Christian Churches of God

No. 099

 

 

 

 

 

Kahalagahan ng Paghuhugas ng Paa

 (Edition 3.0 19950401-19990130-20070120)

                                                        

 

Kasama ng aralin na Kahalagahan ng Tinapay at Alak (No. 100), ito ay tumatalakay sa kahalagahan ng mga elemento ng Hapunan ng Panginoon na bumubuo sa ikalawang sakramento ng Iglesia. Ang paghuhugas ng paa ay nagpapahayag ng pag-aalay ng buhay ng Mesiyas.

 

Christian Churches of God

PO Box 369,  WODEN  ACT 2606,  AUSTRALIA

 

E-mail: secretary@ccg.org

 

(Copyright © 1995 Ben Johnston, 1999, 2007 ed. Wade Cox)

(Tr. 2024)

 

This paper may be freely copied and distributed provided it is copied in total with no alterations or deletions. The publisher’s name and address and the copyright notice must be included.  No charge may be levied on recipients of distributed copies.  Brief quotations may be embodied in critical articles and reviews without breaching copyright.

 

This paper is available from the World Wide Web page:
http://logon.org and http://ccg.org

 


 Kahalagahan ng Paghuhugas ng Paa

 


Nararapat sa oras ng taon na ito na mag-isip nang malalim tungkol sa Paskuwa. Ang aralin na ito ay tumatalakay sa mga aspeto ng seremonya ng paghuhugas ng paa. Saan magsisimula?  Lahat tayo ay nakapansin sa katotohanan ng kalikasan ng tao na kapag ang isang partikular na gawain ay nagtagumpay ay sinasabi natin, "napakagaling" at hindi na natin ito pinagtutuunan pa ng pansin. Ngunit kapag nabigo, nagsisimula tayong magtanong sa ating mga sarili, "bakit?" at sa ganitong paraan, natututo tayo. Ganoon ang ginagawa ni Pablo.

 

Sumulat si apostol Pablo sa Iglesia sa Corinto at ang sulat na ito ay naitala sa Bibliya para sa ating pag-aaral at pagtutuwid. Itinatag ni Pablo ang Iglesia sa Corinto ilang taon na ang nakalilipas at ito ay tila isinulat bago ang Paskuwa. Ang Iglesia sa Corinto ay may problema sa kanilang mga pananaw na may direktang kaugnayan sa mga relihiyong paganong pinanggalingan ng mga tao.

 

Tayo, bilang isang bagong iglesia, ay maaaring magkaroon ng mga kaparehong problema. Ang pagmumuni-muni sa ilang mga isyu sa liham na iyon ay makakatulong sa atin na mapabuti ang ating pang-unawa at gawing mas makahulugan ang darating na Paskuwa. Kasakiman, kahambugan, at ambisyon - ito ang ugaling puro “Ako” -  nagsama-sama na lahat dito. Lumabis na ito sa pamantayan sa Corinto at naging malinaw ito sa Hapunan ng Panginoon.

 

Sa 1Corinto 11:17-22, mababasa natin ang ilan sa mga sinabi ni Pablo:

 

17Datapuwa't sa pagtatagubilin sa inyo nito, ay hindi ko kayo pinupuri, sapagka't kayo'y nangagkakatipon hindi sa lalong mabuti kundi sa lalong masama. 18Sapagka't unauna'y nababalitaan ko na kung nangagkakatipon kayo sa iglesia, ay mayroon sa inyong mga pagkakabahabahagi; at may kaunting paniniwala ako. 19Sapagka't tunay na sa inyo'y mayroong mga hidwang pananampalataya, upang yaong mga napatunayan na ay mangahayag sa inyo. 20Kung kayo nga ay nangagkakatipon, ay hindi kayo maaaring magsikain ng hapunan ng Panginoon; 21Sapagka't sa inyong pagkain, ang bawa't isa'y kumukuha ng kanikaniyang sariling hapunan na nagpapauna sa iba; at ang isa ay gutom, at ang iba'y lasing. 22Ano, wala baga kayong mga bahay na inyong makakanan at maiinuman? o niwawalang halaga ninyo ang iglesia ng Dios, at hinihiya ninyo ang mga wala ng anoman? Ano ang aking sasabihin sa inyo? Kayo baga'y aking pupurihin? Sa bagay na ito ay hindi ko kayo pinupuri. (Ginamit ang AB sa buong teksto)

 

Tila sa pagtitipon para sa Hapunan ng Panginoon, ang Iglesia sa Corinto ay ginawa ito sa paraang kahalintulad ng isang pampaganong pista, na nag-udyok sa komento ni Pablo tungkol sa pagka-makasarili - kasibaan at paglalasing. Ang espiritwal na kahalagahan at simbolismo ng tinapay at alak ay lubusang hindi napansin.

