Christian Churches of God

No. 100

 

 

 

 

 

Kahalagahan ng Tinapay

at Alak

(Edition 4.0 19950408-20050308-20070120)

                                                        

 

Ang aralin na ito ay nagsasaad ng paghahain ng katawan at dugo at ang simbolismo ng mga elemento ng Pananampalataya.

 

Christian Churches of God

PO Box 369,  WODEN  ACT 2606,  AUSTRALIA

 

E-mail: secretary@ccg.org

 

(Copyright © 1995, 1999, 2005, 2007 Wade Cox)

(Tr. 2024)

 

This paper may be freely copied and distributed provided it is copied in total with no alterations or deletions. The publisher’s name and address and the copyright notice must be included.  No charge may be levied on recipients of distributed copies.  Brief quotations may be embodied in critical articles and reviews without breaching copyright.

 

This paper is available from the World Wide Web page:
http://logon.org and http://ccg.org

 


 Kahalagahan ng Tinapay at Alak

 


Dapat tayong lahat ay may malinaw na pag-unawa sa simbolismo ng tinapay at alak, na mahalaga sa Hapunan ng Panginoon. Ang “paghuhugas ng paa” ay mahalaga din sa Hapunan ng Panginoon at mauuna ito sa tinapay at alak (tingnan ang Kahalagahan ng Paghuhugas ng paa (No. 99)). Ang pagkaunawa sa mga konsepto ng tinapay at alak ay mahihinuha lamang mula sa mga sipi sa Bibliya, na may kahalagahan para sa katawan ni Cristo.

 

Halimbawa, ang himala ng pagpapakain sa karamihan ng mga tinapay at mga isda ay nagsasangkot ng pag-unawa sa kung ano ang ibig sabihin ng pagkasira ng katawan ni Cristo. Isa sa mga sipi na kailangan nating suriin at unawain ay ang Juan 6:22-71. Ang buong teksto ng Juan kabanata 6 ay may kaugnayan sa ating pagkaunawa sa tinapay at alak.

 

Juan 6:1-4  Pagkatapos ng mga bagay na ito ay naparoon si Jesus sa kabilang ibayo ng dagat ng Galilea, na siyang dagat ng Tiberias. 2At sumusunod sa kaniya ang lubhang maraming tao, sapagka't kanilang nangakikita ang mga tanda na ginagawa niya sa mga maysakit. 3At umahon si Jesus sa bundok, at doo'y naupo siya na kasama ng kaniyang mga alagad. 4Malapit na nga ang paskua, na pista ng mga Judio. (AB)

 

Tinukoy ni Juan ang buong kapistahan bilang ang Paskuwa ng mga Judio (Juan 2:13). Dito inilalagay ni Juan ang parirala bilang isang tekstong nagpapaliwanag, na nagsasabi na ang Paskuwa ay isang kapistahan ng mga Judio, at iyon ang paliwanag ng iba't ibang mga teksto.

 

Juan 6:5 Itinanaw nga ni Jesus ang kaniyang mga mata, at pagkakita na ang lubhang maraming tao'y lumalapit sa kaniya, ay sinabi kay Felipe, Saan tayo magsisibili ng tinapay, upang mangakakain ang mga ito? (AB)

 

Si Cristo ay sinusundan dahil siya ay gumagawa ng mga himala. Kung lalabas tayo sa mundo ngayon, at magbibigay ng libreng gamot, nagpagaling ng mga tao, at gumawa ng mga himala, susundan din tayo ng mga tao. Hindi iyon nangangahulugan na dahil maraming tao (halimbawa sa India) ang gumagawa ng mga mapaghimalang bagay at sinusundan ay sila na ay kay Cristo o sa Diyos. Ang paggawa ng mga himala ay hindi lamang sa Diyos at kay Jesucristo. Si Cristo ay gumawa ng mga himala bilang tanda sa mga hinirang. Tinanong din niya si Felipe ang tanong para subukan siya.

 

Juan 6:6-12  At ito'y sinabi niya upang siya'y subukin: sapagka't nalalaman niya sa kaniyang sarili kung ano ang kaniyang gagawin. 7Sumagot si Felipe sa kaniya, Hindi magkakasiya sa kanila ang dalawang daang denariong tinapay, upang makakain ng kaunti ang bawa't isa. 8Sinabi sa kaniya ng isa sa kaniyang mga alagad, si Andres, na kapatid ni Simon Pedro, 9May isang batang lalake rito, na mayroong limang tinapay na sebada, at dalawang isda: datapuwa't gaano na ang mga ito sa ganyang karamihan? 10Sinabi ni Jesus, Inyong paupuin ang mga tao. Madamo nga sa dakong yaon. Kaya't nagsiupo ang mga lalake, na may limang libo ang bilang. 11Kinuha nga ni Jesus ang mga tinapay; at nang makapagpasalamat, ay ipinamahagi niya sa kanilang nangakaupo; at gayon din naman binigyan sila ng mga isda kung gaanong ibigin nila. 12At nang sila'y mangabusog, ay sinabi niya sa kaniyang mga alagad, Pulutin ninyo ang mga pinagputolputol na lumabis, upang walang anomang masayang. (AB)

 

Mayroong espirituwal na kahalagahan sa lahat ng tekstong ito kasama ang mga bilang. Walang dapat na mawala, dahil ang tinapay (kabilang ang mga pira-piraso), gaya ng makikita natin mamaya, ay bahagi ng katawan ni Jesucristo. Ang sinasabi ni Cristo sa mga alagad dito, ay ring tagubilin sa ministeryo ng Iglesia ngayon. Ang bawat tao na mayroong miyembro na umalis sa kanyang iglesia ay kailangang magsagawa ng malalim na pagsusuri ng sarili. Kailangan niyang suriin kung siya ang naging sanhi ng pagkawala ng taong iyon at kung nabigo siya kay Jesucristo sa kanilang tungkulin. Ito ay isang napakaseryosong suliranin, dahil sinabi ni Cristo, “walang dapat mawala”.

 

Juan 6:13 Kaya't kanilang tinipon, at nangapuno ang labingdalawang bakol ng mga pinagputolputol sa limang tinapay na sebada, na lumabis sa nagsikain. (AB)

 

Ang bilang ng mga bakol ay makabuluhan. Ang labindalawang bakol ng tinapay ay kumakatawan sa katuparan ng labindalawang tribo bilang paparating na mga bansa, para sa paglalaanan sa 144,000. Walang mawawala sa mga bakol na iyon. Lahat ng bagay ay dadaan, para sa paglalaanan sa mga tribo, sa ilalim ng labindalawang apostol.

 

Juan 6:14 Kaya't nang makita ng mga tao ang tandang ginawa niya, ay kanilang sinabi, Totoong ito nga ang propeta na paririto sa sanglibutan. (AB)

 

Si Cristo dito ay nagbigay ng katibayan ng kanyang pagkapropeta sa pamamagitan ng paggawa ng isang himala.

