Christian
Churches of God
No.
F026v
Komentaryo sa Ezekiel
Bahagi 5
(Edition
1.0 20221230-20221230)
Komentaryo sa Kabanata 17-20.
Christian Churches of God
E-mail:
secretary@ccg.org
(Copyright
©
2022 Wade Cox)
(Tr. 2023)
This paper may be freely copied and distributed
provided it is copied in total with no
alterations or deletions. The publisher’s name
and address and the copyright notice must be
included.
No charge may be levied on recipients of
distributed copies.
Brief quotations may be embodied in
critical articles and reviews without breaching
copyright.
This paper is available from the World Wide Web
page:
http://logon.org and
http://ccg.org
Komentaryo sa Ezekiel
Bahagi 5
[F026v]
Kabanata 17
1At ang salita ng Panginoon ay dumating sa akin, na nagsasabi, 2Anak
ng tao, magbugtong ka, at magsalita ka ng talinhaga sa
sangbahayan ni Israel; 3At iyong sabihin, Ganito ang
sabi ng Panginoong Dios, Isang malaking aguila na may mga malaki
at mahabang pakpak na puno ng mga balahibo, na may sarisaring
kulay, naparoon sa Libano, at kinuha ang dulo ng cedro: 4Kaniyang
binali ang pinakamataas na sariwang mga sanga niyaon, at dinala
sa isang lupain na kalakalan; inilagay niya sa isang bayan ng
mga mangangalakal. 5Kumuha rin siya sa binhi ng
lupain, at itinanim sa isang mainam na lupa; itinanim niya sa
tabi ng maraming tubig; kaniyang itinanim na parang puno ng
kahoy na sauce. 6At tumubo, at naging mayabong, na
puno ng baging na mababa, na ang mga sanga ay patungo sa dako
niya, at ang mga ugat niyao'y nasa ilalim niya; sa gayo'y naging
isang puno ng baging, at nagsanga, at nagsupling. 7May
iba namang malaking aguila na may mga malaking pakpak at
maraming balahibo: at, narito, ang puno ng baging na ito ay
pumihit ang mga ugat niyaon, sa dako niya, at isinupling ang
kaniyang mga sanga sa dako niya mula sa mga pitak na
kinatatamanan, upang kaniyang madilig.
8Natanim
sa isang mabuting lupa sa siping ng maraming tubig, upang
makapagsanga, at makapagbunga, upang maging mabuting puno ng
baging. 9Sabihin mo, Ganito ang sabi ng Panginoong
Dios, Giginhawa baga yaon? hindi baga niya bubunutin ang mga
ugat niyaon, at kikitlin ang bunga niyaon, upang matuyo; upang
ang lahat na sariwang ladlad na mga dahon niyaon ay mangatuyo?
at hindi sa pamamagitan ng malakas na bisig o maraming tao ay
ito'y mabubunot sa mga ugat. 10Oo, narito, yamang
natanim ay giginhawa baga? hindi baga lubos na matutuyo pagka
nahipan siya ng hanging silanganan? matutuyo sa mga pitak na
tinubuan niya. 11Bukod dito'y ang salita ng Panginoon
ay dumating sa akin, na nagsasabi: 12Sabihin mo nga
sa mapanghimagsik na sangbahayan, Hindi baga ninyo nalalaman ang
kahulugan ng mga bagay na ito? saysayin mo sa kanila, Narito,
ang hari sa Babilonia ay dumating sa Jerusalem, at kinuha ang
hari niyaon, at ang mga prinsipe niyaon, at dinala niya sa
Babilonia. 13At siya'y kumuha sa lahing hari, at
nakipagtipan siya sa kaniya: isinailalim din niya siya sa
panunumpa, at dinala ang mga dakila sa lupain; 14Upang
ang kaharian ay mababa, upang huwag makataas, kundi sa pagiingat
ng kaniyang tipan ay mapatayo. 15Nguni't siya'y
nanghimagsik laban sa kaniya sa pagpapadala ng kaniyang mga sugo
sa Egipto, upang mabigyan nila siya ng mga kabayo at maraming
tao. Giginhawa baga siya? makatatanan baga siya na gumagawa ng
ganyang mga bagay? makatatahan kaya siya na sumira ng tipan?
16Buhay ako, sabi ng Panginoong Dios, tunay na sa
dakong tinatahanan ng hari na pinaggawaan sa kaniyang hari, na
ang sumpa ay hinamak niya, at ang tipan ay sinira niya, siya
nga'y mamamatay sa gitna ng Babilonia na kasama niya. 17Kahit
si Faraon man sangpu ng kaniyang makapangyarihang hukbo at
malaking pulutong sa pakikidigma ay walang magagawa, pagka
sila'y mangagtitindig ng mga bunton; at mangagtatayo ng mga
katibayan, upang pumatay ng maraming mga tao. 18Sapagka't
kaniyang hinamak ang sumpa sa pagsira ng tipan; at narito,
naiabot na niya ang kaniyang kamay, at gayon ma'y ginawa ang
lahat na bagay na ito; siya'y hindi makatatanan. 19Kaya't
ganito ang sabi ng Panginoong Dios, Buhay ako, walang pagsalang
ang panunumpa sa akin na kaniyang hinamak, at ang tipan sa akin
na kaniyang sinira, aking pararatingin sa kaniyang sariling ulo.
20At aking ilalagay ang aking panilo sa kaniya, at
siya'y mahuhuli sa aking silo, at dadalhin ko siya sa Babilonia,
at siya'y aking hahatulan doon dahil sa kaniyang pagsalangsang
na kaniyang isinalangsang laban sa akin. 21At ang
lahat niyang mga tanan sa lahat niyang pulutong ay mangabubuwal
sa pamamagitan ng tabak, at ang nalabi ay mangangalat sa bawa't
dako: at inyong malalaman na akong Panginoon ang nagsalita
niyaon. 22Ganito ang sabi ng Panginoong Dios, Kukuha
naman ako sa dulo ng mataas na cedro, at aking itatanim; sa
pinakamataas ng kaniyang sariwang sanga ay puputol ako ng
supling, at aking itatanim sa isang mataas na bundok at matayog:
23Sa bundok na kaitaasan ng Israel ay aking itatanim:
at magsasanga at magbubunga, at magiging mainam na cedro: at sa
lilim niyao'y tatahan ang lahat na ibon na ma'y iba't ibang uri;
sa lilim ng mga sanga niyaon magsisitahan sila. 24At
ang lahat na punong kahoy sa parang ay makakaalam na akong
Panginoon ang nagbaba sa mataas na punong kahoy, nagtaas sa
mababang punong kahoy, tumuyo sa sariwang punong kahoy, at
nagpanariwa sa tuyong punong kahoy: akong Panginoon ang
nagsalita at gumawa niyaon.
Layunin ng Kabanata 17
17:1-21 Alegorya ng mga Agila.
Ang Malaking Agila
- Nabucodonosor;
Ang dulo ng cedro -
Ang sambahayan ni David (Jer. 22:5-6, 23);
sariwang sanga
- Joachin;
lupain ng kalakalan
– Babilonia;
bayan ng mga mangangalakal – Babilon;
binhi ng lupain – si Zedekias;
iba namang agila – si Psammetichus II (594-588 BCE),
na nakipag-ugnayan kay Zedekias at iba pang kanluraning estado
sa anti-Babylonian na sabwatan (Jer. Kab. 27).
Noong 605 BCE, sa labanan sa Carchemish, natalo ng mga
taga-Babylonia ang mga taga-Asiria na tinulungan ng mga Egipcio.
Ito ay nagpasimula sa propesiya ng Mga Nabaling Bisig ng Faraon
na tumagal sa loob ng dalawang apatnapung taong yugto na
walumpung taon at natapos sa pananakop ni Cambyses sa Ehipto
noong 525 BCE. Kaakibat ng propesiya sa Daniel Kabanata 4 (F027iv)
makikita natin na ang propesiya ay dumating sa simula ng
katapusan ng Makapito, noong 1916 CE sa mga Labanan ng Western
Front, na may dalawang yugto ng Apatnapung taon, ibig sabihin,
sa Suez Crisis noong 1956, at ang Panahon ng mga Gentil ay
nagtatapos noong 1996/7 CE, 2520 taon o Pitong beses mula sa
pananakop ni Cambyses sa Ehipto noong 525 BCE. Ang propesiya ay
ipinaliwanag sa tekstong
Ang Pagbagsak ng Ehipto: Ang Propesiya ng mga Nabaling
Bisig ng Faraon (No. 036) at
Ang Pagbagsak ng Ehipto Bahagi II: Ang Mga Digmaan ng
Wakas (No. 036_2)
(tingnan din sa ibaba).
v. 5
Itinanim – Ginawa siyang hari.
v. 9
Si Zedekias ay hindi makakalaban
sa hanging silanganan
(Nebuchadrezzar) kahit na ang pagkubkob ay tumagal ng labinsiyam
na buwan (Jer. Kab. 52).
v. 17
Dahil sa pakikialam ng mga Egipcio sa bagay na ito, sinabi ng
Diyos na si Faraon kasama ang kanyang makapangyarihang hukbo ay
hindi makakatulong (Jer. 37:3-11).
Inutusan ng Diyos si Zedekias na igalang ang kanyang panunumpa
ng katapatan kay Nabucodonosor at parehong ipinahayag nina
Jeremias at Ezekiel ang pananaw na ito, dahil ang kanyang mga
reaksyon ay laban sa malinaw na disenyo ng Diyos (Jer. 27:6-7).
