Christian Churches of God
No. 144
Ang Walang Hanggang Kaharian ng Diyos
(Edition
3.5 19951124-20001021-20070718-20151016)
Ang aralin na ito ay tumatalakay sa huling kalalabasan at layunin ng Plano
ng Kaligtasan. Ang Lungsod ng Diyos ay ipinaliwanag (tingnan din ang araling
Ang Lungsod ng Diyos [180])
at ang espirituwal na kahalagahan nito ay natukoy. Ang paggalaw ng Diyos sa
planetaryong sistemang ito ay nangangailangan ng muling pagsasaayos sa
istrukturang administratibo ng sansinukob. Ito ay sinusuri sa aralin na ito.
Christian Churches of God
E-mail:
secretary@ccg.org
(Copyright
©
1995, 1999, 2000,
2007, 2015 Wade Cox)
(Tr. 2024)
This paper may be freely copied and distributed
provided it is copied in total with no alterations or deletions. The
publisher’s name and address and the copyright notice must be included.
No charge may be levied on recipients of distributed copies.
Brief quotations may be embodied in critical articles and reviews
without breaching copyright.
This paper is available from the World Wide Web
page:
http://logon.org and
http://ccg.org
Ang Walang Hanggang Kaharian ng Diyos
Ang tunay na kahalagahan at layunin ng Kaharian ng Diyos ay ang wakasan ang
lahat ng kabaliwan ng mundong ito. Sa pagtatatag ng walang hanggang Kaharian
ng Diyos ang sansinukob na ito ay ibabalik sa kalagayan nito bago ang
paghihimagsik, ngunit sa isang mas mataas na antas na may ganap na
istruktura ng tao.
Noong nakaraan idinetalye natin ang paghihimagsik ng Hukbo at kung paano
naghimagsik ang sangkatlong bahagi sa kanila at winasak ang maraming bahagi
ng sansinukob at winasak ang mga sistema ng Mundo, na naging dahilan para
kailanganing lumikha muli. Nadaanan na natin at nasa katapusan na ng 6,000
taon na limitasyon ng kapangyarihan ni Satanas. Ang susunod na yugto na
ating pagdadaanan ay ang 1,000 taon na patungo sa pagkabuhay na mag-uli ng
mga patay. Sa Pangkalahatang Pagkabuhay na Mag-uli ay haharapin natin ang
elemento ng tao sa sangnilikha pagkatapos nating harapin ang espirituwal na
elemento, at dalhin ang elementong iyon sa pang-unawa at mula roon ay sa
buhay na walang hanggan. Tingnan ang
Ang Ikalawang Pagkabuhay na
Mag-uli at ang Paghuhukom sa Dakilang Puting Trono [143B].
Sinisiranatin ang bawat aspeto ng kapangyarihan ng mga demonyo; bawat
awtoridad at tuntunin na natatag sa ilalim nila, at bawat sistema ng
pamahalaan na itinatag sa sansinukob. Ang planetang ito ay hindi lamang ang
lugar kung saan may kapangyarihan ang mga demonyo. Ang sansinukob ay hinati
sa malalaking kuwadrante o sektor at binigyan ng kapangyarihan sa ilalim ng
Konseho ng Elohim. Ang mga demonyo ay nakakulong sa Lupa upang sila ay
hatulan. Sa ilalim ng pitumpung miyembro ng dakilang Konseho binigyan ang
bawat isa sa kanila ng mga bansa upang sila ay maharap ng Diyos (Deut.
32:8-9).
Mayroong pitumpung bansa at mayroong pitumpung miyembro ng Panlabas na
Konseho ng Elohim.
Binigyan sila ng tungkulin
para sa mga bansang iyon upang maari silang mahatulan. Ang Sanhedrin ang
sumasalamin sa makalangit na Konseho, at ang sinalamin na iyon ay may bilang
na pitumpu, at mayroong pitumpung bansa na inilagay sa ilalim ng mga taong
iyon. Ang Bibliya ay binago, tulad ng pagkaunawa dito sa Masoretic Text (MT)
upang itago ang lawak na iyon, ang kapangyarihang iyon.
Mayroong maraming kahulugan sa bawat isa sa mga pangungusap na tumatalakay
sa mga kapangyarihan; halimbawa, sa simpleng palaisipang komento sa 1Corinto
15:24-28.
1Corinto 15:24-28 Pagkatapos
ay darating ang wakas, kapag kanyang ibinigay ang kaharian sa Diyos Ama,
pagkatapos na lipulin niya ang lahat ng paghahari at lahat ng kapamahalaan
at kapangyarihan.
Ang konseptong ito ay winasak ni Jesucristo ang lahat ng bagay na laban sa
kalooban ng Diyos at pagkatapos ay ibinalik niya ang Kaharian sa Diyos.
25Sapagkat siya'y kailangang maghari hanggang mailagay niya ang lahat ng
kanyang mga kaaway sa ilalim ng kanyang paa.
Ang paghahari ni Cristo ay isang kondisyonal na panahon na iniutos ng Diyos
upang supilin ang mga makalupa at makalangit na kapangyarihan na lumalaban
sa Diyos.
Ito ay hindi isang panahon na tinukoy nang basta-basta. Sinabi ng Diyos, sa
Kanyang pagiging omniscience, na tayo ay maghahari upang makamit ang
layuning ito. Ang istruktura ng milenyo ay isang partikular na panahon ng
kapahingahan, na siyang proseso ng patuloy na gawain para sa pagkasaserdote;
sapagkat ang pagkasaserdote ay mas maraming gawaing ginagawa sa Sabbath
kaysa sa anumang ibang oras. Mas maraming hayop ang kinakatay, at mas
maraming gawain ang ginagawa ng mga pagkasaserdote sa Sabbath kaysa sa
anumang oras sa panahon ng sanglinggo. Ang pamamahingang Sabbath ay hindi
kapahingahan mula sa aktibidad; ito ay kapahingahan mula sa paggawa. Ang
aktibidad ng Sabbath ay nakatuon sa kalooban ng Diyos at sa pagsamba sa
Diyos. Tingnan ang araling
Ang Sabbath [031].
Ang Milenyo ay hindi kapahingahan sa paraan na ito ay pagtigil sa paggawa.
Ang pagkasaserdote ay mas kumikilos. Iyon ang kanilang panahon ng paggawa.
Ang dahilan kung bakit ang mga hain ay ginawa sa ganitong paraan ay upang
ipakita na sa Sabbath tayo ay mas maraming ginagawa. Sa Milenyo doon
nagsisimula ang ating gawain.
Ang Milenyo ay isang proseso ng patuloy na aktibidad ng pagkasaserdote upang
ihanda ang planeta para sa pagsamba sa Diyos, at supilin ang mga espirituwal
na kapangyarihan upang maibalik ang lahat sa Diyos.
26Ang
huling kaaway na lilipulin ay ang kamatayan.
Ang pahayag na ito ay nagsasaad ng pagtigil sa lahat ng pisikal na buhay.
Ang kamatayan ay may kahulugan lamang kapag nauugnay sa pisikal na pag-iral.
Walang kamatayan kapag tayo ay patay na. Ito ay isang konsepto na hindi
natin taglay. Ang ibang tao ang may ganitong konsepto tungkol sa atin. Kapag
tayo ay nabuhay muli at naging mga espirituwal na nilalang, walang sinuman
ang maaaring magkaroon ng pisikal na konsepto tungkol sa pagtigil ng ating
aktibidad. Pinagkalooban tayo ng buhay na walang hanggan. Pinagkalooban tayo
ng Diyos na nagbibigay ng lahat ng buhay ng kawalan ng kamatayan. Tayo ay
buhay bilang mga espiritu. Mayroong patuloy na pag-iral. Sa lohika, ang
pisikal na aktibidad ay kinakailangang magtapos upang ang kamatayan ay
magwakas. Ito ay nagpapahiwatig na wala ng pisikal na pag-iral.
27Sapagkat
ipinasakop ng Diyos ang lahat ng mga bagay sa ilalim ng kanyang paa. Subalit
kung sinasabi, “Lahat ng mga bagay ay ipinasakop,” maliwanag na hindi siya
kabilang na nagpasakop sa lahat ng bagay sa kanya.
Ipinasakop ng Diyos ang lahat ng mga bagay kay Cristo. Maliwanag, kung
ipinasakop natin ang lahat ng mga bagay sa ilalim ng isang tao hindi natin
ipinapasakop ang ating sarili sa ilalim niya. Kapag pinagkatiwalaan natin ng
awtoridad ang isang tao hindi natin binabawi o pinapasa-ilalim muli sa
kanila ang ating sariling awtoridad kung gagawin natin ito wala nang saysay
ang konsepto ng delegasyon. Kaya't nakikita natin ang pagiging hindi
makatwiran ng Trinidad. Malinaw na sinasabi ni Pablo na ipinasakop ng Diyos
ang lahat ng bagay kay Cristo, ngunit pinanatili ang Kanyang sarili sa labas
ng sistemang iyon. Hindi inilagay ng Diyos si Cristo sa ibabaw ng Niya kundi
sa ibabaw ng lahat ng sangnilikha.
28Subalit
kapag ang lahat ng mga bagay ay ipinasakop na sa kanya, ang Anak ay
pasasakop din sa kanya na nagpapasakop ng lahat ng mga bagay sa kanya, upang
ang Diyos ay maging lahat sa lahat. (AB01)
Malinaw na ang Anak ay sakop ng Ama, kaya't, ang co-equality ay hindi
umiiral. Dito si Cristo ay nagpapasakop sa ilalim ng Diyos; sa gayon may
lohikal na pagkakamali sa paniniwala ng Trinidad.