 

Juan 6:15 Nang mapaghalata nga ni Jesus na sila'y magsisilapit at siya'y agawin, upang siya'y gawing hari, ay muling nagbalik sa bundok na nagiisa. (AB)

 

Sa sandaling naunawaan nila na narito ang Mesiyas, ang propetang iyon na darating sa mga Huling Araw, nais nilang pilitin siyang kunin ang sistema sa loob ng limitasyon ng mundong ito. Gayunpaman, hindi iyon ang dahilan kung bakit siya dumating. Darating siya upang kunin ang sistema, ngunit hindi pa ito ang oras. At kinailangan niyang pumuntang mag-isa, sapagka't ang kaniyang mga alagad mismo ay hindi nakaunawa.

 

Juan 6:16-21  At nang kinahapunan, ay nagsilusong ang kaniyang mga alagad sa dagat; 17At nagsilulan sila sa isang daong, at kanilang tinatawid ang dagat hanggang sa Capernaum. At madilim na nga, at hindi dumarating sa kanila si Jesus. 18At lumalaki ang dagat dahil sa isang malakas na hanging humihihip. 19Nang sila nga'y mangakagaod na ng may dalawangpu't lima o tatlongpung estadio, ay kanilang nakita si Jesus na lumalakad sa ibabaw ng dagat, at lumalapit sa daong: at sila'y nangahintakutan. 20Datapuwa't sinabi niya sa kanila, Ako nga; huwag kayong mangatakot. 21Malugod nga nilang tinanggap siya sa daong: at pagdaka'y dumating ang daong sa lupang kanilang tinutumpa. (AB)

 

Narito ang isang alegorya. Dumating si Cristo sa kanila nang sila ay nasa kagipitan at sinabi sa kanila na huwag matakot, at tinanggap nila siya sa bangka. Ito ay parehong konsepto ng Iglesia ng Laodicea, kung saan si Cristo ay kumakatok sa pinto. Dumating siya sa kanila sa panahon ng kagipitan, at buong kusang tinanggap nila siya sa bangka, at kaagad ang bangka ay nasa lupa kung saan sila papunta. Sa madaling salita, iyon ay isang himala. Kaya mayroong isang pagbilis ng oras, kung saan sila agad na dumating sa kanilang destinasyon.

 

Ngayon ang himalang iyon ay hindi tinutukoy sa karaniwang panitikan at hindi karaniwang naiintindihan na ganoon. Gayunpaman, ito ay isang himala, at nauugnay sa konsepto ng pagtanggap kay Cristo sa ating buhay at siya ang nagpasan sa mga suliranin na mayroon tayo.

 

Lahat tayo ay tinawag sa Iglesia sa matinding kagipitan, at tayo ay tinutulak sa Kaharian ng Diyos. Kadalasan tayo ay tinatawag sa mahalagang yugto ng pagsusuri ng sarili sa ating buhay. Ibig sabihin, dinadala tayo ng Diyos sa pagsisisi sa pamamagitan ng mga pagsubok. Sa panahong iyon tayo dinadala sa Kaharian ng Diyos, at ang pagtanggap kay Cristo sa ating buhay. Ito ay, kadalasan, sa ilalim ng mga di-pangkaraniwang sitwasyon. Si Cristo ay literal na lumalakad sa ibabaw ng tubig upang makarating sa atin sa lahat ng mga paghihirap. Pagkatapos ay binibigyan tayo ng Banal na Espiritu (at kaligtasan), at kaagad tayo ay nasa lugar na ating pupuntahan. Sa madaling salita, binigyan tayo ng kakayahan na maging bahagi ng Kaharian ng Diyos, kaagad nating tinatanggap si Cristo.

 

Juan 6:22-24 Nang kinabukasan ay nakita ng karamihang nakatayo sa kabilang ibayo ng dagat na doo'y walang ibang daong, kundi isa, at hindi lumulan sa daong si Jesus na kasama ng kaniyang mga alagad, kundi ang kaniyang mga alagad lamang ang nagsipaglayag 23(Gayon man ay may mga daong na nagsidating na mula sa Tiberias malapit sa dako na kanilang kinainan ng tinapay pagkatapos na makapagpasalamat ang Panginoon): 24Nang makita nga ng karamihan na wala roon si Jesus, ni ang kaniyang mga alagad man, ay nagsilulan sila sa mga daong, at nagsidating sa Capernaum, na hinahanap si Jesus. (AB)

 

Ang mga versikulong ito ay ang sumasalamin sa mga hinirang, at ang konsepto ng pagkilos ni Cristo at ng katawan na lumayo. Ngunit marami ang naghahanap kay Cristo at sa katawan. Ang mga kuwentong ito sa Juan kabanata 6 ay tila magkahiwalay, ngunit hindi. Sila ay pinagsama-sama para sa isang layunin.

 

Juan 6:25-26  At nang siya'y kanilang masumpungan sa kabilang ibayo ng dagat, ay kanilang sinabi sa kanila, Rabi, kailan ka dumating dito? 26Sinagot sila ni Jesus at sinabi, Katotohanan, katotohanang sinasabi ko sa inyo, Ako'y inyong hinahanap, hindi dahil sa inyong nangakitang mga tanda, kundi dahil sa kayo'y nagsikain ng tinapay, at kayo'y nangabusog. (AB)

 

Dito’y sinasabi ni Cristo: Sinusundan mo ako dahil sa isang ebanghelyo sa kalusugan/kayamanan. Busog ang tiyan mo. Gaano katotoo ang Inglesia ngayon? Kung tayo ay nasa ilalim ng kahirapan, sinusunod ba natin si Cristo sa kabila ng kahirapan? Iyan ang kahulugan ng pag-uusig.

 

Juan 6:27   Magsigawa kayo hindi dahil sa pagkaing napapanis, kundi dahil sa pagkaing tumatagal sa buhay na walang hanggan, na ibibigay sa inyo ng Anak ng tao: sapagka't siyang tinatakan ng Ama, sa makatuwid baga'y ang Dios. (AB)

 

Ang konsepto dito ay si Cristo ay tinatakan ng Diyos Ama. Maaaring magtanong ang isa, “Ano ang ibig sabihin nito - tinatakan?” Sinasabi ng Companion Bible na tinalakay ng mga Judio ang tatak ng Diyos. Halimbawa: Ano ang tatak ng Banal na Pinagpalang Diyos? Sinabi ni Rabbi Bibai, katotohanan ngunit ano ang katotohanan? Sinabi ni Rabbi Bon, Ang buhay na Diyos at walang hanggang Hari. Sinabi ni Rabbi Chaninah, ... ang katotohanan ang tatak ng Diyos (Lightfoot Babylonian Talmud, Sanhedr., Pitman edn., v. 12, p. 291).

 

Ipinapakita nito kung bakit lubusang mali ang Trinidad. Ang tekstong iyon ay nagpapakita sa atin na si Cristo ay tinatakan ng Diyos Ama. Ang pagtatatak ay naunawaan ng mga Rabbi. Ang tatak ng katotohanan, at ang Banal na Espiritu ay ang Espiritu ng katotohanan. Si Cristo ay tinatakan ng Banal na Espiritu, at ang tatak na iyon ay nagbukod sa kanya. Kaya siya ay itinalaga ng Diyos Ama bilang Mesiyas. Tayo rin ay tinatakan sa parehong paraan.