Ang mga makabagong iskolar ay tila nag-iisip na ang salitang
Faraon ay idinagdag sa pamamagitan ng rebisyong editoryal o
pagkakamali ng manunulat (tingnan ang OARSV n). Hindi nila
nauunawaan na ginamit ng Diyos si Ezekiel para ilabas ang
propesiya tungkol sa Mga Nabaling Bisig ng Faraon (simula sa
itaas) at ang kahalagahan nito sa mga Digmaan ng Wakas sa ika-20
at ika-21 na Siglo. Iyan din ang dahilan kung bakit si
Nebuchadrezzar sa mga propesiya na ito ay kumikilos bilang
pinahiran ng Diyos (basahin: Nabucodonosor).
17:22-24 Alegorya ng Cedro
- Isang alegoryang Mesiyaniko. Tingnan din ang
31:1-9. Para sa Mesiyas bilang Sanga ihambing ang Jer. 23:5-6;
Zech. 3:8;
Ang mataas na bundok
- Bundok Sion (Mic. 4:1).
Kabanata 18
1Ang
salita ng Panginoon ay dumating uli sa akin, na nagsasabi,
2Anong ibig ninyong sabihin na inyong sinasambit ang
kawikaang ito tungkol sa lupain ng Israel, na sinasabi, Kinain
ng mga magulang ang mga maasim na ubas, at ang mga ngipin ng mga
anak ay nagsisipangilo? 3Buhay ako, sabi ng
Panginoong Dios, hindi na ninyo sasambitin pa ang kawikaang ito
sa Israel. 4Narito, lahat ng kaluluwa ay akin; kung
paano ang kaluluwa ng ama, gayon din ang kaluluwa ng anak ay
akin: ang kaluluwa na nagkakasala ay mamamatay. 5Nguni't
kung ang isang tao ay maging ganap, at gumawa ng tapat at
matuwid, 6At hindi kumain sa mga bundok, o itinaas
man ang kaniyang mga mata sa mga diosdiosan ng sangbahayan ni
Israel, o nadumhan man ang asawa ng kaniyang kapuwa, o lumapit
man sa isang babae na may kapanahunan: 7At hindi
pumighati sa kanino man, kundi nagsauli ng sangla sa
mangungutang sa kaniya, hindi sumamsam ng anoman sa pamamagitan
ng pangdadahas nagbigay ng kaniyang tinapay sa gutom, at
nagbalot ng kasuutan sa hubad; 8Siya na hindi
nagbigay na may patubo, o kumuha man ng anomang pakinabang, na
iniurong ang kaniyang kamay sa kasamaan, gumawa ng tunay na
kahatulan sa tao't tao, 9Lumakad ng ayon sa aking mga
palatuntunan, at nagingat ng aking mga kahatulan upang gawing
may katotohanan; siya'y ganap, siya'y walang pagsalang
mabubuhay, sabi ng Panginoong Dios. 10Kung siya'y
magkaanak ng isang lalake na tulisan, mangbububo ng dugo, at
gumagawa ng alin man sa mga ganitong bagay, 11At
hindi gumagawa ng alin man sa mga katungkulang yaon, kundi
kumain nga sa mga bundok, at nadumhan ang asawa ng kaniyang
kapuwa, 12Pumighati ng dukha at mapagkailangan,
sumamsam sa pamamagitan ng pangdadahas, hindi nagsauli ng
sangla, at itinaas ang kaniyang mga mata sa mga diosdiosan,
gumawa ng kasuklamsuklam. 13Nagbigay na may patubo,
at tumanggap ng pakinabang; mabubuhay nga baga siya? siya'y
hindi mabubuhay: kaniyang ginawa ang lahat na kasuklamsuklam na
ito: siya'y walang pagsalang mamamatay; ang kaniyang dugo ay
sasa kaniya. 14Ngayon, narito, kung siya'y magkaanak
ng isang lalake, na nakikita ang lahat na kasalanan ng kaniyang
ama na ginawa, at natatakot, at hindi gumagawa ng gayon; 15Na
hindi kumain sa mga bundok, o itinaas man ang kaniyang mga mata
sa mga diosdiosan ng sangbahayan ni Israel; hindi nadumhan ang
asawa ng kaniyang kapuwa, 16O pumighati man sa kanino
man, hindi tumanggap ng anomang sangla, o sumamsam man sa
pamamagitan ng pangdadahas, kundi nagbigay ng kaniyang tinapay
sa gutom, at nagbalot ng kasuutan sa hubad; 17Na
iniurong ang kaniyang kamay sa dukha, na hindi tumanggap ng
patubo o ng pakinabang man, ginawa ang aking mga kahatulan,
lumakad sa aking mga palatuntunan, hindi siya mamamatay, ng
dahil sa kasamaan ng kaniyang ama, siya'y walang pagsalang
mabubuhay. 18Tungkol sa kaniyang ama, sapagka't
siya'y pumighating may kabagsikan, sumamsam sa kaniyang kapatid
sa pamamagitan ng pangdadahas, at gumawa ng hindi mabuti sa
gitna ng kaniyang bayan, narito siya'y mamamatay sa kaniyang
kasamaan. 19Gayon ma'y sinasabi ninyo, Bakit hindi
dinadala ng anak ang kasamaan ng ama? Pagka ginawa ng anak ang
tapat at matuwid, at nag-ingat ng lahat na aking palatuntunan,
at isinagawa, siya'y walang pagsalang mabubuhay. 20Ang
kaluluwa na nagkakasala, mamamatay: ang anak ay hindi magdadanas
ng kasamaan ng ama, o magdadanas man ang ama ng kasamaan ng
anak; ang katuwiran ng matuwid ay sasa kaniya, at ang kasamaan
ng masama ay sasa kaniya. 21Nguni't kung ang masama
ay humiwalay sa kaniyang lahat na kasalanan na kaniyang nagawa,
at ingatan ang lahat na aking mga palatuntunan, at gumawa ng
tapat at matuwid, siya'y walang pagsalang mabubuhay, siya'y
hindi mamamatay. 22Wala sa kaniyang mga pagsalangsang
na nagawa niya na aalalahanin laban sa kaniya: sa kaniyang
katuwiran na kaniyang ginawa ay mabubuhay siya. 23Mayroon
baga akong anomang kasayahan sa kamatayan ng masama? sabi ng
Panginoong Dios: at hindi baga mabuti na siya'y humiwalay sa
kaniyang lakad, at mabuhay? 24Nguni't pagka ang
matuwid ay humiwalay sa kaniyang katuwiran, at gumagawa ng
kasamaan, at gumagawa ng ayon sa lahat na kasuklamsuklam na
ginagawa ng masamang tao, mabubuhay baga siya? Walang
aalalahanin sa kaniyang mga matuwid na gawa na kaniyang ginawa:
sa kaniyang pagsalangsang na kaniyang isinalangsang, at sa
kaniyang kasalanan na kaniyang ipinagkasala, sa mga yaon
mamamatay siya. 25Gayon ma'y inyong sinasabi, Ang
daan ng Panginoon ay hindi matuwid. Pakinggan mo ngayon, Oh
sangbahayan ni Israel, Hindi baga ang aking daan ay matuwid?
hindi baga ang iyong mga lakad ang di matuwid? 26Pagka
ang matuwid ay humihiwalay sa kaniyang katuwiran, at gumagawa ng
kasamaan, at kinamamatayan; sa kasamaan na kaniyang nagawa ay
mamamatay siya. 27Muli, pagka ang masama ay
humihiwalay sa kaniyang kasamaan na kaniyang nagawa, at gumawa
ng tapat at matuwid, kaniyang ililigtas na buhay ang kaniyang
kaluluwa. 28Sapagka't siya'y nagmunimuni, at
humiwalay sa lahat niyang pagsalangsang na kaniyang nagawa,
siya'y walang pagsalang mabubuhay, siya'y hindi mamamatay.
29Gayon ma'y sabi ng sangbahayan ni Israel, Ang daan ng
Panginoon ay hindi matuwid. Oh sangbahayan ni Israel, hindi baga
ang aking mga daan ay matuwid? hindi baga ang iyong mga lakad ay
ang di matuwid? 30Kaya't hahatulan ko kayo, Oh
sangbahayan ni Israel, bawa't isa'y ayon sa kaniyang mga lakad,
sabi ng Panginoong Dios. Kayo'y mangagbalik-loob, at
magsihiwalay kayo sa lahat ninyong pagsalangsang; sa gayo'y ang
kasamaan ay hindi magiging inyong kapahamakan. 31Inyong
iwaksi ang lahat ninyong pagsalangsang, na inyong isinalangsang:
at kayo'y magbagong loob at magbagong diwa: sapagka't bakit kayo
mamamatay, Oh angkan ni Israel? 32Sapagka't wala
akong kasayahan sa kamatayan niya na namamatay, sabi ng
Panginoong Dios: kaya't magsipagbalik-loob kayo, at kayo'y
mangabuhay.
Layunin ng Kabanata 18
18:1-32 Pananagutan ng indibidwal
vv. 1-4
Ang karaniwang ugali na sisihin ang mga ama para sa
sama-samang pagpaparusa ng bansa ay isang kabiguan na tugunan
ang aral na ibinibigay sa Israel at Juda para sa kanilang
sariling mga kasalanan, na sinisisi ito sa kanilang mga ama
(Jer. 31:27-30). Ang pananaw na ito ay batay sa probisyon ng
tipan sa Exodo 20:5, na hindi ito ang dahilan kung bakit sila
pinaparusahan ng Diyos, at ginamit si Ezekiel upang pigilan sila
sa ganitong pananaw.
Ang pag-uusap ay tumutugma sa teksto sa Exodo 20:5 tungkol sa
tatlong henerasyon ngunit dito, sinasabi ng Diyos sa pamamagitan
ni Ezekiel na ang kaluluwa na nagkakasala ay mamamatay.