Ang terminong that God may be
everything to everybody sa RSV ay mula sa
panta en pasin na nangangahulugang
lahat sa lahat.
Nakikita natin sa Efeso 1
na ito’y ginawa upang ang Diyos ay maging lahat sa lahat sa pamamagitan ng
Espiritu.
Ang Banal na Espiritu ang nagiging daan sa Diyos na makapasok at maging isa
kay Cristo, gayon din sa atin. Kung walang Banal na Espiritu hindi magiging
isa si Cristo sa Diyos, at hindi Niya magkukuha ang Kanyang kapangyarihan at
awtoridad. Samakatuwid ang Banal na Espiritu ang naging mekanismo para
makamit ni Cristo ang kapangyarihan at awtoridad.
Hindi nilikha ni Cristo ang Banal na Espiritu. Ang kapangyarihan ng Banal na
Espiritu ang nagbibigay lakas kay Jesucristo at iyon ang dahilan kung bakit
si Jesucristo at tayo ay kasamang tagapamana sa kapangyarihan ng Diyos. Ito
rin ang dahilan kung bakit mali ang konseptong Trinidad ng Kanluranin sa
ilalim ng Romano Katolisismo. Hindi iyon iginiit ng Silangang Trinidad. Ang
Trinitarianismo ay may maraming aspeto. Iginiit ng mga Orthodox Trinitarian
na ang Banal na Espiritu ay nagmumula lamang sa Ama, hindi sa Anak. Iginiit
ng mga taga-Kanlurang Trinitarian na ang Banal na Espiritu ay nagmumula sa
Ama at sa Anak. Ito ang dahilan ng pagkakawatak-watak noong 1054 CE. Ang
pagkakawatak-watak na iyon ay tama. Nakita ng mga Griyego na kahit sa
Trinidad iyon ay lubos na walang saysay. Ang Banal na Espiritu ay nagmumula
lamang sa Ama at nagbibigay lakas
sa lahat ng mga anak ng Diyos.
Pinapaunlad natin ang buong sangkatauhan patungo sa isang ugnayan sa Diyos,
binibigyan sila ng Banal na Espiritu at pinalalakas upang sila ay maituwid
at mahatulan nang sa gayon sila ay mapunta sa proseso ng pagiging perpekto.
Sa sandaling maputol ang kapangyarihan ng mga demonyo, at ang mga demonyo ay
madala sa pagtutuwid at ang Hukbo ay nailagay muli sa kapangyarihan sa
ilalim ni Jesucristo at sa ilalim natin, ang lahat ay muling mapapasailalim
sa kalooban ng Diyos.
Hindi na magiging labas sa kalooban ng Diyos ang mga demonyo. Ang sistema ay
di na gagana nang hiwalay sa kalooban ng Diyos. Tayo ay muling nasa ilalim
ng kalooban ng Diyos, samakatuwid, nananatili ang Monotheismo. Ang Banal na
Espiritu ay muling nasa loob ng lahat. Magiging isang kumpletong sistema ito
sa ilalim ng kalooban ng Diyos. Walang Polytheismo at ang sansinukob ay
magkakaroon ng isang maayos na ugnayan.
Sa sandaling mangyari iyon tayo ay nasa tamang posisyon na upang isuko ang
Kaharian sa Diyos.
Maari ng pumunta sa Mundo ang Diyos at ilipat dito ang pangangasiwa ng
sansinukob. Hindi natin kayang pangasiwaan ang sansinukob ng maayos kung may
alitan sa planeta. Ang kaguluhan ay kailangang mawala bago ilipat ng Diyos
ang Kanyang pamahalaan dito. Sa ngayon hindi pa pinapatakbo sa planetang ito
ang pangangasiwa. Ang pangangasiwa ng sansinukob ay darating sa planetang
ito. Pagkatapos ang buong Lupa ay magiging punô ng Kanyang kaluwalhatian
(Is. 6:3), at ang Diyos at ang Kordero ang magiging liwanag ng sistema
(Apoc. 21:23). Ang prosesong iyon ay nagpapatuloy sa Milenyo at ang mga
pagkabuhay na mag-uli, at sa dulo ng prosesong iyon magkakaroon ng bagong
paglikha.
Isaias 65:17-18
“Sapagkat narito, ako'y lumilikha ng mga bagong langit at bagong
lupa; at ang mga dating bagay ay hindi na maaalala, o darating man sa
isipan. 18Ngunit kayo'y matuwa at magalak magpakailanman sa aking
nilikha; sapagkat, aking nililikha ang Jerusalem na isang kagalakan, at ang
kanyang bayan na isang kaluguran. (AB01)
Ang istruktura ng administratibo ay manggagaling sa Jerusalem, ngunit ito ay
magiging bagong Langit at bagong Lupa. Sa madaling salita, ang Mundong ito,
na nakasanayan natin, ay wawasakin. Ang Mundong ito ay lubos na wawasakin sa
katapusan ng Araw ng Panginoon, na walang isdang mabubuhay sa dagat; walang
matitirang punungkahoy; kakaunting hayop na lang ang matitirang buhay at ang
mga ibon ay kakain sa milyun-milyong bangkay sa planetang ito. Pinapahiwatig
nito na kailangan itong baguhin. Ito ay dadalisayin sa pamamagitan ng apoy.
Wala nang natitirang dagat. Sa muling paglikha sa ilalim ng Bagong Jerusalem
ang mga dagat ay aalisin.
Isaias 66:22-23
“Sapagkat kung paanong ang mga bagong langit at ang bagong lupa na
aking lilikhain ay mananatili sa harapan ko, sabi ng Panginoon, gayon
mananatili ang inyong lahi, at ang inyong pangalan. 23At mula sa bagong
buwan hanggang sa isa pang bagong buwan, at mula sa isang Sabbath hanggang
sa isa pang Sabbath, paroroon ang lahat ng laman upang sumamba sa harapan
ko, sabi ng Panginoon. (AB01)
Ang mga Bagong Buwan at mga Sabbath ay mga araw ng pagsamba. Ito ay
nagpapahiwatig ng mga ilang bagay. Ang konsepto ng mga Bagong Buwan at mga
Sabbath ay mananatili kasama ang mga Kapistahan bilang mga kinakailangang
panahon ng pagsamba sa buong istruktura. Tiyak na ito ay magpapatuloy sa
buong Milenyo, ngunit ito rin ay tumutukoy sa isang bagong Langit at bagong
Lupa. Kaya't ang mga panahon ng pagsamba sa Panginoon ay magpapatuloy sa
iba't ibang paraan, ngunit ang mga konsepto ng mga itinakdang mga panahon ng
mga Bagong Buwan at mga Sabbath ay mananatili. Kung may magsasabi sa atin:
"Hindi mo kailangang ipangilin ang Sabbath o hindi mo kailangang ipangilin
ang mga Bagong Buwan," ituro mo sila sa Isaias 66 at Zacarias 14. Ipapakita
natin sa kanila na kailangan nilang gawin ang mga bagay na iyon. Maliwanag
na magpapatuloy ang Mesiyas. Tingnan din ang araling
Ang mga pag-aani ng Diyos,
Ang mga Hain sa Bagong Buwan, at ang 144,000 [120];
Ang mga Bagong Buwan [125]
at
Ang mga Bagong Buwan ng
Israel [132].
Bumababa mula sa Langit
Apocalipsis 3:12
Ang magtagumpay ay gagawin
kong haligi sa templo ng aking Diyos, at hindi na siya lalabas pa roon, at
isusulat ko sa kanya ang pangalan ng aking Diyos, at ang pangalan ng lunsod
ng aking Diyos,
Isusulat ni Cristo sa mga hinirang ang pangalan ng kanyang Diyos. Kaya't ang
Diyos Ama ay ang Diyos ni Jesucristo, gaya ng alam natin mula sa Awit 45:6
at Hebreo 1:8. Nakasulat sa hita ni Cristo ang "Hari ng mga Hari at
Panginoon ng mga Panginoon" at dala niya ang pangalan ng kanyang Diyos.
Kapag nakita tayo ng mga tao sasabihin nila ang "elohim" at sasabihin nila
na dala natin ang pangalan ni Yahovah (Jehovah). Yun ay tila isang
kamangha-manghang konsepto. Kapag nakita nila tayo, sasabihin nila: "Oo,
elohim" – "Oo Diyos." Tayo ay magiging mga hukom ng bagong sistema (tingnan
ang araling
Ang Hinirang bilang Elohim
(No. 001)).
Malinaw na sinasabi ni Jesucristo, sa panahong ito pagkatapos ng kanyang
pagkabuhay na mag-uli, na ang mga tapat ay gagawing mga haligi sa Templo ng
Diyos. Kaya't ang Templo ay isang espirituwal na gusali at hindi isang
pisikal. Ang Diyos ay nasa bawat isa sa atin at kapag tayo ay nagsalita
malalaman nila na ang kapangyarihan ng Diyos ay nagsasalita sa pamamagitan
natin. Kaya't ituturing nila tayo bilang elohim. Tayo ay magiging parang
Diyos, sapagkat nagsasalita tayo para sa Diyos. Kapag nagsasalita tayo para
sa Diyos hindi tayo nagkakamali, kung mayroon tayong takot sa Diyos sa
paraan ng ating paggamit ng ating awtoridad.