 

Sa pamamagitan ng kaalaman mula sa nakaraan, maaring makita na ang suliranin ng Iglesia ay nagmula sa hindi pagkaunawa sa kahalagahan ng seremonya ng paghuhugas ng paa, na ipinag-utos ni Jesus sa kanyang mga alagad na gawin bago kumain ng tinapay at alak. Ang Juan 13:1-17 ay nagbibigay sa atin ng malinaw na larawan ng pangyayaring iyon.

 

Bago nga magpista ng paskua, sa pagkaalam ni Jesus na dumating na ang kaniyang oras ng paglipat niya mula sa sanglibutang ito hanggang sa Ama, sa pagkaibig sa mga kaniya na nangasa sanglibutan, ay inibig niya sila hanggang sa katapusan. 2At habang humahapon, nang mailagay na ng diablo sa puso ni Judas Iscariote, na anak ni Simon, ang pagkakanulo sa kaniya. 3Si Jesus, sa pagkatalastas na ibinigay na ng Ama ang lahat ng mga bagay sa kaniyang mga kamay, at siya'y nanggaling sa Dios, at sa Dios din paroroon, 4Ay nagtindig sa paghapon, at itinabi ang kaniyang mga damit; at siya'y kumuha ng isang toalya, at ibinigkis sa kaniyang sarili. 5Nang magkagayo'y nagsalin ng tubig sa kamaw, at pinasimulang hugasan ang mga paa ng mga alagad, at kinuskos ng toalya na sa kaniya'y nakabigkis. 6Sa gayo'y lumapit siya kay Simon Pedro. Sinabi niya sa kaniya, Panginoon, huhugasan mo baga ang aking mga paa? 7Sumagot si Jesus at sa kaniya'y sinabi, Ang ginagawa ko'y hindi mo nalalaman ngayon; datapuwa't mauunawa mo pagkatapos. 8Sinabi sa kaniya ni Pedro, Huwag mong huhugasan ang aking mga paa kailan man. Sinagot siya ni Jesus, Kung hindi kita huhugasan, ay hindi ka magkakaroon ng bahagi sa akin. 9Sinabi sa kaniya ni Simon Pedro, Panginoon, hindi ang aking mga paa lamang, kundi pati ng aking mga kamay at ang aking ulo. 10Sinabi sa kaniya ni Jesus, Ang napaliguan na ay walang kailangang hugasan maliban ang kaniyang mga paa, sapagka't malinis nang lubos: at kayo'y malilinis na, nguni't hindi ang lahat. 11Sapagka't nalalaman niya ang sa kaniya'y magkakanulo; kaya't sinabi niya, Hindi kayong lahat ay malilinis. 12Kaya't nang mahugasan niya ang kanilang mga paa, at makuha ang kaniyang mga damit at muling maupo, ay sinabi niya sa kanila, Nalalaman baga ninyo kung ano ang ginawa ko sa inyo? 13Tinatawag ninyo akong Guro, at Panginoon: at mabuti ang inyong sinasabi; sapagka't ako nga. 14Kung ako nga, na Panginoon at Guro, ay naghugas ng inyong mga paa, kayo naman ay nararapat ding mangaghugasan ng mga paa ng isa't isa. 15Sapagka't kayo'y binigyan ko ng halimbawa, upang gawin naman ninyo ayon sa ginawa ko sa inyo. 16Katotohanan, katotohanang sinasabi ko sa inyo, Ang alipin ay hindi dakila kay sa kaniyang panginoon; ni ang sinugo man ay dakila kay sa nagsugo sa kaniya. 17Kung nalalaman ninyo ang mga bagay na ito, kayo ay mapapalad kung inyong mga gawin.