18:5-9
Ang Mga Henerasyon: Ang Unang Henerasyon ay
kumakain sa mga bundok
– Ito ay mga sagradong pagkain sa mga matataas na lugar ng mga
pagano (6:1-14). Dito binibigyang-diin ng Diyos ang lugar ng
Kautusan (L1)
sa Tipan (No.
152).
Ang makabagong Cristianismo ay sadyang hindi
makapagbigay-katwiran sa mga direktang relasyon dito sa Ezekiel,
kaya ang mga terminong gaya ng "legalistiko" ay ginamit.
Kung maingat niyang susundin ang aking mga ordenansa - siya ay
matuwid. Malinaw ang teksto. Ang katuwiran ay direktang nauugnay
sa pagsunod sa
Kautusan ng Diyos (L1). Ipapatupad ng Mesiyas ang batas at tipan na iyon
sa kanyang pagbabalik.
18:10-13
Ikalawang Henerasyon – Tagapagbuhos ng dugo,
isang mamamatay-tao. Isang buhay na kabaligtaran ng kanyang ama
ang kinakatawan.
18:14-18
Ikatlong Henerasyon. Nakikita ng henerasyong ito ang mga
kasalanan ng ama at hindi gumagawa ng gayon at hindi nagkakasala
ng idolatriya at paglabag sa kautusan sa kasalanan at kasamaan.
Tandaan na isa sa mga pangunahing kasalanan dito ay ang
pagsasagawa ng pagpapautang na may tubo o interes, na siyang
pangunahing kasalanan ng modernong henerasyon, at ito ay aalisin
kapag bumalik ang Mesiyas. Ang taong ito ay hindi mamamatay
dahil sa kasamaan ng kanyang ama kundi mabubuhay. Ang kanyang
ama, dahil sa kanyang kasalanan, ay mamamatay dahil sa kanyang
kasamaan.
18:19-20
Ang Kabuuan: Ni ang katuwiran, o ang mga kasamaan, ay hindi
maililipat sa susunod na henerasyon mula sa nakaraang
henerasyon.
18:21-24
Sa loob ng buhay ng isang indibidwal, ang parehong mga prinsipyo
ng hindi pagpapalawig ay malalapat.
18:25-29
Ang pagtutol sa prinsipyong ito ng hindi pagpapalawig ay isang
maling pag-unawa at maling paggamit ng Katarungan ng Diyos.
18:30-32
Dahil ang Diyos ay makatarungan, ang tanging pag-asa ng Israel
ay magsisi at magbago ng kanilang tipan sa kanya (v. 23,
36:24-32; Panag. 3:33) (tingnan din sa itaas).
Kabanata 19
1Bukod
dito'y magbadya ka ng isang taghoy na ukol sa mga prinsipe sa
Israel. 2At iyong sabihin, naging ano baga ang iyong
ina? Isang leona: siya'y humiga sa gitna ng mga leon, sa gitna
ng mga batang leon, pinakain niya ang kaniyang mga anak. 3At
pinalaki niya ang isa sa kaniyang mga anak: yao'y naging isang
batang leon, at yao'y natuto na manghuli at lumamon ng mga tao.
4Narinig naman yaon ng mga bansa; yao'y nahuli sa
kanilang hukay; at dinala nila yaon na natatanikalaan sa lupain
ng Egipto. 5Nang makita nga niya na siya'y naghintay,
at ang kaniyang pagasa ay nawala, kumuha nga siya ng iba sa
kaniyang mga anak, at ginawang batang leon. 6At yao'y
nagpanhik manaog sa gitna ng mga leon, yao'y naging batang leon;
at yao'y natuto na manghuli, at lumamon ng mga tao. 7At
naalaman niya ang kanilang mga palacio, at sinira ang kanilang
mga bayan; at ang lupain ay nagiba, at ang lahat na nangandoon,
dahil sa hugong ng kaniyang angal. 8Nang magkagayo'y
nagsilagay ang mga bansa laban sa kaniya sa bawa't dako na mula
sa mga lalawigan; at ipinaglagay nila siya ng panilo; nahuli
siya sa kanilang hukay. 9At may tanikalang inilagay
siya nila sa isang kulungan, at dinala nila siya sa hari sa
Babilonia; ipinasok nila siya sa katibayan, upang ang kaniyang
tinig ay huwag nang marinig sa mga bundok ng Israel. 10Ang
inyong ina ay parang puno ng ubas sa iyong dugo, na natanim sa
tabi ng tubig: siya'y mabunga at puno ng mga sanga, dahil sa
maraming tubig. 11At siya'y nagkaroon ng mga matibay
na tutungkurin na magagawang mga cetro nila na nagpupuno, at ang
kanilang taas ay nataas sa mga masinsing sanga, at nangakita sa
kanilang taas dahil sa karamihan ng kanilang mga sanga. 12Nguni't
siya'y nabunot sa pag-aalab ng loob, siya'y nahagis sa lupa, at
tinuyo ng hanging silanganan ang bunga niya: ang kaniyang mga
matibay na tutungkurin ay nangabali at nagsidupok; pinagsupok sa
apoy. 13At ngayo'y natanim siya sa ilang, sa isang
tuyo at uhaw na lupain. 14At lumabas ang apoy sa mga
tutungkurin ng kaniyang mga sanga, sinupok ang kaniyang bunga,
na anopa't nawalan ng matibay na tutungkurin na magiging cetro
upang ipagpuno. Ito ay panaghoy, at magiging pinakapanaghoy.
Layunin ng Kabanata 19
19:1-14 Dalawang Panaghoy
vv. 1-9
Ang leona dito ay si Juda (tingnan ang Gen. 49:9; ang simbolo ng
Juda (1Hari 10:18-20 at matatagpuan sa mga tatak ng Israelita at
gayundin ang kab. 10 n. sa itaas). Ang unang anak ay si Joachaz,
na siyang dinala sa Ehipto (Jer. 22:10-12; 2Hari 23:30-34) Ang
pangalawang anak ay si Joachin, na ipinatapon sa Babilonia (Jer.
22:24-30; 2Hari 24:8-16) Sinasabi ng OARSV n. na “ang bawat isa
ay naghari lamang sa loob ng tatlong buwan at kakaunti ang
nagawa, kaya’t ang paglalarawan ay hindi dapat ipilit.”
Gayunpaman, ang pagtataksil ng dalawa ay nagdulot ng maraming
buhay at kasawian.
vv. 10-14
Ang puno ng ubas ay ang Juda (bilang bahagi ng buong sambahayan
ng Israel). (Is. 5:1-7; Jer 2:21) (tingnan din ang
No.
001C
mula sa #
001B)).
Ang matibay na tutungkurin ay si Zedekias (17:13) na hinubaran
ng hanging silanganan (Nebuchadrezzar bilang Nabucodonosor (sa itaas)).
Dinala siya sa Babilonia (ibig sabihin,
inilipat (Jer. 52:1-11) at binulag sa Ribla).
Kabanata 20
1At nangyari nang ikapitong taon, nang ikalimang buwan, nang ikasangpu ng
buwan, na ang ilan sa mga matanda ng Israel ay nagsiparoon na
sumangguni sa Panginoon, at nagsiupo sa harap ko. 2At
ang salita ng Panginoon ay dumating sa akin, na nagsasabi,
3Anak ng tao, salitain mo sa mga matanda ng Israel, at
sabihin mo sa kanila, Ganito ang sabi ng Panginoong Dios: Kayo
baga'y naparito upang sumangguni sa akin?
Buhay ako, sabi ng Panginoong Dios, hindi ako mapagsasanggunian
ninyo. 4Hahatulan mo baga sila, anak ng tao,
hahatulan mo baga sila? Ipakilala mo sa kanila ang mga
kasuklamsuklam ng kanilang mga magulang; 5At sabihin
mo sa kanila; Ganito ang sabi ng Panginoong Dios: Nang araw na
aking piliin ang Israel, at itaas ko ang aking kamay sa lahi ng
sangbahayan ni Jacob, at pakilala ako sa kanila sa lupain ng
Egipto, na iginawad ko ang aking kamay sa kanila na sinabi, Ako
ang Panginoon ninyong Dios; 6Nang araw na yaon ay
iginawad ko ang aking kamay sa kanila, upang ilabas ko sila sa
lupain ng Egipto, na dalhin sa lupain na aking itinaan sa kanila
na binubukalan ng gatas at pulot, na siyang pinakamainam kay sa
lahat ng lupain. 7At sinabi ko sa kanila, Itakuwil ng
bawa't isa sa inyo ang mga bagay na kasuklamsuklam sa kaniyang
mga mata, at huwag kayong mangahawa sa mga diosdiosan ng Egipto;
ako ang Panginoon ninyong Dios. 8Nguni't sila'y
nanghimagsik laban sa akin, at hindi nakinig sa akin; hindi
itinakuwil ng bawa't isa sa kanila ang mga kasuklamsuklam ng
kanilang mga mata, o nilimot man nila ang mga diosdiosan sa
Egipto. Nang magkagayo'y sinabi kong aking ibubuhos sa kanila
ang aking kapusukan, upang ganapin ko ang aking galit laban sa
kanila, sa gitna ng lupain ng Egipto. 9Nguni't ako'y
gumawa alangalang sa aking pangalan, upang huwag malapastangan
sa paningin ng mga bansa, na kinaroroonan nila, na sa mga
paningin nila ay napakilala ako sa kanila, sa paglalabas ko sa
kanila sa lupain ng Egipto.