Ang mga haliging ito ng Templo ng Diyos, na siyang Iglesiang Filadelfia, ay
ang pinakamatibay na istruktura ng Templo. Ang istruktura ay nakatayo sa mga
saligan at ang mga saligan ito ang nagpapanatili ng katatagan nito, habang
ang mga haligi ang mga pangunahing suporta at siyang nagpapanatili sa Templo
nang nakatayo. Kahit na sila ang pinakamaliit at kumakatawan sa kaunting
bilang ng mga haligi, ang mga taga-Filadelfia ang pinakamatibay na bahagi ng
Templo. Sila ay namumuno sa parehong paraan na ang mga taga-Tiatira ay
namumuno sa mga bansa gamit ang pamalong bakal. Sila ay namumuno sa Kaharian
ng Diyos kasama ang mga pangako sa mga taga-Laodicea (Apoc. 4:20-21) – yaong
mga nakaligtas, dahil kaunti lamang sa kanila ang nagkakuha ng kanilang
lugar. Ang mga taga-Filadelfia ay gumagamit ng lahat ng kapangyarihan mula
sa lahat ng kapanahunan dahil sila ang pinakamatibay na istruktura ng
Templo. Ang konsepto ng "hindi na lalabas pa" ay nangangahulugan na sila ay
inilagay doon at hindi na kailanman aalisin, tulad ng nangyari sa kanila
noon. Tingnan ang araling
Ang mga Haligi ng
Filadelfia (No. 283).
Ang Bagong Jerusalem ay ang Banal na Lungsod, na bumababa at sumasama sa
nilikha at siyang bagong Langit at bagong Lupa.
Apocalipsis 21:1-27
1At nakita ko ang isang
bagong langit at ang isang bagong lupa; sapagkat ang unang langit at ang
unang lupa ay lumipas na, at ang dagat ay wala na.
Ang nilikha ay hindi mananatiling tulad ng dati. Ito ay sisirain ng apoy at
ang bawat bakas ng pamamayan ng tao ay aalisin. Hindi kinakailangan ng Diyos
na manatili ang mga dagat. Bilang mga espirituwal na nilalang hindi natin
kinakailangan ang mga dagat at tubig para sa ating pag-iral, dahil
lalampasan na natin ang pisikal na prosesong iyon.
2At
nakita ko ang banal na lunsod, ang bagong Jerusalem, na bumababa mula sa
langit buhat sa Diyos, na nakahanda na gaya ng isang babaing ikakasal na
nagagayakan para sa kanyang asawa.
May dalawang konsepto ng babaing
ikakasal. Ang isa ay ang Iglesia bilang babaing ikakasal; ang isa pa ay
ang Bagong Jerusalem bilang babaing ikakasal. Mayroong pagkakaisa ng
makalangit at makalupang Hukbo. Ang Lungsod ng Diyos ay bumababa mula sa
Langit, at tayo ang bumubuo ng Templo na nasa Lungsod ng Diyos. Mayroon
tayong mga espirituwal na gusali. Ang buong Lungsod ng Diyos ay isang
espirituwal na gusali. Ang mga anghel ang bumubuo sa Lungsod ng Diyos na
iyon. Kung titingnan natin ang mga sukat ng Lungsod ng Diyos ang mga ito ay
12,000 estadia o marahil 1,500 milya (ang isang estadia ay humigit kumulang
200 yarda) ang taas at 1,500 milya (2,400 km) ang lapad. Sa madaling salita,
ito ay isang napakalaking parisukat; gayunpaman, ang mga sukat ay alegoriko.
Ang Templo ng Diyos ay hindi tumayo tulad ng mga bloke na nakapatong sa
isa't isa. Ito ay isang lugar kung saan nananahanan ang Diyos sa atin, at
tayo sa Lungsod ng Diyos ay napapalibutan ng mga anghel na bumubuo ng mga
ladrilyo ng Lungsod ng Diyos na iyon (cf. ang araling
Ang Lungsod ng Diyos [180]).
Tayong lahat ay mga buhay na mga bato, at ang mga sukat ay alegoriko upang
maipakita sa atin gaano kalaki ang makalangit na Hukbo na bumubuo ng Lungsod
ng Diyos. Kapag pinapaliit natin ito sa pisikal na sukat, wala sa mga sukat
na ito ang nauunawaan. Ang mga iyon ay nasa pisikal na termino upang
maintindihan natin na mayroong anim na antas sa bulwagan ng Templo, upang
tayo ay umakyat sa anim na yugto ng sistema ng Jubileo hanggang sa ika-42
taon. Ang huling yugto, na siyang Templo mismo, ay kapag pumasok tayo sa
Templo sa ating huling yugto at pumasok sa Dakong Kabanal-banalan sa Araw ng
Pagbabayad-sala, sa ating ika-50 o taon ng Jubileo.
Nagtatayo sila ng isang pisikal na bagay upang ipaliwanag sa atin kung ano
ang mangyayari sa loob ng 50 taon ng ating buhay, kung tayo ay nasa ilalim
ng sistema ng Diyos. Kaya't kapag naunawaan na natin ang mga pisikal na
bagay alam natin kung ano ang ibig sabihin nito. Kaya't hindi tayo anim na
patong ng mga tao na magkapatong.
Ang konsepto ay nauugnay sa anim na antas ng ating buhay, sunod-sunod ang
mga ito, upang ihanda tayo sa pagpasok sa Dakong Kabanal-banalan sa huling
yugto ng pagtawag atin. May ilan na hindi binigyan ng 50 taon. Ang ilan ay
tinawag nang huli at hindi nakakaranas ng buong yugto. Kaya't tinatawag tayo
sa panahon kung saan maaari tayong pumasok sa paghuhukom saanman sa antas na
iyon. Tayo ay pumasok para magkaroon ng sapat na oras na lumabas na
karapat-dapat. Maaaring na tawag tayo papasok nang hindi nagagawa ang lahat
ng iyon dahil may sapat tayong katangian na magagamit ng Diyos sa huling
yugto upang ilagay tayo sa Dakong Kabanal-banalan. Maaaring mayroon lamang
tayong isang taon o higit pa sa ating pagtawag. Maaari tayong mabautismuhan
at nasa huling yugto ng Templo at pumasok sa Dakong Kabanal-banalan. Iyon
ang Lungsod ng Jerusalem.
Kapag tayo ay nailagay na sa loob ng lungsod, ang lungsod ay baba mula sa
Langit, at ang buong lungsod ay binubuo ng mga buhay na anghel. Ilalagay
tayo sa gitna ng mga iyon bilang pamahalaan ng Diyos. Iyon ang tunay na
pag-unawa sa Bagong Jerusalem at silang lahat ay magkakaisa. Walang alitan
doon.
Ang Templo, na siyang mga hinirang, ay nakalagay sa gitna ng Bagong
Jerusalem. Ang Diyos at ang Kordero ang ilaw ng Templo na nagbibigay liwanag
sa lungsod. Ang Espiritu ay umaagos bilang isang ilog patungo sa lungsod at
ang buong lungsod ay natubigan mula sa Templo, na siyang Diyos.
Ang Banal na Espiritu na iyon ang tubig na nagpapakain sa atin at
nagpapanatili ng pagkakaisa sa lungsod. Ang prosesong iyon nang Lungsod ng
Diyos na bumababa ay makikita na ang lahat ng Hukbong tao ay bubuuin sa
Lungsod ng Diyos.
Tayo na nasa Unang Pagkabuhay na Mag-uli ay naroroon bilang Templo ng Diyos
sa lungsod, dahil ang buong lungsod ang magsisilbing sentro para sa Templo
kung saan naroon ang Diyos, at tayo ang Templong iyon. Gayunpaman, sa
Lungsod ng Diyos, ang buong lungsod ay ang Templo dahil lahat ay nakatuon sa
Diyos.
May pagkakaiba sa pagitan ng Templo ngayon at ang lungsod na darating. Iyon
ang bunga ng lahat ng panahon na iyon. Kaya't naglalakbay tayo sa proseso na
iyon. Lahat tayo ay inihanda na ikasal kay Jesucristo upang dalhin tayo sa
sistemang iyon upang gawing bahagi ng istruktura ng pamahalaan. Tayong lahat
ay magiging "babaing ikakasal" kay Cristo at mga anak ng Diyos. Paano tayo
magiging mga anak ng Diyos at babaeng ikakasal kay Kristo? Maaari at
magiging, dahil ang mga ito ay konseptong alegoriko. Lahat tayo ay inihanda
upang lahat ay maisuko sa Diyos. Tingnan ang araling
Ang Langit, Impiyerno o ang
Unang Pagkabuhay na Mag-uli ng mga Patay [143A].
Si Jesucristo ay magtatatag ng bagong mga tuntunin at bagong awtoridad,
upang ang Bagong Jerusalem, ang makalangit na Hukbo, ay makikipag-ugnayan sa
atin, mga hinirang, bilang ang babaing ikakasal kay Cristo at isang bagong
istruktura ng pamahalaan ang mabubuo. Magkakaroon ng mga bagong orden ng
pamahalaan sa langit. Magkakaroon ng bagong Konseho ng mga Elohim na
bubuuin. Magkakaroon ng bagong Panlabas na Konseho ng 70 (sa katunayan, ang
pitumpu at dalawa; cf. Luc. 10:1
Interlinear). Ang bagong Panlabas na Konseho ng 120, 300 at ang 500 ay
mabubuo at magkakaroon ng pinalawak na orden hanggang sa 144,000.
Ang mga hari at mga saserdote ay itatalaga at bibigyan ng mga awtoridad at
espirituwal na paglikha at mga lugar at mga responsibilidad. Bawat bilang ng
ordinasyon na ginawa ni Jesucristo mula sa 12 Apostol hanggang sa 3,000 at
pababa patungo sa 144,000 ay may kahalagahan at kaugnayan sa pamahalaan ng
Diyos.
Walang nagkataon lang.
Lahat sila ay nauugnay sa mga sakripisyo sa mga siglo, na bumubuo sa panahon
sa pagitan ng mga Pagparito ni Cristo.
Ang mga hinirang ay dinala sa Templo bilang mga hain nito. Ang mga
elementong iyon ay bumubuo sa istruktura ng pamahalaan at ang kapangyarihan
ng Diyos.