 

Juan 6:28-33  Sinabi nga nila sa kaniya, Ano ang kinakailangan naming gawin, upang aming magawa ang mga gawa ng Dios? 29Sumagot si Jesus at sa kanila'y sinabi, Ito ang gawa ng Dios, na inyong sampalatayanan yaong kaniyang sinugo. 30Sinabi nga nila sa kaniya, Ano nga ang inyong ginagawa na pinakatanda, upang aming makita, at sampalatayanan ka namin? ano ang ginagawa mo? 31Nagsikain ang aming mga magulang ng mana sa ilang; gaya ng nasusulat, Tinapay na galing sa langit ang sa kanila'y kaniyang ipinakain. 32Sinabi nga sa kanila ni Jesus, Katotohanan, katotohanang sinasabi ko sa inyo, Hindi si Moises ang nagbigay sa inyo ng tinapay na galing sa langit; kundi ang aking Ama ang nagbibigay sa inyo ng tunay na tinapay na galing sa langit. 33Sapagka't ang tinapay ng Dios ay yaong bumababang mula sa langit, at nagbibigay buhay sa sanglibutan. (AB)

Upang ibuod: Naghahanap sila ng isang tanda. Pinakain lang sila ni Cristo ng mga tinapay at isda, at alam na nila. Sinasabi ni Cristo, inilabas kayo ni Moises mula sa Egipto, at binigyan kayo ng manna, ngunit hindi iyon ang tinapay mula sa langit. Hindi ako nandito para iligtas kayo sa mga Romano. Iyan ang konteksto ng mapang-udyok na tanong mula sa karamihan: Ililigtas mo ba kami mula sa mga Romano tulad ng ginawa ni Moises mula sa Egipto? Mabisang sinabi ni Cristo, “HINDI!”

 

Juan 6:34-37  Sa kaniya nga'y kanilang sinabi, Panginoon, bigyan mo kaming palagi ng tinapay na ito. 35Sa kanila'y sinabi ni Jesus, Ako ang tinapay ng kabuhayan: ang lumalapit sa akin ay hindi magugutom, at ang sumasampalataya sa akin kailan ma'y hindi mauuhaw. 36Datapuwa't sinabi ko sa inyo, na nakita ninyo ako, at gayon ma'y hindi kayo nagsisampalataya. 37Ang lahat ng ibinibigay sa akin ng Ama ay magsisilapit sa akin; at ang lumalapit sa akin sa anomang paraan ay hindi ko itataboy. (AB)

 

Dito tayo ay babalik sa labindalawang bakol at sa mga tagubilin ni Jesus. Lahat sila ay nasa labindalawang bakol, dahil ang lahat ng tao (lahat ng mga Gentil) ay inilaan sa isa sa labindalawang tribo. Lahat sila ay ibinigay ng Diyos Ama kay Cristo at wala sa mga ito ang itataboy niya.

 

Juan 6:38 Sapagka't bumaba akong mula sa langit, hindi upang gawin ko ang aking sariling kalooban, kundi ang kalooban ng nagsugo sa akin. (AB)

 

Sa versikulo 27, si Cristo ay tinatakan ng Diyos Ama sa pamamagitan ng Banal Espiritu - ang Espiritu ng katotohanan. Ang Trinidad, at ang iba pang mga heresiyang anyo ng Binitarianismo at Diteismo ay sinasalungat ang pagkaunawa ng pagiging bahagi sa katawan ni Cristo mismo, at matatakan kasama ni Cristo sa loob ng sistema ng Diyos. Mula sa puntong ito mayroon na tayong konsepto ng kalooban ng Diyos na ibinabahagi at sinusunod ni Cristo, sa ilalim ng pagtatatak na ito.

 

Juan 6:39At ito ang kalooban ng nagsugo sa akin, na sa lahat ng ibinigay niya sa akin ay huwag kong iwala ang anoman, kundi ibangon sa huling araw. (AB)

 

Iyon ang kahulugan ng pag-aangat sa mga bakol mula sa mga pira-piraso ng limang tinapay at dalawang isda.

 

Juan 6:40 Sapagka't ito ang kalooban ng aking Ama, na ang bawa't nakakakita sa Anak, at sa kaniya'y sumampalataya, ay magkaroon ng walang hanggang buhay; at akin siyang ibabangon sa huling araw. (AB)

 

Ngunit sinasabi ng Juan 17:3 na ang buhay na walang hanggan ay hindi lamang sa paniniwala kay Cristo. Hindi sapat na sabihing Panginoon, Panginoon, sapagkat hindi lahat ng nagsasabing Panginoon, Panginoon ay papasok sa Kaharian ng Diyos, kundi ang gumagawa lamang ng kalooban ng Ama. Si Cristo ay malinaw tungkol diyan (Mat. 7:21). Upang makamtan ang buhay na walang hanggan kailangan nating makilala ang nag-iisang Tunay na Diyos, at kailangan din nating makilala si Cristo na Kanyang isinugo at tinatakan. Kaya ang sinasabi ni Cristo sa Juan 6 ay yaong, sa pagkakita sa Anak at sa paniniwala sa kanya ay maaaring magkaroon ng buhay na walang hanggan, at pababangunin sa huling araw ay karapat-dapat sa pamamagitan ng paniniwala sa Nag-iisang Tunay na Diyos (mula sa Juan 17:3).

 

Juan 6:41-44  Ang mga Judio nga ay nagbulongbulungan tungkol sa kaniya sapagka't kaniyang sinabi, Ako ang tinapay na bumabang galing sa langit. 42At kanilang sinabi, Hindi baga ito'y si Jesus, ang anak ni Jose, na nakikilala natin ang kaniyang ama at ina? paano ngang sinasabi niya, Ako'y bumabang galing sa langit? 43Sumagot si Jesus at sa kanila'y sinabi, Huwag kayong mangagbulongbulungan. 44Walang taong makalalapit sa akin, maliban nang ang Amang nagsugo sa akin ang sa kaniya'y magdala sa akin; at siya'y aking ibabangon sa huling araw. (AB)

 

Sa madaling salita, hindi tayo maaaring maging bahagi ng tinapay ng katawan ni Jesucristo maliban kung tayo ay determinado, o itinakda na mapunta sa ganoong posisyon ng Ama at ibinigay kay Jesucristo. Kaya naman sinundan sila ng lubhang karamihan sa mga bangka. Iniwan nila ang posisyong iyon dahil hindi lahat ay makakasama ni Cristo. Iyon ang kahalagahan ng kanilang paghihiwalay. Ang konsepto ng mga pinili ay binuo ni Pablo sa Roma 8:29-32, na nagsasabi na sila ay itinadhana.