 

Ang paghuhugas ng mga paa sa atin ay isang personal na bagay at  ang seremonya na mahugasan ang ating mga paa ay isang kakaibang pangyayari. Ngunit noong sinaunang panahon, ito ay bahagi ng pagbati at pagtanggapit sa mga tahanan at ito ay ginagawa sa lahat ng antas ng lipunan. Ang mga tao ay nagsusuot ng sandalyas o wala man lang suot sa kanilang mga paa at bilang resulta, ang kanilang mga paa ay nagiging maputik at madungis.

 

Sa mga mayayamang tahanan naman, may isang lingkod na mababa ang ranggo ang gumagawa ng trabahong ito. Ito ay tuwirang maihahambing sa pagpunas ng ating mga sapatos sa basahan o pagtanggal ng ating sapatos at pag-iwan sa labas, gaya ng ginagawa ng ilang mga Europeo sa bansang ito.

 

Nang si Jesus ay kumuha ng isang tuwalya at nagsimulang maghugas ng mga paa ng mga alagad, ito ay lubos na hindi nila inaasahan. Narito ang kanilang panginoon na naghuhugas ng kanilang mga paa. Pinili ni Jesus na gawin ito bilang isang halimbawa ng uri ng pag-uugali na dapat nating taglayin. Ito ay isang akto ng kababaang-loob.

 

Ang mga alagad ay naglaan ng maraming  oras sa pagninilay-nilay kung sino ang magiging may tungkulin sa Kaharian, tulad ng ipinakikita sa Marcos 10:35-45.

 

At nagsilapit sa kaniya si Santiago at si Juan, na mga anak ni Zebedeo, na sa kaniya'y nagsisipagsabi, Guro, ibig naming iyong gawin sa amin ang anomang aming hingin sa iyo. 36At sinabi niya sa kanila, Ano ang ibig ninyong sa inyo'y aking gawin? 37At sinabi nila sa kaniya, Ipagkaloob mo sa amin na mangakaupo kami, ang isa'y sa iyong kanan, at ang isa'y sa iyong kaliwa, sa iyong kaluwalhatian. 38Datapuwa't sinabi sa kanila ni Jesus, Hindi ninyo nalalaman ang inyong hinihingi. Mangakaiinom baga kayo sa sarong aking iinuman? o mangababautismuhan sa bautismo na ibinautismo sa akin? 39At sinabi nila sa kaniya, Kaya namin. At sinabi sa kanila ni Jesus, Ang sarong aking iinuman ay iinuman ninyo; at sa bautismo na ibinautismo sa akin ay babautismuhan kayo; 40Datapuwa't ang maupo sa aking kanan o sa aking kaliwa ay hindi ako ang magbibigay; datapuwa't yaon ay para sa kanila na mga pinaghahandaan. 41At nang marinig ito ng sangpu, ay nangagpasimula silang mangagalit kay Santiago at kay Juan. 42At sila'y pinalapit ni Jesus sa kaniya, at sa kanila'y sinabi, Nalalaman ninyo na yaong mga inaaring mga pinuno ng mga Gentil ay nangapapapanginoon sa kanila; at ang sa kanila'y mga dakila ay nagsisigamit ng kapamahalaan sa kanila. 43Datapuwa't sa inyo ay hindi gayon: kundi ang sinomang ibig na dumakila sa inyo, ay magiging lingkod ninyo; 44At ang sinoman sa inyo ang magibig manguna, ay magiging alipin ng lahat. 45Sapagka't ang Anak ng tao rin naman ay hindi naparito upang paglingkuran, kundi upang maglingkod, at ibigay ang kaniyang buhay na pangtubos sa marami.

 

Ang mga saloobin tungkol sa Kaharian na may makasariling ambisyon ay nangingibabaw sa isipan ng mga alagad. Ang isa pang halimbawa ay nakatala sa Lucas 22:24-27.

At nagkaroon naman ng isang pagtatalotalo sa gitna nila, kung sino kaya sa kanila ang ibibilang na pinakadakila. 25At kaniyang sinabi sa kanila, Ang mga hari ng mga Gentil ay napapanginoon sa kanila; at ang mga may kapamahalaan sa kanila'y tinatawag na mga Tagapagpala. 26Datapuwa't sa inyo'y hindi gayon: kundi bagkus ang lalong dakila sa inyo ay maging tulad sa lalong bata; at ang nangungulo ay maging gaya ng naglilingkod. 27Sapagka't alin ang lalong dakila, ang nakaupo baga sa dulang, o ang naglilingkod? hindi baga ang nakaupo sa dulang? datapuwa't ako'y nasa gitna ninyo na gaya niyaong naglilingkod. (AB)