Ang bagong 1,000 ay binubuo ng 70, 120, 300, at 500 na may sampung kandelero
na bumubuo sa kabuuan (tingnan Job 33:22-23).
Ang mga hinirang ang nagpapatakbo ng pangangasiwa sa parehong paraan na
sinubukan ng mga imperyo ng mundo na gamitin ang kapangyarihan. Halimbawa,
ang sistemang Babilonia ay sinubukan na gamitin ang kapangyarihan sa
pamamagitan ng 120 satrap. Tinawag nila itong 127, ngunit sa katunayan
mayroong pitong namumunong panrehiyonal at 120 satrap. Sinubukan nilang
gayahin ang Kaharian ng Diyos, dahil sa katotohanan ang 120 ay ang susunod
na antas pababa mula sa pitumpu. Iyon ay si Satanas na sinusubukang gayahin
ang pisikal na anyo sa planeta ng Kaharian at pamahalaan ng Diyos. Sa huli
ito’y magiging 144,000 at sila ang magiging mga tagapangasiwa. Sa ilalim
nila ay ang Lubhang Karamihan at sila naman ang mangangasiwa sa kanilang mga
pangunahing elemento, ibig sabihin yaong mga magiging hari at saserdote sa
Lupa. Tingnan ang
Ang Pamahalaan ng Diyos (No. 174).
Pagkatapos ang buong lahi ng tao nasa ilalim ng sistemang iyon. Ang lahi ng
tao ay isasama sa mga anghel at sila ay magiging lungsod, na
siyang pamamahalaan ng mga hari at mga saserdoteng ito –
bilyon-bilyon sila!
Makikibahagi tayo sa lahat ng mga bagay na ito at bibigyan ng mga direktang
responsibilidad, at bibigyan tayo ng mga tungkulin bilang mga hari at
saserdote sa sistemang iyon. Bibigyan tayo ng mga tao na pangangalagaan at
sa iba't ibang lugar sa istruktura ng pangangasiwa. Hindi lamang sa Milenyo,
at hindi lamang ang Hukbo ng tao, kundi isasama rin tayo sa matapat na Hukbo
ng makalangit na puwersa ng mga anghel; sila ang ating mga kapatid. Makikita
natin sina Miguel, Gabriel, Raphael, at lahat ng iba pang mga anghel.
Makikipag-ugnayan tayo sa kanila at magiging kapantay nila. Magkakaroon tayo
ng access sa kasaysayan ng tao at pangunawa ng tao, at ang mga Misteryo ng
Diyos, na ating mauunawaan.
Ang makalangit na Hukbo ay natututo ng mga misteryo ng Diyos sa pamamagitan
natin ngayon, at sila nananabik na tingnan ang hinaharap na ipinagkaloob sa
atin na maintindihan (1Ped 1:12). Hindi pa nilalahad ng Diyos ang lahat sa
kanila o sa atin. Kapag ipinapakita Niya ito sa atin, ipinapakita rin Niya
ito sa kanila. Pinapakita Niya sa kanila sa pamamagitan natin kung ano ang
Kanyang mga misteryo upang makita nila ang karunungan ng Diyos, dahil sa
ganoong paraan lamang din sila nagpapakita ng pananampalataya. Kailangan
nating magpakita ng pananampalataya dahil hindi tayo nakakakita. Ngunit sila
rin ay kailangang magpakita ng pananampalataya sapagka't mas nakakakita sila
ng higit kaysa sa atin.
Malabo nating nakikita sa isang salamin
tulad ng sinabi ni Pablo.
Ngunit hindi nila
alam kung ano ang huling kalalabasan at sila ay nasa digmaan.
Sumasangguni pa rin sila sa Diyos para sa ilan sa mga
Misteryo na inihahayag sa atin sa pamamagitan ng Banal na Espiritu at
itinuturo ng Iglesia.
Tingnan ang araling
Ang mga Misteryo ng Diyos
(No. 131).
Sa mga Huling Araw ang Plano at mga Misteryo ng Diyos ay magiging malinaw at
ang mga iglesia at ang mga panahon ay magbubunga, at ang mga Misteryo ay
magiging malinaw. Ayon kay Jeremias, sa mga Huling Araw natin lubos na
mauunawaan ito. Ito ay mabubunyag upang maintindihan ng mga saserdote kung
saan sila nagkamali. Ngunit ang mga anghel ay nagpapakita ng pananampalataya
sa paghihintay na mailantad ang mga Misteryo, hindi sa kanila, kundi sa
atin. Ito ay nangangailangan ng pagpapakumbaba at hindi kayang gawin ni
Satanas ang pagpapakumbabang iyon.
Magagawa ni Miguel at ni Cristo at si Gabriel ay magagawa rin. Kailangan
nilang maghintay at makinig sa mga taong mababa at mahina na nagpapakita ng
Misteryo ng Diyos, upang maunawaan nila ang susunod na yugto ng pag-unlad.
Iyon ay ang pagpapakumbaba. Hindi kayang gawin ni Satanas iyon..
Sa pananaw na ito natin nakikita na inilalagay ng Diyos ang lahat ng tao sa
iba't ibang posisyon sa Kaharian.
Ang una ay magiging
huli. Maraming tao ang nag-iisip na sila ay matuwid at inaakala nila na
mahalaga sila sa Kaharian ng Diyos. Akala nila sila ay may mataas na
katayuan, ngunit hindi sila magiging mataas sa Kaharian. Ang ganoong
pag-iisip ay nagpapaalala sa atin na lahat tayo ay dapat maging maingat. Ang
posisyong iyon ay nagsasabi sa atin na espirituwal nating alam na mayroon
tayong bagay na dapat panghawakan. Ang mga taong nag-iisip na sila ay
napakasigasig, sa katunayan, ay laging nakakaranas ng suliranin dahil sila’y
nagiging mapagmamataas. Nagsisimula nilang tingnan ng mababa ang mga
kapatiran at nagsisimula silang makabuo ng doktrina ng mga Nicolaitan.
Kinapopootan ng Diyos ang doktrinang iyon dahil sinisikap nitong
paghiwalayin ang ministeryo mula sa mga layko at nagtatatag ng konsepto ng
isang ministeryo na mas nakatataas sa mga layko, na labag sa itinuturo ng
Bibliya. Kaya, "siya na nauuna, ay magiging huli", ay nagpapaalala sa atin
na mayroon tayong tungkulin at dapat mag-ingat upang hindi tayo mahulog.
Tingnan ang araling
Ang mga Nicolaitan (No.
202)).
Ang mga kababaihan ay gaganap ng malalaking tungkulin sa kapangyarihan at
tungkulin at awtoridad. Ang ilan ay mamumuno sa (dating) mga lalaki sa
malaking bilang. Maraming lalaki ang mahihiya at mapapahiya kapag napagtanto
nila kung paano nila tinrato ang mga babae. Kapag nangyari iyon,
kakailanganin nilang magsisi at ipapakita sa kanila kung bakit sila nasa
Kaharian. Magiging malinaw kung bakit ang mga babaeng ito ay may
kapangyarihan sa kanila. Ito ay dahil sila ay espirituwal mas malakas at
hindi ito nagkataon na maraming mga babae ang nakakaintindi ng katotohanang
iyon. Maraming malakas sa espirituwal na kababaihan sa Iglesia sa mga Huling
Araw. Sa proporsiyonal na batayan, maaari natin makita na mas maraming
kababaihan na mas malakas sa mga hinirang kaysa sa mga lalaki, dahil
kailangan nilang magtiis ng higit at mas nasanay sila sa kahirapan. Mayroon
silang mas mababang pagtingin sa kanilang sariling kahalagahan. Kapag
pumasok na tayo sa mga Huling Araw at sa kapighatian, ito ay magiging isang
asset at hindi isang pasanin.
Maraming mga bagay ang mangyayari sa Kaharian. Ang ating tungkulin ay ihanda
lahat ng mga ibinigay sa Iglesiang ito upang magampanan natin ang ating
tungkulin sa walang hanggang Kaharian ng Diyos sa Bagong Jerusalem. Ito ay
naaangkop sa parehong mga lalaki at babae. Kaya naman ang mga kababaihan ay
kailangan na mag-aral at gampanan ang bahagi sa pagpapasa ng awtoridad ng
Iglesia. Hindi tayo magkakaroon ng kapangyarihan sa pamamagitan ng
pagpapasailalim sa kawalan ng pag-iisip. Kaya naman kailangang sirain ang
sistema sa siglong ito at kung bakit kailangan gumawa ng isang bagong
sistema. Kailangan nating palakasin ang isa't isa para lumaking malakas sa
Pananampalataya upang magamit sa Pananampalataya.
Ang bawat isa ay may paraan upang makapag-ambag, gaano man kasimple,
mahirap, o walang talento ang tingin natin sa sarili natin. Ang bawat isa ay
makakakita ng pangangailangan sa Iglesia at makakatupad sa ilang aspeto ng
ating mga pangangailangan upang mapalaganap ang mensaheng ito. Habang mas
nailalabas natin ito, mas maraming tao ang mapapalakas at makakaunawa ng
pangitain ng Kaharian. Ito ay isang makapangyarihang pangitain at isang
pangitain ng pag-asa. Ang kawalan ng pag-iisip na pumipigil dito ay mula kay
Satanas. Ang doktrina ng mga Nicolaitan ay ang pangunahing salik sa
prosesong iyon na pumipigil sa mga tao at naglilimita sa kanilang kakayahan.