 

Roma 8:29-32  Sapagka't yaong mga nang una pa'y kaniyang nakilala, ay itinalaga naman niya na maging katulad ng larawan ng kaniyang Anak, upang siya ang maging panganay sa maraming magkakapatid: 30At yaong mga itinalaga niya, ay kaniyang tinawag naman: at ang mga tinawag ay inaring-ganap naman niya: at ang mga inaring-ganap ay niluwalhati din naman niya. 31Ano ang ating sasabihin sa mga bagay na ito? Kung ang Dios ay kakampi natin, sino ang laban sa atin? 32Siya, na hindi ipinagkait ang kaniyang sariling anak kundi ibinigay dahil sa ating lahat, bakit hindi naman ibibigay sa atin ng walang bayad ang lahat ng mga bagay? (AB)

 

Ang Diyos ang nagpasya kung sino ang mapupunta sa Kaharian. Pagkatapos ay tinawag tayo ng Diyos, at ibinibigay tayo kay Jesucristo. Tayo ay inaring-ganap at niluwalhati kay Cristo. Inilalapit tayo ng Ama kay Cristo at hindi tayo makakalapit kay Cristo, o sa isang pang-unawa maliban kung ilalapit tayo ng Ama. May mga taong nakarinig at tinawag na gustong makasakay sa iisang bangka, ngunit hindi sila pinili. Naririnig nila ang mensahe at may katuturan ito sa kanila, at sinasabi nila, “Gusto ko ang ilan sa mga niyan; Gusto ko mapunta diyan”, ngunit sila ay ibinigay sa mundo upang ang kanilang mga buhay ay maligtas sa mga Huling Araw. Ang dahilan ay sapagka’t hindi nila kayang pumasok sa paghatol ngayon. Ang pagkakasunud-sunod nitong lahat ay nakalahad sa Juan 6. Nakikita natin ang himala ng pagpapakain sa 5,000, at ang himala ng istraktura at ng mga bangka. Ang pagkilos, ang transportasyon, at ang pagkaligtas at pagbangon sa mga huling araw ay bahagi ng pagkakasunod-sunod na ibinibigay kay Cristo.

 

Juan 6:45 Nasusulat sa mga propeta, At tuturuan silang lahat ng Dios. Ang bawa't nakarinig sa Ama, at natuto, ay lumalapit sa akin. (AB)

 

Ang panipi na iyon ay mula sa Isaias 54:13 at Jeremias 31:34.

 

Juan 6:46 Hindi sa ang sinoma'y nakakita sa Ama, kundi yaong nanggaling sa Dios, siya ang nakakita sa Ama. (AB)

 

Ang mga taong nakakita sa Ama ay mga espiritu. Ang sangkatauhan ay hindi sa Diyos. Ito ay tinatawag na upang maging bahagi ng Diyos kalaunan, at makikita ang Diyos kalaunan. Walang taong nakakita sa Diyos kailanman (Juan 1:18) at walang sinumang tao ang makakakita sa Kanya (1Tim. 6:16).

 

Juan 6:47 Katotohanan, katotohanang sinasabi ko sa inyo, Ang sumasampalataya ay may buhay na walang hanggan. (AB)

 

Kaya, kung tayo ay naniniwala kay Cristo tayo ay bibigyan ng buhay na walang hanggang mula sa Diyos, at ang 1Timoteo 6:16 ay nagsasabi na ang Diyos lamang ang walang kamatayan. Ang Diyos ay nagbibigay ng buhay na walang hanggang kay Cristo, sa hukbo ng mga anghel at sa atin.

 

Juan 6:48-51  Ako ang tinapay ng kabuhayan. 49Nagsikain ang inyong mga magulang ng mana sa ilang, at sila'y nangamatay. 50Ito ang tinapay na bumababang galing sa langit, upang ang taong makakain, ay huwag mamatay. 51Ako ang tinapay na buhay na bumabang galing sa langit: kung ang sinoman ay kumain ng tinapay na ito, siya'y mabubuhay magpakailan man: oo at ang tinapay na aking ibibigay ay ang aking laman, sa ikabubuhay ng sanglibutan. (AB)

 

Kaya’t, sinasabi ni Cristo na ang kanyang laman ang tinapay. Kaya, ang kanyang laman ay naging tinapay at kailangan nating kunin ang laman na iyon upang maging katawan ni Cristo. Ang kanyang katawan ay nagiging laman. Kailangan nating kainin ang kanyang laman sa pamamagitan ng Espiritu, upang maging kanyang katawan. Ito ay isang pagkakasunod-sunod.

 

Juan 6:52 Ang mga Judio nga'y nangagtatalo, na nangagsasabi, Paanong maipakakain sa atin ng taong ito ang kaniyang laman? (AB)

 

Maiisip natin ang mga konsepto dahil sa mga kautusan sa pagkain. Ang mga Judio ay nag-isip sa pisikal na mga termino at ibinaba ang Kautusan ng ganap sa pisikal na anyo.

 

Juan 6:53-54  Sinabi nga sa kanila ni Jesus, Katotohanan, katotohanang sinasabi ko sa inyo, Maliban nang inyong kanin ang laman ng Anak ng tao at inumin ang kaniyang dugo, ay wala kayong buhay sa inyong sarili. 54Ang kumakain ng aking laman at umiinom ng aking dugo ay may buhay na walang hanggan; at siya'y aking ibabangon sa huling araw. (AB)

 

Mayroong ilang mga kinakailangan para sa buhay na walang hanggan. Una, kailangan natin ng kaalaman tungkol sa Nag-iisang Tunay na Diyos at sa Kanyang anak na si Jesucristo. Ikalawa, kailangan nating maniwala kay Cristo na isinugo ng Diyos. At ngayon ay mayroon na tayong ikatlong kinakailangan, na makibahagi sa dugo at katawan ni Jesucristo sa Kapistahan ng Paskuwa. Kaya may tatlong elemento, na mahalaga sa buhay na walang hanggan. Kung hindi natin sinasagawa ang Paskuwa, at kakainin ang katawan at iinumin ang dugo ni Cristo sa paghahanda ng hapunan sa Paskuwa, o Chagigah, hindi tayo magkakaroon ng buhay na walang hanggan. Napakalinaw ng Kasulatan. May tatlong pamantayan na ibinangon sa huling araw.

 

Juan 6:55-56  Sapagka't ang aking laman ay tunay na pagkain, at ang aking dugo ay tunay na inumin. 56Ang kumakain ng aking laman at umiinom ng aking dugo ay nananahan sa akin, at ako'y sa kaniya. (AB)

 

Mayroong isang interesanteng komento sa versikulo 53 sa Companion Bible sa pagkain at pag-inom. [Ginamit ng mga Hebreo ang pananalitang ito na may kaugnayan sa kaalaman (matalinhaga, bilang paksa), gaya sa Exodo 24:11. Ito ay inilagay para sa pagiging buhay. Kaya't ang pagkain at pag-inom ay nagsasaad ng paggana ng isip, sa pagtanggap at lubos na pagunawa ng katotohanan ng o para sa mga salita ng Diyos (cf. Deut. 8:3; Jer. 15:16; at Ezek. 2:8). Walang idyoma na (umano) mas karaniwan sa mga araw ng ating Panginoon. Kasama nila tulad ng sa atin, ang pagkain, kasama ang kahulugan ng kasiyahan, lalo na sa Eclesiastes 5:19 at 6:2; dahil ang “kayamanan"” ay hindi makakain; at ang Talmud ay tunay na nagsasabi ng pagkain; (ibig sabihin, pagtangkilik) ang “mga taon ng Mesiyas”. Sa halip na maghanap ng anumang mahirap na matalinhaga, sinasabi nila na napakasaya ng mga araw ni Ezechias na hindi na muling darating ang Mesiyas sa Israel; sapagkat pinagkakain na nila siya noong mga araw ni Ezechias (Lightfoot, mula vol. 12, pp. 296-297). Kahit sa mga pagkakataong ginagamit ang pagkain bilang paglamon sa mga kaaway, kasama pa rin dito ang kasiyahan sa tagumpay.