10Sa gayo'y pinalabas ko sila mula sa lupain ng Egipto, at dinala ko sila
sa ilang. 11At ibinigay ko sa kanila ang aking mga
palatuntunan, at itinuro ko sa kanila ang aking mga kahatulan,
na kung isagawa ng tao ay mabubuhay sa mga yaon. 12Bukod
dito'y ibinigay ko rin naman sa kanila ang aking mga sabbath,
upang maging tanda sa akin at sa kanila, upang kanilang makilala
na ako ang Panginoon na nagpapaging banal sa kanila. 13Nguni't
ang sangbahayan ni Israel ay nanghimagsik laban sa akin sa
ilang: sila'y hindi nagsilakad ng ayon sa aking mga
palatuntunan, at kanilang itinakuwil ang aking mga kahatulan, na
kung gawin ng tao, ay mabubuhay sa mga yaon; at ang aking mga
sabbath ay kanilang nilapastangang mainam. Nang magkagayo'y
sinabi ko na aking ibubuhos ang aking kapusukan sa kanila sa
ilang, upang lipulin sila. 14Nguni't ako'y gumawa
alangalang sa aking pangalan, upang huwag malapastangan sa
paningin ng mga bansa, na sa paningin ng mga yaon ay aking
inilabas sila. 15Bukod dito'y iginawad ko naman ang
aking kamay sa kanila sa ilang, upang huwag ko silang dalhin sa
lupain na aking ibinigay sa kanila, na binubukalan ng gatas at
pulot, na siyang pinakamainam kay sa lahat ng lupain; 16Sapagka't
kanilang itinakuwil ang aking mga kahatulan, at hindi nagsilakad
ng gayon sa aking mga palatuntunan, at nilapastangan ang aking
mga sabbath: sapagka't ang kanilang puso ay nagsisunod sa
kanilang mga diosdiosan. 17Gayon ma'y ang aking mata
ay nagpatawad sa kanila at hindi ko sila nilipol, o ginawan ko
man sila ng lubos na kawakasan sa ilang. 18At sinabi
ko sa kanilang mga anak sa ilang, Huwag kayong magsilakad ng
ayon sa mga palatuntunan ng inyong mga magulang, o ingatan man
ang kanilang mga kahatulan, o magpakahawa man sa kanilang mga
diosdiosan: 19Ako ang Panginoon ninyong Dios:
magsilakad kayo ng ayon sa aking mga palatuntunan, at ingatan
ninyo ang aking mga kahatulan, at inyong isagawa; 20At
inyong ipangilin ang aking mga sabbath; at mga magiging tanda sa
akin at sa inyo, upang inyong maalaman na ako ang Panginoon
ninyong Dios. 21Nguni't ang mga anak ay
nanganghimagsik laban sa akin; sila'y hindi nagsilakad ng ayon
sa aking mga palatuntunan, o nangagingat man ng aking mga
kahatulan upang isagawa, na kung gawin ng tao ay mabubuhay sa
mga yaon: kanilang nilapastangan ang aking mga sabbath. Nang
magkagayo'y sinabi ko na aking ibubuhos ang aking kapusukan sa
kanila, upang ganapin ang aking galit sa kanila sa ilang.
22Gayon ma'y iniurong ko ang aking kamay, gumawa ako
alang-alang sa aking pangalan, upang huwag malapastangan sa
paningin ng mga bansa, na sa paningin ng mga yaon ay inilabas ko
sila. 23Bukod dito'y itinaas ko ang aking kamay sa
kanila sa ilang, upang pangalatin ko sila sa gitna ng mga bansa,
at panabugin sila sa mga lupain; 24Sapagka't hindi
nila isinagawa ang aking mga kahatulan, kundi itinakuwil ang
aking mga palatuntunan, at nilapastangan ang aking mga sabbath,
at ang kanilang mga mata'y nakasunod sa mga diosdiosan ng
kanilang mga magulang. 25Bukod dito'y binigyan ko
sila ng mga palatuntunan na hindi mabuti, at ng mga kahatulan na
hindi nila kabubuhayan; 26At ipinariwara ko sila sa
kanilang sariling mga kaloob, sa kanilang pagpaparaan sa apoy ng
lahat na nangagbubukas ng bahay-bata, upang aking ipahamak sila,
upang kanilang maalaman na ako ang Panginoon. 27Kaya't,
anak ng tao, salitain mo sa sangbahayan ni Israel, at sabihin mo
sa kanila, Ganito ang sabi ng Panginoong Dios: Sa ganito ma'y
nilapastangan ako ng inyong mga magulang, sa kanilang
pagsalangsang laban sa akin. 28Sapagka't nang dalhin
ko sila sa lupain, na aking pinaggawaran ng aking kamay upang
ibigay ko sa kanila, kanila ngang nakita ang lahat na mataas na
burol, at lahat na mayabong na punong kahoy, at inihandog nila
roon ang kanilang mga hain, at doo'y kanilang iniharap ang
nakagagalit nilang handog; nagsuob rin sila roon ng kanilang
pabango, at ibinuhos nila roon ang kanilang mga inuming handog.
29Nang magkagayo'y sinabi ko sa kanila, Anong
kahulugan ng mataas na dako na inyong pinaroroonan? Sa gayo'y
ang pangalan niyaon ay tinawag na Bama hanggang sa araw na ito.
30Kaya't sabihin mo sa sangbahayan ni Israel, Ganito
ang sabi ng Panginoong Dios: Nangagpakarumi baga kayo ng ayon sa
paraan ng inyong mga magulang? at kayo baga'y nagpatutot ng ayon
sa kanilang mga kasuklamsuklam? 31At pagka inyong
inihahandog ang inyong mga kaloob, pagka, inyong pinararaan sa
apoy ang inyong mga anak, nangagpapakarumi baga kayo sa lahat
ninyong diosdiosan hanggang sa araw na ito? at ako baga'y
mapagsasanggunian ninyo, Oh sangbahayan ni Israel? Buhay ako,
sabi ng Panginoong Dios, hindi ninyo ako mapagsasanggunian;
32At ang nagmumula sa inyong pagiisip ay hindi mangyayari
sa anomang paraan, sa inyong sinasabi, Kami ay magiging gaya ng
mga bansa; na gaya ng mga angkan ng mga lupain upang
mangaglingkod sa kahoy at bato. 33Buhay ako, sabi ng
Panginoong Dios, walang pagsalang sa pamamagitan ng
makapangyarihang kamay, at ng unat na bisig, at ng kapusukan na
ibinubugso, ay maghahari ako sa inyo. 34At ilalabas
ko kayo na mula sa mga bayan, at pipisanin ko kayo na mula sa
mga lupain, na inyong pinangalatan, sa pamamagitan ng
makapangyarihang kamay, at ng unat na bisig, at ng kapusukan na
ibinubuhos; 35At aking dadalhin kayo sa ilang ng mga
bayan, at doo'y makikipagkatuwiranan ako sa inyo ng harapan.
36Kung paanong ako'y nakipagkatuwiranan sa inyong mga
magulang sa ilang ng lupain ng Egipto, gayon ako
makikipagkatuwiranan sa inyo, sabi ng Panginoong Dios. 37At
pararaanin ko kayo sa ilalim ng tungkod, at dadalhin ko kayo sa
pakikipagkasundo ng tipan; 38At aking lilinisin sa
gitna ninyo ang mga mapanghimagsik, at ang mga nagsisisalangsang
laban sa akin; aking ilalabas sila sa lupaing kanilang
pinangingibahang bayan, nguni't hindi sila magsisipasok sa
lupain ng Israel: at inyong malalaman na ako ang Panginoon.
39Tungkol sa inyo, Oh sangbahayan ni Israel, ganito ang
sabi ng Panginoong Dios; magsiyaon kayo, maglingkod bawa't isa
sa kaniyang mga diosdiosan, at sa haharapin man, kung hindi
ninyo ako didinggin; nguni't ang aking banal na pangalan ay
hindi na ninyo lalapastanganin ng inyong mga kaloob, at ng
inyong mga diosdiosan. 40Sapagka't sa aking banal na
bundok, sa bundok na kaitaasan ng Israel, sabi ng Panginoong
Dios, doon ako paglilingkuran sa lupain ng buong sangbahayan ni
Israel, nilang lahat: doo'y tatanggapin ko sila, at doon ko
hihingin ang inyong mga handog, at ang mga unang bunga na inyong
mga alay, sangpu ng lahat ninyong banal na bagay. 41Parang
masarap na amoy na tatanggapin ko kayo, pagka kayo'y aking
naihiwalay sa mga bayan, at napisan ko kayo mula sa mga lupain
na inyong pinangalatan; at ako'y ipaari ninyong banal sa
paningin ng mga bansa. 42At inyong malalaman na ako
ang Panginoon, pagka kayo'y aking ipapasok sa lupain ng Israel,
sa lupain na aking pinagtaasan ng aking kamay upang ibigay sa
inyong mga magulang. 43At doo'y maaalaala ninyo ang
inyong mga lakad, at lahat ng inyong gawa, na inyong
pinagpakadumhan; at inyong kayayamutan ang inyong sarili sa
inyong sariling paningin dahil sa lahat ninyong kasamaan na
inyong ginawa. 44At inyong malalaman na ako ang
Panginoon, pagka ako'y nakagawa na sa inyo alangalang sa aking
pangalan, hindi ayon sa inyong mga masamang lakad, o ayon sa
inyong mga masamang gawa man, Oh ninyong sangbahayan ni Israel,
sabi ng Panginoong Dios. 45At ang salita ng Panginoon
ay dumating sa akin, na nagsasabi, 46Anak ng tao,
itingin mo ang iyong mukha sa dakong timugan, at magbadya ka ng
iyong salita sa dakong timugan, at manghula ka laban sa gubat ng
parang sa Timugan; 47At sabihin mo sa gubat ng
Timugan, Iyong pakinggan ang salita ng Panginoon: Ganito ang
sabi ng Panginoong Dios, Narito, aking papagniningasin ang isang
apoy sa iyo, at susupukin ang bawa't sariwang punong kahoy sa
iyo, at ang bawa't tuyong punong kahoy: ang maalab na liyab at
hindi mapapatay, at ang lahat na mukha na mula sa timugan
hanggang sa hilagaan ay masusunog sa liyab.