Wala tayong kakayahan kung pupunta tayo sa iglesia at umupo sa likod ng
altar rail at bubulong-bulong ng walang kabuluhang paulit-ulit na mga
panalangin gaya ng ginagawa ng mga pagano. Hindi iyon kapangyarihan, at
hindi tayo handang gumawa ng anuman. Kailangan nating maging handa na gumawa
ng isang bagay upang matupad ang ating tungkulin.
Bilang mga espiritu tayo ay pupunta sa Hapunan ng Kasalan ng Kordero kasama
ang espirituwal na Hukbo.
Lahat ay inihanda para sa
kasalan sa ilalim ni Jesucristo, upang ang lahat ay maisuko sa Diyos.
3At narinig ko ang isang malakas na tinig na mula sa trono na nagsasabi,
“Masdan ninyo, ang tabernakulo ng Diyos ay nasa mga tao. Siya'y maninirahang
kasama nila, at sila'y magiging bayan niya. Ang Diyos mismo ay makakasama
nila, at siya'y magiging Diyos nila. 4At papahirin niya ang bawat
luha sa kanilang mga mata, at hindi na magkakaroon ng kamatayan; hindi na
rin magkakaroon pa ng pagdadalamhati, o ng pagtangis man, o ng kirot man,
sapagkat ang mga unang bagay ay lumipas na.”
Kaya ang tabernakulo ng Diyos ay nasa mga tao. Hindi lamang ang Mesiyas ang
nagdadala ng awtoridad ng Diyos dito; kundi ang mismong Diyos ay kasama ng
mga tao, na nasa mga tao. Tatanggalin Niya ang lahat ng pagdadalamhati at
sakit. Ang lahat ng mga suliranin na sumapit sa sangkatauhan at ang buong
konsepto ng kamatayan, kahinaan, at pagkukulang ay simpleng mawawala. Ang
mga ito ay magiging bahagi na lamang ng nakaraan. Hindi natin ito iisipin
nang may pagdadalamhati. Bibigyan ng Diyos ng kapangyarihan ang lahat upang
walang sinuman ang makararanas ng pagkabalisa sa isip. Lahat ay
ire-rehabilitate, sa isip at pisikal na aspeto. Sila ay magiging mga
espirituwal na nilalang, ngunit ang kanilang espirituwal na mga alaala at
mga espirituwal na pagkakakilanlan ay mananatiling buo. Wala nang
mapapahinang pag-iisip mula sa mga alaala ng nakaraan.
Ang lahat ng mga bagay na ito ay mangyayari kapag dumating ang Diyos dito.
Kapag dumating si Jesucristo dito, ang Diyos ay hindi pa naririto maliban sa
pamamagitan ng kapangyarihan ng Banal na Espiritu. Hindi maaaring dumating
ang Diyos dito hangga't hindi napapasailalim ang lahat, sapagkat ang Diyos
ay Banal at hindi maaaring madungisan ng kasamaan – at ang paghihimagsik ay
kasamaan. Pawawalain ng Diyos ang planetang ito kapag hindi ito naging
matagumpay sa pananaig. Hindi Plano ng Diyos na wasakin ang planetang ito,
ngunit kung kinakailangan ng ibang paraan kung hindi tayo magiging
matagumpay, at hindi ito nagawa, kung ganoon ang Diyos ay wala ng
pagpipilian kundi wasakin ang planetang ito. Ngunit hindi iyon mangyayari.
5At
sinabi ng nakaupo sa trono, “Masdan ninyo, ginagawa kong bago ang lahat ng
mga bagay.” Sinabi rin niya, “Isulat mo, sapagkat ang mga salitang ito ay
tapat at tunay.” 6At sinabi niya sa akin, “Naganap na! Ako ang
Alpha at ang Omega, ang pasimula at ang wakas. Ang nauuhaw ay aking
paiinumin nang walang bayad sa bukal ng tubig ng buhay. 7Ang
magtagumpay ay magmamana ng mga bagay na ito; at ako'y magiging Diyos niya
at siya'y magiging anak ko.
Tinutukoy natin ang Diyos bilang ang Alpha at Omega dito.
Walang ibang El na umiiral.
Walang Diyos bago Siya at walang Diyos na sumunod sa Kaniya. Walang El na
kasama Niya bago ang simula ng paglikha. Siya lamang ang Nag-iisang Tunay na
Diyos, mula sa Juan 17:3 (tingnan ang araling
Arche sa Paglikha ng Diyos
bilang Alpha at Omega [No. 229]).
Lahat tayo ay magiging mga anak ng Diyos sa kapangyarihan pagkatapos ng
ating pagkabuhay na mag-uli mula sa mga patay, gaya ni Jesucristo na naging
anak ng Diyos sa kapangyarihan pagkatapos ng kanyang pagkabuhay na mag-uli
mula sa mga patay (gaya ng ating naunawaan mula sa Rom. 1:4). Ang Diyos ang
nagsasalita sa pamamagitan ni Jesucristo. Siya ang simula at ang wakas at
ginawa Niya si Jesucristo bilang simula ng paglalang at ang huling resulta
nito (Col. 1:16). Gayunpaman, ang Diyos ang simula sa diwa na Siya ang
lumikha kay Cristo, at Siya ang lumikha sa mga elohim at sa Hukbo at lahat
ng iba pa. Sa Kanyang kalooban ang lahat ng bagay ay umiral at nilikha
(Apoc. 4:11).
Gayundin, Siya ang Omega sa diwa na sa pamamagitan ng Banal na Espiritu Siya
ay magiging lahat sa lahat, at tayong lahat ay magiging elohim tulad ng
Anghel ni Yahovah (Jehovah) na nasa unahan natin (Zac. 12:8). Ang Anghel ay
si Jesucristo na nasa unahan natin, na elohim ng ating bayan (tingnan
Ang Anghel ni YHVH (No.
024)).
Makakamtan natin ang kapangyarihan ng Diyos sa pamamagitan ng Banal na
Espiritu. Tayong lahat ay iiral bilang isang matibay na istruktura, sapagkat
ang Banal na Espiritu ang aspeto ng Diyos na nagbibigkis sa atin tulad ng
semento na nagbibigkis sa mga ladrilyo, at nagbibigkis sa atin magsamasama,
ladrilyo sa ibabaw ng ladrilyo. Ganyan tayo magiging isang gusali.
Ang nauuhaw ay aking paiinumin nang walang bayad sa
bukal ng tubig ng buhay (v. 6) ay ang konsepto ng
Banal na Espiritu (sumangguni sa araling
Ang Banal na Espiritu (No. 117)).
Ang bukal na ito ay dumadaloy sa lahat ng mga tao na nasa Kaharian ng Diyos.
Ang terminong anak ko (v. 7) ay
nagpapahiwatig na magiging katulad tayo ng Hukbo. Ipinapakita ng Job
kabanata 1 at 38 na mayroon nang maraming mga anak subalit tayo ay isasama
sa pangkalahatang grupo ng mga anak ng Diyos gaya ng mga anghel at mga
arkanghel. Hindi lang si Jesucristo ang tanging Anak ng Diyos – marami pang
iba. Magiging mga anak tayo ng Diyos tulad ng makalangit na Hukbo na anak ng
Diyos. Tingnan ang araling
Paano Naging Pamilya ang Diyos (No. 187).
8Ngunit
sa mga duwag, sa mga hindi nananampalataya, mga karumaldumal, mga
mamamatay-tao, mga mapakiapid, mga mangkukulam, mga sumasamba sa mga
diyus-diyosan, at sa lahat na mga sinungaling, ang kanilang bahagi ay sa
lawa na nagliliyab sa apoy at asupre, na siyang ikalawang kamatayan.”
Mangyayari lamang ito kung hindi natin mapagtatagumpayan ang mga bagay na
ito sa Una at Ikalawang Pagkabuhay na Mag-uli. Ang Iglesia ay punô ng mga
taong ganoon na tinatawag ng Diyos mula sa mga sitwasyong ito. Tayong lahat
ay tinawag upang maging matagumpay para maging halimbawa tayo sa ibang mga
taong hinahatulan ayon sa mga pamantayang iyon. Hindi hinaharap ng Diyos ang
mga bagay-bagay sa paraang hindi patas. Tinatawag Niya ang mga tao at
binibigyan sila ng kapangyarihan upang magtagumpay para maipakita na
napagtatagumpayan ang mga bagay. Tingnan ang araling
Ang Pagkabuhay na Mag-uli
ng mga Patay [143].
9At
dumating ang isa sa pitong anghel na may pitong mangkok na punô ng pitong
huling salot, at nagsalita sa akin na nagsasabi, “Halika, ipapakita ko sa
iyo ang babaing ikakasal, ang asawa ng Kordero.” 10At dinala niya
akong nasa Espiritu sa isang malaki at mataas na bundok, at ipinakita sa
akin ang banal na lunsod ng Jerusalem, na bumababa mula sa langit buhat sa
Diyos, 11na may kaluwalhatian ng Diyos, ang kanyang ningning ay
katulad ng isang totoong mahalagang bato, na gaya ng batong jaspe, na
malinaw na gaya ng kristal. 12Ito ay mayroong isang malaki at
mataas na pader, na may labindalawang pintuan, at sa mga pintuan ay may
labindalawang anghel; at sa mga pintuan ay nakasulat ang mga pangalan ng
labindalawang lipi ng mga anak ni Israel. 13Sa silangan ay
tatlong pintuan, sa hilaga ay tatlong pintuan, sa timog ay tatlong pintuan,
at sa kanluran ay tatlong pintuan. 14At ang pader ng lunsod ay
may labindalawang saligan, at sa mga ito'y ang labindalawang pangalan ng
labindalawang apostol ng Kordero. (AB01)
Kaya ang labingdalawang pintuan ay ang mga pangalan ng labingdalawang lipi
ng Israel, at ang mga hukom ng labingdalawang lipi ay ang mga saligan ng
lungsod. Labindalawang antas, labindalawang saligan para sa bawat isa sa
labindalawang Apostol. Habang sila ay mga hukom, napansin natin na hindi
sila inilagay sa itaas nila, kundi sa ibaba nila upang sila ay makatuntong
sa kanila. Nakatuntong ang Israel sa labindalawang Apostol bilang mga
saligan, isa sa ibabaw ng isa sa Lungsod ng Diyos. Samakatuwid, ang mga
Apostol na ito ay hindi tulad ng mga Gentil kung saan ang mga panginoon ang
namumuno sa kanila, kundi sa katunayan ay tulad ni Cristo na naglilingkod.