 

Di-umano, ang salita ng Panginoon ay maiintindihan ng mga tagapakinig, dahil alam nila ang idyoma, ngunit tungkol sa Eukarista ay wala silang alam, at hindi nila ito naiintindihan. Sa paghahambing ng mga versikulo 47 at 48, sa mga versikulo 53 at 54, sinasabing makikita natin na ang paniniwala kay Cristo ay eksaktong katulad ng pagkain at pag-inom sa Kanya (tingnan ang tala sa versikulo 53 sa Companion Bible)].

 

Ipinaliliwanag nito ang metapora ng konsepto na di-umano'y naunawaan nang mabuti. Gayunpaman, malinaw, mula sa versikulo 52, ang mga Judio ay nagmamasid at nababahala. Kitang-kita na hindi nila naiintindihan nang malinaw ang sinasabi ni Cristo. Mayroong mas mataas na kahulugan doon alam nila na ang pagkain sa mga araw ng Mesiyas ay isang konsepto. Sa pagsasabi ng kanyang ginawa, ang sinasabi ni Cristo ay, Ako ang Mesiyas dahil sa paggamit ng konsepto ng pagkain at pag-inom. Ito ay hindi karaniwang nauunawaan na pagpapahayag, kung hindi dapat naiintindihan nila ito, sa halip ito ay isang sinaunang metapora na nauunawaan.

 

Juan 6:57 Kung paanong sinugo ako ng Amang buhay, at ako'y nabubuhay dahil sa Ama; gayon din naman ang kumakain sa akin, siya nama'y mabubuhay dahil sa akin. (AB)

Ginagawa nitong walang katuturan ang mga konsepto ng Trinidad, at ang “dalawang Diyos.” Dahil isinugo ng Ama si Cristo, at nabubuhay si Cristo dahil sa Ama at sa Ama, at ang Ama ay nasa kanya, tayo rin, sa pagtanggap kay Cristo, ay nabubuhay kay Cristo at sa Ama. Nagiging bahagi tayo ng pamilyang ito. Ang Trinidad ay nagtatangkang putulin iyon, alisin si Cristo bilang kapantay, at putulin ang ugnayan sa atin. Ang tekstong ito ay malinaw na nagpapakita na nagiging bahagi tayo ng Ama kay Cristo, at tayong lahat ay nasa isa't isa.

 

Juan 6:58-60  Ito ang tinapay na bumabang galing sa langit: hindi gaya ng mga magulang na nagsikain, at nangamatay; ang kumakain ng tinapay na ito ay mabubuhay magpakailan man. 59Sinabi niya ang mga bagay na ito sa sinagoga, samantalang siya'y nagtuturo sa Capernaum. 60Marami nga sa kaniyang mga alagad, nang kanilang marinig ito, ay nangagsabi, Matigas ang pananalitang ito; sino ang makaririnig noon? (AB)

 

Malinaw, na kahit ang kanyang mga alagad ay hindi naunawaan ang pahayag tungkol sa tinapay ng langit. Ang pag-aakala ng Companion Bible na ang pang-unawang ito ay isang karaniwang kasabihan at madaling nauunawaan ay hindi totoo ayon sa teksto ng Bibliya. Gayunpaman, ito ay nauunawaan ng mga eskriba. Maiintindihan nila ito, dahil ito ay isang pang-unawa mula sa Kasulatan, at sa pagsabi ni Cristo nito na sinasabi niya ang mga Kasulatan na ito ay natupad sa kanyang pagkakatawang-tao. Ngunit ito ay hindi karaniwang nauunawaan ng mga tao.

 

Juan 6:61-62  Datapuwa't pagkaalam ni Jesus sa kaniyang sarili na nagbubulongbulungan ang kaniyang mga alagad tungkol dito, sa kanila'y sinabi, Ito baga'y nakapagpapatisod sa inyo? 62Ano nga kung makita ninyong umaakyat ang Anak ng tao sa kinaroroonan niya nang una? (AB)

 

Sa madaling salita: “Kung ito’y nakakasakit sa iyo, ano ang gagawin mo kapag umakyat ako sa kung saan ako dati? Paano kayo mabubuhay?"

 

Juan 6:63 Ang espiritu nga ang bumubuhay; sa laman ay walang anomang pinakikinabang: ang mga salitang sinalita ko sa inyo ay pawang espiritu, at pawang buhay. (AB)

 

Ang versikulong ito ay isang konsepto ng Bibliya bilang isang buhay na salita. Ang salita ng Diyos, bilang ang Banal na Espiritu, ay naipapahayag sa tekstong ito. May tatlong pananaw sa kung paano nagmula ang salita ng Diyos na nagbibigay-inspirasyon. Sa Islam ang Koran ay pinaniniwalaang walang taong nag-akda. Ito ay ang direktang pagdidikta ng Diyos sa pamamagitan ng Anghel na si Gabriel. Sinasabi ng modernong Cristianismo na ang Bibliya ay isang likom ng mga kuwento na isinulat ng mga tao. Pinaniniwalaan natin na ang tekstong ito ay hiningahan ng Diyos. Samakatuwid, ang Bibliya ay isinulat sa ilalim ng gabay ng Diyos.

 

Bilang karagdagan sa dalawang punto: 1) na walang taong nag-akda; at 2) na ito ay isang aklat lamang ng tao, mayroon ding pananaw na ang salitang ito ay kumakatawan sa Espiritu ng Diyos sa pisikal na anyo, at gumagamit ang Diyos ng mga mensahero upang bigkasin ang mga salita para sa pagdidikta. Ilan sa mga tao, bago sila nagbalik-loob, ay nagsabi, “Ito ay mga salita lamang. Nabasa ko ito, at ito ay mga salita lamang." Tumitigil itong maging mga salita lamang sa kanila kapag binuksan ng Diyos ang kanilang mga isipan at kinuha nila ang Espiritung ito. Sapagkat ang Bibliyang ito ay Espiritu, hindi lamang mga salita. Ngayon iyan ang sinasabi ni Cristo sa versikulo 63. Ang mga salita na kanyang sinasalita ay Espiritu, at iyon ang dahilan kung bakit ang Kasulatan ay hindi maaaring sirain, dahil ang Espiritu ay hindi maaaring sirain. Nang ito ay binigkas sa mga propeta ito ay naging katotohanan. Walang paglabag sa Kasulatan dahil ito ay katotohanan. Ito ay binigkas.

 

Juan 6:64 Datapuwa't may ilan sa inyong hindi nagsisisampalataya. Sapagka't talastas na ni Jesus buhat pa nang una kung sino-sino ang hindi nagsisisampalataya, at kung sino ang sa kaniya'y magkakanulo. (AB)

 

Alam ni Cristo kung sino ang ibinigay ng Diyos sa kanya. Noong una siyang binigyan ng mga alagad, alam niya kung sino ang binigay, sino ang mananatili, at kung sino ang hindi mananatili. Ang Espiritu ang humaharap sa mga isyung iyon at naghahatid ng impormasyon sa mga hinirang. Alam ng mga tao kung sila ay bahagi ng katawan ni Cristo at alam nila kung sila ay nagkakasala. Alam ng mga tao kung kailan sila pumunta at "nagtago sa hardin".