48At
malalaman ng lahat ng tao na akong Panginoon ang nagpaalab
niyaon; hindi mapapatay. 49Nang magkagayo'y sinabi
ko: Ah Panginoong Dios! sinasabi nila sa akin, Hindi baga siya'y
mapagsalita ng mga talinghaga?
Layunin ng Kabanata 20
20:1-44 Ang Pagbagsak at Pagbangon ng Israel
(ihambing ang Awit 106 para sa paulit-ulit na mga kasalanan ng
Israel at ang patuloy na rehabilitasyon nito na makikita sa mga
propesiya mula kay Isaias, Jeremias, Ezekiel at lahat ng iba
pang propeta mula Daniel hanggang Malakias at ang kanilang
aplikasyon sa mga Huling Araw sa ilalim ng Mesiyas (tingnan ang
Tanda ni Jonas... (No. 013) at
Pagkumpleto ng Tanda ni Jonas (No. 013B)).
Mula sa Ezekiel 21:1-7 sa Bahagi VI ay makikita natin na ang
tabak ng Panginoon ay lalabas sa kaloban nito mula sa Timog
hanggang sa Hilaga. Ito ang balita na unang inilabas ng anak ng
tao laban sa Jerusalem at pagkatapos ay dinala ito sa mundo sa
propesiya laban sa buong Israel. Ito ay babagsak sa mga huling
Araw laban sa buong sangkatauhan. Ito ay tungkulin ng bahagi ng
Iglesia sa mga Huling Araw na simulan ang mensaheng ito mula sa
Timog at dalhin ito sa Hilaga sa buong mundo. Ang mga matatanda
ay hahatulan sa pamamagitan nito at ang buong Israel ay
parurusahan ayon dito. Ang mga parang ng Timog sa mga Huling
araw ay ang Australia, New Zealand at South Africa at ang mga
bansang Commonwealth na nauugnay sa kanila (tingnan ang
Apoy
Mula sa Langit (No. 028)).
Ito ang kaugnay sa
Babala ng mga Huling Araw
(No. 044)
paghahanda sa Mesiyas (cf. Jer. 4:15-27; Juan
1:19-28 (F043).
vv. 1-4
Ang pangyayari ay nangyari noong Ika-Sampung Araw ng Ika-Limang
Buwan (Ab noong Hulyo/Agosto) ng Ika-Pitong Taon ng Pagkabihag
ni Joachin at Ika-Tatlumpu't-Dalawang Taon ng Kalendaryo, na
nasa 592 BCE (ayon sa Tala sa kab. 1 sa Bahagi I sa Ika-limang
Taon ng pagkabihag ni Joachin at hindi ayon sa maling petsa sa
OARSV).
Mga matatanda sa mga Pinatapon (14:1-11).
vv. 5-8 Ang Apostasya sa Ehipto ay kung saan ang Israel ay
naglingkod sa iba't ibang mga diyos-diyosan sa Ehipto. (Jos.
24:14 (F006v)
#222;
#105). Walang kalituhan dito.
Ang Diyos ay nanumpa kay Jacob sa Lupang Pinangako na ibibigay
Niya ito sa kanya at sa kanyang mga inapo magpakailanman (Gen.
28:13-15); at muli sa kanila sa Ehipto na ilalabas Niya sila sa
Ehipto tungo sa Lupang Pinangako, na Kanyang ginawa sa
pamamagitan ng pagbibigay sa kanila ng Paskuwa bilang isang
palatandaan ng kanilang pagiging pinili bilang bayan ng Diyos.
Ito ay bahagi ng Ika-apat na Utos gaya ng Sabbath na isa pang
pangunahing tagapagpahiwatig ng bayan ng Diyos; tingnan
Ang Kautusan at ang Ikaapat na Utos (No. 256).
Dinala sila ng Anghel ng Presensya sa Dagat na Mapula at bilang
ang tinig ng Diyos (Deut. 32:8) ay binigay sa kanila ang
Kautusan, sa Sinai (Ex. 20:2) sa pamamagitan ni Moises na
ibinigay niya sa kanilang mga patriyarka; at, pagkatapos ng
apatnapung taon sa ilang, dinala sila sa Lupang Pangako na
magiging sentro ng bayan ng Diyos magpakailanman (maliban sa mga
kasalanan at pagsuway ng Israel at ang pagkakalat) (tingnan ang:
#001A;
F006). Ang posisyon na ito ang
patuloy na tema ng Bibliya sa pagsasakop ng Palestina at ang
patotoo ni Josue at ng mga Hukom, pati na rin sa mga propeta
mula kay Ezekiel at mula kay Daniel hanggang kay Malakias at ang
mga Hari; at sa Bagong Tipan sa ilalim ni Mesiyas at ng mga
Apostol. Kung hindi sila magsasalita ayon sa Kautusan at sa
Patotoo, walang umaga sa kanila (Is. 8:20). Iyan ang pagsubok sa
mga nagsasabing nagsasalita para sa Diyos, at ang mundo sa mga
Huling Araw ay puno ng mga huwad na saserdote at propeta ng mga
Kulto ng Araw at Misteryo na nagsasabing ang Kautusan ay wala na
(tingnan din ang (L1) at
002B).
20:9-26
Apostasiya sa Ilang
Alangalang sa aking pangalan (tingnan ang 36:22; Jer. 14:7, Awit 106:8). Ang
pahayag na ito ay nagpapahayag ng mahalagang konsepto na ang
Israel ay bahagi ng Plano ng Diyos (001B) at sa kabila ng pagkapili
nito ay wala itong sariling pagpapahalaga na kusang mag-udyok sa
paglaya nito mula sa Ehipto, sa ilang, at sa huli mula sa lahat
ng mga pinatapon at pagkasakop nito alinsunod sa propesiya,
maging hanggang sa wakas.
Kasama na rito ang paglipat nito sa Banal na Lupain noong ika-20
at ika-21 na siglo, gaya ng inihula ni Habakkuk. (F035)
at Haggai (F037),
Daniel (F027xii
at
xiii)
at sa ilalim ng Mesiyas para sa Milenyo (F066,
ii,
iii,
iv,
v).
Sila ay iniligtas upang ipakita sa mundo na Ang Nag-iisang Tunay
na Diyos ay nasa pamamahala ng paglikha at Siya ay tapat at Siya
Lamang ang Tanging Tunay na Diyos (v. 44; Blg. 14:13-19; Juan 17
:3; 1Tim. 6:16);
vv. 12-13
Ang mga Sabbath (pang-maramihan) ay binanggit dito na itinatag
bilang mga tanda sa pagitan ng Diyos at tao sa pagsasaad muli ng
Sabbath sa paglikha ayon sa Genesis 2:1-3 at ng Paskuwa atbp.,
gaya ng nakasaad sa itaas (tingnan din ang Ex. 31:13 at
Kalendaryo ng Diyos (No. 156)
at
No. 256
sa itaas). Ang pagsisisi ng Juda sa pagkatapon ay
nangangahulugan na ang wastong pangingilin ng mga Sabbath ay
naging mas mahalaga (Jer. 17:19-27 n.) sa Judaismo sa pagkatapos
ng pagkatapon at sa iglesia mula kay Cristo at sa mga Apostol
(Mat. 5:17-18; Mat. 12:1-8; Juan 9:13-16; #031).
20:18-26
Parusa sa hindi pagsunod sa Kautusan ng Diyos at sa
mga Sabbath sa ilalim ng Kalendaryo ng Diyos.
Dito ipinapakita ng Diyos na ang Israel ay nabigo na ipangilin
ang mga Sabbath, sa Ehipto at pagkatapos ay humayo at nilabag
ang Kautusan at ang mga Sabbath, kaya nilapastangan ng Diyos ang
kanilang (Paganong) mga Sabbath at ang kanilang relihiyosong
pangingilin dahil ito ay masama. Ito ay walang paglabag sa
kautusan, walang ma-aakusa sa Kalikasan ng Diyos at sa Kanyang
mga tagubilin sa pamamagitan ng Jer. 7:31; Lev. 18:21, at ng
Mesiyas at ng Iglesia ng Bagong Tipan. Pinahintulutan ng Diyos
ang Israel na lumubha sa ganoong kasalanan at pagtanggi sa mga
Sabbath ng Diyos sa ilalim ng kautusan, upang sila, at ang
mundo, ay maipamalas sa kanila ang Kataas-taasan ng Diyos sa
anumang diyos-diyosan o diyos na gawa ng tao (Jer. 19:4-6).
Kaya't dahil dito ang sanlibutan ay kinakailangang ilagay sa
ilalim ng tabak sa mga Huling Araw sa
Pagbabalik ng Hari (No. 282E) kasama ng Matapat na Hukbo, upang linisin ang
sangkatauhan sa mga paganong araw na ito ng pagsamba at sa mga
kapistahan ng Araw at ang kanilang mga idolatrosong gawain (Is.
66:23-24; Zac. 14:16-21) upang sila ay magkaroon ng ulan sa
takdang panahon at hindi magdusa ng mga salot ng Ehipto.
20:27-29
Apostasiya sa Canaan
Muling nagtaksil ang Israel sa Diyos nang sila ay manirahan sa
Canaan at sila ay bumalik sa mga kulto ng pagkamayabong na
nauugnay sa matataas na dako at sa pagsamba sa mga kulto ng
inang diyosa sa pagsamba kay Baal (6:1-7; 16 :15-22); tulad ng
pista ng Diyosang si Easter at ang Pagkamatay ng Biyernes at
Pagkabuhay na Mag-uli ng Linggo ng pagdiriwang na iyon kasama
ang mga simbolo ng pagkamayabong. Ang mga sumasamba sa
diyos-diyosan ay sinusunod ang pagdiriwang na ito hanggang sa
araw na ito sa buong mundo.