Iyon ang tungkulin ng pamumuno ng Banal na Espiritu. Ito ay isang baliktad
na pyramid, hindi isang pyramid. Ito ay hindi isang hirarkiya. Ito ay isang
base upang ang bawat isa sa pamamagitan ng kanyang paglilingkod ay maging
pundasyon at saligan para sa mga kanyang pinagsisilbihan. Ito ang ating
pamumuno. Iyon ang paraan na dapat natin gawin; na ibigay ang ating buhay
para sa isa't isa.
Ang labindalawang Apostol ay nakakamit ang pamumuno sa Panloob na Konseho ng
Elohim sa pagpapanumbalik ng Bagong Jerusalem at ng makalangit na Hukbo.
Ang pinagsamang mga ranggo ay ganoon upang ang pagpapalit sa nangahulog na
Hukbo ay manggaling sa mga tao. Pinagsama-sama sila at ang mga bagong orden
ng pamahalaan ay kinuha ang mga posisyong ito sa lungsod. Ang lungsod na ito
ay isang espirituwal na gusali. Tayo ay bahagi ng lungsod na iyon at ang
makalangit na Hukbo ang bumubuo sa natitira nito. Tulad ng tayo ang Templo
ng Diyos, gayundin ang mga taong ito ay ang lungsod ng Bagong Jerusalem.
Tayo ang panloob na Dakong Kabanal-banalan, ngunit lahat ay bumubuo sa
lungsod na ito. Hindi naiintindihan ng ilan ang mga sukat, iminumungkahi na
ito ay magiging pisikal na 1,500 milya ang taas.
Karamihan sa mga tao ay binababa ang makapangyarihan na konseptong ito
pabalik sa pisikal na mga termino upang malimitahan nila ang Diyos sa isang
bagay na maaari nilang balewalain. Iyon ang sinusubukan gawin ng mga
Trinitarian, at sa gayon ay ginagawang walang-kabuluhan ang Diyos.
Inilalagay nila si Cristo bilang bagong co-equal, co-eternal na Nilalang
upang maalis ang mga Kautusan ng Diyos. Kapag pinag-uusapan natin ang
tungkol sa Banal na Espiritu na nakikitungo dito at sinasabing ang Diyos is
everything to everybody, sa halip
na all in all at tumitingnan tayo
sa mga pisikal na sukat, tayo’y nabubulagan sa Kaharian. Hindi natin
makukuha ang mga konseptong iyon sa loob ng Trinitarianismo. Iyon ang
dahilan kung bakit nililimitahan ng Trinitarianismo ang lahat ng ating
pagkakakilanlan at ginagawa. Ito ay isang demonyong konsepto na naglalayong
bawasan ang ating mga huling kakayahan. Tingnan ang araling
Binitarianismo at
Trinitarianismo (No. 076).
15At
ang nakipag-usap sa akin ay may gintong panukat upang sukatin ang lunsod at
ang mga pintuan at ang pader nito. 16At ang pagkatayo ng lunsod
ay parisukat, at ang kanyang haba ay gaya ng kanyang luwang, at sinukat niya
ang lunsod ng kanyang panukat, labindalawang libong estadia. Ang haba,
luwang at ang taas nito ay magkakasukat. 17Sinukat din niya ang
pader nito, isandaan at apatnapu't apat na siko ang taas, ayon sa sukat ng
tao, na siyang ginagamit ng anghel.
Ang tao at anghel dito ay magkasingkahulugan. Ang tinutukoy dito ay isang
mala-anghel na pagsukat; ito ay isang espirituwal na pagsukat.
18Ang
malaking bahagi ng pader ay jaspe at ang lunsod ay dalisay na ginto, na
tulad ng kristal. 19Ang mga saligan ng pader ng lunsod ay
ginagayakan ng sari-saring mahahalagang bato. Ang unang saligan ay jaspe,
ang ikalawa ay safiro, ang ikatlo ay calcedonia, ang ikaapat ay esmeralda,
20ang ikalima ay onix, ang ikaanim ay sardio, ang ikapito ay
crisolito, ang ikawalo ay berilo, ang ikasiyam ay topacio, ang ikasampu ay
crisopasio, ang ikalabing-isa ay jacinto, ang ikalabindalawa ay ametista.
21At ang labindalawang pintuan ay labindalawang perlas, at bawat
pinto ay yari sa isang perlas, at ang lansangan ng lunsod ay dalisay na
ginto, na gaya ng naaaninag na salamin. (AB01)
Ang mga konsepto ng labindalawang mahahalagang bato ay may espirituwal na
kahalagahan.
22At
hindi ako nakakita ng templo roon, sapagkat ang Panginoong Diyos na
Makapangyarihan sa lahat at ang Kordero ang siyang templo roon. 23At
ang lunsod ay hindi nangangailangan ng araw, o ng buwan man, upang
magbigay-liwanag sa kanya,
Wala tayong nakitang Templo, dahil
tayo ang bumubuo ng Templo bilang isang espirituwal na gusali. Ang lungsod
ay hindi nangangailangan ng araw o ng buwan man dahil ang liwanag ng Kordero
ang nagbibigay liwanag dito. Tayo ay titigil na maging Panloob na Templo,
ngunit magiging lungsod ng Bagong Jerusalem. Ito ay naging lahat ng mga Anak
ng Diyos; gayunpaman, tayo ang bumuo ng pundasyon. Ang Templo ay hindi na
makikita at magiging bahagi ng lungsod, dahil ang pangangasiwa ng hinirang
bilang mga pinuno ng buong lungsod ay hindi na hihiwalay sa lungsod mismo.
Ito ay pinalawak at ang Diyos at si Cristo ang magiging hub, sentro o
nucleus nito. Ang Banal na Espiritu ay kumikilos sa lahat ng tao sa buong
lungsod.
Ang Templo ay pinalawak. Sa halip na maging isang hiwalay na gusali sa
lungsod, ang mga pinuno ng buong lungsod ang tunay na tagapag-ingat ng
Espiritu ng Diyos. Kaya ang Templo, bilang tagapag-ingat ng Espiritu, ay
pinalawak upang ang buong lungsod ay maging tagapag-ingat ng Espiritu. Ang
sentral na pangangasiwa, bilang bahagi ng lungsod, ay mga Anak ng Diyos pa
rin, o ang sentral na pangunahing elemento kung saan pinapatakbo ng Diyos
ang Kanyang nilikha. Hindi ito katulad ng pagpapatakbo ng mga Gentil sa
kanilang mga bansa. Ito ay hindi isang sistemang hirarkiyal kung saan
kailangan natin ang isang grupo na nagsasabi sa isa pa kung ano ang gagawin.
Nakatuon tayo sa mga pamilya, na lahat ay direktang pinamamahalaan ng Diyos.
Ito ay isang mahirap na konsepto dahil iniisip natin ito sa mga tuntunin ng
mga hirarkiya. Ito ay isang personal na relasyon kay Cristo at sa Diyos. Si
Cristo ang ulo ng bawat tao at ang Diyos ang ulo ni Cristo (1Cor. 11:3).
Nagkaroon ng pagbabago sa paraan ng pakikipag-ugnayan ng mga tao sa Diyos.
Sa halip na Templo, mayroon na tayong pagpapalawak ng Templo kung saan ang
Espiritu ay kumakalat sa buong lungsod.
Mula sa pagiging Templo tayo ay magiging lungsod at isasama sa isang mas
malaking istruktura. Pinupuno ng Diyos ang kawalan at nagiging lahat sa
lahat. Samakatuwid, nagtatapos tayo sa isang proseso ng isang panloob na hub
na nagbubuklod sa buong lungsod. Ang Diyos ang lungsod dahil Siya ay nasa
atin sa pamamagitan ng Banal na Espiritu.
sapagkat ang liwanag
niya ay ang kaluwalhatian ng Diyos, at ang ilaw doon ay ang Kordero. 24Ang
mga bansa ay lalakad sa pamamagitan ng liwanag nito; at ang mga hari sa lupa
ay magdadala ng kanilang karangalan sa kanya. 25At ang mga
pintuan niyon ay hindi isasara kailanman sa araw; sapagkat hindi magkakaroon
doon ng gabi. 26Dadalhin nila sa loob niyon ang karangalan at
kapurihan ng mga bansa; 27at hindi makakapasok doon ang anumang
bagay na marumi, o ang sinumang gumagawa ng karumaldumal o ng
kasinungalingan, kundi sila lamang na nakasulat sa aklat ng buhay ng
Kordero. (AB01)
Tinutukoy natin ang proseso ng pagdadala sa mga bansa sa espirituwal na
kakayahan, na mailigtas at pagkatapos ay mailagay sa lungsod. Walang duda na
ang mga Gentil ay mamanahin ang Kaharian ng Diyos sa pamamagitan ng Bagong
Jerusalem. Ang mga tarangkahan ng lungsod ay ang mga perlas ng karunungan ng
ebanghelyo ng Kaharian ng Diyos na pinangangasiwaan sa pamamagitan ng
labindalawang Apostol. Ang mga ito ay hindi pisikal na perlas. Ang
simbolismo ay ganap na espirituwal.