 

Sa kanilang kultura, ang paglilingkod at pagpapakumbaba ay hinahamak - bilang mga katangiang ng mabubuting alipin. Ang pagpapakumbaba ay kahinaan. Ang posisyon ng isang tao sa lipunan ay sinasalamin ng kanyang kontrol at impluwensya sa iba. Para kay Jesus, na kanilang panginoon, na gawin ang mababang gawain ng paghuhugas ng paa ay lubusang binago ang kanilang sistema ng pagpapahalaga. Sa pamamagitan ng aksyon ni Jesus, napagtanto natin na ang pagpapakumbaba at paglilingkod ay isang kinakailangan para sa kaligtasan.

 

Filipos 2:3-4 Na huwag ninyong gawin ang anoman sa pamamagitan ng pagkakampikampi o sa pamamagitan ng pagpapalalo, kundi sa kababaan ng pagiisip, na ipalagay ng bawa't isa ang iba na lalong mabuti kay sa kaniyang sarili; 4Huwag tingnan ng bawa't isa sa inyo ang sa kaniyang sarili, kundi ang bawa't isa naman ay sa iba't iba.

 

1Juan 3:16 Dito'y nakikilala natin ang pagibig, sapagka't kaniyang ibinigay ang kaniyang buhay dahil sa atin; at nararapat nating ibigay ang ating mga buhay dahil sa mga kapatid.

 

Nakikita natin na hindi lamang ito paglilingkod at pagpapakumbaba, kundi pati na rin ang kahandaan na ibigay ang ating buhay para sa ating mga kapatid gaya ng ginawa ni Cristo, at kung ano ang kahulugan ng kanyang mga aksyon sa usapan na naitala sa Juan 13:6-7.

Sa gayo'y lumapit siya kay Simon Pedro. Sinabi niya sa kaniya, Panginoon, huhugasan mo baga ang aking mga paa? 7Sumagot si Jesus at sa kaniya'y sinabi, Ang ginagawa ko'y hindi mo nalalaman ngayon; datapuwa't mauunawa mo pagkatapos.

 

Ang ginagawa ni Cristo ay lubos na malinaw sa atin ngayon, ngunit hindi sa mga apostol noon. Pagnilayan natin ang simbolismo habang binabasa natin ang talata mula sa Juan 12:1-8.

Anim na araw nga bago magpaskua ay naparoon si Jesus sa Betania, na kinaroroonan ni Lazaro, na ibinangon ni Jesus mula sa mga patay. 2Kaya't iginawa siya doon ng isang hapunan: at si Marta ay naglilingkod; datapuwa't si Lazaro ay isa sa nangakaupo sa pagkain na kasalo niya. 3Si Maria nga'y kumuha ng isang libra ng unguentong taganas na nardo, na totoong mahalaga, at pinahiran ang mga paa ni Jesus, at kinuskos ang kaniyang mga paa ng kaniyang mga buhok: at ang bahay ay napuno ng amoy ng unguento. 4Datapuwa't si Judas Iscariote, na isa sa kaniyang mga alagad, na sa kaniya'y magkakanulo, ay nagsabi, 5Bakit hindi ipinagbili ang unguentong ito ng tatlong daang denario, at ibigay sa mga dukha? 6Ito'y sinabi nga niya, hindi sapagka't ipinagmalasakit niya ang mga dukha; 7kundi sapagka't siya'y magnanakaw, at yamang nasa kaniya ang supot ay kinukuha niya ang doon ay inilalagay. Sinabi nga ni Jesus, Pabayaan ninyong ilaan niya ito ukol sa araw ng paglilibing sa akin. 8Sapagka't ang mga dukha ay laging nasa inyo; nguni't ako'y hindi laging nasa inyo. (AB)

 

Pinahiran ni Maria ng mamahaling langis ang mga paa ni Jesus na karaniwang ginagamit upang ihanda ang mga patay para sa paglilibing. Si Judas Iskariote ay nagrereklamo sa pag-aaksaya (ang halaga ng langis ay katumbas ng sahod sa isang taon), simbolo ito ng pagkabili sa atin at ng taunang pagsunod sa ritwal ng tinapay at alak.. Mula sa ating binasa, maaari nating masabi na hindi nais ng mga apostol na harapin ang propesiya na ang kanilang minamahal na panginoon ay malapit nang mamatay.