20:30-31
Dahil sa kanilang pagsamba sa diyos-diyosan sa mga kapistahan na
ito ay hindi nila hahanapin ang Diyos at sila ay parurusahan
tulad ng nasa itaas.
20:32-39
v. 32
ay nagpapakita na ang mga hinirang, bilang mga taong Pinili, ay
kailangang sumunod sa Kautusan at sa Patotoo at maging malaya sa
idolatriya sa mga bansa, at kabilang dito ang pag-ampon sa
kalendaryo ng Babilonia at sa mga pagpapaliban ng Hillel (#195,
#195C).
Kung paanong sila ay nilinis sa Sinai sa ilang, gayon din ang
Diyos ay lilinisin sila sa Syria at sa hilaga para sa Israel at
Juda sa ilalim ng mga taga-Babilonia at pagkatapos sila ay
ipapanumbalik ng mga Medo-Persian at pagkatapos ay lilinisin
muli pagkatapos ng Pitumpung linggo ng mga Taon sa Daniel
9:24-27 (F027ix).
v. 39
Ipinapakita ng Diyos na hindi Niya kukunsintihin ang kanilang
idolatrosong kalapastanganan at lilinisin Niya ang kanilang
idolatriya at sa wakas, minsan at magpakailanman, sa ilalim ng
Dalawang Saksi (Apoc.11:3ff (F066iii)).
Ang proseso ng Pagpapabanal ng Templo ng Diyos ay nagpapakita na
ang Iglesia ng Diyos ay may bahaging gagampanan sa prosesong
iyon (tingnan
Ang Pagpapabanal ng Templo ng Diyos (No. 241))
at si Cristo na itinatag
ang Pag-aayuno ng Pagpapabanal ng mga Walang Malay at
Nagkakamali sa pamamagitan ni Ezekiel at ng Iglesia (No.
291);
tingnan din ang Annex A).
20:40-44
Ang Ikalawang Exodo
Inihula ng teksto ang Ikalawang Exodo dito, gaya ng ginawa ni
Jeremias (Jer. 23:7-8). Ibinalik ng Diyos ang Kanyang mga tao sa
Sion (17:23-24) at ang kanilang mga sakripisyo ay muling
magiging katanggap-tanggap (Awit 51:15-19). Gayunpaman
pagkatapos ng Pitumpung linggo ng mga taon sa pagtatapos ng
Apatnapung taon ng pagsubok ay ikinalat sila ng Diyos para sa
Apatnapung Jubileo hanggang sa Pagbabalik ng Mesiyas para sa
Milenyo at muli silang ibabalik para sa Ikatlo at Huling Exodo
sa Lupang Pinangako at sa Kautusan at sa Kalendaryo ng Templo
(Is. 65:17-66:24). Yaong mga hindi nagsisi sa kanilang
idolatriya at idolatrosong mga kapistahan (tingnan ang #235),
ay mamamatay.
20:45-49
Orakulo Laban sa Timog
Ang Juda ay kukunin ng mananalakay mula sa Hilaga (Jer.
5:14–17). Ang ilang mga iskolar (tingnan ang OARSV n.) ay
nagsasabi na dapat basahin ito na Timugan at hindi Negeb sa vv.
46-47. Ang Negeb ay inokupahan ng mga Edomita mula sa pagkabihag
at ang mga kagubatan ay lahat na nasunog doon batay sa hula na
ito. Ang mga Edomita ay pagkatapos ay dinala sa pagkabihag ca.
130 CE sa ilalim ni John Hyrcanus at ng mga Macabeo.
Bullinger’s
Notes on Ezekiel Chs 17-20 (for KJV)
Chapter 17
Verse 1
The LORD.
Hebrew. Jehovah. App-4
.
Verse 2
Son of man
. See note on
Ezekiel 2:1
.
riddle
= enigma. Hebrew. chidah =
a difficult or per plexing problem put forth for solution.
Occurs in
Judges 14:1
Judges 14:2
,
Judges 14:13
,
Judges 14:14
,
Judges 14:15
,
Judges 14:16
,
Judges 14:17
,
Judges 14:18
,
Judges 14:19
(= riddle).
Numbers 12:8
. 1Ki 10:5 .
2 Chronicles 9:1 (= dark sayings).
Psalms 49:4
.Proverbs
1:6
, &c. Distinct from a "parable". Compare
Psalms 78:2
(= dark sayings).
Daniel 8:23
.Habakkuk
2:6
(= "proverb").
parable
= the comparing of one thing with another. Not the same as
"riddle" (enigma).
Verse 3
the Lord GoD
. Hebrew. Adonai Jehovah
. See note on
Ezekiel 2:4
.
A great eagle.
Tho king of Babylon.
longwinged
= long-pinioned, as in
Ezekiel 17:7
.
feathers
= plumage.
the highest branch. Jeleoiachin (i.e. Jeconiah, or Coniah). See
Ezekiel 17:12 ; find
Jeremiah 22:23 ,
Jeremiah 22:24 .
Verse 4
top
= topmost.
traffick
. Babylon.
Verse 5
the seed of the
land. Zedokiah. See
Ezekiel 17:6
and
Ezekiel 17:13 . Nebuchadnezzar did not set up a Chaldean king
over Judah, but nourished Zedekiah, as verses:
Ezekiel 17:5
,
Ezekiel 17:6
show.
Verse 6
turned toward him
. Zedekiah being dependent upon Nebuchadnezzar.
Verse 7
another great eagle. Pharaoh Hophra, king of Egypt.
bend her roots
: i.e. looked for succour to Egypt. Compare verses:
Ezekiel 17:5
,
Ezekiel 17:8
water it.
From the Nile.
Verse 8
soil
= field.
Verse 9
Shall it prosper?
&c. This is Jehovah's sentence on the perfidy of Zedekiah in
breaking his oath to Nebuchadnezzar. Compare
Ezekiel 17:13 and the Structure (S1, S2, S3). Those who
interpret this enigma of Zedekiah's daughters
are hereby warned that
their interpretation shall not prosper. See notes on
Ezekiel 17:22 and
Ezekiel 17:24 .
spring
= sproutings.
Verse 10
behold.
Figure of speech
Asterismos. App-6 .
it
: i.e. the vine.
wind
. Hebrew. ruach ,
App-9 .
Verse 12
rebellious house
. See note on
Ezekiel 2:5
.
Verse 13
taken
, &c. Compare 2Ki 24:30 .
covenant . . . oath. See note on
Ezekiel 16:59 .
taken an oath
. See
2 Chronicles 36:13 .
Verse 14
base
= low.
Verse 15
he rebelled
, &c. See 2Ki 24:20 .
2 Chronicles 36:13 .
Verse 16
saith the Lord GOD
= [is] Adenai Jehovah's oracle.
in the midst of
Babylon , &c. Compare
Ezekiel 12:13 .
Verse 17
company
= gathered force.
make for him
= help him
persons
= souls. Hebrew. nephesh
. App-13 .
Verse 18
lo.
Figure of speech
Asterismos. App-6 .
given his hand.
Put by Figure of speech
Metonymy (of Adjunct), App-6 , for making a covenant (2
Kings 10:13 .Ezra
10:19
.
Jeremiah 50:15 ).
Verse 20
spread My net upon
him. Compare
Ezekiel 12:13 ;
Ezekiel 32:3
. plead = reckon. Compare
Ezekiel 20:36 ;
Ezekiel 38:22 .
trespass that he
hath trespassed . See note on
Ezekiel 15:8
.
Verse 21
all his fugitives.
Compare
Ezekiel 12:14 .
ye shall know,
&c. See note on
Ezekiel 6:7
.
Verse 22
the highest branch. Sets forth the restoration of the kingdom in the
Messiah.
branch.
Compare
Jeremiah 23:5 ,
Jeremiah 23:6 ;
Jeremiah 33:15 .Zechariah
3:8 ;
Zechariah 6:12 ; and
Isaiah 4:2
.
a tender one.
Compare
Isaiah 11:1
;
Isaiah 53:1
,
Isaiah 53:2
, The Chaldee Targum interprets this of the Messiah. Those who
interpret this of Zedekiah's "younger daughter" are guilty of
substituting her for the Messiah Himself; Whose
future kingdom is to
be "in the mountain of the height of Israel", and not in any
other country; or, during the present dispensation. See notes on
or
Ezekiel 23:24 .
Verse 23
In the mountain,
&c. Compare
Isaiah 2:2
,
Isaiah 2:3
;
Isaiah 54:1-17 ;
Isaiah 62:1-7 .
bring forth boughs
= exalt its branch.
Verse 24
I the LORD,
&c. He will prosper His work. This is in contrast with verses:
Ezekiel 17:9
,
Ezekiel 17:10 (S1), and verses:
Ezekiel 17:15-21 (S2), which would not prosper.
Chapter 18
Verse 1
The word
= And the word.
the LORD
. Hebrew. Jehovah .
App-4 .
Verse 2
the land
= the soil. Hebrew.
'admatk . See note on
Ezekiel 11:17 . The fathers, &c. Compare
Jeremiah 31:29 ,
Jeremiah 31:30 .
children's
= sons.
Verse 3
saith the Lord GOD
= [is] Adonai Jehovah's oracle.
the Lord God
. See note on
Ezekiel 2:4
.
any more
. This refers to a future time, which has not yet come (Jeremiah
31:29 ,
Jeremiah 31:30 ). Till then it is otherwise (Ezekiel
21:3
.Lamentations
5:2;
Lamentations 5:2 ), and has been since
Genesis 3:0
. Compare
Romans 5:12-21 .