 

Juan 6:65 At sinabi niya, Dahil dito'y sinabi ko sa inyo, na walang taong makalalapit sa akin, maliban na ipagkaloob sa kaniya ng Ama. (AB)

 

Ito ang dahilan kung bakit nagsasalita si Cristo sa pamamagitan ng mga talinghaga at kung bakit ang Bibliya ay nakatago sa karamihan ng mga tao, dahil sila ay hindi pinapayagan na pumasok sa paghuhukom. Ang Diyos lamang ang nagbibigay ng mga tao kay Cristo. Hindi tayo maaaring tumawag sa pangalan ni Jesucristo, maliban kung ibigay tayo ng Diyos kay Jesucristo. Gayundin kung hindi natin nauunawaan na si Jesucristo ay hindi ang Nag-iisang Tunay na Diyos, wala tayo sa Unang Pagkabuhay na Mag-uli. Ang pagkaunawang iyon ay ang tanda ng mga hinirang, bukod sa iba pang mga bagay.

 

Juan 6:66 Dahil dito'y marami sa kaniyang mga alagad ay nagsitalikod, at hindi na nagsisama sa kaniya. (AB)

 

Mahirap unawain ang sinasabi ni Cristo, kaya marami ang nawala. Nauunawaan natin mula sa mga Corinto na lahat tayo ay binibigyan ng mga kaloob ng Espiritu, at tayo ay inilagay sa katawan upang gamitin ang ating mga tiyak na kakayahan sa pakikipagtulungan sa isa't isa. Alam ng bawat isa sa atin kung ano ang ating mga kalakasan at kahinaan. Bawat isa sa atin ay may kakayahan na ganap na sumama sa natitirang bahagi ng katawan at tayo ang nagpupuno sa isa't isa. Ang ilan sa atin ay may ilang mga kasanayan at maaaring magkapareho sa ilang mga bagay, ngunit sa pangkalahatan tayo ay akmang-akma sa isang sistema, at inilagay tayo ng Diyos dito para sa isang dahilan.

 

Upang tayo ay mailagay sa katawan na iyon, si Cristo ay kailangang hatiin bilang tinapay at tipunin sa mga bakol. Upang tayo ay mailagay sa katawan, ang isang katawan ay kailangang hatiin at tipunin sa mga bakol na puno. Mayroon lamang kaunti, kaya ito ay naging mas malaki sa pamamagitan ng Espiritu.

 

Juan 6:67 Sinabi nga ni Jesus sa labingdalawa, Ibig baga ninyong magsialis din naman? (AB)

 

Tandaan na sa unang bahagi ng Juan 6 ang labindalawang ito ay hindi alam sa oras na iyon na sila ang hahawak sa labindalawang bakol na iyon. Ang labindalawang bakol na puno ay kinuha para sa labindalawang alagad bilang mga hukom. Sila ay magiging mga hari sa labindalawang bakol na ito, at pagkatapos ay nawala ang iba sa kanilang posisyon. Sila ay umatras. At sinabi niya, “Aalis ka rin ba?”

 

Juan 6:68 Sinagot siya ni Simon Pedro, Panginoon, kanino kami magsisiparoon? ikaw ang may mga salita ng buhay na walang hanggan. (AB)

 

Ang mga salita ng buhay na walang hanggan ay ang Espiritu ng katotohanan, at ang Bibliya ay ang pinagsama-sama. Kung ang mga tao ay hindi nagsasalita ayon sa Kautusan at sa Patotoo, mula sa Isaias 8:20, walang liwanag sa kanila. Kaya tayo ay pumupunta kung saan sinasabi ang katotohanan, at doon tayo ay bahagi ng katawan ni Cristo.

 

Juan 6:69 At kami'y nagsisisampalataya at nakikilala namin na ikaw ang Banal ng Dios. (AB)

 

Hindi niya sinabi, “Naniniwala ako na isa ka sa tatlong ulo ng Diyos”. Sinabi niya,“Naniniwala ako na ikaw ang Mesiyas, ang Anak ng Diyos na buhay”, o mga ganoong salita.

 

Juan 6:70 Sinagot sila ni Jesus, Hindi baga hinirang ko kayong labingdalawa, at ang isa sa inyo ay diablo? (AB)

 

Isa sa mga ito ay talagang ibinigay sa kanya upang siya'y ipagkanulo. Siya ay pinalitan ng iba, na nagdala ng kanyang bakol.

 

Juan 6:71 Tinukoy nga niya si Judas na anak ni Simon Iscariote, sapagka't siya ang sa kaniya'y magkakanulo, palibhasa'y isa sa labingdalawa. (AB)

 

Ang konseptong iyon ng mga bakol at ang pagputol ay bahagi ng tinapay at manna. Ito ay hindi isang magkakahiwalay na serye ng mga kuwento. Ang Juan 6 ay may serye ng mga kuwento na pinagsama-sama upang maunawaan nating lahat na tayo ay bahagi ng katawan ni Jesucristo, at na tayo ay naligtas sa pamamagitan ng pakikialam ni Jesucristo at ang kaloob ng Banal na Espiritu. Ibinigay sa atin na maunawaan na may mga himalang kasangkot, at ang Espiritu ng Panginoon ay ang katawan na iyon. Ibig sabihin, ang Espiritu ng Panginoon, ang Espiritu ng katotohanan, ang nagtatak kay Cristo at sa atin at ginagawa tayong bahagi ng katawan na iyon. Tayo ay nagiging bahagi ng Diyos, gaya ni Cristo na bahagi ng Diyos. Nabubuhay tayo kay Cristo, at si Cristo at ang Diyos Ama ay nabubuhay sa isa't isa. Lahat tayo ay magkakaugnay. Kaya nga tayo ay bumangon sa umaga, at nananalangin tayo sa Diyos sa pangalan ni Cristo, at nauunawaan na si Cristo ay nabubuhay sa atin, at ang Diyos ay nabubuhay sa atin.

 

Ang nag-iisang trinidad ay ang nabubuo tuwing umaga, at bawat minuto ng bawat araw ay lumalakad tayo kasama si Cristo na gumagabay sa atin sa isang direktang ugnayan sa Diyos, ayon sa kalooban ng Diyos. Tayo ay ibinigay kay Cristo upang makamit ang mga epektong iyon. May trabaho tayong dapat gawin, na itinakda bago pa tayo isinilang. Bago tayo nabuo sa sinapupunan ay kilala tayo ng Panginoon at itinalaga ang ating mga gawa. Sinabi kay Jeremias na, Bago kita inanyuan sa tiyan ay nakilala kita, at bago ka lumabas sa bahay-bata ay pinapaging banal kita; inihalal kitang propeta sa mga bansa. (Jer. 1:5).