Ang Pangangasiwa
Apocalipsis 22:1-5
At ipinakita sa akin ng anghel ang isang ilog ng tubig ng buhay, na
maningning na gaya ng kristal, na lumalabas mula sa trono ng Diyos at ng
Kordero 2sa gitna ng lansangan ng lunsod. Sa magkabilang panig ng
ilog ay naroon ang punungkahoy ng buhay, na namumunga ng labindalawang iba't
ibang bunga, na namumunga sa bawat buwan; at ang mga dahon ng punungkahoy ay
para sa pagpapagaling sa mga bansa. 3At hindi na roon magkakaroon
pa ng isinumpa. Ngunit ang trono ng Diyos at ng Kordero ay matatagpuan doon,
at siya'y paglilingkuran ng kanyang mga alipin; 4at makikita nila
ang kanyang mukha at ang kanyang pangalan ay masusulat sa kanilang mga noo.
5Hindi na magkakaroon pa ng gabi, at sila'y hindi nangangailangan
ng liwanag ng ilawan, ni ng liwanag man ng araw, sapagkat ang Panginoong
Diyos ang magbibigay-liwanag sa kanila, at sila'y maghahari
magpakailanpaman. (AB01)
Ang Diyos ay naipagkasundo sa atin at ang mga hinirang ay nakikibahagi sa
pangangasiwa. Si Cristo ay nakaupo sa silid ng Trono at tayo ay kabahagi sa
tronong iyon. Ibinabahagi natin ang tungkulin at awtoridad na iyon. Ang
pangako sa Iglesia ng Laodicea, para sa mga nagtagumpay sa Iglesiang iyon,
ay mula sa Apocalipsis 3.
Apocalipsis 3:21
Ang magtagumpay ay pagkakalooban ko na umupong kasama ko sa aking
trono, gaya ko naman na nagtagumpay at umupong kasama ng aking Ama sa
kanyang trono. (AB01)
Tayo ay nakaupo sa trono ni Jesucristo tulad ni Jesucristo na nakaupo sa
Trono ng Diyos. Kaya’t ang Diyos ay magiging
lahat at tayong lahat ay
ipamamahagi yaong iisang administratibong tungkulin. Ito’y isang napakalakas
na sistema. Ang posisyong iyon ng pagsusuko nito sa Diyos ay hindi
nagpapawala sa ating kapangyarihan kundi pinapalakas pa ito, dahil
nakasentro ang pangangasiwa sa Lupa kasama ang buong makalangit na Hukbo na
darating dito. Sa katunayan tayo ay tumataas sa kapangyarihan dahil sa
pag-alis ng pangangasiwa at pagsasama-sama kasama ang mga sistemang
mala-anghel. Ang mga arkanghel ay maisasama sa mga Apostol na sila mismo ay
magiging mga arkanghel.
Mayroon tayong konsepto ng 3 at ang 30. Ang pagbabagong-anyo ni Jesucristo
kasama sina Moises at Elias sa kanyang magkabilang gilid ay bumubuo ng isang
panloob na kaibuturan sa Konseho ng mga Elohim. Iyon ang dahilan kung bakit
sa Exodo 7 at 4 sinabi ng Diyos kay Moises, “Gagawin kitang isang Elohim”.
Ginawa Niya siyang Diyos para kay Aaron at Faraon. Hindi Niya sinabi,
“Gagawin kitang isang hukom” Sinabi Niya: “Gagawin kitang isang Diyos” – ang
parehong salitang ginagamit sa Kanyang sarili at sa Konseho ng mga Elohim.
Ang mga taong ito ay naging administratibong makapangyarihang mga nilalang.
Iyon ang dahilan kung bakit mayroong dalawang Kerubin sa magkabilaang gilid
ng luklukan ng awa sa Templo. Sila ay kumakatawan sa dalawang suporta sa
sentral na namumunong katawan. Sina Moises at Elias ang dalawang suporta sa
sentral na namumunong katawan at pagkatapos ay bumababa ito sa labindalawa
sa pamamagitan ng mga Apostol, labindalawa papunta sa mga Hukom at
nagpapatuloy ito sa pitumpu atbp.
Ito ay mga tunay na kapangyarihan hindi lamang mga termino sa paglalarawan.
Nariyan sila upang bigyan tayo ng kaalaman ng tadhana ng ating bayan. Sa
pagkabuhay na mag-uli ng mga patay bibigyan sila ng kapangyarihan at
awtoridad, ngunit matatamo nila ang kanilang buong kapangyarihan at
awtoridad kapag naisuko na ang Kaharian na ito sa Diyos. Habang tayo ay
nagpapatuloy tinatanggap natin ang isang milenyal na tungkulin at
ginagampanan natin ito. Pagkatapos ay binibigyan tayo ng tungkulin sa
pagkabuhay na mag-uli at ginagampanan natin ito. Saka binibigyan tayo ng
tungkulin kapag tayo ay tuluyang naisama sa Hukbo. May tatlong antas bilang
espirituwal na mga nilalang. Pagkatapos iyon ay magpapatuloy sa sansinukob.
Ang pangangasiwa ay nagpapatuloy dahil ang ating layunin sa buhay at
paglikha ay hindi ang Milenyo. Hindi ang Milenyo ang pakay at layon ng
pagtawag sa atin. Ito ay simpleng sasakyan upang ituwid ang sangkatauhan at
husgahan ang mga nangahulog na Hukbo. Ito ay isang panahon ng Araw ng
Panginoon at ang “Araw” na iyon ay tumatagal ng isang libong taon. Iyon ang
dahilan kung bakit sinabi ni Pedro na ang isang araw ay tulad ng sanlibong
taon sa Panginoon (2Ped. 3:8). Ang Araw ng Panginoon ay isang libong taon sa
layunin at hangarin nito at nagtatapos ito sa pagkabuhay na mag-uli ng mga
patay, na tumatagal ng isang daang taon. Tingnan ang aralin
Ang Ginintuang Jubileo at ang Milenyo (No. 300).
Ang Araw ng Panginoon ay sumasaklaw sa pagtatatag ng Kaharian, ang pamumuno
sa Milenyo, ang pagkabuhay na mag-uli ng mga patay at pagkatapos ay ang
pagkakasundo. Ito ay isang pinalawig na panahon ng isang libong taon ng
Makatarungang Pamumuno. Ang proseso ay hindi lamang ang panahong iyon mismo.
Ang sanglibong taon ay isang kasangkapan lamang sa pagtuturo. Ang buong
layunin ng uri ng tao kasabay ng mga Hukbo ng anghel ay hindi pa nasasaad.
Ito ay upang pamunuan ang mga tala. May mga bahagi sa Bibliya na tumatalakay
sa konsepto na kung saan tayo patungo sa ating tadhana. Ngunit ang ating
tadhana ay pamunuan ang mga bituin at muling likhain ang istrukturang
administratibo at harapin ang sansinukob sa isang bagong kaayusan. Bibigyan
tayo ng kapangyarihan ng paglikha sa parehong paraan na ang mga elohim ay
may kapangyarihan ng paglikha, kaya't tayo ay lilikha. Mayroong isang
tagong-tago na sipi sa Pentateuch na hindi nakasulat dito, at gayundin ang
Awit 8 at Daniel 2.
Awit 8:1-9
Sa Punong
Mang-aawit: ayon sa Gittith. Awit ni David. O Panginoon, aming
Panginoon, sa buong lupa ay napakadakila ng iyong pangalan! Sa itaas ng mga
langit ay inaawit ang iyong kaluwalhatian 2mula sa bibig ng mga
sanggol at mga musmos, ikaw ay nagtatag ng tanggulan dahil sa mga kalaban
mo, upang patahimikin ang kaaway at ang maghihiganti sa iyo. 3Kapag
pinagmamasdan ko ang iyong kalangitan, ang gawa ng iyong mga daliri, ang
buwan at ang mga bituin na iyong inilagay; 4ano ang tao upang
siya'y iyong alalahanin, at ang anak ng tao upang siya'y iyong kalingain?
5Gayunma'y ginawa mo siyang mababa lamang nang kaunti kaysa
Diyos, at pinutungan mo siya ng kaluwalhatian at karangalan.
Tingnan ang araling
Awit 8 (No. 014).
Binibigyan tayo ng kapangyarihan sa pamilyang elohim bilang mga Anak ng
Diyos, na nakikibahagi sa kapangyarihan ng Diyos. Iyon ay mababa ng kaunti
sa mga anghel (ASND). Gayunpaman, sinasabi sa Hebreo: mababa lamang nang
kaunti kaysa Diyos (tingnan ang AB01), na siyang
elohim. Isinalin ito ng LXX bilang
the angels. Kaya nakikita nila na
nakikitungo tayo sa mga anghel bilang elohim. Ang Hebreo ay tila nagsasabi
na ang anak ng tao ay kulang ng kaunti mula sa elohim (tingnan ang
Green’s Interlinear Bible).
6Binigyan
mo siya ng kapamahalaan sa mga gawa ng iyong mga kamay; sa ilalim ng kanyang
mga paa ay inilagay mo ang lahat ng mga bagay, 7lahat ng tupa at
baka, gayundin ang mga hayop sa parang, 8ang mga ibon sa
himpapawid, at ang mga isda sa dagat, anumang nagdaraan sa mga daanan ng
dagat. 9O Panginoon, aming Panginoon, sa buong lupa ay
napakadakila ang iyong pangalan! (AB01)
Isa ito sa mga konsepto tungkol sa Mundo – lahat ng gawa ng mga kamay ng
Diyos – na inilalagay sa ilalim ng sangkatauhan.