 

Balikan ang mga talatang Juan 13:4,12, Ang mga aksyon at pag-uusap ay naitala.

 

Juan 13:4 Ay nagtindig sa paghapon, at itinabi ang kaniyang mga damit; at siya'y kumuha ng isang toalya, at ibinigkis sa kaniyang sarili.

 

Si Juan ay nabigyang-inspirasyon na gamitin ang salitang Griego na tithenai, ang termino para sa itinabi sa pagtatala ng pangyayaring ito. Sa mga kapitulo 10, 11, 15, 17 at 18, ginamit ang salitang ito sa pagtala ng pahayag ni Cristo na paglalatag ng kanyang buhay para sa mga tupa.

 

Juan 13:12 Kaya't nang mahugasan niya ang kanilang mga paa, at makuha ang kaniyang mga damit at muling maupo, ay sinabi niya sa kanila, Nalalaman baga ninyo kung ano ang ginawa ko sa inyo? (AB)

 

Gumamit si Juan ng Griegong pandiwang lambenei (kunin) upang ilarawan ang muling pagbibihis ni Cristo.

 

Sa mga kapitulo 10, 17, at 18, ginamit ang salitang lambenei upang ilarawan ang awtoridad ni Cristo na kunin muli ang kanyang buhay. Si Cristo ay nagpapahiwatig ng pag-aalay ng kanyang sarili at muling pagkabuhay.

 

Sa mga versikulo 6-10, naitala ang pag-uusap ni Jesus at ni Pedro. Nagalit si Pedro sa kanyang panginoon na gustong hugasan ang kanyang mga paa at sinabi, "Huwag mong huhugasan ang aking mga paa kailanman" Mukhang hindi tama kay Pedro na ang kanyang panginoon ay maghugas ng kanyang mga paa.

 

Sinagot siya ni Jesus, "Kung hindi kita huhugasan, ay hindi ka magkakaroon ng bahagi sa akin."

 

Sa pamamagitan ng pakikilahok sa simbolismo ng paghuhugas ng paa, binubuhay natin ang ating pakikibahagi sa muling pagkabuhay, ministeryo, at mana ni Cristo.

 

Sinabi sa kanya ni Pedro: "Panginoon, hindi ang aking mga paa lamang, kundi pati ng aking mga kamay at ang aking ulo."

 

Sinabi sa kanya ni Jesus: "Ang napaliguan na ay walang kailangang hugasan maliban ang kaniyang mga paa, sapagka't malinis nang lubos: at kayo'y malilinis na, nguni't hindi ang lahat." Sapagkat alam ni Jesus na si Judas ay magkakanulo sa kanya.

 

Sinabi ni Cristo na pagkatapos nating mahugasan sa tubig ng bautismo, ang ating mga kasalanan bago ang pagsisisi ay pinatawad na, at hindi na natin kailangan ng bautismo tuwing magkakasala tayo. Ngunit magkakasala pa rin tayo, at ang ating pangangailangan para sa regular na paglilinis ay sinisimbulo sa ating maruruming mga paa - marumi mula sa ating mga paglalakbay sa ating hangarin na lumakad sa paraan ng Diyos ngunit naliligaw sa putik. Nagkukulang pa rin tayo kahit na tayo ay patuloy na sumusulong, at kailangan natin ng kapatawaran.

 

Ang pakikilahok sa seremonya ng paghuhugas ng paa taun-taon ay nagpapanibago at muling inilalaan tayo sa ating pagbabalik-loob at sa kalinisan na ating natanggap mula sa bautismo.

 

Sa pagtatapos, nakikita natin na ang paghuhugas ng mga paa ng isa't isa ay hinahanda tayo para sa tinapay at alak. Ito ay nagpapaalala sa atin ng wastong, mapagpakumbaba, at mapagpatawad na saloobin (isang pagsisisi na lumalalim taon-taon) na kailangan nating taglayin kapag tayo ay lumalapit sa Diyos; hindi tulad ng mga taga-Corinto. Isipin natin kung sino tayo, saan tayo nanggaling, at saan tayo patungo. Ang awa at pag-ibig ng Diyos sa atin ay maghahanda ng isang karapat-dapat na pag-uugali upang tanggapin ang mga simbolo ng tinapay at alak.

 

 

q