Verse 4
Behold.
Figure of speech
Asterismos. App-6 .
souls
= persons. Hebrew.
nephesh. App-13 .
sinneth.
Descendants were not punished for the sins of their ancestors,
unless they persevered
in their ancestors' sins. Compare
Exodus 20:5
.Matthew
23:30-32 . Here Hebrew.
chata', App-44 .
die
. Die and live in this chapter are used in the sense of
Ezekiel 8:18
.
Verse 5
man.
Hebrew. 'ish . App-14
.
Verse 6
eaten
, &c. Implies sacrificing and partaking of the idolatrous feast.
Reference to Pentateuch (Deuteronomy
12:2 compared with verses:
Ezekiel 18:11 ,
Ezekiel 18:15 ). App-92 .
hath lifted up his
eyes, he. Put by Figure of speech
Metonymy (of Adjunct), App-6 , for worship.
defiled
, Be. Reference to Pentateuch (Leviticus
18:20 ;
Leviticus 20:10 ).
come near
. Reference to Pentateuch (Leviticus
18:19 ;
Leviticus 20:18 ).
Verse 7
hath not oppressed
, &c. Reference to Pentateuch (Exodus
22:21
.Leviticus
25:14 .Deuteronomy
23:10;
Deuteronomy 23:10 ). App-92 .
hath restored
, he. Reference to Pentateuch (Exodus
22:26
.
Deuteronomy 24:6 ,
Deuteronomy 24:10 ,
Deuteronomy 24:12 ,
Deuteronomy 24:13 ). App-92 .
hath given his bread , &c. Reference to Pentateuch (Deuteronomy
15:7 ,
Deuteronomy 15:8 ).
Verse 8
hath not given forth , &c. Ref'. to Pentateuch (Exodus
22:25
,
Leviticus 25:36 ,
Leviticus 25:37 .
Deuteronomy 23:19 ). App-92 .
iniquity
= trickery. Hebrew. 'aval
. App-44 . Not the same word as in verses:
Ezekiel 18:17 ,
Ezekiel 18:18 ,
Ezekiel 18:19 ,
Ezekiel 17:20 , Eze 17:30 .
hath executed,
he. Reference to Pentateuch (Leviticus
19:15 ,
Leviticus 19:35 .Deuteronomy
1:16 ,
Deuteronomy 1:17 ;
Deuteronomy 16:18-20 ). App-92 .
Verse 9
Hath walked
, &c. Reference to Pentateuch (Leviticus
18:5 .Deuteronomy
4:1 ;
Deuteronomy 5:1 ;
Deuteronomy 5:6 ,
Deuteronomy 5:1 ,
Deuteronomy 5:2 ;
Deuteronomy 10:12 ,
Deuteronomy 10:13 ;
Deuteronomy 11:1 ).
he shall surely live . Reference to Pentateuch (Leviticus
18:5 ),
live
. See note on
Leviticus 18:5 .
Verse 10
a robber.
Ref to Pentateuch (Exodus
22:2
.Leviticus
19:13;
Leviticus 19:13 ), a shedder of blood. Reference to Pentateuch (Genesis
9:6
.
Exodus 21:12
.Numbers
35:31;
Numbers 35:31 ). App-92 .
Verse 13
his blood shall be
upon him. Reference to Pentateuch (Leviticus
20:9 ,
Leviticus 20:11 ,
Leviticus 20:12 ,
Leviticus 20:13 ,
Leviticus 20:16 ,
Leviticus 20:27 ). App-92 .
Verse 15
hath not,
&c. Some codices, with two early printed editions, Aramaean,
Septuagint, Syriac, and Vulgate, read "and bath not", &c.
Verse 17
the poor
= the oppressed. The Septuagint reads "injustice", as in
Ezekiel 18:8
.
iniquity.
Hebrew. 'avah. App-44
. Not the same word as in or. Eze 8:24 , Eze 8:26 .
Verse 18
people
= peoples
Verse 20
The son
, he. Reference to Pentateuch ( Deu 24:26 ). App-92 .
the righteous
= a righteous one.
wickedness . . . the
wicked . Hebrew.
rasha'. App-44 .
the wicked
= a lawless one. Hebrew text margin, with some codices and three
early printed editions, read lawless ones".
Verse 21
all his sins
. Hebrew text reads "any sin of his"; but the margin, some
codices, and two early printed editions, read "all his sins".
he shall not die,
Note the Figure of speech
Pleonasm ( App-6 ), here, Some codices, with one early
printed edition, Septuagint, Syriac, and Vulgate, read "and not
die".
Verse 22
transgressions.
Heb, pasha'. App-44 .
mentioned unto
= remembered against, No "purgatory "here.
Verse 23
Have I any pleasure.
? Answered in
Ezekiel 18:32 .
ways.
Many codiecs, with eight early printed editions, read plural;
but others, with Aramaean, Septuagint, and Syriac, read "way"
(singular)
saith the Lord GOD
= [is] Adonai Jehovah's oracle.
Verse 24
righteousness.
So Hebrew text; but margin, with scone codices and one early
printed edition, read plural = "none of his righteous acts The
Hebrew verb is plural
trespass.
trespassed. Hebrew. ma'
al. App-44 .
Verse 25
the LORD.
This is one of the 134 places where the
Sopherim say that they
changed " Jehovah " of
the primitive text to "
Adonai ". See App-32 .
equal
, See note on "pondereth",
Proverbs 21:2 , unequal. Note the Figure of speech
Anticategoria ( App-6 ).
Verse 31
whereby
, &c. The = Septuagint reads "which ye have committed against
Me".
heart. spirit
. Put by Figure of speech
Metonymy (of Cause), App-6 , for all that is of the spirit,
and not of the flesh. Compare
Luke 1:44
,
Luke 1:47
.
John 4:24
. "The flesh profiteth nothing" (John
6:63
).
spirit.
Hebrew. ruach. App-49
.
Verse 32
I have no pleasure. This is the answer to the question in
Ezekiel 18:23 .
Chapter 19
Verse 1
princes.
Septuagint reads"prince"(singular) Here refers to Zedekiah.
Israel.
Put here for Judah.
See note on
1 Kings 12:17 .
Verse 2
thy mother.
Probably Hamutal, one of the wives of Josiah, the mother of
Shallum (or Jehoahaz) and Zedekiah (2
Kings 23:31 and
Ezekiel 24:18 ). The other son of Josiah (Jehoiakim) had a
different mother (Zebudah). See
2 Kings 23:36 .
Verse 3
one of her whelps.
Probably Jehoahaz (i.e. Shah lam), the youngest son of Josiah,
is intended (1
Chronicles 3:15 ).
catch
= rend,
men.
Hebrew ' adam . App-14
,
Verse 4
taken in their pit. As a lion is taken (Psalms
35:7
;
Psalms 94:13
).
they
: i.e. Pharaoh = necho
(2
Kings 23:30-34 .
2 Chronicles 36:1-4 ). Jeremiah laments his fate. See
Jeremiah 22:10-12 .
Verse 5
another of her
whelps. Probably Jehoiakim, an other son of Josiah (2
Kings 23:36 .
2 Chronicles 36:1-4 ). Hardly Jehoiachin, who reigned only three
months (2
Kings 24:8
). But Jehoiakim reigned eleven years, and his character
corresponds with
Ezekiel 19:7-8 , here. See 2Ki 23:36 ;
2 Kings 24:1-6 ,
Jeremiah 22:11-19 .
Verse 7
knew their desolate
palaces. Aramaean and Septuagint read "injured or defiled
his widows".
knew
= knew carnally. See
2 Chronicles 36:8 .
Verse 9
in ward in chains
= in a cage with hooks (or hoops), as lions are represented on
the monuments. See
2 Chronicles 36:5-7 , and
Jeremiah 22:13-19 .
king.
Some codices read "land".
Verse 10
Thy mother.
Another Simile . See
the Structure (W, p. 1130).
in thy blood:
or, in thy vineyard (according to Dr. C. D. Ginsburg).
waters.
Reference to
Pentateuch (Deuteronomy
8:7 ). App-92 .
Verse 12
wind.
Hebrew. ruach . App-9
.
Verse 13
now
, &c. Referring to Jeconiah and Ezekiel's own days (1, 3; and
2 Kings 24:12-16 ).
Verse 14
of a rod
: or, of the rod: i.e. Zedekiah, who byhis perjury brought about
the destruction of Jerusalem by fire,
Chapter 20
Verse 1
the seventh year. See the table on p. 1105.
the LORD. Hebrew. Jehovah , with 'eth (= Jehovah
Himself). App-4 .
Verse 2
the LORD. Hebrew. Jehovah . App-4 .
Verse 3
Son of man. See note on
Ezekiel 2:1
.
unto = with. Some codices, with one early printed
edition, Aramaean, Septuagint, and Vulgate, read' unto".
the elders of Israel . In the Captivity; who were
being deceived by false prophets who predicted a speedy return.
saith the Lord GOD = [is] Adonai Jehovah's oracle.
See note on
Ezekiel 2:4
.
Verse 4
Wilt thou . . . wilt thou . . . ? Note the Figure
of speech Epizeuxis ( App-6 ), for emphasis.