 

Lahat tayo ay pinagsama-sama para magtrabaho, at hindi natin alam kung ano ang huling resulta nito. Inilalagay tayo ng Diyos kung saan Niya tayo gusto. Para sa ikabubuti ng lahat, at magiging malinaw ang lahat. Minsan, parang pinakamadilim bago magbukang-liwayway kung saan hindi natin alam kung ano ang nangyayari.

 

Pagtubos sa Hukbo

 

Ang konsepto ng pagkain at pag-inom ay ginamit din sa kaugalian sa pagsamba sa diyos-diyosan, kaya sila ay magkakaugnay. Nakikita natin sa mga Corinto, ang tungkol sa pagsamba sa mga diyos-diyosan, ang pagkaing inihandog sa mga diyos-diyosan, at kung paano tayo sa ating pagkain at pag-inom; pag-inom kay Cristo at pakikibahagi sa Diyos sa espirituwal na istruktura bilang mga katuwang sa Hukbo—mga katuwang ni Cristo, at mga katuwang sa dambana bilang mga anak ng Diyos. Ang Exodo at ang Paskuwa ay nagpakita ng pagbagsak ng Hukbo at ang pagpapalit ng ibang elohim.

 

Sinasabi ng 1Corinto 10:21-22 na hindi natin maiinuman ang saro ng Panginoon at ang saro ng mga demonyo. Hindi rin tayo maaaring makisalo sa dulang ng Panginoon, at sa dulang ng mga demonyo. Kaya, dapat ba nating pukawin ang Panginoon sa paninibugho? Mas malakas ba tayo kaysa sa Kanya? Kapag tayo ay kumakain ng katawan at umiinom ng dugo ni Cristo, tayo ay kumakain at umiinom sa saro ng Banal na Espiritu at ng Kautusan ng Diyos. Hindi natin ito maaaring isama sa anumang bagay. Hindi tayo maaaring maging bahagi ng sistema ng demonyo. Ang Exodo at ang Paskuwa ang naglalagay sa atin sa loob ng istruktura ng Diyos at nagbibigay sa atin ng buhay na walang hanggan. Mayroon lamang isang tinapay – ang katawan ni Cristo – na ginagawa tayong lahat na iisang katawan sa pakikibahagi sa isang tinapay na ito. Mayroon lamang isang saro, ang saro ng Panginoon. Nagkaroon tayo ng unang Exodo upang ilabas tayo sa Egipto at itatag ang bansang Israel upang makapagtatag tayo ng isang lugar kung saan maihahayag ng Diyos ang Kanyang Plano sa pamamagitan ng mga propeta.

 

Jeremias 31:31-34  Narito, ang mga araw ay dumarating, sabi ng Panginoon, na ako'y makikipagtipan ng panibago sa sangbahayan ni Israel, at sa sangbahayan ni Juda: 32Hindi ayon sa tipan na ipinakipagtipan ko sa kanilang mga magulang sa araw na aking kinuha sila sa pamamagitan ng kamay upang ilabas sila sa lupain ng Egipto; na ang aking tipan ay kanilang sinira, bagaman ako'y asawa nila, sabi ng Panginoon. 33Kundi ito ang tipan na aking ipakikipagtipan sa sangbahayan ni Israel pagkatapos ng mga araw na yaon, sabi ng Panginoon, Aking itatala ang aking kautusan sa kanilang kalooban, at aking isusulat sa kanilang puso; at ako'y magiging kanilang Dios, at sila'y magiging aking bayan; 34At hindi na magtuturo bawa't isa sa kanila sa kaniyang kapuwa, at bawa't tao sa kaniyang kapatid, na magsasabi, Iyong kilalanin ang Panginoon; sapagka't makikilala nilang lahat ako, mula sa kaliitliitan sa kanila hanggang sa kadakidakilaan sa kanila, sabi ng Panginoon: sapagka't aking ipatatawad ang kanilang kasamaan, at ang kanilang kasalanan ay hindi ko na aalalahanin. (AB)

 

Si Jeremias ay nanganghuhula tungkol sa tipan. Ang buong prosesong ito ay may tipan na paghahain ng dugo. Ang simbolismo ay nakita mula sa Hebreo 8:3-6.

 

Hebreo 8:3-6  Sapagka't ang bawa't dakilang saserdote ay inilagay upang maghandog ng mga kaloob at ng mga hain naman: sa ganito'y kinakailangan din namang siya'y magkaroon ng anomang ihahandog. 4Kung siya nga'y nasa lupa ay hindi siya saserdote sa anomang paraan, palibhasa'y mayroon nang nagsisipaghandog ng mga kaloob ayon sa kautusan; 5Na nangaglilingkod sa anyo at anino ng mga bagay sa kalangitan, gaya naman ni Moises na pinagsabihan ng Dios nang malapit ng gawin niya ang tabernakulo: sapagka't sinabi niya, Ingatan mo na iyong gawin ang lahat ng mga bagay ayon sa anyong ipinakita sa iyo sa bundok. 6Datapuwa't ngayo'y kinamtan niya ang ministeriong lalong marangal, palibhasa'y siya nama'y tagapamagitan sa isang tipang lalong magaling, na inilagda sa lalong mabubuting pangako. (AB)

 

Iyon ang dahilan kung bakit ang pagkasaserdoteng ito ay may mga tiyak na bilang, at iyon ang dahilan kung bakit mayroong dalawampu't apat na pangkatang Dakilang Saserdote, na may dalawampu't limang pangkalahatang Dakilang Saserdote, dahil mayroong dalawampu't apat na Matatanda sa konseho ng Elohim sa ilalim ni Jesucristo bilang Dakilang Saserdote. Lahat ng mga bagay na iyon ay ginawa bilang mga halimbawa ng makalangit na istraktura. Kaya inihandog ni Cristo ang kanyang sarili at walang iba pang sasapat.

 

Ang konsepto ng katawan ng kaligtasan, gaya ng nakita natin sa Juan 6:58. Ang tinapay, na bumaba mula sa langit na hindi gaya ng mga magulang na nagsikain at nangamatay, ngunit siya na kumakain ng tinapay na ito ay mabubuhay magpakailanman. Nakita natin na ang manna ay prototype at ang tinapay ay mula sa langit, at malinaw na sinabi ni Cristo na ang pagpuputol-putol at pagkuha ng tinapay ay ang kanyang katawan. Ang dugo ay ang kinakailangang dugo na handog, ngunit mayroon ding maraming iba pang mga simbolismo sa konsepto ng dugo at paggamit ng alak. Ang konsepto ng tipan ni Cristo na may dugo ay maaaring minsan lamang, dahil ang Espiritu ay hindi laman at buto. Si Cristo ay maaari lamang ihain ng minsanan. Hindi tayo maaaring magkaroon ng dalawang hain. Ang Mesiyas ay hindi maaaring mamatay nang higit sa isang beses. Kinailangan niyang bumaba bilang laman, at pagkatapos ay naging Espiritu siya. Ang espiritu ay hindi laman at dugo, kaya walang hain maliban sa isang beses.

