukoy ngayon bilang pagsamba sa mga Anghel na nagmula sa Griyego sa Colosas 2:18. Sa kahalagahan, ang modernong pananaw sa mga entitad na ito ay nagmula sa mga pagtukoy ng Katolisismo sa Ikaapat na Konseho ng Lateran noong 1215. Ito ay nakarating sa teolohiyang Protestante samakatuwid bahagyang nagkaroon ng paglihis sa mga pananaw ngayon. Ang mga sinaunang posisyon ay maaring makikita sa araling Ang mga Nicolaitan (No. 202), CCG, 1997, 2009 at ang mga pananaw mula sa mga Konseho ay nasa araling Socinianismo, Arianismo at Unitarianismo (No. 185), CCG, 1996.

 

2  Tingnan ang araling Ang mga Nicolaitan (No. 202)  CCG, 1997, 2009.

 

3 Hindi dapat bigyang-kahulugan mula sa komentong ito na ang sinaunang Iglesia ay naniniwala na ang Diyos ay talagang bumaba sa laman sa pagtatalo ng Gnostic na ito; tingnan ang araling Ang mga Nicolaitans, CCG, 1997. Ang pananaw na ang Diyos ay bumaba sa laman ay isang huling pananaw ng Protestante batay sa maling salin ng 1Timoteo 3:16 sa KJV na batay sa forgery sa Codex A; tingnan ang tala sa Companion Bible sa 1Timoteo 3:16.

 

4 “makes a prey of you” (RSV) (robbing cf. Marshall’s Interlinear main text)

 

5 Ang mga emanation ay mula sa demiurge na kung tawagin ay Aeons. Hindi tamang unawain ang mga emanation bilang mga anak ng Diyos na tinatawag na mga anghel sa modernong pananalita sa kanilang kabuuan kundi ang mga pamunuan at kapangyarihan na bumubuo sa Hukbo. Sa ganitong paraan, ang nangahulog na Hukbo ay maaaring makialam sa pagsamba ng Iglesia. Ang ideya ay nagmula sa Shamanism. Ang mga antas ay maaaring magbago ngunit karaniwang lima, pito, o siyam. Ito ay matatagpuan sa Judaismo sa Kabbalah bilang Merkabah Mysticism. Ang pag-akyat ay sa Hekaloth kung saan may isang nilalang na namamahala sa bawat pitong antas ng pag-akyat. Ang sistemang ito ay matatagpuan sa Budismo at bawat relihiyon na may mistikong batayan. Ito ay tatalakayin sa serye ng mga aralin tungkol sa Mysticism.

 

6 Ang proseso ng mga doktrina ng Gnostic asceticism ay sinuri sa mga aralin ng Vegetarianismo at ang Bibliya [183], CCG, 1996-2009 at Ang mga Nicolaitan (No. 202), CCG, 1997, 2009.

 

7 At ang paliwanag ng iba't ibang mga pinuno ng mga Iglesia ng Diyos sa iba't ibang panahon.

 

8 Ang Christian Churches of God ay naniniwala, tulad ng sinaunang Iglesia sa buong Asia Minor at mga Iglesia ng Diyos sa Europa, na ito ay isang ipinag-uutos na pagdiriwang kahit bago pa ang mga Banal na Araw, dahil nabanggit itot pagkatapos ng Sabbath bilang nauna sa kanila (Blg. 10:10, 28:11-15; 1Cron. 23:31; 2Cron. 2:4, 8:13, 31:3; Ezra 3:5; Neh. 10:33; Awit 81:3; Is. 1:13-14, 66:23; Ezek. 45:17, 46:1,3,6; Os. 2:11; Amos 8:5; Col. 2:16; cf. ang mga aralin sa Bagong Buwan).