Verse 5
when I chose Israel, &c. Reference to Pentateuch (Exodus 6:7
;
Exodus 20:2
.Deuteronomy 7:6;
Deuteronomy 7:6
). App-92 . Put by Figure of speech Metonymy (of Adjunct), App-6
, for "I sware". Compare verses:
Ezekiel 20:6
,
Ezekiel 20:15
,
Ezekiel 20:23
, Eze 6:28 , Eze 6:42 ,
Genesis 14:22
.Deuteronomy 32:40
. Used seven times in
Ezekiel 20:0
.
made Myself known , &c. Reference to Pentateuch (Exodus 6:3
),
Egypt . Ezekiel speaks about Israel in Egypt more
than any other prophet. See
Ezekiel 25:8
. In this chapter he mentions it seven times (verses:
Ezekiel 20:5
,
Ezekiel 20:6
,
Ezekiel 20:7
,
Ezekiel 5:8
,
Ezekiel 5:8
,
Ezekiel 5:9
,
Ezekiel 5:10
).
the Lord your God Jehovah ( App-4 .) your Elohim.
God. Hebrew. Elohim . App-4 .
Verse 6
the = that.
bring them forth , &c. Reference to Pentateuch, (Exodus 3:8
,
Exodus 3:17
.
Deuteronomy 8:7
,
Deuteronomy 8:8
,
Deuteronomy 8:9
). App-92 .
espied = looked, or spied out,
flowing with milk and honey . Reference to
Pentateuch (Exodus 3:8
,
Exodus 3:17
;
Exodus 13:5
;
Exodus 33:3
.Leviticus 20:24
Numbers 13:27
;
Numbers 14:8
;
Numbers 16:13
,
Numbers 16:14
.Deuteronomy 6:3
;
Deuteronomy 11:9
;
Deuteronomy 11:26
,
Deuteronomy 11:9
,
Deuteronomy 11:15
;
Deuteronomy 27:3
;
Deuteronomy 31:20
). Beside these passages it is found only in
Ezekiel 20:6
,
Ezekiel 20:15
.Joshua 5:4
.Jeremiah 11:5
;
Jeremiah 32:22
.
the glory = the gazelle. Put by Figure of speech
metonymy (of Subject), App-6 ,
for "beauty ". Compare
Ezekiel 20:15
.Psalms 48:2
.
Verse 7
every man. Heb . 'ish. App-14 .
abominations. Put by Figure of speech metonymy (of
Cause, App-6 , for that which Jehovah abominated.
defile not yourselves , &c. Reference to Pentateuch
(Leviticus 18:3
). App-92 .
idols = manufactured gods.
Verse 8
rebelled. See note on
Ezekiel 2:5
.
pour out My fury , &c. Repeated in or
Ezekiel 13:21
, Eze 13:33 , Eze 13:34 . See the Structure, p. 1131.
Verse 9
I wrought , &c. Repeated in no
Ezekiel 14:22
, Eze 14:44 . Reference to Pentateuch (Exodus 32:12
.Numbers 14:13
, &c.) App-92 .
heathen = nations.
Verse 10
I caused , &c, Reference to Pentateuch (Exodus 13:0
, &c.) App-92 .
Verse 11
I gave them , &c. Reference to Pentateuch (Deuteronomy 4:8
).
statutes . . judgments. Reference to Pentateuch (Deuteronomy 4:1
).
which if a man do , &c. Reference to Pentateuch (Leviticus 18:5
). man. Hebrew. 'ditto , . App-14 .
do = do [them].
he shall . . . live . See note on
Leviticus 18:5
.
Verse 12
I gave them, &c. Ref, to Pentateuch (Exodus 20:8
;
Exodus 31:13
).
that they might know. Compare note on
Ezekiel 6:10
.
Verse 13
than I said, I would, &c. Reference to Pentateuch (Numbers 14:22
,
Numbers 14:23
,
Numbers 14:29
; Eze 26:65 ). App-92 .
Verse 15
I would not bring them into , &c. Reference to
Pentateuch (Numbers 14:32-33
). App-92 . Compare
Psalms 95:11
.
them. Septuagint, Syriac, and Vulgate read "to
them" in the text.
Verse 16
their heart went, &c. Reference to Pentateuch (Exodus 32:23
).
Verse 18
I said , &c. Reference to Pentateuch, (Numbers 14:32
,
Numbers 14:33
;
Numbers 32:13-15
.Deuteronomy 4:3-6;
Deuteronomy 4:3-6
), App-92 .
children = sons.
statutes, judgments. Like those of Omri (Micah 6:16
). Compare
Jeremiah 16:13
,
Verse 20
ye may know. See note on
Ezekiel 6:7
.
Verse 21
rebelled. Reference to Pentateuch (Numbers 25:1
,
Numbers 25:2
.Deuteronomy 9:23
,
Deuteronomy 9:24
;
Deuteronomy 31:27
). App-92 .
they polluted My sabbaths. Some codices, with four
early printed editions, add "even My sabbaths".
Verse 22
withdrew, &c. Idiom for a relaxing of anger or
refraining from punishment.
Verse 23
I . Some codices, with three early printed
editions, read "Yet even (or, also) I", as in
Ezekiel 20:1
that I would scatter , &c. Ref to Pentateuch ( Lev
28:33 .Deuteronomy 28:64;
Deuteronomy 28:64
). App-92 . Compare
Ezekiel 12:15
,
Verse 25
I gave them also statutes , its. In Hebrew idiom =
I suffered others to give them statutes, it,: i.e. in their
captivity. Active verbs in Hebrew were used to express not only
the doing of the thing, but the permission of the thing which
the agent is said to do. The verb nathan, to give, is therefore
often rendered to suffer in this sense. See
Genesis 31:7
.
Judges 15:1
.
1 Samuel 24:7
.
2 Samuel 21:10
. Where not so actually rendered it means permission. Compare
Ezekiel 14:9
Exodus 4:21
;
Exodus 5:22
.Psalms 16:10
.
Jeremiah 4:10
. The some idiom is used in N.T. (Matthew 6:13
;
Matthew 11:25
;
Matthew 13:11
.Romans 9:18
;
Romans 11:7
,
Romans 11:8
;
2 Thessalonians 2:11
).
Verse 27
committed a trespass = trespassed a trespass.
Figure of speech Polyptoton ( App-6 ), for emphasis = committed
a great trespass.
trespass = treachery. Hebrew. ma'al. App-44 . As in
Ezekiel 14:13
with
Ezekiel 15:8
.
Verse 28
I polluted them , &c. See note on
Ezekiel 20:25
. The con = trast is with their pollution of God's gifts (Ezekiel 20:16
). pass through: or, pass over. The firstborn were to be passed
over to Jehovah (Exodus 13:12
); but they passed them (through the fire) over to Moloch (Leviticus 18:21
.Deuteronomy 18:10;
Deuteronomy 18:10
). Note the references to Pentateuch here. App-92 .
Verse 29
What is the high place . . . ? Note the Figure of
speech Paronomasia ( App-6 ). Hebrew oath habhamdh, for
emphasis, to mark the contrast between this idolatrous high
place and Zion the true high and holy mountain (Ezekiel 20:40
).
Verse 30
Are ge . . . ? Figure of speech Erotesis. App-6 .
Verse 31
your sons. Some codices, with two early printed
editions, read "your sons and your daughters".
Verse 32
mind = spirit. Hebrew. ruach. App-9 .
Verse 33
with a mighty hand, he. Reference to Pentateuch (Deuteronomy 4:34
, &c.)
will I rule = will I become king.
Verse 34
people = peoples.
Verse 35
the wilderness of the people. Probably another
country which would be to them another wilderness in which they
were tested as to whether they would hear.
Verse 36
Like as I pleaded , &c. Reference to Pentateuch (Numbers 14:21-23
,
Numbers 14:28
,
Numbers 14:29
). App-92 . See also
Ezekiel 20:13
and
Ezekiel 20:38
.
Verse 37
pass under the rod. This was the manner of counting
the sheep, which were numbered as they passed under the
shepherd's club: implying here that none should be lost (Amos 9:9
), and that the restored nation should be holy to Jehovah
(Compare
Ezekiel 20:40
). Reference to Pentateuch (Leviticus 27:32
). Occurs elsewhere only in
Jeremiah 33:10
).
bond = binding obligation. Occurs only here.
Verse 38
transgress . Hebrew. pasha '. App-44 ,
into the land of Israel = on the soil of Israel.
Thus illustrating
Ezekiel 20:36
. Hebrew ' atdmath . See note on
Ezekiel 11:17
.
ye shall know, &c. See note on
Ezekiel 6:7
.
Verse 39
Go ye, &c. Figure of speech Eironeia. App-6 ,
Divine irony.
every one = every man, as in verses:
Ezekiel 20:20
,
Ezekiel 20:7-8
.
but : or, yet. holy. See note on
Exodus 3:5
.
Verse 40
in the mountain: i.e. Mcriah and Lion. See App-68 .
Compare
Isaiah 2:2
;
Isaiah 5:4
,
Isaiah 5:1-7
;
Isaiah 62:1-9
;
Isaiah 65:17-25
;
Isaiah 66:20-23
.
require = seek.
offerings = heave offerings. Hebrew. terumah .
App-43 .
firstfruite of your oblations: i.e. firstfruit
gifts or presents. Hebrew. mas'eth . Not the same word as in Ch.
Eze 44:45 , and it, which is terumah = heave offering.
Verse 43
ye shall lothe yourselves . Compare
Ezekiel 16:61-63
.
evils. Same word as "wicked",
Ezekiel 20:44
.
Verse 44
wicked. Hebrew. raa . App-44 .
Verse 46
the south = the Negeb. See note on
Psalms 126:4
. against: or, unto. Some codices read "toward".
the south field : i.e. Judah and Jerusalem.
Verse 47
Behold. Figure of speech Asterismos. App-6 .
Verse 48
And all flesh shall see. See the Structure above.
flesh. Put by Figure of speech Synecdoche (of the Part), App-6 ,
for the whole person.
All flesh = all people, every one.
Verse 49
parables. Thus intended to have the same purpose as
the Lord's parables. See
Matthew 13:11
.
q