Daniel 2:11
At ang bagay na hinihingi ng
hari ay napakahirap at walang makakapagpakita nito sa hari, maliban sa mga
diyos, na ang tahanan ay hindi kasama ng mga tao.”
Lumilitaw na ang gawaing ito ay nagbubunga ng konsepto na tayo ang
mamamahala ng isang sistema na lagpas sa pisikal na paglikha. Ang puntong
ito ay kailangang pag-aralan pa upang maipaliwanag ang konseptong iyon.
Daniel 2:44-45 At sa
mga araw ng mga haring iyon ang Diyos sa langit ay magtatatag ng isang
kaharian na hindi magigiba kailanman, o ang kapangyarihan man nito'y iiwan
sa ibang bayan. Dudurugin nito at wawakasan ang lahat ng mga kahariang iyon,
at ito'y mananatili magpakailanman. 45Kung paanong iyong nakita
na ang isang bato ay natibag mula sa bundok, hindi sa pamamagitan ng kamay
at dinurog ang mga bakal, ang tanso, ang luwad, ang pilak, at ang ginto,
ipinaalam ng dakilang Diyos sa hari kung ano ang mangyayari sa hinaharap.
Ang panaginip ay totoo at ang kahulugan nito'y mapagkakatiwalaan.” (AB01)
Mukhang kasama sa konsepto ng pagkadurog ng lahat ng kaharian ang
istrukturang administratibo ng makalangit Hukbo at ang muling pagsasa-ayos
ng istrukturang iyon. Sa pangangailangan, ibig sabihin ito ay kailangang
maging isang bagong sistema ng pagkakasunod-sunod. Dapat kasama rito ang mga
tala. Sa pamamagitan ng paglikha ng mga bagong Langit at isang bagong Lupa,
kailangang mangahulugan ito na magkakaroon ng ilang paraan ng pamamalakad sa
sistemang iyon. Hindi pa lubusang pinaalam sa atin kung paano natin gagawin
iyon. Ang Bibliya ay hindi malinaw sa kung ano ang gagawin natin sa Milenyo
maliban na tayo ay itatatag sa pamumuno at awtoridad, dahil mangyayari ang
mga bagay na ito (mga sanggunian na nauugnay sa sansinukob ay nasa Dan. 7:27
at 12:3)
Daniel 7:27
At ang kaharian, ang
kapangyarihan, at ang kadakilaan ng mga kaharian sa silong ng buong langit,
ay ibibigay sa bayan ng mga banal ng Kataas-taasan. Ang kanyang kaharian ay
magiging walang hanggang kaharian, at ang lahat ng kapangyarihan ay
maglilingkod at susunod sa kanya.’ (AB01)
Lahat ng mga nasasakupan sa buong Kalangitan ay nagpapakita sa atin na ito
ay nakahihigit sa Lupa. Hindi ito tumutukoy sa lahat ng nasasakupan sa Lupa;
ito ay tungkol sa lahat ng nasasakupan sa buong Kalangitan. Ang proseso ng
pagbabago ng pangangasiwa ay nagbibigay sa atin, sa likas na pamamaraan at
sa mismong katotohanan, ng kapangyarihan ng paglikha. Ang mga bagay na
ginawa ng elohim dito ay nakikita natin upang maipatupad ng wasto ang tamang
kakayahan sa paglikha. Ang dahilan kung bakit pinapayagan tayong dumaan sa
lahat ng ito sa mundo ay upang ihanda tayo para sa isang tungkulin sa
hinaharap upang hindi natin ito wasakin.
Walang dahilan kung bakit kailangan nating pagdaanan ito ngayon maliban kung
tayo ay inihahanda para sa hinaharap. Ang isang dahilan para gawin ito ay
maaaring masabi na titingnan natin ang panahon na ito at hindi na muling
gagawa ng paghihimagsik. Ang paglikhang ito ay hindi na magugunita pa. Ang
mga bagay na narito ay hindi na magugunita pa. Ngunit hindi lamang itong
hindi pagkakaroon ng isa pang paghihimagsik, kundi hindi na rin natin
babalikan pa. Hindi na natin ito aalalahanin. Kaya maroong dahilan kung
bakit tayo isinailalim sa prosesong ito ng pagiging sakdal. Siguradong ito
ay para magamit natin ang kapangyarihan sa maayos na sansinukob sa
hinaharap. Wala nang ibang dahilan kung bakit natin gagawin ang
pagkakasunod-sunod na ito ng pamumuhay at pagtutuwid; ng pagpapahintulot sa
ganitong uri ng kasamaan na maganap, maliban na tayo ay ginagawang sakdal
para sa iba pang tungkulin sa hinaharap. Ito ay isang paaralan ng
pagsasanay. Tayo ay sinasanay para sa isang bagay. Nakikita lamang natin
nang malabo. Kapag nakita na natin ang Diyos nang harap-harapan magsisimula
na nating maunawaan kung ano ang dapat nating gawin. Ang buong layunin ay
nakapaloob sa Apocalipsis 22.
Apocalipsis 22:6-15
At sinabi niya sa akin, “Ang mga salitang ito'y tapat at tunay. Ang
Panginoon, ang Diyos ng mga espiritu ng mga propeta, ay nagsugo ng kanyang
anghel upang ipakita sa kanyang mga alipin ang mga bagay na kailangang
mangyari kaagad.
May isang anghel na ipapadala sa atin sa mga Huling Araw – kaagad bago
dumating ang Mesiyas – isang mensahe tungkol sa mga dapat mangyari. Ang
inspirasyong iyon ay ibinigay sa atin sa mga Huling Araw at malapit nang
dumating si Cristo.
7Ako'y
malapit nang dumating! Mapalad ang tumutupad ng mga salita ng propesiya ng
aklat na ito.” 8Akong si Juan ang nakarinig at nakakita ng mga
bagay na ito. At nang aking marinig at makita, nagpatirapa ako upang sumamba
sa harapan ng anghel na nagpakita sa akin ng mga bagay na ito. 9Ngunit
sinabi niya sa akin, “Huwag mong gawin iyan! Ako'y kapwa mo alipin at ng
iyong mga kapatid na mga propeta, at ng mga tumutupad ng mga salita ng aklat
na ito. Ang Diyos ang sambahin mo.”
Sambahin ang Diyos. Siya ang layunin ng pagsamba. Ang huling proseso ay nasa
pagsamba sa Diyos (tingnan ang araling
Ang Diyos na Ating
Sinasamba [002]).
10At
sinabi niya sa akin, “Huwag mong tatakan ang mga salita ng propesiya ng
aklat na ito, sapagkat malapit na ang panahon. 11Ang masama ay
hayaang magpakasama pa at ang marumi ay hayaang magpakarumi pa, at ang
matuwid ay hayaang maging matuwid pa, at ang banal ay hayaang magpakabanal
pa.”
Hindi pa natatatakan ang mga salita sa aklat na ito dahil malapit na ang
panahon.
Hindi ito isang saradong aklat. Tayo ay itinakdang maunawaan ito.
12“Ako'y
malapit nang dumating at dala ko ang aking gantimpala, upang gantihan ang
bawat isa ayon sa kanyang ginawa. 13Ako ang Alpha at ang Omega,
ang una at ang huli, ang pasimula at ang wakas.” 14Mapapalad ang
naghuhugas ng kanilang damit, upang sila'y magkaroon ng karapatan sa
punungkahoy ng buhay at makapasok sa lunsod sa pamamagitan ng mga pintuan.
15Nasa labas ang mga aso, mga mangkukulam, mga mapakiapid, mga
mamamatay-tao, mga sumasamba sa mga diyus-diyosan, at ang bawat umiibig at
gumagawa ng kasinungalingan. (AB01)
Ang konsepto ay tungkol sa Diyos bilang ang Alpha at ang Omega, na
nagtatalaga ng Kanyang tungkulin, Kanyang mga titulo at Kanyang awtoridad
kay Cristo at sa Hukbo. Ang kasinungalingan ay itinuturing na kasalanan
kasama ng pinakamasasamang krimen. Hindi natin maaaring baluktutin ang
katotohanan at manahin ang Kaharian ng Diyos. Iyon ang dahilan kung bakit
pinarurusahan ng Diyos ang mga saserdote at propeta na nagsisinungaling,
dahil sila ay nasa mga katayuan na hindi dapat ginagawa iyon. Ito ay
mahalaga. Ang katotohanan ay sentro ng pagkasaserdote at propesiya.
Apocalipsis 22:16-20
“Akong si Jesus ay nagsugo ng aking anghel upang sa inyo'y magpatotoo
ng mga bagay na ito sa mga iglesya. Ako ang ugat at ang supling ni David,
ang maningning na tala sa umaga.” 17Ang Espiritu at ang babaing
ikakasal ay nagsasabi, “Halika.” At ang nakikinig ay magsabi, “Halika.” At
ang nauuhaw ay pumarito, ang may ibig ay kumuha ng tubig ng buhay nang
walang bayad.
Ito’y si Jesucristo, na kinikilala ang kanyang sarili bilang ang Anghel na
nagdala ng mensahe.
18Aking
binabalaan ang bawat taong nakikinig sa mga salita ng propesiya ng aklat na
ito: Kung ang sinuman ay magdagdag sa mga ito, idaragdag sa kanya ng Diyos
ang mga salot na nakasulat sa aklat na ito, 19at kung ang sinuman
ay mag-alis sa mga salita ng aklat ng propesiyang ito, aalisin ng Diyos ang
kanyang bahagi sa punungkahoy ng buhay at sa banal na lunsod, na nakasulat
sa aklat na ito. 20Ang nagpapatotoo sa mga bagay na ito ay
nagsasabi, “Oo, ako'y malapit nang dumating.”
Amen. Pumarito ka Panginoong Jesus! (AB01)
q