 

Walang paghahain ng dugo sa espirituwal na kaharian. Samakatuwid, ang buong paghihimagsik sa Hukbo ay kailangang magkaroon, kung kinakailangan, ng isang indibidwal na maging isang tao at mamatay. Kailangang may katumbas na paghahain ng dugo para tubusin ang Hukbo. Ngunit walang espiritu ang makakagawa nito. Walang espiritu ang maaaring tubusin ang Hukbo sa pamamagitan ng sakripisyo. Ang isa sa kanila ay kailangang maging laman upang mamatay, at hindi handang gawin iyon ni Satanas. Ngunit si Cristo ay handa, at iyon ang pagkakaiba. Iyan ay katulad ni Cain at Abel kung saan ang sakripisyo ni Abel ay mas katanggap-tanggap kaysa sa sakripisyo ni Cain. Walang pagsasakripisyo sa nangahulog na Hukbo. Ang ating pamumuno ay patungkol pagsasakripisyo sa sarili, sa pag-aalay ng ating buhay para sa ating mga kapatid. Upang matubos ang lahat sa Diyos kailangan nating maging handa na ialay ang ating sariling buhay, tulad ng ginawa ni Cristo na ating Panginoon.

 

Ang Alak Bilang Dugo

 

Ngayon ang alak ay simbolo ng dugo. Alam natin iyon dahil sinabi sa atin ni Cristo. Taun-taon, ito ay sa pamamagitan ng dugo ng mga toro na ang Israel ay nalinis, ngunit kasama ni Cristo, ito ay minsan at magpakailanman. Ginawa niyang posible para sa atin na makapasok din sa isang relasyon sa Diyos sa pagtanggap ng Banal na Espiritu. Upang magawa ito kailangan nating malinis mula sa kasalanan, at sa pamamagitan ng simbolismo ng sakripisyo ni Cristo.

 

Ang Hebreo 1:3 ay nagpapakita na si Cristo ay sumasalamin sa kaluwalhatian ng Diyos at nagtataglay ng tatak ng Kanyang kalikasan, na itinataguyod ang sansinukob sa pamamagitan ng kanyang salita ng kapangyarihan. Nang magawa na niya ang paglilinis para sa mga kasalanan, naupo siya sa kanang kamay ng Karangalan sa kaitaasan. Gayon din tayo ay makikibahagi ng kabanalang mula sa Diyos (2Ped. 1:4). Binigyan tayo ng Banal na Espiritu at nasa atin ang tatak ng kabanalang mula sa Diyos. Ang punto ay ang mga hinirang ay dapat na sumasalamin sa kaluwalhatian ng Diyos. Ito ay isang bagay na pinaghihirapan upang makarating doon. Kaya, si Cristo ay kumilos bilang isang puno ng ubas bilang simbolo. Ang alak ay mula sa ubas na galing sa puno ng ubas. Kaya naman ang simbolo ng maguubas ay nasa Juan 15:1-6.

 

Juan 15:1-6  Ako ang tunay na puno ng ubas, at ang aking Ama ang magsasaka. 2Ang bawa't sanga na sa akin ay hindi nagbubunga, ay inaalis niya: at ang bawa't sanga na nagbubunga ay nililinis niya, upang lalong magbunga. 3Kayo'y malilinis na sa pamamagitan ng salita na sa inyo'y aking sinalita. 4Kayo'y manatili sa akin, at ako'y sa inyo. Gaya ng sanga na di makapagbunga sa kaniyang sarili maliban na nakakabit sa puno; gayon din naman kayo, maliban na kayo'y manatili sa akin. 5Ako ang puno ng ubas, kayo ang mga sanga: Ang nananatili sa akin, at ako'y sa kaniya, ay siyang nagbubunga ng marami: sapagka't kung kayo'y hiwalay sa akin ay wala kayong magagawa. 6Kung ang sinoman ay hindi manatili sa akin, ay siya'y matatapong katulad ng sanga, at matutuyo; at mga titipunin at mga ihahagis sa apoy, at mangasusunog. (AB)

 

Ang konseptong ito ay habang tayo ay magkasama, at gumagawa ng kalooban ng Diyos, tayo ay kasama ni Cristo. Tayo ay inihanda at namumunga. Kapag huminto tayo sa paggawa ng kalooban ng Diyos, humihinto tayo sa pamumunga at tayo ay tatanggalin. Ang mga halimbawa ng pagkahulog na ito mula sa pag-unawa ay upang maisagawa natin ang ating kaligtasan sa takot at panginginig. Maraming bagay ang hinihingi ng Diyos sa atin, ngunit itong pakikibahagi sa katawan at dugo ni Cristo at pamumunga sa pamamagitan ng Banal na Espiritu ang pangunahing konsepto.

 

Ang konsepto ng alak na nagmumula sa bunga mula sa puno ng ubas ay sa Banal Espiritu. Kaya ang Banal na Espiritu ay nagiging isang agusan, o tulad ng isang daluyan, kung saan ito ay dumarating sa atin at tayo ay nakikibahagi dito sa katawan at dugo ni Cristo. Pagkatapos tayo, at ang puno ng ubas, ay naglaabas ng sarili nating bunga at patuloy na magpapabunga ng higit pang espiritu upang ito ay magpatuloy ang daloy.

 

Ang konsepto ng katawan at dugo ni Cristo ay mahalaga sa Hapunan ng Panginoon. Ang pagkaunawa sa limang tinapay at dalawang isda ay hindi malinaw. Marami pang dapat maunawaan mula sa dalawang pagpapakain. Sinabi ni Cristo sa kanila pagkatapos ng mga talinghaga, "Ngayon naiintindihan na ba ninyo?" at hindi nila naintindihan. Intindihin ang ano? Kailangang ipaliwanag iyan kaugnay ng pag-unlad ng mga hinirang. Bahagi tayo ng prosesong iyon. Tayo ay inilagay doon ng Diyos. Ibinigay tayo kay Cristo. Sinisimbolo natin ang prosesong iyon sa pamamagitan ng tatlong elemento ng ating kaalaman sa Nag-iisang Tunay na Diyos, at sa Kanyang Anak, si Jesucristo, sa pamamagitan ng pananampalataya kay Cristo, at sa pamamagitan ng pakikibahagi sa katawan at dugo ni Cristo. Iyon ang tatlong elemento na nagbibigay sa atin ng buhay na walang hanggan. Hindi natin makukuha ang buhay na walang hanggan maliban kung mayroon tayong Banal na Espiritu at isinasagawa ang prosesong iyon. Sinusunod natin ang mga Utos ng Diyos dahil sinasabi sa atin ng Kasulatan (at lalo na ni Juan) na kinakailangan ito para sa pagpapanatili ng Banal na Espiritu. Samakatuwid, dapat nating ipangilin ang Sabbath at ang Paskuwa upang mapanatili ang Banal na Espiritu at mapunta sa Unang Pagkabuhay na Mag-uli. Ito ay lubos na kinakaiklangan! Iyan ang kahalagahan ng mga simbolo ng ating taunang Paskuwa. Sa pamamagitan ng pagsunod sa mga pangangailangan iyon ay magmamana tayo ng buhay na walang hanggan. Sa pag-unawa na ito ng ating ginagawa, binubuksan ng Diyos ang ating isipan sa kung ano ang Kanyang ginagawa sa Paglalang sa pamamagitan natin.

 

q